poneer definities van de crisis en waardeer de definities op een schaal van 1 op 10

[eno2]

steal from the poor in order to give to the rich

8/10

[gehuigert]

In de economische crisis daalde het aantal miljonairen. Maar een 2/10 voor uw definitie.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door gehuigert

In de economische crisis daalde het aantal miljonairen. Maar een 2/10 voor uw definitie.

daarmee scoort mijn definitie dus gemiddeld 5/10

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

steal from the poor in order to give to the rich

8/10

Dat is een oud verhaal en het is nog steeds juist. Wat doen de banken om hun reserves op het gevraagde niveau te brengen? U zou denken dat ze bezuinigen, geen divident uitkeren en geen bonussen? Mis, want:

Wanneer een ondernemer een bankfinanciering nodig heeft, kan hij dat aan zijn bank vragen. Wanneer dat gehonoreerd wordt, kan hij bijvoorbeeld kiezen voor een Rekening Courant Krediet. Hij betaalt dan, naast enkele provisievormen, een debetrente die variabel is.

Waar zit nu de vergelijking met de brandstofprijzen op de Route du Soleil?

Sinds het uitbreken van de (banken)crisis in oktober 2008 is de inkoopprijs van het variabele geld voor de banken enorm gekelderd. Het zogenaamde “3 maands Euribortarief” is van circa 5,0 procent naar circa 0,5 procent gezakt en het laatste jaar weer enigszins stijgende.

Maar wat merken klanten van deze inkoopprijsdaling? Niets, want banken hanteren een zogenaamde “basisrente”. Dat is de grondslag die veel banken hanteren als opstap voor de variabele rentetypes bij een zakelijk Rekening Courant Krediet.

Die zijn in deze afdaling van 5,0 procent naar 0,5 procent op een niveau tussen de 4,0 procent en 4,3 procent “blijven hangen” en dus NIET verder gedaald. Bij alle banken!

Dus ik denk “er zit een soort bankencoördinator op de Zuid-As met zijn vingers aan alle bankknoppen te draaien”. Dat dacht ook de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa)
in 2009 - http://www.nuzakelijk.nl/column-fran...enwoordig.html

[eno2]

18/30=6/10

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door gehuigert

In de economische crisis daalde het aantal miljonairen. Maar een 2/10 voor uw definitie.

Je mag altijd zelf een betere toevoegen, maar je scheldt liever en vervalst liever mijn quote's, trol.

[gehuigert]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Je mag altijd zelf een betere toevoegen, maar je scheldt liever en vervalst liever mijn quote's, trol.

Er is hier maar één trol van ons beide en zijn naam begint niet met een g.

Kijk zelf maar in de drugtopics hoeveel mensen u een trol vinden vs. de mensen die mij een trol vinden. Dat gij een biased bekrompen mening hebt en die dan nog niet kunt onderbouwen. Tja.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door gehuigert

Er is hier maar één trol van ons beide en zijn naam begint niet met een g.

Kijk zelf maar in de drugtopics hoeveel mensen u een trol vinden vs. de mensen die mij een trol vinden. Dat gij een biased bekrompen mening hebt en die dan nog niet kunt onderbouwen. Tja.

plus gescheld

jij noemde mij het eerst een trol, trol, dus neem ik de vrijheid jou in het vervolg ook een trol te noemen

Bovendien signaleerde ik al drie keer vervalsing van quote's van mij en een paar keer gescheld, aan moderatie, en wees gerust, ik ga daar mee door.

Op een definitie van economie zal ik maar niet blijven wachten, een trol als jij is daar niet toe in staat.

[Snerror]

Alles wat je zegt ben je zelf! ^^

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Snerror

Alles wat je zegt ben je zelf! ^^

als definitie van de crisis geef ik dat een 0/10

[Snerror]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

als definitie van de crisis geef ik dat een 0/10

Dan krijgt dit argument ook een 0:

jij noemde mij het eerst een trol, trol, dus neem ik de vrijheid jou in het vervolg ook een trol te noemen

[Andy]

Plezant draadje.

Een wijziging in het gehanteerde discours waarbij men maatregelen waar men reeds geruime tijd naartoe werkte, plots gaat legitimeren omwille van de vermeende uitzonderlijke situatie waarin men zich zou bevinden.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Snerror

Dan krijgt dit argument ook een 0:

OK

alles wat je zegt, dat ben je zelf,

datgeef ik dan maar een 10/10 als definitie van de crisis, want ze zeggen allemaal hetzelfde, nl

dat er bespaard moet worden ipv geïnvesteerd

Jouw definitie staat dus momenteel op kop met 10/10

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

Plezant draadje.

Een wijziging in het gehanteerde discours waarbij men maatregelen waar men reeds geruime tijd naartoe werkte, plots gaat legitimeren omwille van de vermeende uitzonderlijke situatie waarin men zich zou bevinden.

Als ik het echt goed begreep zou ik het misschien durven kwoteren

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Als ik het echt goed begreep zou ik het misschien durven kwoteren

Quoteer wat je wenst te quoteren. Voor mij hoef je je echt niet inhouden.

Het betekent dat de crisis voor een groot deel een woord is. Dat elk bedrijf dat produceerde voor 2007, ook vandaag nog kan produceren. De crisis is immers niet gestart door hogere grondstoffenprijzen (althans niet in België), maar door gebrek aan iets fictiefs als geld. Te duur, te weinig, te riskant,... you name it.

Of nog: zei die zeggen dat we ons concurrentieel moeten opstellen, dat we moeten besparen en dat we moeten inleveren, trachten ons dat verhaal al een heel tijdje te doen slikken. De regeringen Martens deden dat, Dehaene deed dat, Verhofstadt deed dat en Leterme doet dat ook. Er zijn er die dat deden om een 'crisis' op te lossen. Anderen omdat ze aan EU-richtlijnen voor overheidsschulden en -deficieten 'moesten' voldoen. En nog anderen om ervoor te zorgen dat bedrijven die in nogal wat gevallen geen welvaart genereren voor ons land (toch niet voor het grootste deel ervan), nog minder belastingen zouden hoeven te betalen. Iedere generatie aan dat soort 'centristen' en zelfverklaarde democraten had daar zijn eigen uitleg voor. Maar het verhaaltje kwam altijd op hetzelfde neer. De financiële en economische 'crisis' is echter niet meer dan een zesletterwoord. Dat ding bestaat slechts in woorden, in politieke campagnes, in onze hoofden en in een economisch marktsysteem. Als we willen zouden we zowat iedereen aan het werk kunnen zetten en die besparingen op sociale domeinen kunnen vergeten.

Niet dat ik wil zeggen dat er geen crisis bestaat. Een grondstoffencrisis en een voedselcrisis lijken me vandaag de dag zeer reëel. Brandstofprijzen zijn in tal van minder ontwikkelde landen nauwelijks lager dan die in België, wat op mondiaal vlak wijst op een ernstige schaarste aan brandstof. Lonen in bvb Servië zijn maar een vijfde van wat ze hier zijn. Of: wij betalen eigenlijk nauwelijks iets voor onze brandstof, en onderschatten de schaarste daarop dan ook enorm. (Ook al zal iedere Belgische automobilist dat tegenspreken.) Maar de crisis waar iedereen het over heeft heeft niets met de klimaatconferentie in Kopenhagen van doen, en ook niet met de schaarste en prijsstijgingen in voedsel of in andere grondstoffen, maar met liquiditeiten, geld, vertrouwen en andere hoogst maakbare en in theorie niet-bindende beperkingen op onze economie en dus onze levensstijl. Vandaar: de crisis waar iedereen het over heeft is niet meer dan een idee. Een voortzetting van een bepaald discours dat veel verder teruggaat dan augustus 2007.

[Nr.10]

Het woordje 'crisis' is dan misschien niet belangrijk, de woordjes 'belangen' & 'macht' & 'hegemonie' doen ook nog mee.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

Plezant draadje.

Een wijziging in het gehanteerde discours waarbij men maatregelen waar men reeds geruime tijd naartoe werkte, plots gaat legitimeren omwille van de vermeende uitzonderlijke situatie waarin men zich zou bevinden.

Inderdaad. Alles went.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

Quoteer wat je wenst te quoteren. Voor mij hoef je je echt niet inhouden.

Het betekent dat de crisis voor een groot deel een woord is. Dat elk bedrijf dat produceerde voor 2007, ook vandaag nog kan produceren. De crisis is immers niet gestart door hogere grondstoffenprijzen (althans niet in België), maar door gebrek aan iets fictiefs als geld. Te duur, te weinig, te riskant,... you name it.

Of nog: zei die zeggen dat we ons concurrentieel moeten opstellen, dat we moeten besparen en dat we moeten inleveren, trachten ons dat verhaal al een heel tijdje te doen slikken. De regeringen Martens deden dat, Dehaene deed dat, Verhofstadt deed dat en Leterme doet dat ook. Er zijn er die dat deden om een 'crisis' op te lossen. Anderen omdat ze aan EU-richtlijnen voor overheidsschulden en -deficieten 'moesten' voldoen. En nog anderen om ervoor te zorgen dat bedrijven die in nogal wat gevallen geen welvaart genereren voor ons land (toch niet voor het grootste deel ervan), nog minder belastingen zouden hoeven te betalen. Iedere generatie aan dat soort 'centristen' en zelfverklaarde democraten had daar zijn eigen uitleg voor. Maar het verhaaltje kwam altijd op hetzelfde neer. De financiële en economische 'crisis' is echter niet meer dan een zesletterwoord. Dat ding bestaat slechts in woorden, in politieke campagnes, in onze hoofden en in een economisch marktsysteem. Als we willen zouden we zowat iedereen aan het werk kunnen zetten en die besparingen op sociale domeinen kunnen vergeten.

Niet dat ik wil zeggen dat er geen crisis bestaat. Een grondstoffencrisis en een voedselcrisis lijken me vandaag de dag zeer reëel. Brandstofprijzen zijn in tal van minder ontwikkelde landen nauwelijks lager dan die in België, wat op mondiaal vlak wijst op een ernstige schaarste aan brandstof. Lonen in bvb Servië zijn maar een vijfde van wat ze hier zijn. Of: wij betalen eigenlijk nauwelijks iets voor onze brandstof, en onderschatten de schaarste daarop dan ook enorm. (Ook al zal iedere Belgische automobilist dat tegenspreken.) Maar de crisis waar iedereen het over heeft heeft niets met de klimaatconferentie in Kopenhagen van doen, en ook niet met de schaarste en prijsstijgingen in voedsel of in andere grondstoffen, maar met liquiditeiten, geld, vertrouwen en andere hoogst maakbare en in theorie niet-bindende beperkingen op onze economie en dus onze levensstijl. Vandaar: de crisis waar iedereen het over heeft is niet meer dan een idee. Een voortzetting van een bepaald discours dat veel verder teruggaat dan augustus 2007.

O wat ben ik blij dat ik je niet ge-quoteerd heb (en ik durf dat nog altijd niet te doen). Ik dacht namelijk aan iets heel anders. En wel aan het oude neo-liberaal discours dat, hoewel een van de hoofdoorzaken, nu juist door deze crisis nog veel meer geïmplementeerd wordt, met cuts naar beneden die niet zelden door socialisten doorgevoerd worden, zoals in Griekenland en Spanje en de rijkjes volop steun en regulatoir ongemoeid gelaten.

Jouw beschouwingen vind ik zeker niet onterecht, het is nu eenmaal voornamelijk een geldcrisis, (casino royale mundiale) wel een met enorme zij-effecten die stuk voor stuk reëler zijn

De uitbouwers van de staatsschuld, tussen haakjes, moeten die niet alle eerbewijzen en emolumenten ontnomen worden ipv op een voetstuk geplaatst?
Titels, functies en ridderorden afpakken

Der tekst in vetjes begrijp ik niet, zo op het eerste zicht ook niet mee eens

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

De financiële en economische 'crisis' is echter niet meer dan een zesletterwoord. Dat ding bestaat slechts in woorden, in politieke campagnes, in onze hoofden en in een economisch marktsysteem. Als we willen zouden we zowat iedereen aan het werk kunnen zetten en die besparingen op sociale domeinen kunnen vergeten.

Maar de crisis waar iedereen het over heeft heeft niets met de klimaatconferentie in Kopenhagen van doen, en ook niet met de schaarste en prijsstijgingen in voedsel of in andere grondstoffen, maar met liquiditeiten, geld, vertrouwen en andere hoogst maakbare en in theorie niet-bindende beperkingen op onze economie en dus onze levensstijl. Vandaar: de crisis waar iedereen het over heeft is niet meer dan een idee. Een voortzetting van een bepaald discours dat veel verder teruggaat dan augustus 2007.

Zo is het. Onze economie is gebaseerd op groei, ofwel vertrouwen. Zonder groei ontstaat er een crisis en die duurt tot er een nieuwe periode van groei begint. Gezien de vele dreigingen die de wereld nu in de ban houden en die nog tot een echte crisis moeten leiden zal het vertrouwen nog wel een jaar of vijf wegblijven.

[Erw]

De crisis: een marktverschuiving van dingen die we willen kopen naar dingen die we moeten kopen.

De crisis: ervoor had je twee collega's om je te helpen, nu doe je al het werk zelf en staan er twee te controleren.

De crisis: wat je krijgt als centrale planning talloze gedecentraliseerde beslissingen vervangt.