Spanje: Weg met de monarchie [Of weg met Carlos] ?

[Sonny Crockett]

bron: De redactie

Het artikel:

Er hangen donkere wolken boven het Spaanse koningshuis. Volgens een peiling van het Spaanse dagblad El Mundo wil meer dan de helft van de Spanjaarden terug naar een republiek. Meer dan 60 procent is voorstander van het aftreden van de koning. Anderen vragen zich luidop af of het geen tijd is om het voorbeeld van Beatrix en Albert te volgen, of zelfs een stap verder te gaan en gewoon een einde maken aan de monarchie.
Van de hemel naar de hel
Van een uiterst populaire koning, die 38 jaar geleden door de Spanjaarden beschouwd werd als de vader van de Spaanse democratie, heeft de populariteit van de 76-jarige koning een historisch dieptepunt bereikt. De jonge Juan Carlos, die door dictator generaal Franco werd gekozen als opvolger, koos in 1981 tijdens een poging tot staatsgreep van ontevreden militairen, resoluut voor democratie. De overgang van dictatuur naar democratie verliep zonder bloedvergieten en dat was voor veel Spanjaarden belangrijker dan te bekvechten over republiek of monarchie als staatssysteem. De jonge Spaanse koning had heel Spanje positief verrast en zijn populariteit bleek onaantastbaar. En dan was het plots afgelopen.

De laatste safari
Begin 2012 publiceerden de Spaanse kranten een foto van de Spaanse vorst, poserend met geweer bij een dode olifant in Botswana. De aanleiding was een peperdure jachttrip, een luxe uitstapje dat aan het licht kwam nadat de koning in zijn vakantieverblijf ongelukkig over de trap struikelde en zijn rechterheup op drie plaatsen brak. Het nieuws sloeg in als een bom. Zelfs verbeten koningsgezinden waren woedend, want hoe kon de koning, in het midden van de zwaarste economische crisis die Spanje in decennia treft, in Afrika op olifanten gaan jagen. De koning was zijn gevoel voor de realiteit kwijt en vergat bovendien ook nog eens dat hij erevoorzitter van de Spaanse afdeling van het Wereld Natuur Fonds is.

Don Juan (Carlos)
Door het jachtongeval, kwam ook aan het licht dat Juan Carlos in Botswana op stap was met een Duitse prinses, Corinna zu Zayn-Wittgenstein. Zijn wereldse uitspattingen werden hem tot dan altijd vergeven, maar plots was de tolerantie verdwenen en toonden de Spanjaarden zelfs medelijden voor de “eenzaamste vrouw van Spanje”, de vernederde koningin Sof�*a. De koning probeerde de schade te beperken door zijn excuses aan te bieden, maar het was te laat. Het volgende koninklijke schandaal zou niet lang op zich laten wachten.

Een niet zo voorbeeldige schoonzoon
De ooit voorbeeldige schoonzoon van de koning, Iñaki Urdangarin, echtgenoot van prinses Cristina, verdween plots van de koninklijke familiefoto’s. Urdangarin zou overheidsinstanties extra hoge rekeningen hebben gestuurd voor niet of maar gedeeltelijk geleverde diensten. De extra inkomsten werden weggesluisd naar bankrekeningen in belastingparadijzen. Het Spaanse gerecht zal hem binnenkort aanklagen voor zes strafbare feiten, waarvoor hij in totaal 23 jaar celstraf kan krijgen.

Prinses Cristina zou niet op de hoogte geweest zijn van de handelingen van haar echtgenoot, maar zij deelde wel een ander bedrijf met hem, gebruikt voor het witwassen van kapitaal. Net dinsdagmorgen is prinses Cristina daarvoor in staat van beschuldiging gesteld. Ze kan dus, net als haar echtgenoot, in de beklaagdenbank kunnen belanden. Een heel vervelende situatie in een land waar de kloof tussen arm en rijk in sneltempo vergroot en steeds zichtbaarder wordt.

Artikel 54
Het imago van de koning is bijzonder negatief bij de jeugd. De helft van de hen is werkloos en voor sommigen is Juan Carlos eerder de onschendbare peetvader van een maffiaclan dan het symbool van een moderne democratie. Er bestaat een groeiend gevoel dat het Spaanse gerecht partijdig is. De corruptieschandalen waarbij politici betrokken zijn stapelen zich op en men wacht wat het gerecht zal beslissen. De koning staat boven de wet want artikel 54 van de Spaanse grondwet stelt heel duidelijk dat hij onschendbaar is en geen verantwoording hoeft af te leggen.

Tot voor kort hadden de Spanjaarden geen flauw idee hoeveel hun monarchie kost. De cijfers werden al 38 jaar geheim gehouden. Een paar maanden na het jachtschandaal, gaf het koningshuis voor het eerst de werkingskosten van het paleis vrij: 8,2 miljoen euro voor 2012. Volgens Joan Tarda, een Catalaanse volksvertegenwoordiger geeft de koning maar een deel van de cijfers vrij en zou het Spaanse koningshuis in werkelijkheid jaarlijks bijna 100 miljoen euro kosten. Spijtig genoeg is het onmogelijk om de cijfers te verifiëren, omdat geen enkele overheidsinstelling de totale kostprijs van de Spaanse monarchie controleert.

De opvolging
Koning Juan Carlos laat niets los over een mogelijke opvolging door zijn zoon Felipe. De voorbeeldige kroonprins en prinses Letizia leggen geen verklaringen af, worden zorgvuldig afgeschermd voor de pers en zijn nu het uitstalraam van de Spaanse monarchie, maar het is niet zeker dat zij de tanende populariteit van het koningshuis kunnen redden.

In november werd prinses Letizia tijdens een prijsuitreiking in Valencia onthaald op luidruchtig protest van families van zwaar gehandicapten, die geen staatstoelage meer krijgen. Het koppel kreeg het voorbije jaar bij officiële gelegenheden regelmatig te maken met dit soort woelige ontvangstcomités.

De PSOE (socialisten) en de Partido Popular (conservatieve partij), de twee partijen die in Spanje afwisselend regeren hadden het tot voor kort op een stilzwijgend akkoord gegooid, om de monarchie niet in vraag te stellen, om zo het politieke evenwicht niet te verstoren. Sinds het jachtschandaal zijn de meningen over de monarchie in beide partijen verdeeld. Tijdens een partijcongres van de PSOE in november, floten jonge partijleden in de zaal leden van de partijtop weg, toen die voorzichtig voorstelden om de tanende Spaanse monarchie te steunen.

Jachttrofeeën en wapens
De peiling van El Mundo werd na de kerstboodschap van de koning uitgevoerd. In de boodschap legt de Spaanse vorst de nadruk op “voorbeeldigheid en transparantie”.
Dit komt enkele weken na bekend werd dat Juan Carlos op het koninklijk domein la Zarzuela een jachtpavilioen liet bouwen voor zijn uitgebreide collectie jachttrofeeën en wapens. De kostprijs - 3,4 miljoen euro - wordt volledig gedragen door het ministerie voor monumenten en landschappen.

In een persbericht verdedigde het paleis zich door te stellen dat het normaal is dat een koning over een jachtpaviljoen beschikt. Op een moment van nooit eerder gekende besparingen, is dit natuurlijk niet het meest overtuigende argument van een koningshuis dat zich zorgen zou moeten maken over haar dalende populariteit.

Als we de peiling mogen geloven, ziet de toekomst er niet rooskleurig uit voor Juan Carlos, want 7 op 10 Spanjaarden zijn van mening dat de koning zijn verloren prestige onmogelijk terug kan winnen. Het is nu afwachten wat de rechter beslist over de rol van prinses Cristina in de zaak Urdangarin.

[Sonny Crockett]

Persoonlijk hoop ik op een totaal welslagen.

Monarchie is een achterhaalde en achterlijke vorm van bestuur. Een volbloed idioot kan koning worden, gewoon omdat hij op de wereld is gekomen, door uit het juiste hol te kruipen ...

Een protocolaire functie, is evenmin een optie; daar dit nog steeds geld kost. Een koning heeft vandaag totaal geen meerwaarde. Het is een nutteloos obstakel. Weg ermee!

[Dutch_Strawberry]

Oorspronkelijk geplaatst door Sonny Crockett

Persoonlijk hoop ik op een totaal welslagen.

Monarchie is een achterhaalde en achterlijke vorm van bestuur. Een volbloed idioot kan koning worden, gewoon omdat hij op de wereld is gekomen, door uit het juiste hol te kruipen ...

Een protocolaire functie, is evenmin een optie; daar dit nog steeds geld kost. Een koning heeft vandaag totaal geen meerwaarde. Het is een nutteloos obstakel. Weg ermee!

Heel die situatie doet me zo aan Marie Antoinette denken... 'Let them eat cake'...

[Gipsy]

Oorspronkelijk geplaatst door Dutch_Strawberry

Heel die situatie doet me zo aan Marie Antoinette denken... 'Let them eat cake'...

Marie Antoinette sprak natuurlijk geen Engels, in feite was ze zelfs een Oostenrijkse (maar in alle Europese hoven werd toen Frans gesproken). Voor het Franse volk en aan het hof bleef ze l'Autrichienne.

Toen het Franse volk in opstand kwam omdat ze geen brood meer hadden reageerde ze met de fameuze repliek "qu'ils mangent de la brioche". In tegenstelling wat men in veel geschiedenisboeken leest was het niet "des brioches" (boterkoeken). In die tijd bakte de bakker één grote brioche die in stukken werd gesneden en per gewicht werd verkocht.

Pour la petite histoire.

[meneer]

Oorspronkelijk geplaatst door Sonny Crockett

Persoonlijk hoop ik op een totaal welslagen.

Monarchie is een achterhaalde en achterlijke vorm van bestuur. Een volbloed idioot kan koning worden, gewoon omdat hij op de wereld is gekomen, door uit het juiste hol te kruipen ...

Een protocolaire functie, is evenmin een optie; daar dit nog steeds geld kost. Een koning heeft vandaag totaal geen meerwaarde. Het is een nutteloos obstakel. Weg ermee!

Zoals onze stijve hark Fluppe...
Koningen en hun familie zijn fossielen van de geschiedenis, en moeten als dusdanig behandeld worden. Wassen beelden van maken en te kijk zetten in't museum. De originele exemplaren worden beter vernietigd. Ze kosten te veel geld.

[Gipsy]

Oorspronkelijk geplaatst door meneer

Zoals onze stijve hark Fluppe...
Koningen en hun familie zijn fossielen van de geschiedenis, en moeten als dusdanig behandeld worden. Wassen beelden van maken en te kijk zetten in't museum. De originele exemplaren worden beter vernietigd. Ze kosten te veel geld.

Paradoxaal genoeg kijkt men vanuit republieken met een beetje bewondering naar monarchiën. Dat ze een zuivere protocolaire rol moeten krijgen akkoord en ook dat men de dotatie beperkt tot de koning(in) en de kroonprins(es). Een protocolaire president kost ook geld trouwens en soms meer.

In het verleden heb ik deelgenomen met de toenmalige prins Albert en later een paar keer met prins Philip aan buitenlandse handelsmissies in Rusland, het Midden Oosten en de USA etc. Ik kan verzekeren, en dat zullen alle mensen bevestigen die ooit aan een handelsmissie hebben deelgenomen, dat die aanwezigheid de doorslag gaf voor succes.

Vooral in het Midden Oosten en de USA gingen deuren open en waren de potentiele handelspartners en overheid één en al in hun nopjes om een prinselijke gast te begroeten en meteen ook interessante connecties aan te trekken. Vooral als het om grote projecten ging. De prins trok dan de meeste aandacht maar meteen kreeg de missie veel meer aandacht.

Er zou nooit in de New York Times gestaan hebben dat er een Belgische handelsmissie was maar met de prins erbij was dat wel nieuws en het hielp inderdaad om contracten te sluiten. In het Midden Oosten was dat dan nog een graad hoger met ontvangsten in de paleizen of zelfs in Rusland in het Kremlin.

[plǝɹǝʍ ǝp]

Het zou alleszins een historische vergissing zijn die rechtgezet wordt moest Spanje een republiek worden. Ik ga hier niet over uitweiden want dan zal er iemand beginnen over Godwin.

[D'ARTOIS]

Mijn vader was een Schots-Ierse rebel dus kom bij mij niet aan met koningshuizen. Uit eigen ervaring mag ik vaststellen dat het te gek voor woorden is dat dit instituut, monarchie geheten, nog bestaat. Ik zie evenals anderen niet de meerwaarde ervan.
Het zijn bedelaars op hoog niveau. Ze bedelen dan niet om geld, maar wel om jachten en andere kostbare speeltjes, de dure betaaljuffen niet te vergeten.

Twee koningshuizen klopten aan bij de werf van een van mijn cliënten voor een schip van redelijke omvang. Alleen mocht het niets kosten. De eer te leveren zou voldoende moeten zijn. Het huis Carlos was een van die twee, echter bij monde van een groep Duitse industriëlen die door Carlos een nieuw schip te schenken, dachten de groeiende antipathie tegen de Duitsers op de Balearen de kop in te drukken. Het eigen schip van de koning kon het jarenlange achtergebleven onderhoud niet meer bolwerken en kapte er mee.
De kosten van renovatie waren dusdanig hoog dat het beter was een nieuw schip te bouwen. Edoch, geld of geen geld, ze hebben het er niet voor over.

Het ander koningshuis ga ik hier niet benoemen. Daar was de bedelarij nog tig erger dan die van de Duitsers. Die wilden in ieder geval nog wel betalen. Dit koningshuis wilde het schip totaal generaal cadeau hebben. Het is er derhalve niet van gekomen.

O ja, Carlos zelf heeft niets betaald voor dat olifantengebeuren in Botswana. Koningshuizen zijn eigenlijk armoedige bedelaars op een ander platform dan de clochard in de straat. Geef mij dan de clochard in de straat maar.

[ouwe knar]

Oorspronkelijk geplaatst door Gipsy

Paradoxaal genoeg kijkt men vanuit republieken met een beetje bewondering naar monarchiën. Dat ze een zuivere protocolaire rol moeten krijgen akkoord en ook dat men de dotatie beperkt tot de koning(in) en de kroonprins(es). Een protocolaire president kost ook geld trouwens en soms meer.

In het verleden heb ik deelgenomen met de toenmalige prins Albert en later een paar keer met prins Philip aan buitenlandse handelsmissies in Rusland, het Midden Oosten en de USA etc. Ik kan verzekeren, en dat zullen alle mensen bevestigen die ooit aan een handelsmissie hebben deelgenomen, dat die aanwezigheid de doorslag gaf voor succes.

Vooral in het Midden Oosten en de USA gingen deuren open en waren de potentiele handelspartners en overheid één en al in hun nopjes om een prinselijke gast te begroeten en meteen ook interessante connecties aan te trekken. Vooral als het om grote projecten ging. De prins trok dan de meeste aandacht maar meteen kreeg de missie veel meer aandacht.

Er zou nooit in de New York Times gestaan hebben dat er een Belgische handelsmissie was maar met de prins erbij was dat wel nieuws en het hielp inderdaad om contracten te sluiten. In het Midden Oosten was dat dan nog een graad hoger met ontvangsten in de paleizen of zelfs in Rusland in het Kremlin.

ja voor uw party s en feestjes zal het inderdaad geholpen hebben ,maar kan je ook iets concreet opnoemen dat het opgebracht heeft ,buiten de champagne die jij gratis gezopen hebt????

[killimandjaro]

Koningshuizen zijn poppenkasten die jaarlijks imponeren en dure carnavalstoeten organiseren om macht uit te stralen.
De Nederlandse en Engelse poppenkasten zijn hier typische voorbeelden van.
Ze leven op een middeleeuwse manier op de kap van het onderdanige volk.

[Gipsy]

Oorspronkelijk geplaatst door ouwe knar

ja voor uw party s en feestjes zal het inderdaad geholpen hebben ,maar kan je ook iets concreet opnoemen dat het opgebracht heeft ,buiten de champagne die jij gratis gezopen hebt????

Ik heb geen interesse voor feestjes in connectie met mijn professioneel leven. Soms kan je daar niet onderuit vooral als je deel uitmaakt van een groep. En ik drink niet eens graag champagne.

In die tijd was het bv de glorieperiode van de tapijtfabrikanten en die bemachtigden enorme contracten voor openbare gebouwen, paleizen, vliegvelden etc in het Midden Oosten. Wat mijn bedrijf betreft heeft dat ook zonder twijfel geholpen. Potentiele klanten werden ook uitgenodigd op vergaderingen en dit soort "feestjes" waar zij dan wel gevoelig voor waren.

[Esperanza]

Oorspronkelijk geplaatst door plǝɹǝʍ ǝp

Het zou alleszins een historische vergissing zijn die rechtgezet wordt moest Spanje een republiek worden.

Inderdaad.

Het is maar de vraag of Juan Carlos op dat ogenblik wel degelijk door de Spaanse bevolking als "Vader van de Spaanse Democratie" werd aanzien (zoals wordt gesteld in het artikel uit de openingspost). Hun mening werd niet gevraagd.

Betrokkene was namelijk én klaargestoomd én aangesteld door Franco als zijn opvolger (met een bureaucratie die op vrijwel alle niveau's werd gedomineerd door de Falangisten).

Weinig democratisch aan, me dunkt.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door ouwe knar

ja voor uw party s en feestjes zal het inderdaad geholpen hebben ,maar kan je ook iets concreet opnoemen dat het opgebracht heeft ,buiten de champagne die jij gratis gezopen hebt????

Vaak gaan er deuren open voor mensen met een titel die voor de rest gesloten blijven.

In het midden-oosten doen ze zelfs geen moeite om aanwezig te zijn als er niet minstens een prins aanwezig is.
Het klinkt misschien achterlijk, maar vele gaan net naar die feestjes en receptie, gewoon om te kunnen zeggen dat ze samen met een prins of koning op een feest aanwezig waren.
Via die feestjes worden er dan contacten gelegd waaruit veel handelsovereenkomsten groeien.

Weinigen kennen blijkbaar de echte manier van handeldrijven.
Dit gebeurd door het opbouwen van vertrouwen en de basis daarvan word vaak gelegd op feestjes waar een prins of koning aanwezig is.
Vaak komen de aanwezige handelaars niet eens in contact met de prins of koning en zitten ze aan de ander kant van de zaal.

Uit dergelijke handelmissies komen de vele transporten die via de haven van Antwerpen en Rotterdam lopen.


En gratis zuipen en vreten is relatief, want de handelaars betalen om mee te mogen of aanwezig te mogen zijn. En zij betalen voor de aanwezigheid van het adellijk bloed.

[Klein Licht]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

En zij betalen voor de aanwezigheid van het adellijk bloed.

Lijkt me eerder dat wij met z'n allen betalen voor hun aanwezigheid, niet enkel degenen die er aan kunnen verdienen.

[Bolleke Wol]

Oorspronkelijk geplaatst door Esperanza

Inderdaad.

Het is maar de vraag of Juan Carlos op dat ogenblik wel degelijk door de Spaanse bevolking als "Vader van de Spaanse Democratie" werd aanzien (zoals wordt gesteld in het artikel uit de openingspost). Hun mening werd niet gevraagd.

Betrokkene was namelijk én klaargestoomd én aangesteld door Franco als zijn opvolger (met een bureaucratie die op vrijwel alle niveau's werd gedomineerd door de Falangisten).

Weinig democratisch aan, me dunkt.

In Catalonië en Baskenland zien velen hem alleszins niet als "Vader van de Spaanse Democratie", eerder als "Zoon van de Spaanse Bezetting".

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Dutch_Strawberry

Heel die situatie doet me zo aan Marie Antoinette denken... 'Let them eat cake'...

hè bien! sinds wanneer prevelde Marie Antoinette deze beroemde woorden en anglais?
Neenee, madame had het ook niet over cake.

"qu'ils mangent de la brioche" zei madame.

[Rahowa]

Oorspronkelijk geplaatst door Sonny Crockett

Persoonlijk hoop ik op een totaal welslagen.

Monarchie is een achterhaalde en achterlijke vorm van bestuur. Een volbloed idioot kan koning worden, gewoon omdat hij op de wereld is gekomen, door uit het juiste hol te kruipen ...

Een protocolaire functie, is evenmin een optie; daar dit nog steeds geld kost. Een koning heeft vandaag totaal geen meerwaarde. Het is een nutteloos obstakel. Weg ermee!

Beter kan je het niet meer zeggen.

[Thuleander]

Oorspronkelijk geplaatst door Sonny Crockett

Monarchie is een achterhaalde en achterlijke vorm van bestuur.

Gelukkig zijn we beter af met die moderne democraten.
Wat die de laatste decennia allemaal voor ons gedaan hebben zeg: massa-immigratie, multicul, subsidiëring van de islam, waardenrelativisme, antiracismewetten, geldverslindend overheidsapparaat, torenhoge belastingen...
Het gaat echt de goede kant op dankzij de democratisch verkozenen.

Een volbloed idioot kan koning worden,

Een volbloed idioot kan ook verkozen worden.
Is al meermaals bewezen.
Ook een extremistische islamiet die hier de shariah wil invoeren kan democratisch verkozen worden.
Wordt in de toekomst wellicht een optie om rekening mee te houden.

gewoon omdat hij op de wereld is gekomen, door uit het juiste hol te kruipen ...

Het gevoel van 'voorbestemdheid' kan juist aanleiding geven tot een groter verantwoordelijkheidsgevoel.

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Thuleander

Gelukkig zijn we beter af met die moderne democraten.
Wat die de laatste decennia allemaal voor ons gedaan hebben zeg: massa-immigratie, multicul, subsidiëring van de islam, waardenrelativisme, antiracismewetten, geldverslindend overheidsapparaat, torenhoge belastingen...
Het gaat echt de goede kant op dankzij de democratisch verkozenen.



Een volbloed idioot kan ook verkozen worden.
Is al meermaals bewezen.
Ook een extremistische islamiet die hier de shariah wil invoeren kan democratisch verkozen worden.
Wordt in de toekomst wellicht een optie om rekening mee te houden.



Het gevoel van 'voorbestemdheid' kan juist aanleiding geven tot een groter verantwoordelijkheidsgevoel.

http://en.wikipedia.org/wiki/Great_Mosque_of_Brussels


The Great Mosque of Brussels is the oldest mosque in Brussels. It is located in the Cinquantenaire Park. It is also the seat of the Islamic and Cultural Centre of Belgium.
The original building was built by architect Ernest Van Humbeek in an Arabic style, to form the Oriental Pavilion of the National Exhibition in Brussels in 1880. At that time the pavilion housed a monumental painting on canvas: “Panorama of Cairo”, by the Belgian painter Emile Wauters, which enjoyed major success. However, lack of maintenance in the twentieth century caused the building to deteriorate gradually.

In 1967, King Baudouin made a gift of the building to King Faisal ibn Abd al-Aziz of Saudi Arabia, on an official visit to Belgium, that it might be turned into a place of worship for the use of the Muslim community of Belgium which had grown considerably by that time. The mosque, after a long reconstruction carried out at the expense of Saudi Arabia by Tunisian architect Boubaker, was inaugurated in 1978 in the presence of Khalid ibn Abd al-Aziz and Baudouin. The Mosque's role [as] the leading religious institution within the Belgian Islamic community — as well as its intended role as diplomatic bridge between the Saudi and Belgian monarchies — has been a point of debate since its re-foundation...


Wie wil het laatste woord over de 'voorbestemdheid' tot 'verantwoordelijkheidsgevoel' van Saint-Baudouin?

[Thuleander]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

http://en.wikipedia.org/wiki/Great_Mosque_of_Brussels


The Great Mosque of Brussels is the oldest mosque in Brussels. It is located in the Cinquantenaire Park. It is also the seat of the Islamic and Cultural Centre of Belgium.
The original building was built by architect Ernest Van Humbeek in an Arabic style, to form the Oriental Pavilion of the National Exhibition in Brussels in 1880. At that time the pavilion housed a monumental painting on canvas: “Panorama of Cairo”, by the Belgian painter Emile Wauters, which enjoyed major success. However, lack of maintenance in the twentieth century caused the building to deteriorate gradually.

In 1967, King Baudouin made a gift of the building to King Faisal ibn Abd al-Aziz of Saudi Arabia, on an official visit to Belgium, that it might be turned into a place of worship for the use of the Muslim community of Belgium which had grown considerably by that time. The mosque, after a long reconstruction carried out at the expense of Saudi Arabia by Tunisian architect Boubaker, was inaugurated in 1978 in the presence of Khalid ibn Abd al-Aziz and Baudouin. The Mosque's role [as] the leading religious institution within the Belgian Islamic community — as well as its intended role as diplomatic bridge between the Saudi and Belgian monarchies — has been a point of debate since its re-foundation...


Wie wil het laatste woord over de 'voorbestemdheid' tot 'verantwoordelijkheidsgevoel' van Saint-Baudouin?

Zulk een daad van een moderne vorst als Boudewijn is eerder symptomatisch voor het verval van de RKK en de adel, in de 20ste eeuw beide gegijzeld door het burgerlijke establishment (in die zin dat ze enkel nog bestaan omdat het burgerlijke establishment ze laat bestaan).
Er zit voor hen dus weinig anders op dan collaboreren met de burgerlijke moraal (anders worden ze in het beste geval eventjes afgezet, zoals Boudewijn overkwam toen hij bezwaar had tegen de abortuswet).

Toen de adel het voor het zeggen had, vanaf de vroege middelleeuwen tot aan het guillotinefeest van bloeddorstige burgergepeupel in 1792, hebben Europese vorstenhuizen eeuwenlang het Christelijke europa verdedigd tegen de islam.
Dankzij die vrijwaring van de islam is in Europa de renaissance mogelijk geweest, met de welbekende wetenschappelijke en culturele ontwikkeling tot gevolg.
Anders stonden we nu op het niveau van de Zuidkust van de middellandse zee. Hun voorouders zijn er niét in geslaagd de islam buiten te houden.