van maatschappijsocialisme tot gemeenschapssocialisme

[PAJOT]

hxv x xzh zx xzhx xz

[AyneRand]

Oorspronkelijk geplaatst door Eichmann

In 1925 publiceerde Hermann Heller een klein geschrift "Sozialismus und Nation", dat op een overtuigende manier de onmogelijkheid van het maatschappij-socialisme aantoont en de overwinning van de heersende verstarring ziet in een terugkeer van het socialisme tot de nationale gemeenschap, in een positieve beaming van de gemeenschap-vormende waarden van de natie. De natie, zegt Heller in "Sozialismus und Nation", is een definitieve levensvorm, die door het socialisme niet k�*n uitgeschakeld worden en ook niet m�*g uitgeschakeld worden. Socialisme betekent volstrekt niet het einde, maar de voleinding van de nationale gemeenschap, niet de vernietiging van de nationale volksgemeenschap door de klasse, maar de vernietiging van de klasse door een waarachtige nationale volksgemeenschap. Uit deze opvattingen van Heller blijkt, dat hij in het volk-worden van het socialisme de voleinding ziet van de socialistische beweging en de overwinning van de burgerlijk-proletarische klassendialectiek. De arbeidersbeweging, zegt Heller nog, wil niet buiten de natie haar strijd voeren; zij wil de klasse vervullen met nationale levenskracht en uitgroeien tot “natie”. Zaak is de vorming van een “nationale Sozialistische Kulturgemeinschaft”. Zonder het behoud van de natie is er geen zelfontwikkeling van de arbeidersklasse mogelijk.

De arbeider moet weten, zo schrijft Heller verder, dat men alleen mens wordt in een nationale cultuurgemeenschap. Hij moet weten dat de gedachte, dat men met de kapitalistisch ontaarde proletariërs het socialisme kan opbouwen, een zinloze utopie is, en hij moet ten slotte weten, dat werkelijk socialisme niet in de lucht, maar in een bepaalde gemeenschap, op een bepaald hoekje grond verwezenlijkt wordt. Socialisme kan slechts de veruiterlijking zijn van een gemeenschap die werd opgebouwd op bloed, bodem, irrationele gevoelswaarden, geschiedenis en gemeenschappelijk cultuurbezit.

In de nieuwe westerse globale economie verdwijnt de arbeidersklasse, dus niets om u druk over te maken.

[solidarnosc]

Oorspronkelijk geplaatst door AyneRand

In de nieuwe westerse globale economie verdwijnt de arbeidersklasse, dus niets om u druk over te maken.

Onzin.

[Bruno*]

De arbeidersklasse verdwijnt niet, maar wel haar "bewustzijn" als klasse, gezien ze het steeds beter krijgt. Het communisme loopt 100 jaar achter.

[PAJOT]

De socialistische "slechte oneindigheid" van het marxisme valt samen met een grauwer wordende deemstering van de rationalistisch-matereialistische beschaving die sinds de XVIe eeuw de bestaansvormen van politiek en economie heeft beïnvloed en in toenemende mate heeft bepaald. In het midden en aan de zijkanten van die wereld, overal waar dit ten dode opgeschreven leven zijn ondergang te gemoet gaat, vertonen zich tekenen van een andere levenswil en treden andere krachten aan het licht. Ze zijn ten dele van religieuze en ten dele van natuurlijk-volkse aard. In de natuurlijke orde van zaken is de volkse gemeenschap de enige krachtbron en het enige milieu die de verwezenlijking van het socialisme niet alleen toelaten maar impliceren. Een werkelijk volkse gemeenschap is ook socialistisch. Het predikaat "socialistisch" is als de rijpe vrucht van een sterke nationale levensbloei.

In deze opvatting is het nationalisme ontdaan van zijn liberaal-burgerlijk karakter en het socialisme bevrijd van de greep van technicisme en collectivisme. Het nationale wordt van een sociale een politieke categorie. Het leven van de enkeling is hier vervuld van de idee, dat het maar zin krijgt door plicht en dienst, dat sociale rechten en aanspraken eerst gewettigd worden door het primaat van de nationale gemeenschap. Hier worden geen eisen gesteld die de gemeenschap niet dragen kan.

Het socialisme dat hier uit de gemeenschap ontstaat is niet ontsproten uit de bezit-nijd van een proletarische massa noch uit de harteloosheid van een zelfvoldane bourgeoisie, maar uit het besef van de geestelijke en menselijke armoede en de kreupele minderwaardigheid van een dergelijke levensstrijd. Het veronderstelt een teruggrijpen op hogere waarden, het vervullen van het leven met een geest van nationale solidariteit, de richting van de wil op dienstbereidschap en de onttakeling der demonen van hebzucht en zelfzucht. Het andere, het nationale of het volkse, dat buiten de dialectiek van de klassenstrijd der negentiende eeuw was gebleven, wordt de inhoud van een nieuwe levenskracht en de impuls van een nieuwe levenswil.

[AyneRand]

Ondertussen is het kapitalisme de enige economische keuze die perfect past bij democratie. Als voorbeeld kan je doodgewoon Vlaanderen nemen die het van een vooroorlogse armoede gemaakt heeft tot een van de rijkste regios ter wereld.

[AyneRand]

Oorspronkelijk geplaatst door AyneRand

Ondertussen is het kapitalisme de enige economische keuze die perfect past bij democratie. Als voorbeeld kan je doodgewoon Vlaanderen nemen die het van een vooroorlogse armoede gemaakt heeft tot een van de rijkste regios ter wereld.

En kapitalisme kan slechts bloeien daar waar individualisme het haalt op de solidaire maatschappij die de kiemen inhoudt van de mediocriteit.

[PAJOT]

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus

De arbeidersklasse verdwijnt niet, maar wel haar "bewustzijn" als klasse, gezien ze het steeds beter krijgt. Het communisme loopt 100 jaar achter.

Arbeid, kapitaal, winst, productiviteit zijn minder bepalend geworden in het kapitalistische systeem door sociale correcties, maar het huidige systeem zal op termijn onhoudbaar worden (sociale zekerheid, economische groei van ontwikkelingslanden, uitputting van de grondstoffen, ...).

[AyneRand]

Oorspronkelijk geplaatst door Eichmann

Arbeid, kapitaal, winst, productiviteit zijn minder bepalend geworden in het kapitalistische systeem door sociale correcties, maar het huidige systeem zal op termijn onhoudbaar worden (sociale zekerheid, economische groei van ontwikkelingslanden, uitputting van de grondstoffen, ...).

Tiens, wat is er mis met de economische groei van ontwikkelingslanden??

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door Eichmann

Arbeid, kapitaal, winst, productiviteit zijn minder bepalend geworden in het kapitalistische systeem door sociale correcties, maar het huidige systeem zal op termijn onhoudbaar worden (sociale zekerheid, economische groei van ontwikkelingslanden, uitputting van de grondstoffen, ...).

1) Sociale zekerheid: Dat heeft niets te maken met kapitalisme
2) Economische groei van ontwikkelingslanden: Daar is niets mis mee, dat moeten we aanmoedigen.
3) Uitputting van de grondstoffen: Is een probleem die elke maatschappijvorm vroeger of later tegenkomt.

[PAJOT]

Ik bedoel dat de huidige maatschappijvorm niet zal behouden kunnen worden en dat de tegenstelling tussen geld en arbeid terug zal vergroten.

[PAJOT]

Is hier niemand in staat het maatschappij-socialisme te verdedigen?

[AyneRand]

Oorspronkelijk geplaatst door Eichmann

Ik bedoel dat de huidige maatschappijvorm niet zal behouden kunnen worden en dat de tegenstelling tussen geld en arbeid terug zal vergroten.

Er is geen tegenstelling, geld verschaft arbeid.

[Volksstormer]

Oorspronkelijk geplaatst door Eichmann

In 1925 publiceerde Hermann Heller een klein geschrift "Sozialismus und Nation", dat op een overtuigende manier de onmogelijkheid van het maatschappij-socialisme aantoont en de overwinning van de heersende verstarring ziet in een terugkeer van het socialisme tot de nationale gemeenschap, in een positieve beaming van de gemeenschap-vormende waarden van de natie. De natie, zegt Heller in "Sozialismus und Nation", is een definitieve levensvorm, die door het socialisme niet k�*n uitgeschakeld worden en ook niet m�*g uitgeschakeld worden. Socialisme betekent volstrekt niet het einde, maar de voleinding van de nationale gemeenschap, niet de vernietiging van de nationale volksgemeenschap door de klasse, maar de vernietiging van de klasse door een waarachtige nationale volksgemeenschap. Uit deze opvattingen van Heller blijkt, dat hij in het volk-worden van het socialisme de voleinding ziet van de socialistische beweging en de overwinning van de burgerlijk-proletarische klassendialectiek. De arbeidersbeweging, zegt Heller nog, wil niet buiten de natie haar strijd voeren; zij wil de klasse vervullen met nationale levenskracht en uitgroeien tot “natie”. Zaak is de vorming van een “nationale Sozialistische Kulturgemeinschaft”. Zonder het behoud van de natie is er geen zelfontwikkeling van de arbeidersklasse mogelijk.

De arbeider moet weten, zo schrijft Heller verder, dat men alleen mens wordt in een nationale cultuurgemeenschap. Hij moet weten dat de gedachte, dat men met de kapitalistisch ontaarde proletariërs het socialisme kan opbouwen, een zinloze utopie is, en hij moet ten slotte weten, dat werkelijk socialisme niet in de lucht, maar in een bepaalde gemeenschap, op een bepaald hoekje grond verwezenlijkt wordt. Socialisme kan slechts de veruiterlijking zijn van een gemeenschap die werd opgebouwd op bloed, bodem, irrationele gevoelswaarden, geschiedenis en gemeenschappelijk cultuurbezit.

Goede tekst.

Heb je meer van dat?

[PAJOT]

Oorspronkelijk geplaatst door Dinaso R. Frenker

Goede tekst.

Heb je meer van dat?

Ik heb nog iets over de kritiek op het maatschappij-socialisme door Paul Tillich?