Maatschappij is rot geworden.

[voicelesscharlie]

De maatschappij is verrot.
Er gebeuren gruweldaden.
Er is geen sociaal weefsel meer.
Mensen worden eenzaam en het aantal zelfmoorden stijgt.
De criminaliteit stijgt.
de mensen zijn egoistisch en zelfingenomen,ze kennen de buren niet meer.
De vrije mening wordt beknokt, het eigendomsrecht word uitgehold.

Wat zijn hier de oorzaken van?
(Er kan een samenloop zijn maar kies de belangrijkste oorzaak)

Ik heb gekozen voor optie 1 en alle andere opties zijn een gevolg van optie 1.(Vind ik)

[Bhairav]

De oorzaken zijn: intelligentere mensen: mensen zijn te nuchter om zich vanalles te wanen en zichzelf wijs te maken om verder te doen. Op zich is dat niet slecht, maar het botst met de oude "fundamenten" van onze samenleving. Die oude fundamenten terug in ere herstellen, zeg maar revisionisme, is zinloos, want het zou allemaal nog meer botsen. Verder hebben we stress, onder druk gezet worden, saaiheid (alles lijkt zo voorbijgestreefd), extreem rechts, etc...

[Ambiorix]

Oorspronkelijk geplaatst door voicelesscharlie

De maatschappij is verrot.
Er gebeuren gruweldaden.
Er is geen sociaal weefsel meer.
Mensen worden eenzaam en het aantal zelfmoorden stijgt.
De criminaliteit stijgt.
de mensen zijn egoistisch en zelfingenomen,ze kennen de buren niet meer.
De vrije mening wordt beknokt, het eigendomsrecht word uitgehold.

Wat zijn hier de oorzaken van?
(Er kan een samenloop zijn maar kies de belangrijkste oorzaak)

Ik heb gekozen voor optie 1 en alle andere opties zijn een gevolg van optie 1.(Vind ik)

de overheid móet een rol spelen. Anders komen we in een systeem van ongebreideld liberalisme waarbij de chaos en de slechte omstandigheden voor een deel van de bevolking nog harder zullen toenemen.

Natuurlijk, de júsite rol, en de juiste invloed. En daar zit het probleem denk ik.

[Ambiorix]

Oorspronkelijk geplaatst door voicelesscharlie

Er is geen sociaal weefsel meer.
Mensen worden eenzaam en het aantal zelfmoorden stijgt.
)

das kei hard waar.
En het hangt samen met een aantal van de rest van je stellingen.
en de oorzaak? individualisme en materialisme. Ons systeem is verrot door de drang naar materiale "welstand" terwijl al de rest bijzaak is geworden voor velen onder ons.

[PAJOT]

de demokratie

[Bhairav]

Individualisme, zelfs extreem, is niet per se slecht. Het is alleen slecht als onze "cultuur" er niet aangepast aan is. Misschien moet onze "cultuur" wel "veranderen".

[Bhairav]

Oorspronkelijk geplaatst door PAJOT

de demokratie

Welke?

[Mitgard]

Oorspronkelijk geplaatst door voicelesscharlie

De maatschappij is verrot.
Er gebeuren gruweldaden.
Er is geen sociaal weefsel meer.
Mensen worden eenzaam en het aantal zelfmoorden stijgt.
De criminaliteit stijgt.
de mensen zijn egoistisch en zelfingenomen,ze kennen de buren niet meer.
De vrije mening wordt beknokt, het eigendomsrecht word uitgehold.

Wat zijn hier de oorzaken van?
(Er kan een samenloop zijn maar kies de belangrijkste oorzaak)

Ik heb gekozen voor optie 1 en alle andere opties zijn een gevolg van optie 1.(Vind ik)

wie wil er nu in een sociaal weefsel met zo'n zagende rechtse zuurpruimen als gij?

[devilke]

huidige maatzschapij rot "geworden"??

geworden??? je bedoelt GEBLEVEN?

tis altijd al rot geweest voor de onderlaag (99%) van de bevolking

[Bhairav]

Ik ben al iets minder rot. Ik associeer mij niet met het plebs, zo eenvoudig is dat. Ik verrot, dat wel...

[Black Cat]

Het libertarisme, of beter gezegd: het economisch fundamentalisme dat mensen "atomiseert" en onder druk zet.

[King of beggars and fleas]

jaja t zijn harde tijden .

[SethMoN]

Altijd maar klagen en zagen. Bende fils-�*-papatjes.

[Steenbok66]

Partijen die opgestaan zijn en de mensen de illusie geven dat ze het gaan oplossen. Mensen zoeken zondebokken en denken dat de door die partijen in de verf gezette zondebokken de zaak zal oplossen. De realiteit is echter dat ook die zogenaamde partijen van veranderaars enkel de boel nog meer doen verrotten.
De wereldomgeving verandert en die partijen kunnen dat ook niet verhelpen.
Dus een terugkeer naar het evenwicht dat decennia lang opgebouwd werd is de redding. Die zogenaamde vrije meningsuiting verzuurt enkel alles.
Maar ja...lege tonnen maken lawaai en dat irriteert nog meer en zo escaleert de boel nog meer.

[BitterSweet]

Oorspronkelijk geplaatst door Steenbok66

Partijen die opgestaan zijn en de mensen de illusie geven dat ze het gaan oplossen. Mensen zoeken zondebokken en denken dat de door die partijen in de verf gezette zondebokken de zaak zal oplossen. De realiteit is echter dat ook die zogenaamde partijen van veranderaars enkel de boel nog meer doen verrotten.
De wereldomgeving verandert en die partijen kunnen dat ook niet verhelpen.
Dus een terugkeer naar het evenwicht dat decennia lang opgebouwd werd is de redding. Die zogenaamde vrije meningsuiting verzuurt enkel alles.
Maar ja...lege tonnen maken lawaai en dat irriteert nog meer en zo escaleert de boel nog meer.

De wereldomgeving verandert inderdaad,deels door het pure winstbejag van grote multinationals die het wereldbeeld bepalen samen met hun aandeelhouders en met politiekers die zo macht nastreven,om terug naar het evenwicht te gaan waar u over spreekt zal men dat toch eerst moeten oplossen,en vermits geld de wereld doet draaien zal dat niet veel effect hebben.
Eender welke partij moet met de globalisering rekening houden,dus hoe graag u terug zou willen naar de jaren 60/70 (veel werk,grotere koopkracht,burgers met een middenklas status enz..)het is voorlopig een utopie.
De onverschilligheid is ons opgedrongen als levenswijze, geen tijd, teveel druk, te weinig samenhorigheid ,teveel pers, teveel regeltjes, teveel bemoeienis,in de ieder voor zich maatschappij is geen oog meer voor sociaal contact of sociaal engagement,wat men echter wel doet is de burger daar de schuld van geven,terwijl wat ik hier schrijf wel degelijk de fout is van de machtsfactor aangevoerd door gewillige partijen en hun politiekers.

[Desiderius]

De betuttelende politiek heeft z'n kansen gekregen én gegrepen. Om één of andere bizarre reden voelde de politiek zich in de tweede helft van de twintigste eeuw zich steeds meer geroepen om de maatschappij te "kneden" naar één -in haar ogen "universeel"- model. Het resultaat is dat we vandaag zitten met een gedrocht van een wetgeving dat zich uitspreekt over zowat �*lle aspecten van ons dagelijks leven. "Met de beste bedoelingen," Want de staat draagt zorg voor u, beschermt u tegen uzelf. En kijk eens hoe hoogstaand dat wonder van de verzorgingsstaat; we zijn met z'n allen nog nooit zo welvarend geweest. Politici komen er vandaag ook ronduit voor uit dat zij, eens ze democratisch gelegitimeerd zijn, het land besturen volgens hun inzichten. Want de gewone man of vrouw in de straat is niet intelligent genoeg om de "juiste", de "correcte" beslissingen te nemen. De invulling van het begrip "democratie" krijgt daardoor wel een heel ranzige, want negentiende eeuws-paternalistische, invulling. Jozef II is weer opgestaan, ditmaal niet onder de vorm van een verlicht heerser met goede bedoelingen, maar als een meerkoppig gekonkelfoes van partijleiders in gesloten salons die zich verheven voelen boven het gepeupel.

De prijs voor al die mooie collectieve voorzieningen en verheven (en dus wettelijk gefixeerde) waarden is dat mensen gereduceerd worden tot lijfeigenen in functie van "het systeem". Ze worden als schaapjes tussen de strakke krijtlijntjes gedreven en krijgen een fikse tik als ze het nog maar wagen luidop te dénken om over de lijn te stappen. Want de politiek ziet de burgers bovendien als mentaal zwak en heeft derhalve de nobele taak opgenomen om dat er met alle macht uit te ranselen. Met zware boetes, superboetes als het moet zelfs, en met een alziende blik op elke hoek van elke straat.

Resultaat: de burger trekt zich terug in z'n schulp. Kopje tussen de pluimen, want zo is het beter overleven. Zorgen dat je je netjes in het maaiveld kan verbergen en enkel nog bezig houden met de eigen kleine wereldje. Het ondernemerschap beleeft zwarte tijden. We zijn een volk van ambtenaren geworden. De spontane solidariteit is verdwenen ("we betalen immers al genoeg belastingen") en vervangen door een selectieve blindheid. We zien de nood van anderen niet meer omdat we die nood vooral niet willen zien: volg de regeltjes, da's al moeilijk genoeg. En als er iemand aan je mouw komt trekken en een eurootje vraagt om brood te kunnen kopen, dan is het antwoord steevast: "ik heb al gegeven, ga aankloppen bij het OCMW".

De illusie die de regelneven verkopen is dat al die betutteling en fiscale roofbouw moet dienen om de zwaksten in de samenleving niet te laten kreperen van ontbering. Dat het allemaal nog stukken slechter zou lopen mocht de staat ons niet netjes in de pas dwingen. Maar da's natuurlijk larie en apenkool. Het betuttelende systeem houdt een hele klasse van mensen vast in de armoede; ze krijgen nét niet genoeg om uit de vicieuze cirkel te breken. Het systeem zorgt voor werkloosheid en (dus ook) kansarmoede en bestendigt daarmee zichzelf. En het allerbelangrijkste: het systeem stimatiseert diegenen die het verklaart te willen behoeden. Kijk eens hoe onze "linkse progressieve" hogepriesters tekeer gaan tegen steuntrekkers in het algemeen en werklozen in het bijzonder... Het régent waardeoordelen in Brussel: werklozen worden afgeschilderd als gepatenteerde luiaards, die "hardwerkende Vlaming" is een enggeestige dommekloot die er nood aan heeft bij het handje genomen te worden en de gepensioneerden... 't is maar een kwestie van tijd vooraleer zij openlijk als een "last" worden afgeschilderd. Divide et impera, dat stelde Caesar reeds.

En zoals gewoonlijk worden de pijlen vooral gericht op de symptomen en niet op de ziekte zelf. Ja, mensen zijn egocentrisch en materialistisch geworden. Ja, er is veel minder solidariteit onder de mensen. Ja, de verzuring neemt griezelige vormen aan. Maar dit is niet veroorzaakt door méér vrijheid, méér liberalisme. De harde feiten spreken dit flagrant tegen. De oorzaak is -en ik geef toe dat dit voor velen moeilijk te begrijpen kan zijn- de niet aflatende betutteling en de inperking van de individuele vrijheid.

[Praetorian]

Het neoliberaal beleid binnen een kapitalistische hegemonie.

In bourgeois society, capital is independent and has individuality, while the living person is dependent and has no individuality.
K. Marx, CM

[Black Cat]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

De betuttelende politiek heeft z'n kansen gekregen én gegrepen. Om één of andere bizarre reden voelde de politiek zich in de tweede helft van de twintigste eeuw zich steeds meer geroepen om de maatschappij te "kneden" naar één -in haar ogen "universeel"- model. Het resultaat is dat we vandaag zitten met een gedrocht van een wetgeving dat zich uitspreekt over zowat �*lle aspecten van ons dagelijks leven. "Met de beste bedoelingen," Want de staat draagt zorg voor u, beschermt u tegen uzelf. En kijk eens hoe hoogstaand dat wonder van de verzorgingsstaat; we zijn met z'n allen nog nooit zo welvarend geweest. Politici komen er vandaag ook ronduit voor uit dat zij, eens ze democratisch gelegitimeerd zijn, het land besturen volgens hun inzichten. Want de gewone man of vrouw in de straat is niet intelligent genoeg om de "juiste", de "correcte" beslissingen te nemen. De invulling van het begrip "democratie" krijgt daardoor wel een heel ranzige, want negentiende eeuws-paternalistische, invulling. Jozef II is weer opgestaan, ditmaal niet onder de vorm van een verlicht heerser met goede bedoelingen, maar als een meerkoppig gekonkelfoes van partijleiders in gesloten salons die zich verheven voelen boven het gepeupel.

De prijs voor al die mooie collectieve voorzieningen en verheven (en dus wettelijk gefixeerde) waarden is dat mensen gereduceerd worden tot lijfeigenen in functie van "het systeem". Ze worden als schaapjes tussen de strakke krijtlijntjes gedreven en krijgen een fikse tik als ze het nog maar wagen luidop te dénken om over de lijn te stappen. Want de politiek ziet de burgers bovendien als mentaal zwak en heeft derhalve de nobele taak opgenomen om dat er met alle macht uit te ranselen. Met zware boetes, superboetes als het moet zelfs, en met een alziende blik op elke hoek van elke straat.

Resultaat: de burger trekt zich terug in z'n schulp. Kopje tussen de pluimen, want zo is het beter overleven. Zorgen dat je je netjes in het maaiveld kan verbergen en enkel nog bezig houden met de eigen kleine wereldje. Het ondernemerschap beleeft zwarte tijden. We zijn een volk van ambtenaren geworden. De spontane solidariteit is verdwenen ("we betalen immers al genoeg belastingen") en vervangen door een selectieve blindheid. We zien de nood van anderen niet meer omdat we die nood vooral niet willen zien: volg de regeltjes, da's al moeilijk genoeg. En als er iemand aan je mouw komt trekken en een eurootje vraagt om brood te kunnen kopen, dan is het antwoord steevast: "ik heb al gegeven, ga aankloppen bij het OCMW".

De illusie die de regelneven verkopen is dat al die betutteling en fiscale roofbouw moet dienen om de zwaksten in de samenleving niet te laten kreperen van ontbering. Dat het allemaal nog stukken slechter zou lopen mocht de staat ons niet netjes in de pas dwingen. Maar da's natuurlijk larie en apenkool. Het betuttelende systeem houdt een hele klasse van mensen vast in de armoede; ze krijgen nét niet genoeg om uit de vicieuze cirkel te breken. Het systeem zorgt voor werkloosheid en (dus ook) kansarmoede en bestendigt daarmee zichzelf. En het allerbelangrijkste: het systeem stimatiseert diegenen die het verklaart te willen behoeden. Kijk eens hoe onze "linkse progressieve" hogepriesters tekeer gaan tegen steuntrekkers in het algemeen en werklozen in het bijzonder... Het régent waardeoordelen in Brussel: werklozen worden afgeschilderd als gepatenteerde luiaards, die "hardwerkende Vlaming" is een enggeestige dommekloot die er nood aan heeft bij het handje genomen te worden en de gepensioneerden... 't is maar een kwestie van tijd vooraleer zij openlijk als een "last" worden afgeschilderd. Divide et impera, dat stelde Caesar reeds.

En zoals gewoonlijk worden de pijlen vooral gericht op de symptomen en niet op de ziekte zelf. Ja, mensen zijn egocentrisch en materialistisch geworden. Ja, er is veel minder solidariteit onder de mensen. Ja, de verzuring neemt griezelige vormen aan. Maar dit is niet veroorzaakt door méér vrijheid, méér liberalisme. De harde feiten spreken dit flagrant tegen. De oorzaak is -en ik geef toe dat dit voor velen moeilijk te begrijpen kan zijn- de niet aflatende betutteling en de inperking van de individuele vrijheid.

De ziekte heet "ongebreideld kapitalisme" of "libertarisme" of "economisch fundamentalisme" of "ultra-liberale globalisering" of atomisering van de maatschappij.

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door Black Cat

De ziekte heet "ongebreideld kapitalisme" of "libertarisme" of "economisch fundamentalisme" of "ultra-liberale globalisering" of atomisering van de maatschappij.

En dat concludeer jij tégen elke meetbare realiteit in?
Straf.

Of wacht, is dat weer het verhaal van die "naaktdanseres achter het matglas" dat je me al eens hebt proberen te verkopen? Wazigheid troef dus?

[C uit W]

Oorspronkelijk geplaatst door Black Cat

De ziekte heet "ongebreideld kapitalisme" of "libertarisme" of "economisch fundamentalisme" of "ultra-liberale globalisering" of atomisering van de maatschappij.

Ik denk dat je enkel met "Tett'n" een dommer antwoord hierop kon geven.