Full-reserve banking 101

Firestone · 14 juni 2007, 12:18

Naar aanleiding van de discussie in de Ron Paul thread heb ik een vraag voor de slimme libertariërs op dit forum (de "slimme" is overigens niet ironisch bedoeld).

Hoe ziet in de praktijk een banksysteem eruit dat niet aan fractional banking doet?
Kan iemand dat eens uitleggen zodat een gewoon Joods meisje uit Antwerpen zonder economische opleiding het begrijpt?
Een link geven naar een goede uitleg wordt uiteraard ook geappreciëerd.

Ik heb het artikel op Wikipedia gelezen, maar wordt er niet veel wijzer van.

Voor de goede orde, ik ken de complottheorieën over Stoute Ploutocratische Joodse Bankiers, daar bestaan speciale threads voor.
Daar is het mij hier niet om te doen.

Iemand?

exodus · 14 juni 2007, 12:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Firestone

Kan iemand dat eens uitleggen zodat een gewoon Joods meisje uit

Voor de goede orde, ik ken de complottheorieën over Stoute Ploutocratische Joodse Bankiers, daar bestaan speciale threads voor.
Daar is het mij hier niet om te doen.

Iemand?

Voor alle duidelijkheid, die complottheorien bestaan ook zonder het Joodse element dat dat anti-semieten er soms insteken, en is op feiten gebaseerd.

Firestone · 14 juni 2007, 12:23

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door exodus

Voor alle duidelijkheid, die complottheorien bestaan ook zonder het Joodse element dat dat anti-semieten er soms insteken, en is op feiten gebaseerd.

Ook in de complottheorieën over Stoute Ploutocratische Arische Bankiers ben ik niet geïnteresseerd. Goed zo?

Praetorian · 14 juni 2007, 12:31

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Firestone

Ook in de complottheorieën over Stoute Ploutocratische Arische Bankiers ben ik niet geïnteresseerd. Goed zo?

En over de joodse diamantmaffia?

Firestone · 14 juni 2007, 12:33

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

En over de joodse diamantmaffia?

Ik ben tegen discriminatie, dus de Indische diamantmaffia moet ook ter sprake komen. En vergeet Botswana liever niet.

Praetorian · 14 juni 2007, 12:34

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Firestone

Ik ben tegen discriminatie, dus de Indische diamantmaffia moet ook ter sprake komen. En vergeet Botswana liever niet.

Die joden kunnen zich ook vermommen als Indiërs, met accent en snorretje.
They are everywhere, waiting to eat your children!

Percalion · 14 juni 2007, 12:59

Awel,

We moeten eerst een onderscheid maken tussen twee soorten financiële producten waar banken zich mee bezighouden.

De eerste soort zijn de (onmiddellijk opeisbare) zichtrekeningen.

De tweede soort zijn de spaardeposito's, termijnrekeningen, kasbons, obligaties. (We laten aandelen buiten beschouwing, die zijn niet echt nodig voor de uitleg).

Het verschil zit 'm in de opeisbaarheid. Zichtrekeningen zijn onmiddellijk opvraagbaar: iedereen kan in principe geld uit de muur halen. Het geld op een zichtrekening moét zelfs onmiddellijk opvraagbaar zijn, per definitie. Daar komt nog bij dat je dankzij elektronisch betaalverkeer in feite op elk ogenblik over dat geld kan beschikken.

Met andere woorden: geld op een zichtrekening is perfect vergelijkbaar met geld in een portefeuille. Je kan het onmiddellijk uitgeven, je kan er onmiddellijk over beschikken.

Daartegenover staan de termijndeposito's. (Wat wij spaarboekjes en spaarrekeningen noemen, vallen strikt genomen vaak onder de eerste categorie, als je onmiddellijk je spaargeld kan opvragen op eender welk moment). Bij een termijndeposito kan je pas over je geld beschikken na een op voorhand vastgelegde termijn (bv. drie maanden, twee jaar).

Termijndeposito's zijn dus niet perfect equivalent met geld: je kan er niet meteen over beschikken.

Je hebt allicht de fractional reserve banking-discussie al wat gevolgd en dus weet je dat banken nooit het volledige bedrag dat op zichtrekeningen staat, in hun kluis houden: het grootste stuk wordt uitgeleend. Dat geldt ook voor de termijndeposito's trouwens. Maar in het laatste geval gaat het technisch gezien om een lening: de klant heeft geld uitgeleend aan de bank, op een vaste termijn, tegen een rentevoet. In het eerste geval gaat het net niét om een lening. Je geld is niet uitgeleend, het is in bewaargeving gebracht bij de bank en je hebt het recht om er op elk ogenblik over te beschikken. De bank zou dus ook daadwerkelijk dat geld beschikbaar moeten hebben, zoniet is er sprake van fraude. (Voor 'n juridische onderbouw verwijs ik geïnteresseerden naar het werk van prof. Jesùs Huerta de Soto, "Money, Bank Credit and Economic Cycles", waar hij dit onderscheid uitlegt en beargumenteert).

De bedoeling van full reserve banking is dan ook het volgende: dat banken ook effectief al het geld dat op zichtrekeningen staat, in hun kluis houden. Zodat een zichtrekeninghouder op elk ogenblik naar de bank kan gaan en z'n hele rekening opeisen - meer zelfs: zodat alle rekeninghouders op hetzelfde ogenblik naar de bank kunnen gaan en al hun tegoeden kunnen opeisen, zonder dat de bank failliet gaat. Het gaat hier niet om een 'worst-case-scenario' maar om een recht: alle rekeninghouders hebben recht op hun geld, het is immers onmiddellijk opeisbaar want een zichtrekening.

Hoe zou zoiets praktisch in zijn werk gaan?
Wel, op zich is het niet moeilijk om de vereiste in te voeren dat al het geld dat op zichtrekeningen staat, door de banken moet bewaard worden en altijd beschikbaar moet zijn. Maar de meest voor de hand liggende vraag is: als banken dat geld bijhouden, hoe in godsnaam gaan er dan leningen aan bedrijven toegekend worden?

Welnu, we zagen al dat termijndeposito's zelf een soort lening vormen van de cliënt aan zijn bank. Onder een regime van full reserve banking zullen banken geld lenen van hun cliënten (d.w.z. termijndeposito's aantrekken) en dit geld uitlenen aan bedrijven, particulieren...
Het voordeel hiervan is dat de mogelijkheid van een bankcrisis verdwijnt. Een bank kan altijd haar zichtrekeningen uitbetalen (per definitie), en een bank kan altijd min of meer betrouwbaar voorspellen wanneer haar leningen terugbetaald zullen worden en wanneer ze zelf het geld moet terugbetalen aan haar cliënten. Een tweede voordeel is dat de geldcreatie door fractional reserve banking hiermee verdwijnt, waardoor ook de negatieve gevolgen van dat geknoei met de geldmassa verdwijnen (met name de sterke fluctuaties in economische activiteit).

De bank die zichtrekeningen bijhoudt, moet dus geld (of goud, als het even kan) bewaren voor haar klanten. Het is dus niet meer dan logisch dat de bank (die eigenlijk verwordt tot een magazijn, een opslagplaats) daarvoor een vergoeding vraagt van haar klanten. De kosten van zichtrekeningen zullen dus stijgen om de kosten te dekken die de bank moet dragen om het geld te bewaken en op te slaan.

Kort samengevat:
- Wie onmiddellijk geld beschikbaar wil, kan ofwel z'n geld contant houden, ofwel op een zichtrekening plaatsen mits een vergoeding. In het laatste geval is zijn geld altijd onmiddellijk opeisbaar. Zelfs bij een totale bank run blijft het financieel systeem overeind zonder de minste moeilijkheden.
- Wie geld wil investeren, doet dit op vaste termijnen via termijndeposito's (bv. op één maand, drie maand, één jaar, ... ), of via andere beleggingsproducten (bv. obligaties van betrouwbare debiteuren, aandelen).
- De banksector wordt een echte financiële intermediator: ze leent geld bij spaarders en leent het uit aan investeerders.
- Een heel stuk van de huidige regulering kan de vuilbak in, bv. het verbod op de 'gemengde bank'. Een bank kan gerust een holding worden, en dus beleggen in aandelen van bedrijven enz., zolang ze dit doet met geld dat ze zelf geleend heeft (via termijndeposito's dus). Ze moet er gewoon voor zorgen dat ze haar spaarders op vervaldag kan terugbetalen. Een bank kan dus een hypotheekkas, een investeringsmaatschappij, ... zijn - maar niét met het geld van de zichtrekeningen.

Het spreekt voor zich dat overschrijvingen tussen zichtrekeningen van verschillende banken nog altijd mogelijk blijft, dat mensen ook nog altijd zelf kunnen beleggen in obligaties, aandelen... enzoverder.

Een paar minder voor de hand liggende gevolgen zijn
- Een stuk meer economische stabiliteit. Het proces van 'fractional reserve banking' (waarbij geld tegelijkertijd als zichtrekening beschouwd wordt én uitgeleend wordt aan bedrijven) komt neer op massale geldcreatie, in functie van de vraag naar kredieten. Dat betekent dat in periodes van economische groei de geldhoeveelheid uitbreidt (reserveratio daalt), wat tot een kunstmatige boom leidt; terwijl in periodes van recessie deze geldhoeveelheid wegsmelt (doordat banken minder snel geld uitlenen of zelfs gewoon failliet gaan). Het full reserve banking-systeem vermijdt dat de banksector de hoeveelheid geld kan beïnvloeden.
- Meer concurrentie in de banksector. Het is namelijk zo dat het proces van fractional reserve banking serieuze stimulansen biedt aan banken om te fuseren: op die manier worden overschrijvingen tussen zichtrekeningen namelijk interne boekhoudkundige verrichtingen. De hoeveelheid geld die opgevraagd wordt, is dus kleiner omdat het nu om interne verrichtingen gaat; het gevolg is dat banken meer geld kunnen uitlenen (i.e. functioneren met een lagere reserveratio). In afwezigheid van die 'schaalvoordelen' worden kleine banken rendabel: iedereen met een betrouwbare reputatie kan zo'n "opslagplaats" opstarten; iedereen met een betrouwbare reputatie kan een spaarbank opstarten. Wat de uiteindelijke gevolgen op de marktstructuur gaan zijn, kan natuurlijk niemand voorspellen.

Ik hoop dat dat je vraag 'n beetje beantwoordt?

Percalion · 14 juni 2007, 13:01

En dat Wikipedia-artikel trekt op de ballen, imho.

Kay_ · 14 juni 2007, 13:07

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

En dat Wikipedia-artikel trekt op de ballen, imho.

Inderdaad, ik kon er niet aan uit

exodus · 14 juni 2007, 13:10

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

- Meer concurrentie in de banksector. Het is namelijk zo dat het proces van fractional reserve banking serieuze stimulansen biedt aan banken om te fuseren: op die manier worden overschrijvingen tussen zichtrekeningen namelijk interne boekhoudkundige verrichtingen. De hoeveelheid geld die opgevraagd wordt, is dus kleiner omdat het nu om interne verrichtingen gaat; het gevolg is dat banken meer geld kunnen uitlenen (i.e. functioneren met een lagere reserveratio). In afwezigheid van die 'schaalvoordelen' worden kleine banken rendabel: iedereen met een betrouwbare reputatie kan zo'n "opslagplaats" opstarten; iedereen met een betrouwbare reputatie kan een spaarbank opstarten. Wat de uiteindelijke gevolgen op de marktstructuur gaan zijn, kan natuurlijk niemand voorspellen.

Ik hoop dat dat je vraag 'n beetje beantwoordt?

Dat laatste is natuurlijk wat ze niet willen.

Percalion · 14 juni 2007, 13:25

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door exodus

Dat laatste is natuurlijk wat ze niet willen.

De ze is niet zozeer de banksector. Die kunnen gerust tegen 'n stootje, dat beetje competitie is niet de reden waarom de full reserve banking er niet doorkomt.
Maar Fractional Reserve Banking betekent natuurlijk dat je meer leningen kunt toestaan, en dus meer interesten incasseren. Dat is altijd mooi meegenomen.

Je mag bovendien niet vergeten dat vooral overheden graag en veel beroep doen op banken om hun staatsschulden te financieren. Dat was al zo ten tijde van Karel V, en dat is vandaag de dag niet anders.

Ik denk trouwens dat, in afwezigheid van beschermingsmaatregelen, fractional reserve banking zoals we het nu kennen geen lang leven beschoren zou zijn. Ik weet niet of we dan onmiddellijk naar full reserve banking zouden gaan; maar de reserves zouden toch een pak hoger liggen. Fortis zou er namelijk alle belang bij hebben om de instabiliteit van KBC aan te tonen en omgekeerd, desnoods door in één keer al hun openstaande tegoeden tegenover KBC op te eisen en zo een 'bank run' te initiëren. Dat zou een soort check and balance vormen.

Firestone · 14 juni 2007, 13:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Ik hoop dat dat je vraag 'n beetje beantwoordt?

Zeer zeker, bedankt!

Al zit ik nu met nieuwe vragen, die ik later wel zal posten.

Percalion · 14 juni 2007, 13:30

Of PB'en of mailen of efkes binnewippeuh.

14 juni 2007, 12:18	#1
Firestone Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 5 juni 2004 Locatie: Antwerpen Berichten: 25.793	Full-reserve banking 101 Naar aanleiding van de discussie in de Ron Paul thread heb ik een vraag voor de slimme libertariërs op dit forum (de "slimme" is overigens niet ironisch bedoeld). Hoe ziet in de praktijk een banksysteem eruit dat niet aan fractional banking doet? Kan iemand dat eens uitleggen zodat een gewoon Joods meisje uit Antwerpen zonder economische opleiding het begrijpt? Een link geven naar een goede uitleg wordt uiteraard ook geappreciëerd. Ik heb het artikel op Wikipedia gelezen, maar wordt er niet veel wijzer van. Voor de goede orde, ik ken de complottheorieën over Stoute Ploutocratische Joodse Bankiers, daar bestaan speciale threads voor. Daar is het mij hier niet om te doen. Iemand? __________________ The method of science is tried and true. It is not perfect, it's just the best we have. And to abandon it, with its skeptical protocols is the pathway to a dark age. -- Carl Sagan Laatst gewijzigd door Firestone : 14 juni 2007 om 12:21.

14 juni 2007, 12:59	#7
Percalion Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 29 december 2003 Locatie: Vrije Markt Berichten: 10.698	Awel, We moeten eerst een onderscheid maken tussen twee soorten financiële producten waar banken zich mee bezighouden. De eerste soort zijn de (onmiddellijk opeisbare) zichtrekeningen. De tweede soort zijn de spaardeposito's, termijnrekeningen, kasbons, obligaties. (We laten aandelen buiten beschouwing, die zijn niet echt nodig voor de uitleg). Het verschil zit 'm in de opeisbaarheid. Zichtrekeningen zijn onmiddellijk opvraagbaar: iedereen kan in principe geld uit de muur halen. Het geld op een zichtrekening moét zelfs onmiddellijk opvraagbaar zijn, per definitie. Daar komt nog bij dat je dankzij elektronisch betaalverkeer in feite op elk ogenblik over dat geld kan beschikken. Met andere woorden: geld op een zichtrekening is perfect vergelijkbaar met geld in een portefeuille. Je kan het onmiddellijk uitgeven, je kan er onmiddellijk over beschikken. Daartegenover staan de termijndeposito's. (Wat wij spaarboekjes en spaarrekeningen noemen, vallen strikt genomen vaak onder de eerste categorie, als je onmiddellijk je spaargeld kan opvragen op eender welk moment). Bij een termijndeposito kan je pas over je geld beschikken na een op voorhand vastgelegde termijn (bv. drie maanden, twee jaar). Termijndeposito's zijn dus niet perfect equivalent met geld: je kan er niet meteen over beschikken. Je hebt allicht de fractional reserve banking-discussie al wat gevolgd en dus weet je dat banken nooit het volledige bedrag dat op zichtrekeningen staat, in hun kluis houden: het grootste stuk wordt uitgeleend. Dat geldt ook voor de termijndeposito's trouwens. Maar in het laatste geval gaat het technisch gezien om een lening: de klant heeft geld uitgeleend aan de bank, op een vaste termijn, tegen een rentevoet. In het eerste geval gaat het net niét om een lening. Je geld is niet uitgeleend, het is in bewaargeving gebracht bij de bank en je hebt het recht om er op elk ogenblik over te beschikken. De bank zou dus ook daadwerkelijk dat geld beschikbaar moeten hebben, zoniet is er sprake van fraude. (Voor 'n juridische onderbouw verwijs ik geïnteresseerden naar het werk van prof. Jesùs Huerta de Soto, "Money, Bank Credit and Economic Cycles", waar hij dit onderscheid uitlegt en beargumenteert). De bedoeling van full reserve banking is dan ook het volgende: dat banken ook effectief al het geld dat op zichtrekeningen staat, in hun kluis houden. Zodat een zichtrekeninghouder op elk ogenblik naar de bank kan gaan en z'n hele rekening opeisen - meer zelfs: zodat alle rekeninghouders op hetzelfde ogenblik naar de bank kunnen gaan en al hun tegoeden kunnen opeisen, zonder dat de bank failliet gaat. Het gaat hier niet om een 'worst-case-scenario' maar om een recht: alle rekeninghouders hebben recht op hun geld, het is immers onmiddellijk opeisbaar want een zichtrekening. Hoe zou zoiets praktisch in zijn werk gaan? Wel, op zich is het niet moeilijk om de vereiste in te voeren dat al het geld dat op zichtrekeningen staat, door de banken moet bewaard worden en altijd beschikbaar moet zijn. Maar de meest voor de hand liggende vraag is: als banken dat geld bijhouden, hoe in godsnaam gaan er dan leningen aan bedrijven toegekend worden? Welnu, we zagen al dat termijndeposito's zelf een soort lening vormen van de cliënt aan zijn bank. Onder een regime van full reserve banking zullen banken geld lenen van hun cliënten (d.w.z. termijndeposito's aantrekken) en dit geld uitlenen aan bedrijven, particulieren... Het voordeel hiervan is dat de mogelijkheid van een bankcrisis verdwijnt. Een bank kan altijd haar zichtrekeningen uitbetalen (per definitie), en een bank kan altijd min of meer betrouwbaar voorspellen wanneer haar leningen terugbetaald zullen worden en wanneer ze zelf het geld moet terugbetalen aan haar cliënten. Een tweede voordeel is dat de geldcreatie door fractional reserve banking hiermee verdwijnt, waardoor ook de negatieve gevolgen van dat geknoei met de geldmassa verdwijnen (met name de sterke fluctuaties in economische activiteit). De bank die zichtrekeningen bijhoudt, moet dus geld (of goud, als het even kan) bewaren voor haar klanten. Het is dus niet meer dan logisch dat de bank (die eigenlijk verwordt tot een magazijn, een opslagplaats) daarvoor een vergoeding vraagt van haar klanten. De kosten van zichtrekeningen zullen dus stijgen om de kosten te dekken die de bank moet dragen om het geld te bewaken en op te slaan. Kort samengevat: - Wie onmiddellijk geld beschikbaar wil, kan ofwel z'n geld contant houden, ofwel op een zichtrekening plaatsen mits een vergoeding. In het laatste geval is zijn geld altijd onmiddellijk opeisbaar. Zelfs bij een totale bank run blijft het financieel systeem overeind zonder de minste moeilijkheden. - Wie geld wil investeren, doet dit op vaste termijnen via termijndeposito's (bv. op één maand, drie maand, één jaar, ... ), of via andere beleggingsproducten (bv. obligaties van betrouwbare debiteuren, aandelen). - De banksector wordt een echte financiële intermediator: ze leent geld bij spaarders en leent het uit aan investeerders. - Een heel stuk van de huidige regulering kan de vuilbak in, bv. het verbod op de 'gemengde bank'. Een bank kan gerust een holding worden, en dus beleggen in aandelen van bedrijven enz., zolang ze dit doet met geld dat ze zelf geleend heeft (via termijndeposito's dus). Ze moet er gewoon voor zorgen dat ze haar spaarders op vervaldag kan terugbetalen. Een bank kan dus een hypotheekkas, een investeringsmaatschappij, ... zijn - maar niét met het geld van de zichtrekeningen. Het spreekt voor zich dat overschrijvingen tussen zichtrekeningen van verschillende banken nog altijd mogelijk blijft, dat mensen ook nog altijd zelf kunnen beleggen in obligaties, aandelen... enzoverder. Een paar minder voor de hand liggende gevolgen zijn - Een stuk meer economische stabiliteit. Het proces van 'fractional reserve banking' (waarbij geld tegelijkertijd als zichtrekening beschouwd wordt én uitgeleend wordt aan bedrijven) komt neer op massale geldcreatie, in functie van de vraag naar kredieten. Dat betekent dat in periodes van economische groei de geldhoeveelheid uitbreidt (reserveratio daalt), wat tot een kunstmatige boom leidt; terwijl in periodes van recessie deze geldhoeveelheid wegsmelt (doordat banken minder snel geld uitlenen of zelfs gewoon failliet gaan). Het full reserve banking-systeem vermijdt dat de banksector de hoeveelheid geld kan beïnvloeden. - Meer concurrentie in de banksector. Het is namelijk zo dat het proces van fractional reserve banking serieuze stimulansen biedt aan banken om te fuseren: op die manier worden overschrijvingen tussen zichtrekeningen namelijk interne boekhoudkundige verrichtingen. De hoeveelheid geld die opgevraagd wordt, is dus kleiner omdat het nu om interne verrichtingen gaat; het gevolg is dat banken meer geld kunnen uitlenen (i.e. functioneren met een lagere reserveratio). In afwezigheid van die 'schaalvoordelen' worden kleine banken rendabel: iedereen met een betrouwbare reputatie kan zo'n "opslagplaats" opstarten; iedereen met een betrouwbare reputatie kan een spaarbank opstarten. Wat de uiteindelijke gevolgen op de marktstructuur gaan zijn, kan natuurlijk niemand voorspellen. Ik hoop dat dat je vraag 'n beetje beantwoordt? __________________ Hitler was a massmurdering fuckhead, as many important historians have said.

14 juni 2007, 13:01	#8
Percalion Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 29 december 2003 Locatie: Vrije Markt Berichten: 10.698	En dat Wikipedia-artikel trekt op de ballen, imho. __________________ Hitler was a massmurdering fuckhead, as many important historians have said.

14 juni 2007, 13:30	#13
Percalion Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 29 december 2003 Locatie: Vrije Markt Berichten: 10.698	Of PB'en of mailen of efkes binnewippeuh. __________________ Hitler was a massmurdering fuckhead, as many important historians have said.