verhoogd aantal valse huwelijken

[tabufferkwa]

Gevonden in de Libre, staat misschien ook al in de Frut

Augmentation des mariages blancs �* Anvers
Mis en ligne le 24/07/2004 �* 14:26

La ville d'Anvers enregistre toujours davantage de mariages
blancs. Lors des six premiers mois de l'année, la cellule
"mariages blancs" a ouvert une enquête pour 400 demandes de
célébration de mariage introduites �* Anvers. Ce chiffre est plus
élevé que celui enregistré l'an dernier pour douze mois,
indiquent De Standaard, Het Nieuwsblad et Het Volk. Dans 4 cas
sur 10 environ, la demande de célébration est refusée parce
qu'un mariage blanc est suspecté. La cellule qui s'occupe de ce
problème pense qu'une réseau est �* l'oeuvre via lequel les
candidats au mariage blanc tentent en fait d'obtenir une permis
de séjour permanent en Belgique, voire la nationalité belge. En
cas de refus essuyé �* Anvers, les candidats au mariage blanc se
dirigent généralement vers d'autres communes où les contrôles
sont moins importants. En Wallonie, les contrôles de ce type son
inexistants, selon la cellule "mariages blancs" d'Anvers. (MPA)

[tabufferkwa]

uit de Standaard

[size=4]België spil van schijnhuwelijken[/size]
BRUSSEL - De ambtenaren van de Burgerlijke Stand in Antwerpen krijgen huwelijksaanvragen tot uit Nederland en Duitsland, omdat de controles op schijnhuwelijken in ons land nagenoeg onbestaande zijn. Antwerpen probeert nog enige controle uit te oefenen, maar het is vechten tegen de bierkaai. Wie er zijn huwelijksaanvraag geweigerd ziet, trekt gewoon naar een andere gemeente. België is een spil van schijnhuwelijken geworden.

SAIDA Boujdaine was zeventien toen ze op vakantie in Marokko door haar ouders werd uitgehuwelijkt aan een zestien jaar oudere man. ,,Ik wilde niet met die man trouwen'', zegt ze daarover vandaag. ,,Ik had een voorgevoel dat de enige bedoeling van die man was naar België te komen. Maar onder druk van de familie heb ik de huwelijkspapieren getekend.'' In 1994 werd haar huwelijk in Marokko afgesloten. Twee jaar later kwam haar echtgenoot naar ons land over. Vrij snel liep het mis. Saïda: ,,Ik besloot na een tijdje alleen te gaan wonen, terwijl hij bij mijn familie bleef. Uiteindelijk heeft ook mijn familie ingezien dat de man enkel de intentie had om via dat huwelijk aan een verblijfsvergunning te geraken. Hij woont nog altijd in België, is hertrouwd met een nicht van me en heeft inmiddels twee kinderen. '' De 28-jarige vrouw voelt zich het slachtoffer van zowel een gedwongen als een schijnhuwelijk. ,,Ik ben in 1996 naar de toenmalige schepen van Burgerlijke Stand in Antwerpen, Patsy Sörensen, gestapt en heb haar gemeld dat mijn huwelijk een schijnhuwelijk was. Die man wist dat ik niet met hem wilde trouwen, en hij had daar geen probleem mee. Dat zegt voldoende.''

,,Ik ben, samen met een ander meisje dat zich in dezelfde situatie bevond, met mijn verhaal ook naar buiten getreden. Ik heb getuigenissen afgelegd op radio en televisie. Andere vrouwen die het slachtoffer van een schijnhuwelijk waren, deden daarop aangifte. Dat gaf me een goed gevoel. Ik had toch iets bereikt. Want veel slachtoffers van een schijnhuwelijk houden zich stil. Vaak dreigt hun man ermee dat hij nooit zal instemmen met een scheiding.''

De Belgische rechter heeft het huwelijk van Saïda ondertussen nietig verklaard. ,,Ik ben pas dit jaar Belgische geworden. Ik heb na mijn huwelijk geen naturalisatieaanvraag gedaan, omdat mijn man dan ook de Belgische nationaliteit zou verkrijgen. Dat wilde ik niet, precies omdat dat zijn bedoeling was. En na de aangifte van mijn schijnhuwelijk verzette het parket er zich tegen dat ik Belgische werd. Ik was volgens de gerechtelijke autoriteiten niet het slachtoffer van een schijnhuwelijk, maar een mededader.''

,,Pas op 16 maart dit jaar heb ik van het hof van beroep de Belgische nationaliteit gekregen. Alles wat met het gerecht te maken heeft, gaat in België zo verschrikkelijk traag. Daardoor heeft mijn schijnhuwelijk me bijna tien jaar achtervolgd. Pas in 2002 werd mijn huwelijk hier ontbonden, maar volgens de Marokkaanse wet ben ik nog altijd getrouwd. Mijn ouders proberen nu het huwelijk ook in Marokko te laten ontbinden.''

Saïda werkt momenteel op het kabinet van de Antwerpse schepen van Cultuur, Philip Heylen (CD&V). Haar huwelijkservaring heeft haar niet verbitterd. ,,De hele geschiedenis heeft me sterker gemaakt. Het heeft mijn leven ook in een positieve richting gestuurd. Ik werk nu op het kabinet. En de banden met mijn familie zijn hechter geworden.''

,,Toen ik mijn schijnhuwelijk aangaf, ben ik bij de stadsdiensten en de politie goed opgevangen. Toch vind ik dat er een persoon moet komen aan wie vrouwen in een soortgelijke situatie in alle vertrouwen hun verhaal kunnen doen. Zonder dat de familie daarvan op de hoogte wordt gebracht. Een persoon bij wie ze met hun vragen terechtkunnen en die hen bijstaat als ze de stap willen doen. Want de meeste van die vrouwen ondergaan hun lot in alle eenzaamheid. Ook ik kon er destijds met niemand over spreken. Je voelt je heel eenzaam. Toen ook mijn familie inzag dat het om een schijnhuwelijk, was dat een hele opluchting.''

Het kamerlid Nahima Lanjri (CD&V) steunt het pleidooi van Saïda Boujdaine om een meldpunt te installeren waar vrouwen die slachtoffer zijn van een schijnhuwelijk in alle discretie terechtkunnen. ,,Het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding heeft de nodige know how en voldoende lokale antennes om als meldpunt te kunnen fungeren'', suggereert ze.

Maar de strijd tegen schijnhuwelijken moet veel verder gaan dan dat. ,,Het afsluiten van een schijnhuwelijk moet een misdrijf worden, met een afschrikkende straf. Dat is nu niet het geval. En aan wie via een schijnhuwelijk een verblijfsvergunning of de Belgische nationaliteit verkreeg, moet die ontnomen worden.'' De politica heeft daarover een wetsvoorstel in het parlement ingediend.

Volgens Lanjri zijn vooral vrouwen, Vlaamse en allochtone, het slachtoffer van een schijnhuwelijk. De partner is vaak een man zonder vaste verblijfplaats in België. Iemand die hier illegaal verblijft, of die bijvoorbeeld als student slechts een tijdelijke verblijfsvergunning heeft.

,,Het huwelijk is een onterecht migratiekanaal geworden, omdat er behalve de gezinshereniging geen andere manier meer bestaat om de Belgische nationaliteit te verkrijgen. Via een schijnhuwelijk is het gemakkelijk om aan de Belgische nationaliteit te geraken, zonder dat er een integratieplicht bestaat. Eenmaal een definitieve verblijfsvergunning op zak, verlaat de man de vrouw en wordt het huwelijk vernietigd. Dat is een goedkope manier om uit de echt te scheiden. De man moet niet eens alimentatiegeld betalen.''

De gerechtelijke en bestuurlijke autoriteiten moeten volgens het CD&V-kamerlid strenger tegen schijnhuwelijken optreden. ,,In Antwerpen is er een stedelijke cel, die verdachte huwelijksaanvragen controleert. Maar andere steden voeren nauwelijks of helemaal geen controle uit. Mensen van wie de huwelijksaanvraag in Antwerpen wordt geweigerd, gaan elders, trouwen daar, en keren dan naar Antwerpen terug. Er zijn zelfs mensen uit Nederland die naar Antwerpen afzakken om er te trouwen, omdat de controle op gezinsherenigingen in Nederland veel strenger is.''

Volgens Lanjri ontbreekt het onder meer aan controle in Wallonië. ,,De minister van Justitie, Laurette Onkelinx (PS) , is helemaal niet gevoelig voor het probleem. Op een vraag van mij in de commissie Justitie verklaarde ze in maart dit jaar dat de wettelijke middelen volstaan om schijnhuwelijken te beteugelen.''

De controle die Antwerpen doorvoert, is daarenboven beperkt. ,,De dienst is onderbemand en kampt met achterstand. Het aantal geweigerde huwelijken vormt slechts het topje van de ijsberg. De dienst kan bijvoorbeeld geen controle uitvoeren op de huwelijken die in het buitenland zijn afgesloten. Het volstaat dat de partners dat huwelijk hier aangeven, en het wordt erkend.'' Voor Antwerpen alleen al gaat het om 300 huwelijken.

Het CD&V-kamerlid pleit voor de oprichting van een nationale databank, waarin alle pogingen tot het afsluiten van een schijnhuwelijk en alle vernietigde schijnhuwelijken worden bijgehouden. Dat moet het ,,huwelijkstoerisme'' tussen gemeenten of landsdelen tegengaan. De gemeenten zelf moeten komen tot een uniforme aanpak, net als de parketten.

,,Zolang dat niet het geval is, blijft België bijzonder aantrekkelijk voor mensen die een schijnhuwelijk willen afsluiten'', besluit Lanjri.

[thePiano]

• 
  BRUSSEL - De stad Antwerpen registreert steeds meer schijnhuwelijken. In de eerste helft van dit jaar opende de stedelijke cel schijnhuwelijken bij ruim 400 huwelijksaanvragen een onderzoek. Dat is al meer dan voor het hele jaar 2003. [size=4]Ongeveer vier onderzoeken op de tien monden uit in een weigering van de aanvraag omdat het gaat om een schijnhuwelijk[/size].
  
  DE cel schijnhuwelijken van Antwerpen stelt telkens een onderzoek in als een van de aanvragers geen vaste verblijfplaats heeft. In 2003 opende de cel 414 onderzoeken. Gemiddeld veertig procent van de huwelijksaanvragen werd de voorbije jaren geweigerd, omdat het gaat om een schijnhuwelijk.
  
  Op maandag 19 juli waren er al [size=4]460 huwelijksaanvragen[/size] waarbij de cel een onderzoek naar een schijnhuwelijk instelt. ,,Dat is een verdubbeling in vergelijking met vorig jaar'', zegt ambtenaar Eddy De Meulder.
  
  Hij vermoedt dat het gaat om een georganiseerd circuit van schijnhuwelijken, waarbij het de bedoeling van de malafide aanvragers is een permanente verblijfsvergunning of de Belgische nationaliteit te verwerven.
  
  ,,Bij zo'n exponentiële toename van het aantal verdachte huwelijksaanvragen kun je niet anders concluderen dat er iets ernstig aan de hand is'', zegt De Meulder. ,,Men heeft klaarblijkelijk de zwakke plek gevonden. Het kan zelfs gaan om een bewuste poging om de beperkte controle die wij op de huwelijksaanvragen uitoefenen, helemaal onmogelijk te maken.''
  
  Volgens de ambtenaar krijgt Antwerpen zelfs huwelijksaanvragen van over de grens. ,,Mensen uit Nederland en zelfs Duitsland.'' Hij noemt de controle die de stedelijke cel uitvoert, ,,streng, maar rechtvaardig''. Wie zijn huwelijksaanvraag in de Scheldestad geweigerd ziet, trekt vaak naar een andere Belgische gemeente waar de controle minder streng of zelfs helemaal onbestaande is. ,,Vooral in Wallonië is de controle op schijnhuwelijken onbestaande. Er staat ook geen enkele straf op een poging een schijnhuwelijk af te sluiten. Wie tegen de lamp loopt, probeert gewoon opnieuw. Met een andere partner, of met dezelfde.''
  
  Volgens De Meulder zijn [size=4]nagenoeg alle nationaliteiten bij de pogingen tot schijnhuwelijk betrokken[/size]. ,,De risicogroep zijn personen met een precair statuut: illegalen, afgewezen asielzoekers en buitenlandse studenten met een tijdelijke verblijfsvergunning.'' Meestal is de vrouw het slachtoffer van het schijnhuwelijk.
• bron: De Standaard online van heden 24.07.2004

[size=4]Zo te zien is het wel een probleem maar je moet het niet groter maken dan het is. [/size]

[size=4]Rekening houdende dat het aantal onderzoeken uiteindelijk 40% waarschijnlijke schijnhuwelijken zijn, kom je voor 2003 op 165 gevallen jaarlijks van een schijnhuwelijk. Dit kan voor dit jaar een verdubbeling betekenen.[/size]

[size=4]Bovendien zijn alle nationaliteiten erin betrokken en is het zeker geen exclusieve moslim of Marokkaans/Turkse specialiteit.[/size]

[predator]

thePiano schreef :

[size=4]Zo te zien is het wel een probleem maar je moet het niet groter maken dan het is.

Rekening houdende dat het aantal onderzoeken uiteindelijk 40% waarschijnlijke schijnhuwelijken zijn, kom je voor 2003 op 165 gevallen jaarlijks van een schijnhuwelijk. Dit kan voor dit jaar een verdubbeling betekenen.[/size]

thePiano als voorbeeld van "ik wil geloven wat IK wil" sla je wéér records !

Hoe kan je ... hoe kunnen wij dit probleem duidelijk inschatten ?

Inderdaad, thePiano, de Standaard zegt het zélf, HLN zegt het zélf, Belga zegt het zélf :

Wie zijn huwelijksaanvraag in de Scheldestad geweigerd ziet, trekt vaak naar een andere Belgische gemeente waar de controle minder streng of zelfs helemaal onbestaande is. Vooral in Wallonië is de controle op schijnhuwelijken onbestaande.

Dus, thePiano, dit probleem is slechts landelijk in te schatten en het werkelijk aantal schijnhuwelijken, ligt waarschijnlijk véél hoger, dan die 165 !

Ten andere, wanneer die De Meulder zegt :

Er staat ook geen enkele straf op een poging een schijnhuwelijk af te sluiten.

vergist hij zich deerlijk. Wanneer de poging binnen redelijke termijn kan bewezen worden volgen er wél sancties, met onder meer :

- het verlies van de Belgische Nationaliteit (van de vreemdeling dus).

Dé moeilijkheid is daarbij : dé ander partner, dus in 99% van de gevallen de vrouw moet die malafide praktijk bevestigen. Zéér moeilijk zaak, want dan verbeurt zij haar ... ontvangen geld.

Onrechtstreeks haalt De Meulder hét voorbeeld aan :

buitenlandse studenten met een tijdelijke verblijfsvergunning.

Vermits je "in 't stad woont" moet ik je niet vertellen welke libanees
hiermee bedoeld wordt.

[thePiano]

Oorspronkelijk geplaatst door predator

dit probleem is slechts landelijk in te schatten en het werkelijk aantal schijnhuwelijken, ligt waarschijnlijk véél hoger, dan die 165 !

Meer dan de helft van alle asielzoekers van België bevinden zich in Antwerpen, gedumpt door de andere gemeenten die hun verantwoordelijkheid weigeren op te nemen. Ik zie dit niet echt als een groot probleem... ttz niet voor ons zelf. Zeg nu zelf: 165 schijnhuwelijken op bijna een half miljoen inwoners, en met voorbehoud want ik heb goede info dat daar overdreven zwaar in geknipt wordt m.i. zijn het er minder. Bovendien blijkt dat die schijnhuwelijkse vrouwen slachtoffer zijn van malafide mensenhandelaars, en dat is pas een ernstige zaak!.

Onze asielprocedure deugt na zoveel slechte ervaringen nog altijd nietdus laat ze daar maar wat eerst aan schaven. Ik zit hier met mensen die al tussen de vier en de tien jaar wachten op een beslissing.

[bruut geweld]

heb het nieuws OOK bekeken over dit thema...

werd expliciet bij gezegd dat het ging over Ooseuropese en centraal afrikanen... (no offense to anyone) waarom er weer zeer selectief verontwaardigd gekapt moet woorden op moslims en marokkanen door diegene die overal antisemitisme en nazi's zien is me een raadsel....

het is misschien wel degelijke houding die aanleiding geeft tot de recente golf van daden die we hebben mogen aanschouwen.
zaaien , oogsten en dan beginnen jammeren he ....

[tabufferkwa]

Oorspronkelijk geplaatst door bruut geweld

heb het nieuws OOK bekeken over dit thema...

werd expliciet bij gezegd dat het ging over Ooseuropese en centraal afrikanen... (no offense to anyone) waarom er weer zeer selectief verontwaardigd gekapt moet woorden op moslims en marokkanen door diegene die overal antisemitisme en nazi's zien is me een raadsel....

het is misschien wel degelijke houding die aanleiding geeft tot de recente golf van daden die we hebben mogen aanschouwen.
zaaien , oogsten en dan beginnen jammeren he ....

wie begint hier over moslims en marokkanen? Ik niet. Het moet wel een echte racist en islamofoob zijn die dat er onmiddellijk wil in zien. En wat heeft antisemitisme en Nazi's hiet te doen, tenzij dat iemand zich geroepen voelt om dat hier te promoveren?

Wat hebben de schijnhuwelijken te maken met de antisemitische acties? Ik zie daar geen relatie is, of wil iemand het antisemitisme goedkeuren, het promoveren en schijnredenen opgeven om het te stimuleren?

[BartP]

Oorspronkelijk geplaatst door tabufferkwa

wie begint hier over moslims en marokkanen? Ik niet. Het moet wel een echte racist en islamofoob zijn die dat er onmiddellijk wil in zien. En wat heeft antisemitisme en Nazi's hiet te doen, tenzij dat iemand zich geroepen voelt om dat hier te promoveren?

Wat hebben de schijnhuwelijken te maken met de antisemitische acties? Ik zie daar geen relatie is, of wil iemand het antisemitisme goedkeuren, het promoveren en schijnredenen opgeven om het te stimuleren?

In politiestaat Vlaanderen verdenkt men de mensen al zeer snel van schijnhuwelijken.
Ikzelf ben ook verdacht geweest. Mijn vrouw is Amerikaans staatsburger, maar geboren in Taiwan. Aangezien voor de Belgische staat bij een huwelijk enkel maar het geboortecertificaat telt werd mijn vrouw door onze racistische overheid niet als Amerikaanse behandeld maar als Taiwanese. Taiwan wordt door Belgie niet als land erkent, dus maw ook niet haar geboortecertificaat.
Mijn vrouw werd dan ook meteen als vluchtelinge gedoopt, want in Vlaanderen weet men niet dat Taiwan een van de rijkste regios van Azie is, en haar als een New Yorker beschouwen doet men in Vlaanderen ook niet (want zijn New Yorkers geen blanken?) Het feit dat mijn vrouw als vluchtelinge werd beschouwt deed natuurlijk ook twijfel ontstaan over de echtheid van ons huwelijk. Gelukkig werden de huwelijkspaperassen geregeld in een kleinere Vlaamse stad waar men me kent en waar ik mits het voorleggen van een boel foto's en gezamelijke facturen, de initiele twijfel kon wegnemen.

Mits 2 weken opzoekingswerk en opvragen van paperassen in Taiwan en die dan te laten 'vertalen' in Belgie door een erkende tolk die het Taiwanees niet machtig is, mochten we dan toch in het huwelijk treden. Na een racistische kwinkslag van de burgemeester is alles goed verlopen, en na het huwelijk moest mijn vrouw haar aanvraag indienen om haar verblijfsvergunning te krijgen.
De maandenlange procedure werd ingezet en mijn vrouw werd verteld dat de politie wel eens ging passeren om een routinecheck qua woonst te doen, maar dat ze voor de rest alles kon doen wat ze wou.
Nu voor haar werk moest mijn vrouw terug naar Amerika, en is ze ook samen met mij in de zomer naar Guernsey geweest voor 3 maanden.
Het feit dat iemand voor zijn werk vaak in het buitenland vertoeft is in politiestaat Vlaanderen ook iets enorm verdachts. Gelukkig werd de lopende procedure niet verstoord door dit feit, vanwege de traagheid, inefficientie en incompetentie van de diensten in de derde grootste stad van Belgie.
De procedure liep verder, van ambtenaar tot ambtenaar. Toen mevrouwtje X, als 10 of 15e zich over het dossier boog wierp die een opmerking op dat het mijn vrouw niet toegestaan was om het Belgische grondgebied te verlaten terwijl de procedure hangende was. We herinformeerden ons bij de dienst waar de procedure gestart werd en daar vertelde men dat dit geen waar was, we contacteren mevrouw X terug, krijgen haar vervangster aan de lijn die ons meldde dat inderdaad er geen probleem was. Echter later kregen we terug bericht dat dit wel een probleem was. De incompetentie bij deze dienst in de derde grootste stad van Vlaanderen was echter niet te schatten. 4 maal is de politie bij ons thuis gepasseerd, etteloze paperassen en vragenlijsten werden ons gesteld, meestal kwamen dezelfde vragen terug. Na verkeerdelijk te zijn geinformeerd over de datum van aanmelding voor de feitelijke verblijfsvergunning deed ik mijn beklag over de werking van deze dienst. Het antwoord was dat mijn vrouw als buitenlandse mocht blij zijn dat ze hier al zo lang gratis inhet Belgische paradijs mocht verblijven. Het feit dat mijn vrouw een vooraanstaand Amerikaans professor is was blijkbaar niet voldoende om haar als een profiteur af te stempelen. (zeg nu nog eens dat Vlaanderen niet racistisch is) Ondertussen zijn we al 2 jaar aan het wachten op de afhandeling van het dossier.
Gelukkig wordt ons huwelijk nu niet meer gecontroleerd, maar hoogst waarschijnlijk staan wij dus ook als schijnhuwelijk geboekstaafd in de statistieken.

[dorus]

@Bartje,

Prietpraat. volkomen gelogen en verzonnen. Er klopt niets van uw verhaal. Wettelijk onmogelijk!

[BartP]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

@Bartje,

Prietpraat. volkomen gelogen en verzonnen. Er klopt niets van uw verhaal. Wettelijk onmogelijk!

Voor dat je me als leugenaar uitmaakt best man, INFORMEER JE.
Kom maar eens af, dan toon ik je de papierhandel, het schrijven van onze oh zo hardwerkende ambtenaren....

[Turkje]

@ BartP


Een aanrader voor u is het boekje Werk van Josse Depauw. Ook daarin staat uitgebreid het relaas van de perikelen die de schrijver heeft moeten doorstaan om met zijn Japanse bruid te mogen trouwen (en dat was dan nog een Japanse, geen Taiwanese). Bij hem ook: vrouw zat veel in het buitenland (danseres bij Rosas), kleinzielige dorpsambtenaren, ...

Je bent waarschijnlijk dus niet de enige en niet de eerste.

De vraag is echter: hoe maak je dan wél het onderscheid? Hoe kun je zwart-op-wit aantonen dat een huwelijk met een buitenlandse al dan niet een schijnhuwelijk is?

Ken jij of kent iemand anders daar formules voor?

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door BartP

Voor dat je me als leugenaar uitmaakt best man, INFORMEER JE.
Kom maar eens af, dan toon ik je de papierhandel, het schrijven van onze oh zo hardwerkende ambtenaren....

Ben vrij goed op de hoogte van die wetgeving. Je liegt!

[Pietje]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Je liegt!

8) KRASSE taal !!! Bewijs dat nu eens 8)

[Spolpoel]

Oorspronkelijk geplaatst door BartP

In politiestaat Vlaanderen verdenkt men de mensen al zeer snel van schijnhuwelijken.
Ikzelf ben ook verdacht geweest. Mijn vrouw is Amerikaans staatsburger, maar geboren in Taiwan. Aangezien voor de Belgische staat bij een huwelijk enkel maar het geboortecertificaat telt werd mijn vrouw door onze racistische overheid niet als Amerikaanse behandeld maar als Taiwanese. Taiwan wordt door Belgie niet als land erkent, dus maw ook niet haar geboortecertificaat.
Mijn vrouw werd dan ook meteen als vluchtelinge gedoopt, want in Vlaanderen weet men niet dat Taiwan een van de rijkste regios van Azie is, en haar als een New Yorker beschouwen doet men in Vlaanderen ook niet (want zijn New Yorkers geen blanken?) Het feit dat mijn vrouw als vluchtelinge werd beschouwt deed natuurlijk ook twijfel ontstaan over de echtheid van ons huwelijk. Gelukkig werden de huwelijkspaperassen geregeld in een kleinere Vlaamse stad waar men me kent en waar ik mits het voorleggen van een boel foto's en gezamelijke facturen, de initiele twijfel kon wegnemen.

Mits 2 weken opzoekingswerk en opvragen van paperassen in Taiwan en die dan te laten 'vertalen' in Belgie door een erkende tolk die het Taiwanees niet machtig is, mochten we dan toch in het huwelijk treden. Na een racistische kwinkslag van de burgemeester is alles goed verlopen, en na het huwelijk moest mijn vrouw haar aanvraag indienen om haar verblijfsvergunning te krijgen.
De maandenlange procedure werd ingezet en mijn vrouw werd verteld dat de politie wel eens ging passeren om een routinecheck qua woonst te doen, maar dat ze voor de rest alles kon doen wat ze wou.
Nu voor haar werk moest mijn vrouw terug naar Amerika, en is ze ook samen met mij in de zomer naar Guernsey geweest voor 3 maanden.
Het feit dat iemand voor zijn werk vaak in het buitenland vertoeft is in politiestaat Vlaanderen ook iets enorm verdachts. Gelukkig werd de lopende procedure niet verstoord door dit feit, vanwege de traagheid, inefficientie en incompetentie van de diensten in de derde grootste stad van Belgie.
De procedure liep verder, van ambtenaar tot ambtenaar. Toen mevrouwtje X, als 10 of 15e zich over het dossier boog wierp die een opmerking op dat het mijn vrouw niet toegestaan was om het Belgische grondgebied te verlaten terwijl de procedure hangende was. We herinformeerden ons bij de dienst waar de procedure gestart werd en daar vertelde men dat dit geen waar was, we contacteren mevrouw X terug, krijgen haar vervangster aan de lijn die ons meldde dat inderdaad er geen probleem was. Echter later kregen we terug bericht dat dit wel een probleem was. De incompetentie bij deze dienst in de derde grootste stad van Vlaanderen was echter niet te schatten. 4 maal is de politie bij ons thuis gepasseerd, etteloze paperassen en vragenlijsten werden ons gesteld, meestal kwamen dezelfde vragen terug. Na verkeerdelijk te zijn geinformeerd over de datum van aanmelding voor de feitelijke verblijfsvergunning deed ik mijn beklag over de werking van deze dienst. Het antwoord was dat mijn vrouw als buitenlandse mocht blij zijn dat ze hier al zo lang gratis inhet Belgische paradijs mocht verblijven. Het feit dat mijn vrouw een vooraanstaand Amerikaans professor is was blijkbaar niet voldoende om haar als een profiteur af te stempelen. (zeg nu nog eens dat Vlaanderen niet racistisch is) Ondertussen zijn we al 2 jaar aan het wachten op de afhandeling van het dossier.
Gelukkig wordt ons huwelijk nu niet meer gecontroleerd, maar hoogst waarschijnlijk staan wij dus ook als schijnhuwelijk geboekstaafd in de statistieken.

Nog maar goed dat de controle streng is, anders zat half Marokko of Turkije hier al door het importsysteem via de schijnhuwelijkingen. Als de controle en administratieve mallemolen al zo erg is, dan heeft u dat niet aan de autochtoon te verwijten maar enkel aan die allochtonen die er jarenlang misbruik van gemaakt hebben om hun allochtone landgenoten ons land binnen te sluizen richting sociale zekerheid.
Trouwens, een huwelijk in het land van uw echtgenote zou evenmin van een leien dakje gelopen zijn.

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

8) KRASSE taal !!! Bewijs dat nu eens 8)

Jij vergt toch wel èrg veel van Doris hoor...

[BartP]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

@ BartP


Een aanrader voor u is het boekje Werk van Josse Depauw. Ook daarin staat uitgebreid het relaas van de perikelen die de schrijver heeft moeten doorstaan om met zijn Japanse bruid te mogen trouwen (en dat was dan nog een Japanse, geen Taiwanese). Bij hem ook: vrouw zat veel in het buitenland (danseres bij Rosas), kleinzielige dorpsambtenaren, ...

Je bent waarschijnlijk dus niet de enige en niet de eerste.

De vraag is echter: hoe maak je dan wél het onderscheid? Hoe kun je zwart-op-wit aantonen dat een huwelijk met een buitenlandse al dan niet een schijnhuwelijk is?

Ken jij of kent iemand anders daar formules voor?

Dat ik de enige niet ben, daar twijfel ik niet aan.
Een betere formule? 1, één interview met iemand die iets afweet van de wereld, die de wetgeving kent, en desnoods bijstuurt om effecient en DUIDELIJK te werken. Iemand die gestuurd wordt door een federale organisatie en niet van de gemeente is. En iemand die niet automatisch ervan uitgaat dat als iemand niet blank is, die automatisch een 'arme vluchteling' of 'economische vluchteling' is.
De tijd van de champetter die iedereen in het dorp kent is voorbij.

[BartP]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Ben vrij goed op de hoogte van die wetgeving. Je liegt!

nogal een krasse uitspraak voor iemand die geen enkele staving kan voorleggen.

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door BartP

nogal een krasse uitspraak voor iemand die geen enkele staving kan voorleggen.

Dat is onze Doris ten voeten uit: veel blaten, maar weinig wol!

[thePiano]

Oorspronkelijk geplaatst door BartP

In politiestaat Vlaanderen verdenkt men de mensen al zeer snel van schijnhuwelijken.
Ikzelf ben ook verdacht geweest. Mijn vrouw is Amerikaans staatsburger, maar geboren in Taiwan. Aangezien voor de Belgische staat bij een huwelijk enkel maar het geboortecertificaat telt werd mijn vrouw door onze racistische overheid niet als Amerikaanse behandeld maar als Taiwanese. Taiwan wordt door Belgie niet als land erkent, dus maw ook niet haar geboortecertificaat.
Mijn vrouw werd dan ook meteen als vluchtelinge gedoopt, want in Vlaanderen weet men niet dat Taiwan een van de rijkste regios van Azie is, en haar als een New Yorker beschouwen doet men in Vlaanderen ook niet (want zijn New Yorkers geen blanken?) Het feit dat mijn vrouw als vluchtelinge werd beschouwt deed natuurlijk ook twijfel ontstaan over de echtheid van ons huwelijk. Gelukkig werden de huwelijkspaperassen geregeld in een kleinere Vlaamse stad waar men me kent en waar ik mits het voorleggen van een boel foto's en gezamelijke facturen, de initiele twijfel kon wegnemen.

Mits 2 weken opzoekingswerk en opvragen van paperassen in Taiwan en die dan te laten 'vertalen' in Belgie door een erkende tolk die het Taiwanees niet machtig is, mochten we dan toch in het huwelijk treden. Na een racistische kwinkslag van de burgemeester is alles goed verlopen, en na het huwelijk moest mijn vrouw haar aanvraag indienen om haar verblijfsvergunning te krijgen.
De maandenlange procedure werd ingezet en mijn vrouw werd verteld dat de politie wel eens ging passeren om een routinecheck qua woonst te doen, maar dat ze voor de rest alles kon doen wat ze wou.
Nu voor haar werk moest mijn vrouw terug naar Amerika, en is ze ook samen met mij in de zomer naar Guernsey geweest voor 3 maanden.
Het feit dat iemand voor zijn werk vaak in het buitenland vertoeft is in politiestaat Vlaanderen ook iets enorm verdachts. Gelukkig werd de lopende procedure niet verstoord door dit feit, vanwege de traagheid, inefficientie en incompetentie van de diensten in de derde grootste stad van Belgie.
De procedure liep verder, van ambtenaar tot ambtenaar. Toen mevrouwtje X, als 10 of 15e zich over het dossier boog wierp die een opmerking op dat het mijn vrouw niet toegestaan was om het Belgische grondgebied te verlaten terwijl de procedure hangende was. We herinformeerden ons bij de dienst waar de procedure gestart werd en daar vertelde men dat dit geen waar was, we contacteren mevrouw X terug, krijgen haar vervangster aan de lijn die ons meldde dat inderdaad er geen probleem was. Echter later kregen we terug bericht dat dit wel een probleem was. De incompetentie bij deze dienst in de derde grootste stad van Vlaanderen was echter niet te schatten. 4 maal is de politie bij ons thuis gepasseerd, etteloze paperassen en vragenlijsten werden ons gesteld, meestal kwamen dezelfde vragen terug. Na verkeerdelijk te zijn geinformeerd over de datum van aanmelding voor de feitelijke verblijfsvergunning deed ik mijn beklag over de werking van deze dienst. Het antwoord was dat mijn vrouw als buitenlandse mocht blij zijn dat ze hier al zo lang gratis inhet Belgische paradijs mocht verblijven. Het feit dat mijn vrouw een vooraanstaand Amerikaans professor is was blijkbaar niet voldoende om haar als een profiteur af te stempelen. (zeg nu nog eens dat Vlaanderen niet racistisch is) Ondertussen zijn we al 2 jaar aan het wachten op de afhandeling van het dossier.
Gelukkig wordt ons huwelijk nu niet meer gecontroleerd, maar hoogst waarschijnlijk staan wij dus ook als schijnhuwelijk geboekstaafd in de statistieken.

Andermaal een schrijnend verhaal dat aantoont hoe krakkemig ons hele procedure en vreemdelingenbeleid in elkaar zit. Jouw verhaal loopt erg parallel aan het mijne, maar ik ga het hier weer niet uit de doeken doen, ik heb het al zo dikwijls gedaan.

In dit verband kan ik iedereen het onderstaande boek aanbevelen:

[font=Verdana][size=2]Titel Het salon is vol?
Auteur Jules Fernon
Uitgeverij EPO vzw; 1996; 248 pagina's; www.epo.be
ISBN 90 6445 960 6[/size][/font]
[font=Verdana][size=1]Synopsis
[font=Verdana][size=1]In België woren mensenrechten massaal geschonden als het om vreemdelingen gaat. Met de boutade Het salon is vol gaf de verantwoordelijke minister, Louis Tobback, te kennen dat er alles gedaan wordt om inwijkelingen uit het land te houden. Gastvrij België heeft plaats gemaakt voor een België... vrij van gasten. En dat escaleert, ondanks vermaningen van internationale gerechtelijke instanties. Het lijkt erop dat de autoriteiten niet zullen rusten vooraleer de vreemdeling van miserie het land uit vlucht. Dit zwartboek is een minutieuze reconstructie van dat afschrikkingsbeleid. Van a (-zielzoeker) tot z (-ondebok): de sociale uitsluiting, de administratieve labyrinten, de politieke rechteloosheid, gevangenis en mishandeling, het optreden van OCMW's en gemeentebesturen... De auteur wil de ogen openen van wie denkt dat de vijanden van de democratie alleen in uiterst-rechtse hoek zitten.[/size][/font] [/size][/font]

[dorus]

@Bartje, jij liegt en kan je verhaaltje niet hard maken. Mijn staving ligt in de wet. Lees ze.
@Rafke, little percy, je ging mij toch negeren....waar het hart van vol is hé!