Overtuigde christenen behoren tot de gelukkigste mensen

[Judokus]

Uit een onderzoek van de V.U.B. bleek dat mensen met een zeer duidelijk levensbeschouwelijk profiel (met topper overtuigde gelovige christenen) gelukkiger zijn dan levensbeschouwelijke overschilligen. Dat stemt wel tot nadenken:

’Overtuigde gelovigen behoren tot de gelukkigste mensen’

ANTWERPEN (RKnieuws.net) - Sommigen zal het verbazen, voor anderen bevestigt het wat ze al wisten, weer anderen zal het ergeren: overtuigde gelovige christenen behoren tot de gelukkigste mensen in onze samenleving. Dat blijkt uit een recent grootschalig sociologisch onderzoek Het grootste geluk.
Je kunt de onderzoekers alvast geen vooringenomenheid aanwrijven: ze behoren tot de studiegroep Tor van de Vrije Universiteit Brussel (VUB). Die universiteit is alleszins traditioneel een bastion van humanistische vrijzinnigheid en antikerkelijkheid. De mentor van Tor, hoogleraar sociologie Mark Elchardus, heeft evenwel ook in vroegere studies al vaker getoond dat hij het geloofsfenomeen onbevangen benadert.

Zo is hij de vader van het inzicht dat een van de belangrijke nieuwe breuklijnen in onze samenleving openheid of angst voor de/het vreemde niet parallel loopt met de traditionele tweedeling tussen gelovigen en ongelovigen, maar veeleer tussen levensbeschouwelijk overtuigden gelovigen , vrijzinnigen en onverschilligen. Die laatsten zijn het meest vatbaar voor angst, sneller geneigd tot xenofobie en grotere pleitbezorgers voor een harde repressie van criminaliteit. Overtuigde (on-)gelovigen zijn opener. Premier Guy Verhofstadt en zijn Open Vld kunnen het maar beter weten.

Nu blijken kerngelovigen, mensen die regelmatig praktiseren en orthodoxe overtuigingen koesteren, dus ook beduidend gelukkiger dan onverschilligen of twijfelaars. De onderzoekers dragen daarvoor enkele valabele redenen aan die je van buitenaf inderdaad kunt vaststellen: overtuigde gelovigen hebben een houvast, zijn ingeschakeld in een gemeenschap en beschikken over een zingevingskader om met de eindigheidservaring van lijden en dood om te gaan.

Dat ze het geluksgevoel van gelovigen niet van binnenuit benaderen, kun je de onderzoekers niet kwalijk nemen. Maar vanuit dat insidersperspectief valt nog wel meer te zeggen. Misschien wel de belangrijkste reden waarom overtuigde gelovigen fundamenteel gelukkig zijn, is dat ze zich vergezeld weten. Er is Iemand in hun leven die hen draagt, die hen onvoorwaardelijk bemint en hen hoe dan ook nooit laat vallen. Die hypothese vindt in zekere zin bevestiging in een andere vaststelling van de onderzoekers: onder mensen die alleen wonen, en alleszins onder gescheiden singles, zijn velen zeer ongelukkig. Voor wie gelukkig wil zijn, is alleen door het leven gaan niet aan te raden, noteert de studie. Welnu, gelovigen gaan nooit alleen door het leven. Die ervaring is voor religieuze celibatairen trouwens cruciaal. Niet toevallig wees een enquete van Gazet van Antwerpen recentelijk uit dat priesters zich doorgaans gelukkig noemen.

Tegen het verband tussen geloof en geluk kan een oud filosofisch bezwaar rijzen: godsdienst is opium van het volk. Natuurlijk voelt een gelovige zich happy, klinkt het dan, maar dat is een vals geluksgevoel, een ontkenning van de realiteit, een vlucht. Toegegeven, veel van wat voor geloof doorging of nog altijd doorgaat, is van die orde. Authentiek christendom is evenwel anders. Om de simpele reden dat het christendom zelfs de rauwste realiteit niet ontkent: de Verrezene is de Gekruisigde. Diegene die aan Gods rechterhand is verheven, is dezelfde die uitriep: God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten?

Jazeker, het christendom is de godsdienst van de hoop, maar die hoop is altijd de vrucht van een spanning: Pasen ondanks Goede Vrijdag, leven te midden van de dood, liefde in weerwil van het kwaad. Dat zorgt ervoor dat christenen misschien wel niet het grootste geluk kennen zoals de titel van de Tor-studie luidt maar wel het diepste geluk. Dat wil zeggen: een besef van geborgenheid ,genade, zeggen sommigen ondanks lijden, dood en kwaad.

Er is aan dat soort geluk iets wat de andere resultaten van deze nieuwe studie vreemd is: het valt niet te manipuleren of te instrumentaliseren. Elchardus geeft toe dat het ultieme doel van zijn onderzoek erin bestaat een politiek van het geluk te stimuleren: beleid en wetgeving moeten worden afgestemd op de gelukservaring. Als geluk meetbaar is, is het ook maakbaar. Dat geldt ongetwijfeld voor geluk dat synoniem is van welzijn en dat te maken heeft met financieel comfort, keuzevrijheid en tijdsbesteding, maar helaas of gelukkig niet voor het diepe geluk dat met geloven samenhangt.

Geloof valt nooit te gebruiken ten bate van iets anders. Je kunt om gelukkig te worden niet even de methodiek van het geloof proberen. Dat is bij voorbaat tot mislukken gedoemd. Geloof maak je niet, het is er, in een gemeenschap die leeft vanuit een traditie. Je kunt het hoogstens mee-maken door erin te stappen. En je bent volkomen vrij je er al dan niet in te engageren. Wie het waagt, merkt meestal in een terugblik dat daar ook geluk mee gepaard gaat. Het enige wat een overheid kan doen, is gemeenschappen die zulke ervaringen mogelijk maken, volop ruimte geven. Dat besef groeit. Gelukkig.

Bron: Tertio

[Zonlicht]

Net zoals dronken mensen zich ongetwijfeld ook heel gelukkig zullen voelen.

[Judokus]

Oorspronkelijk geplaatst door Zonlicht

Net zoals dronken mensen zich ongetwijfeld ook heel gelukkig zullen voelen.

De meeste dronkaards die ik ken zijn ellendige mensen, zowel op lichamelijk, psychologisch als sociaal vlak.

[fox]

Zalig zijn de onwetenden.

[Graaf van Vlaanderen]

Ik heb het altijd al geweten

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door Zonlicht

Net zoals dronken mensen zich ongetwijfeld ook heel gelukkig zullen voelen.

Of sekteleden.

[Flippend Rund]

Er duiken steeds meer wetenschappelijke onderzoeken op die wijzen in dezelfde richting.

http://www.tribune-democrat.com/edit...110112749.html

http://www.livescience.com/humanbiol...gion_kids.html

Dat is natuurlijk wel een beetje genant nieuws voor mensen die graag religie aanvallen vanuit een strikt wetenschappelijke kijk op de realiteit.

[Esperanza]

Oorspronkelijk geplaatst door Flippend Rund

Dat is natuurlijk wel een beetje genant nieuws voor mensen die graag religie aanvallen vanuit een strikt wetenschappelijke kijk op de realiteit.

Oh ja? Waarom zou dat genant moeten zijn?

Het mogelijkse feit dat gelovigen allerhande zich gelukkiger voelen houdt niet automatisch in dat er goddelijke entiteiten bestaan.

Enfin, de logica is hier weer ver te zoeken...

[lombas]

Ik kan dat goed aannemen, vooral omdat ik zelf nogal wat gevoelsveranderingen heb meegemaakt sinds ik vorig jaar "het licht heb gezien", van een openbaringsmoment gesproken.

Toch vloeit daar geen autoriteit van uit, ik begrijp niet wat je bedoelt, Judokus, met "dat stemt tot nadenken".

Iedereen heeft rede om voor zichzelf te bepalen welke weg-ie moet nemen, mijn mening.

[Bovenbuur]

Ik kan zonder ook blij zijn, maar ik vindt het heel fijn voor ze, zo lang ze maar niet uit alle macht doen alsof ze blij zijn en erover liegen omdat een christen gelukkig hoort te zijn.

[Pølle]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Ik kan dat goed aannemen, vooral omdat ik zelf nogal wat gevoelsveranderingen heb meegemaakt sinds ik vorig jaar "het licht heb gezien", van een openbaringsmoment gesproken.

vertel.
ben altijd benieuwd naar mensen die zoiets verkondigen. hoewel die zin redelijk pejoratief klinkt is dat zeker de bedoeling niet.

groet
polle

[StevenNr1]

naïef

[pinophai]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

naïef

Wat is naief?

[ggolsteyn]

Beste Judokus,

Moeten de logebendes van VUB misschien iets krijgen van de paus?

Het is gewoon waanzin. Ik ken een reeks gelovigen die erg ongelukkig zijn en vooral angstig. Waar halen ze het vandaan. Van de sekten neem ik het aan dat ze angstig zijn. Ik kende een zeer vriendelijke en gelovige dame van Jehova-getuigen die zelfmoord gepleegd heeft. Haar man die ogenschijnlijk katholiek was begreep niets van wat ze allemaal vertelde. Hij schoot nu en dan een haasje, maar hij heeft het nooit opgegeten. Mossels at hij bij zijn moeder. Hij wist niet waarom zijn vrouw dat nooit gereedmaakte enz. enz.

Hier op het forum is er een discussie over de beslissing van de paus dat kinderen die niet gedoopt zijn en sterven, niet meer tot de "jongste" dag in het voorgeborchte der hel moeten verblijven. Denk je echt dat de duizenden moeders daarover gelukkig waren toen dit nog zo was dat deze onschuldige kindjes niet in de "hemel" kwamen?

Toe nou, vraag eens aan die nieuwe priesters van de loge dat ze mij eens hun teksten opsturen. Het is waarschijnlijk een Sinterklaasverhaal.

Groetjes,

Gerard Golsteyn.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Polle Tieker

vertel.
ben altijd benieuwd naar mensen die zoiets verkondigen. hoewel die zin redelijk pejoratief klinkt is dat zeker de bedoeling niet.

groet
polle

In oktober vorig jaar hoorde ik na lange tijd nog eens van een voormalige geliefde, die haar middelbare school in de Verenigde Staten had afgemaakt wegens problemen thuis hier (het was nogal een woelige in de tijd toen ik haar kende). Ze had zin om eens af te spreken, waar ik instemmend op antwoordde - je moet zulke relaties nauw bijhouden, vind ik.

Het was een dag waarop ik 's avonds had afgesproken met enkele vrienden, waaronder Armadel die ook op dit forum soms eens komt piepen, en ik zou haar 's middags ontmoeten. Dus tegen tien voor twee zat ik aan een koffie in het café waar we hadden afgesproken, en toen ze binnen wandelde, zag ik meteen hoe veranderd ze was. Waar ze vroeger nogal eens uitdagende kleren droeg, had ze nu een kuise, lange rok aan en een eenvoudige blouse. Er was ook iets met haar haar, ik kan niet goed beschrijven hoe het daarvoor was, maar het was opgestoken op een nogal ongebruikelijke wijze.

Nou, toen begon ze te vertellen. In de States had ze bij een redelijk evangelistische Quakerfamilie gelogeerd, en uit interesse was ze beginnen meegaan naar hun erediensten. Ze leerde over de Bijbel, het vrije denken en de getuigenissen (integriteit, vrede, gelijkheid, eenvoudigheid). Langzaam aan, doorheen het jaar, was ze hun gedachtegang beginnen volgen. Uiteindelijk nam ze zelf hun gebruiken over (hoewel de meeste Quakers, zo leerde ik later, niet echt zo "strikt" of "evangelisch" zijn).

Van een koffie moest ik overschakelen op een wijntje. Ze vertelde het zo eenvoudig, mooi eigenlijk, dat het me enorm aan het denken heeft gezet. Ik heb mijn gehele jeugd op een jezuïetencollege gezeten, en heb altijd diep respect voor de Societas Jesu gehad - gedacht om toe te treden (nu soms nog), maar het agnostische in me voorkwam verdere toenadering. Sinds mijn ontmoeting en gesprek met haar (vooral de busrit naar mijn "avondje" was diepzinnig) heb ik een meer strikte zingeving gevolgd en langzamerhand mijn overgang proberen te maken naar het geloofsleven. Ik kijk er naar uit om binnenkort mijn eerste wijdingssamenkomst van Quakers mee te maken.

Voila.

[Bhairav]

Nonnen steken een kruis in hun kut.

[system]

lombas; Sinds mijn ontmoeting en gesprek met haar (vooral de busrit naar mijn "avondje" was diepzinnig) heb ik een meer strikte zingeving gevolgd en langzamerhand mijn overgang proberen te maken naar het geloofsleven. Ik kijk er naar uit om binnenkort mijn eerste wijdingssamenkomst van Quakers mee te maken.

Voila.

[/quote]

Ja, godsdiensten zijn een ideaal hulpmiddel voor mensen die niet in staat zijn zelfstandig zin te geven aan hun leven. Dat is waar. Er zijn dan ook veel hulpeloze mensen die in een godsdienst vluchten en er een veilige haven vinden. Dit is tevens juist. En op zichzelf zeker niet echt af te keuren. En godsdienten hebben veel macht op mensen. En dat is minder toe te juichen. Als neo-nazi (zo betitelt u zichzelf toch in de enquête over de collaboratie) zou u dat toch moeten weten. Hitler moest niets hebben van kerken en godsdiensten en zeker niet van de christelijke godsdienst.

[Flippend Rund]

Oorspronkelijk geplaatst door Esperanza

Oh ja? Waarom zou dat genant moeten zijn?

Het mogelijkse feit dat gelovigen allerhande zich gelukkiger voelen houdt niet automatisch in dat er goddelijke entiteiten bestaan.

Enfin, de logica is hier weer ver te zoeken...

Ik bedoelde eerder de opinie, die ik hier toch regelmatig lees, dat religie enkel verderf zaait en beter afgeschaft kan worden.

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Judokus

Uit een onderzoek van de V.U.B. bleek dat mensen met een zeer duidelijk levensbeschouwelijk profiel (met topper overtuigde gelovige christenen) gelukkiger zijn dan levensbeschouwelijke overschilligen. Dat stemt wel tot nadenken:

Bron: Tertio

Natuurlijk, die mensen hoeven zich nergens ongelukkig of down voor te voelen omdat het leven voor hen toch slechts een test is voordat men de hemelpoorten betreedt. Als je het leven marginaliseert dan is er ook niks om je ongelukkig over te voelen, toch?

[liberalist_NL]

Ja, godsdiensten zijn een ideaal hulpmiddel voor mensen die niet in staat zijn zelfstandig zin te geven aan hun leven. Dat is waar. Er zijn dan ook veel hulpeloze mensen die in een godsdienst vluchten en er een veilige haven vinden.

Het is een vlucht uit de realiteit. Hetzelfde dus als narcotica. Van mij mogen ze doen wat ze willen, zolang ik er de nadelen maar niet van ondervindt.