"het was zoet de zonde te bedrijven"

[Piero]

"Maar het was zoet de zonde te bedrijven, een individu te zijn. Zij het niet hoog lichtend boven anderen, dan toch diep en vals lichtend in het geheim"

Dit is een fragment uit de korte roman Blokkken van F. Bordewijk uit 1931). Bordewijk stelt dat het plezier van de zonde te bedrijven (het zoet) schuilt in het gevoel "een individu te zijn" (ook al is het in het geheim). Het is een opmerkelijke uitspraak. Men kan zich afvragen of deze waar is en of ze algemeen geldend is of dat de omstandigheden in aanmerking genomen moeten worden. Bedreef Bordewijk zelf de zonde, al of niet in het geheim, om het zoet van het gevoel een individu te zijn?

De uitspraak is in de eerste plaats van toepassing op de situatie in de roman. Dat was de situatie van een volk in afzondering onder de knoet van een totalitair regime dat alle individualiteit had uitgebannen. Mensen hadden geen privébezit of zeggenschap over hun loopbaan; voorrechten werden bij loting toegewezen. Individualiteit was daar een zonde. In de roman valt het woord vrijheid niet. Maar het lijkt mij duidelijk dat het verbod op individualiteit gelijk staat aan het ontzeggen van elke vorm van vrijheid.

Welnu, de moderne mens beschouwt vrijheid en individualiteit als het hoogste goed. De totalitaire staat, seculier of religieus (op aarde of in de hemel) wordt als inhumaan van de hand gewezen. Heeft de zonde daardoor haar zoetheid verloren?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

"Maar het was zoet de zonde te bedrijven, een individu te zijn. Zij het niet hoog lichtend boven anderen, dan toch diep en vals lichtend in het geheim"

Dit is een opmerkelijk fragment uit de korte roman Blokkken van F.Bordewijk uit 1931). Bordewijk stelt dat het plezier van de zonde te bedrijven (het zoet) schuilt in het gevoel "een individu te zijn" (ook al is het in het geheim). Het is een opmerkelijke uitspraak. Men kan zich afvragen of deze vaststelling waar is en of ze algemeen geldend is of dat de omstandigheden in aanmerking genomen moeten worden. Bedreef Bordewijk zelf de zonde, al of niet in het geheim, om het zoet van het gevoel een individu te zijn?

De uitspraak is in de eerste plaats van toepassing op de situatie in de roman. Dat was de situatie van een volk in afzondering onder de knoet van een totalitair regime dat alle individualiteit had uitgebannen. Mensen hadden geen privébezit of zeggenschap over hun loopbaan; voorrechten werden bij loting toegewezen. Individualiteit was daar een zonde. In de roman valt het woord vrijheid niet. Maar het lijkt mij duidelijk dat het verbod op individualiteit gelijk staat aan het ontzeggen van elke vorm van vrijheid.

Welnu, de moderne mens beschouwt vrijheid en individualiteit als het hoogste goed. De totalitaire staat, seculier of religieus (op aarde of in de hemel) wordt als inhumaan van de hand gewezen. Heeft de zonde daardoor haar zoetheid verloren?

Onze wereld gaat ten onder aan haar zoetigheid, de welvaart geheten, vooral vereerd door de grijpgrage individualisten.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Onze wereld gaat ten onder aan haar zoetigheid, de welvaart geheten, vooral vereerd door de grijpgrage individualisten.

De ondergang van de wereld is niet het onderwerp van deze draad.

[De schoofzak]

Het orgasme is het ultieme moment van individualisme en egoïsme.
Er bestaat niks anders op dat moment in heel de wereld.

La petite mort.

Overleven: wat een evenwicht tussen gemeenschap en individualiteit.



Zo, stelletje rukkers. Reageer daar maar eens op.

.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Het orgasme is het ultieme moment van individualisme en egoïsme.
Er bestaat niks anders op dat moment in heel de wereld.

La petite mort.

Overleven: wat een evenwicht tussen gemeenschap en individualiteit.

.

Deze draad gaat niet over het ultiemste moment van individualisme, wat dat ook moge zijn. Hij gaat over zondigen als middel om het bestaan als zelfstandig individu te kunnen ervaren. Dat is voor de gezagsgetrouwen hier natuurlijk een taboe. Daar hebben wij nooit behoefte aan gevoeld. Wij lopen in de pas.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Deze draad gaat niet over het ultiemste moment van individualisme, wat dat ook moge zijn. Hij gaat over zondigen als middel om het bestaan als zelfstandig individu te kunnen ervaren. Dat is voor de gezagsgetrouwen hier natuurlijk een taboe. Daar hebben wij nooit behoefte aan gevoeld. Wij lopen in de pas.

Wie of wat zijn de gezagsgetrouwen in onze tijd eigenlijk? De belgicist die met een vlagje in zijn hand staat te juichen als de koning buiten komt? Of de K3-fan die onnadenkend ingaat op de zoveelste mediastunt van Studio100?

U zegt het maar.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Wie of wat zijn de gezagsgetrouwen in onze tijd eigenlijk? De belgicist die met een vlagje in zijn hand staat te juichen als de koning buiten komt? Of de K3-fan die onnadenkend ingaat op de zoveelste mediastunt van Studio100?

U zegt het maar.

De gezagsgetrouw en zijn degenen die zich schuldig voelen als ze regels overtreden. Zij lijden onder de zonde in plaats van er van te genieten.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De gezagsgetrouw en zijn degenen die zich schuldig voelen als ze regels overtreden. Zij lijden onder de zonde in plaats van er van te genieten.

Is zonde gelijk aan "regels overtreden"? Als iemand in Noord-Korea een dissident de grens over smokkelt, begaat hij dan in religieus opzicht een zonde?

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Is zonde gelijk aan "regels overtreden"? Als iemand in Noord-Korea een dissident de grens over smokkelt, begaat hij dan in religieus opzicht een zonde?

Hij zal in het Voorgeborchte eindigen, aangezien hij geen religie kent.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De ondergang van de wereld is niet het onderwerp van deze draad.

Maar het heeft er wel alles mee te maken, vooral als het om de zonde gaat.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Het orgasme is het ultieme moment van individualisme en egoïsme.
Er bestaat niks anders op dat moment in heel de wereld.



.

Terwijl het toch een offer is voor het nageslacht.
Aldus blijkt het precies het tegendeel te zijn.
Kwestie van dialectiek.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Deze draad gaat niet over het ultiemste moment van individualisme, wat dat ook moge zijn. Hij gaat over zondigen als middel om het bestaan als zelfstandig individu te kunnen ervaren. Dat is voor de gezagsgetrouwen hier natuurlijk een taboe. Daar hebben wij nooit behoefte aan gevoeld. Wij lopen in de pas.

Niet alleen in de zonde, maar ook juist in het goede kan de mens zijn individualiteit ervaren.
En ten derde in het anders zijn dan de anderen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De gezagsgetrouw en zijn degenen die zich schuldig voelen als ze regels overtreden. Zij lijden onder de zonde in plaats van er van te genieten.

De ultieme zonde is de moord.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Is zonde gelijk aan "regels overtreden"? Als iemand in Noord-Korea een dissident de grens over smokkelt, begaat hij dan in religieus opzicht een zonde?

Ja, zonde is regels overtreden van degene aan wie men loyaliteit of gehoorzaamheid is verschuldigd. Ook ondoelmatigheid en verspilling is zonde. Het voorbeeld dat je noemt past naadloos op de situatie die geschetst wordt in het hiervoor genoemde boek van Ferdinant Bordewijk.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Niet alleen in de zonde, maar ook juist in het goede kan de mens zijn individualiteit ervaren.
En ten derde in het anders zijn dan de anderen.

Dat is een misvatting. Door het goede te doen dient men een doel dat anderen dient. Men offert de individualiteit aan het gemeenschappelijk belang.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

De ultieme zonde is de moord.

Het gaat hier niet om de ultieme zonde, wat dat ook moge zijn. Probeer alsjeblieft de strekking van deze draad te vatten. Ferdinand Bordewijk was advokaat. Uit zijn verhalen blijkt dat hij gefascineerd was door de grens tussen discipline, orde, tucht en vrijheid. Orde en wet waren voor hem noodzakelijk en tegelijk afschrikwekkend. Dit komt het sterkst tot uitdrukking in zijn verhaal Bint.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dat is een misvatting. Door het goede te doen dient men een doel dat anderen dient. Men offert de individualiteit aan het gemeenschappelijk belang.

Zeker, maar daarin ervaart men juist in aller hoogste mate de eigen individualiteit, die door de gemeenschap wordt geeerd.
Dat is de eenheid van individu en gemeenschap.
De grote genieën van de cultuur zijn juist in hoge mate individueel en zeker geen massa mensen.
Ze steken boven allen uit als de top van een berg, die toch bij de berg behoort.
En dat is iets heel anders dan egoïsme.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Het gaat hier niet om de ultieme zonde, wat dat ook moge zijn. Probeer alsjeblieft de strekking van deze draad te vatten. Ferdinand Bordewijk was advokaat. Uit zijn verhalen blijkt dat hij gefascineerd was door de grens tussen discipline, orde, tucht en vrijheid. Orde en wet waren voor hem noodzakelijk en tegelijk afschrikwekkend. Dit komt het sterkst tot uitdrukking in zijn verhaal Bint.

Ik wil dat toch ruimer zien, want je hebt zelf het woord vrijheid genoemd.
En dan maak ik de verdere associatie met de tegenstelling van links en rechts, communisme en liberalisme en dan de broedermoord van Kaïn en Abel.
En dat Jezus een communist was.
Dus eigenlijk heeft het zogenaamde vrije Westen de communistische broeder vermoord.
Het is de zonde van het egoïsme, waaraan onze wereld ten gronde gaat.

Wiki:

Boek Blokken van Bordewijk.

Het is een dystopische toekomstvisie van een communistisch-totalitaire staat die elk individualisme meedogenloos onderdrukt: "Het individu had slechts één belang voor de Staat, zijn staatsgevaarlijkheid. Dan zag de staat in hem een mens."

Dus dan is de "vrijheidslievende individualist" toch de grote zondaar volgens Bordewijk.
Want deze is volgens mij een grijpgrage egoïst en geen werkelijke individualist.
En daaraan gaat onze wereld ten onder.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Z
De grote genieën van de cultuur zijn juist in hoge mate individueel en zeker geen massa mensen.
Ze steken boven allen uit als de top van een berg, die toch bij de berg behoort.
En dat is iets heel anders dan egoïsme.

Misschien is het geen egoïsme, maar beter dan dat. Het is echter voor weinigen haalbaar en bestendig is het meestal ook niet. Het is gebaseerd op gevoelens van superioriteit. Zulke mensen zijn heren en goden. Het is trouwens christelijk daar naar te streven. De apostelen wilden in het toekomstige koninkrijk naast Jezus op tronen zitten. Dat sprak vanzelf. Paulus beloofde niets minder dan dat aan zijn discipelen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Misschien is het geen egoïsme, maar beter dan dat.

Dat heb ik ook gezegd, dat individualisme geen egoïsme is, maar tevens een offer aan de gemeenschap is of kan zijn.

Het is echter voor weinigen haalbaar en bestendig is het meestal ook niet.

Het behoeft ook helemaal niet voor iedereen te zijn.
Iedereen is de massa.
Noch behoeft het bestendig te zijn in het individu zelf, wiens leven vaak tragisch is, omdat deze tijdens zijn leven niet erkend wordt.
Maar het wordt wel bestendig daarna, in de massa dus als deze wordt erkend.

Het is gebaseerd op gevoelens van superioriteit. Zulke mensen zijn heren en goden. Het is trouwens christelijk daar naar te streven. De apostelen wilden in het toekomstige koninkrijk naast Jezus op tronen zitten. Dat sprak vanzelf. Paulus beloofde niets minder dan dat aan zijn discipelen.

Mooi, het is de herinnering aan alle groten der aarde.
Die herinnering leeft voor alle eeuwigheid in de hemel.