De Groene Waanzin. 3 Kringloopsgassen ( CO² & stikstof).

[Micele]

Om hernieuwbare energie efficiënter te maken moet men ze kunnen bufferen als er teveel is, om ze x- tot xx-uren later af te kunnen geven als de stroomvraag piekt.

Het verschil in stroomopwekking en stroomvraag loopt steeds verder uiteen ( Duck curve)

Batterij(parken) kunnen die nood aan flexibiliteit mee opvangen.

bvb. Tesla an sich alleen plaatste enkel afgelopen 3 maand 9,4 GWh aan megapackcontainers. (wereldwijd)

fyi

[ViveLaBelgique]

De groene waanzin. 3 Kringloopsgassen ( CO² & stikstof).
https://nos.nl/artikel/2569899-minde...szaak-schiphol
De rechtbank in Den Haag doet vanmiddag uitspraak in de rechtszaak over de natuurvergunning van Schiphol. Die vergunning werd in 2023 verleend, nadat de luchthaven jarenlang illegaal stikstof had uitgestoten. De zaak gaat over de vraag: had die vergunning wel verleend mogen worden?

De rechtszaak werd aangespannen door milieuorganisatie Mobilisation for the Environment (MOB), bekend van vele stikstofrechtszaken tegen de overheid. Drie andere milieuorganisaties, de Nieuwkoopse gemeenteraad en het Amsterdamse college van burgemeester en wethouders keerden zich ook tegen de verleende vergunning.

Vanmiddag wordt duidelijk of Schiphol de natuurvergunning mag houden of dat de rechter er een streep doorheen zet. Vijf vragen over de slepende zaak.

1. Hoe zat het ook alweer met de natuurvergunning van Schiphol?
Nagenoeg alle bedrijven die stikstofneerslag veroorzaken in beschermde Natura 2000-gebieden hebben een natuurvergunning nodig. Toch had de nationale luchthaven die jarenlang niet. Er was sprake van een gedoogconstructie, totdat duidelijk werd dat die situatie onhoudbaar was en Schiphol alsnog een natuurvergunning moest aanvragen. In 2023 gaf toenmalig minister Van der Wal uiteindelijk een natuurvergunning aan Schiphol.

2. Waarom wil MOB dat de vergunning wordt vernietigd?
Op een taaie zitting in november vorig jaar betoogde MOB bij de rechter dat de onderbouwing van de vergunning aan alle kanten rammelt. Zo zegt de milieuorganisatie dat niet alle regels en procedures goed zijn gevolgd.
Ook werd bijvoorbeeld gesproken over de vraag: op hoeveel vluchten heeft Schiphol historisch gezien recht? De milieuorganisatie vindt: maximaal 300.000 vluchten per jaar. Schiphol en het ministerie van Landbouw, dat de vergunning verleende, zeggen: een stuk meer. Ze zijn het niet eens met de argumenten van MOB.
Uiteindelijk is er een vergunning afgegeven voor 500.000 vluchten. Alle partijen zijn het erover eens dat Schiphol daar historisch gezien geen recht op heeft. Het verschil moest Schiphol compenseren.

3. Hoe compenseert Schiphol die extra vluchten?
Omdat Schiphol historisch gezien recht had op een lager aantal vluchten dan de luchthaven wilde gaan vliegen, was extra stikstofruimte nodig. Die verkreeg Schiphol uiteindelijk door in het geheim de stikstofmarkt op te gaan en negen boerderijen op te kopen.
Dat had veel maatschappelijke kritiek tot gevolg. Zo was er onvrede onder boeren omdat er schaarse stikstofruimte werd overgeheveld van de agrarische sector naar Schiphol. Ook politici waren boos over de gang van zaken, omdat het opkopen van boerderijen lijnrecht inging tegen de wens van de Tweede Kamer.
In deze rechtszaak ging het vooral over de vraag of Schiphol wel genoeg stikstofuitstoot compenseert met die opgekochte boerderijen of dat er toch meer nodig is. Mobilisation for the Environment zegt: die boerderijen leveren onvoldoende stikstofruimte op om tot dat hoge aantal vluchten te komen. Ook vindt de milieuorganisatie dat de stikstofruimte van die opgekochte boerderijen nodig is om de natuur te herstellen en niet gebruikt mag worden om extra te vliegen.

4. Wat staat er op het spel?
Als de rechter vanmiddag oordeelt dat Schiphol inderdaad ten onrechte een natuurvergunning heeft gekregen en er een streep gaat door de vergunning, vliegt Schiphol weer illegaal. De verwachting is niet dat er ineens geen vluchten meer vertrekken en landen op de luchthaven.
Schiphol zou dan wel helemaal opnieuw onderzoek moeten doen en een nieuwe vergunning moeten aanvragen. Het duurde vorige keer jaren voordat die vergunning er uiteindelijk was. Ook zijn de stikstofregels inmiddels een stuk strenger dan destijds.

5. Waarom komt er nu pas een uitspraak?
Eigenlijk werd de uitspraak al begin dit jaar verwacht, maar in december deed de Raad van State een ingrijpende uitspraak die het moeilijker maakt om stikstofruimte tegen elkaar weg te strepen. Omdat die route ook is gebruikt voor de vergunning van Schiphol, heropende de rechtbank het onderzoek.
De rechters dachten dat die uitspraak van de Raad van State ook invloed zou hebben op hun uitspraak in de Schipholzaak. Daar heeft de rechtbank zich de afgelopen maanden over gebogen en dat gaf vertraging.
De rechtbank van Den Haag doet vanmiddag om 13.00 uur uitspraak. Als een van de partijen het oneens is met de uitspraak is hoger beroep mogelijk bij de Raad van State.

saldering van stiktofuitstoot wordt pragmatisch opgelost door luchthavens door discreet boerderijen op te kopen.

[ViveLaBelgique]

De Groene Waanzin. 3 Kringloopgassen ( CO² & stikstof).
https://nos.nl/artikel/2573288-eu-ko...-geitenpaadjes
Maanden later dan gepland presenteert Eurocommissaris Wopke Hoekstra vandaag het klimaatdoel van de Europese Unie voor 2040. Duidelijk is nu al dat het doel wordt vastgesteld op 90 procent minder uitstoot van broeikasgassen ten opzichte van 1990. Het doel is de laatste tussenstop naar een klimaatneutrale EU in 2050: dan moet de uitstoot uitkomen op netto 0 procent.

Om te zorgen dat landen niet al hun klimaatregels tot het laatst uitstellen, zijn er de tussentijdse doelen. Op basis van zo'n klimaatdoel moeten EU-landen voldoende maatregelen nemen om de uitstoot naar beneden te krijgen.

Het was deze keer niet makkelijk om het percentage vast te stellen. Tegen klimaatbeleid is op dit moment veel weerstand. Regeringsleiders wijzen op alle crises in de wereld. Ze stellen dat ze al hun tijd, en vooral hun geld, nodig hebben voor defensie en veiligheid en ook voor het concurrerender maken van de Europese economie.

Door de veranderde politieke wind werden al meerdere klimaatplannen afgezwakt, waaronder de ontbossingswet. Ook werden allerlei regels geschrapt die bedrijven juist moesten dwingen tot klimaatregels.
Aan de bak

Hoekstra moest duidelijk aan de bak, want hij voelde aan dat zijn oorspronkelijke 90 procent-plan zomaar zou kunnen sneuvelen. Hij reisde heel Europa door om in de hoofdsteden te horen waar de bezwaren zaten en zo met een plan te kunnen komen waar voldoende steun voor is. Een tijdrovende klus, waardoor het plan er niet in februari al lag, maar nu pas.

Aan het einddoel heeft Hoekstra niet willen tornen, dat blijft 90 procent minder uitstoot in 2040. Ook al zouden sommige landen het percentage graag lager zien. Onder meer Polen, Italië, Hongarije, Tsjechië en Slowakije zitten niet te wachten op al te scherpe klimaatdoelen.

Wat hij wel doet: het makkelijker maken voor landen om het doel te halen. Zo hoopt hij zich te verzekeren van voldoende steun. Ook een land als Frankrijk, dat plots heel kritisch is over vooruitstrevend klimaatbeleid, wil Hoekstra over de streep halen. Of dat lukt, zal moeten blijken.

Duitsland, het grootste land van de EU, lijkt in ieder geval wel achter Hoekstra's plan te staan. Hoekstra overlegde uitgebreid met de Duitsers en legde zo de basis voor wat hij denkt dat haalbaar is.
Uit gelekte stukken blijkt dat Hoekstra met verschillende opties komt om de pijn die landen zouden lijden door nieuw klimaatbeleid te verzachten. Opvallend is de mogelijkheid om een deel van de uitstootvermindering buiten de Europese Unie te mogen realiseren.

Het komt er kort gezegd op neer dat landen de klimaatwinst die ze elders boeken, hier mogen meetellen. Bijvoorbeeld als ze zorgen dat een fabriek in India minder broeikasgassen uitstoot of als ze bossen aanplanten in Zuid-Amerika.

Wetenschappers uit de Europese Wetenschappelijke Adviesraad waarschuwden eerder dit niet te doen. Ze vrezen dat de buitenlandse klimaatclaims lastig te controleren zijn. Verder vinden ze dat de EU-landen hun geld beter in eigen land kunnen uitgeven.
'Geen achterdeurtjes creëren'

Soortgelijke kritiek is te horen in het Europees Parlement. Niet alleen bij Hoekstra's eigen politieke familie, die van de christendemocraten, maar ook bij GroenLinks-PvdA, de partij van de vorige EU-klimaatcommissaris Frans Timmermans.

"Ik heb liever dat we dat geld gebruiken om staalbedrijf Tata te vergroenen dan om tien elektrische bussen in Vietnam te laten rijden", zegt Europarlementariër Mohammed Chahim (GL-PvdA). "Dat geld hebben wij hier nodig."

Aan de buitenlandse projecten is in Hoekstra's plan een limiet verbonden. Ze mogen optellen tot maximaal 3 procent van de te verminderen uitstoot. Toch is Chahim er niet gerust op: "Ik wil gewoon goede doelen stellen en geen achterdeurtjes creëren."
Maanden aan discussie verwacht

De EU kan zich opmaken voor maanden van discussie over die achterdeuren en over de andere geitenpaadjes in Hoekstra's plan. Zowel de EU-landen als het Europees Parlement moeten instemmen. Het is duidelijk dat van alle kanten geprobeerd zal worden het plan nog aan te passen.

Waar de een nog veel meer buitenlandse klimaatwinst wil meetellen, zal de ander er juist helemaal van af willen. Wat die discussie oplevert, is afwachten. Wel is de verwachting dat het 90 procent-doel uiteindelijk blijft staan.

Let wel: op papier. Want met alle tegemoetkomingen die Hoekstra doet, is allerminst zeker dat landen in de praktijk het doel echt halen. Het zou zomaar kunnen dat ze lager uitkomen. En dat we daarmee opnieuw een voorbeeld hebben van klimaatbeleid dat in het huidige politieke klimaat wordt afgezwakt.

Bye bye petrochemie van de lage landen.

[Micele]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

Bye bye petrochemie van de lage landen.

Daar ben je mis, nikske bye bye, gewoon duurzamer worden, of met de tijd meegaan in t Vloms.

AI-overzicht

De toekomst van de petrochemie wordt gekenmerkt door een verschuiving naar duurzaamheid en circulaire economie. De sector staat voor de uitdaging om minder afhankelijk te worden van fossiele brandstoffen, zowel als grondstof als voor energie. Dit vereist innovatie op het gebied van hernieuwbare grondstoffen, efficiënte recycling en het gebruik van CO2.

Belangrijkste ontwikkelingen en uitdagingen:

Duurzame grondstoffen:
De petrochemie zal steeds meer gebruik gaan maken van hernieuwbare grondstoffen zoals biomassa, afval en CO2, in plaats van fossiele brandstoffen.

Circulaire economie:
Mechanisch en chemisch recyclen van kunststoffen en andere petrochemische producten wordt steeds belangrijker.

Innovatie in proces- en productietechnologieën:
Er wordt gewerkt aan nieuwe technologieën om zuurstofrijke producten te maken en efficiënter gebruik te maken van grondstoffen.

CO2-afvang en -gebruik:
Technologieën voor het afvangen en hergebruiken van CO2 uit de industrie zullen een rol spelen in het verminderen van de CO2-uitstoot.

Hybride systeem:
Een combinatie van duurzame polyolefinen en zuurstofrijke producten, waarbij voor elk product de meest geschikte route wordt gekozen, wordt gezien als een realistische optie.

Toenemende vraag naar petrochemische producten:
De wereldwijde vraag naar petrochemische producten blijft groeien, vooral door de groeiende vraag naar kunststoffen, rubber en andere materialen.

Nederlandse situatie:
Nederland heeft de ambitie om in 2050 klimaatneutraal, fossielvrij en circulair te zijn. Dit vereist substantiële veranderingen in de petrochemische sector.
Grote bedrijven in de petrochemie, zoals Shell, DSM en ExxonMobil, zijn actief betrokken bij de ontwikkeling van duurzame technologieën en processen.
De Nederlandse overheid en de chemische industrie werken samen aan het realiseren van de ambities voor een duurzame petrochemie.

Conclusie:
De petrochemie staat aan de vooravond van een grote transformatie. Duurzaamheid en circulariteit zijn de drijvende krachten achter deze verandering. Door innovatie en samenwerking kan de sector een belangrijke rol spelen in het realiseren van een duurzamere toekomst.

[ViveLaBelgique]

Oorspronkelijk geplaatst door Micele

Daar ben je mis, nikske bye bye, gewoon duurzamer worden, of met de tijd meegaan in t Vloms.

AI-overzicht

Uit jouw AI-overzicht blijkt nergens dat een industriële speler wenst te investeren in de uitdagingen van de petrochemie in de Lage Landen. In de BRICS en de Mercosur landen is het niet zo lastig om nieuwe investeringen vergund te krijgen.

Uit wikipedia:
Global ethylene production was 190 million tonnes and propylene was 120 million tonnes in 2019.[4] Aromatics production is approximately 70 million tonnes. The largest petrochemical industries are located in the United States and Western Europe; however, major growth in new production capacity is in the Middle East and Asia. There is substantial inter-regional petrochemical trade.
https://en.wikipedia.org/wiki/Petrochemical

[Micele]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

Uit jouw AI-overzicht blijkt nergens dat een industriële speler wenst te investeren in de uitdagingen van de petrochemie in de Lage Landen. In de BRICS en de Mercosur landen is het niet zo lastig om nieuwe investeringen vergund te krijgen.

Uit wikipedia:
Global ethylene production was 190 million tonnes and propylene was 120 million tonnes in 2019.[4] Aromatics production is approximately 70 million tonnes. The largest petrochemical industries are located in the United States and Western Europe; however, major growth in new production capacity is in the Middle East and Asia. There is substantial inter-regional petrochemical trade.
https://en.wikipedia.org/wiki/Petrochemical

Dan moet je de juiste vragen stellen aan AI want wikipedia is niet altijd nuttig.

Investeert de petrochemie van de lage landen in duurzame energie?

AI-overzicht

Ja, de petrochemie in de Lage Landen investeert steeds meer in duurzame energie, maar de omvang en het tempo van deze investeringen variëren per bedrijf en per project. Sommige bedrijven richten zich op de productie van duurzame brandstoffen en chemicaliën, terwijl anderen investeren in hernieuwbare energiebronnen zoals wind- en zonne-energie om hun eigen processen te verduurzamen.

Investeringen in duurzame energie door de petrochemie omvatten:

Productie van duurzame brandstoffen:
Petrochemische bedrijven investeren in de ontwikkeling en productie van biobrandstoffen, synthetische brandstoffen op basis van waterstof en andere duurzame alternatieven voor fossiele brandstoffen.

Inzet van hernieuwbare energie:
Sommige bedrijven investeren in de bouw van windmolenparken, zonnepanelen en andere hernieuwbare energiebronnen om hun energiebehoefte te verduurzamen.

Investeringen in CO2-afvang en -opslag:
Sommige bedrijven onderzoeken mogelijkheden om CO2-uitstoot te verminderen door middel van CCS-technologie (Carbon Capture and Storage) of andere innovatieve methoden.

Elektrificatie van productieprocessen:
Petrochemische bedrijven onderzoeken de mogelijkheden om hun productieprocessen te elektrificeren, waarbij ze hernieuwbare energie gebruiken om chemicaliën en materialen te produceren.

Investeringen in waterstof:
Waterstof wordt gezien als een belangrijke energiedrager voor de toekomst, en petrochemische bedrijven investeren in de productie, opslag en distributie van waterstof, evenals in de ontwikkeling van toepassingen voor waterstof in de industrie en mobiliteit.

Voorbeelden van investeringen:
TotalEnergies:
Investeert in zowel windenergie, zonne-energie als batterijtechnologie, en zet in op de productie van duurzame brandstoffen.
Shell:
Investeert in hernieuwbare energieprojecten, zoals offshore windparken, en in de ontwikkeling van duurzame brandstoffen, maar het aandeel van deze investeringen in de totale investeringen is nog relatief klein.

Uitdagingen:
De petrochemische industrie is een energie-intensieve sector, en de transitie naar duurzame energie is een complexe en kostbare operatie.
De schaal van de huidige investeringen in duurzame energie is nog beperkt in verhouding tot de totale energiebehoefte van de petrochemische sector.
De ontwikkeling van technologieën voor duurzame brandstoffen en processen bevindt zich nog in een relatief vroeg stadium, en er is nog veel onderzoek en ontwikkeling nodig.
Ondanks deze uitdagingen is er een duidelijke trend naar een toenemende focus op duurzaamheid binnen de petrochemische sector in de Lage Landen, en wordt er steeds meer geïnvesteerd in hernieuwbare energie en duurzame technologieën.

Nuancering betreft Shell Nederland:

AI-overzicht

Shell investeert miljarden in de energietransitie, waaronder in duurzame energieprojecten in Nederland, maar blijft ook investeren in fossiele brandstoffen. Er is kritiek op de verhouding van deze investeringen, waarbij sommige partijen vinden dat Shell te weinig investeert in duurzame energie in verhouding tot hun winsten uit fossiele brandstoffen. Shell zelf benadrukt wel dat het een belangrijke investeerder is in de energietransitie, met specifieke doelen voor Nederland, zoals 100% koolstofneutrale energie voor wegvervoer in 2040.

Hier zijn enkele details:

Investeringen in duurzame energie:

Shell heeft aangegeven tegen 2025 10 tot 15 miljard dollar te investeren in energietransitieprojecten, inclusief laadpalen, biobrandstoffen, hernieuwbare energie, waterstof en koolstofafvang en -opslag. In 2023 was dit 5,6 miljard dollar, wat meer dan 23% van de totale kapitaaluitgaven van Shell was.

Investeringen in fossiele brandstoffen:
Shell verdient nog steeds miljarden aan de winning van olie en gas en blijft hier ook in investeren, zij het in mindere mate.

Kritiek op de verhouding:
Critici wijzen op het feit dat een groot deel van Shell's totale investeringen nog steeds naar fossiele brandstoffen gaat, terwijl de klimaatdoelen een snellere overgang naar hernieuwbare energie vereisen.

Shell's visie:
Shell streeft naar netto nul uitstoot in 2050 en wil de uitstoot in 2030 met de helft verminderen. Shell wil een leidende rol spelen in de energietransitie, met specifieke doelen voor Nederland.

Nederlandse projecten:
Shell is betrokken bij diverse projecten in Nederland, zoals de ontwikkeling van groene waterstof, zonneparken en windenergieprojecten.

Chemische industrie:
Shell werkt ook aan de verduurzaming van de chemische industrie, met doelen voor netto-nul emissies van hoogwaardige brandstoffen en chemicaliën uiterlijk in 2050.

Het is een complexe situatie waarbij Shell stappen zet in de energietransitie, maar waarbij de verhouding van investeringen in fossiele brandstoffen versus duurzame energiebronnen onderwerp van discussie blijft.