Nationalisme

[H. Guderian]

Tussen de begrippen volk, natie en staat bestaat een enorme begripsverwarring, die opzettelijk in het leven wordt gehouden om verdeeldheid te zaaien en eendracht, de zo nodige eendracht in Europa te verhinderen. Het is dan ook niet nodig noch wenselijk te putten uit het taal-en begripsreservoir van het liberaal-kapitalisme noch van het marxisme, waarin woorden “met dubbele bodem” als etiketten gebruikt worden om een Verenigd Europa te verhinderen.

Dat de taal hierin een belangrijke rol speelt blijkt overduidelijk uit de ideologische overbelasting van het begrip “nationalisme”, dat de ene keer bijv. gebruikt wordt om het imperialisme van een grootmacht te rechtvaardigen (ik denk bijv. aan de Franse buitenlandse politiek). Aan de andere kant wordt “nationalisme” dan weer voorgesteld als iets engs, iets bekrompens, een zich opsluiten binnen z’n eigen kring, en wordt het gelijkgesteld met provincialisme, particularisme, separatisme en dorpstorenmentaliteit. Om uit die kringloop van verkeerde voorstellingen te geraken is het m.i. nodig enerzijds terug te gaan naar de etymologie van het woord, anderzijds terug te gaan naar de opvattingen over volk, natie en staat zoals ze ontwikkeld werden door de Fransman J.J. Rousseau (revolutie van 1789) en door z’n Duitse tegenpool Johann Gottfried Herder. Wat de etymologie betreft blijkt duidelijk dat “NATIE” stamt van het begrip “nasci” (Latijn: geboren worden), behoren tot éénzelfde groep bloedverwante mensen; en dat “staat” afstamt van “stare”, gevestigd zijn, m.a.w. een vaste structuur hebben.

De Romaans-Latijnse opvattingen van Rousseau in dit verband (lees: Du contrat social) kunnen grosso modo samengevat worden in deze reeks van prioriteiten: één staat, dus één volk, en één taal. Dit betekent dat de Romaanse opvatting zoals ze zich heeft doorgezet in de moderne staten uitgaat van een fundamenteel verkeerd vertrekpunt. Het is immers niet zo dat er éérst een structuur is (een staat), waarin dan de mensen worden ingepast en hen een vreemde taal wordt opgedrongen. Dergelijke opvattingen noemen we staatsnationalisme, een verdrukkend onrechtvaardig systeem dat wij gelijkstellen met chauvinisme en imperialisme, en dat we steeds op de scherpste wijze dienen te bestrijden, waar, wanneer en hoe mogelijk.

De Germaanse opvattingen van J.G. Herder daarentegen stellen de reeks voorop: één volk dus één taal, en één staat wat precies het tegenovergestelde is. Hier is het volk, of zo men wil de natie (want een “natie” is een tot volledige zelfontplooiing en zelfbewustzijn gekomen volk, aldus de moderne grote denkers van het nationalisme zoals Eugen Lemberg, Karl Mannheim, prof. Guy Héraud,… Hier is volk het levende organisme dat een structuur (staat) aanneemt volgens z’n eigen aard en traditie en waarin de rijke verscheidenheid van al z’n inwoners tot bloei kan komen. Deze opvattingen noemen we dan ook het volksnationalisme en het is o.i. de sterkste motorische kracht in het huidige wereldgebeuren en de integratiefactor bij uitstek waardoor de hedendaagse ontwortelde mens zich weer in een warme gemeenschap geborgen kan voelen. De moedertaal is daarvoor een onontbeerlijke factor: zo spreekt het voor ons vanzelf dat wij door de gemeenschap van taal met het huidige Nederland (Rijksnederland) verbonden zijn, en ons Heel-Nederlands bewustzijn wordt dan ook bepaald door een bloedverbondenheid (gemeenschappelijke afstamming), een historische lotsverbondenheid (die gebroken werd door de voortdurende kolonisatie van onze zuidelijke Nederlanden en haar hoogtepunt kende met de Spaanse bezetting) en een stelsel van factoren als landschap, milieu, klimaat, ligging,… die men niet ten onrechte geopolitiek heeft genoemd.

Het spreekt dus vanzelf dat wij als dragende wereldbeschouwing, als ideologie in de echte positieve betekenis van het woord, het volksnationalisme vooropstellen, niet enkel voor het Vlaams-nationalisme, niet enkel voor de reïntegratie van de Nederlandse stam (zo zou wijlen prof. Pieter Geyl het gezegd hebben) in de hele Nederlanden: nl. het huidige Vlaanderen + Noord-Nederland + Friesland + Zuid-Vlaanderen (ten onrechte Frans-Vlaanderen genoemd); maar consequent doorgetrokken in de éénmaking van ons Europa. Niet het Europa der vette bankiers of het Europa der huidige gecentraliseerde, overgeadministreerde onderdrukkende staten, maar het federale Europese Rijk van vrije volkeren, vrij van etatisme en chauvinisme, vrij van het Amerikaanse dollar-imperialisme, vrij van zionistische of islamistische kuiperijen.

Het doel van de Vlaamse Beweging, en van de Vlaams-nationale Beweging in het bijzonder, is er steeds op gericht geweest baas te zijn in eigen huis. Na de periode van het federalisme is het al geruime tijd meer dan nodig de volledige onafhankelijkheid van Vlaanderen voorop te stellen. Een denkpiste die in steeds meer middens ingang vindt, hoewel het pakweg 20 jaar geleden nog een taboe was dat enkel leefde in een kleine radicale kern. Als Vlaams-nationale radicalen, en men mag er fier op zijn te behoren tot die extremistische avant-garde, eisen we de herovering van Brussel als behorend tot de integriteit van het Nederlandse taalgebied. Dit is onze zwaarste opdracht maar in de belgische staat die door en door rot is van wanbestuur, corruptie en schandalen, komt er onvermijdelijk ook een einde aan het geduld van het Vlaamse volk, hoe lijdzaam, loom, moe en volgevreten het ook moge zijn! Zelfs al mocht dit toch niet gebeuren, dan staan wij achter de woorden van Cyriel Verschaeve: “trots den volke, voor het volke”, m.a.w. als het volk zich niet meer kan optillen uit de lethargie waarin het is gedompeld, dan zijn de radicale nationalisten de voorhoede en de elite die dit volk zal meetrekken, desnoods willens nillens!

De Vlaamse ontvoogdingsstrijd is altijd al een dwangstrijd geweest vanaf J.F. Willems over Rodenbachs revolutionaire contestatie, en het activisme van W.O.I tot de grote sprong voorwaarts in het Interbellum, waarvoor velen zich letterlijk hebben kapot gewerkt (Staf Declercq, Jeroom Leuridan, Joris Van Severen,…). Een dwangstrijd, dikwijls tegen heug en meug van den volke in een allesgevend levensideaal, belichaamd in de tot symbool geworden August Borms, die kreupel en ziek door de belgische wraakjustitie werd vermoord. Dwangstrijd, een beter begrip dan het bevrijdingsnationalisme waarover men zo graag praat en al te lichtvaardig schermt. Deze Vlaams-nationale en Vlaams-sociale ontvoogdingsstrijd moet definitief in het offensief gaan!

[Paulus de Boskabouter]

m.a.w. als het volk zich niet meer kan optillen uit de lethargie waarin het is gedompeld, dan zijn de radicale nationalisten de voorhoede en de elite die dit volk zal meetrekken, desnoods willens nillens!

Elite?


Typisch voor jullie: willens nillens.

Verschiet maar niet te veel kruit op het internet

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door H. Guderian

[size=2]Tussen de begrippen volk, natie en staat bestaat een enorme begripsverwarring, die opzettelijk in het leven wordt gehouden om verdeeldheid te zaaien en eendracht, de zo nodige eendracht in Europa te verhinderen. Het is dan ook niet nodig noch wenselijk te putten uit het taal-en begripsreservoir van het liberaal-kapitalisme noch van het marxisme, waarin woorden “met dubbele bodem” als etiketten gebruikt worden om een Verenigd Europa te verhinderen.

Dat de taal hierin een belangrijke rol speelt blijkt overduidelijk uit de ideologische overbelasting van het begrip “nationalisme”, dat de ene keer bijv. gebruikt wordt om het imperialisme van een grootmacht te rechtvaardigen (ik denk bijv. aan de Franse buitenlandse politiek). Aan de andere kant wordt “nationalisme” dan weer voorgesteld als iets engs, iets bekrompens, een zich opsluiten binnen z’n eigen kring, en wordt het gelijkgesteld met provincialisme, particularisme, separatisme en dorpstorenmentaliteit. Om uit die kringloop van verkeerde voorstellingen te geraken is het m.i. nodig enerzijds terug te gaan naar de etymologie van het woord, anderzijds terug te gaan naar de opvattingen over volk, natie en staat zoals ze ontwikkeld werden door de Fransman J.J. Rousseau (revolutie van 1789) en door z’n Duitse tegenpool Johann Gottfried Herder. Wat de etymologie betreft blijkt duidelijk dat “NATIE” stamt van het begrip “nasci” (Latijn: geboren worden), behoren tot éénzelfde groep bloedverwante mensen; en dat “staat” afstamt van “stare”, gevestigd zijn, m.a.w. een vaste structuur hebben.

De Romaans-Latijnse opvattingen van Rousseau in dit verband (lees: Du contrat social) kunnen grosso modo samengevat worden in deze reeks van prioriteiten: één staat, dus één volk, en één taal. Dit betekent dat de Romaanse opvatting zoals ze zich heeft doorgezet in de moderne staten uitgaat van een fundamenteel verkeerd vertrekpunt. Het is immers niet zo dat er éérst een structuur is (een staat), waarin dan de mensen worden ingepast en hen een vreemde taal wordt opgedrongen. Dergelijke opvattingen noemen we staatsnationalisme, een verdrukkend onrechtvaardig systeem dat wij gelijkstellen met chauvinisme en imperialisme, en dat we steeds op de scherpste wijze dienen te bestrijden, waar, wanneer en hoe mogelijk.

De Germaanse opvattingen van J.G. Herder daarentegen stellen de reeks voorop: één volk dus één taal, en één staat wat precies het tegenovergestelde is. Hier is het volk, of zo men wil de natie (want een “natie” is een tot volledige zelfontplooiing en zelfbewustzijn gekomen volk, aldus de moderne grote denkers van het nationalisme zoals Eugen Lemberg, Karl Mannheim, prof. Guy Héraud,… Hier is volk het levende organisme dat een structuur (staat) aanneemt volgens z’n eigen aard en traditie en waarin de rijke verscheidenheid van al z’n inwoners tot bloei kan komen. Deze opvattingen noemen we dan ook het volksnationalisme en het is o.i. de sterkste motorische kracht in het huidige wereldgebeuren en de integratiefactor bij uitstek waardoor de hedendaagse ontwortelde mens zich weer in een warme gemeenschap geborgen kan voelen. De moedertaal is daarvoor een onontbeerlijke factor: zo spreekt het voor ons vanzelf dat wij door de gemeenschap van taal met het huidige Nederland (Rijksnederland) verbonden zijn, en ons Heel-Nederlands bewustzijn wordt dan ook bepaald door een bloedverbondenheid (gemeenschappelijke afstamming), een historische lotsverbondenheid (die gebroken werd door de voortdurende kolonisatie van onze zuidelijke Nederlanden en haar hoogtepunt kende met de Spaanse bezetting) en een stelsel van factoren als landschap, milieu, klimaat, ligging,… die men niet ten onrechte geopolitiek heeft genoemd.

Het spreekt dus vanzelf dat wij als dragende wereldbeschouwing, als ideologie in de echte positieve betekenis van het woord, het volksnationalisme vooropstellen, niet enkel voor het Vlaams-nationalisme, niet enkel voor de reïntegratie van de Nederlandse stam (zo zou wijlen prof. Pieter Geyl het gezegd hebben) in de hele Nederlanden: nl. het huidige Vlaanderen + Noord-Nederland + Friesland + Zuid-Vlaanderen (ten onrechte Frans-Vlaanderen genoemd); maar consequent doorgetrokken in de éénmaking van ons Europa. Niet het Europa der vette bankiers of het Europa der huidige gecentraliseerde, overgeadministreerde onderdrukkende staten, maar het federale Europese Rijk van vrije volkeren, vrij van etatisme en chauvinisme, vrij van het Amerikaanse dollar-imperialisme, vrij van zionistische of islamistische kuiperijen.

Het doel van de Vlaamse Beweging, en van de Vlaams-nationale Beweging in het bijzonder, is er steeds op gericht geweest baas te zijn in eigen huis. Na de periode van het federalisme is het al geruime tijd meer dan nodig de volledige onafhankelijkheid van Vlaanderen voorop te stellen. Een denkpiste die in steeds meer middens ingang vindt, hoewel het pakweg 20 jaar geleden nog een taboe was dat enkel leefde in een kleine radicale kern. Als Vlaams-nationale radicalen, en men mag er fier op zijn te behoren tot die extremistische avant-garde, eisen we de herovering van Brussel als behorend tot de integriteit van het Nederlandse taalgebied. Dit is onze zwaarste opdracht maar in de belgische staat die door en door rot is van wanbestuur, corruptie en schandalen, komt er onvermijdelijk ook een einde aan het geduld van het Vlaamse volk, hoe lijdzaam, loom, moe en volgevreten het ook moge zijn! Zelfs al mocht dit toch niet gebeuren, dan staan wij achter de woorden van Cyriel Verschaeve: “trots den volke, voor het volke”, m.a.w. als het volk zich niet meer kan optillen uit de lethargie waarin het is gedompeld, dan zijn de radicale nationalisten de voorhoede en de elite die dit volk zal meetrekken, desnoods willens nillens!

De Vlaamse ontvoogdingsstrijd is altijd al een dwangstrijd geweest vanaf J.F. Willems over Rodenbachs revolutionaire contestatie, en het activisme van W.O.I tot de grote sprong voorwaarts in het Interbellum, waarvoor velen zich letterlijk hebben kapot gewerkt (Staf Declercq, Jeroom Leuridan, Joris Van Severen,…). Een dwangstrijd, dikwijls tegen heug en meug van den volke in een allesgevend levensideaal, belichaamd in de tot symbool geworden August Borms, die kreupel en ziek door de belgische wraakjustitie werd vermoord. Dwangstrijd, een beter begrip dan het bevrijdingsnationalisme waarover men zo graag praat en al te lichtvaardig schermt. Deze Vlaams-nationale en Vlaams-sociale ontvoogdingsstrijd moet definitief in het offensief gaan!

[/size]

Oorspronkelijk geplaatst door Guderian

Het doel van de Vlaamse Beweging, en van de Vlaams-nationale Beweging in het bijzonder, is er steeds op gericht geweest baas te zijn in eigen huis.

Zo binnen een staatbestel een groep beslist uit eigenbelang niet meer "mee te doen aan dat staatsbestel" (zij het gedeeltelijk, zoals de Vlaamse beweging, zij het volledig, zoals Corsicanen en slovenen, kan dat dan wel éénzijdig, zoals bij het sloveense referendum?(dit zijn maar enkele voorbeelden, er zijn er tientallen of honderden zelfs, in de wereldgeschiedenis) Hebben de andere burgers van d�*t staatsbestel daar dan plot geen medezeggenschap meer over, gewoon omdat de separatisten (die uit eigenbelang handelen) nationalisme als reden opgeven?zoals in ex-Joegoslavië gebeurde?
Dan kan in België ook bvb Knokke zich tot onafhankelijke republiek uitroepen en van de inkomsten van toerisme en casino leven, waarbij ze, gezien hun onafhankelijkheid, bovendien een fiscaal paradijs kunnen zijn en belastingontduiking en witwasoperaties kunnen invoeren als lucratieve activiteit.

[size=4]KNOKKE-HET ZOUTE VRIJ EN ONAFHANKELIJK, WERP HET VLAAMSE JUK AF!!! VIVE LE KNOCKE LE ZOUTE LIBRE!!![/size]
De vlaams-belgische overheersing heeft nu lang genoeg geduurd, KNOKKE HET ZOUTE!!
LAAT U NIET LANGER UITZUIGEN DOOR VLAAMSE PARASIETEN!!
“trots den volke, voor het volke”! Als het volk zich niet meer kan optillen uit de lethargie waarin het is gedompeld, dan zijn de radicale nationalisten de voorhoede en de elite die dit volk zal meetrekken, desnoods willens nillens! LEVE HET KNOKSE NATIONALISME! KNOKKE HET ZOUTE VRIJ NU!!! HET KNOKSE VOLK WIL VRIJHEID!!![/

[size=2]niet op de openbare weg gooien[/size]

[C uit W]

Filosoof, je redenering is fout, de "groepen" die uit het staatsbestel willen, willen er net uit omdat de staat hen opgedrongen is, niet hun eigenbelang is dus de storende factor, maar het eigenbelang van die staat.
Zo zal een groep die bij een staat hoort zich er nooit van afscheuren voor de simpele reden dat ze erbijhoort.
Een vlaamse stad zonder vlaanderen kan niet.

[schaduwgemeenteraadslid]

Nationalisme als internationale ideologie

"Als politieke doctrine is nationalisme de overtuiging dat de volkeren van de wereld verdeeld zijn in naties en dat elk van deze naties het recht heeft op zelfbeschikking, hetzij als een autonome eenheid binnen de staat, hetzij als een autonome staat zelf" (Ignatieff 1993: 11).

Nationalisme veronderstelt dus het bestaan van een gecentraliseerde staat en/of "een moreel-politiek klimaat waarin het bestaan van zulke gecentraliseerde eenheden als vanzelfsprekend worden beschouwd en als normatief worden gezien", en het wordt gemotiveerd door de overtuiging dat de culturele grenzen moeten samenvallen met de staatsgrenzen (Gellner 1983).

Ondanks de gerichtheid op de eigen natie is het nationalisme een internationale ideologie. Het geloof in de soevereine natie als politieke eenheid en de adoptie van een aantal symbolen voor dit geloof (een vlag, een volkslied, een naam...) zijn eigen aan alle nationalismen, zowel in de sociale bewegingen als in de gevestigde naties.

"Nationalists live in an international world, and their ideology is itself an international ideology. Without constant observation of the world of other nations, nationalists would be unable to claim that their nations meet the universal codes of nationhood" (Billig 1995: 80).

Soorten van nationalisme

Binnen dit algemeen kader worden twee soorten van nationalisme onderscheiden: het nationalisme van sociale bewegingen gericht op de constructie van een nieuwe natie en het geïnstitutionaliseerde nationalisme gericht op het behoud van een bestaande natie. Vaak valt dit samen met de tweedeling in etnisch-cultureel en civiel nationalisme (zie: de natie): sociale bewegingen voelen de behoefte om de door hen gewenste natiestaat te legitimeren; het civiele nationalisme beroept zich op de onderhorigheid van alle nationale 'burgers' aan de bestaande wetten.

Vaak wordt de term 'nationalisme' alleen gebruikt voor al dan niet explosieve vormen vormen van etnisch-cultureel nationalisme in gebieden waar het proces van natievorming nog niet voltooid is (bv. Deutsch 1966). Als zodanig zijn er vele varianten: een heropleving van geminoriseerde cultuurtradities en cultuurtalen (bv. Catalonië), een poging om een taal in het staatsapparaat erkend te krijgen (bv. Vlaanderen in de 19de eeuw), een poging om staatkundig verbrokkelde cultuurnaties samen te voegen (bv. het ontstaan van Italië), een nationale afscheidingsbeweging (bv. Ierland), een poging om de staat uit te breiden om 'volksverwanten', 'taalverwanten' e.d. binnen de eigen staatsgrenzen te brengen (bv. Nazi-Duitsland, panslavisme)... (Leerssen 1993). Ook binnen eenzelfde nationalistische beweging kunnen gelijktijdig verschillende strekkingen actief zijn, zowel 'harde' als 'zachte'; dat is bv. het geval in Vlaanderen (Reynebeau 1995).

Omdat het nationalische streven van sociale bewegingen in strijd is met de bestaande orde neemt het soms zijn toevlucht tot hardere vormen van actie, in extremis terroristisch geweld (bv. de Baskische afscheidingsbeweging ETA). Het officiële, behoudsgezinde nationalisme beschikt daarentegen over geïnstitutionaliseerde middelen van geweld. Ook op dit specifieke gebied blijkt het nationalisme vaak een internationale aangelegenheid: de Verenigde Staten, de primus inter pares onder de natiestaten, werpt zich op als bewaker van een wereldorde waarin naties 'natuurlijk' zijn, en aarzelt soms niet om militair op te treden wanneer die orde - met uiteraard alle Amerikaanse belangen die daarbij in het geding zijn - geschonden wordt (Billig 1995). Een recente manifestatie hiervan is de Golfoorlog. Bij het aanbreken van die oorlog verklaarde de Amerikaanse president Bush:

"We have before us the opportunity to forge for ourselves and for future generations a new world order, a world where the rule of law, not the law of the jungle, governs the conduct of nations" (gecit. in Billig 1995: 1).

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door C uit W

Filosoof, je redenering is fout, de "groepen" die uit het staatsbestel willen, willen er net uit omdat de staat hen opgedrongen is, niet hun eigenbelang is dus de storende factor, maar het eigenbelang van die staat.
Zo zal een groep die bij een staat hoort zich er nooit van afscheuren voor de simpele reden dat ze erbijhoort.
Een vlaamse stad zonder vlaanderen kan niet.

C uit W,
There is more to it than meets the eye!!
JIJ gaat ervan uit dat de staat hen opgedrongen is. Dat is een subjectieve stelling: Het gevoel is dat die staat opgedrongen is: meer dan een "gevoel" is dat niet, tenzij in geval van militaire overrompelling. Gelijk welke hoek van de wereld kan zich dat gevoel aanpraten, zéker als ze denken dat ze er materieel belang bij hebben



Je bewijst het trouwens direct: "Zo zal een groep die bij een staat hoort zich er nooit van afscheuren voor de simpele reden dat ze erbijhoort.
Een vlaamse stad zonder Vlaanderen kan niet."
JIJ beslist hier dat ze erbij hoort en dat ze dus niet zonder Vlaanderen kan. Dat is een opinie, een gevoel, maar het knoks nationalistisch gevoel zegt het tegenovergestelde: Wie heeft er dan gelijk?? JIJ of ZIJ? Vlaanderen of Knokke? En op basis waarvan? WIE of WAT bepaalt wat waarbij hoort?De taal? Iedereen wéét en hoort toch dat de taal van de "Place M'as tu vu?" niet dezelfde is als die van de Grote markt van Eeklo! [/b] Huidskleur? ras? Volksverbondenheid? Hoe definieer dat? Als een gevoel?Samenhorigheidsgevoel? een gevoel weeral.. Geschiedenis? die hangt af van grenzen die ooit eens zijn vastgelegd nadat iemand bewezen had sterker te zijn dan een andere... Gezamenlijke belangen? Het knoks nationalistisch gevoel zegt hen dat de belangen tegenstrijdig zijn, dat ze materiëel onafhankelijk beter af zouden zijn en dat Vlaanderen zich dus aan hen opdringt!

[size=4]KNOKKE- het ZOUTE ONAFHANKELIJK NU !![/size]

[Bruno*]

m.a.w. als het volk zich niet meer kan optillen uit de lethargie waarin het is gedompeld, dan zijn de radicale nationalisten de voorhoede en de elite die dit volk zal meetrekken, desnoods willens nillens!

Die Guderian toch, altijd in voor een grapje samen met de rest van de VB-kolderbrigade 8)

[thePiano]

Oorspronkelijk geplaatst door H. Guderian

Als Vlaams-nationale radicalen, en men mag er fier op zijn te behoren tot die extremistische avant-garde, eisen we de herovering van Brussel als behorend tot de integriteit van het Nederlandse taalgebied.

Laat Brussel maar daar waar het is. Brussel is nagenoeg helemaal verfranst en ik ken persoonlijk geen enkele vlaming die bereid is om de gekken van het Blok achterna te hollen om met duizend bommen en granaten Brussel weerom in te lijven bij het Vlaamse Gewest. Ten andere Brussel krijgt dankzij deze regering nog meer autonomie.

Je komt 700 jaar te laat Guderian

[C uit W]

Oorspronkelijk geplaatst door thePiano

Laat Brussel maar daar waar het is. Brussel is nagenoeg helemaal verfranst en ik ken persoonlijk geen enkele vlaming die bereid is om de gekken van het Blok achterna te hollen om met duizend bommen en granaten Brussel weerom in te lijven bij het Vlaamse Gewest. Ten andere Brussel krijgt dankzij deze regering nog meer autonomie.

Je komt 700 jaar te laat Guderian

nog geen 100, maar kom.
Ik denk dat inlijven ook minder aggresief kan hoor.

[Suits You, Sir!]

Niks mee te maken... te laat is te laat. De karavaan is al lang zelfbewust voorbij getrokken... 8)

[thePiano]

Oorspronkelijk geplaatst door C uit W

nog geen 100, maar kom.
Ik denk dat inlijven ook minder aggresief kan hoor.

Om het met een arabisch gezegde te illustreren: "Bij een geslacht schaap kan je het bloed niet meer teruggieten."

[H. Guderian]

Wart een belachelijk gezeik over "te laat komen" en dies meer...

Ten eerste, Brussel IS al de hoofdstad van Vlaanderen.
Ten tweede, Brussel wordt volledig omsloten door Vlaanderen en is dus een enclave die zonder Vlaanderen onmogelijk kan overleven. Brussel is bijvoorbeeld iop vlak van financiën, mobiliteit,... afhankelijk van Vlaanderen.

Vlaanderen kan die Franstalige krielhaantjes die nu een grote bek opzetten perfect in een wurggreep houden tot ze... stikken! 8)

[Renaud]

Oorspronkelijk geplaatst door H. Guderian

Wart een belachelijk gezeik over "te laat komen" en dies meer...

Ten eerste, Brussel IS al de hoofdstad van Vlaanderen.
Ten tweede, Brussel wordt volledig omsloten door Vlaanderen en is dus een enclave die zonder Vlaanderen onmogelijk kan overleven. Brussel is bijvoorbeeld iop vlak van financiën, mobiliteit,... afhankelijk van Vlaanderen.

Vlaanderen kan die Franstalige krielhaantjes die nu een grote bek opzetten perfect in een wurggreep houden tot ze... stikken! 8)

Je bent wel heel zelfverzekerd. We zullen nog wel zien...

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door H. Guderian

Vlaanderen kan die Franstalige krielhaantjes die nu een grote bek opzetten perfect in een wurggreep houden tot ze... stikken! 8)

Ik herinner mij een dictatortje dat dacht dat hij dat met Berlijn kon doen

[H. Guderian]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Ik herinner mij een dictatortje dat dacht dat hij dat met Berlijn kon doen

@Admin.: Een zandbak gevraagd voor TomB aub, een zandbak!

[H. Guderian]

Oorspronkelijk geplaatst door Renaud

Je bent wel heel zelfverzekerd. We zullen nog wel zien...

Inderdaad. Wie niet zelfverzekerd is moet niet aan politiek gaan doen met rebelse visies.

[Trol]

Oorspronkelijk geplaatst door H. Guderian

@Admin.: Een zandbak gevraagd voor TomB aub, een zandbak!

ge gaat ver.. te ver.. ik weiger vriendelijk te blijven doen tegen iemand die dictators de hemel in prijst. Scheld roept en kakt op iedereen. Andere uitlacht en belachelijk maakt maar zelf niks zinnigs zegt.

[size=6]*knip*
Trol, gelieve op uw woorden te letten[/size]

[H. Guderian]

Oorspronkelijk geplaatst door Trol

ge gaat ver.. te ver.. ik weiger vriendelijk te blijven doen tegen iemand die dictators de hemel in prijst. Scheld roept en kakt op iedereen. Andere uitlacht en belachelijk maakt maar zelf niks zinnigs zegt.
Daag me nog eens uit en dan zullen we eens ergens afspreken ze manneke.. aap

Gefrustreerd aan het raken belgicistje? 8)

[Trol]

Oorspronkelijk geplaatst door H. Guderian

Gefrustreerd aan het raken belgicistje? 8)

bwa.. het gaat nog net.. het bekoeld snel, wanneer ik realiseer dat u een klein kind bent dat veel praat heeft omdat hij langs de andere kant van de lijn zit.
Die enkel door een enkele vlaams blokker gesteund wordt..

[coosie]

Oorspronkelijk geplaatst door Trol

bwa.. het gaat nog net.. het bekoeld snel, wanneer ik realiseer dat u een klein kind bent dat veel praat heeft omdat hij langs de andere kant van de lijn zit.
Die enkel door een enkele vlaams blokker gesteund wordt..

Gewoon negeren trol !