Wat willen we met Europa?

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Zie je, je maakt een verschil tussen de auto en de bestuurder, alsof die auto zelfs maar zou bestaan zonder die bestuurder. Er is geen auto. Er is enkel maar de bestuurder. Er is geen EU, er zijn enkel maar de EU-kwiebussen. Er is geen staat, er zijn enkel maar de politici en hoge ambtenaren die de staat uitmaken.

Neem het eerder als een hardloper. Je kan zeggen: Jan is een fantastische hardloper, wel jammer dat hij zo klungelig loopt. Dan merk je beter dat er eigenlijk geen verschil is tussen de "sportman" en de "bestuurder".

Je denkt dat er nog een onbemande "structuur" is die bestaat maar dat de bemanning niet deugt. Dat is precies de smoes die ik wil aankaarten: die structuur IS er enkel maar omdat die bemanning er is. Die structuur, dat IS de bemanning.

Het is als een bedrijf, maar een waar geen materiele fabriek aanwezig is, enkel maar een "studie bureau". Neem de leden van het studie bureau weg, en er is niks meer. Het studie bureau, dat waren de mensen.

Of nog beter: neem de Beatles bijvoorbeeld. Haal die vier zangers weg, dan bestaat de groep 'the Beatles' natuurlijk niet meer.

In Belgie drijft men dat ten top met het onderscheid tussen de instelling "de Koning" en de "persoon van de koning". Het is zelfs zo dat de instelling van de Koning soms kan bemand worden door de voltallige regering, als die vindt dat de persoon van de koning niet in de hoedanigheid is om te regeren. Neem de persoon van de koning weg, en de clowns van een regering die koning spelen, en de instelling van de koning bestaat niet meer he.

En toch is het onderscheid zinnig. Het maakt een verschil uit of mensen dat verschil maken of niet, en d?*t maakt het verschil ook performatief werkelijk, in de harten, beweegredenen en handelingen der betrokkenen. (Even los van het inhoudelijk oordeel over de EU, want ik vrees dat de EU historisch maar al te zeer verweven is met de verdediging van de private eigendom en de liberale ideologie).

Als leden van een instelling haar uitsluitend zien als de leden ervan ('meer is er niet'), dan kunnen ze geleidelijk aan meer geneigd zijn tot opportunistisch of nalatig gedrag, want ze zien de gebreken en de kleinheden om hen heen (errare humanum est) en gaan die duiden als de 'realiteit' waarop ze zelf slechts 're-ageren' maar die door dit proces net tot stand komt en verergert.

Naarmate mensen gebeurlijke fouten zien als absoluut te vermijden, maar toch slechts accidenteel ten opzichte van het verenigende doel, zullen ze zich 'ondanks alles' voor het bereiken van dat doel blijven inzetten. En het is op die manier dat het doel zich als doel alsnog (zoveel mogelijk) verwerkelijkt, door als de Poolster te fungeren, ondanks het hier en daar en nu en dan dwalen door duister en feilbaarheid.

Let wel: opdat dit geen wishful thinking zou zijn, moet iedereen wel zoveel mogelijk op de plaats gezet worden die overeenstemt met diens graad van kunde en moraliteit. Of deze zelf voldoende zijn aangeleerd, hangt mede af van de kwaliteit van de cultuur als geheel. Geen enkel instituut kan een brede erosie van de cultuur, waar ze deel van uitmaakt, compenseren. Ook op dat niveau moet de hogere doelmatigheid leidend blijven door het goede voorbeeld van daadwerkelijke aristocraten (niet qua positie, maar qua werkzaamheid). Uiteindelijk hangt het inderdaad van de concrete mensen af, maar een concreet mens wordt zichzelf door de betekenisstructuur die hem voedt. Het alternatief is entropie en barbarij, herval in zinloze strijd en vernietiging, met hoogstens wat lege kicks en afleiding als 'genot'.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Als leden van een instelling haar uitsluitend zien als de leden ervan ('meer is er niet'), dan kunnen ze geleidelijk aan meer geneigd zijn tot opportunistisch of nalatig gedrag, want ze zien de gebreken en de kleinheden om hen heen (errare humanum est) en gaan die duiden als de 'realiteit' waarop ze zelf slechts 're-ageren' maar die door dit proces net tot stand komt en verergert.

Dat is dan ook het perfect normale gedrag.

Let wel: opdat dit geen wishful thinking zou zijn, moet iedereen wel zoveel mogelijk op de plaats gezet worden die overeenstemt met diens graad van kunde en moraliteit.

Ja, en je valt weer in de val dat er een deus-ex-machina is die die mensen "op hun plaats moet zetten waar ze horen". Er bestaat zo geen deus-ex-machina, want MOCHT die bestaan, dan kon die zelfs gans die structuur vervangen.

Bovendien bestaan de mensen met "kunde en moraliteit" niet. Zij doen enkel maar alsof. Wat wij denken van mensen met kunde en moraliteit te zijn, zijn de acteurs die daar het beste in slagen U dat doen te geloven.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ja, natuurlijk kan je je *inbeelden* om een *gelijkaardige* structuur te hebben met *andere* mensen, maar dat is niet DEZE structuur met DEZE mensen, dat is niks anders dan een fantasie, die mogelijks niet eens kan bestaan in de werkelijkheid.

Het is door deze conceptuele scheiding toe te passen die geen zin heeft, dat men U de werkelijke bende die tot niet veel dient door uw strot ramt.

Het is een beetje alsof je "koude" en "ijs" wil scheiden. Je zou graag ijs hebben, maar je vindt de koude niet leuk, dus beeld je je in dat je ideaal gezien warm ijs zou hebben, maar spijtig genoeg zitten we altijd maar opgesolferd met die koude versie ervan. Maar "ijs" is in uw gedachten goed, alleen is "koude" spijtig, en zouden we moeten ander ijs verkiezen dat warm is, maar ijs zelf is een goed gedacht, zolang het maar niet koud is.

Dat is zinloos want bij ijs komt koude. Bij structuren met dwang komen corrupte idioten die aan machtsmisbruik doen. Structuren met dwang die niet bemand worden door idioten die macht misbruiken, dat is zoals ijs dat niet koud zou zijn. Dat is gewoon iets dat niet bestaat.

Bedenk je een structuur zoals de EU, dan HOREN DAAR de EU-kwibussen bij met al de dingen die we niet goed vinden. Bedenk je een staat, dan horen daar corrupte politici en of despotische dwingelanden bij. Bedenk je een aristocratisch groepje wetgevers die de wet uitvaardigen, dan behoren daar onnozelaars en lobbyisten bij. Dat zijn dingen die samengaan.

Ja, dat is natuurlijk simplistisch en kortzichtig geredeneerd. Je kunt niet een talig wezen als de mens analyseren als een blok ijs. De taal genereert een potentialiteit en gelaagdheid die werkelijk zijn, en niet noodzakelijk 'fantasie' (al zijn er natuurlijk graden in de effectiviteit ervan). Binnen de daadwerkelijke aristocratie (die het goede laat heersen) is politieke dwang analoog aan de dwang jegens kinderen: een contextueel noodzakelijk goed in functie van het échte goede waar ze hopelijk ooit voldoende in gegroeid zijn om er zelf vanuit te leven. Daarnaast dient een politieke eenheid aspecten van het goede te faciliteren door middel van haar administratieve capaciteit. -- De EU is nu wel een ander verhaal, omdat die instelling sowieso een vehikel was om Europa te 'liberaliseren'. Binnen de huidige structuren en door belangenverstrengelingen is die tendens wellicht moeilijk omkeerbaar.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat is dan ook het perfect normale gedrag.



Ja, en je valt weer in de val dat er een deus-ex-machina is die die mensen "op hun plaats moet zetten waar ze horen". Er bestaat zo geen deus-ex-machina, want MOCHT die bestaan, dan kon die zelfs gans die structuur vervangen.

Bovendien bestaan de mensen met "kunde en moraliteit" niet. Zij doen enkel maar alsof. Wat wij denken van mensen met kunde en moraliteit te zijn, zijn de acteurs die daar het beste in slagen U dat doen te geloven.

- Het begint niét bij de structuren, maar bij de hogere doelmatigheid, het hogere bewustzijn dat door aristocraten uitgedragen worden. En naarmate dat ingang vindt, kan dat hele structuren transformeren. Als ik 'aristocraat' zeg, bedoel ik niet per se een mens met veel macht. Het ware verkiéslijk dat die de meeste macht hadden, maar aanvankelijk zullen dat types zijn die verspreid over de maatschappij allerlei eerste aanzetten doen om in te werken op het bestaande, bv. een wijze leraar.
- Ik laat de werkelijkheid niet gereduceerd worden tot jouw axioma's. Als jij alle moraliteit in de wereld ziet als 'gespeeld', dan is dat het triestige raster dat je voor jezelf geschapen hebt. En bovenal: het werkt niet. Het leidt tot de barbarij en tot drainering van het schone leven; ik zie niet in waarom dat te verkiezen zou zijn (behalve voor sommigen om hun theorie te kunnen blijven aanhangen ).

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Ja, dat is natuurlijk simplistisch en kortzichtig geredeneerd. Je kunt niet een talig wezen als de mens analyseren als een blok ijs.

Het geheel wordt gemaakt door de delen. Het geheel kan eigenschappen hebben (emergent properties) die niet evident zichtbaar zijn bij de delen, maar die wel volgen uit de eigenschappen van de delen. Het geheel kan geen eigenschappen hebben die niet afleidbaar zijn uit de eigenschappen van de delen uiteraard. Let wel, een geheel kan "zijn eigen leven gaan leiden", maar dat "eigen leven" is niks anders dan een dynamiek die totaal berust op de dynamische eigenschappen van zijn delen, PLUS de "initiële toestand" (er is dus wel degelijk een geheugenfunctie bij het geheel, zoals bij elke dynamiek).

Ja, dat is puur reductionisme, en reductionisme is nodig voor logische consistentie. Zoniet heb je inconsistente beschrijvingen naargelang het niveau waar je op kijkt.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Binnen de daadwerkelijke aristocratie (die het goede laat heersen) is politieke dwang analoog aan de dwang jegens kinderen: een contextueel noodzakelijk goed in functie van het échte goede waar ze hopelijk ooit voldoende in gegroeid zijn om er zelf vanuit te leven.

Dat is de fundamentele smoes, en je wijst exact op het punt waar de smoes vandaan komt. Het quasi onconditionele welzijn van de kinderen dat nagestreefd wordt door de ouderen komt van een unieke empathische band die uiteraard een sterke grond heeft in een Darwinistische strategie. Uw kinderen, in zekere mate, Darwinistisch, dat ZIJN de ouders (niet op bewustzijnsvlak, maar wel op strategisch erfelijk vlak). Als dusdanig is er niet echt een onderscheid tussen de strategie voor "uzelf" als individu, en de strategie voor uw "doorgegeven strategie", ttz, uw kinderen. Ik zeg niet dat dat altijd zo is, maar in vele gevallen is de Darwinistische functie goed geimplementeerd en zijn ouders, inderdaad, OPRECHTE "aristocraten" voor hun kinderen, doodgewoon omdat zij Darwinistisch dezelfde entiteit (strategie) zijn, ook al zijn zij onafhankelijke bewuste entiteiten (lichamen).

Het Darwinistische bestaan zelf van een *strategie* (een "lijn" dus) hangt precies af van de kwaliteit van het doorgeven van die strategie: kinderen en ouders zijn hierbij "een en dezelfde", de empathische band tussen de "biologische entiteiten" is niks anders dan de implementatie van die "lijn-strategie".

Men moet zich dus niet verwonderen over de "onbaatzuchtigheid" van ouders ten aanzien van hun kinderen, vermits zij eigenlijk een en hetzelfde voorwerp zijn op Darwinistisch strijdvlak. Als ouders zorgen voor uw kinderen, is dat zoals uw linker arm zorgt voor uw rechterhand. Daar is dus niet echt "altruisme" te besporen: ouders die onbaatzuchtig voor hun kinderen zorgen zijn een gezonde vorm van Darwinistisch egoisme.

De schijnbare transpositie van die SCHIJNBARE altruistische relatie naar een maatschappij toe, tussen "ouder/aristocraat" en "bevolking-kinderen" is natuurlijk grotendeels een smoes, omdat diezelfde Darwinistische band daar bijlange niet zo sterk is. Ja, die is er wel ZOLANG ER EXTERNE VIJANDEN ZIJN, en zolang de "groepsstrategie" het moet opnemen op Darwinistisch strijdvlak met de concurrentiele andere groepen. Maar die link is stukken zwakker dan het belang van de eigen FAMILIALE lijn binnen de BEVOLKING.

Het is niet voor niks dat het eerste wat koningen deden, erin bestond om hun titel FAMILIAAL ERFELIJK te maken he.

Het verschil in concurrentieel voordeel tussen "koning zijn" of "plebeeer" is stukken belangrijker dan onder regering X of regering Y te vallen he. En de Darwinistische link met uw KINDEREN is stukken belangrijker dan met uw VOLK.

Het is dus Darwinistisch veel en veel voordeliger om zelf aan de macht te geraken ook al is dat NIET in het voordeel van uw volk, maar wel van uw familie, dan uw familie aan de kant te zetten om als een goeie aristocraat uw volk naar glorie en overwinning te leiden. Maar het beste is nog van de twee te combineren natuurlijk, vandaar de glorieverhalen van koningen-leiders die ten strijde trokken met hun volk ter meerder eer en glorie van in de eerste plaats zichzelf, en pas ten tweede het volk.

Het is dus een TOTALE SMOES om te denken dat er "goeie aristocraten" zijn zoals er 'goeie ouders' zijn, omdat het tegenstrijdige noties zijn in vele gevallen. Men kan niet tegelijkertijd goeie ouder zijn en goeie aristocraat. Men moet uiteraard kiezen tussen het corrupte voordeel voor eigen lijn, en "het goeie voor het volk zonder aan uw familie te denken met de mogelijkheden die zich openen".

Maar hier speelt men dus wel op het misbruik van vertrouwen dat kinderen hebben ten aanzien van hun ouders, om dat vertrouwen te cultiveren ten aanzien van de aristocraat, natuurlijk.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het geheel wordt gemaakt door de delen. Het geheel kan eigenschappen hebben (emergent properties) die niet evident zichtbaar zijn bij de delen, maar die wel volgen uit de eigenschappen van de delen. Het geheel kan geen eigenschappen hebben die niet afleidbaar zijn uit de eigenschappen van de delen uiteraard.

Tuurlijk wel, de interactie kan nieuwe eigenschappen doen ontstaan (cf. het zondebokmechanisme: waar zie jij de daaruit resulterende religieuze patronen al aanwezig in de natuur misschien?) en daarnaast is er de gelaagdheid van de taal en het bewustzijn (probeer anders eens op een rationele manier met een spreekwoordelijke wilde te praten; je vindt geen aanknopingspunt daarvoor). Een kind dat je geen opvoeding geeft, kan ook niet een béétje spreken. Het zal ook niet zelf bedenken om een offerritueel uit te voeren. Laat staan dat het rationeel zal leren denken (dus metataal hanteren), dat kan je zelfs veel volwassenen niet meer bijbrengen. De enige noodzakelijke voorwaarde is dat er 'dragers' moeten zijn voor de hogere informatie. Als je brein de emergente betekenissen niet zou kunnen verwerken, dan zouden ze natuurlijk niet kunnen bestaan. Maar dat wil niet zeggen dat die betekenissen daar al ergens zitten; ze zitten daarentegen opgeslagen in het brein van degene die je opvoedt, als product van de culturele evolutie die leidde tot de opvoeding van de opvoeder zelf.

[lamenielachen]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Ja, dat is natuurlijk simplistisch en kortzichtig geredeneerd. Je kunt niet een talig wezen als de mens analyseren als een blok ijs. De taal genereert een potentialiteit en gelaagdheid die werkelijk zijn, en niet noodzakelijk 'fantasie' (al zijn er natuurlijk graden in de effectiviteit ervan). Binnen de daadwerkelijke aristocratie (die het goede laat heersen) is politieke dwang analoog aan de dwang jegens kinderen: een contextueel noodzakelijk goed in functie van het échte goede waar ze hopelijk ooit voldoende in gegroeid zijn om er zelf vanuit te leven. Daarnaast dient een politieke eenheid aspecten van het goede te faciliteren door middel van haar administratieve capaciteit. -- De EU is nu wel een ander verhaal, omdat die instelling sowieso een vehikel was om Europa te 'liberaliseren'. Binnen de huidige structuren en door belangenverstrengelingen is die tendens wellicht moeilijk omkeerbaar.

Kijk, .. mijn vader leerde me waardes en normen waarderen en er naar leven. Onmogelijk kenden we niet, moeilijk wel was het devies.
Deed ik ook naar mijn kinderen toe, mijn zoon volgde me en zou je me willen geloven dat we hebben bereikt wat we wilden zonder te stelen of bedriegen?
We selecteerden selectief betaalden goed en respecteerden onze mensen maar waren streng indien ze niet in onze manier van werken pasten.
Zelfde naar onze zakenpartners toe geen foefelaars gewenst.

Zet in de politiek en bij de overheid "integere mensen met normen en waardes" aan de top.
Stel duidelijke doelen ten "gunste van de samenleving" blijf eerlijk met jezelf, het zal wel lukken.
De rest is praat tegen de vaak, interessant om eens door te nemen maar die zal niets zal oplossen.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat is de fundamentele smoes, en je wijst exact op het punt waar de smoes vandaan komt. Het quasi onconditionele welzijn van de kinderen dat nagestreefd wordt door de ouderen komt van een unieke empathische band die uiteraard een sterke grond heeft in een Darwinistische strategie. Uw kinderen, in zekere mate, Darwinistisch, dat ZIJN de ouders (niet op bewustzijnsvlak, maar wel op strategisch erfelijk vlak). Als dusdanig is er niet echt een onderscheid tussen de strategie voor "uzelf" als individu, en de strategie voor uw "doorgegeven strategie", ttz, uw kinderen. Ik zeg niet dat dat altijd zo is, maar in vele gevallen is de Darwinistische functie goed geimplementeerd en zijn ouders, inderdaad, OPRECHTE "aristocraten" voor hun kinderen, doodgewoon omdat zij Darwinistisch dezelfde entiteit (strategie) zijn, ook al zijn zij onafhankelijke bewuste entiteiten (lichamen).

Het Darwinistische bestaan zelf van een *strategie* (een "lijn" dus) hangt precies af van de kwaliteit van het doorgeven van die strategie: kinderen en ouders zijn hierbij "een en dezelfde", de empathische band tussen de "biologische entiteiten" is niks anders dan de implementatie van die "lijn-strategie".

Men moet zich dus niet verwonderen over de "onbaatzuchtigheid" van ouders ten aanzien van hun kinderen, vermits zij eigenlijk een en hetzelfde voorwerp zijn op Darwinistisch strijdvlak. Als ouders zorgen voor uw kinderen, is dat zoals uw linker arm zorgt voor uw rechterhand. Daar is dus niet echt "altruisme" te besporen: ouders die onbaatzuchtig voor hun kinderen zorgen zijn een gezonde vorm van Darwinistisch egoisme.

De schijnbare transpositie van die SCHIJNBARE altruistische relatie naar een maatschappij toe, tussen "ouder/aristocraat" en "bevolking-kinderen" is natuurlijk grotendeels een smoes, omdat diezelfde Darwinistische band daar bijlange niet zo sterk is. Ja, die is er wel ZOLANG ER EXTERNE VIJANDEN ZIJN, en zolang de "groepsstrategie" het moet opnemen op Darwinistisch strijdvlak met de concurrentiele andere groepen. Maar die link is stukken zwakker dan het belang van de eigen FAMILIALE lijn binnen de BEVOLKING.

Het is niet voor niks dat het eerste wat koningen deden, erin bestond om hun titel FAMILIAAL ERFELIJK te maken he.

Het verschil in concurrentieel voordeel tussen "koning zijn" of "plebeeer" is stukken belangrijker dan onder regering X of regering Y te vallen he. En de Darwinistische link met uw KINDEREN is stukken belangrijker dan met uw VOLK.

Het is dus Darwinistisch veel en veel voordeliger om zelf aan de macht te geraken ook al is dat NIET in het voordeel van uw volk, maar wel van uw familie, dan uw familie aan de kant te zetten om als een goeie aristocraat uw volk naar glorie en overwinning te leiden. Maar het beste is nog van de twee te combineren natuurlijk, vandaar de glorieverhalen van koningen-leiders die ten strijde trokken met hun volk ter meerder eer en glorie van in de eerste plaats zichzelf, en pas ten tweede het volk.

Het is dus een TOTALE SMOES om te denken dat er "goeie aristocraten" zijn zoals er 'goeie ouders' zijn, omdat het tegenstrijdige noties zijn in vele gevallen. Men kan niet tegelijkertijd goeie ouder zijn en goeie aristocraat. Men moet uiteraard kiezen tussen het corrupte voordeel voor eigen lijn, en "het goeie voor het volk zonder aan uw familie te denken met de mogelijkheden die zich openen".

Maar hier speelt men dus wel op het misbruik van vertrouwen dat kinderen hebben ten aanzien van hun ouders, om dat vertrouwen te cultiveren ten aanzien van de aristocraat, natuurlijk.

Allereerst: door het mimetisme dat natuurlijk het snelst de directe omgeving aantast zodra het conflictueel wordt, is het zo dat de meeste moorden in familiale kring gebeuren. Dus zo dwingend is het allemaal niet per se.

Wat het koningschap betreft: daar word je tegengesproken door de historische realiteit. Vaak werden koningen gekozen en hadden die niét de macht om hun positie erfelijk te maken. Verder zijn de 'betere' keizers in het oude Rome bv. net te danken aan het afschaffen van de erfelijkheid, de zgn. adoptiefkeizers (die van hogere morele waarde waren). Je negeert ook hier weer zoals steeds de religieuze inbedding van instituten als de koning (en dat begint niet bij de Romeinen maar tienduizenden jaren geleden). Je wil het weer reduceren tot je spelletje dat, als het echt gespeeld zou worden, zou leiden tot een strijd van allen tegen allen (want op den duur zou iedereen natuurlijk weten dat het allemaal leugen en bedrog is). En dan overleeft niemand (op een theoretische zot na misschien) en ondertussen is het bestaan een hel zonder rust.

Daarom is het inderdaad zo dat via de cultuur - aanvankelijk bemiddeld door de religie - de zorg van de mensen voor elkaar uitgebreid en veralgemeend moet worden (en familiale banden zijn daar gewoon een goede metafoor voor); primair echter de zorg om de kwaliteit van de cultuur zelf. En dat maakt tegelijk een leven mogelijk van bewuste waarheidszin, synergie en schone orde die belangrijker worden als motivatoren dan puur biologisch overleven - en ook dat laatste lukt dan nog beter dan in jouw scenario.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door lamenielachen

Kijk, .. mijn vader leerde me waardes en normen waarderen en er naar leven. Onmogelijk kenden we niet, moeilijk wel was het devies.
Deed ik ook naar mijn kinderen toe, mijn zoon volgde me en zou je me willen geloven dat we hebben bereikt wat we wilden zonder te stelen of bedriegen?
We selecteerden selectief betaalden goed en respecteerden onze mensen maar waren streng indien ze niet in onze manier van werken pasten.
Zelfde naar onze zakenpartners toe geen foefelaars gewenst.

Zet in de politiek en bij de overheid "integere mensen met normen en waardes" aan de top.
Stel duidelijke doelen ten "gunste van de samenleving" blijf eerlijk met jezelf, het zal wel lukken.
De rest is praat tegen de vaak, interessant om eens door te nemen maar die zal niets zal oplossen.

Ja, maar wat je noemt, is niet vanzelfsprekend, dat is het product van millennia culturele evolutie, daarover ging het. Vandaag zijn mensen gaan geloven in 'vrijheid' (lees: willekeur) en in hun eigen 'opinies' (hoe wankel ook). En dat zet een proces in gang waardoor 'eerlijke mensen' op den duur opgeslokt raken door de krachten van de 'chaos'. Bedenk daarnaast wel dat 'eerlijkheid' altijd 'eerlijk' is binnen een gegeven stand van zaken in de cultuur. Het kapitalisme genereert voorrechten - zelfs als degenen die daarvan genieten als eerlijke mensen handelen binnen de bestaande normeringen - die niet per se moeten stroken met het algemeen belang, dus er is altijd nog een basis voor verbetering. Het grote gevaar schuilt er echter in dat de willekeur en de zelfzucht van 'oneerlijken' een huwelijk aangaan met de capaciteit tot rationeel denken (maar verengd tot 'strategie') zoals in de visie van patrickve. Dat is een recept voor een terugkeer naar de barbarij natuurlijk, maar helaas dreigt dit 'realistisch' te worden als we niet meer zorg besteden aan onze gedeelde taal.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door lamenielachen

Zet in de politiek en bij de overheid "integere mensen met normen en waardes" aan de top.

Dat gaat niet. Dat is juist gans het punt. WIE "zet mensen aan de top" ? Wie wil er aan de top gaan staan, en gaan er alles voor doen dat zij die dat beslissen (bijvoorbeeld kiezers) de juiste dingen gaan geloven om hen te verkiezen ?

Dat is wat ik bedoel: een top voorzien, en dan denken dat integere mensen daar terecht kunnen komen, is zoals warm ijs willen. Het concept zelf dat er een top is, maakt dat daar uiteraard narcisten terecht komen.

Het is als een wielerwedstrijd organiseren, en denken dat het mensen zonder benen zijn die gaan winnen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Tuurlijk wel, de interactie kan nieuwe eigenschappen doen ontstaan

Nee, nieuwe eigenschappen van het geheel kunnen het resultaat zijn van de interacties van de delen. Maar die nieuwe eigenschappen komen enkel maar tevoorschijn als die eigenlijk al "te voorzien" waren uit de eigenschappen van de delen.

Water kan niet beginnen koken, zonder dat dat een gevolg is van de interacties die reeds bij moleculen aanwezig waren, ook al kunnen individuele moleculen natuurlijk niet "koken". Het koken van water is puur een gevolg van wat moleculen doen. Men noemt "koken" een emergent property gewoon omdat het een merkwaardige eigenschap is die *niet direct zichtbaar* was bij de moleculen zelf, maar het was wel reeds GEDETERMINEERD door de individuele eigenschappen van die moleculen.

Met andere woorden: "emergent properties" zijn niks anders dan "merkwaardige stellingen" in een wiskunde tak. Zij zaten reeds logisch besloten in de axioma's, maar het was niet onmiddellijk evident dat die axioma's tot die stelling gingen leiden. Het "emergente" komt gewoon van het "niet-evidente", meer niet.

De stelling van Pythagoras zit reeds besloten in de axioma's van Euclides. Maar het was misschien niet evident om dat te zien.

Koken van water is reeds besloten in de eigenschappen van watermoleculen. Maar het was misschien niet evident om dat te zien.

Als je watermoleculen bij elkaar zet, dan kunnen die niet anders dan een kookverschijnsel vertonen. Wel, als je mensen samenzet in een staatsstructuur, dan kan dat niet anders dan despotische trekjes vertonen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Wat het koningschap betreft: daar word je tegengesproken door de historische realiteit. Vaak werden koningen gekozen en hadden die niét de macht om hun positie erfelijk te maken.

Ha, hoe zijn dan erfelijke dynastieen ontstaan ?

Je weet toch waar de eerste koningen vandaan kwamen in mesopotamische stadstaten he ? Dat waren gewoon inderdaad, door de elite, tijdelijk verkozen militaire leiders, de tijd van een oorlog tegen een naburige stadstaat. Omdat oorlogsvoering eenheid van commando eist, en de tijd van discussie en consensus de oorlog doet verliezen.

En natuurlijk waren die tijdelijke koningen niet gek: zolang er oorlog was, bleven zij aan de macht. Zij bleven dus oorlog voeren, om aan de macht te blijven, en op den duur konden zij hun titel erfelijk doorgeven aan hun zonen he.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat gaat niet. Dat is juist gans het punt. WIE "zet mensen aan de top" ? Wie wil er aan de top gaan staan, en gaan er alles voor doen dat zij die dat beslissen (bijvoorbeeld kiezers) de juiste dingen gaan geloven om hen te verkiezen ?

Dat is wat ik bedoel: een top voorzien, en dan denken dat integere mensen daar terecht kunnen komen, is zoals warm ijs willen. Het concept zelf dat er een top is, maakt dat daar uiteraard narcisten terecht komen.

Het is als een wielerwedstrijd organiseren, en denken dat het mensen zonder benen zijn die gaan winnen.

Enkel als je denkt dat de enige mogelijke motivatie in het leven een armzalige (gezien zowel de inhoud als de gevolgen) poging tot onderwerping/vernietiging van de ander is. Het is niet omdat die visie op de mens in het kapitalisme helaas een zekere waarschijnlijkheid verkrijgt, dat dit het nec plus ultra van de menselijke ontwikkeling moet zijn en dat geen andere dynamiek de hierarchie zou kunnen aansturen. Wel valt te verwachten dat veel bestaande hierarchen een transformatie van de sturende dynamiek niet graag zouden zien gebeuren.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Nee, nieuwe eigenschappen van het geheel kunnen het resultaat zijn van de interacties van de delen. Maar die nieuwe eigenschappen komen enkel maar tevoorschijn als die eigenlijk al "te voorzien" waren uit de eigenschappen van de delen.

Water kan niet beginnen koken, zonder dat dat een gevolg is van de interacties die reeds bij moleculen aanwezig waren, ook al kunnen individuele moleculen natuurlijk niet "koken". Het koken van water is puur een gevolg van wat moleculen doen. Men noemt "koken" een emergent property gewoon omdat het een merkwaardige eigenschap is die *niet direct zichtbaar* was bij de moleculen zelf, maar het was wel reeds GEDETERMINEERD door de individuele eigenschappen van die moleculen.

Met andere woorden: "emergent properties" zijn niks anders dan "merkwaardige stellingen" in een wiskunde tak. Zij zaten reeds logisch besloten in de axioma's, maar het was niet onmiddellijk evident dat die axioma's tot die stelling gingen leiden. Het "emergente" komt gewoon van het "niet-evidente", meer niet.

De stelling van Pythagoras zit reeds besloten in de axioma's van Euclides. Maar het was misschien niet evident om dat te zien.

Koken van water is reeds besloten in de eigenschappen van watermoleculen. Maar het was misschien niet evident om dat te zien.

Als je watermoleculen bij elkaar zet, dan kunnen die niet anders dan een kookverschijnsel vertonen. Wel, als je mensen samenzet in een staatsstructuur, dan kan dat niet anders dan despotische trekjes vertonen.

Het gaat niet over water..., maar aangezien je weer het eerste halve zinnetje citeert om je riedel te herhalen (in dit geval een dogmatische definitie los van de concrete analyse), zal ik de rest ook even herhalen, zodat je weet waar het over ging:

(cf. het zondebokmechanisme: waar zie jij de daaruit resulterende religieuze patronen al aanwezig in de natuur misschien?) en daarnaast is er de gelaagdheid van de taal en het bewustzijn (probeer anders eens op een rationele manier met een spreekwoordelijke wilde te praten; je vindt geen aanknopingspunt daarvoor). Een kind dat je geen opvoeding geeft, kan ook niet een béétje spreken. Het zal ook niet zelf bedenken om een offerritueel uit te voeren. Laat staan dat het rationeel zal leren denken (dus metataal hanteren), dat kan je zelfs veel volwassenen niet meer bijbrengen. De enige noodzakelijke voorwaarde is dat er 'dragers' moeten zijn voor de hogere informatie. Als je brein de emergente betekenissen niet zou kunnen verwerken, dan zouden ze natuurlijk niet kunnen bestaan. Maar dat wil niet zeggen dat die betekenissen daar al ergens zitten; ze zitten daarentegen opgeslagen in het brein van degene die je opvoedt, als product van de culturele evolutie die leidde tot de opvoeding van de opvoeder zelf.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ha, hoe zijn dan erfelijke dynastieen ontstaan ?

Je weet toch waar de eerste koningen vandaan kwamen in mesopotamische stadstaten he ? Dat waren gewoon inderdaad, door de elite, tijdelijk verkozen militaire leiders, de tijd van een oorlog tegen een naburige stadstaat. Omdat oorlogsvoering eenheid van commando eist, en de tijd van discussie en consensus de oorlog doet verliezen.

En natuurlijk waren die tijdelijke koningen niet gek: zolang er oorlog was, bleven zij aan de macht. Zij bleven dus oorlog voeren, om aan de macht te blijven, en op den duur konden zij hun titel erfelijk doorgeven aan hun zonen he.

Dat is om te beginnen al recentere geschiedenis en dus niet gelijk te stellen met 'de koningen' (je hebt ook het sacrale koningschap in archaische culturen). Verder was een 'machtsgreep' nooit de kern van de culturele code die ook in die steden religieus was (cf. veel later nog het droit divin). Maar natuurlijk heb je wel gelijk dat het mimetische conflict niet van de aardbodem verdween, de hele werken van Shakespeare staan vol met machtsgrepen. Het is niet omdat een religieuze code (die ten andere ook zelf een kind van het geweld is) dergelijke dingen kanaliseert, dat ze ophouden te bestaan. Tegelijk waren er wel degelijk goede heersers met een andere motivatie dan puur domineren: ze wilden wel macht maar zonder dat dit hun andere doeleinden daarom per se 'hypocriet' maakt. Het radicaal ondergeschikt maken van de zelfzucht aan de ethiek is natuurlijk niet evident, eens te meer door de tegenstand die je van andere machthebbers kan verwachten. De echte aristocratie in ethisch-rationele zin moet nog (verder) groeien; dat is echter geen legitimatie voor reductionisme.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Het gaat niet over water...

Er is fundamenteel gezien geen verschil tussen mensen en water moleculen. Mensen zijn gewoon veel ingewikkelder systemen dan water moleculen, maar fundamenteel is er geen verschil, he.

(cf. het zondebokmechanisme: waar zie jij de daaruit resulterende religieuze patronen al aanwezig in de natuur misschien?) en daarnaast is er de gelaagdheid van de taal en het bewustzijn (probeer anders eens op een rationele manier met een spreekwoordelijke wilde te praten; je vindt geen aanknopingspunt daarvoor).

Ik heb U al gezegd dat dat voor mij woordensoep is. Ik kan daar geen betekenis aan knopen, behalve een triviale: alles heeft gelaagde beschrijvingen. Zoals water. Je kan water zien als "een rivier", als "een substantie die kan koken", of op het niveau van de moleculaire interacties. Dat komt gewoon door de gelaagdheid van "emergente eigenschappen", en dat is niks anders dan verschillende manieren VAN OBSERVATIE EN BESCHRIJVING van een en dezelfde realiteit. Het is een keuze van de waarnemer/beschrijver om zich op een zekere "laag" te plaatsen, maar dat verandert niks aan de eenheid van de werkelijkheid.

Een kind dat je geen opvoeding geeft, kan ook niet een béétje spreken. Het zal ook niet zelf bedenken om een offerritueel uit te voeren. Laat staan dat het rationeel zal leren denken (dus metataal hanteren), dat kan je zelfs veel volwassenen niet meer bijbrengen. De enige noodzakelijke voorwaarde is dat er 'dragers' moeten zijn voor de hogere informatie. Als je brein de emergente betekenissen niet zou kunnen verwerken, dan zouden ze natuurlijk niet kunnen bestaan. Maar dat wil niet zeggen dat die betekenissen daar al ergens zitten; ze zitten daarentegen opgeslagen in het brein van degene die je opvoedt, als product van de culturele evolutie die leidde tot de opvoeding van de opvoeder zelf.

Wat je daar zegt is triviaal: je wil zeggen dat er gewoon een accumulatie van kennis is. Welja, dat is zelfs zo in de biologie: een DNA string van een huidig levend wezen zal ook niet zomaar ontstaan uit een oersoep. Daar zit een gans proces van leren bij: dat is precies wat evolutie zegt. Evolutionair heeft het biologische leven "geleerd" uit de dood van vele entiteiten, welke complexere DNA combinaties tot beter overlevende strategieen bijdragen. DNA is een informatiedrager, en die informatie is aangevuld naarmate er meer en meer NUTTIGE informatie tevoorschijn kwam, precies geselecteerd door "ruis" en "dood". De "ruis" die de "dood" overleeft, is nuttige informatie die opgeslagen wordt voor de volgende ronde ; de "ruis" die "dood gaat" is nuttig GEWISTE "verkeerde informatie". Het WISSEN van verkeerde informatie is het mechanisme waarbij, in evolutie, nuttige informatie gedistileerd wordt uit willekeurige ruis. Dood is de essentiele informatiebron van de evolutie.

Maar aangezien, sinds de uitvinding van breinen en communicatie, er ook een andere vorm van informatie verzameling bestaat, is DNA niet de enige doorgegeven informatiedrager in de evolutie meer. KENNIS in de vorm van geheugen in een brein, en doorgegeven via inter-individuele communicatie, en ja, uw mimetisme is daar een DEELTJE van, is ondertussen een even belangrijke vorm van "evolutie" aan het worden naast de zuiver biologische DNA vorm van informatie overdracht.

En ja, de breinen van onze voorvaderen waren biologisch dezelfde als de onze (dat gaat stukken trager) maar bevatten minder waardevolle informatie, omdat ze minder leerden, gewoon omdat we die informatie nog niet hadden.

Dus ja, wat je "cultuur" kan noemen is de collectief opgebouwde nuttige informatie die door communicatie aan nieuwe breinen wordt doorgegeven, op dezelfde wijze dat nuttige informatie via DNA wordt doorgegeven. Maar het neemt tijd om nuttige informatie van "ruis" te scheiden.

Wij hebben dus aanvankelijk veel "ruis" doorgegeven. Ik beschouw religieuze zever als deel van die "ruis" die doorgegeven werd. Naarmate we bijleerden, hebben we heel langzaam ingezien dat het zever was. Op dezelfde manier dat er in DNA veel foute dingen worden doorgegeven, en dat de dood die dingen wegselecteert. Onze breinen werden dus voor een groot deel van de tijd door lulkoek gevuld, en hier en daar door iets nuttigs. En hoe meer we inzagen dat we de lulkoek aan de kant moesten zetten door dood en vernieling, hoe meer we nuttige informatie opdeden.

Maar onze informatie in onze culturen komt niet meer, zoals aanvankelijk het geval was in biologische DNA informatie, van willekeurige ruis. Het komt van denkprocessen. Die zijn niet willekeurig. Maar die niet-willekeurige denkprocessen zijn ZELF nuttige informatie. We hebben er tientallen duizenden jaren over gedaan om die te ontdekken. DAT is de Verlichting, DAT is de ontdekking van het rationele denken, DAT is de wetenschappelijke methode: de kennis zelf van hoe we nieuwe ideeen moeten genereren.

Voorheen waren onze denkprocessen niet erg goed in staat om juiste ideeen te verwekken, en, hoewel niet willekeurig zoals mutaties, was het wel bullshit, zoals religie en bijgeloof. Omdat we nog niet geleerd hadden hoe succesvol te denken. Dat is pas vrij recent in de geschiedenis ontstaan, hoe succesvol te denken. Wat niet wil zeggen dat onze denkwijzen TOTAAL idioot waren. Nee, zelfs de bullshit manieren van denken leverden voldoende voordeel op om ons brein selectief bij te houden op biologisch vlak. Zelfs religieus bullshit denken had een evolutionair voordeel over niet denken. Maar wetenschappelijk denken is nog stukken beter boven religieus bullshit denken.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Er is fundamenteel gezien geen verschil tussen mensen en water moleculen. Mensen zijn gewoon veel ingewikkelder systemen dan water moleculen, maar fundamenteel is er geen verschil, he.



Ik heb U al gezegd dat dat voor mij woordensoep is. Ik kan daar geen betekenis aan knopen, behalve een triviale: alles heeft gelaagde beschrijvingen. Zoals water. Je kan water zien als "een rivier", als "een substantie die kan koken", of op het niveau van de moleculaire interacties. Dat komt gewoon door de gelaagdheid van "emergente eigenschappen", en dat is niks anders dan verschillende manieren VAN OBSERVATIE EN BESCHRIJVING van een en dezelfde realiteit. Het is een keuze van de waarnemer/beschrijver om zich op een zekere "laag" te plaatsen, maar dat verandert niks aan de eenheid van de werkelijkheid.



Wat je daar zegt is triviaal: je wil zeggen dat er gewoon een accumulatie van kennis is. Welja, dat is zelfs zo in de biologie: een DNA string van een huidig levend wezen zal ook niet zomaar ontstaan uit een oersoep. Daar zit een gans proces van leren bij: dat is precies wat evolutie zegt. Evolutionair heeft het biologische leven "geleerd" uit de dood van vele entiteiten, welke complexere DNA combinaties tot beter overlevende strategieen bijdragen. DNA is een informatiedrager, en die informatie is aangevuld naarmate er meer en meer NUTTIGE informatie tevoorschijn kwam, precies geselecteerd door "ruis" en "dood". De "ruis" die de "dood" overleeft, is nuttige informatie die opgeslagen wordt voor de volgende ronde ; de "ruis" die "dood gaat" is nuttig GEWISTE "verkeerde informatie". Het WISSEN van verkeerde informatie is het mechanisme waarbij, in evolutie, nuttige informatie gedistileerd wordt uit willekeurige ruis. Dood is de essentiele informatiebron van de evolutie.

Maar aangezien, sinds de uitvinding van breinen en communicatie, er ook een andere vorm van informatie verzameling bestaat, is DNA niet de enige doorgegeven informatiedrager in de evolutie meer. KENNIS in de vorm van geheugen in een brein, en doorgegeven via inter-individuele communicatie, en ja, uw mimetisme is daar een DEELTJE van, is ondertussen een even belangrijke vorm van "evolutie" aan het worden naast de zuiver biologische DNA vorm van informatie overdracht.

En ja, de breinen van onze voorvaderen waren biologisch dezelfde als de onze (dat gaat stukken trager) maar bevatten minder waardevolle informatie, omdat ze minder leerden, gewoon omdat we die informatie nog niet hadden.

Dus ja, wat je "cultuur" kan noemen is de collectief opgebouwde nuttige informatie die door communicatie aan nieuwe breinen wordt doorgegeven, op dezelfde wijze dat nuttige informatie via DNA wordt doorgegeven. Maar het neemt tijd om nuttige informatie van "ruis" te scheiden.

Wij hebben dus aanvankelijk veel "ruis" doorgegeven. Ik beschouw religieuze zever als deel van die "ruis" die doorgegeven werd. Naarmate we bijleerden, hebben we heel langzaam ingezien dat het zever was. Op dezelfde manier dat er in DNA veel foute dingen worden doorgegeven, en dat de dood die dingen wegselecteert. Onze breinen werden dus voor een groot deel van de tijd door lulkoek gevuld, en hier en daar door iets nuttigs. En hoe meer we inzagen dat we de lulkoek aan de kant moesten zetten door dood en vernieling, hoe meer we nuttige informatie opdeden.

Maar onze informatie in onze culturen komt niet meer, zoals aanvankelijk het geval was in biologische DNA informatie, van willekeurige ruis. Het komt van denkprocessen. Die zijn niet willekeurig. Maar die niet-willekeurige denkprocessen zijn ZELF nuttige informatie. We hebben er tientallen duizenden jaren over gedaan om die te ontdekken. DAT is de Verlichting, DAT is de ontdekking van het rationele denken, DAT is de wetenschappelijke methode: de kennis zelf van hoe we nieuwe ideeen moeten genereren.

Voorheen waren onze denkprocessen niet erg goed in staat om juiste ideeen te verwekken, en, hoewel niet willekeurig zoals mutaties, was het wel bullshit, zoals religie en bijgeloof. Omdat we nog niet geleerd hadden hoe succesvol te denken. Dat is pas vrij recent in de geschiedenis ontstaan, hoe succesvol te denken. Wat niet wil zeggen dat onze denkwijzen TOTAAL idioot waren. Nee, zelfs de bullshit manieren van denken leverden voldoende voordeel op om ons brein selectief bij te houden op biologisch vlak. Zelfs religieus bullshit denken had een evolutionair voordeel over niet denken. Maar wetenschappelijk denken is nog stukken beter boven religieus bullshit denken.

Daarmee komt de discussie terug bij de inhoud. Jij denkt dat de religie gewoon 'onzin' is terwijl je de patronen ervan totaal niet of enkel door zelf ongeleide fantasie te gebruiken kan verklaren. Bovendien hanteer je een visie op de mens die als ze reëel zou zijn de mensheid zou vernietigen, maar in werkelijkheid al lang vernietigd zou hebben. De mimetische theorie legt uit waarom dat toch niet gebeurd is. En inderdaad, ik vind het erg grappig dat de religie nog 'rationeler' blijkt te zijn wat het fundamentele probleem van het menselijke geweld betreft dan de moderne geesten die prat gaan op hun 'verlichting'.

[lamenielachen]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat gaat niet. Dat is juist gans het punt. WIE "zet mensen aan de top" ? Wie wil er aan de top gaan staan, en gaan er alles voor doen dat zij die dat beslissen (bijvoorbeeld kiezers) de juiste dingen gaan geloven om hen te verkiezen ?

Dat is wat ik bedoel: een top voorzien, en dan denken dat integere mensen daar terecht kunnen komen, is zoals warm ijs willen. Het concept zelf dat er een top is, maakt dat daar uiteraard narcisten terecht komen.

Het is als een wielerwedstrijd organiseren, en denken dat het mensen zonder benen zijn die gaan winnen.

Je moet altijd ergens starten en iemand moet dat doen.
Toen ik hier kwam wonen was het vuilhok waar de afvalcontainers staan een stinkboel, schande.
Toen ik het aankaartte bij de beheerraad was de reactie opkuisen heeft geen zin dat helpt niets.
Ik heb mijn vriend en de beheerraad gevraagd of wij het gratis konden doen mits terugbetaling via de alg kosten voor verf en kuismiddelen.
Met 2 werkten we er 3 dagen aan en vandaag meer dan 15 jaar later is het nog steeds heel netjes en wordt het bijgehouden.
Het verschil tussen aanpakken en aanmodderen en denken dat anderen het wel zullen doen is er dus wel degelijk en mogelijk.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Daarmee komt de discussie terug bij de inhoud. Jij denkt dat de religie gewoon 'onzin' is terwijl je de patronen ervan totaal niet of enkel door zelf ongeleide fantasie te gebruiken kan verklaren.

Religie, als kennis, is inderdaad onzin. Religie als een manier om uw onderdanen te programmeren, kan winstgevend zijn. En ja, het is zelfs denkbaar dat, tot op zekere hoogte - ik neem aan dat dat min of meer de grond is van uw betoog - het collectief geloven in een zekere waanzin maakt dat het daadwerkelijke gedrag dat daaruit voorkomt Darwinistisch selectief is.

Maw, het kan inderdaad zijn dat het collectieve geloof in de Grote Boeman maakt dat iedereen een zodanig gedrag heeft ("zich aan regels houdt") dat dat gedrag collectief voordelig uitdraait ten aanzien van andere groepen die zich niet zo gedragen, en men die dus kan overwoekeren (dat is wat "Darwinistisch voordelig gedrag" ALTIJD wil zeggen: anderen overwoekeren).

Dus ja, ik wil zelfs best aannemen dat, indien zo een religie Darwinistisch voordelig is, en zo uw groep gemakkelijker anderen het onderspit laat delven, die religie ook Darwinistisch meegeselecteerd wordt.

Het punt is dat dat werkt, TOT de conceptuele idiotie van de religie in kwestie de mentaal creatieve processen die de groep strijdvaardiger zou maken, gaat tegenwerken. DAN wordt die religie plots bijzonder nadelig, want dan verlies je de gewapende strijd tegen overwoekeraars die die mentaal creatieve rem NIET hadden.

Maw, allemaal in een tentje wonen uit respect voor de Grote Boeman, en braaf allemaal uw akkertje bewerken, zoals voorgeschreven door de Grote Boeman, is iets dat bijzonder structurerend werkt, en die maatschappij goed laat functioneren, TOT ze in het dorp ernaast het machinepistool hebben bedacht, en dat soort gedachtengang belet wordt in uw dorp door het geloof in de Grote Boeman. Dan komen de buren jullie allemaal aflappen, en is het geloof in de Grote Boeman eigenlijk de ondergang geworden he.

Het zal niet de eerste keer zijn dat een aanvankelijk Darwinistisch voordelig proces maakt dat je in een straatje belandt dat uiteindelijk tot uw ondergang leidt, exact vanwege die aanvankelijk voordelige eigenschap. Het is de reden waarom Darwinistische selectie enkel maar voorlopige successen geeft. Die siervogels met hoe langer hoe potsieriger kleurstaarten hadden ook een voordeel, tot dat een nadeel werd en ze allemaal gejaagd werden.

Dus ja, het is goed mogelijk dat religie op een zeker ogenblik een Darwinistisch voordeel opleverde ten aanzien van niet-religieuze groepen. Tot dat tegen de grens van de conceptuele idiotie botst he.

Bovendien hanteer je een visie op de mens die als ze reëel zou zijn de mensheid zou vernietigen, maar in werkelijkheid al lang vernietigd zou hebben.

Bijlange niet. Dat moet je maar eens aantonen, dat dat de mensheid allang zou vernietigd hebben. Nee, er is totaal geen reden daartoe. Hetzelfde egoistische voordeel zoeken maakt ook dat men de brutaalste confrontaties juist wil vermijden, want men weet wel dat dat veel kans heeft om slecht af te lopen. In mijn visie komt "ethiek en moraliteit" juist voor uit die Mutually Assured Destruction egoistische overweging. Waarom sla je je buur niet ineen ? Omdat je weet dat er veel kans is dat dat voor U ook slecht gaat aflopen, je weet niet wie de vrienden van de buurman allemaal zijn. Dus ga je je moreel gedragen, en die mens zijn kop niet inslaan, he. Enkel uit puur egoisme.

Ethiek en moraliteit is een emergent property van de drang om iedereen te vernietigen, en het besef dat je daar de middelen niet toe hebt.