Psychiatrie: na 7 jaar nog steeds stil

[ArjanD]

Het volgende stuk is een samenvatting van 7 jaar onderzoek naar het theoretische en morele fundament van het medische specialisme psychiatrie.

Ik heb op dit forum meerdere onderwerpen besproken en heb daar veel waardevolle reacties en informatie mee verkregen. Qua reacties vind ik dit een van de beste en meest interessante fora dat ik ben tegengekomen.

Ik beheer sinds 7 jaar de website www.zielenknijper.nl, een kritische blog over de psychiatrie. Nog nooit heeft een psychiater kenbaar gemaakt het oneens te zijn met de informatie die op de website wordt geboden. Hoogleraren psychiatrie en psychiaters die ik in de afgelopen 7 jaar heb gesproken zijn vrijwel zonder uitzondering vriendelijk.

Op zielenknijper.nl wordt de psychiatrie beschuldigd van malversatie en patiënten worden geadviseerd om zich van psychiatrische behandeling te onttrekken of zich ervan te onthouden.

Het is in Nederland strafbaar om mensen met niet deskundige adviezen van noodzakelijk geachte medische behandeling af te houden dus het feit dat psychiaters zich stil houden is het bewijs dat ze zich bewust zijn dat het niet deugt waar ze mee bezig zijn. Een oprechte arts zou er geen moment over kunnen twijfelen om juridische stappen te nemen wanneer iemand zijn of haar patiënten het advies geeft om zich van medische behandeling te onttrekken. Niet enkel in het belang van zijn eer als arts maar te meer in het belang van de kwetsbare groep patiënten om wie het gaat.

Als redacteur van zielenknijper.nl heb ik verschillende mensen per e-mail geadviseerd om zich van de psychiatrische behandeling te onttrekken waarbij ik de behandelend psychiater als CC heb bijgevoegd. Als voorbeeld heb ik de Groningse studente Diana (zie deze open brief van 23 april 2013) enkele jaren geleden per e-mail geadviseerd om zich van de behandeling te onttrekken, waarbij ik de behandelend psychiater als CC heb bijgevoegd. De psychiaters kiezen er steevast voor om zich in stilzwijgen te verhullen, hetgeen het bewijs is dat ze zich bewust moeten zijn dat het niet goed is waar ze mee bezig zijn en dat ze, als het er op aan komt, juridisch niet sterk staan.

De volgende e-mail heb ik op 9 september 2009 aan Diana, haar vader en behandelend psychiater verzonden.

Beste Diana,

Ik zou je graag willen helpen maar weet niet goed hoe. De medicijnen maken je chronisch ziek en takelen je lichaam af. Volgens psychiaters zelf verkort antipsychotica het leven met gemiddeld 30 jaar wat in de praktijk waarschijnlijk nog wel iets erger is, en Seroquel is het meest dodelijke medicijn. (zie deze studie: http://www.reuters.com/article/healt...56C15Z20090713 )

Ik wil je niet onnodig bang maken maar ik wil je toch wel waarschuwen dat het gebruik van de medicatie die de psychiater je voorschrijft meer kwaad dan goed doet. Van Es is feitelijk een misdadiger die zich verschuilt achter ‘gangbare’ wetenschappelijke fraude.

Als je wil herstellen is het noodzakelijk om te stoppen met de chronisch ziek makende antipsychotische medicijnen, en als dr. Van Es daar iets op te zeggen heeft laat hem dan maar een proces aanspannen tegen mij omdat ik je adviseer om je van de ‘noodzakelijk geachte behandeling’ af te houden wat in Nederland strafbaar is. Je zal zien dat hij dat niet durft, omdat hij weet dat hij schuldig is en dat hetgeen hij doet niet deugt.

Zomaar stoppen met Seroquel is levensgevaarlijk, dus dat moet je vooral niet doen. Het is zeer belangrijk dat je rustig afbouwt onder begeleiding van een arts (bijvoorbeeld een huisarts).

Zoals je weet is Soteria psychotherapie het meest effectief, en ik denk dat het bij jou zeer succesvol zal zijn omdat je buiten de narigheid die mensen als Van Es je aandoen gewoon een leuk en lief mens bent, en met de juiste begeleiding zeker stabiliteit zal kunnen hervinden.

Wellicht kun je nog eens contact opnemen met de onderzoekers bij Soteria, ze zijn geloof ik al heel ver met de start van een Soteria huis en misschien kun je als een van de eerste een behandeling krijgen en bewijzen hoe effectief het is.

Wat je ook doet, houd moed en laat je niet wijs maken dat je ongeneeslijk ziek bent. Dat is namelijk alleen zo in de bijbel van de psychiatrie en niet volgens de wetenschap.

Groet,
Arjan

In feite zijn psychiaters altijd aardig geweest in contact via e-mail en sommigen, zoals dr. Bram Bakker, zeiden aan ‘mijn kant’ te staan. Dr. Bram Bakker linkte recent naar Zielenknijper.nl in zijn Volkskrant column hetgeen bevestigt dat de informatie die op de website wordt geboden in de basis valide is en dat er binnen psychiatrie-cohorten geen opvatting bestaat dat de website schuldig kan worden bevonden aan ondeugdelijke informatievoorziening.

Ik heb enkele jaren geleden advocaten benaderd en geïnformeerd naar de mogelijkheden voor juridische stappen om de psychiatrie aan te klagen voor oplichterij. Als voorbeeld is er geen bewijs dat de ziekte ADHD in de hersenen van een individueel kind aanwezig is en zijn er veel geleerden (en soms niet de minste hoogleraren) die beweren dat de ziekte niet bestaat en dat er sprake is van wetenschappelijke fraude. Het gaat om de hersenen van 150.000 kinderen in Nederland die behandeld worden tegen de ziekte, dus de gevolgen van eventueel bedrog zijn ernstig. Volgens de advocaten die ik sprak is het in Nederland echter niet mogelijk om een medisch specialisme aan te klagen, enkel het Openbaar Ministerie zou dat kunnen doen. Het is volgens de advocaten enkel mogelijk om individuele psychiaters aan te klagen voor veroorzaakte schade.

Door (als leek) individuele patiënten te adviseren zich van de behandeling te onttrekken en de behandelend psychiater als CC bij te voegen, was het alsnog mogelijk om de psychiaters voor blok te zetten en te bewijzen dat ze zich bewust zijn dat het niet goed is waar ze mee bezig zijn, of indien ze dat niet zouden weten dan zou alsnog een juridisch proces volgen.

Inmiddels is het duidelijk dat een reactie van de psychiatrie uitblijft. Ze lijken ervoor te kiezen om te doen alsof er niets is gebeurd en kritiek te negeren.

Kat in het nauw

De strategie van de psychiatrie lijkt te zijn: negeren en doen alsof er niets is gebeurd. Maar wat als politici besluiten ‘tot hier en niet verder’? De eenvoudige eis dat fysiek bewijs aanwezig moet zijn voor het bestaan van een ziekte voordat de ziekte mag worden behandeld maakt in potentie een einde aan het medische specialisme psychiatrie.

De psychiatrie kan geen bewijs aanleveren voor het bestaan van ‘ziekten’ zoals ADHD en schizofrenie en verschillende hoogleraren hebben de psychiatrie beschuldigd van fraude.

Zie mijn twitter gesprek met prof. dr. Robert Vermeiren.

De psychiatrie heeft zich tot nu toe in stilzwijgen gehuld, ondanks de aantijgingen van fraude en beschuldigingen van onmenselijke wreedheden door politici en soms zelfs van alle politieke partijen samen (bijvoorbeeld tegen het ‘etiketten plakken’ bij kinderen of opsluiting in een isoleercel voor meer dan 1 jaar).

Stel dat de psychiatrie het recht om de hersenen van mensen te mogen behandelen wordt ontnomen? Er komt dan een moment dat hun stilzwijgen ze niet meer kan redden.

Sociale controle

Sociale controle is essentieel voor een veilige en welvarende samenleving. Wanneer er sociale problemen spelen of wanneer iemand doordraait dan moet er snel kunnen worden ingegrepen. Op dit moment kan een psychiater een onmeetbare ziekte diagnosticeren en iemand laten afvoeren, in een isoleercel opsluiten en platspuiten of dwingen tot medicijn-gebruik.

Wanneer het diagnosticeren van een hersenziekte zonder bewijs wordt verboden dan komt de sociale controle in het geding.

De vraag is dus als eerste: hoe kan zonder de psychiatrie sociale controle worden gegarandeerd?

Ik heb er goed over nagedacht en mijn theoretische beredeneringen tonen aan dat de psychiatrie de problemen doet escaleren (de aanhoudende groeicijfers van 20-50%+ per jaar terwijl de leefomstandigheden steeds beter worden zijn daarvoor het bewijs). Het zou veel beter zijn wanneer maatregelen voor sociale controle zijn gebaseerd op bespreekbare regels (democratie), en dat mensen vanuit een respectvolle benadering tot verplichtingen worden gesteld ten behoeve van de gedeelde samenleving. Hierin ontstaat namelijk het potentieel en motivatie om het goed te doen voor de samenleving waarin de individu samen met anderen hetzelfde respect vindt. De maatregelen kunnen net zo streng en hard zijn als op dit moment via de psychiatrie (met zo nodig isoleercel), maar wanneer dat op basis van bespreekbare regels gebeurt dan leidt dat niet tot ontmenselijking omdat er de potentie (juridische en politieke mogelijkheden) bestaan om de regels op een ‘menselijke’ manier te veranderen (met woorden), in tegenstelling tot de huidige situatie waarin de maatregelen worden afgedwongen via de eenzijdige autoritaire mening van een omstreden arts.

Het onderzoek van de Amerikaanse hoogleraar Loren Mosher heeft aangetoond dat mensen die de diagnose schizofrenie krijgen 95% kans hebben op goed herstel met een psychotherapie dat is gebaseerd op het idee dat respectvolle intermenselijke relaties (vriendschap) psychische instabiliteit kan verhelpen. Zijn studies zijn verdrukt door de psychiatrie vanwege de multi-miljarden winsten van antipsychotica, het meest winstgevende medicijn van de farmaceutische industrie met een groeicijfer in Nederland van 49% in 2010. Het onderzoek van prof. dr. Mosher heeft aangetoond dat zijn (met een klein budget ontwikkelde) benadering significant betere uitkomsten geeft voor de persoon zelf en in het sociale en academische leven, en dat 95% kans op goed herstel mogelijk is, zonder hersenmedicijnen. Dit is een grote tegenstelling tot nooit meer kunnen herstellen (de rest van iemands leven dure medische behandeling), 30 jaar eerder overlijden en sterk aftakelen naarmate het gebruik van antipsychotica, met onderwijl een ernstig onderdrukt trauma door isoleercel of platspuit-sessies dat iemand tot een tijdbom kan maken. Iemand leert snel genoeg hoe hij uit de instelling geraakt: vrijwillig pillen slikken en ‘geloven’ in de ziekte. Maar eenmaal buiten de instelling zal deze willen stoppen met de ziekmakende hersenmedicijnen waarna het vaak fout gaat.

Naast de betere uitkomsten op het gebied van welzijn en het sociale leven van de persoon biedt een benadering op basis van respectvolle intermenselijke interactie experts een betere mogelijkheid om risico’s in te schatten.



Medisch journalist Robert Whitaker over het onderzoek: http://www.huffingtonpost.com/bruce-..._b_117016.html

De psychiatrie is aantoonbaar niet efficiënt en niet nodig voor sociale controle. Er zijn alternatieven die minder geld kosten, die betere resultaten geven op alle gebieden (voor de persoon zelf en voor de samenleving) en die logischerwijs een gunstig effect hebben op het motiveren van mensen om op het rechte pad te blijven en echt goede dingen te verwezenlijken.

Vervolging op basis van psychiatrische diagnostiek

Een ander aspect waarin de psychiatrie een toenemende invloed heeft is het strafrecht (TBS). Er is een beweging die gelooft dat de mens te reduceren is tot toevallige chemie in de hersenen en dat er dus geen sprake is van een vrije wil of schuld. Idealiter wordt volgens deze beweging het strafrecht vervangen door psychiatrische behandeling en preventieve psychiatrische maatregelen.

Er is geen wetenschappelijke grond voor het idee dat de mens geen vrije wil heeft en psychiatrische diagnoses zijn aantoonbaar omstreden. Dit leidt tot een situatie van willekeur waartegen gezaghebbende advocaten in Nederland zich al jaren verzetten met onder meer een boycot van de TBS maatregel. Ook leidt het tot absurde toestanden waarbij in de media tientallen psychiaters debatteren of een dader de diagnose schizofrenie heeft of niet, zoals bijvoorbeeld bij de Belgische moordenaar Kim de Gelder en Leopold Storme. In het geval van Kim de Gelder hebben uiteindelijk 12 psychiaters tegenstrijdige diagnoses gesteld. Ook bij de Nederlandse zaak rond de bijenkorfmoeder kwam de willekeur tot uiting waarbij de moeder die haar kindje doodde door haar in de Bijenkorf van de balustrade te gooien werd gediagnosticeerd met een ‘eenmalige psychose’ (terug in de tijd), zodat zij geen straf kreeg én geen psychiatrische behandeling kreeg opgelegd, en dus eenvoudigweg op vrije voeten werd gesteld. Het OM sprak van een ‘gemankeerd psychiatrisch onderzoek‘

De Duitse postbode Gert Postel wilde na een desastreuze behandeling van zijn moeder aantonen dat de psychiatrie een zwendel is en infiltreerde met succes het gerechtspsychiatrische establishment en werd bijna benoemd tot hoogleraar gerechtspsychiatrie en directeur van een forensische kliniek met zelfverzonnen diagnoses.

Skepsis.nl: Postbode wordt gerechtspsychiater

Postel: ‘Men kan in de psychiatrie alles, maar dan ook alles op een plausibele manier verklaren: als psychiater kun je het tegendeel, maar ook het tegendeel van het tegendeel beweren. Wie het psychiatrische vocabulaire beheerst, kan eindeloos doorgaan met het debiteren van onzin en daarmee gestudeerde lieden inpakken.’

Postel: ‘Het is een kwestie van psychiatrische spraakacrobatiek en een beetje enscenering.’ Postel : ‘Ik dacht bij mezelf: wie is hier nou eigenlijk de oplichter: zij of ik?’ [meer]

Volgens de Verenigde Naties is selectieve vervolging op basis van een psychiatrische diagnose een vorm van discriminatie, en dus een misdrijf. Psychiatrische diagnoses zijn aantoonbaar omstreden, dat maakt het ook voor veroordeelden en mensen in de samenleving tot een onrechtvaardige praktijk.

PDF: http://www.zielenknijper.nl/wp-conte...8/ahrc1048.pdf

Dezelfde ‘natte vinger’ die iemand levenslang kan geven, kan evenzo levenslang veroordeelden vervroegd op vrije voeten stellen. Logischerwijs, in theorie, komen de zwaarste criminelen het snelst weer vrij omdat zij sneller geneigd zullen zijn om mee te werken en de ‘inhumane’ psychiatrische behandeling te accepteren (bijvoorbeeld hersenbehandeling zonder bewijs voor een ziekte), terwijl iemand die vindt dat hij onterecht is bestraft zich sneller zal verzetten en daardoor levenslang gevangen blijft (zie bijvoorbeeld dit verhaal). Een voorbeeld is het verhaal van een 14 jarige jongen uit Den Haag die in een ruzie met leeftijdsgenoten dreigde met een zakmes en daarvoor jeugd-TBS kreeg opgelegd. Op zijn 18e verjaardag moest hij ‘bidden’ om weer vrij te mogen zijn. Onderwijl krijgen pedofielen enkele jaren celstraf en blijken levenslang veroordeelden via TBS uitzicht te hebben op vrijlating. Als voorbeeld is er de massamoordenaar Cevdet Y. die in 2009 ondanks een opgelegde levenslange celstraf al jaren vrij bleek te leven en een gezin had gesticht via psychiatrisch verlof.

ÉénVandaag: Psychiatrisch verlof voor levenslang veroordeelde moordenaar

Ook in de Peter R. de Vries reportage over de tot levenslang veroordeelde Koos H. die via TBS poogde “geruisloos terug te keren in de samenleving” kwam de situatie aan het licht.

De invloed van de psychiatrie binnen het juridische systeem heeft logischerwijs als uitwerking dat mensen het basale respect als mens al verloren hebben voordat zij een misdaad hebben begaan, waardoor zij een misdaad sneller daadwerkelijk zullen begaan. Het basale respect dat mensen delen is een emotionele drempel dat ervoor zorgt dat iemand iets te verliezen heeft en dat aanspoort tot medemenselijkheid.

Het is uitgesloten dat de menselijke geest het gevolg is van toevallige chemie. Het fysieke kan namelijk niet aan de basis staan van zichzelf. Het idee dat de mens een betekenisloos toevallig chemisch proces is waar de psychiatrie als wetenschap meester over kan worden is onzinnig.

In een recent onderzoek door de Universiteit van Oxford naar de link tussen de diagnose schizofrenie en crimineel gedrag onder 96.000 mensen is aangetoond dat het risico op geweldsmisdrijven amper 1,2x groter is in vergelijking met de ‘gewone’ populatie. Dat betekent dat er geen wetenschappelijke grond is voor selectieve vervolging van mensen op basis van een psychiatrische diagnose. Het risico op criminaliteit is bij ‘gewone’ mensen nagenoeg even groot.

http://www.ox.ac.uk/media/news_relea...ts/090520.html

Mijn conclusie na 7 jaar

In de 7 jaar dat ik mij met de psychiatrie heb bezig gehouden was ik gedreven door de vraag: wat is de onderliggende drijfveer van het medische specialisme psychiatrie? Wat is hun ware motief of doel t.b.v. de mensheid? (dit heb ik mij neutraal afgevraagd) Hoewel ik inmiddels enkele theorieën heb bedacht heb ik nog steeds geen antwoord gevonden. Hetgeen psychiaters zelf telkens zeggen is “we kunnen niet beter”, alsof dat een verantwoording zou zijn voor hersenbehandeling. Als je respect hebt voor de toekomst van een kind dan kom je niet aan zijn of haar hersenen op basis van een omstreden hypothese en dan werk je zeker niet mee aan 20-30% groei per jaar in aantal voorschriften terwijl je door vooraanstaande hoogleraren wordt beschuldigd van bedrog.

Mijn conclusie na 7 jaar is dat de psychiatrie een malversatie is dat gebaseerd is op het absurde idee dat het leven toeval is en dat de psychiatrie in het licht van menselijke waarden zou moeten worden beëindigd.

De psychiatrie buit hetzelfde potentieel uit dat aan de basis ligt van God-religies: de menselijke onmacht om de betekenis van het leven te duiden, echter met de pretentie dat het leven geen betekenis heeft en dat menselijke emoties en gedrag (de geest) het gevolg zouden zijn van toevallige chemische processen in de hersenen.

Fixed state hersenbehandeling c.q. een medische benadering van de menselijke geest is onzinnig en leidt logischerwijs tot een escalatie van de problemen.

De eenvoudige eis dat fysiek bewijs moet kunnen worden aangeleverd voor de aanwezigheid van een ziekte voordat de ziekte mag worden behandeld betekent het einde van de psychiatrie.

Ik denk dat de macht om te bepalen wat goed en slecht is op het gebied van de geest en welke maatregelen er moeten worden toegepast om de veiligheid te garanderen en mensen te motiveren om te vechten om goede dingen te verwezenlijken democratisch zou moeten zijn.

Ik ben een peiling gestart op Stand.nl (NCRV radio 2) en het blijkt dat 56% van de stemmers het eens is met de stelling dat de psychiatrie zou moeten worden beëindigd.

http://www.stand.nl/stellingen/binne...Bindigd-worden

Gezien het aanhoudende stilzwijgen van de psychiatrie heb ik geen idee wat de psychiatrie van plan zou kunnen zijn. Ik denk echter niet dat ze het kunnen redden door te blijven doen alsof er niets is gebeurd.

Alvast bedankt voor het lezen. Ik zie uit naar eventuele reacties!