Is Bruno Dewever een Belgicist of wat ?

Max van Dietschland · 21 augustus 2011, 19:47

Is de broer van Bart een Belgicist of wat ? Die man stond daar te koketteren met DE man van de rode Waal Christof Deborsu en onder de IJzertoren wat voor verzoening te pleiten. Dat terwijl de Walen wel de Vlamingen in hun gezicht spuwen en de grootste partij, die van zijn broer nota bene, buitenspel hebben gezet.

Zijn vader Rik Dewever, ooit eerbaar lid van het VMO, draait zich om in zijn graf.

Salvadorii · 21 augustus 2011, 19:49

ja die Brunos lol, daar valt weinig mee aan te vangen

Hoera · 21 augustus 2011, 21:25

Ja, die Bruno heeft volkomen andere ideeën dan zijn broer... dat is zijn recht natuurlijk

solidarnosc · 21 augustus 2011, 21:28

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Max van Dietschland

Is de broer van Bart een Belgicist of wat ? Die man stond daar te koketteren met DE man van de rode Waal Christof Deborsu en onder de IJzertoren wat voor verzoening te pleiten. Dat terwijl de Walen wel de Vlamingen in hun gezicht spuwen en de grootste partij, die van zijn broer nota bene, buitenspel hebben gezet.

Zijn vader Rik Dewever, ooit eerbaar lid van het VMO, draait zich om in zijn graf.

Rode Waal? Deborsu is katholiek en gaat wellicht meer naar de kerk dan u. Maar ja tis een Waal en die zijn allemaal rood.

solidarnosc · 21 augustus 2011, 21:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hoera

Ja, die Bruno heeft volkomen andere ideeën dan zijn broer... dat is zijn recht natuurlijk

Om nog maar te zwijgen van zijn zus. Moeten leuke feesten daar zijn bij de Dewevers.

BWarrior · 21 augustus 2011, 21:30

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Om nog maar te zwijgen van zijn zus. Moeten leuke feesten daar zijn bij de Dewevers.

Ze kunnen letterlijk en figuurlijk niet door één deur

system · 21 augustus 2011, 21:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Max van Dietschland

Is de broer van Bart een Belgicist of wat ? Die man stond daar te koketteren met DE man van de rode Waal Christof Deborsu en onder de IJzertoren wat voor verzoening te pleiten. Dat terwijl de Walen wel de Vlamingen in hun gezicht spuwen en de grootste partij, die van zijn broer nota bene, buitenspel hebben gezet.

Zijn vader Rik Dewever, ooit eerbaar lid van het VMO, draait zich om in zijn graf.

Bruno De Wever is een historicus die als geschiedkundige niet op zijn luie krent heeft gezeten zoals zijn broer Bart. Hij heeft zich gespecialiseerd in veel wat met de Vlaamse beweging te maken heeft, en meer bepaald ook mbt het Vlaams-nationalisme tijdens WO II . En die tot het besluit is gekomen, op basis van wat hij allemaal gelezen heeft, dat het Vlaams nationalisme goed in de fout is gegaan tijdens de oorlog. En hij komt daar onomwonden voor uit. Hetgeen hem siert, want hij komt inderdaad uit een familie waar men dit niet van verwacht. Maar de feiten hebben hem doen inzien dat er grote fouten zijn gemaakt door het Vlaams-nationalisme. Hetgeen niet wil zeggen dat een gezond flamingantisme te verwerpen is. Integendeel.

Fleur__ · 21 augustus 2011, 21:46

Bruno over zijn broer en de N-VA:

Hoe schat u het succes van uw broer in? Is dat meer dan louter communautair?

“Ik luister met veel verbazing naar sommige politologen die op basis van electoraal onderzoek zeggen: ‘Ja maar, de N-VA, dat heeft niets te maken met communautaire zaken!’ Dan denk ik: beste collega’s, ik betwist jullie onderzoeksmethodes niet … maar dat vind ik toch wel héél raar. Dat maar een kwart van de kiezers op de N-VA stemt om communautaire redenen. Als die driekwart anderen dan niet beseffen dat hun stem voor N-VA meer Vlaamse onafhankelijkheid betekent, zijn dat toch echt volslagen uilskuikens … wat ik ook niet uitsluit.

Maar ik voel met mijn ellebogen aan dat het niet klopt. Als dertig procent van de Vlaamse kiezers op separatistische partijen stemt, is het gewoon een politiek feit dat de zelfstandigheidswil in Vlaanderen toeneemt. Je kunt niet, zoals nu gebeurt, pour les besoins de la cause gaan zeggen dat je de N-VA moet relativeren. Ik kan mij wel voorstellen dat mensen op Groen! stemmen omdat ze hun hondje graag zien, zonder zich verder iets aan te trekken van het milieu. Bij N-VA zal dat ook wel zo zijn, en bij Vlaams Belang is dat nogal duidelijk. Daar is het nog complexer met dat racisme. Maar het separatisme is sedert 1919 hoe dan ook een belangrijke onderstroom in de Vlaamse politiek. Je moet dat volgens mij niet weg willen redeneren.”

Ziet u in uw broer een soort Hugo Schiltz, die mee aan tafel gaat zitten en een compromis onderhandelt?

“Ik doe principieel nooit uitspraken over mijn broer en zijn partij. Enerzijds omdat ik geen politoloog ben en geen specialist in de actuele Belgische politiek. Maar ook uit een soort familiale deontologie. En dat hindert mij om bijvoorbeeld het verhaal dat ik tegen jullie doe, ook in de nationale media te gaan voeren. Als ik dat doe, stel ik vast dat het niet om mij gaat, maar om mijn broer. Ik verwijs naar een kort interview met Knack TV. Dat komt dan op de voorpagina’s van Franstalige kranten terecht. Dan denk ik: ‘Dat is niet juist. Dat heeft niets met mij te maken, noch met de kwaliteit van wat ik te zeggen heb.’ Dit is maar een meningetje van één intellectueel onder de zeer velen.”
Een beetje contrair

Geen probleem. Misschien een human interest-vraag. U bent opgegroeid in een zeer flamingant milieu. Hoe was het om daarvan los te komen? Want uiteindelijk heeft dat toch een beetje een sektarisch karakter.

“Toch even duidelijk definiëren; ik kom uit een anti-Belgisch, extreemrechts, Vlaams-nationalistisch milieu. Euh, tja … Dat was een geweldig leuk milieu, vind ik. Met mensen die bezig zijn met de maatschappij en de politiek, en niet met voetbal. Ik denk niet dat ik hier zou zitten zonder dat milieu, want ik heb daar mijn belangstelling opgedaan, die ik heb kunnen verzilveren toen ik geschiedenis ging studeren.

Ik ben losgekomen van dat milieu in de puberteit. In de jeugdbeweging waarin ik zat, was het fantastisch om contrair te doen. Ik kon mij daar een identiteit mee opbouwen. En dat was ook leuk wanneer je naar de vrouwen begint te kijken: je loopt dan in de kijker. Door met de muziekkapel van het Vlaams Nationaal Jeugdverbond op te treden in het Sportpaleis met lang haar en een oorbel … (mijmerend) Ja, dat heb ik gedaan. De jeugdbeweging vond dat natuurlijk niet goed, maar ik ben wel opgegroeid in de jaren ’70. Voor Vlaanderen waren dat de jaren ’60, de jaren van contestatie.

Mijn vader, die weliswaar Vlaams-nationalist was en nogal stevig rechts, had ook lak aan autoriteit. Dat was dus een zeer goede vader die eigenlijk niets liever wilde dan discussiëren met zijn kinderen en die mij natuurlijk vierkant uitlachte met mijn jaren ’70-kledij en mijn kapsel, maar dat wel tolereerde. Aan de koffietafel hadden we altijd bloedige discussies, over Zuid-Afrika, over de gastarbeiders — zoals dat toen nog heette — en hoe de samenleving daarmee om moest. We hadden vaak tegenovergestelde meningen, maar dat werd geapprecieerd. Ik heb vastgesteld dat die tolerantie in het Vlaams-nationalistische milieu eerder regel is dan uitzondering. Bij de jeugdbeweging kregen we de klassieke indoctrinatie met grote helden van ons volk, Cyriel Verschaeve, August Borms en Joris Van Severen. Als vijftienjarige ging ik daar tegenin, toen nog naïef en met weinig argumenten. Maar dat werd niet afgeremd.

Later aan de universiteit kon ik heel die achtergrond in een ander kader plaatsen. Eens ik in de appel van de kennis had gebeten, heb ik op een bepaald moment moeten vaststellen: ‘Neen, ik ben geen nationalist meer.’ Ik ben dat zeker wel geweest, want het Vlaams-nationalisme is ook wel een warme verbondenheid. Maar al vóór, en zeker dóór mijn studie, ben ik daar dus van los gekomen. Wat ook verklaart waarom ik vandaag denk dat het voor België niet over and out hoeft te zijn. Maar we gaan zien, hé. Het zal mijn tijd zelfs niet meer duren, denk ik. En ik ben vijftig jaar geworden. Dat België is voor mij niet het einde.”

azert · 21 augustus 2011, 21:55

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Rode Waal? Deborsu is katholiek en gaat wellicht meer naar de kerk dan u. Maar ja tis een Waal en die zijn allemaal rood.

Deborsu komt er inderdaad openlijk voor uit dat hij katholiek is en naar de kerk gaat; toch kan hij op de RTBF werken en hij kent zelfs zeer goed NL.
Probleempje voor de Vlaams-radicalen met oogkleppen.

azert · 21 augustus 2011, 21:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Om nog maar te zwijgen van zijn zus. Moeten leuke feesten daar zijn bij de Dewevers.

er zijn dus ook enkele verstandige Dewevers; of Bart is ook wel verstandig maar propageert de verkeerde ideeën.
Een punt te verdienen met:
Goebels was ook een heel verstandige kerel die zeer goed wist hoe hij een menigte kon bespelen; maar helaas voor de verkeerde ideeën.

azert · 21 augustus 2011, 21:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Om nog maar te zwijgen van zijn zus. Moeten leuke feesten daar zijn bij de Dewevers.

ook de zus van Van Rompuy maakt heel andere analyses dan haar broer.

Supe®Staaf · 21 augustus 2011, 21:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Fleur__

...........
‘Neen, ik ben geen nationalist meer.’
.........
Maar al vóór, en zeker dóór mijn studie, ben ik daar dus van los gekomen.

Conclusie:
Vlaamsnationalisten, studeer wat meer.
Het brengt een andere visie op flamingantisme teweeg.

Ik moet die Bruno De Wever gelijk geven.

Fleur__ · 21 augustus 2011, 22:00

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door azert

ook de zus van Van Rompuy maakt heel andere analyses dan haar broer.

Een heel intelligente zus heeft meneer de natte dweil

Sywen · 21 augustus 2011, 22:00

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Max van Dietschland

Zijn vader Rik Dewever, ooit eerbaar lid van het VMO, draait zich om in zijn graf.

fan van nepotisme?

Fleur__ · 21 augustus 2011, 22:03

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Conclusie:
Vlaamsnationalisten, studeer wat meer.
Het brengt een andere visie op flamingantisme teweeg.

Ik moet die Bruno De Wever gelijk geven.

Het brengt je op het idee om het Vlaams nationalisme te verlaten, me dunkt.

Supe®Staaf · 21 augustus 2011, 22:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Fleur__

Het brengt je op het idee om het Vlaams nationalisme te verlaten, me dunkt.

Heel juist.
Ik ken het verschijnsel maar al te goed.
Hoe meer je weet, en studeert, hoe meer je Belgicist wordt.

Fleur__ · 21 augustus 2011, 22:08

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Heel juist.
Ik ken het verschijnsel maar al te goed.
Hoe meer je weet, en studeert, hoe meer je Belgicist wordt.

Niet persé. Is er nou echt niets tussenin?

Bokkenreyder · 21 augustus 2011, 22:10

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Conclusie:
Vlaamsnationalisten, studeer wat meer.
Het brengt een andere visie op flamingantisme teweeg.

Ik moet die Bruno De Wever gelijk geven.

Citaat:

Ik heb vastgesteld dat die tolerantie in het Vlaams-nationalistische milieu eerder regel is dan uitzondering

Citaat:

Als vijftienjarige ging ik daar tegenin, toen nog naïef en met weinig argumenten. Maar dat werd niet afgeremd.

Ook gelezen?

Sywen · 21 augustus 2011, 22:11

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Heel juist.
Ik ken het verschijnsel maar al te goed.
Hoe meer je weet, en studeert, hoe meer je Belgicist wordt.

er is een reden waarom het merendeel van studenten linkser zijn

Fleur__ · 21 augustus 2011, 22:12

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Bokkenreyder

Ook gelezen?

Welke tolerantie?

21 augustus 2011, 19:47	#1
Max van Dietschland Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 26 juni 2005 Locatie: Vlaanderen Berichten: 13.313	Is Bruno Dewever een Belgicist of wat ? Is de broer van Bart een Belgicist of wat ? Die man stond daar te koketteren met DE man van de rode Waal Christof Deborsu en onder de IJzertoren wat voor verzoening te pleiten. Dat terwijl de Walen wel de Vlamingen in hun gezicht spuwen en de grootste partij, die van zijn broer nota bene, buitenspel hebben gezet. Zijn vader Rik Dewever, ooit eerbaar lid van het VMO, draait zich om in zijn graf. __________________ AVV - VVK https://x.com/dietschland Laatst gewijzigd door Max van Dietschland : 21 augustus 2011 om 19:50.

21 augustus 2011, 19:49	#2
Salvadorii Eur. Commissievoorzitter Geregistreerd: 2 juni 2010 Locatie: Onafhankelijk Vlaanderen Berichten: 8.424	ja die Brunos lol, daar valt weinig mee aan te vangen __________________ derp wegens derp want politics.be. Want derp en derp en derp, zei 'iemand'. Laatst gewijzigd door Salvadorii : 21 augustus 2011 om 19:49.

21 augustus 2011, 21:25	#3
Hoera Provinciaal Statenlid Geregistreerd: 8 mei 2010 Locatie: Oudenaarde Berichten: 731	Ja, die Bruno heeft volkomen andere ideeën dan zijn broer... dat is zijn recht natuurlijk

21 augustus 2011, 21:46	#8
Fleur__ Lokaal Raadslid Geregistreerd: 14 juli 2011 Locatie: Brussels Berichten: 340	Bruno over zijn broer en de N-VA: Hoe schat u het succes van uw broer in? Is dat meer dan louter communautair? “Ik luister met veel verbazing naar sommige politologen die op basis van electoraal onderzoek zeggen: ‘Ja maar, de N-VA, dat heeft niets te maken met communautaire zaken!’ Dan denk ik: beste collega’s, ik betwist jullie onderzoeksmethodes niet … maar dat vind ik toch wel héél raar. Dat maar een kwart van de kiezers op de N-VA stemt om communautaire redenen. Als die driekwart anderen dan niet beseffen dat hun stem voor N-VA meer Vlaamse onafhankelijkheid betekent, zijn dat toch echt volslagen uilskuikens … wat ik ook niet uitsluit. Maar ik voel met mijn ellebogen aan dat het niet klopt. Als dertig procent van de Vlaamse kiezers op separatistische partijen stemt, is het gewoon een politiek feit dat de zelfstandigheidswil in Vlaanderen toeneemt. Je kunt niet, zoals nu gebeurt, pour les besoins de la cause gaan zeggen dat je de N-VA moet relativeren. Ik kan mij wel voorstellen dat mensen op Groen! stemmen omdat ze hun hondje graag zien, zonder zich verder iets aan te trekken van het milieu. Bij N-VA zal dat ook wel zo zijn, en bij Vlaams Belang is dat nogal duidelijk. Daar is het nog complexer met dat racisme. Maar het separatisme is sedert 1919 hoe dan ook een belangrijke onderstroom in de Vlaamse politiek. Je moet dat volgens mij niet weg willen redeneren.” Ziet u in uw broer een soort Hugo Schiltz, die mee aan tafel gaat zitten en een compromis onderhandelt? “Ik doe principieel nooit uitspraken over mijn broer en zijn partij. Enerzijds omdat ik geen politoloog ben en geen specialist in de actuele Belgische politiek. Maar ook uit een soort familiale deontologie. En dat hindert mij om bijvoorbeeld het verhaal dat ik tegen jullie doe, ook in de nationale media te gaan voeren. Als ik dat doe, stel ik vast dat het niet om mij gaat, maar om mijn broer. Ik verwijs naar een kort interview met Knack TV. Dat komt dan op de voorpagina’s van Franstalige kranten terecht. Dan denk ik: ‘Dat is niet juist. Dat heeft niets met mij te maken, noch met de kwaliteit van wat ik te zeggen heb.’ Dit is maar een meningetje van één intellectueel onder de zeer velen.” Een beetje contrair Geen probleem. Misschien een human interest-vraag. U bent opgegroeid in een zeer flamingant milieu. Hoe was het om daarvan los te komen? Want uiteindelijk heeft dat toch een beetje een sektarisch karakter. “Toch even duidelijk definiëren; ik kom uit een anti-Belgisch, extreemrechts, Vlaams-nationalistisch milieu. Euh, tja … Dat was een geweldig leuk milieu, vind ik. Met mensen die bezig zijn met de maatschappij en de politiek, en niet met voetbal. Ik denk niet dat ik hier zou zitten zonder dat milieu, want ik heb daar mijn belangstelling opgedaan, die ik heb kunnen verzilveren toen ik geschiedenis ging studeren. Ik ben losgekomen van dat milieu in de puberteit. In de jeugdbeweging waarin ik zat, was het fantastisch om contrair te doen. Ik kon mij daar een identiteit mee opbouwen. En dat was ook leuk wanneer je naar de vrouwen begint te kijken: je loopt dan in de kijker. Door met de muziekkapel van het Vlaams Nationaal Jeugdverbond op te treden in het Sportpaleis met lang haar en een oorbel … (mijmerend) Ja, dat heb ik gedaan. De jeugdbeweging vond dat natuurlijk niet goed, maar ik ben wel opgegroeid in de jaren ’70. Voor Vlaanderen waren dat de jaren ’60, de jaren van contestatie. Mijn vader, die weliswaar Vlaams-nationalist was en nogal stevig rechts, had ook lak aan autoriteit. Dat was dus een zeer goede vader die eigenlijk niets liever wilde dan discussiëren met zijn kinderen en die mij natuurlijk vierkant uitlachte met mijn jaren ’70-kledij en mijn kapsel, maar dat wel tolereerde. Aan de koffietafel hadden we altijd bloedige discussies, over Zuid-Afrika, over de gastarbeiders — zoals dat toen nog heette — en hoe de samenleving daarmee om moest. We hadden vaak tegenovergestelde meningen, maar dat werd geapprecieerd. Ik heb vastgesteld dat die tolerantie in het Vlaams-nationalistische milieu eerder regel is dan uitzondering. Bij de jeugdbeweging kregen we de klassieke indoctrinatie met grote helden van ons volk, Cyriel Verschaeve, August Borms en Joris Van Severen. Als vijftienjarige ging ik daar tegenin, toen nog naïef en met weinig argumenten. Maar dat werd niet afgeremd. Later aan de universiteit kon ik heel die achtergrond in een ander kader plaatsen. Eens ik in de appel van de kennis had gebeten, heb ik op een bepaald moment moeten vaststellen: ‘Neen, ik ben geen nationalist meer.’ Ik ben dat zeker wel geweest, want het Vlaams-nationalisme is ook wel een warme verbondenheid. Maar al vóór, en zeker dóór mijn studie, ben ik daar dus van los gekomen. Wat ook verklaart waarom ik vandaag denk dat het voor België niet over and out hoeft te zijn. Maar we gaan zien, hé. Het zal mijn tijd zelfs niet meer duren, denk ik. En ik ben vijftig jaar geworden. Dat België is voor mij niet het einde.”