Konsuminderen

[Doomy]

De VRT-joernalist Luc Pauwels schreef in "De Standaard" van dinsdag 10 maart 2009 het artikel "Een depressie nabij". Daarin poneerde hij enkele interessante stellingen:

http://www.standaard.be/Artikel/Deta...kelId=LL27ERFK

"(...) Maar hoe zit dat dan met de ineenstorting van de Nikkei-index? Die van 1989, dus. Veel dichter bij ons, in volle glorietijd van het neoliberalisme. De Nikkei stuikte toen plots in elkaar. Van bijna 39.000 punten naar ongeveer 20.000 een jaar later. En dan ging het alleen maar slechter. De Nikkei bleef verder wegglijden. Naar circa 7.600 punten in 2003. Ruim 80 procent lager dan veertien jaar eerder. Nooit meer raakte hij op het niveau van 1989. Gisteren sloot de beurs van Tokio op het laagte niveau in 26 jaar. Verschil met 1989 is evenwel dat iedereen - over de hele wereld - nu mee keldert. Waarom zouden we er dan al over een paar jaar uit zijn, met ons beursherstel? Zijn we ook niet vertrokken voor een duik van pakweg 20 jaar? Zoals in 1929 of zoals in 1989?"
(...)

Want de enige oplossing die economen kunnen bedenken is: de motor moet opnieuw aanslaan, de kleine man moet weer consumeren. Ik citeer letterlijk een paar topfiguren: 'Je moet het spel meespelen: consumeren' of nog 'Laat het geld maar rollen.' Maar denken die topfiguren nu echt dat de kleine man zijn geld zo makkelijk opnieuw zal laten rollen?

De kleine man, die zonet zijn geld in rook zag opgaan met de ineenstorting van zijn Fortisaandelen? De kleine man die zelfs zijn spaartegoeden geblokkeerd zag bij Kaupthing Bank? De kleine man die momenteel massaal zijn inkomen kwijtspeelt doordat hij bij de zoveelste afslanking op straat komt te staan? En die nu ook nog al zijn belastinggeld ziet verdwijnen in de kraters die de financiële sector heeft geslagen? Zal de staat dan nog wel de middelen hebben om hem op te vangen als het dan toch weer fout loopt met dat geld dat hij laat rollen? Hebben die topfiguren dat al eens aan die kleine man gevraagd?
(...)

En dan zit je met een ernstig probleem: omdat een systeem dat kapot gegaan is aan een overconsumptie op krediet, blijkbaar alleen maar overeind kan krabbelen door nóg meer consumptie... desnoods op krediet?

Dit moeten we misschien toch eens fundamenteel herdenken. Dat het in the long run niet zal lukken om gewoon te roepen: 'Kleine consument: speel het spel mee: consumeer, laat uw geld rollen.' Maar dat we integendeel misschien beter inzetten op een economie die meer gericht is op kwaliteit dan op kwantiteit. Op betere consumptie, en niet gewoon meer consumptie. Die speelt op positieve emoties bij de mens. Een economie die dus gaat voor een voortdurende vernieuwing en niet langer alleen maar geobsedeerd aanholt achter een voortdurende groei.

Zoals een ezel achter een wortel.

Men heeft het altijd maar over de inefficiënties van de publieke sektor, maar nooit over deze van de private sektor en haar "onzichtbare hand" die het blijkbaar ook niet altijd weet.

In "een depressie nabij" vraagt VRT-joernalist Luc Pauwels zich terecht af of een ekonomisch systeem die gebazeerd is op overkonsumptie op de poef wel kan blijven bestaan en of we niet beter inzetten op meer kwaliteit en betere konsumptie in plaats van op kwantiteit en meer konsumptie.

Want heeft een welvarende samenleving met een goed sociaal vangnet en goede verdeling van de welvaart eigenlijk wel meer groei en meer konsumptie nodig? Hebben we echt wel al die gadgets en andere hebbedingetjes nodig om te leven? Boet ons leven echt aan kwaliteit in als we eens een puddinkje, koekje of chokolaatje minder eten?

Luc Pauwels meldde zelf al dat de Japanse Nikkei-index nooit meer haar nivo van 1989 heeft gehaald. Maar is dit zo'n grote ramp? Zijn de Japanners er minder welvarend op geworden? Leven ze nu minder lang? Zijn ze nu ongezonder? Is de welvaartskloof en werkloosheid in Japan noemenswaardig gestegen? Uit het Japanse voorbeeld blijkt dat het vooral van belang is dat de welvaart gelijkmatig verdeeld is en dat er een goed sociaal vangnet is.

Het is misschien zelfs een goede zaak dat een deel van onze welvaart verschuift naar nu minder welvarende landen zoals China en Indië. Minder welvarende aardbewoners hebben immers ook recht op hun deel van de welvaart. En een betere verdeling van de welvaart in de wereld betekent ook minder migratiestromen (want men kan in eigen streek een redelijk bestaan uitbouwen), minder misdaad, minder konflikten, en minder oorlogen. Beter dan om het even welke ontwikkelingshulp. "Trade, not aid". En een vermindering van de groei en van de autoproduktie is nog goed voor het milieu ook. En minder nutteloze overproduktie en meer onthaasting is ook minder stress. Inderdaad, krisissen zijn uitdagingen!

Laten we daarom inzetten op een evenwichtige verdeling van de welvaart, een betere levenskwaliteit, en een sociale en groene ekonomie. Laat de rijken de krisis betalen! Zij hebben hem immers veroorzaakt met hun casinokapitalisme dat op de poef leefde. Een derde minder miljardairs in de wereld is een goede zaak in het licht van een evenwichtiger welvaartsverdeling.

[abou Anis]

Het probleem van het systeem is eerder overproductie dan overconsumtie.

[Doomy]

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

Het probleem van het systeem is eerder overproductie dan overconsumtie.

Die twee hangen aan elkaar. Overkonsumptie die plots in elkaar zakt leidt tot overproduktie.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

Het probleem van het systeem is eerder overproductie dan overconsumtie.

Relatieve overproductie, ten koste van relatieve onderproductie, waarbij er dus producten zijn gemaakt waar de verkoopsprijs niet de normale return - of zelfs verlies - betekent in verhouding tot de gemaakte kosten. Dit is natuurlijk geen 'overproductie', maar misallocatie van productiemiddelen.

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Relatieve overproductie, ten koste van relatieve onderproductie, waarbij er dus producten zijn gemaakt waar de verkoopsprijs niet de normale return - of zelfs verlies - betekent in verhouding tot de gemaakte kosten. Dit is natuurlijk geen 'overproductie', maar misallocatie van productiemiddelen.

Dat is een fabeltje !

[DSC]

Idd, we mogen er niet vies van zijn om een periode van 'matiging' in te gaan, anders zal de klap later des te harder terug aankomen.


Economisch moeten we onze prioriteiten stellen: garanderen van energievoorziening, duurzame beschikbaarheid van grondstoffen, basisvoorzieningen en investeringen in de gezondheidszorg en de vergrijzing, want als we dat nu niet doen, komt het er later nog eens allemaal bij.

Verder vind ik een beleggerstax geen slecht idee. Natuurlijk DURFT niemand dat nu invoeren, maar als je zou weten hoeveel van ons begrotingstekorten en de staatsschuld we met een 1%-belasting hierop al zouden wegwerken. Vraag 3%, dat schrikt beleggers niet zo veel af en dan kan je - desnoods ook een BTW-verlaging op basisproducten en in arbeidsintensieve sectoren doorvoeren, of bijdragen tot een stabieler zelfstandigenpensioen om daar de onzekerheid weg te nemen...

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Knipp

Dat is een fabeltje !

Neen, dat is de enige correcte essentiele verklaring van de financiele crisis.

[AdrianHealey]

[quote=DSC;4020215] maar als je zou weten hoeveel van ons begrotingstekorten en de staatsschuld we met een 1%-belasting hierop al zouden wegwerken./QUOTE]

Ik weet dat: nauwelijks iets.

[thefishdoesntthink]

IK koop bijna nooit iets nieuw.

Buy Nothing Day

Suddenly, we ran out of money and, to avoid collapse, we quickly pumped liquidity back into the system. But behind our financial crisis a much more ominous crisis looms: we are running out of nature… fish, forests, fresh water, minerals, soil. What are we going to do when supplies of these vital resources run low?

There’s only one way to avoid the collapse of this human experiment of ours on Planet Earth: we have to consume less.

It will take a massive mindshift. You can start the ball rolling by buying nothing on November 28th. Then celebrate Christmas differently this year, and make a New Year’s resolution to change your lifestyle in 2009.

It’s now or never!


Dit jaar doe ik opnieuw mee

[Henri1]

Allemaal een nieuwe auto kopen.
Allemaal in huis verven en behangen.
Allemaal dit weekend op restaurant.
Allemaal op vakantie aan de "vlaamse" kust.

Crisis opgelost.

[Lysander]

Oorspronkelijk geplaatst door thefishdoesntthink

IK koop bijna nooit iets nieuw.

Buy Nothing Day

Suddenly, we ran out of money and, to avoid collapse, we quickly pumped liquidity back into the system. But behind our financial crisis a much more ominous crisis looms: we are running out of nature… fish, forests, fresh water, minerals, soil. What are we going to do when supplies of these vital resources run low?

There’s only one way to avoid the collapse of this human experiment of ours on Planet Earth: we have to consume less.

It will take a massive mindshift. You can start the ball rolling by buying nothing on November 28th. Then celebrate Christmas differently this year, and make a New Year’s resolution to change your lifestyle in 2009.

It’s now or never!


Dit jaar doe ik opnieuw mee

Ik vind dat toch maar raar hoor: "the joy of not being sold anything". Alsof je als consument passief alles moet aannemen wat je verkocht wordt. Mij wordt niets verkocht. Ik koop dingen. Als ik dingen niet wil kopen dan koop ik ze niet. "the joy of not buying anything". Maar als je dingen niet wil kopen, koop ze dan gewoon niet, ipv het passieve lammetje uit te hangen.

[Paul Nollen]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Neen, dat is de enige correcte essentiele verklaring van de financiele crisis.

elk systeem dat in een eindige wereld uitgedrukt wordt in procentuele groei per jaar is gedoemd om te crashen.
http://forum.politics.be/showthread.php?t=119505
De auteur geeft een simpel regeltje voor de verdubbeling. Als de groei 5% is per jaar dan is de verdubbelingstijd 70 gedeeld door 5 = 14 jaar . Die 70 is constant en dus het enige dat te onthouden is.

Paul

[Lysander]

Oorspronkelijk geplaatst door Paul Nollen

elk systeem dat in een eindige wereld uitgedrukt wordt in procentuele groei per jaar is gedoemd om te crashen.
http://forum.politics.be/showthread.php?t=119505
De auteur geeft een simpel regeltje voor de verdubbeling. Als de groei 5% is per jaar dan is de verdubbelingstijd 70 gedeeld door 5 = 14 jaar . Die 70 is constant en dus het enige dat te onthouden is.

Paul

Waarom zou dat gedoemd zijn om te crashen? Verenigd koninkrijk groeit al 300jaar aan 2 �* 3% per jaar. En de andere landen doen mooi mee.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Paul Nollen

elk systeem dat in een eindige wereld uitgedrukt wordt in procentuele groei per jaar is gedoemd om te crashen.
http://forum.politics.be/showthread.php?t=119505
De auteur geeft een simpel regeltje voor de verdubbeling. Als de groei 5% is per jaar dan is de verdubbelingstijd 70 gedeeld door 5 = 14 jaar . Die 70 is constant en dus het enige dat te onthouden is.

Paul

Neen; hoor. Het is perfect conceptualiseerbaar dat we groei hebben in termen van relatieve cijfers. Ja, ik weet wat verdubbelingstijd enzo is. Dat sluit echter niet uit dat het zou kunnen.

Check Dubai.

[Erw]

Hoe wordt het economisch groeipercentage eigenlijk berekend?

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Erw

Hoe wordt het economisch groeipercentage eigenlijk berekend?

Ik gok aan de hand van bnp cijfers.

Onzin dus.

[DebianFox]

Oorspronkelijk geplaatst door Erw

Hoe wordt het economisch groeipercentage eigenlijk berekend?

Er is enkel sprake van een economische groei als het reële Nationaal Product - per hoofd -gestegen is, m.a.w. een stijging van de koopkracht.

[Paul Nollen]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Neen; hoor. Het is perfect conceptualiseerbaar dat we groei hebben in termen van relatieve cijfers. Ja, ik weet wat verdubbelingstijd enzo is. Dat sluit echter niet uit dat het zou kunnen.

Check Dubai.

Inderdaad, het hangt er ook van af over wat we hebben. Kwalitatieve groei kan nog lang maar kwantitatieve groei, als die exponentieel verloopt in procenten van het votige jaar, is gewoon mathematisch onmogelijk.

Paul

[Paul Nollen]

Oorspronkelijk geplaatst door DebianFox

Er is enkel sprake van een economische groei als het reële Nationaal Product - per hoofd -gestegen is, m.a.w. een stijging van de koopkracht.

sorry maar de koopkracht is maar een onderdeel.

GDP is een afkorting voor Gross Domestic Product. Dit is de totale waarde van alle producten en diensten die in een land in een jaar voorgebracht zijn, en is gelijk aan de uitgaven van consumenten, investeerders en overheid, vermeerderd met de waarde van de export en verminderd met de waarde van de import.

Het is overigens een zeer twijfelachtige indicator. Als bv de criminaliteit stijgt dan stijgen de uitgaven aan beveiliging en dan stijgt het BNP. En zo zijn er tal van voorbeelden, bv een ecologische ramp is ideaal voor het BNP, enz..
er zijn dan ook ontwikkelingen die "kosten" terug aftrekken van het BNP en dat geeft een beter inzicht in waar we als maatschappij naar toe gaan.
Er zijn dus al enkele alternatieven ontwikkeld bv de "Genuine
Progress Indicator" of GPI
http://www.dbresearch.com/PROD/DBR_I...0000202587.pdf
maar ook Europa gaat in die richting werken.
http://www.beyond-gdp.eu/

Paul

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Paul Nollen

Inderdaad, het hangt er ook van af over wat we hebben. Kwalitatieve groei kan nog lang maar kwantitatieve groei, als die exponentieel verloopt in procenten van het votige jaar, is gewoon mathematisch onmogelijk.

Paul

Waarom?