ecologie in de politiek? bestaat dat nog?

[Vrijgevochten]

In de jaren zeventig congresseerde de toenmalige Volksunie als eerste over het milieuvraagstuk. Daarvoor was er niemand echt bezig binnen de politiek met milieu. Even later ontsproot uit de 'brouwerij van Viersel' de groene fietsersbeweging, deze evolueerde naar de 'strekking donkergroen'. Met name: Anders Gaan Leven. Anarchistische groepjes 'groenen' maakten in zolderzaaltjes en tussen het hooi, afspraakjes om lijsten te vormen, eerst voor de gemeenteraden daarna voor het parlement en de deelraden. De politieke partij Agalev begon lichtjes vorm te krijgen. Enige tijd later kreeg men door dat men het geheel van de afzonderlijke delen maar beter eens kon bijeen brengen. Hen tot een hechtere partij te brengen, zo zouden ze zwaarder kunnen wegen in de politiek en hun 'donkergroen' imago alle eer aan doen. Wij zijn noch links noch rechts, wij zijn averechts. Was hun slogan. Tot het moment dat men oud - communisten ging binnenhalen. Toen was het verhaal van soberheid, stilte en samenhorigheid afgelopen. Plaats bij deze bende nog een groepje carrièristen en het begon te lopen.

Enkele jaren later kwamen ze in de regering, opeens waren holebihuwelijk en euthanasie de 'hot items' van deze 'groene' partij en kon hen het verdwijnen van Doel niet deren, althans zo leek het. Toen deze ploeg voor de eerste en meteen ook laatste maal hun handen vuil maakten aan het regeringswerk.

Het eindigde fataal, agalev kreeg geen verkozene meer in het federale parlement. Het liedje leek uit. Toch kwamen ze terug, dankzij dioxinecrississen en andere zieke koeien. Opeens gingen de mensen de vegi - toer op. Gezonde voeding was toen het hot item.

Toen kwamen er weer verkiezingen aan, kartel ja dan neen, met sp-a/spirit, het stevaertisme sloeg ook binnen de rangen van groen! aan, Ludo Sannen (profficiat met uw sp-a - fractieleiderschap), jacinta de roeck (gecoöpteerd senator indertijd dat groen/agalev geen verkozene meer had). Het werd uiteindelijk geen kartel, eigenlijk nog een geluk.

Persoonlijk heb ik het niet voor groen!, want ze verloochenen voor een groot stuk het ware 'ecologistisch denken', dat zich volgens mij uitstrekt boven de politieke strekkingen. Het is enerzijds progressief, anderzijds behoudsgezind. Wil men de aarde niet behouden voor de volgende generaties? Het is niet alleen een toekomstproject, maar een project van alle dag. We moeten behouden wat er nu behouden kan worden.

We moeten er nu op letten dat er niet meer generaties kansarmen komen, omdat ze niet meer mee kunnen met een gejaagde maatschappij, we moeten ervoor zorgen dat ieder kan 'volgen'. Sterk of zwak. Of nog beter, we moeten ervoor zorgen dat het milieu kan blijven volgen! Niet onze marktlogica gaan opdringen aan de natuur.

De basis van de ecologie ligt niet in Goriaanse toestanden, maar in het leven. Het leven, een onderdeel van de natuur. Als die levende wezens de natuur zo uitbuiten, dan kan dat niet anders dan tegen hen keren. Daarom moeten we ook ieder 'levend wezen' laten meeleven. Niet dat de één meer bezit en de ander niks heeft.

Wij vliegen graan uit Afrika aan, schroot krijgen zij in de plaats. Welke logica schuilt er nog achter ons kapitalistisch, denaturaliserende samenleving?

Misschien is het weer tijd voor een Vesteyliaanse beweging?

[Pelgrim]

het is niet omdat partijen en organisaties zich niet 'groen' (plus een of ander leesteken) noemen dat ze zich niks aantrekken van de milieuproblemen.
SAP heeft het thema al aangehaald in een recent document over ecologisch socialisme, CAP en PVDA willen ook structurele oplossingen. En met Meervoud hebben we al meermaals gepleit voor voedselsoevereiniteit voor eerste én derde wereld.
Kortom, de meeste linkse organisaties zijn groener dan "groen"(plus leesteken)

En je zal zelf wel goed genoeg weten waar Vrijbuiter zoal mee bezig is, neem ik aan.

Groen activisme is er dus nog steeds.

[Vrijgevochten]

Uiteraard is er heel wat beweging binnen het linkse parcours. Maar meer nadenken brengt mij tot besef, dat we door links - rechts toestanden enkel maar meer vijandschap creëren. Ik bedoel, monopolie.
Links krijgt het monopolie, rechts zijn de slechten, ook op ecologisch vlak. Natuurlijk gaan ze dan op hun manier 'radicaliseren'. Wanneer een groep in de hoek geduwd wordt is dat steeds zo.

Zelf ben ik er steeds meer van overtuigd, moest agalev agalev gebleven zijn vanuit het standpunt wij zijn 'rechts noch links maar averechts' dat het Vlaams belang nooit zo groot zou zijn geworden.
Dat we een degelijke partij hadden, naar het voorbeeld van de Nederlandse De Groenen, die kleinschaligheid in leven en economie vooropstelt en niet louter hamert over populaire thema's zoals klimaatopwarming. Pas op dit is een zeer belangrijk thema, maar men moet de bron ervan aanpakken, als men over klimaatopwarming spreekt spreekt men al over een gevolg van onze gejaagde, gestresseerde maatschappij, waar zelfs de natuur wordt mee ingeschakeld in het hele systeem van de marktlogica (ggo's...).

Ecologische welvaart versus sociale welvaart:

Linkse groeperingen hebben het vaak over sociale welvaart, meer jobs, meer werkgelegenheid. Akkoord.
Maar meer werkgelegenheid brengt niet altijd een betere ecologische toestand met zich mee. Meer werk, meer productie.
Er moet dus een 'midden' gevonden worden tussen enerzijds 'meer werk' en anderzijds 'meer ecologie'.

Volgens mij wordt er nog te weinig nagedacht over meer agrarische oplossingen. Sommigen vinden dit wellicht belachelijk. Maar we moeten echt opzoek gaan naar vormen die onze samenleving terug meer 'naturaliseren' (om het zo te zeggen).

Om het anders te zeggen we moeten de bron van de milieuproblematiek echt gaan aanpakken, als we de wortels kunnen aanpassen zullen gevolgen zich gaan stabilliseren (op zijn minst).

Kleinschaligheid

Eén van de oplossingen is natuurlijk de kleinschaligheid. Vraag is hoe breng je dit in de praktijk in onze samenleving.
Coöperaties organiseren tussen kleinere boeren, die hun producten lokaal op de markt brengen. Ze zouden op die manier voldoende kunnen opbrengen om dorpen te voorzien.

Waarom moeten wortelen uit kweniwaar komen met het vliegtuig of boot om vervolgens met vrachtauto's naar hun bestemming gereden te worden (en ik vergeet wellicht nog onnozele tussenstappen).

En concurentie blijft op deze manier van 'coöperatieve verkoop' perfect mogelijk. Doe aan biologische landbouw, dit schept nog extra werkgelegenheid. Meer wieden (lastige plantjes uitrekken, spitten,..) ipv sproeien bijvoorbeeld.
Zorg voor duurzame energie, de aanbouw van installaties, onderzoek naar nog andere vormen van energie,...eisen allemaal werkkrachten op...zet die er achter en je schept weer nieuwe banen.

In gedachten...

...is het jammer genoeg allemaal gemakkelijk. Maar de wereld is groot, europa is lomp en Vlaanderen is op een ander vlak kort van geheugen....
Dat geheugen moeten opgefrist worden.

Ik vind dat het tijd is dus voor een nieuwe groene zweeppartij om het zo te zeggen, desnoods 'zweepbeweging'.

[Pelgrim]

zou je dan niet beter je energie steken in bestaande projecten zoals vrijbuiter of zoiets? Die hebben al een werking, een ervaring, de mensen, enzovoort.

[Jantje]

Vrijgevochten, je vergeet een paar kleinigheden in heel het Vlaamse milieuverhaal.

Wat je schreef over Agalev/Groen! is reeds niet volledig juist, ze zijn dankzij de dioxinecrisis in de regering geraakt.
De machtgeilen van Agalev hebben zich daarna gewoon laten misbruiken daar VHS als zondebok voor het toen falende beleid, waar zij toen zwaar en terecht zijn afgestraft geweest.
Verder zijn alle partijen het milieuproblematiek in hun programma's gaan opnemen en is Groen! met zijn reeds zwak milieuprogramma naar de achtergrond verdwenen.
Daar komt bij dat Groen! wel bezig is met het milieu, maar dit wil verbeteren en veranderen ten kosten van de gewone burgers en de echte vervuilers zelfs beloond om te vervuilen.

Wat de aanvoer van voedselgewassen betreft, wel het is juist door het sociaal beleid en door het opengrenzenbeleid van Groen! dat Vlaanderen en zelfs heel België niet meer in staat is om in zijn eigen voedselvoorziening te voldoen.

Daar bovenop heeft Groen! een mestactieplan opgesteld dat voor veel landbouwers gewoon niet haalbaar was, maar verbood tegelijk de bouw van mestverwerkingsbedrijven, want deze waren zonevreemd in de landbouwzone, maar waren dat voor hen ook in de industriezones.

Maar dat was niet de enige tegenstrijdigheid die ze uitvoerden, want ook op het vlak van de energiewinning gingen ze als gekken te keer.
Zo eisten zij de sluiting van de kerncentrales, maar zorgden er tegelijk voor dat de bevolking meer moest betalen voor groene stroom, hoewel deze veel goedkoper te winnen is en in veel gevallen zelfs slechts een bijproduct is van het bedrijf dat deze opwekt.
Ze begonnen daarbij dan ook nog eens enkel wind en zonne-energie als de enige echte groen stroom te verklaren, maar waren wel de eersten op klachten tegen horizonvervuiling en tegen gevaar voor vogelsterfte in te dienen al men een bouwtoelating aanvroeg voor windmolens.
En zonnepanelen werden door hen enkel als goed en nuttig verklaard, als ze in de juiste richting gericht werden en mochten geen hinder in uitzicht van derde veroorzaken. Ze dienden soms zelfs klacht in tegen panelen die volgens hen de horizon vervuilden als men er niet over kon kijken vanaf een bepaalde afstand.

Ook was en is hun beleid op sociaalvlak volledig tegenstrijdig met hun milieuprogramma, zo willen zij meer sociale woningen, maar ook tegelijk meer groen.
Zo willen zij dat de bedrijven milieuvriendelijker worden, maar rijden zelf dan met een oude zwaar vervuilende dieselauto rond.

En eigenlijk hoeft milieubewust leven ons helemaal geen jobs te kosten en moet men daar geen meerprijs voor betalen, want in veel gevallen leverd milieubewust leven en werken zelfs meer jobs op en is het vaak goedkoper dan de huidige manier van leven en werken.