Verarming en werkloosheid van de gemeenschap

[manmetpet]

Individuen zijn afhankelijk van hun onderlinge verbintenis gebonden aan de personenbelasting en/of aan de vennootschapsbelasting. Een gedeelte van de bevolking is BTW-plichtig, een ander deel niet.

Wat denkt u van de volgende redenering:

1971: invoering van het BTW systeem.
Een deel van de bevolking heeft voor bepaalde uitgaven recht op een terugvordering van de belasting op de toegevoegde waarde. De toegevoegde waarde is de tijd welke door mensen wordt gespendeerd om van ruwe grondstoffen zowel de plaatselijke hulpmiddelen als de aangekochte gebruiksvoorwerpen te maken. Dit kan zowel buitenlandse als binnenlandse tijd zijn.

Een ander deel van de bevolking kan van dit systeem geen gebruik of misbruik maken en draait op voor de minderbelasting welke door de eerste groep wordt betaald. Dit gebeurt door een wijziging in de personenbelasting en door de verhoogde werkgeversbijdragen boven het zogenaamde brutoloon.

De verhouding in belasting op eigen arbeid t.o.v. aangekochte arbeid wordt gewijzigd. Er is een discriminerend klassenverschil ontstaan tussen een groep die op deze wijze wordt gesubsidieerd om buitenlandse goederen te kopen en een groep die de lasten van een economisch verarmende gemeenschap moet dragen.

De eerste oliecrisis van 1973 is op deze wijze te beschouwen als een gevolg van dit gesubsidieerd aankoopgedrag gevolgd door een verminderde eigen productie of stijgende werkloosheid.

Dit was de topic naar JVG.
In het daarop volgende antwoord zijn 2 elementen van belang:

1) Belasten via het verbruik doet een meer duurzame economie ontstaan.

Er wordt geen melding gemaakt en geen stelling ingenomen over een eventueel nefaste invloed van terugvorderbare BTW, aftrekbare bedrijfsonkosten en aftrekbare beroepskosten.

2) Door verbruik moedigt men investeringen aan.

JGV gaat uit van de populistische veronderstelling dat investeringen noodzakelijk in Europa of België, in het beste geval in Vlaanderen zouden gebeuren.

Hierop werd de stelling uitgebreid met de vaststelling dat een tweestandenmaatschappij werd gecreëerd met een bevoorrechte stand welke wordt gesubsidieerd om bij voorkeur buitenlandse goederen te kopen.

Geen antwoord meer van JVG
Over naar jong VLD: De eerste topic werd uitgebreid met de volgende tekst:

Hoe is het standpunt van gelijkheid te verklaren met de invoering van een tweestanden maatschappij?
Hoe is het standpunt van eigen verantwoordelijkheid te verklaren wanneer een door de staat bevoordeligde groep de verantwoordelijkheid van aankopen en de hieruitvolgende verkwisting kan doorschuiven naar collega belastingbetalers?

Na 2 dagen nog geen reactie van jong VLD maar wel van een andere bezoeker:

dat soort problemen los je niet op met dit soort touwtrekkerij of begrijp ik je verkeerd?

Hoe het dan wel oplossen? Jullie zijn de politiekers.
Het probleem wordt georkestreerd door de lobbyisten van de extreme egoïsten en de arrogantie van de extreme betweteraars in het Brussel van de EU.
Het probleem wordt uitgevoerd door het egoïstische verdeel en heers van de splijtzwam Brussel in België.
Het probleem wordt bij de bevolking afgekocht door de subsidieregelingen van Brussel en Namen van de gulle gewesten.
Iedere eis, iedere obstructie die het herstel van een tweestanden maatschappij naar maatschappelijke gelijkheid en verantwoorde economische verantwoordelijkheid belemmert is volgens mij een misdaad tegen de rechten van de huidige kinderen.

Geen antwoord meer van jong VLD.
Over naar jong N-VA.

Uw reactie graag.

[manmetpet]

Geen reactie? Dan geven ik hier nog iets ter overweging.

De RVA heeft een website met aardig wat informatie over de werkloosheid. Zowel nationaal als gewestelijk. Het jaarverslag 2007 is het meest recente rapport hierover.

Hoofdstuk: De evolutie van de sociale uitkeringstrekkers. Groep 1:
Vergoede werklozen: 690.662.waarvan 458.378 werkzoekend en 232.285 niet werkzoekend.
Dit is een daling van 36.000 t.o.v. 2006 die echter gedeeltelijk teniet wordt gedaan door een verschuiving naar ondersteunde werknemers en werknemers met gehele of gedeeltelijke onderbreking van de arbeidstijd. (+ 19.997). De dienstencheques zorgen voor een voltijds equivalent van 21.311. Of men het uiteindelijke saldo als positief of negatief moet beschouwen laat ik over aan de interpretatie van de gedachte.

werkzoekend + niet werkzoekend = vergoede werklozen:
458.378 + 232.285 = 690.662 Totaal
166.162 + 144.849 = 311.011 Vlaams gewest
216.214 + 71.186 = 287.401Waals gewest
76.002 + 16.249 = 92.251 Brussels gewest

Nu het overzicht op pagina 408.
Hier wordt gesteld: Personen van 20 tot 64 jaar = bevolking op arbeidsleeftijd.
Het aantal tegen werkloosheid verzekerden op 30 juni 2006 (2.132.191+1.101.779+338.530 = 3.637918)
Niet-werkende werkzoekende = werkloosheid.= 532.459 waarvan 458.378 vergoedt door de RVA.
(Tot december 2005 was een categorie te vinden “vrij ingeschrevenen = werkende werkzoekende”. Hun aantal bedroeg ongeveer 50.000 (zie hiervoor www.nbb.be/belgostat afgesloten tijdreeksen)) Dit verklaart het verschil met de werkzoekende werklozen van de RVA.
Personen zonder betrekking die geen werk zoeken 1.397.306 waarvan 281.777 vergoedt door de RVA.

De werkloosheidsgraad wordt berekend op basis van het aantal werkzoekende werklozen vergoed door de RVA t.o.v. de tegen werkloosheid verzekerden.
Vlaams gewest: 6,9
Waals gewest: 18,4
Brussels Hoofdstedelijk gewest: 20,7

Het interessante aan deze cijfers is de samenstelling van de werkzoekende werklozen. In de toelichting word als bron vermeld: gewestelijke diensten voor arbeidbemiddeling. Vroegere gegevens van Ecodat en Belgostat toonden aan dat hier ongeveer 50.000 werkzoekende werkenden ofwel vrij ingeschreven personen werden bedoeld.
Anderzijds worden niet werkzoekende werklozen hier niet meegeteld. De perceptie van het woord werkloosheidsgraad is dus fout. Dit moet zijn: graad van werkzoekenden. De niet werkzoekende werklozen zijn geen gepensioneerden. Zij zijn oudere werknemers die door herstructureringen of bedrijfssluitingen werkloos zijn geworden. Gedwongen, vrijwillig of moreel vrijwillig gedwongen, al dan niet aangespoord om hun mogelijke 2de en 3de en 4de pensioenpijler voor hun officieel pensioen op 65 jarige leeftijd aan te spreken. Een voorbode van toekomstige armoede.

De juiste werkloosheidsgraad moet dus op deze wijze worden berekent:.
Werkloosheidgraad met werklozen t.o.v. de tegen werkloosheid verzekerden
Om het eenvoudig te houden wordt er geen discussie gehouden over het al dan niet bijtellen van verschuivingen naar ondersteunde werknemers of werknemers met onderbreking van de arbeidstijd.

Werkzoekenden + niet werkzoekenden = totale werkloosheidsgraad
12,60 + 6,38 = 18,98 : land
7,78 + 6,79 = 14,58 : Vlaams gewest
19,62 + 6,46 = 26,08 : Waals gewest
22,45 + 4,8 = 27,25 : Brussels hoofdstedelijk gewest

Na de terugvorderbare BTW en de werkgeversbijdragen is dit de derde reeks cijfers waar niet over wordt gesproken of die verborgen wordt gehouden. Het plaatje wordt wel duidelijk. In 1971 werd het BTW systeem ingevoerd. Er ontstond een klasse die goedkoper buitenlandse goederen kan kopen. De eigen goederen werden niet meer verkocht en er ontstond wekloosheid. Door buiten CAO onderhandelingen de loonkosten te verhogen in functie van solidariteit werd deze werkloosheid nog versterkt. Als gevolg van de loonkosten ontstond een verschuiving van hoogwaardige toegevoegde waarde naar de lagere toegevoegde waarde van transport van goederen. Voornamelijk de ervaring van lobbyisten en belastingsspecialisten zorgt dat er minder oudere werklozen (4,8 in Brussel tegenover 6,38 landelijk) in de omgeving van nationale en Europese overheidsinstanties zijn. Het robotachtige transportwerk van goederen verklaart de lagere werkloosheid van de goedkopere jongeren in de omgeving van de internationale handelsroutes (7,78 in het Vlaamse gewest tegenover 19,62 in het Waalse gewest). De werkloosheid is dus niet gebonden aan politieke grenzen van de gewesten maar wel aan de geografische structuren van het land.

Er is een eerste categorie: de gewone werknemer en de kleine zelfstandige die nu of later aan de grens van de armoede leeft.
Er is een tweede categorie die gekocht wordt door terugvorderbare BTW, aftrekbare beroepskosten en bedrijfsonkosten en daarbij denken dat de bomen tot in de hemel groeien. Ondertussen merken zij niet dat hun toekomst naar een nationaal faillissement afstevent.
Er is een derde categorie, die ondanks de verarming van het land, hun rijkdom onmetelijk zien groeien. Dat zij hiervoor de extremen van het socialisme en de extremen van het liberalisme manipuleren tot een dictatoriaal fascisme heeft de bevolking blijkbaar nog niet begrepen. Doordat zij de extremen van de ene landstaal uitspelen tegen de extremen van de andere landstaal voorkomen zij dat op een verstandelijke wijze de wetten terug rechtvaardig worden gemaakt.

Dit gebeurd door op drie niveaus te werken.
Lobbyisten en technocraten op het niveau van de EU bepalen de spelregels opdat de egoïsten van kapitaal en macht van hun rijkdom verzekert blijven.
Gemanipuleerde heethoofden op het niveau van het land beletten goed bestuur en zorgen voor de blijvende verhouding van de belastingssystemen ten voordele van die eerste groep.
Het voluntaristisch kalm houden van de bevolking met welbepaalde subsidieregelingen gebeurt op gewestelijk niveau.

De ganse impasse in de regering wordt dus eigenlijk veroorzaakt door het egoïsme dat in Brussel aanwezig is. Het verschil en het conflict tussen de twee landsdelen wordt veroorzaakt en gemanipuleerd door de egoïsten in het kwadraat.

Een verenigd Europa is een mooi project, maar mag niet ten prooi vallen aan machtswellustige enkelingen of idealen. De kleur doet er niet toe, maar het is de mogelijk extreme macht van gelijk welk deel van de politieke regenboog welke mij verontrust.