De paradox van Jevons

[tandem]

Het rebound-effect, het is als de invoering van internet waardoor we denken dat er minder papier zal verbruikt worden. Het tegendeel is waar, het schrijven van brieven gaat dan wel sneller maar iedereen drukt ze nog steeds af.

In de economie is de paradox van Jevons, soms ook het Jevons-effect genoemd, de stelling dat technologische vooruitgang die de doelmatigheid verhoogt, waarmee een productiefactor wordt gebruikt, er toe neigt de mate van consumptie van die factor te laten stijgen in plaats van te laten afnemen. Het is het extreme geval van het rebound-effect. In 1865 nam de Engelse econoom William Stanley Jevons waar dat technologische verbeteringen die de efficiëntie van het gebruik van steenkool deden toenemen, in een breed scala van industrieën juist leidden tot een verhoogde consumptie van steenkool. Hij stelde dat men er, in tegenstelling tot wat men zou verwachten, niet op kan rekenen dat technologische verbeteringen het brandstofverbruik verminderen.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Paradox_van_Jevons

Hetzelfde geldt voor langer werken omdat de economen van dienst zich nog steeds blindstaren op vreemdsoortige statistieken, de evolutie is ze totaal ontgaan.

[Libro]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Het rebound-effect, het is als de invoering van internet waardoor we denken dat er minder papier zal verbruikt worden. Het tegendeel is waar, het schrijven van brieven gaat dan wel sneller maar iedereen drukt ze nog steeds af.

Een brief schrijven gaat sneller en wordt goedkoper, dus kunnen we meer brieven maken. Vermits lezen van een tekst op een scherm nog altijd knudde is in vergelijking met lezen van een tekst op papier, zie ik het papierverbruik niet snel dalen.

Hetzelfde geldt voor langer werken omdat de economen van dienst zich nog steeds blindstaren op vreemdsoortige statistieken, de evolutie is ze totaal ontgaan.

Verklaar u nader aub.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Libro

Een brief schrijven gaat sneller en wordt goedkoper, dus kunnen we meer brieven maken. Vermits lezen van een tekst op een scherm nog altijd knudde is in vergelijking met lezen van een tekst op papier, zie ik het papierverbruik niet snel dalen.

Het dalen van dat papierverbruik zal mede afhangen van wat er inhoudelijk op dat papier vermeld staat. En ook dat is geen garantie aangezien begrijpend lezen nogal vaak verstoord wordt door andere zaken.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Libro

Verklaar u nader aub.

Gelieve af te printen, het is de investering waard.

Reflectie

Voor het juiste economische inzicht in de 21ste eeuw, is het verhelderend om zich een economie voor te stellen die uit twee sectoren bestaat. Sector A omvat het onbetaalde werk dat mensen voor zichzelf, hun gezin of hun eigen gemeenschap verrichten, terwijl sector B het geheel van goederen en diensten omvat dat bestemd is voor verkoop of ruil via één of andere markt. De productie van goederen en diensten ten behoeve van de markt is zo dominant geworden, dat de economen van het Industriële Tijdperk het hele bestaan van sector A vrijwel vergeten zijn. Het woord “economie” werd op een manier gedefinieerd die alle vormen van productieve arbeid die niet voor de markt zijn bestemd, uitsluit.

Onzichtbaar

De prosument (uit sector A) is daarmee onzichtbaar geworden en geen onderdeel van de economische definities en statistieken. Dat betekent bijvoorbeeld, dat al het onbetaalde werk thuis, het zelf schoonhouden van het huis, kinderen opvoeden en het vrijwilligerswerk in al zijn vormen wordt afgedaan als “niet economisch” terwijl sector B, de zichtbare economie, niet zou kunnen bestaan zonder de goederen en diensten die in sector A, de onzichtbare economie, worden geconsumeerd.

Verwaarloosbaar

Politici en deskundigen staren zich (in het kader van de huidige crisis bezweringen) blind op statistieken die uitsluitend zijn gebaseerd op sector B–transacties. Ze maken zich zorgen over teruglopende “groei” en “productiviteit”. Zolang we echter blijven denken, doen en handelen in achterhaalde categorieën uit het Industriële Tijdperk en sector A blijven beschouwen als verwaarloosbaar en buiten de economie staande, zullen we onze economische problemen nooit onder de knie krijgen.

Inefficiëntie

De “Wet van de relatieve inefficiëntie” is in deze relevant … hoe meer we de productie van goederen automatiseren en de stukprijs verlagen, hoe duurder handwerk wordt en hoe hoger de kosten van niet geautomatiseerde werkzaamheden. Zelfs zonder inflatie zorgt deze wet ervoor dat voor steeds meer mensen het meer “winstgevend” wordt om te produceren voor eigen behoefte, waardoor steeds meer activiteiten van sector B naar sector A worden overgeheveld (van marktsector naar prosumptie).

Ter discussie

De huidig opmerkelijke stijging van de proconsumptie in welvarende landen stelt de meeste veronderstellingen en doelstellingen uit het Industriële Tijdperk ter discussie. In ieder geval moet de proconsumptie in de 21ste eeuw worden gezien als iets positiefs, in plaats van als betreurenswaardig overblijfsel van het verleden. Misschien is wat de meeste mensen nodig hebben, wel gedeeltelijke werkgelegenheid, gepaard gaande aan een nieuw beleid met visie, erop gericht hun “prosumptie” productiever te maken.

Armoedig

De armen van onze wereld vragen niet in de eerste plaats een baan, maar om voedsel en een dak boven hun hoofd. Een baan is daar hoogstens een middel toe. Vaak echter kunnen deze mensen hun eigen voedsel verbouwen en hun eigen huis bouwen, of daar op zijn minst een bijdrage toe leveren. M.a.w. alles wat ertoe bijdraagt dat het individu op een effectievere wijze prosumeert, is net zo belangrijk als productie, op de conventionele manier uitgedrukt in BNP. Om de “productiviteit” van de prosument op te voeren, dienen regeringen de wetenschappelijke en technologische researchinspanning te richten op prosumptie.

https://biflatie.nl/artikelen/econom...naire-rijkdom/

[patrickve]

Zijt ge op de letter P in uw woordenboek bezig, en nu gaat ge alle "paradoxen" af ?

Het zijn geen paradoxen. Het zijn gewoon stellingen waarvan domme mensen zouden denken dat ze anders moeten.

De paradox van de optelling: 1 + 1 = 2.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Hetzelfde geldt voor langer werken omdat de economen van dienst zich nog steeds blindstaren op vreemdsoortige statistieken, de evolutie is ze totaal ontgaan.

Nee. Het is een heel goed voorbeeld. Het geeft aan dat hoe langer je werkt, hoe beter je werkt, en hoe meer je werkt (ttz, hoe efficienter een werker wordt), hoe meer vraag naar werk er zal zijn en dus hoe minder werkloosheid. Linkiewinkies doen het omgekeerde, en verschieten dan zogezegd dat er werkloosheid is.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Nee. Het is een heel goed voorbeeld. Het geeft aan dat hoe langer je werkt, hoe beter je werkt, en hoe meer je werkt (ttz, hoe efficienter een werker wordt), hoe meer vraag naar werk er zal zijn en dus hoe minder werkloosheid. Linkiewinkies doen het omgekeerde, en verschieten dan zogezegd dat er werkloosheid is.

Hebben VDAB ook al voorgesteld om alle computers buiten te smijten, als het moet gaan over efficiëntie zijn we er natuurlijk als de kippen bij. Anders gezegd, er zijn ook mensen die van de vrucht van arbeid een kanker maken, het is dan ook geen paradox maar slechts een getuigenis van domheid. Is arbeidsherverdeling te moeilijk misschien?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Hebben VDAB ook al voorgesteld om alle computers buiten te smijten

Je hebt duidelijk de "paradox" van Jevons niet gesnapt. Door de computers buiten te smijten maak je arbeid MINDER efficient, en zal je er dus minder van gebruiken.

Echter, de VDAB is een slecht voorbeeld, want die moeten geen resultaat boeken.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Je hebt duidelijk de "paradox" van Jevons niet gesnapt. Door de computers buiten te smijten maak je arbeid MINDER efficient, en zal je er dus minder van gebruiken. Echter, de VDAB is een slecht voorbeeld, want die moeten geen resultaat boeken.

Het doel is iedereen een job bezorgen, computers buiten smijten is derhalve mega efficiënt in functie daarvan. Kluppelkoek!!!

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Echter, de VDAB is een slecht voorbeeld, want die moeten geen resultaat boeken.

Wat ons brengt tot de VDAB-paradox, als ze hun job naar behoren zouden doen dan hebben ze zelf geen job meer.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Zijt ge op de letter P in uw woordenboek bezig, en nu gaat ge alle "paradoxen" af ? Het zijn geen paradoxen. Het zijn gewoon stellingen waarvan domme mensen zouden denken dat ze anders moeten. De paradox van de optelling: 1 + 1 = 2.

Wij praten gewoon de boekskes na en doen alsof we niets begrijpen, anders missen we de communicatie met het beleid.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Wat ons brengt tot de VDAB-paradox, als ze hun job naar behoren zouden doen dan hebben ze zelf geen job meer.

Dat is het universele probleem. Als je het probleem van je klant oplost, is hij uw klant niet meer.

Dat kan op alles toegepast worden: op politici: als zij uw probleem zouden oplossen, worden ze niet meer verkozen als "redder-die-uw-probeem-gaat-aanpakken".
Als ontwikkelingshelpers goed werk zouden leveren en de mensen op hun eigen laten ontwikkelen, dan waren ze overbodig. Je merkt dat trouwens: hoe meer "ontwikkelingshulp" er naar een zeker gebied is gegaan, hoe erger het er aan toe is. (en hoe meer oproepen er zijn om er ontwikkelingshulp naartoe te sturen)

Vandaar: de manier om mensen in uw greep te houden, en daar zelf beter van te worden, is te doen alsof je hun probleem oplost, terwijl je het enkel maar wat erger maakt.

In de prive moet je wel de illusie bij uw klant houden dat ge zijn probleem aan het oplossen zijt, en is er competitie. Bij de staat is dat niet nodig. Daar kunt ge door dwang en monopolie, uw klant wel duidelijk laten zien dat ge zijn probleem niet oplost, hij heeft geen keuze. VDAB bijvoorbeeld.

En vandaar: hoe meer iemand claimt dat hij UW probleem wil oplossen, dat hij aan UW belang denkt, hoe waarschijnlijker het is dat hij U een probleem wil veroorzaken om daar goed van te profiteren.

Vandaar mijn stelling: er zijn twee soorten mensen:
- egoisten die daarvoor uit komen
- egoisten die zich voordoen als altruisten: dat zijn de gevaarlijkste.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat is het universele probleem. Als je het probleem van je klant oplost, is hij uw klant niet meer. Dat kan op alles toegepast worden: op politici: als zij uw probleem zouden oplossen, worden ze niet meer verkozen als "redder-die-uw-probeem-gaat-aanpakken". Als ontwikkelingshelpers goed werk zouden leveren en de mensen op hun eigen laten ontwikkelen, dan waren ze overbodig. Je merkt dat trouwens: hoe meer "ontwikkelingshulp" er naar een zeker gebied is gegaan, hoe erger het er aan toe is. (en hoe meer oproepen er zijn om er ontwikkelingshulp naartoe te sturen). Vandaar: de manier om mensen in uw greep te houden, en daar zelf beter van te worden, is te doen alsof je hun probleem oplost, terwijl je het enkel maar wat erger maakt. In de prive moet je wel de illusie bij uw klant houden dat ge zijn probleem aan het oplossen zijt, en is er competitie. Bij de staat is dat niet nodig. Daar kunt ge door dwang en monopolie, uw klant wel duidelijk laten zien dat ge zijn probleem niet oplost, hij heeft geen keuze. VDAB bijvoorbeeld. En vandaar: hoe meer iemand claimt dat hij UW probleem wil oplossen, dat hij aan UW belang denkt, hoe waarschijnlijker het is dat hij U een probleem wil veroorzaken om daar goed van te profiteren. Vandaar mijn stelling: er zijn twee soorten mensen:
- egoisten die daarvoor uit komen
- egoisten die zich voordoen als altruisten: dat zijn de gevaarlijkste.

Volgens mij zijn er drie soorten mensen, je hebt er die kunnen tellen en er zijn er die niet kunnen tellen.