PVDA+: Wanneer haalt het gezond verstand opnieuw de bovenhand in Hoboken?

[Politics.be]

Hoboken. Maandagavond,15 januari, wordt er verder gepraat. “CD&V/NVA, VLD en SP.a/Spirit worden op het stadshuis verwacht om naar een ultieme oplossing te zoeken”. De PVDA+ betreurt dat ze dit moet vernemen via de kranten.

Lees verder...

[garfield]

Als het Belang bestuurt en pvda+ in de oppositie zit

[Zwartengeel]

Om het ondemocratische Vlaams Belang uit het bestuur te houden moeten alle democratische partijen en hun kartelpartners zich samen zetten en overeenkomen. Samen hebben ze immers 11 zetels. In Hoboken is er geen democratische meerderheid te vormen zonder de PVDA+. Eenvoudig toch? Dat is puur gezond verstand.

Een 'democratische' meerderheid met de PVDA. Jaja...

[Starkan]

Toch walgelijk hoe men de PVDA+ daar behandelt. Men verlangt van hen een minderheidscoalitie en tegelijkertijd negeren ze hen als de pest. Het lijkt me dat de mogelijke coalitie partners hoog nood hebben aan een bijscholing diplomatie..

[Ive De Beckker]

Met een partij als PVDA besturen zou crimineel zijn.
Liever met VB.

Zie mijn handtekening

[lombas]

Geen PvdA, geen VB.

Géén bestuur, dat is de beste oplossing.

[Brandaan]

Oorspronkelijk geplaatst door Ive De Beckker

Met een partij als PVDA besturen zou crimineel zijn.

Waarom?

[Zwartengeel]

Misschien nog eens een post van enkele maanden terug van onder het stof halen:

Oorspronkelijk geplaatst door PAJOT

De Partij van de Arbeid is een politiek-religieuze sekte die met geweld een totalitair systeem wil vestigen gebaseerd op verklikking, terreur en massamoord. Een sterke stelling? Wacht tot u de onderstaande tekst gelezen hebt.

Met KOSMOS hebben wij van in het begin (1981) de PVDA van nabij gevolgd. Maar reeds daarvoor had deze organizatie die toen nog werkte onder de naam Alle Macht Aan De Arbeiders (AMADA) onze aandacht getrokken. Hoe kon het ook anders als de zeloten van AMADA/PVDA voortdurend voor onze voeten lopen. De auteur van dit rapport had enkele jeugd- en schoolvrienden die voor kortere of langere tijd aansloten bij MLB en AMADA. Van een aantal onder hen en ook van andere oud-militanten die de PVDA ondertussen de rug toedraaiden, vernamen wij heel wat over het interne reilen en zeilen van die partij. Ook uit de studie van honderden publieke uitgaven en ekele interne dokumenten van AMADA/PVDA en de diverse dochter- en nevenorganizaties haalden wij heel wat informatie.

Het is trouwens geen sinekure om een oud-militant van deze organizatie te vinden die vrijuit wil praten over zijn/haar ervaringen. Deze terughoudendheid blijkt telkens weer terug te brengen tot het sektaire karakter van AMADA/PVDA. En met "sektair" doelen wij dan niet zo zeer op het eigengereide gedrag en dito politieke stellingnames van die organizatie maar wel op haar funktioneren als een sekte. Oud-militanten praten slechts met de grootste schroom en met de grootste angst voor eventuele reprezailles vanwege de politieke sekte die zij verlieten. Wij hebben ervaren dat deze eks-Amadezen haast zonder uitzondering met grote psychologische problemen te kampen hadden en dat hun gedrag vergelijkbaar is met dat van eks-leden van religieuze sekten.

De psychische en morele problemen die eks-militanten van AMADA/PVDA ondervinden om terug normaal te funktioneren in persoonlijke en professionele relaties zijn namelijk dezelfde als de problemen die mensen ervaren die uit een religieuze sekte treden. Net als de volgelingen van een religieuze sekte worden ook de militanten van de PVDA van in het begin permanent gehersenspoeld en wordt hen geen moment rust gelaten zodat zij niet kunnen gaan twijfelen aan de slogans die zij verplicht worden in te studeren. Om een beeld te geven van het interne klimaat in de Partij van Arbeid geven wij hier een kort en beperkt overzicht van een aantal interne werk-, maar ook leefregels.

Een normale week van een militant van de PVDA bestaat uit een flink aantal vergaderingen, waaronder:

- de vergadering van de cel waartoe hij/zij behoort;
- de vormingsvergadering waarbij de verplichte thuislektuur wordt besproken en door de celleider alle twijfels worden weggepraat;
-de vergadering van het celburo, indien de militant deel uitmaakt van de leiding van zijn/haar cel.

Ook kan een militant nog andere vergaderingen hebben volgens de funktie die hij/zij inneemt, bij voorbeeld op sindikaal, provinciaal of nationaal vlak. Daarnaast zijn heel wat militanten ook nog aktief in de zgn. "massa-organizaties". Dit zijn o.a. de jongerenorganizatie Rode Jeugd, de vrouwenorganizatie Marianne, de studentenorganizatie MLB (Marxistisch-Leninistische Beweging) of in de dochterorganizatie die zich bezighoudt met de solidariteit met de derde wereld, de AIB (Anti-Imperialistische Bond). De militant kan ook nog betrokken zijn in de werking van één van de groepspraktijken van dokters of in één van de tientallen (soms ogenschijnlijk niet-PVDA-gebonden) werkgroepen, zoals Open Grenzen, die werkt rond politieke vluchtelingen of in de door de PVDA opgezette anti-Vlaams Blok-handtekeningenaktie Objektief 479.917, enz.

Naast deze verplichte vergaderingen, waarvoor een militant zich bij afwezigheid schriftelijk en gemotiveerd dient te verantwoorden, is er ook nog de verplichte thuisstudie. Niet alleen moet de militant elke week een vragenlijst invullen die gevoegd is bij het partijweekblad Solidair, waarin vragen staan over de artikels in het blad; ook moet hij/zij elke week één of andere tekst van Lenin, Stalin, Mao of een andere kommunistische ideoloog bestuderen en deze analyzeren. Deze verplichte lesstof wordt dan besproken tijdens de vormingsvergadering.

Naast de vergaderingen en het thuiswerk moet de militant ook minstens één maal per week deelnemen aan een propaganda-aktiviteit. Die bestaat meestal uit de verkoop van het partijweekblad, brochures of steunkaarten, het ronselen van handtekeningen voor de onvermijdelijke petitie (denken we bvb. aan Objektief 479.917) of het uitdelen van pamfletten aan fabriekspoorten en stations.

Van al deze aktiviteiten moet elke militant telkens een gedetailleerd verslag opmaken voor de partijlei- ding. Een dergelijk verslag dient tevens opgemaakt indien de militant een aktiviteit van een andere organizatie bijwoont. Hij/zij dient dan zoveel mogelijk gegevens te noteren, zoals de namen en eventuele adressen van sprekers en vraagstellers, het aantal deelnemers, de aanwezige personaliteiten en/of afgevaardigden van andere organizaties, het besproken thema, eventuele besluiten, enz. Dat dit verdacht sterk lijkt op de inhoud van een verslag van een of andere agent van een politieke opsporingsdienst is niet zo toevallig als men er inderdaad van uitgaat dat de PVDA gestruktureerd is als een ondergrondse militaire organizatie. Daar waar de PVDA er KOSMOS van beschuldigt een spionagedienst te zijn, kan de bal eerder terug gekaatst worden. De eerder aangehaalde aktiviteiten zijn die van een echte spionagedienst. Tot welk angstig klimaat van terreur dit kan leiden bewezen ons de voormalige Oostblok-landen waar niemand vrijuit dierf praten uit schrik verklikt te worden door een familielid, buurman of werkmakker.

Wij van KOSMOS echter distilleren enkel informatie uit de pers en andere openbare publikaties om ons een beeld te kunnen vormen van bepaalde linkse organizaties en haar aktivisten.

In de weinige tijd die dan nog rest naast de normale dagtaak moet elke PVDA-militant er op elk moment aan denken dat hij enkel werkt en leeft voor de partij. Zo moet elke militant steeds wat propagandamateriaal bij zich hebben om ten allen tijde tijdens een ontmoeting met dit propagandamateriaal voor de proppen te kunnen komen.

Doch ook op het eigenlijke privéleven van haar militanten heeft de PVDA een verregaande greep. Zo dienen alle militanten zich af te stemmen op het leven van een revolutionaire strijder, dit wil zeggen van een politieke soldaat. Soberheid en spaarzaamheid in het dagelijkse leven is een 'must', ook in het meubilair en de kleding. Indien een militant grote financiële aankopen wenst te doen, moeten de bevoegde partij- instanties geraadpleegd worden, onder andere bij de aankoop van een huis. Dit heeft natuurlijk alles te maken met de mobiliteit van de militant. Want vanzelfsprekend kan de partij op elk moment beslissen of een bepaalde militant of zelfs een groep van militanten zich in een bepaalde stad of streek moet gaan vestigen. Op deze wijze werden én worden heel wat Vlaamse militanten verplicht te verhuizen naar Wallonië om daar de werking van de partij en de kommunistische dokterspraktijken gaande te houden. Want de PVDA is en blijft in hoofdzaak een Vlaams fenomeen. AMADA, dat zich in 1979 omvormde tot PVDA, ontstond in 1967 aan de Katholieke Universiteit te Leuven, als de werkgroep Studentenvakbeweging in de schoot van het KVHV tijdens de strijd voor de splitsing van de toen nog ééntalige universiteit.

De vestiging van militanten in de door de partij geselekteerde doelen (streken, steden of wijken) en hun aanwerving in bepaalde fabrieken of firma's wordt dus niet aan het toeval overgelaten maar op een systematische manier gepland. Zo wonen de PVDA-militanten bij voorbeeld in een stad als Antwerpen, die vanaf 1971 de draaischijf werd van de nationale partijwerking, verspreid in die wijken die voor de partij interessant zijn, ondermeer daar waar veel gastarbeiders wonen of waar grote fabrieken gevestigd zijn, bijvoorbeeld Deurne en Hoboken of in het Gentse te Zelzate.

Ook de aanschaf van een auto dient te gebeuren in overleg met de partijleiding. Deze onderzoekt of die aankoop wel politiek verantwoord is, dit wil zeggen of dit wel van belang is voor de partijtaken die de militant heeft. De leiding van de PVDA stelt namelijk zeer duidelijk dat het partijbelang steeds primeert boven het persoonlijk belang of de familiale behoeften van de militant. De militant moet dus een aanvraag indienen voor de aankoop van een auto waarna de partij onderzoekt of het wel een gerechtvaardigde aankoop is. Ook zal de partij nagaan of het wel een goede koop is. Dit heeft weinig te maken met konsumentenadvies maar alles met het feit dat de militant eigenlijk permanent zijn wagen ter beschikking moet stellen van de partij en dan moet die wagen uiteraard voldoen aan bepaalde eisen. De 'financieel-technische verantwoordelijken' van de partij oefenen kontrole uit op het regelmatig onderhoud - zelfs op het kuisen! - van het voertuig. Deze partijkommissarissen gaan tevens na of de verzekering wel werd betaald en of de wagen tijdig bij de autokeuring werd aangeboden!

Ook op het gebied van de gezondheid liegen de interne partijregels er niet om. Want wie zijn gezondheid, zijn voeding of zijn nachtrust niet verzorgt, kan de partij niet optimaal dienen! Een militant moet doordrongen zijn van de noodzaak te leven volgens deze regels van de "revolutionaire moraal". Deze eist namelijk een totale inzetbereidheid, zoals enkel in religieuze sekten van de leden verlangd wordt. In dat kader is het trouwens opmerkelijk te wijzen op het feit dat er onder de eerste militanten van AMADA heel wat oud-seminaristen waren. De PVDA stelt als motto de woorden van Lenin die zei dat "de revolutionair-kommunistische moraal volledig ondergeschikt is aan de belangen van de klassenstrijd".

Kortom de partij mengt zich permanent en zeer ingrijpend in de levenswijze van elke militant, tot op het potsierlijke af. Welk normaaldenkend persoon duldt een dergelijke totalitaire en diktatoriale kontrole op zijn leven. Is dat demokratie? Is dat vrijheid? Volgens de PVDA wel: zij noemt het "revolutionaire demokratie" en "revolutionaire vrijheid".

Om tot een 'ideale samenleving' te komen waarin dergelijke nonsens als 'normaal' worden beschouwd, voert de PVDA de klassenstrijd. Volgens de PVDA moet deze leiden tot een gewapende opstand en voor die gewapende opstand heeft zij natuurlijk een leger nodig. Dat dit leger reeds sinds het begin van de jaren '70 wordt uitgebouwd mag blijken uit het gewelddadig palmares dat de PVDA verwierf en uit de veelvuldige teksten over het gebruik van geweld in haar eigen uitgaven.

In 1973 kwam het toenmalige AMADA uitgebreid in de pers door haar gewelddadige interventies in de staking van de Antwerpse havenarbeiders. Op het nippertje ontsnapten toen 2 politiebeambten aan de dood toen zij in hun wagen werden aangevallen en zij zich slechts door het afvuren van een waarschuwingsschot met hun dienstwapen uit de klauwen van een door AMADA-militanten opgehitste bende wisten te bevrijden. Tijdens die staking en bij de processen die erop volgden, was Antwerpen meer dan eens het toneel van regelrechte raids door de gehelmde en geüniformeerde knokploegen van AMADA, die heel eufemistisch 'Verdedigingsploegen' werden genoemd.

Ook nog in 1975 werkte AMADA zich op een gewelddadige wijze in de media. Ik vermeld hier slechts de poging in maart 1975 tot het blokkeren van de ingang van een zaal waar de nationalistische organizatie Were Di een voordracht organizeerde of de zware aanval op een VMO-betoging in Leuven in oktober van datzelfde jaar.

De AMADA-knokploegen marcheerden in de jaren '70 ook regelmatig in betogingen en 1 Mei-manifestaties, met de witte helm aan de gordel. Onder het uniform dat bestond uit een groene parka (legerjas) droegen de militanten dan ook nog allerlei beschermingsstukken aan de ellebogen, de knieën, de lies- en nierstreek, enz. De leden van deze 'Verdedigingsploegen' waren dus planmatig voorbereid op het geweld dat zij zelf uitlokten. Kortom, AMADA was niets anders dan een privé-militie, een beschuldiging die zij in die tijd steevast uitte in de richting van organizaties als de VMO. Meer dan eens kwamen deze AMADA-knokploegen in hardhandig kontakt met de ordestrijdkrachten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat bijna alle huidige hoge partijkaders, die toen al aktief waren, in die tijd gevangenisstraffen uitzaten voor hun gewelddadige eksploten.

Aan de overheidsreakties tegen het gewelddadig optreden van haar zogenaamde 'Verdedigingsploegen' is AMADA rond 1976 bijna ten onder gegaan. Enerzijds zag de leiding van AMADA in 1976 in dat de man in de straat de term AMADA associeerde met straatgeweld en herrieschoppen en dat zij daarom haar gewelddadig imago diende kwijt te spelen, wilde AMADA haar ideeën ooit aan de arbeiders kunnen verkopen. Anderzijds kwam de leiding van de "nieuwe kommunistische arbeiderspartij-in-opbouw" tot het besef dat zij om verder te kunnen werken, moest vermijden om rechtstreeks in konfrontatie te geraken met de ordestrijdkrachten, daar dit leidde tot een uitgebreide kennismaking van heel wat leidende militanten met de gevangenis. Daarom besloot de AMADA-leiding om het over een andere boeg te gooien. In 1979 werd AMADA omgevormd tot de huidige Partij van de Arbeid, die zich naar buiten toe openlijk distantieert van elk geweld. Maar schijn kan bedriegen.

Na de omvorming tot PVDA in 1979 werd openlijk gebruik van geweld nog slechts zeer selektief aangewend. De PVDA koos daarvoor het eksklusieve terrein van de strijd tegen het vermeende fascisme uit. Aangezien de personen die door haar tot "fascist" werden verklaard, geen recht hebben op vrije meningsuiting en op het organizeren van vergaderingen, werden de bijeenkomsten en vergaderingsruimten van die door de PVDA veroordeelde "fascistische" organizaties uitgeroepen tot "oorlogsgebied". Zo zorgde de PVDA er in december 1982 voor dat een verboden manifestatie van het zogenaamd Anti-Fascistisch Front te Antwerpen tegen een toegelaten betoging van de VMO uitliep op zware rellen. Gemaskerde en gehelmde militanten van de PVDA-knokploegen mengden zich onder de nietsvermoedende manifestanten van het AFF en lokten rellen uit door met katapulten zware stalen bouten te schieten naar de VMO en de politie. Ook werden er door militanten van de PVDA verscheidene molotov-coktails (brandbommen) geworpen naar de politie, zodat een aantal politieagenten brandden als levende fakkels. Ook heel wat auto's liepen schade op door de projektielen die afgevuurd werden met de katapulten. Foto's van deze gewelddadige PVDA-akties stonden in alle kranten. Van de tien manifestanten die toen gearresteerd werden, bleven er vier gedurende enkele weken in voorarrest. Niet zo toevallig waren deze vier zonder uitzondering militanten van de Partij van de Arbeid of van MLB, haar studentenorganizatie.

Ter gelegenheid van een gespreksavond met Le Pen te Brussel in 1984 werd een manifestatie op touw gezet om hem het spreken te beletten. De PVDA nam de touwtjes in handen en zorgde er voor dat de manifestatie uitliep op een bestorming van het gebouw waar de vergadering doorging. De inkomhall van het gebouw werd vernield, maar de Franse politikus kon toch het woord voeren. In haar partijweekblad gaf de PVDA toen openlijk toe dat zij de aktie tegen Le Pen geleid had en dat de betogers "met een nooit geziene discipline infiltreerden in de volksbuurten rond het geviseerde vergaderlokaal, waarbij de vastberadenheid en de organizatie van de aktie" door de rijkswacht zou onderschat zijn. Alleen al de terminologie verraadt het planmatig en militair karakter van de overval.

Slechts één maand later was Leuven het toneel van het volgende wapenfeit van de PVDA-militie. Naar aanleiding van een studentenbetoging voor Vlaamse onafhankelijkheid werd het verbondshuis van de Leuvense Nationalistische Studenten Vereniging bestormd door de gehelmde en gewapende PVDA-militie. Deze kwam echter van een kale reis terug daar de NSV'ers op hun hoede waren en de overval op gepaste wijze afsloegen.

Het is onbegrijpelijk dat het gerechtelijk apparaat nog niet effektief is opgetreden tegen deze kommunistische privé-militie. Enkel in de jaren '70 werden individuele militanten tot gevangenisstraffen veroordeeld. Maar de partijleiding die deze militie planmatig en doelbewust opzette en gebruikt(e) in het kader van haar revolutionaire strategie werd tot nu toe ongemoeid gelaten. Deze strategie heeft volgens de partijstatuten slechts één doel: "De Partij moet de klassenstrijd steeds voorwaarts leiden tot de gewapende opstand." Tot wat een dergelijke gewapende machtsovername door de PVDA onvermijdelijk moet leiden, zagen we in de Sovjet-Unie, in Rood-China en in Kambodja.

De Partij van de Arbeid, dat zijn de "Killing Fields", de Kambodjaanse Holocaust op naar schatting 1,5 miljoen mensen, uitgevoerd door de Kambodjaanse zusterpartij van de PVDA, de Rode Khmers. De Partij van de Arbeid, dat is de massale uithongering van de Russische boeren in de jaren '30 onder de diktatuur van Stalin, het grote voorbeeld van de PVDA. De Partij van de Arbeid, dat is de Goelagarchipel van diktator Stalin, het uitgestrekte netwerk van koncentratiekampen voor verklikte andersdenkenden, waar zestig miljoen mensen omkwamen. De Partij van de Arbeid, dat is de onderdrukking van nationale minderheden in Rood-China en het racisme in Tibet, waar de Tibetanen manu militari of door massale sterilizatie "verchineest" worden.

De Partij van de Arbeid is de totale politiestaat, de totale terreur, de totale minachting van alle traditionele morele waarden. Kortom, de Partij van de Arbeid is de vernietiging van het menselijk leven op zich.



Luk Dieudonné

[Max van Dietschland]

Minderheidsbestuur van Vlaams Belang alleen. Ze moeten desnoods maar de macht grijpen daar.

[Brandaan]

Oorspronkelijk geplaatst door max4westland

Minderheidsbestuur van Vlaams Belang alleen. Ze moeten desnoods maar de macht grijpen daar.

Voor een minderheidsbestuur heeft men gedoogsteun nodig en ik denk niet dat er een partij bereid is dit aan het VB te geven.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Brandaan

Waarom?

De gedachte van de PvdA:

Zij die de contra-revolutie actief proberen organiseren (...) worden vervolgd.


Qua agressiviteit zijn die mannen twee keer erger geworden dan het VB.

[Phrea|K]

Onbegrijpelijk dat Hoboken de kans laat liggen om een andere kijk op Stalin te krijgen.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Phrea|K

Onbegrijpelijk dat Hoboken de kans laat liggen om een andere kijk op Stalin te krijgen.

LOL!

[Brandaan]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

De gedachte van de PvdA:

Zij die de contra-revolutie actief proberen organiseren (...) worden vervolgd.


Qua agressiviteit zijn die mannen twee keer erger geworden dan het VB.

Dat de PVDA er verwerpelijke standpunten erop nahoudt zal ik niet durven te ontkennen, maar er is toch niets crimineels aan? Volgens de wet althans.

Btw. Niet dat ik u niet geloof of zo, maar heeft u een bron bij dat citaat?

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Brandaan

Dat de PVDA er verwerpelijke standpunten erop nahoudt zal ik niet durven te ontkennen, maar er is toch niets crimineels aan? Volgens de wet althans.

Iedere partij mag van mij samenwerken met wie ze wilt, en ik vind niets crimineel, maar wie niet met het VB in zee wilt - moet consequent zijn.

Btw. Niet dat ik u niet geloof of zo, maar heeft u een bron bij dat citaat?

PvdA site > Dossiers > FAQ 8: Vrije mening in communisme?

Lees ook hun statuten eens. Een aanrader.

[Brandaan]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

PvdA site > Dossiers > FAQ 8: Vrije mening in communisme?

Lees ook hun statuten eens. Een aanrader.

Een mooie. Van dit:

Oorspronkelijk geplaatst door PVDA-site

Zij die de contra-revolutie actief proberen organiseren, bijvoorbeeld via sabotage of terrorisme, worden vervolgd.

dit maken:

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Zij die de contra-revolutie actief proberen organiseren (...) worden vervolgd.

Het is een heel simpele manier om een politieke tegenstander in een kwaad daglicht te zetten; gewoon alle nuances in hun standpunten weghalen.

[Zwartengeel]

Dit is ook een goeie:

Wij willen: behoud van het unitaire België en geen splitsing van de sociale zekerheid

Laat het VB daar nu juist tégen zijn...

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Brandaan

Het is een heel simpele manier om een politieke tegenstander in een kwaad daglicht te zetten; gewoon alle nuances in hun standpunten weghalen.

Dat is een voorbeeld, ik geef hun stelling weer. Wat tussen komma's staat, is een ondergeschikte zin.

Nederlands gevolgd in de middelbare school?

[Brandaan]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Dat is een voorbeeld, ik geef hun stelling weer. Wat tussen komma's staat, is een ondergeschikte zin.

Taalkundig ja, maar het is inhoudelijk van zeer groot belang om het standpunt van die partij weer te geven.

Nederlands gevolgd in de middelbare school?

Nee, maar dat is een ander verhaal.

[Ive De Beckker]

Oorspronkelijk geplaatst door Brandaan

Waarom?

Een partij die voor vrijheidsberoving is vind ik crimineel.