Groen! dient ook klacht in...

[imponderabilia]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Je bent naïef als je werkelijk gelooft dat DAT het doel van het Vlaams Blok is...

Raf ik sprak hier niet over het doel van het Blok ik antwoordde op jouw vraag namelijk deze:

Dat zijn allemaal dingen die je eventueel preventief zou kunnen doen, en waarvoor je niet moeten weten welk aandeel de allochtonen hebben in de criminaliteitscijfers. Ik voreg naar OPLOSSINGEN gebaseerd op het gegeven nationaliteit/afkomst...

dank u.

Daarbij ik geloof het blok ook niet helemaal (verraad mijn plaatje dan helemaal niks )

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

nee! het doel van het VB is om de mensen monddood te maken en andere partijen uit te schakelen eens ze aan de macht zijn natuurlijk!

Zeer juist!

[Max]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Zeer juist!

En dat vind ik enorm naief van u raf. De kampen gaan heus niet open
In Oostenrijk doet de FPO het goed. Niemand spreekt er meer over.

Laten we een kat een kat noemen en zeggen dat je vooral schrik hebt om je rechten als homo te moeten inleveren , niet waar?

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Zeer juist!

Rafke heeft het niet begrepen

in welke situatie zitten we nu? wie wordt er monddood gemaakt? welke partij wordt uitgeschakeld, en WIE mag van Onckelinkx zeggen dat homo's van de minaret moeten worden gekieperd???

Wake up man!

[Dilbert]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Zeer juist!

Neurose: benaming voor psychische aandoeningen, voortkomend uit emotionele problemen en leidend tot allerlei vormen van angst.

Zou angst van het VB daar bij zijn ? Want in dat geval helpen rationele argumenten natuurlijk niet.

[Maxime_Penen]

Oorspronkelijk geplaatst door Maxime_Penen

Slimme zet van Groen!
Even in de verf zetten dat niet alleen groeperingen als het Blok worden aangepakt via de twee wetten in kwestie, maar ook allochtone en/of linkse groeperingen.

Laat ons even duidelijk wezen... Ik bedoelde niet dat ik het goed vond, enkel dat het een goede zet was. Voor de rest is het maar plat politiek opportunisme.

[Dies]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Vertel mij eens wat het doel van het Vlaams Blok is met deze indeling van criminaliteitscijfers naargelang nationaliteit/afkomst...

Het enige dat zulks tot doel zou kunnen hebben is daaruit electroiaal succes te halen. Want laat ons eerlijk wezen, gelooft er nu werkelijk iemand dat het Vlaams Blok daadwerkelijk geïnteresseerd is in het zoeken naar oplossingen voor criminaliteit?
Ze doen zelfs nog geen enkele moeite om over hun belangrijkste agendapunt cijfermateriaal te bekomen.

Ik zit al jaar en dag te zoeken naar het Vlaams Blok onderzoek met betrekking tot criminaliteit. Wetenschappelijke studies die ze sponsoren bij statistiekbedrijven, of zelfs universiteiten. Je zou toch denken dat voor hun #1 programmapunt, ze die research zouden laten doen.

Maar blijkbaar niet. Ik denk dat de top van het Vlaams Blok heel goed weet waarom ze geen onderzoek moeten doen naar de evolutie van de criminaliteit, de cijfers zouden hun niet al te goed uitkomen.

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door Dies

Het enige dat zulks tot doel zou kunnen hebben is daaruit electroiaal succes te halen. Want laat ons eerlijk wezen, gelooft er nu werkelijk iemand dat het Vlaams Blok daadwerkelijk geïnteresseerd is in het zoeken naar oplossingen voor criminaliteit?
Ze doen zelfs nog geen enkele moeite om over hun belangrijkste agendapunt cijfermateriaal te bekomen.

Ik zit al jaar en dag te zoeken naar het Vlaams Blok onderzoek met betrekking tot criminaliteit. Wetenschappelijke studies die ze sponsoren bij statistiekbedrijven, of zelfs universiteiten. Je zou toch denken dat voor hun #1 programmapunt, ze die research zouden laten doen.

Maar blijkbaar niet. Ik denk dat de top van het Vlaams Blok heel goed weet waarom ze geen onderzoek moeten doen naar de evolutie van de criminaliteit, de cijfers zouden hun niet al te goed uitkomen.

Daar ben ik het helemaal mee eens.

[imponderabilia]

Ik zou toch nogmaals willen herhalen dat dit onderzoek werd uitgevoerd in opdracht van de regering en niet door het Vlaams Blok.(Ik veronderstel dat het hier gaat over het rapport Van San omdat het Blok dit bijna uitsluitend gebruikt(e)).

Dus in die context is zo een onderzoek toch nuttig.
Wat een partij dan achteraf met die resultaten van dat onderzoek doet vind ik iets anders, maar het probleem is wel: de resultaten van een GOED onderzoek kunnen beschouwd worden als feiten, wanneer een partij daar veelvuldig gebruik van maakt waar ligt dan de grens tussen "het herhalen van gegevens" en "het aanzetten tot racisme/haat", een zeer subjectieve grens die voor mij moeilijk door een rechtbank (die objectief behoort te zijn) bepaald kan worden.

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door imponderabilia

Ik zou toch nogmaals willen herhalen dat dit onderzoek werd uitgevoerd in opdracht van de regering en niet door het Vlaams Blok.(Ik veronderstel dat het hier gaat over het rapport Van San omdat het Blok dit bijna uitsluitend gebruikt(e)).

Dus in die context is zo een onderzoek toch nuttig.
Wat een partij dan achteraf met die resultaten van dat onderzoek doet vind ik iets anders, maar het probleem is wel: de resultaten van een GOED onderzoek kunnen beschouwd worden als feiten, wanneer een partij daar veelvuldig gebruik van maakt waar ligt dan de grens tussen "het herhalen van gegevens" en "het aanzetten tot racisme/haat", een zeer subjectieve grens die voor mij moeilijk door een rechtbank (die objectief behoort te zijn) bepaald kan worden.

Als het een GOED onderzoek is misschien wel. Het vodje dat Van San produceerde kwalificeert niet voor die categorie...

[imponderabilia]

Raf jij stelt me teleur, het onderzoek Van San was een goed onderzoek, dit zeg ik niet, dit zei en zegt de gehele vlaamse pers. Natuurlijk kan men ook geen perfect onderzoek verwachten van iemand die de kans niet krijgt om het volledig af te werken omdat het niet past in de VTM-soap die de VLD/Sp.a van de politiek heeft gemaakt.

[Dies]

Oorspronkelijk geplaatst door imponderabilia

Ik zou toch nogmaals willen herhalen dat dit onderzoek werd uitgevoerd in opdracht van de regering en niet door het Vlaams Blok.(Ik veronderstel dat het hier gaat over het rapport Van San omdat het Blok dit bijna uitsluitend gebruikt(e)).

Aannemende dat u reageert op mijn reactie: neen het ging niet over het rapport Van San.

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door imponderabilia

Raf jij stelt me teleur, het onderzoek Van San was een goed onderzoek, dit zeg ik niet, dit zei en zegt de gehele vlaamse pers. Natuurlijk kan men ook geen perfect onderzoek verwachten van iemand die de kans niet krijgt om het volledig af te werken omdat het niet past in de VTM-soap die de VLD/Sp.a van de politiek heeft gemaakt.

Wat de pers daarover zegt interesseert me geen moer. Weten zij veel... De mening van prof. Verschueren vond ik nogal wat relevanter...

Oorspronkelijk geplaatst door Prof. Dr. Jef Verschueren

Het publiek gaat van het rapport-Van San twee dingen onthouden. Ten eerste: allochtonen zijn crimineler dan autochtonen. Ten tweede: het politieke establishment wil dat niet horen, ondanks de ogenschijnlijke poging om het taboe te doorbreken door de studie te bestellen waarop het rapport is gebaseerd. Van San zelf zal zeker die eerste conclusie willen nuanceren, maar niet de tweede. Dat er geen bereidheid is om het taboe te doorbreken blijkt voor haar uit de bewering van Diane Reynders, beleidsverantwoordelijke terzake, dat uit het rapport niet veel bruikbare besluiten kunnen worden getrokken. Die bewering berust voor Van San op een verkeerde lectuur van wat er feitelijk in het rapport staat. Reynders heeft nochthans overschot aan gelijk, en dat moet worden gezegd. Het is onmogelijk in enkele paragrafen samen te vatten wat er allemaal mis is met de studie. Wat volgt is een kleine selectie uit de belangrijkste punten.

Het onderzoek gaat over ‘allochtone jeugdcriminaliteit’. Men zou reeds ernstige bezwaren kunnen maken tegen de introductie van dit begrip (dat doorheen het rapport meer dan dertig keer opduikt), waarvan wordt verondersteld dat het overeenstemt met een af te bakenen categorie in de werkelijkheid (vergelijkbaar met ‘georganiseerde misdaad’, ‘witteboordcriminaliteit’, enz.). Door een concept te hanteren dat gedefinieerd wordt in termen van een bevolkingsgroep wordt die groep per definitie gestigmatiseerd. Belangrijker is echter het gebrek aan overlap tussen de groep allochtonen, zoals die term gewoonlijk wordt gebruikt, en de doelgroep van het onderzoek. Voor het rapport is iedereen die een Belgisch paspoort heeft een autochtoon; alle anderen zijn allochtonen. Het gaat dus in essentie niet om afkomst, maar om staatsburgerschap, ook al wordt over het rapport voortdurend gesproken in termen van ‘de relatie tussen afkomst en criminaliteit’. Dit wordt door de onderzoekster niet verborgen gehouden. Integendeel, ze wijst erop dat bij een traditioneel gebruik van de termen het absolute criminaliteitsaandeel van allochtonen nog hoger zou zijn, hoewel niet noodzakelijk het relatieve criminaliteitsaandeel. Dat het hierbij om belangrijke bijkomende gegevens gaat die wel eens een heel ander licht zouden kunnen werpen op de resultaten, en in het bijzonder op de mogelijke verklaringen voor de waarneembare patronen, komt verder niet ter sprake. Een moedwillig lezer krijgt daardoor de ruimte om te concluderen dat het met de ‘allochtone jeugdcriminaliteit’ nog wel eens erger gesteld zou kunnen zijn dan op het eerste gezicht blijkt uit de studie.

Van San wijst er terecht op dat vroegere studies te generaliserend waren en zij maakt zich sterk dat zij stereotypes kan doorbreken door allochtonen niet langer als één categorie te beschouwen, door ook binnen de subcategorieën onderscheiden te maken, en door types van criminaliteit te onderscheiden. Het enige resultaat is echter een verschuiving van de stereotypes naar een ander niveau: ze worden subtieler. Zo zijn niet langer alle allochtonen crimineler dan Belgen. Neen, vreemdelingen uit andere EU-landen zijn zelfs minder crimineel, en Aziaten en Latijns-Amerikanen zijn ongeveer even crimineel. Aziatische delinquenten zijn de minst diefachtigen maar de meest frauduleuze, terwijl EU-burgers en Latijns-Amerikanen zich, zoals de Belgen, specialiseren in drugshandel. Onder de Oost-Europeanen is dan weer 15% (tien keer het Belgische gemiddelde) betrokken bij misdaad, maar het gaat dan voornamelijk om diefstal. Marokkanen zijn tweemaal zo delinquent als Turken, maar die laatsten blinken wel uit in geweld en verstoring van de openbare orde. De allerbraafsten zijn Marokkaanse en Turkse meisjes, terwijl Oost-Europese en Afrikaanse meisjes “een relatief ‘geëmancipeerde’ bijdrage leveren aan de jeugdcriminaliteit”. En Turkse jongeren kalmeren wat naargelang hun leeftijd vordert.

In plaats van allochtonen als één blok te benaderen worden nu ‘nationaliteiten’ als eenheden benaderd. Zo is er geen onderscheid tussen Marokkaanse Berbers en Marokkaanse Arabieren, of tussen ‘etnische’ Turken en Turkse Koerden. Erger nog, naast vijf specifieke nationaliteiten (Belgen, Marokkanen, Turken, Kongolezen en Algerijnen) komen alleen globale nationaliteitscategorieën aan bod (EU-burgers, andere Europeanen, andere Aziaten, andere Afrikanen, Latijns-Amerikanen, en een restcategorie). De onderscheiden tussen de groepen zijn dus zelf uitermate veralgemenend, indien niet dubieus.

De veronderstelling dat dit generaliserend effect zou worden opgeheven door ook binnen de groepen te diversifiëren, is misleidend. Slechts drie parameters worden daarvoor gebruikt: geslacht, leeftijd, en woonplaats. Blijkbaar begaan meisjes in alle groepen veel minder delicten dan jongens. De algemeenheid van deze conclusie zorgt ervoor dat de parameter ‘geslacht’ geen relativerend effect kan hebben op conclusies m.b.t. vermeende verschillen tussen de nationale groepen. Het feit dat Oost-Europese en Afrikaanse meisjes in verhouding een groter aandeel hebben in de delinquentie heeft uiteraard veel te maken met hun slachtofferrol in de mensenhandel, maar voor dergelijke overwegingen is nauwelijks ruimte in het rapport. Leeftijd speelt bijna geen rol; er is enkel een lichte leeftijdsgebonden vermindering van delinquent gedrag waar te nemen bij Turken en Kongolezen. Woonplaats is uiteraard irrelevant: het enige onderscheid is dat tussen de vijf onderzochte steden, behandeld als uniforme gehelen; wat blijkt is dat ‘allochtone jeugdcriminaliteit’ langsheen de steden varieert zoals de criminaliteit in het algemeen.

Daar staat tegenover dat de autochtonen, de Belgen dus, als één groep worden behandeld. De enige diversiteit binnen de groep waarmee rekening wordt gehouden is opnieuw op basis van geslacht (de meisjes zijn veel minder delinquent dan de jongens), leeftijd (zonder duidelijke invloed op de criminaliteitsgraad) en woonplaats (in termen van steden, en dus zonder noemenswaardig belang).

Met andere variabelen, zoals socio-economische factoren, wordt geen rekening gehouden, noch aan autochtone, noch aan allochtone kant. Dit is één van de ‘beperkingen’ van het onderzoek die plichtsgetrouw worden vermeld, maar die verder geen impact lijken te hebben op de conclusies.

Van San stelt expliciet dat het “niet is geoorloofd om aan een bepaald hoog of laag criminaliteitsaandeel de naam van een gehele bevolkingsgroep te verbinden”, want “specificaties naar geslacht, leeftijd en delicttype zijn doorgaans opportuun”. Wat we dus leren uit het rapport is dat niet alle, maar toch de meeste allochtone jongens delinquenter zijn dan autochtone geslachts- en leeftijdsgenoten, hoewel hun criminele specialisaties kunnen variëren afhankelijk van de groep waartoe ze behoren. Wat overblijft is weliswaar geen eenvoudige relatie tussen misdadigheidsgraad en bevolkingsgroep, maar wel een duidelijk gespecificeerde relatie tussen een bevolkingsgroep enerzijds en een combinatie van criminaliteitsgraad met criminaliteitsprofiel anderzijds. Er is dus, aldus de geest van het rapport, wel degelijk een correlatie tussen afkomst en criminaliteit. Nochthans is de hoofdvariabele waarlangs groepen worden onderscheiden een eerder toevallig bureaucratisch gegeven, de nationaliteit, en niet de complexe realiteit waarnaar het begrip afkomst normaal verwijst. De ruimere conclusie en de concrete vergelijkingsbasis hebben daarom weinig met elkaar gemeen. Moet het dan verwondering wekken dat een beleidsverantwoordelijke hiermee niet veel kan doen?

Jammer genoeg is dit niet het einde van het verhaal. De studie kwantificeert de ‘criminaliteitsgraad’ van bevolkingsgroepen. Dit gebeurt niet op basis van schuld aan misdrijven, maar op basis van aantallen aanhoudingen en dus verdenkingen. Ook al wordt dit erkend als een beperking van het onderzoek, toch wordt er bij de conclusies van uitgegaan dat groepen die meer voorkomen als ‘verdachte’ ook wel crimineler zullen zijn. Bovendien wordt onomwonden gesproken van ‘het delictprofiel van een nationaliteit’. Als dat de bedoeling was, dan zou dit een zeer geslaagde poging tot stigmatisering zijn.

Wat verklaringen voor de geobserveerde verdenkingspatronen betreft is Van San erg voorzichtig. ‘Misschien’ en ‘waarschijnlijk’ worden elk meer dan dertig keer gebruikt, ‘wellicht’ veertien keer, en minstens vijfentwintig keer wordt gezegd dat iets ‘mogelijk’ is. Het cumulatieve effect creëert een waas van onzekerheid. Toch wordt een aantal verklaringsmogelijkheden vrij resoluut van de hand gewezen. Over de ‘demografische these’ die stelt dat een hogere criminaliteit verwacht kan worden naargelang een bevolkingsgroep uit een groter aantal jongeren, mannen en stedelingen bestaat, merkt zij droogjes op dat het relatieve criminaliteitsaandeel van allochtonen wellicht nog hoger zou zijn indien het onderzoek zich niet had toegespitst op stedelijke jongeren, want de groep van Belgen in het algemeen vertoont een hogere gemiddelde leeftijd en een lagere urbanisatiegraad dan de totale groep van allochtonen. In feite is het dus nog erger dan nu al blijkt. Over de ‘discriminatiethese’ die stelt dat aanhoudingsgedrag, en dus het disproportioneel opduiken van specifieke groepen, mede wordt bepaald door vooroordelen, stereotypen en discriminatie, wordt eenvoudig gezegd dat ze niet het volledige beeld kan verklaren. Over de ‘achterstandsthese’ die stelt dat criminaliteit samenhangt met sociale achterstelling wordt na vergelijking met wat werkloosheidscijfers ‘voorzichtig’ geconcludeerd dat ze geen echte verklaring biedt.

Terwijl zij ongetwijfeld gelijk heeft dat geen van deze stellingen álles verklaart, onderneemt Van San geen enkele poging om de interactie tussen verschillende variabelen nader te beschouwen, en sommige belangrijke factoren lijken volledig aan haar aandacht te ontsnappen. Het gemak waarmee de achterstandsthese terzijde wordt geschoven, bijvoorbeeld, staat in schril contrast met het onverholen feit dat het onderzoek met geen enkele sociaal-economische factor rekening houdt. Van San neemt voor waar aan dat onder bepaalde groepen van allochtonen tot driemaal zoveel criminaliteit bestaat dan onder “autochtone jongeren in vergelijkbare sociaal-economische omstandigheden”, zonder dat ze die vergelijking heeft gemaakt. Wat zijn bovendien de factoren voor vergelijkbaarheid? Zelfs indien bepaalde sociaal-economische factoren dezelfde zijn tussen bepaalde groepen van allochtonen en van autochtonen, dan nog blijven belangrijke verschillen bestaan. Een werkloze allochtoon heeft minder kans om werk te vinden dan een werkloze autochtoon. Een jonge allochtoon weet dat hij meer moeite zal hebben om maatschappelijk en beroepsmatig te slagen dan zijn even arme autochtone buur. Bovendien weten zij dat dit gebrek aan perspectieven veel te maken heeft met het soort van discriminatie waartoe het Vlaams Blok op elke 1 mei-viering straffeloos oproept: “Werk voor eigen volk eerst.”

De conclusie waartoe het rapport-Van San leidt is duidelijk: indien contextuele factoren geen verklaring bieden, dan zijn de verschillen in criminaliteitsgraad voornamelijk het produkt van groepsinterne kenmerken. Sommige groepen z�*jn dus gewoon crimineler dan andere. Hoewel zij ook een ‘culturele these’ relativeert, gaat Van Sans voorkeur ondubbelzinnig in die richting. ‘Culturele verschillen’ tussen bevolkingsgroepen zouden twee dingen kunnen verklaren: de verschillen in de aard van de criminaliteit (zo zouden Turken “geweldsdelicten relatief vaak toegestaan achten, bijvoorbeeld in gevallen waarin de eer van de familie op het spel staat”), en de verschillen naar leeftijd en geslacht binnen bevolkingsgroepen. Dit zijn net de twee invalshoeken die Van San presenteert als de vernieuwende bijdrage van haar werk. De begrippen ‘cultuur’ en ‘cultureel’ duiken dan ook zo’n vijftig keer op in het rapport, en het begrip ‘etnisch’ tot honderdtwintig maal toe. Nodeloos te zeggen dat noch ‘cultuur’, noch ‘etniciteit’ gedefinieerd wordt. Dat geen van beide begrippen kan samenvallen met ‘nationaliteit’, de operationele factor voor de hele analyse, wordt gemakkelijkheidshalve vergeten. Nogmaals: is het dan verwonderlijk dat een beleidsverantwoordelijke hiermee weinig kan doen?

Tot slot: het rapport-Van San is een bijzonder misleidend document dat, in handen van naïeve of kwaadwillige gezagsdragers, nefaste gevolgen zou kunnen hebben. De Londense politiecommissaris Ian Blair heeft in november van dit jaar plannen aangekondigd om dossiers aan te leggen van alle kinderen die gedrag vertonen dat in de toekomst wel eens tot delinquentie zou kunnen leiden. Dit gaat van het spuiten van graffiti via schoolverzuim tot het afsnauwen van volwassenen. Als we Van San ernstig nemen, dan moeten allochtone jongeren maar meteen in een register van potentiële misdadigers worden opgenomen. Wie dan nog de pretentie heeft om met deze vorm van taboe-doorbreking de strijd tegen het Vlaams Blok te kunnen aanbinden zegt in feite: de beste remedie tegen extreem-rechts is een globale verrechtsing van de maatschappij. Het bankroet van dat manoeuver is intussen allang uitgesproken.

Jef Verschueren
Hoogleraar, Universiteit Antwerpen

[imponderabilia]

wel Dies ik moet zeggen dat andere cijfers van het Blok niet altijd even correct zijn (en dan stel ik het mooier voor dan het is).
Maar onze huidige regering maakt ook propaganda door cijfers met elkaar te vergelijken die niets met elkaar te maken hebben, we kunnen het Blok hier dus moeilijk als enige dader aanduiden, en nog moeilijker, hoe bepaal je dan wie de waarheid spreekt?

Dat het blok geen cijfers gaat publiceren die in het voordeel zijn van de regering is natuurlijk logisch, welke oppositiepartij doet dat nu wel.Laat staan dat ze zo'n dingen zouden onderzoeken.

Maar voor alle duidelijkheid, voor mij is het blok ook geen oplossing voor onze problemen. Maar onze ogen sluiten voor deze problemen en steeds maar zeggen dat het goed gaat helpt ook niet. (of toch wel het helpt het Vlaams Blok ).

[imponderabilia]

Raf ik ga die tekst die je hier gepost hebt eens goed lezen en analyseren en dan zal ik antwoorden.

[Dies]

@imponderabilia: Ik probeerde er enkel op te wijzen dat het nogal frapant is dat het Vlaams Blok over één van zijn belangrijkste programmapunten (criminaliteit) geen enkel (wetenschappelijk-) onderzoek, cijfer, publicatie, ... op zijn website heeft staan. Dat ze bovendien ook maar weinig/geen moeite lijken te doen om aan betrouwbare cijfers (die van de overheid en dergelijke zijn immers niet te betrouwen) of analyses te geraken omtrent deze problematiek door middel van het sponsoren van wetenschappelijke studies over dit onderwerp bij statistiekbedrijven, of zelfs universiteiten.
Ze kunnen ons wel tot in het kleinste detail vertellen hoeveel elke Antwerpse schepen uitgeeft met zijn Visa-kaart, maar omtrent criminaliteit kunnen ze ons geen enkel betrouwbaar cijfer aanbieden.
Met betrekking tot het onveiligheidsgevoel is het trouwens exact hetzelfde.

@Raf: op zich is er niets mis met het rapport Van San, het is enkel zo dat een hele hoop mensen allerhande zaken probeert af te leiden of te concluderen die men daar helemaal niet kan uit af leiden. Dat is in mijn ogen trouwens ook het enige dat Jef Verschueren daar over zegt.

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door Dies

@Raf: op zich is er niets mis met het rapport Van San, het is enkel zo dat een hele hoop mensen allerhande zaken probeert af te leiden of te concluderen die men daar helemaal niet kan uit af leiden. Dat is in mijn ogen trouwens ook het enige dat Jef Verschueren daar over zegt.

Volgens mij gaat het toch wel verder dan dat. Ik heb de indruk - hoewel Verschueren dat inderdaad niet expliciet zegt - dat hij vindt dat Van San's onderzoek bewust in een bepaalde richting werd gestuwd door resolute conclusies te trekken uit vage, soms zelfs ronduit dubieuze gegevens. Het onderzoek van Van San zal het op sommige vlakken misschien wel bij het rechte eind hebben of in de juiste richting gaan, maar over het algemeen beschouwd, denk ik dat je toch wel mag stellen dat het rapport op z'n minst van een twijfelachtig allooi is. De overheid heeft het rapport tenslotte ook niet voor niets opzij geschoven.

[imponderabilia]

Wel Dies daar ben ik het eens met jou, maar dat is gewoon het Vlaams Blok, en juist daarom zal ik er ook nooit voor stemmen.

Maar je moet ook begrijpen dat zolang sommige thema's zoals de vreemdelingenproblematiek die er zeker wel is worden uit de weg gegaan door de regering dat het ongenoegen van de mensen zal blijven toenemen net als de stemmen voor het Blok.

Open uw ogen voor het Blok ze sluit = waar maar niet alleen voor de Blokstemmers!

[Weisse Wolf]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Wat de pers daarover zegt interesseert me geen moer. Weten zij veel... De mening van prof. Verschueren vond ik nogal wat relevanter...

Een politiek correct standpunt

Marion van San

Jef Verschueren (De Morgen, 12 december; zie op deze site) verwijt de auteurs van het boek Criminaliteit en Criminalisering - ook bekend als het rapport Van San - dat zij pleiten voor een globale verrechtsing van de samenleving. Met wankele argumenten probeert hij het onderzoek onderuit te halen en hij maakt een karikatuur van de in het boek beschreven delictprofielen, die overigens geheel overeenstemmen met wat internationaal bekend is. Op die manier verhult Verschueren wat zijn werkelijke drijfveer is: het verbieden van ieder onderzoek over dit thema.

Over mijn rapport, waarin ik de betrokkenheid van allochtone jongeren bij de jeugdcriminaliteit in België aan de orde stel, is al heel wat inkt gevloeid. Tot dusver waren het vooral journalisten die zich over de studie uitlieten. Aan het wetenschappelijk front bleef het opvallend stil. Jef Verschueren beet vorige week het spits af en het was al meteen raak. De boodschap die hij de lezer wil meegeven is dat het onderzoek en ook de onderzoekers niet deugen en dat het rapport eigenlijk nooit geschreven had mogen worden. Maar Verschueren beroept zich op wankele argumenten om zijn gelijk te halen en zijn betoog is gebaseerd op selectief lezen van het boek.

Verschueren pretendeert een bespreking te geven van het rapport maar hij vergeet daarbij te vermelden dat hij slechts ingaat op één hoofdstuk daaruit. Mocht hij wat verder hebben gelezen - wat ik hem ten zeerste kan aanraden - dan zou hij bijvoorbeeld gezien hebben dat een opmerking als zou in het rapport 'iedereen die een Belgisch paspoort heeft een autochtoon zijn en alle anderen allochtonen' niet op waarheid berust. Dan zou hij namelijk in de wijkstudies hebben kunnen lezen dat de termen Belgisch, Marokkaans, Turks etc in strikt etnische zin en niet in staatkundige zin werden gebruikt. Het zou mij niet verbazen dat hij liever niet spreekt over Turkse, Marokkaanse en Belgische jongens, omdat dit 'stigmatiserend' is en het omschrijvingen zijn die er waarschijnlijk in zijn optiek weinig toe doen. Maar in de context van de wijken die wij hebben onderzocht doet de etnische achtergrond van de betrokkenen er wel degelijk toe.

Morele verontwaardiging ontstaat ook bij Verschueren als gesteld wordt dat indien er cijfers zouden bestaan die registreren op de etnische origine van de verdachten - hetgeen in België niet het geval is omdat er op nationaliteit wordt geregistreerd - het absolute criminaliteitsaandeel van allochtonen hoger zou zijn. Een 'moedwillige lezer' zou daardoor de ruimte krijgen om te denken, zo vreest Verschueren, dat het met de allochtone jeugdcriminaliteit nog wel eens erger gesteld zou kunnen zijn dan op het eerste gezicht blijkt uit de studie. Wat dit laatste betreft laat het boek echter geen enkele reden tot twijfel en is het allesbehalve een misleidend document te noemen. Zo wordt er namelijk duidelijk in gesteld dat indien we een ruimere definitie van het begrip 'allochtoon' wenselijk zouden achten - en ons niet louter en alleen zouden beroepen op het criterium van nationaliteit - de gepresenteerde criminaliteitscijfers een onderschatting betekenen van het absolute criminaliteitsaandeel van allochtone jongeren. Wat dat betreft moet Verschueren zich geen zorgen maken over de 'moedwillige lezer', het rapport is hierover glashelder.

Dat je resultaten uit ander onderzoek niet zomaar blindelings moet aannemen, daar heeft Verschueren volstrekt gelijk in. Maar dan moet je dat wel consequent doen en niet enkel wanneer dat ideologisch gezien het beste uitpakt, zoals Verschueren dat het liefste zou willen.

Zo verwijt hij de onderzoekers dat zij voor waar aannemen dat onder bepaalde groepen allochtonen tot driemaal zoveel criminaliteit bestaat - en ik moet hem teleurstellen want voor bepaalde delicten ligt het hoger - dan onder autochtone jongeren in vergelijkbare sociaal-economische omstandigheden. Volgens hem mag er echter geen twijfel gezaaid worden over een mededeling die hij wat verderop tussen neus en lippen doet, namelijk dat een werkloze allochtoon minder kans heeft om werk te vinden dan een werkloze autochtoon. Even voor de duidelijkheid, ik twijfel niet aan het waarheidsgehalte van die laatste zinsnede. Maar het valt mij op dat Verschueren constateringen uit uitgebreid wetenschappelijk onderzoek waarvan de boodschap hem niet aanstaat wel in twijfel trekt, terwijl hij andere meer politiek correcte constateringen zondermeer omarmt.

Dat wij als onderzoekers ondubbelzinnig onze voorkeur uitspreken ten aanzien van de culturele these is nog zo'n staaltje van Verschuerens selectieve leeskunst. Uiteindelijk doet hij juist datgene waar wij in het rapport nu net voor op onze hoede zijn. Door de onderzoekers uitspraken in de mond te leggen als zouden wij de Aziatische delinquenten omschrijven als de minst 'diefachtigen' maar de meest 'frauduleuzen' probeert hij ons in de schoenen te schuiven waar wij in het onderzoek nu net voor waarschuwen. Namelijk dat het geven van culturalistische verklaringen van criminaliteit – die zich uiten in omschrijvingen als 'zo is nu eenmaal de Aziatische cultuur' - nauwelijks verschillen van gesimplificeerde etnische stereotypen. Overigens kan je tussen de regels door lezen dat Verschueren zich niet beroept op wat er in het rapport staat, maar dat hij zich nog steeds laat meevoeren door de commotie die ontstond toen dit onderzoek in september 1999 werd aangekondigd. Toen men destijds de opdracht voorstelde als een onderzoek naar 'het verband tussen etniciteit en criminaliteit', een omschrijving waarvan ik mij overigens verscheidene malen heb gedistantieerd, werd ik door Verschueren in De Militanten van de Limiet, een boekje over censuur en vrije meningsuiting, omschreven als 'een onderzoeker die meende reeds bewezen te hebben wat onderzocht moest worden'. Een eigenaardige constatering, daar Verschueren niet wist wat de opzet van het onderzoek was. De uitspraken die hij in zijn artikel doet verraden dan ook dat hij het boek niet op een objectieve manier heeft willen lezen maar dat hij op zoek is gegaan naar een bevestiging van zijn eigen vooroordelen. Bovendien ontsnappen sommige 'belangrijke factoren' volgens hem aan de aandacht van de onderzoekers. Hij vergeet daarbij gemakshalve te vermelden dat dit slechts een eerste rapport was in een reeks van drie. Ik kan hem geruststellen dat de zogeheten 'belangrijke factoren' waar hij het over heeft in volgende delen aan de orde zouden zijn gekomen.

Uiteindelijk komt het hierop neer dat volgens Verschueren dit rapport nooit geschreven had mogen worden, aangezien hij niet geïnteresseerd is in een werkelijkheid die hem niet aanstaat. In zijn politiek o zo correcte geest mag eenvoudigweg geen onderzoek worden gedaan naar criminaliteit onder allochtonen, omdat die groep dan volgens hem per definitie wordt gestigmatiseerd. Het zal niet verbazen dat hij deze onverschilligheid, want dat is het per slot van rekening, aan de buitenwereld verkoopt als een blijk van betrokkenheid met de minderbedeelden in deze samenleving. Uiteindelijk werkt zijn morele verontwaardiging precies datgene in de hand wat hij zo graag pretendeert te bestrijden. Namelijk de verdere uitsluiting van groepen allochtone jeugddelinquenten, zelfs van de onderzoekspraktijk.

Dr. Marion van San is sociologe en criminologe en als senior-onderzoeker verbonden aan het Risbo (Erasmus Universiteit Rotterdam)

[Weisse Wolf]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Volgens mij gaat het toch wel verder dan dat. Ik heb de indruk - hoewel Verschueren dat inderdaad niet expliciet zegt - dat hij vindt dat Van San's onderzoek bewust in een bepaalde richting werd gestuwd door resolute conclusies te trekken uit vage, soms zelfs ronduit dubieuze gegevens. Het onderzoek van Van San zal het op sommige vlakken misschien wel bij het rechte eind hebben of in de juiste richting gaan, maar over het algemeen beschouwd, denk ik dat je toch wel mag stellen dat het rapport op z'n minst van een twijfelachtig allooi is. De overheid heeft het rapport tenslotte ook niet voor niets opzij geschoven.

Correctie, de SP.a en Agalev vonden het een goed rapport en waren voorstanders om Van Sans onderzoek voort te zetten. Tot meneer Verschueren er zijn politiek correcte neus instak en zich met de zaken ging bemoeien.