Ontroerend en eenvoudig gedicht

Kaffer · 2 oktober 2006, 21:11

Ik vind dat de talloze poeten op politics te weinig aan bod komen .

Zelf kan ik niet goed verzen maar ik lees ze wel graag .

Iedereen mag hier dus een gedichtje plaatsen ( of lezen ) .

Laat de ware Edgar Allan Poe van politics nu opstaan !

Wie waagt een eerste gokje ?

Lex Blanca · 2 oktober 2006, 21:31

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kaffer

Ik vind dat de talloze poeten op politics te weinig aan bod komen .

Zelf kan ik niet goed verzen maar ik lees ze wel graag .

Iedereen mag hier dus een gedichtje plaatsen ( of lezen ) .

Laat de ware Edgar Allan Poe van politics nu opstaan !

Wie waagt een eerste gokje ?

Ik heb al gezocht op dit forum naar een draad als deze.Ik post er morgen eentje.Toeval wil dat ik juust bij mijn ouders ben en pas morgenavond laat terugkom,maar ik vind dit wel een mooi initiatief.

EDIT:'k heb er toch eentje gevonden...is wel van een tijdje geleden...het is altijd een beetje raar je werk te laten lezen vind ik...je geeft je toch op een manier bloot waarbij je je kwetsbaar maakt of zo voelt het vaak aan...

lombas · 2 oktober 2006, 21:32

Om u te plezieren en omdat zulke topics wel leuk zijn, het eerste deel dat ik schreef voor een gedicht ter ere van een trouw.

Citaat:

Ontwaak! De ochtend, in de schoot van de nacht
Heeft het vuur ontstoken dat de sterren verdrijft
En de verbeten zon die deze dag lacht
En het kloppende hart met liefde beklijft

Aanschouw! Het geluk, de vred’ en de rust
Van de zoete roes die ons nu doordringt
En die onze voorhoofden zachtjes kust
Met het leven waarvan onze liefde drinkt

Lex Blanca · 2 oktober 2006, 21:38

Wie ben ik?
Ik ben ook maar een gewone sterveling,
op zoek naar zijn plekje op deze blauwe planeet,
op zoek naar zijn hoekje,
waar voor hem alles harmonisch samenvloeit,
waar liefde floreert,
en pijn en ellende worden verfoeid,
op pad,
zoekend,
trekkend,
op een oneindige reis van zoeken,
van wikken en wegen,
een keer zelfzeker,dan weer eens verlegen,
langs straten en door stegen,
telkens weer,
erop,eronder of ertegen,
zoekend,vechtend met het al,vechtend met mezelf,
vechtend,worstelend,
want ook dat hoort bij t leven,
kies nooit voor ontkennning,
kies altijd beleven,
koester het goede,
en wees gerust,op geen van ons rust een vloek,
maar wees op je hoede,
want Magere Hein lonkt om elke hoek,
en van hèm kunnen we niet winnen,
een op voorhand verloren strijd,
want wie kan wat beginnen,
tegen die stille vijand-de tijd.

-the Revenant

Kaffer · 2 oktober 2006, 22:05

De meesterwerkjes van de eerste durvers zijn zeker een applausje waard !

Kaffer · 4 oktober 2006, 18:01

Ik had wel iets meer enthousiasme verwacht voor dit onderwerp , er is nochthans interesse voor .
Je moet niet bang zijn om u gedicht onvoldoende te vinden , elk gedicht is hier welkom !

satiper · 4 oktober 2006, 19:56

Vandaag mooi liedje gehoord, met naar mijn mening wel mooie tekst.

Todd Rundgren:Never Neverland

I know a place where dreams are born
And time is never planned
Its not on any chart
You must find it in your heart
Never never land
It may be miles beyond the moon
Or right there where you stand
Just keep an open mind
And then suddenly youll find
Never never land
Youll have a treasure if you stay there
More precious far than gold
For once you have found your way there
You will never, never grow old
And thats my home where dreams are born
And time is never planned
Just think of pleasant things
And your heart will fly on wings, forever in
Never never land

Lex Blanca · 4 oktober 2006, 20:17

People Falling,the Eagle Cries.

BitterSweet · 4 oktober 2006, 21:14

de tijd

mijn jeugd mijn snotaapjaren
gedachten wellen op
herinneringen op hersenbaren
denken aan vroeger genot

geen zorgen om wat we waren
alles wit en positief
geen geld om op te sparen
alleen een dagelijks lief

leven zonder denken
dat was voor pa en ma
bediend op onze wenken
zo zoet zo jajaja

tijden zijn verstreken
we blikken even terug
met vroeger vergeleken
niet meer z'on rechte rug

wat zijn we eens geweest
vol van eigen glorie
nu eerder stil bedeest
met gaten in't memorie

gaat het zo iedereen
of klaag ik hier alleen
de dagen dat ik ween
dan ziet het er geen een

jaren zijn vervlogen
en vrienden zijn gegaan
als ik nu zou mogen
zou ik met hen mee willen gaan

Bittersweet

BitterSweet · 5 oktober 2006, 00:05

natte dromen

tikken op de ruiten
de regen valt gestaag
geen hond zie je nu buiten
geen mens op straat vandaag

vijfentwintig graden
geeft de verwarming aan
woorden maar geen daden
t'is zeteltijd welaan

Stil zit je te denken
waarom woon ik nu hier
niet om je land te krenken
Maar hier is alleen bier

graag naar t'warme zuiden
de evenaar is goed
andere geluiden
en de felle zonnegloed

Puffen in de morgen
en in de afternoon
vrij van alle zorgen
moet je ook eens doen

twee weken zijn verstreken
de zon teistert je lijf
je witte tint vergeten
je strakke vel zo stijf

vertrekken uit de tropen
kan nu niet snel genoeg
je zet het op een lopen
t'vliegtuig gaat heel vroeg

landen in de regen
tikken op de ruit
op vlaanderens natte wegen
wat maakt het me ook uit

Bittersweet

Kaffer · 5 oktober 2006, 00:11

Voila sie , allemaal prachtig !

Uh-Huh · 6 oktober 2006, 21:31

Ontroerend gedicht uit/van de Eerste Wereldoorlog:

Dulce et decorum est pro patria mori - oorspronkelijk in het Engels
(het is zoet en passend voor het vaderland te sterven)

Dubbel gebogen, als oude bedelaars onder hun lasten
Op x-benen en hoestend als oude wijven, vloekten we ons een weg door slijk
Tot we onze rug keerden naar de niet aflatende vuurpijlen
En begonnen terug te sjokken naar onze verre rustplaats
Mannen marcheerden slapend. Velen waren hun laarzen kwijt
Maar hinkten verder, tot bloedens. We raakten allemaal lam, allemaal blind;
Dronken van uitputting; doof, zelfs voor de sirenes
Waarschuwend voor gasbommen die stil achter ons neervielen.

Gas! GAS! Snel, jongens! Opgejaagd rommelend
Aan onhandige gasmaskers, net op tijd.
Maar iemand stond nog te schreeuwen en struikelde
En spartelde als een man in het vuur of onder de lijm
Vaag, door nevelslierten en in dikke groene schijn
Als in een groene zee, zag ik hem verdrinken.

In al mijn dromen, stort hij zich op mij,
Gulpend, stikkend, verzuipend, en ik kijk hulpeloos toe.

Als ook jij in verstikkende dromen eens kon opstappen
Achter de kar waarop wij hem gooiden
En het wit van zijn ogen in zijn gezicht zien draaien
Zijn hangende mond, als van een duivel ziek van zonde
En ook jij bij elke schok, het bloed kon horen
Opborrelend uit zijn door schuim bezoedelde longen,
Smerig als een kanker, bitter als etter
Van walgelijk oude, ongeneeslijke wonden in onschuldige monden,
Mijn vriend, dan zou je niet met zoveel ijver,
Aan kinderen snakkend naar wanhopige roem,
De oude leugen vertellen: Dulce et decorum est
Pro patria mori.

Wilfred Owen (1893-1918)

Kaffer · 11 oktober 2006, 21:54

Dit onderwerp is intussen kompleet in de vergetelheid geraakt en die gedichten zijn allemaal zo mooi !!!

BigF · 11 oktober 2006, 23:52

Een klassieker die niet mag ontbreken;

Schoonheid is een kip
gekraakt en witgekalkt
een fietser op een wip
het linkerbeen gespalkt

een brug naar ginderver
langs kool en avondbrood
de bodem her en der
in zee verspiet de dood

maar onder ramen hoog
en duvels immer kil
glooit menig valkenoog
een scheur bij gouden bril

de dag dat dit bespookt
de nacht vol haat en lof
en dansen en men rookt
of werkt in zijnen hof

Djiezes · 12 oktober 2006, 10:03

Ik had haar net bestegen.
Toen kreeg ik een verschot.
Ik kon niet meer bewegen.
Wat voelde ik mij rot!

Joe Roxy

eno2 · 12 oktober 2006, 10:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kaffer

Voila sie , allemaal prachtig !

Ik ben tegen gedichtjes onder koetjes en kalfjes.

eno2 · 12 oktober 2006, 10:11

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Djiezes

Ik had haar net bestegen.
Toen kreeg ik een verschot.
Ik kon niet meer bewegen.
Wat voelde ik mij rot!

Joe Roxy

Toen bad ik voor het eerst van mijn leven
een dringend gebed tot God.
Op slag verdween dat verschot.
En ik kon weer volle kardjas geven.

Djiezes · 12 oktober 2006, 10:17

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Toen bad ik voor het eerst van mijn leven
een dringend gebed tot God.
Op slag verdween dat verschot.
En ik kon weer volle kardjas geven.

Gij waart toch tegen gedichtjes op k & k?

eno2 · 12 oktober 2006, 10:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Djiezes

Gij waart toch tegen gedichtjes op k & k?

Was dat een gedicht?
Mijn excuses, in dat geval.

Djiezes · 12 oktober 2006, 10:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Was dat een gedicht?
Mijn excuses, in dat geval.

Het leek er wel op, maar ritme en metrum konden beter....

2 oktober 2006, 21:11	#1
Kaffer Banneling Geregistreerd: 3 september 2006 Locatie: Assenede Berichten: 2.998	Ontroerend en eenvoudig gedicht Ik vind dat de talloze poeten op politics te weinig aan bod komen . Zelf kan ik niet goed verzen maar ik lees ze wel graag . Iedereen mag hier dus een gedichtje plaatsen ( of lezen ) . Laat de ware Edgar Allan Poe van politics nu opstaan ! Wie waagt een eerste gokje ?

2 oktober 2006, 21:38	#4
Lex Blanca Minister-President Geregistreerd: 18 april 2005 Locatie: Post-Industrial Zero-Growth Control Grid Society of the NWO-One-World-Government Global Police State Berichten: 4.153	Wie ben ik? Ik ben ook maar een gewone sterveling, op zoek naar zijn plekje op deze blauwe planeet, op zoek naar zijn hoekje, waar voor hem alles harmonisch samenvloeit, waar liefde floreert, en pijn en ellende worden verfoeid, op pad, zoekend, trekkend, op een oneindige reis van zoeken, van wikken en wegen, een keer zelfzeker,dan weer eens verlegen, langs straten en door stegen, telkens weer, erop,eronder of ertegen, zoekend,vechtend met het al,vechtend met mezelf, vechtend,worstelend, want ook dat hoort bij t leven, kies nooit voor ontkennning, kies altijd beleven, koester het goede, en wees gerust,op geen van ons rust een vloek, maar wees op je hoede, want Magere Hein lonkt om elke hoek, en van hèm kunnen we niet winnen, een op voorhand verloren strijd, want wie kan wat beginnen, tegen die stille vijand-de tijd. -the Revenant Laatst gewijzigd door Lex Blanca : 2 oktober 2006 om 21:38.

4 oktober 2006, 21:14	#9
BitterSweet Minister-President Geregistreerd: 20 december 2004 Berichten: 4.290	de tijd mijn jeugd mijn snotaapjaren gedachten wellen op herinneringen op hersenbaren denken aan vroeger genot geen zorgen om wat we waren alles wit en positief geen geld om op te sparen alleen een dagelijks lief leven zonder denken dat was voor pa en ma bediend op onze wenken zo zoet zo jajaja tijden zijn verstreken we blikken even terug met vroeger vergeleken niet meer z'on rechte rug wat zijn we eens geweest vol van eigen glorie nu eerder stil bedeest met gaten in't memorie gaat het zo iedereen of klaag ik hier alleen de dagen dat ik ween dan ziet het er geen een jaren zijn vervlogen en vrienden zijn gegaan als ik nu zou mogen zou ik met hen mee willen gaan Bittersweet __________________ We zijn vrij tot op het moment dat we kiezen, van dan af controleert de keuze de kiezer

5 oktober 2006, 00:05	#10
BitterSweet Minister-President Geregistreerd: 20 december 2004 Berichten: 4.290	natte dromen tikken op de ruiten de regen valt gestaag geen hond zie je nu buiten geen mens op straat vandaag vijfentwintig graden geeft de verwarming aan woorden maar geen daden t'is zeteltijd welaan Stil zit je te denken waarom woon ik nu hier niet om je land te krenken Maar hier is alleen bier graag naar t'warme zuiden de evenaar is goed andere geluiden en de felle zonnegloed Puffen in de morgen en in de afternoon vrij van alle zorgen moet je ook eens doen twee weken zijn verstreken de zon teistert je lijf je witte tint vergeten je strakke vel zo stijf vertrekken uit de tropen kan nu niet snel genoeg je zet het op een lopen t'vliegtuig gaat heel vroeg landen in de regen tikken op de ruit op vlaanderens natte wegen wat maakt het me ook uit Bittersweet __________________ We zijn vrij tot op het moment dat we kiezen, van dan af controleert de keuze de kiezer Laatst gewijzigd door BitterSweet : 5 oktober 2006 om 00:09.

2 oktober 2006, 22:05	#5
Kaffer Banneling Geregistreerd: 3 september 2006 Locatie: Assenede Berichten: 2.998	De meesterwerkjes van de eerste durvers zijn zeker een applausje waard !

4 oktober 2006, 18:01	#6
Kaffer Banneling Geregistreerd: 3 september 2006 Locatie: Assenede Berichten: 2.998	Ik had wel iets meer enthousiasme verwacht voor dit onderwerp , er is nochthans interesse voor . Je moet niet bang zijn om u gedicht onvoldoende te vinden , elk gedicht is hier welkom !

4 oktober 2006, 19:56	#7
satiper Minister-President Geregistreerd: 13 mei 2005 Berichten: 5.004	Vandaag mooi liedje gehoord, met naar mijn mening wel mooie tekst. Todd Rundgren:Never Neverland I know a place where dreams are born And time is never planned Its not on any chart You must find it in your heart Never never land It may be miles beyond the moon Or right there where you stand Just keep an open mind And then suddenly youll find Never never land Youll have a treasure if you stay there More precious far than gold For once you have found your way there You will never, never grow old And thats my home where dreams are born And time is never planned Just think of pleasant things And your heart will fly on wings, forever in Never never land

5 oktober 2006, 00:11	#11
Kaffer Banneling Geregistreerd: 3 september 2006 Locatie: Assenede Berichten: 2.998	Voila sie , allemaal prachtig !

6 oktober 2006, 21:31	#12
Uh-Huh Banneling Geregistreerd: 8 juli 2006 Locatie: "A" Berichten: 7.491	Ontroerend gedicht uit/van de Eerste Wereldoorlog: Dulce et decorum est pro patria mori - oorspronkelijk in het Engels (het is zoet en passend voor het vaderland te sterven) Dubbel gebogen, als oude bedelaars onder hun lasten Op x-benen en hoestend als oude wijven, vloekten we ons een weg door slijk Tot we onze rug keerden naar de niet aflatende vuurpijlen En begonnen terug te sjokken naar onze verre rustplaats Mannen marcheerden slapend. Velen waren hun laarzen kwijt Maar hinkten verder, tot bloedens. We raakten allemaal lam, allemaal blind; Dronken van uitputting; doof, zelfs voor de sirenes Waarschuwend voor gasbommen die stil achter ons neervielen. Gas! GAS! Snel, jongens! Opgejaagd rommelend Aan onhandige gasmaskers, net op tijd. Maar iemand stond nog te schreeuwen en struikelde En spartelde als een man in het vuur of onder de lijm Vaag, door nevelslierten en in dikke groene schijn Als in een groene zee, zag ik hem verdrinken. In al mijn dromen, stort hij zich op mij, Gulpend, stikkend, verzuipend, en ik kijk hulpeloos toe. Als ook jij in verstikkende dromen eens kon opstappen Achter de kar waarop wij hem gooiden En het wit van zijn ogen in zijn gezicht zien draaien Zijn hangende mond, als van een duivel ziek van zonde En ook jij bij elke schok, het bloed kon horen Opborrelend uit zijn door schuim bezoedelde longen, Smerig als een kanker, bitter als etter Van walgelijk oude, ongeneeslijke wonden in onschuldige monden, Mijn vriend, dan zou je niet met zoveel ijver, Aan kinderen snakkend naar wanhopige roem, De oude leugen vertellen: Dulce et decorum est Pro patria mori. Wilfred Owen (1893-1918)

11 oktober 2006, 21:54	#13
Kaffer Banneling Geregistreerd: 3 september 2006 Locatie: Assenede Berichten: 2.998	Dit onderwerp is intussen kompleet in de vergetelheid geraakt en die gedichten zijn allemaal zo mooi !!!

11 oktober 2006, 23:52	#14
BigF Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 7 januari 2005 Berichten: 28.900	Een klassieker die niet mag ontbreken; Schoonheid is een kip gekraakt en witgekalkt een fietser op een wip het linkerbeen gespalkt een brug naar ginderver langs kool en avondbrood de bodem her en der in zee verspiet de dood maar onder ramen hoog en duvels immer kil glooit menig valkenoog een scheur bij gouden bril de dag dat dit bespookt de nacht vol haat en lof en dansen en men rookt of werkt in zijnen hof

12 oktober 2006, 10:03	#15
Djiezes Europees Commissaris Geregistreerd: 8 september 2005 Locatie: Kapellen Berichten: 7.380	Ik had haar net bestegen. Toen kreeg ik een verschot. Ik kon niet meer bewegen. Wat voelde ik mij rot! Joe Roxy