Secretaris bisschoppen: Protestantisme heeft geen toekomst

[Spinoza]

Secretaris bisschoppen: Protestantisme heeft geen toekomst

Hilversum (Trouw/Van onze redactie) 26 maart 2008 - Volgens de secretaris-generaal van de Nederlandse bisschoppenconferentie heeft het protestantisme geen toekomst. “Er is weinig reden meer om nog protestants te zijn”, aldus prof. Eduard Kimman SJ in het binnenkort te verschijnen boek Achter de schermen van de PKN van Emiel Hakkenes.

Globaal leiderschap

“Ik betwijfel of het protestantisme 2017 haalt, 500 jaar na de Reformatie. Protestanten hebben onvoldoende gereageerd op de veranderingen in de katholieke kerk. En ze onderkennen onvoldoende de betekenis van een zichtbaar en globaal leiderschap, zoals van de paus”, zegt pater jezuïet Kimman.

Actiegroep, vergeten zichzelf op te heffen

“Protestanten verwijten ons weleens starheid, maar dat kun je ook omdraaien. Ik zie de protestanten als een actiegroep die vergeten is zichzelf op te heffen, toen het doel was bereikt”, aldus de secretaris-generaal. “De rooms-katholieke kerk is veranderd, protestanten zouden moeten terugkeren naar de moederkerk. We hebben elkaar nodig, om samen de betekenis van Jezus Christus uit te dragen in onze ontkerstende samenleving."

Hoogleraar VU

De uitspraken van Kimman zijn opmerkelijk, zeker ook vanwege zijn functie als hoogleraar bedrijfsethiek aan de protestants-christelijke Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam.

In discussie met Plaisier

Het boek Achter de Schermen van de PKN. Een jaar met kerkleider Bas Plaisier wordt op 5 april gepresenteerd in de Rode Hoed in Amsterdam. Daar zal Eduard Kimman met PKN-scriba Bas Plaisier over de toekomst van het protestantisme in discussie treden.

Bron: Katholiek Nederland

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door Spinoza

Bron: Katholiek Nederland

Een beetje een merkwaardige stelling.

[garfield]

Dit hele artikel bewijst het gelijk van het protestantisme toen en nu.

[Spinoza]

Protestantse Kerk neemt relatie RKK onder loep

van onze redactie kerk

LUNTEREN - De synode van de Protestantse Kerk gaat haar positie ten opzichte van de Rooms-Katholieke Kerk heroverwegen. Recente uitspraken van een rooms-katholieke pater schoten de synode in het verkeerde keelgat.
,,Een actiegroep die vergeten is zichzelf op te heffen toen het doel was bereikt.'' Zo noemde pater E. Kimman, secretaris-generaal van de rooms-katholieke bisschoppenconferentie onlangs de protestanten. Hoewel hij de uitspraak vorige week herriep en er omstandig zijn spijt over betuigde, bleven zijn woorden gisteren toch rondzingen in Lunteren, waar de synode van de Protestantse Kerk vergaderde.

De kerkvergadering moest een beslissing nemen over een beleidsplan dat als basis moet dienen voor de oecumenische contacten van de kerk.

Telkens weer werden de uitspraken van Kimman en andere rooms-katholieke standpunten - als zouden protestantse kerken de titel 'kerk' niet verdienen - door synodeleden aangehaald om aan te geven dat hun geduld met Rome aan het opraken is.

Ds. R.J. Wilschut uit Rotterdam noemde de uitspraken van Kimman arrogant. ,,Moeten we maar stoppen met het gesprek met de rooms-katholieken? Een streep erdoor? Wij zijn in hun ogen toch een blok aan het been voor de oecumene in Nederland.’’
Eerder had scriba dr. B. Plaisier meegedeeld dat de rooms-katholieke hulpbisschop Van Burgsteden had gebeden voor de protestantse synode. Wilschut vond dit opmerkelijk, vanwege de tegenwerking die hij ervaart vanuit de Rooms-Katholieke Kerk in contacten met andere kerken. ,,Ik zou zeggen, bisschop: bid en werk. Want anders kun je het gebed maar beter achterwege laten.’’
Ook ds. H. Veldhuis uit Culemborg uitte zich kritisch. Hij refereerde aan een gezamenlijk overleg van het protestantse synodebestuur vorig jaar met de Nederlandse bisschoppen. ,,Ik begreep dat dat een gezellige bijeenkomst was. Maar gezelligheid moet een bijproduct zijn in de oecumene. Laten we niet primair gezellig koffie drinken met de bisschoppen, want als je buiten staat ben je voor je het weet weer een club die opgeheven moet worden. Ga het inhoudelijke gesprek maar aan, dan komt de gezelligheid vanzelf wel.’’
Scriba dr. B. Plaisier van de protestantse synode gaf toe dat er ,,een groot probleem’’ ligt in de contacten met de Rooms-Katholieke Kerk. ,,Wat er allemaal gezegd wordt vanuit Rome, geeft aan dat wij het op fundamentele punten nog met elkaar oneens zijn.’’ Tegelijk wees hij er op dat de oecumenische beweging in veertig jaar ,,ongelooflijk veel’’ heeft bereikt. ,,Daarvoor moeten we onze ogen niet sluiten.’’
De synode stemde uiteindelijk – na een lange discussie en met een kleine meerderheid – in met het nieuwe oecumenische beleidsplan.
Daarnaast besloten de afgevaardigden echter ook dat de PKN er bij de bisschoppenconferentie op moet aandringen te zoeken naar ,,wegen om elkaar te respecteren in ieders eigen zelfverstaan’’.
En hoewel het synodebestuur dit officieel ,,ontraadde’’, ging de synode nog een stap verder. Een meerderheid van de 136 aanwezigen stemde ook voor het besluit om als Protestantse Kerk te komen ,,tot een nieuwe doordenking van haar plaatsbepaling tegenover Rome en de Rooms-Katholieke Kerk in Nederland’’.

Respect

Hulpbisschop G. van Burgsteden, die namens de bisschoppenconferentie als belangstellende bij de synodevergadering aanwezig was, liet in de wandelgangen weten blij te zijn met de uitkomst van de bespreking. Hij juicht het toe dat opnieuw gaat worden nagedacht over de verhoudingen tussen protestanten en rooms-katholieken. ,,Die bezinning moet continu plaatsvinden.’’ Ook Van Burgsteden vond de gewraakte uitspraken van Kimman niet getuigen van veel respect, gaf hij toe. Hij wilde echter niet ingaan op de vraag of hij, in tegenstelling tot Kimman en het officiële rooms-katholieke standpunt, de Protestantse Kerk wel als ‘kerk’ beschouwt.
In de aanloop naar de bespreking spraken ook de christelijk-gereformeerde hoogleraar G.C. den Hertog en de vrijgemaakt-gereformeerde hoogleraar B. Kamphuis de synode toe. Zij nemen op persoonlijke titel deel aan een gereformeerd adviesorgaan van de PKN. Beiden riepen zij op bij het Woord en bij het kruis te blijven, ook in de oecumenische contacten. Kamphuis: ,,Alleen bij het kruis zullen we elkaar moeten vinden en kunnen vinden.’’

Bron: Nederlands Dagblad

[Judokus]

Oorspronkelijk geplaatst door Spinoza

“Protestanten verwijten ons weleens starheid, maar dat kun je ook omdraaien. Ik zie de protestanten als een actiegroep die vergeten is zichzelf op te heffen, toen het doel was bereikt”, aldus de secretaris-generaal. “De rooms-katholieke kerk is veranderd, protestanten zouden moeten terugkeren naar de moederkerk. We hebben elkaar nodig, om samen de betekenis van Jezus Christus uit te dragen in onze ontkerstende samenleving."

Hij heeft wel deels gelijk vind ik.

Het protestantisme is hopeloos verdeeld en versnipperd. Ze kalven zeer snel af qua aantal (althans sterker dan het katholicisme). Het protestantisme heeft inderdaad niet adequaat gereageerd op de vernieuwingen van Vaticaan II: de liturgische vernieuwing, het opnieuw gaan waarderen van de katholieke Kerk voor de H.Schrift, het gebruik van de volkstaal, de beter verstane collegialiteit tussen de paus en bisschoppen, het benadrukken van het geestelijk priesterschap van elke gedoopte etc... zijn er sinds Vaticaan II in de katholieke Kerk. Velen zijn vruchten van een synthese tussen de these van het oerkatholiek denken en de antithese van de reformatie.

Ik betwijfel ook of de protestantse kerk(en) nog garen kan spinnen door zich af te zetten (=protesteren) tegen de katholieken.

Vandaag liggen niet zozeer de katholieken onder vuur, die de H.Schrift niet letterlijk lezen, maar de protestanten (denk maar aan de enge 'creationisten', haast allen baptist-protestant)

[roger verhiest]

De kracht van een religie is heterover eens te zijn het oneens te zijn, zonder elkaar op brandstapels te vermoorden. Katholieke en orthodoxe kerken zijn fraaier om te bezoeken,
protestantse zijn spiritueler. Katholieken streven vanzelfsprekend naar eenheid onder een onfeilbare Paus, protestanten zullen daar nooit op ingaan (en of ze gelijk hebben..)

[Unie der Provinciën]

Loop eens een protestantse kerk binnen...de meeste katholieke kerken zouden groen en geel zien van afgunst als ze zien hoe afgeladen vol die zitten. In de plaats waar ik woon zijn we iets gematigder dan in andere gebieden, maar de vier protestantse kerken hier zitten alle vier voller dan de katholieke kerk, ondanks dat de katholieken hier bijna de helft van de bevolking uitmaken. Bij zwaardere richtingen van de protestanten, vooral in de mega-gelovige band die net boven de maas van west naar oost over Nederland loopt zitten de kerken waar soms wel 1000 mensen inkunnen nokjevol. Ik ken veel katholieken die in naam katholiek blijven, maar absoluut geen boodschap hebben aan de paus of de kerk. Protestanten zijn wat gemakkelijker in veranderen van kerk of gewoon wegblijven. Zij riskeren het vagevuur immers niet, ze gaan zowiezo naar de verdoemenis

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door Unie der Provinciën

Loop eens een protestantse kerk binnen...de meeste katholieke kerken zouden groen en geel zien van afgunst als ze zien hoe afgeladen vol die zitten. In de plaats waar ik woon zijn we iets gematigder dan in andere gebieden, maar de vier protestantse kerken hier zitten alle vier voller dan de katholieke kerk, ondanks dat de katholieken hier bijna de helft van de bevolking uitmaken. Bij zwaardere richtingen van de protestanten, vooral in de mega-gelovige band die net boven de maas van west naar oost over Nederland loopt zitten de kerken waar soms wel 1000 mensen inkunnen nokjevol. Ik ken veel katholieken die in naam katholiek blijven, maar absoluut geen boodschap hebben aan de paus of de kerk. Protestanten zijn wat gemakkelijker in veranderen van kerk of gewoon wegblijven. Zij riskeren het vagevuur immers niet, ze gaan zowiezo naar de verdoemenis

Als organist/koorleider die wekelijks de missen opluistert in een aantal kleine plattelandsparochies hier in de buurt ben ik geen klein beetje jaloers op de gang van zaken in vele protestantse kerken. Wat dat betreft kunnen katholieken nog veel van hun protestantse medegelovigen leren. De keren dat ik alle registers kan opentrekken zonder de zingende menigte te overstemmen kan ik op de vingers van 1 hand tellen. Terwijl ik, vorig jaar op bezoek bij (protestantse) vrienden in Alkmaar, me tijdens de kerkdienst begon af te vragen of het kerkorgel daar eigenlijk wel met registertrekkers is uitgerust - die kerel gaf daar steeds "volle bak", alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Maar de (overigens méér dan driekwart gevulde) kerk zong daar ook uit volle borst méé...

En vooral... ze zongen erg mooi samen, met relatief weinig valse klanken.

Terwijl het hier behelpen blijft met de voorganger die de mensen poogt "mee" te krijgen. Met wisselend succes, want de ene voorganger zingt al wat aangenamer dan de andere. (Er zit er zelfs één tussen met een formidabele stem, doch met een gehoor omgekeerd evenredig aan die stem. Die kerel heb ik ten strengste verboden om zijn mond open te doen achter de micro, omdat hij anders zélfs de organist "eruit" brult. Enfin...) Kortom: speel ik niet te luid, dan hoor ik af en toe wel eens een kerk meezingen, of beter: meemurmelen.

Anderzijds had ik wel vragen bij de - in mijn oren nog altijd bizarre - gewoonte van vele protestanten om de zeer bekende melodieën (die katholieken ook gebruiken) te ontdoen van elke ritmiek, om ze dan gewoon in even lange noten te zingen, zonder maat of zonder ritme. Vooral calvinistische strekkingen hebben daar nogal eens last van. Maar die Calvijn was dan eigenlijk ook maar een zuurpruim die niks van muziek kende...

Of ik zou willen ruilen...? Neen, dat nu ook weer niet. Maar wél kunnen katholieken één en ander van protestanten leren, zeker van hun zangpraktijk.

Iets waarin ik me dan weer niét zou zien aarden is de bijbelvastheid in sommige protestantse stromingen, die eerder weinig ruimte laat voor het volksgeloof. Al bij al beschouw ik het protestantisme dan ook als teveel geloof met het hoofd, en te weinig met het hart. Een voettochtje naar het amper op 10 km hiervandaan liggende Scherpenheuvel met die gemoedelijkheid zo typisch voor bedevaartsoorden waar veel volksmensen samenkomen, die in de eerste plaats met hun hart geloven, en pas daarna met hun hoofd... dat zie je toch niet zo in de protestantse wereld. Hoeveel Nederlandse toeristen vergapen zich niet op wat zij de gezellige rommel noemen in onze kerken, terwijl ze hun eigen gebedsgebouwen afdoen als zielloze garages.

[azert]

Als zangers kloppen de protestanten de katholieken; maar voor de rest.

De keren dat ik protestantse predikers op de radio hoor, zijn het vaak heel holle frasen.
Bij de katholieken probeert men soms al eens om de Bijbel niet letterlijk te lezen/geloven om door de symbolische betekenis heen te zien en te zien hoe de bijbel kan toegepast worden op het dagelijkse leven van nu.