Nieuwe coalitie tegen IS in de maak: Assad, Al-Sis en Rusland.

[cato]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Dat de Turken samenwerken met IS is geweten, wat de Saudi's betreft is het dubbelzinniger. Ondanks het feit dat ze dezelfde ideologie delen (wahabisme, in tegenstelling tot het Turkse regime, Hamas, Sudan, Qatar, die tot de moslim broeders behoren) is IS toch wel een bedreiging voor Saudi-Arabië, want uiteindelijk willen ze oprukken naar Mekka. Daarenboven wil Saudi-Arabië z'n banden met het Westen niet verstoren. Wat Rusland betreft, in Syrië hebben ze duidelijk uiteenlopende belangen, maar beide landen zijn wel gebaat bij samenwerking om de olieprijs terug omhoog te krijgen. Daarom heeft Rusland Saudi-Arabië nog maar zelden openlijk bekritiseerd.

Als Saudi-Arabië troepen stuurt, zullen die enkel Daesh aanvallen, en dus niet gebombardeerd worden door de Russen. De Turken daarentegen zullen zeker Russische bondgenoten aanvallen (doen ze in feite nu al door de Koerden te bombarderen) dus, zeker geholpen door de vlug verslechterde relaties tussen beide landen, is er wel degelijk een risico op ontsporing.

Erdogan en Poetin zijn macho mannetjes en keizers van vergane rijken.
Ze vechten om de macht in het Midden Oosten en Centraal Azië.

Turkije is echter lid van de NAVO.
Dus Europa en Amerika zullen alles moeten ,doen om Erdogan te bewegen tot een vrede met de Koerden.
Dit kan alleen met economische en militaire toezeggingen voor Turkije.

Het Westen zal inderdaad veel meer afstand moeten nemen van Saoedie Arabië.
De meeste salafisten in het Westen worden gesteund door SA en dat is de duivel op je bordje halen.

[cato]

Oorspronkelijk geplaatst door cato

De Grootmachten hebben het MO eerlijk verdeeld
Amerika krijgt Irak
Rusland krijgt Syrië
Europa krijgt de vluchtelingen

De Koerden krijgen een eigen staat
Turkije blijft nog jaren oorlog voeren met de PKK,
met alle aanslagen tot gevolg.

Een vredesregeling voor Syrië kan niet zonder Turkije en niet zonder Saoedie Arabië

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

Beetje grappig om dit uit de mond te horen komen van een aanbidder van het Ottomaanse rijk.

Waarom zou een turk niet mogen wijzen op de evidentie dat afghanistan en vooral de tweede irak invasie aan de grondslag lagen van de creatie en de proliferatie van het islam terrorisme ? Zelfs een amerikaanse topgeneraal erkende dit onlangs.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Ik had inderdaad meer van Al-Sisi verwacht, vooral omdat ik de revolutie tegen Mursi persoonlijk meegemaakt heb ik Cairo, en er toen overal veel nostalgie was naar en foto's te zien van Abdul al-Nasser, de grote Egyptische revolutionair.
Maar Sisi is jammer genoeg geen Nasser, hij plooit teveel naar z'n Saudische geldschieters. Het Egyptische leger is sinds Mubarak gecorrumpeerd door Saudisch en Amerikaans geld.

Ik blijf het goed vinden dat hij de islamisten van de macht verdreven heeft, maar voor de rest was z'n beleid tot nu toe een ontgoocheling. Er kwam geen herverdeling van de economie, gewoon Mubarak 2.0.

Hij had een blitz start genomen, maar nu lijkt het er wel op alsof alles gewoon blijft voortkabbelen, inderdaad een mubarak 2.0
Wel is het zo dat de verslaggeving over en vanuit egypte ondermaats is. Persvrijheid is er niet, kritische stemmen leert men hardhandig om daarmee te stoppen. Het aantal verdwijningen blijft onrustbarend. Het is nu zaak dat de rechterlijke macht al de duizenden opgepakte moslimbroeders nu ook een definitief vonnis geeft, ook dat duurt te lang. Eerlijk gezegd had ik niet durven voorspellen dat Morsi op vandaag nog altijd niet de strop heeft gekregen. Het militair repressie apparaat is super efficiënt, het juridisch apparaat daarentegen is van een onnoemelijke traagheid.

Misschien moet hij meer respijt krijgen, het waren geen gemakkelijke tijden.
En Egypte heeft het Saudische geld hard nodig. Daarnaast probeert hij de relaties met Rusland te stimuleren. Anders dan Morsi steunt Egypte de Syrische rebellen niet. Maar om de Saudi's te vriend te houden kan het land evenmin al te openlijk Assad steunen.
De relaties met Rusland bekoelden enigszins na het neerhalen van een Russisch vliegtuig. Rusland vindt dat de Egyptenaren de veiligheid niet serieus genoeg namen.

Egypte speelt het intelligent, en heeft groot gelijk om ook met rusland goede relaties aan te knopen. Zij moeten daarvoor maar naar hun buurman Israël kijken, ook zij hebben een realpolitik tegenover rusland.

Volgens mij is Israël nog in een ander aspect een reden dat egypte zich niet moeit met syrië. Egypte haar belang is een werkzame vrede met israël, niet uit sympathie maar uit eigenbelang. Dan is het beter zich niet te moeien in proxy oorlogjes.

Dat Rusland nu openlijk de Koerden steunt kon pas nadat Erdogan besloot een Russische mig neer te halen in een staaltje van overmoed. Daarvoor waren de relaties met Turkije te belangrijk, maar nu kan het de Russen niets meer schelen.

Juist, dit is een gigantische own-goal geworden voor Sultan Erdogan.

Het is echter een strategische zet, geen betere manier op de Turken te pesten, en de Koerden dwingen ook in het Westen sympathie af voor hun strijd tegen onderdrukking in Turkije en vooral tegen IS. Bovendien zijn ze een gedroomde bondgenoot voor Assad. Historisch gezien zijn de Koerden ook meestal bondgenoten geweest van Rusland, samen met Armeniërs. Het Syrische regime had enige Russische druk nodig om de Koerden te aanvaarden als gelijke partners (tenslotte blijft het een Arabisch nationalistisch bewind) maar nu snapt iedereen dat de Koerden onmisbare bondgenoten zijn voor iedereen die de regio wil bevrijden van de greep van de islamisten.

De koerden zullen uit dit conflict komen als diegenen met het meeste winst op hun rekening, dat lijkt onafwendbaar. Sultan Erdogan is daar razend om, maar sinds het neerhalen van die Mig durft hij behalve wat artillerievuur op YPG stellingen eigenlijk niets meer uithalen op syrisch grondgebied.

Israel heeft in het verleden ook al gepoogd de Koerden op te vrijen, maar zonder veel succes, de Koerden voelen weinig sympathie, als onderdrukt volk, voor een land dat een ander volk onderdrukt.

Juist, maar de koerden hebben momenteel geen nood aan hulp van hen gezien ze alles wat ze nodig hebben krijgen van de amerikanen, duitsers, en nu zelfs luchtsteun van de russen krijgen. Het gaat heus niet om sympathie hoor, wanneer men beslist om met een ander land tactisch samen te werken.

Ook Armeniërs niet vergeten, Armeense milities werken al jaren samen met het leger, en met de Koerden, met rechtstreekse steun van Armenië.
Rusland heeft enkele nieuwe militaire basissen opgezet in Armenië, en Armenië is toegetreden tot de Euraziatische Unie.

Interessant, weet jij soms of armenië op het terrein in syrië aanwezig is ? Spelen zij een rol in dit conflict ?

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Dat de Turken samenwerken met IS is geweten, wat de Saudi's betreft is het dubbelzinniger. Ondanks het feit dat ze dezelfde ideologie delen (wahabisme, in tegenstelling tot het Turkse regime, Hamas, Sudan, Qatar, die tot de moslim broeders behoren) is IS toch wel een bedreiging voor Saudi-Arabië, want uiteindelijk willen ze oprukken naar Mekka. Daarenboven wil Saudi-Arabië z'n banden met het Westen niet verstoren. Wat Rusland betreft, in Syrië hebben ze duidelijk uiteenlopende belangen, maar beide landen zijn wel gebaat bij samenwerking om de olieprijs terug omhoog te krijgen. Daarom heeft Rusland Saudi-Arabië nog maar zelden openlijk bekritiseerd.

In zekere zin is IS een geschenk voor Turkije, omdat ze een bedreiging vormen voor gebieden die vroeger tot het ottomaanse rijk hoorden. Als IS er had in gelukt om syrië definitief tot een failed state te hervormen dan lag de weg voor de turken open richting het machtscentrum van de arabische wereld. Een buffer zou dan weggevallen zijn.
Zelf heeft turkije weinig te vrezen van IS, hun leger is te machtig en de turken zouden een invasie gemakkelijk kunnen onderdrukken.
Voor SA ligt dat heel anders : een relatief kleine groep controleert de staat maar kan dat enkel omdat zij in bondgenootschap werkt met de wahabitische clerus die vrij spel krijgt. Door geld uit te delen aan de bevolking blijft die kalm. Een IS zou een verstorende factor zijn, die laten zich noch door een corrupte clerus noch een corrupt koningshuis tegenhouden.

Als Saudi-Arabië troepen stuurt, zullen die enkel Daesh aanvallen, en dus niet gebombardeerd worden door de Russen. De Turken daarentegen zullen zeker Russische bondgenoten aanvallen (doen ze in feite nu al door de Koerden te bombarderen) dus, zeker geholpen door de vlug verslechterde relaties tussen beide landen, is er wel degelijk een risico op ontsporing.

Dat is mogelijk, maar heel onzeker. SA is een van de hardste tegenstanders van elk compromis met Assad. Het lijkt me bijzonder onwaarschijnlijk dat zij het SAA niet zouden in hun vizier nemen. En dan krijg je automatisch reactie van de russen...
Naar mijn gevoel heeft turkije het ondertussen gesnapt, dat een invasie niet wenselijk is gezien de russen hen naar de middeleeuwen zouden bombarderen. Dan zal SA ook geen millimeter bewegen, ze zijn trouwens bijzonder inefficiënt in een grondoorlog. Kijk maar naar het débacle in Jemen.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door cato

Erdogan en Poetin zijn macho mannetjes en keizers van vergane rijken.
Ze vechten om de macht in het Midden Oosten en Centraal Azië.

Turkije is echter lid van de NAVO.
Dus Europa en Amerika zullen alles moeten ,doen om Erdogan te bewegen tot een vrede met de Koerden.
Dit kan alleen met economische en militaire toezeggingen voor Turkije.

Het Westen zal inderdaad veel meer afstand moeten nemen van Saoedie Arabië.
De meeste salafisten in het Westen worden gesteund door SA en dat is de duivel op je bordje halen.

De vraag is : met welke koerden ? Met Barzani hebben ze een zakelijke houding, hun probleem zit op twee vlakken. Namelijk de syrische koerden, waar ze bang voor zijn dat die een volledige corridor achter de turkse grens met syrië gaan overhouden door deze oorlog. En waar ze door de russische luchtsteun nu niets meer tegen kunnen doen.
En anderzijds met hun eigen PPK op eigen grondgebied.

Voor de Irakese koerden stelt er zich niet direct een probleem, het westen en nato zullen hier niets moeten voor doen
Voor de syrische koerden ook niet, die genieten de steun van Assad en de russen + hulp van de amerikanen. Hier kan turkije niets mee tegen doen.
Voor de turkse koerden ook niet : nato noch het westen zal één vinger opheffen om die stille en smerige oorlog die ze tegen hun eigen landgenoten voeren te doen stoppen. Behalve wat retoriek, zal er geen enkele actie volgen.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door cato

Een vredesregeling voor Syrië kan niet zonder Turkije en niet zonder Saoedie Arabië

Dat leek zo, maar vanaf 30 september 2015 liggen de zaken anders. Met hulp van de russische beer is de kans groot dat Assad zijn land kan vrijwaren. Achteraf zal er zeker een doorgedreven federalisering koment (vooral voor de koerden, maar wellicht ook voor sunni gebieden).
IS vernietigen heeft Syriê geen hulp van turkije noch SA voor nodig, wel integendeel...
Al Nusra vernietigen heeft Syrië ook geen hulp van die twee voor nodig.
Andere facties zullen indien ze de wapens neerleggen via compromissen wel tot vrede gebracht worden. Op de aloude tribale arabische manier. In de arabische wereld durven loyauteiten snel evolueren, en het geheugen is kort als er winst of macht kan uit voortspruiten. Als Assad hen in zijn toekomstige machtsstructuren een plaats geeft, is dit op te lossen.

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Dat leek zo, maar vanaf 30 september 2015 liggen de zaken anders. Met hulp van de russische beer is de kans groot dat Assad zijn land kan vrijwaren. Achteraf zal er zeker een doorgedreven federalisering koment (vooral voor de koerden, maar wellicht ook voor sunni gebieden).
IS vernietigen heeft Syriê geen hulp van turkije noch SA voor nodig, wel integendeel...
Al Nusra vernietigen heeft Syrië ook geen hulp van die twee voor nodig.
Andere facties zullen indien ze de wapens neerleggen via compromissen wel tot vrede gebracht worden. Op de aloude tribale arabische manier. In de arabische wereld durven loyauteiten snel evolueren, en het geheugen is kort als er winst of macht kan uit voortspruiten. Als Assad hen in zijn toekomstige machtsstructuren een plaats geeft, is dit op te lossen.

Ja, daar willen de Russen en de Amerikanen duidelijk toe komen, een coalitieregering, "power sharing agreement" van verschillende clans, waarvan sommige pro-Russisch of pro-Iraans zijn en andere pro-Amerikaans en pro-Saudisch, een beetje zoals in Libanon. En dan kan deze coalitie verder oprukken naar IS gebied.
Probleem is dat beide partijen meer macht willen, dat veel oppositiegroepen banden hebben met Al-Quaida, en ook nog lijken te geloven in de totale overwinning. Door de recente successen van Asad en de Koerden lijkt het ook nog maar de vraag of Assad nog tot veel compromissen bereid zal zijn.


Ik denk dat er een splitsing zal moeten komen tussen de meer seculiere oppositiekrachten en de meer jihadistische, voor er sprake kan zijn van een echt compromis. En zelfs dan is er nog geen garantie op vrede, want niet gezegd dat Saudi-ArabiË en de Turken zullen stoppen met de jihadisten te bewapenen. Dat zullen ze alleen doen als ze zeker zijn dat hun mannetjes ook macht toegeschoven krijgen. Maar anderzijds, door de successen op de grond, kunnen ze ook niet te lang talmen, en ook de Amerikanen worden nerveus.

In de praktijk komt er volgens mij uiteindelijk toch een soort compromis zoals in Libanon, terwijl de meer radicale krachten uitgeschakeld zullen worden. Ieder behoudt z'n stukken zoals bij de wapenstilstand de situatie is, en er komt een zwakke coalitieregering zonder veel macht. Dat is momenteel de situatie in Libanon.

De Russen willen ook geen totale confrontatie met het Westen en Saudi-Arabië, ze willen een stevige invloed in Syrië behouden maar dat kan ook mits een coalitieregering. Mogelijk zullen de meer extreme krachten "witgewassen" worden en vertegenwoordigd door "respectabele" politici met banden met Saudi-Arabië en Turkije, terwijl op de grond de milities natuurlijk de dienst zullen blijven uitmaken. De meest extreme uitwassen, zoals IS, zullen dan worden vernietigd.
In feite komt het er op neer dat iedereen zich ingraaft, de Koerden vormen hun eigen staat, in alles behalve naam onafhankelijk, zoals in Irak, de regio's onder controle van Assad blijven onder controle van z'n clan en bondgenoten(met een veel sterkere positie van Hezbollah evenwel dan voorheen, die zich in de shiitische stukken zullen vestigen, net als in Libanon), ook de Russische basis blijft, en de stukken in handen van de rebellen zullen bestuurd worden door proxies van Turkije en Saudi-Arabië, terwijl de milities de lakens zullen blijven uitdelen op de grond.
Het feit dat Libanon de vrede heeft kunnen bewaren ondanks het extreem geweld in buurland Syrië, toont aan dat zo'n systeem een kans op slagen heeft, zelfs al is het ver van perfect. IEdereen beseft immers wat het alternatief is, en ik denk dat de meeste Syriërs de oorlog en het geweld wel grondig beu zijn.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Ja, daar willen de Russen en de Amerikanen duidelijk toe komen, een coalitieregering, "power sharing agreement" van verschillende clans, waarvan sommige pro-Russisch of pro-Iraans zijn en andere pro-Amerikaans en pro-Saudisch, een beetje zoals in Libanon. En dan kan deze coalitie verder oprukken naar IS gebied.
Probleem is dat beide partijen meer macht willen, dat veel oppositiegroepen banden hebben met Al-Quaida, en ook nog lijken te geloven in de totale overwinning. Door de recente successen van Asad en de Koerden lijkt het ook nog maar de vraag of Assad nog tot veel compromissen bereid zal zijn.


Ik denk dat er een splitsing zal moeten komen tussen de meer seculiere oppositiekrachten en de meer jihadistische, voor er sprake kan zijn van een echt compromis. En zelfs dan is er nog geen garantie op vrede, want niet gezegd dat Saudi-ArabiË en de Turken zullen stoppen met de jihadisten te bewapenen. Dat zullen ze alleen doen als ze zeker zijn dat hun mannetjes ook macht toegeschoven krijgen. Maar anderzijds, door de successen op de grond, kunnen ze ook niet te lang talmen, en ook de Amerikanen worden nerveus.

In de praktijk komt er volgens mij uiteindelijk toch een soort compromis zoals in Libanon, terwijl de meer radicale krachten uitgeschakeld zullen worden. Ieder behoudt z'n stukken zoals bij de wapenstilstand de situatie is, en er komt een zwakke coalitieregering zonder veel macht. Dat is momenteel de situatie in Libanon.

Libanon is een goede vergelijking. Ook omdat ze het daar zo ver hebben gedreven om de religieuze aanhang te vertalen in de staatsstructuur en de machtsdeling.

Libanon :

de president is een Maronitisch christen.
de premier is een soennitische moslim
de parlementsvoorzitter is een sjiitische moslim
de opperbevelhebber van het leger is een Maronitisch christen.

Assad zou ook naar zoiets kunnen streven, bv
de president is een alawiet (zijn naam kennen we nu al )
de premier is een sunni moslim
de parlementsvoorzitter een christen
de opperbevelhebber is een sjia moslim

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Libanon is een goede vergelijking. Ook omdat ze het daar zo ver hebben gedreven om de religieuze aanhang te vertalen in de staatsstructuur en de machtsdeling.



Assad zou ook naar zoiets kunnen streven, bv
de president is een alawiet (zijn naam kennen we nu al )
de premier is een sunni moslim
de parlementsvoorzitter een christen
de opperbevelhebber is een sjia moslim

Maar de soennieten zijn in Syrië proportioneel groter dan in Libanon. Daarnaast heb je ook gematigde en seculiere soennieten die Assad steunen, dat zie je minder in Libanon. Dus er zullen ook wel pro-Assad soennieten in het bestuur komen, via een ingewikkelde verdeelsleutel.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Ja, daar willen de Russen en de Amerikanen duidelijk toe komen, een coalitieregering, "power sharing agreement" van verschillende clans, waarvan sommige pro-Russisch of pro-Iraans zijn en andere pro-Amerikaans en pro-Saudisch, een beetje zoals in Libanon. En dan kan deze coalitie verder oprukken naar IS gebied.
Probleem is dat beide partijen meer macht willen, dat veel oppositiegroepen banden hebben met Al-Quaida, en ook nog lijken te geloven in de totale overwinning. Door de recente successen van Asad en de Koerden lijkt het ook nog maar de vraag of Assad nog tot veel compromissen bereid zal zijn.


Ik denk dat er een splitsing zal moeten komen tussen de meer seculiere oppositiekrachten en de meer jihadistische, voor er sprake kan zijn van een echt compromis. En zelfs dan is er nog geen garantie op vrede, want niet gezegd dat Saudi-ArabiË en de Turken zullen stoppen met de jihadisten te bewapenen. Dat zullen ze alleen doen als ze zeker zijn dat hun mannetjes ook macht toegeschoven krijgen. Maar anderzijds, door de successen op de grond, kunnen ze ook niet te lang talmen, en ook de Amerikanen worden nerveus.

In de praktijk komt er volgens mij uiteindelijk toch een soort compromis zoals in Libanon, terwijl de meer radicale krachten uitgeschakeld zullen worden. Ieder behoudt z'n stukken zoals bij de wapenstilstand de situatie is, en er komt een zwakke coalitieregering zonder veel macht. Dat is momenteel de situatie in Libanon.

De Russen willen ook geen totale confrontatie met het Westen en Saudi-Arabië, ze willen een stevige invloed in Syrië behouden maar dat kan ook mits een coalitieregering. Mogelijk zullen de meer extreme krachten "witgewassen" worden en vertegenwoordigd door "respectabele" politici met banden met Saudi-Arabië en Turkije, terwijl op de grond de milities natuurlijk de dienst zullen blijven uitmaken. De meest extreme uitwassen, zoals IS, zullen dan worden vernietigd.
In feite komt het er op neer dat iedereen zich ingraaft, de Koerden vormen hun eigen staat, in alles behalve naam onafhankelijk, zoals in Irak, de regio's onder controle van Assad blijven onder controle van z'n clan en bondgenoten(met een veel sterkere positie van Hezbollah evenwel dan voorheen, die zich in de shiitische stukken zullen vestigen, net als in Libanon), ook de Russische basis blijft, en de stukken in handen van de rebellen zullen bestuurd worden door proxies van Turkije en Saudi-Arabië, terwijl de milities de lakens zullen blijven uitdelen op de grond.
Het feit dat Libanon de vrede heeft kunnen bewaren ondanks het extreem geweld in buurland Syrië, toont aan dat zo'n systeem een kans op slagen heeft, zelfs al is het ver van perfect. IEdereen beseft immers wat het alternatief is, en ik denk dat de meeste Syriërs de oorlog en het geweld wel grondig beu zijn.

Dat is het enige punt waarin ik jouw voorspelling niet volg : ik denk dat Assad + rusland het niet gaan toelaten dat hele delen van het land in de praktijk door SA of ottomaanse vazallen gaan bestuurd worden. Dat is de facto capituleren. Als de hulp van turkije en SA opdroogt, zal hij mits compromissen te sluiten die facties wel in een nieuwe machtsdeling kunnen opnemen. Assad lijkt heel erg belust op het integraal behouden van de territorialiteit van zijn land, en de turken + het huis Saoud buiten houden.

[TheFourHorsemen]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Waarom zou een turk niet mogen wijzen op de evidentie dat afghanistan en vooral de tweede irak invasie aan de grondslag lagen van de creatie en de proliferatie van het islam terrorisme ? Zelfs een amerikaanse topgeneraal erkende dit onlangs.

Een turk mag daar op wijzen. Een aanbidder van het Ottomaanse Rijk niet.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Maar de soennieten zijn in Syrië proportioneel groter dan in Libanon. Daarnaast heb je ook gematigde en seculiere soennieten die Assad steunen, dat zie je minder in Libanon. Dus er zullen ook wel pro-Assad soennieten in het bestuur komen, via een ingewikkelde verdeelsleutel.

Inderdaad, de verdeelsleutel zal complexer zijn dan in libanon. Christenen zijn ook een veel kleinere groep, en er is nog een factor : de koerden. Die zullen een deel van de centrale koek eisen en zich niet laten indelen puur op basis van religie.
Ik denk wel dat hezbollah zowel als Iran, zullen proberen gedaan te krijgen dat het bevel over het leger bij een sjiiet komt. Om op zeker te spelen, moest er toch nog eens een explosie komen.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

Een turk mag daar op wijzen. Een aanbidder van het Ottomaanse Rijk niet.

Leg eens uit waarom ?

[tomm]

Pandareus

In zekere zin is IS een geschenk voor Turkije, omdat ze een bedreiging vormen voor gebieden die vroeger tot het ottomaanse rijk hoorden. Als IS er had in gelukt om syrië definitief tot een failed state te hervormen dan lag de weg voor de turken open richting het machtscentrum van de arabische wereld. Een buffer zou dan weggevallen zijn.
Zelf heeft turkije weinig te vrezen van IS, hun leger is te machtig en de turken zouden een invasie gemakkelijk kunnen onderdrukken.

Maar Poetin heeft die plannen doorkruist, Erdogan is echter niet gewend om te verliezen, en riskeert ook in eigen land gezichtsverlies te lijden.

Voor SA ligt dat heel anders : een relatief kleine groep controleert de staat maar kan dat enkel omdat zij in bondgenootschap werkt met de wahabitische clerus die vrij spel krijgt. Door geld uit te delen aan de bevolking blijft die kalm. Een IS zou een verstorende factor zijn, die laten zich noch door een corrupte clerus noch een corrupt koningshuis tegenhouden.

Klopt, het evenwicht in Saudi-Arabië is heel fragiel. Je hebt de koninklijke familie en de religieuze elite. Die tweede steunt zeker IS in het geheim, maar die steun mag niet te openlijk of te groot worden van de koninklijke familie.
IS zou een einde maken aan het mooie leventje van de Saudische elite, die allemaal hun kinderen naar het Westen steunen en zelf ook meer in Europese luxeresorts verblijven dan in eigen land. Zolang de religieuzen hun gang mogen gaan in eigen land en veel miljarden krijgen om wereldwijd de jihad te propageren, sluiten ze hiervoor hun ogen.

Dat is mogelijk, maar heel onzeker. SA is een van de hardste tegenstanders van elk compromis met Assad. Het lijkt me bijzonder onwaarschijnlijk dat zij het SAA niet zouden in hun vizier nemen. En dan krijg je automatisch reactie van de russen...

De Saudi's zijn niet dom, ze willen geen oorlog met Rusland. Dan zouden de Russen zeker, net als Iran, de oppositie tegen het regime beginnen steunen, te beginnen bij de shiieten die wonen in het olierijke deel van Saudi-Arabië, EN ook rechtstreeks beginnen in te grijpen in Jemen, ook de VS hebben daar geen zin in.

Naar mijn gevoel heeft turkije het ondertussen gesnapt, dat een invasie niet wenselijk is gezien de russen hen naar de middeleeuwen zouden bombarderen. Dan zal SA ook geen millimeter bewegen, ze zijn trouwens bijzonder inefficiënt in een grondoorlog. Kijk maar naar het débacle in Jemen.

De zullen de Koerden bombarderen vanaf eigen grondgebied, en de jihadisten vrije toegang en wapens blijven geven, zoals ze nu al jaren doen.

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Dat is het enige punt waarin ik jouw voorspelling niet volg : ik denk dat Assad + rusland het niet gaan toelaten dat hele delen van het land in de praktijk door SA of ottomaanse vazallen gaan bestuurd worden. Dat is de facto capituleren. Als de hulp van turkije en SA opdroogt, zal hij mits compromissen te sluiten die facties wel in een nieuwe machtsdeling kunnen opnemen. Assad lijkt heel erg belust op het integraal behouden van de territorialiteit van zijn land, en de turken + het huis Saoud buiten houden.

Dat zal wel moeilijk worden, want de Saudi's, Turken en Amerikanen zullen niet zomaar kapituleren. Natuurlijk zullen die gebieden niet rechtstreeks door Turkije of Saudi-ArabiË bestuurd worden, maar het zullen wel hun mannetjes zijn die er de plak zwaaien. Echter, enkel in de gebieden die ze nu nog in handen hebben, zo'n goede 15 %van het Syrische territorium . Ik denk dat Assad zal eisen dat hij . IS mag gaan opkuisen, en deze gebieden dan ook zal controleren, samen met de Koerden.

[tomm]

Interessant, weet jij soms of armenië op het terrein in syrië aanwezig is ? Spelen zij een rol in dit conflict ?

Er is een Armeense minderheid, en die heeft zich van bij het begin bewapend en met Russische en Armeense steun deelgenomen aan de burgeroorlog aan de zijde van de regering. Rusland is heel actief in Armenië, het is hun brug naar het Midden-Oosten, zowel cultureel als geografisch. Er was altijd al een grote militaire basis maar er zijn er nog bijgekomen, en de Russen hebben de hele Armeense luchtmacht overgenomen. Ook om Azerbaidjan, dat via de oliedollars z'n leger kon moderniseren, niet op gekke gedachten te brengen om het conflict in Nagorno-Karabakh militair op te gaan lossen.
Via Nagorno-Karabach (Armeens- en Russischtalig) houden ze ook Azerbaidjan in een wurggreep, net als Georgië, Moldavië en Oekraïne. (maar ook op vele andere vlakken trouwens, de bedoeling is duidelijk de in de jaren 90 verloren Russische invloed terug te winnen, en opnieuw een soort unie te bekomen van ex-Sovjet-landen.) Met Syrië maakte Rusland duidelijk dat als het Westen denkt het feestje voor de Russen te kunnen verpesten in landen als Oekraïne, de russen het OOK kunnen verpesten voor het Westen. Ik denk dat de boodschap begrepen is.

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Inderdaad, de verdeelsleutel zal complexer zijn dan in libanon. Christenen zijn ook een veel kleinere groep, en er is nog een factor : de koerden. Die zullen een deel van de centrale koek eisen en zich niet laten indelen puur op basis van religie.
Ik denk wel dat hezbollah zowel als Iran, zullen proberen gedaan te krijgen dat het bevel over het leger bij een sjiiet komt. Om op zeker te spelen, moest er toch nog eens een explosie komen.

Veel meer dan dat, ik denk dat ze permanent in Syrië blijven, je weet maar nooit. Net als in Libanon zijn ze een formidabele machtsbasis, en geen enkele Libanese regering, hoe hard Saudi-Arabië ook zaagde en dreigde, durfde het aan Hezbollah te confronteren.

[tomm]

Het is echt een klassiek geopolitiek schaakspel op het hoogste niveau, jammer genoeg is de burgerbevolking het slachtoffer.
Maar niemand zit echt in met de burgerbevolking, behalve veel retoriek.
De Amerikanen, maar oo Britten en Fransen, (en natuurlijk Turkije en de Saudi's) wisten welk vlees ze in de kuip hadden en hoe riskant het was om een burgeroorlog aan te moedigen, het kon hen niets schelen, die bondgenoot van Rusland en Iran moest weg, ongeacht de prijs. De Russen en Iraniërs willen niet dat Assad valt, ongeacht de prijs, en Europa zit vooral in met de vluchtelingenstromen. De rest zijn krokodillentranen.

[cato]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Er is een Armeense minderheid, en die heeft zich van bij het begin bewapend en met Russische en Armeense steun deelgenomen aan de burgeroorlog aan de zijde van de regering. Rusland is heel actief in Armenië, het is hun brug naar het Midden-Oosten, zowel cultureel als geografisch. Er was altijd al een grote militaire basis maar er zijn er nog bijgekomen, en de Russen hebben de hele Armeense luchtmacht overgenomen. Ook om Azerbaidjan, dat via de oliedollars z'n leger kon moderniseren, niet op gekke gedachten te brengen om het conflict in Nagorno-Karabakh militair op te gaan lossen.
Via Nagorno-Karabach (Armeens- en Russischtalig) houden ze ook Azerbaidjan in een wurggreep, net als Georgië, Moldavië en Oekraïne. (maar ook op vele andere vlakken trouwens, de bedoeling is duidelijk de in de jaren 90 verloren Russische invloed terug te winnen, en opnieuw een soort unie te bekomen van ex-Sovjet-landen.) Met Syrië maakte Rusland duidelijk dat als het Westen denkt het feestje voor de Russen te kunnen verpesten in landen als Oekraïne, de russen het OOK kunnen verpesten voor het Westen. Ik denk dat de boodschap begrepen is.

Voor iedereen is het beste ,een evenwicht tussen de grootmachten Amerika en Rusland.
Een evenwicht in de Arabische wereld tussen Soennieten en Sjiieten.
Turkije moet een pas op de plaats maken ,de Koerden een eigen staat gunnen en zich aanpassen aan de NAVO strategie.

Dit betekent niet ,dat alle problemen in de moslimwereld zijn opgelost.
Afgezien van Libië ,waar Amerika en Rusland een deal moeten maken,
zullen de jihadisten in diversen landen actief blijven en
blijven streven naar hun kalifaten.