AXA en de Amerikaanse wapenindustrie

de limburgse leeuw · 31 mei 2007, 20:18

België is internationaal alom geprezen voor de verschillende initiatieven tegen clusterbommen en antipersoonsmijnen, nog steeds gebruikt in de 21ste eeuw! Zo is er in ons land niet alleen een verbod op productie, maar ook op investeringen. De rest van de wereld moet nog volgen, daarom ook dit rapport.
Het opsturen van prothesen kan dan wel ons geweten wat sussen, de kern van het probleem blijft de productie en geldhonger van enkele grote bedrijven en banken. Met deze campagne proberen we de grootste speler in België op zijn plaats te zetten. Wees gerust, als u opschrikt bij het nakijken van uw verzekeringen of fondsen, u bent niet de enige die onbewust de landmijnenproductie steunde. AXA is immers een enorme gigant, ook bv. Winterthur is fier ‘member of the AXA Group’.
Dit dossier baseert zich voornamelijk op de gedegen publicaties van Netwerk Vlaanderen. Bij hen kan je ook altijd terecht over mogelijke alternatieven als je besluit AXA vaarwel te zeggen.
In het laatste hoofdstuk besteden we ook ruim aandacht aan witte fosforwapens, volgens Amerikaanse bronnen erg efficiënt in chaotische oorlogstoestanden, remember Falluja.

In deze compilatie worden enkele linken blootgelegd tussen AXA en de Amerikaanse wapenindustrie. De investeringsgegevens in dit dossier dateren uit de periode 2005-2006.

1. AXA Group

AXA is een grote internationale speler op de bank- en verzekeringsmarkt. De hoofdzetel van de groep is gevestigd in Parijs en ze is vooral actief in West-Europa, Noord-Amerika en Azië. De verzekeringsactiviteit staat in voor 95% van de totale omzet van de groep.

De groep beheerde in 2006 activa voor een totale waarde van 1315 miljard euro, meer dan de helft daarvan voor derden. In 2006 realiseerde de AXA Group een netto-winst van 4 miljard euro.

Tijdens de campagne ‘Mijn Geld. Goed Geweten?’ van Netwerk Vlaanderen, die loopt sinds oktober 2003, heeft AXA haar beleid t.a.v. investeringen in wapens nauwelijks aangepast. Enkel rechtstreekse investeringen voor eigen rekening in producenten van antipersoonsmijnen zijn in de loop van 2006 stopgezet. AXA blijft wel haar klanten fondsen aanbieden die investeren in producenten van antipersoonsmijnen.

2. Antipersoonsmijnen

A. Recente evoluties

In juli 2005 roept een resolutie van het Europees parlement de lidstaten van de EU op om via wetgevend werk investeringen in antipersoonsmijnen te verbieden. Sinds maart 2007 is België het eerste land dat dergelijke investeringen bij wet verbiedt.

B. Uit het dossier ‘AXA investeert fors in nieuwe landmijnproducenten’, oktober 2005, Netwerk Vlaanderen.

Landmijnen, de paria’s onder de wapens

Sedert 1975 hebben landmijnen meer dan 1 miljoen slachtoffers gemaakt. Meestal betreft het onschuldige burgers, want landmijnen liggen ook lang na een conflict te wachten op een slachtoffer. Landmine Monitor schat op dit moment het aantal nog levende slachtoffers van landmijnen op 300.000 �* 400.000. Bijna allen hebben zware verminkingen en hebben amputaties moeten ondergaan.
Antipersoonsmijnen zijn dan ook in het grootste gedeelte van de wereld verboden. In 1997 werd het Ottawa-verdrag afgesloten om een internationale ban op antipersoonsmijnen in te voeren. Op dit moment hebben reeds 145 landen het verdrag geratificeerd. Maar ook bij de niet-ondertekenaars streeft bijna elk land een wereldwijde ban op antipersoonsmijnen na.

Het nieuwe landmijnbeleid van de Bush administratie

Ook de voormalige president van de Verenigde Staten, Bill Clinton, stelde een toetreding van de Verenigde Staten tot het Ottawa-verdrag in het vooruitzicht. De Verenigde Staten stopten dan ook elke productie van antipersoonsmijnen in 1997.
Maar president Bush wijzigde in 2004 drastisch deze beleidslijn. De Verenigde Staten zullen niet toetreden tot het Ottawa-verdrag en zullen opnieuw antipersoonsmijnen produceren en inzetten. Het Pentagon spreekt van ‘smart mines’, nl. mijnen met een zelfdestructiemechanisme. Los van het feit dat ook dergelijke mijnen verboden zijn door het Ottawa-verdrag, leveren expertorganisaties zoals Human Rights Watch zware kritiek op deze ‘smart mines’. Deze mijnen blijven een gevaar voor burgers. Zo zijn de zelfdestructiemechanismen bijvoorbeeld nooit 100% betrouwbaar. Sommige mijnen blijven dus actief. Dit is niet alleen gevaarlijk voor burgers, maar ook voor ontmijners.
Bovendien lopen burgers ook risico wanneer een landmijn zichzelf vernietigt. Mijnen met dergelijke mechanismen worden meestal ook met duizenden tegelijk verspreid, wat het gevaar voor de burgerbevolking nog vergroot.
Maar zeker zo belangrijk is dat dit nieuwe beleid is ook een gevaar betekent voor de bestaande consensus over de wereldwijde ban op antipersoonsmijnen. Sommige landen zullen niet meer bereid zijn hun landmijnenarsenaal te vernietigen omdat de Verenigde Staten er nieuwe produceren.

De nieuwe landmijnproducenten

In december 2005 beslist de Bush administratie definitief over de productie van de nieuwe antipersoonsmijn SPIDER. 390 miljoen US$ is gebudgetteerd om 1620 SPIDER-systemen en 186.300 munities te produceren. Het systeem bestaat uit een controle-eenheid die 84 landmijnen tegelijk kan beheren. De landmijnen ontplooien ook een web van struikeldraden over het gebied waarin ze gelegd zijn. Als iemand een struikeldraad raakt, wordt de landmijn in werking gesteld.
Van 1999 tot 2004 is er reeds 146 miljoen US$ gespendeerd aan de ontwikkeling van het SPIDER landmijnsysteem. De bedrijven die SPIDER ontwikkelen en dus ook zullen produceren zijn Textron en Alliant Techsystems (ATK).
Deze twee producenten zijn geen onbekenden.
ATK is de belangrijkste munitieleverancier van het Amerikaanse leger. Ook in de periode 1985-1995 was ATK de belangrijkste Amerikaanse producent van landmijnen. In die periode haalde ATK voor 486 miljoen US$ landmijncontracten binnen. ATK produceert bijvoorbeeld ook clusterbommen, antitankmijnen en munities met verarmd uranium. Op de lijst van grootste wapenproducenten in de wereld, staat ATK op de 28e plaats.
Textron prijkt op die lijst op de 30e plaats. Textron Systems, het bedrijf waar Spider ontwikkeld wordt, is onderdeel van de Amerikaanse multinational Textron inc, een bedrijf met 49.000 werknemers in 40 landen en een omzet van 10 miljard US$. Textron Inc is naast de wapenindustrie ook actief in luchtvaart, industrie en financiën.

ATK en Textron zijn dus samen de ‘prime contractors’ voor de ontwikkeling en productie van nieuwe Amerikaanse landmijnen.

3. Clustermunitie

A. Recente evoluties

In juli 2005 roept een resolutie van het Europees parlement de lidstaten van de EU op om via wetgevend werk investeringen in clustermunitie te verbieden. Sinds maart 2007 is België het eerste land dat dergelijke investeringen bij wet verbiedt.

In de zomer van 2006 wordt de wereld geschokt door massale clusterbom aanvallen van het Israëlische leger op het Zuiden van Libanon. Noorwegen vindt dat er geen tijd meer te verliezen valt en slaagt er in om 46 staten de verklaring van Oslo te laten goedkeuren. Deze landen geven hiermee aan werk te maken van een internationaal verdrag tegen clustermunitie. De deadline voor dit verdrag is 2008.

Dat er geen tijd te verliezen valt, bewijst het onderzoeksrapport Fatal Footprint van Handicap Internationaal. Uit dat rapport blijkt dat 98% van de slachtoffers van clustermunitie onschuldige burgers zijn.

B. Uit het dossier ‘Explosieve portefeuilles’, juni 2006, Netwerk Vlaanderen.

Het wapen

Clusterbommen bestaan uit grote containers (bommen, raketten, etc.) die, afhankelijk van het model, honderden tot duizenden kleine bommen (submunitie) bevatten. De container opent zich in de lucht en verspreidt de submunitie over een grote oppervlakte. De bedoeling is om een bommentapijt te leggen over een hele zone. Clustermunitie kan uit de lucht gedropt worden door gevechtsvliegtuigen, bommenwerpers en helikopters. Maar ook van op de grond kan het gelanceerd worden via raketlanceersystemen en artilleriegeschut.

In tegenstelling tot landmijnen is clustermunitie gemaakt om te exploderen wanneer het haar doel raakt (‘explode on impact’). Landmijnen worden gedropt met de bedoeling niet te ontploffen wanneer ze de grond raken, maar pas wanneer ze
geactiveerd worden door aanraking van een slachtoffer.
In functie van het geviseerde doel wordt clustermunitie met verschillend effecten
gebruikt: anti-persoons, anti-tank, anti-infrastructuur, anti-materiële, toxische of
brandgevaarlijke effecten. In bepaalde modellen zijn combinatiemogelijkheden!

Controverse

Clustermunitie wordt algemeen bestempeld als een heel controversieel wapen. Door de aard van het wapen vertegenwoordigt het immers een dubbele bedreiging voor de burgerbevolking:
1 Clusterbommen hebben als doel grote oppervlakten te bombarderen waarin één of meerdere doelwitten gelokaliseerd zijn. Door de verspreiding van de munitie over een groot oppervlak is de kans groot dat clustermunitie ook burgerslachtoffers maakt tijdens de aanval.
2 Maar ook na het conflict blijft clustermunitie burgerslachtoffers eisen. De submunities uit clusterbommen hebben een niet-ontploffingsgraad. Bij een clusterbombardement worden er dus heel wat niet-ontplofte submunities over een groot gebied achtergelaten. Op die manier worden er de facto mijnenvelden gecreëerd, die een groot risico inhouden voor burgers, ook na het conflict.

AL Radwaniya, Irak, 2003

Akim is al wel een jonge herder, maar hij is nog steeds een kind. Op een dag speelt hij rond de boerderij van zijn ouders en wordt hij verrast door een clustermunitie bombardement. Zijn nonkel vindt hem terug met zware verwondingen en neemt hem onmiddellijk mee naar het ziekenhuis. De diagnose is zeer pessimistisch gezien het grote bloedverlies dat hij geleden heeft. Vier maanden later ligt Akim nog steeds in het ziekenhuis. Zijn toestand vertoont geen enkele verbetering. Hij heeft zware brand- en andere wonden aan zijn benen en in zijn lichaam zitten nog veel granaatscherven. Zijn rechterbeen is op verschillende plaatsen gebroken en moet met een ijzeren pin vastgehouden worden. Zijn twee benen zijn met verbanden samengebonden. Verschillende van zijn wonden zijn geïnfecteerd. Hij heeft ook al doorligwonden. Hij huilt elke nacht.
Bron: het team van Handicap International in Bagdad; Irak (juli 2003)

Gebruik

Minstens elf staten maakten reeds gebruik van clusterbommen: Eritrea, Ethiopië, Frankrijk, Israël, Joegoslavië, Nederland, Rusland, Saoedi Arabië, Soedan, de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk.
Enkele voorbeelden van het gebruik van clustermunitie:

De eerste Golfoorlog (1991)

Clusterbommen zijn massaal gebruikt tijdens de eerste Golfoorlog in 1991. Volgens een rapport van Human Rights Watch dropten de Verenigde Staten en haar bondgenoten tussen 17 februari en 28 februari 1991 61.000 clusterbommen op Irak en Koeweit. Deze clusterbommen waren samen goed voor ongeveer 20 miljoen submunities en voor 1/4e van de bommen die gedropt werden op Irak en Koeweit. Zelfs bij een conservatieve niet-ontploffingsgraad van 5% spreken we dus van 1 miljoen achtergelaten gevaarlijke submunities. Maar na de oorlog maakte een rapport van de US Air Force2 gewag van een ‘excessief hoge niet-ontploffingsgraad’ die te wijten was aan de hoogte van waarop de bommen werden gedropt en het feit dat zij terecht kwamen in zand en water. 1600 burgers werden gedood door deze achtergelaten submunities, 2500 werden gewond. Zestig procent van de slachtoffers waren jonger dan 15 jaar. Door het gebruik van clusterbommen in verstedelijkt gebied (vooral in het zuiden van Irak) werden ook vluchtelingen en internationale hulporganisaties aan
hoge risico’s onderworpen.

Joegoslavië en Kosovo (1999)

Van maart tot juni 1999 dropten de Amerikaanse, Engelse en Nederlandse luchtmacht in Joegoslavië 1.765 clusterbommen, samen goed voor 295.000 submunities. Volgens U.N. Mine Coordination werden meer dan 20.000 niet-geëxplodeerde submunities achtergelaten. Tijdens de bombardementen werden 90 �* 150 burgers gedood en nog veel meer verwond. In het jaar na de oorlog werden nog minstens 50 burgers gedood en 101 verwond door de niet-geëxplodeerde submunities.

Adnan ging zwemmen met zijn vader en broer…
Adnan Maloku was nog net geen zeven. Op 11 augustus 1999 ging hij met zijn vader en broer zwemmen in een meer. Adnan vindt een gele koker in metaal en geeft het aan zijn broer zonder te weten wat het is. Het ging om een stuk submunitie, een BLU-97, die niet was ontploft. Zijn broer, die zeventien is, vraagt aan zijn vader wat het is en laat het ding vallen. Het ontploft. Hij is op slag dood. Adnan wordt verder op geslingerd en is gewond aan de arm en aan het linker been. Hij hoort zijn vader nog enkele woorden zeggen maar kan ze niet verstaan. Dan hoort hij niets meer…
De volgende dag gaat de zus van Adnan, Sanije, naar de plaats van het ongeluk om de kleren van haar vader en broer te zoeken. Zij ook stapt op een stuk submunitie en wordt op slag gedood. Adnan verloor veel bloed. Gedurende twee maanden wordt hij medisch verzorgd. Hij lijdt nog altijd onder bloedarmoede. Zijn rechter arm blijft heel zwak en hij kan geen zware lasten dragen. Hij kon slechts opnieuw naar school in januari 2000. Hij herinnert zich het voorval nog alsof het gisteren was. De oudste zus van Adnan, Ymrije, moet voor hem en zijn moeder zorgen.
De moeder is erg getraumatiseerd door het ongeluk. Met hun drieën moeten ze leven van het kleine pensioen van hun vader.
Dit getuigenis werd opgetekend door medewerkers van Handicap International in Kosovo in 2005.

Afghanistan (2001-2002)

De Verenigde Staten dropten 1.288 clusterbommen in Afghanistan (samen goed voor 248.056 clustermunitie). Conservatieve ramingen leiden tot een aantal van meer dan 12.400 niet-geëxplodeerde submunities die in Afghanistan achterblijven.

Irak (2003)

De Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk hebben in 2003 ongeveer 13.000 clustermunities gedropt in Irak (samen goed voor bijna 2 miljoen submunities).
Anders dan in vorige oorlogen (bvb. Kosovo, Afghanistan) werd het gros van de clustermunities nu van op de grond gelanceerd. Dergelijke van op de grond gevoerde clusteraanvallen in bevolkte gebieden waren in Irak de belangrijkste oorzaak voor
burgerslachtoffers. Honderden doden en gewonde burgers veroorzaakt door clusteraanvallen, werden gemeld in onder meer Baghdad, al-Hilla, al-Najaf en Basra.

De laatste decennia zijn de VS en het VK de belangrijkste gebruikers van clustermunitie. De VS alleen al hebben meer dan 1 miljard submunities in voorraad.
In totaal hebben maar liefst 57 landen voorraden clustermunitie, waaronder Chili, Rusland, Israël, Iran, Irak en … België!

De producenten

Veel bedrijven ontwikkelen, produceren en verkopen clustermunitie. Bedrijven kunnen op verschillende manieren betrokken zijn. Sommige bedrijven zijn verantwoordelijk voor een volledig clustermunitieproject en voor de uiteindelijke levering aan de strijdkrachten, andere leveren essentiële onderdelen voor de clustermunitie, zoals bijvoorbeeld de ontstekingsmechanismen, de submunitie, de container of huls van de bom waarin de submunities geplaatst worden. We bespreken een aantal Amerikaanse bedrijven en hun betrokkenheid bij clustermunitie.

ATK
ATK (VS) is de belangrijkste munitieleverancier van het Amerikaanse leger. In juni 2000 tekent ATK een overeenkomst met Israeli Military Industries (IMI) voor de co-productie van IMI’s ‘M971 120mm DPICM mortar cargo ammunition’ voor de Amerikaanse markt. De bom draagt 32 submunities. In juni 2003 tekent ATK een nieuwe overeenkomst met IMI, waardoor het nu ook de IMI zelfdestructiemechanismen voor submunities mag produceren en verkopen in de USA.

L-3 Communications
Het Amerikaanse defensiebedrijf L-3 Communications maakt verschillende veiligheids-en bewapeningsonderdelen. In een brief aan de Noorse Centrale Bank van 2 juni 2005 geeft het bedrijf toe "safety and arming devices" te produceren voor verschillende types clusterwapens. Zo produceren ze bijvoorbeeld de MK339 fuze die gebruikt wordt om de container te openen die de submunities bevat. O.a. de Rockeye II clusterbom wordt hiermee geopend.

Lockheed Martin
Lockheed Martin is niet alleen de grootste wapenproducent ter wereld, maar ook de voornaamste leverancier van wapens aan het Pentagon, én het grootste wapenexporterende bedrijf ter wereld. Niet verwonderlijk dat Lockheed Martin dus ook actief is in de productie van en handel in clustermunitie.

Het bedrijf is de producent van het MLRS systeem (Multiple Launch Rocket System), een hoogst mobiel raketlanceersysteem dat in minder dan één minuut 12 MLRS raketten kan afvuren. MLRS wordt gebruikt om van op de grond raketten te lanceren.
De raketten die gebruikt worden in het MLRS-systeem zijn in de meeste gevallen raketten met clustermunities. Ook deze worden geproduceerd door Lockheed Martin.

Een aantal voorbeelden:
1 De basis MLRS-raket (M26) bevat een ‘warhead’ met 644 M77-submunities (DPICM) en heeft een bereik van 32 km. Dit betekent dat er met deze raketten binnen de minuut 8000 submunities kunnen verspreid worden.
2 De ‘guided’ MLRS XM30-raket heeft een bereik van 60 km en bevat 404 DPCIM submunities (in productie sinds april 2003). De VS plannen een productie van meer dan 100.000 van deze raketten.
3 De ATACMS Block 1A heeft een bereik van 300 kilometer en bevat 275 M74 submunities.

In maart/april 2003 zijn MLRS clustermunities gebruikt in de oorlog tegen Irak. De MLRS-clustermunitie werd vooral gebruikt voor doelen op langere afstand. De meerderheid van de door de Amerikanen gebruikte submunities waren DPICM’s. In Irak werd standaard gewerkt met salvo’s van zes MLRS-raketten, wat betekent dat één zo’n salvo 3864 submunities dropte over een gebied met een straal van één km. Volgens een rapport van de Amerikaanse ‘Office of the Under Secretary of Defense for Acquisition, Technology and Logistics’ hebben MLRS-submunities een falingsgraad van 16%.
Het MLRS systeem inclusief raketten is door Lockheed Martin reeds geleverd aan 14 landen, waaronder de VS, Israel, Bahrein en Nederland.

Northrop Grumman
Northrop Grumman, nog een Amerikaans defensiebedrijf, produceert submunities. Zo produceert het o.a. de Viper Strike munitie. Deze submunitie wordt sinds 2002 ook aangepast en getest om te gebruiken in een UAV (een onbemand vliegtuig), de Hunter.
De Viper Strike munitie is een derivaat van de BAT submunitie, ontwikkeld en geproduceerd door Northrop Grumman. De BAT submunitie wordt o.a. gebruikt in de ATACMS Block II, een variante clusterbom van Lockheed Martin.

Raytheon
Het Amerikaanse Raytheon is een wereldleider wat betreft de ontwikkeling en productie van ‘missile systems’. Ook clusterbommen behoren tot het assortiment van Raytheon.
Raytheon produceert het AGM154 Joint Standoff Weapon (JSOW). Dit is een bom die vanuit de lucht (ook vanop grote hoogte) gedropt wordt. JSOW kan geleverd worden in vier varianten, twee daarvan zijn clusterbommen.
De variant AGM154A is de standaard versie van de JSOW. Deze versie is een clusterbom die 145 BLU-97/B submunities bevat. Deze submunities hebben zowel anti-persoons als anti-materiële effecten. Elke submunitie fragmenteert bij explosie in ongeveer 300 stukjes.
Sinds 1999 heeft de Amerikaanse luchtmacht de JSOW clusterbommen zowel gebruikt in Joegoslavië, in Afghanistan als in Irak. De JSOW wordt gebruikt op verschillende gevechtsvliegtuigen, waaronder de F/A-18, F-16, B-2, B-52.41.

Raytheon is ook de producent van de Tomahawkraketten. Deze raketten worden afgeschoten vanop oorlogsschepen of onderzeeërs. De Tomahawk-raketten hebben verschillende mogelijke configuraties wat betreft de ‘warhead’. Eén daarvan is een submunitiehouder met Combined Effect Bomblets. De Tomahawk wordt dus ook als clusterbom gebruikt. De Tomahawk is een wapen dat al in verschillende oorlogen door de Amerikaanse zeemacht gebruikt is: Desert Storm (1991), Irak (1993), Bosnië (1995), Desert Fox (1998), Operation Allied Force (1999).

Textron
Ook het Amerikaanse Textron produceert clusterbommen en submunities.
Textron produceert het CBU-105 Sensor Fuzed Weapon voor de Amerikaanse luchtmacht. Deze clusterbom heeft zijn debuut gemaakt in 2003 in de oorlog in Irak. Ook de submunitie die in deze clusterbom zit, wordt gemaakt door Textron: de BLU-105, volgens Textron, de enige ‘smart’ submunitie in productie in de VS.
Verder heeft Textron ook de ‘Selectively Targeted Skeet’ STS submunitie ontwikkeld, die o.a. zou kunnen gebruikt worden in onbemande vliegtuigen.

4. Witte fosforwapens

Uit het dossier ‘De voorbereidingen voor een nieuw Fallujah’, maart 2006, Netwerk Vlaanderen.

Het militaire gebruik van witte fosfor

‘White phosphorous’ of Witte fosfor (WF) is één van de mogelijke verschijningsvormen van fosfor. Het is een kleurloze of gele doorschijnende wasachtige substantie met een sterke lookgeur. Witte fosfor voor militair gebruik ontbrandt spontaan bij aanraking met zuurstof. Door deze ontbranding komt een grote hitte vrij in combinatie met een gele vlam en een dichte witte rook. Het gebruik van witte fosforwapens door de Amerikaanse strijdkrachten tijdens de aanval op de Irakese stad Fallujah in november 2004 wordt ‘een oorlogsmisdaad tijdens een oorlogsmisdaad tijdens een oorlogsmisdaad’ genoemd.
Militairen gebruiken witte fosfor sinds de 19e eeuw als signalisatie, als rookgordijn en ook als sterk ontvlambare stof. Het wordt gebruikt om materiaal van de vijand te vernietigen of om zijn zicht te belemmeren. En het wordt gebruikt tegen voertuigen, munitiedepots, vijandelijke waarnemers en zo verder. Witte fosforprojectielen kunnen gelanceerd worden door kanonnen, veldartillerie, tankmortieren, maar ook door handgranaten. Fosfor wordt ook lichtgevend in het donker, waardoor fosformunitie een soort lichtspoorkogel wordt.
Normaal wordt witte fosfor verspreid door explosieve munitie die ontploft wanneer ze de grond raakt. Maar het kan ook gebruikt worden met een soort tijdsgebonden ontsteking die een ontploffing in de lucht veroorzaakt.

De gevolgen van het militaire gebruik van witte fosfor

Het militair gebruik van WF laat fosfor achter op de grond doordat delen van de stof uit de munitie niet ontbranden. In sommige gevallen gaat het hier om een aanzienlijk deel van het fosfor in de munitie.
Maar ook de rookdeeltjes, ontstaan door de verbranding van witte fosfor, verspreiden zich in de lucht. Daar vormen ze zuren, die uiteindelijk terechtkomen op de grond en in het water.
Net zoals napalm kan witte fosfor heel negatieve effecten hebben op de begroeiing: verbrande bladeren, volledig ontbladerde struiken en bomen, volledig afsterven van planten,…..
Maar WF wapens veroorzaken ook groot leed aan mensen. Witte fosfor is immers extreem giftig. En bij militair gebruik worden mensen blootgesteld aan extreem hoge dosissen witte fosfor. Directe blootstelling van de huid leidt tot zeer pijnlijke chemische brandwonden. De
brandwonde verandert in dood weefsel met daar omheen blaren. De wonde heeft een geelachtige kleur en een opvallende lookgeur.

Witte fosfor lost zeer gemakkelijk op in vet, en verhit heel snel. Hierdoor zijn de brandwonden al snel 2e en 3e graadswonden. Het feit dat de stof heel gemakkelijk verder in het lichaam kan doordringen eens er deeltjes onder de huid zitten, zorgt ervoor dat wonden nauwelijks genezen. Deze wonden kunnen ook schade toebrengen aan lever, hart en nieren. Hierdoor kunnen slachtoffers soms niet meer urineren, functioneren de nieren nog nauwelijks of wordt er een sterk verhoogde fosforaanwezigheid in het bloed vastgesteld.
Maar in vele gevallen betekent blootstelling aan hoge concentraties witte fosfor de dood. De lijken van de slachtoffers vertonen extreme verbrandingsverschijnselen, waar bij het vlees tot op het bot weggebrand is.
Blootstelling aan witte fosfor via inademing leidt tot irritatie aan het ademhalingssysteem en hoesten. De rook kan ook serieuze oogirritatie veroorzaken, krampen in het gezicht, overgevoeligheid aan licht, en overproductie van tranen. Hoge concentraties van witte fosfordampen leiden tot irritaties aan de neus, keel, longen, huid, ogen en slijmvliezen.
Dergelijke blootstelling aan witte fosfor kan ook leiden tot misselijkheid, geelzucht,
bloedarmoede, fysieke aftakeling met zwaar verlies van gewicht en spieren, tandpijnen en heel veel speekselvorming.
Opname van witte fosfor in de spijsvertering veroorzaakt ernstige vormen van diarree en braken. Een ernstige vergiftiging kan ook leiden tot een abnormaal hartritme, een lage bloeddruk, coma en de dood.
De aangenomen dodelijke dosis is 1 mg per kilogram lichaamsgewicht, maar in de praktijk heeft ook de opname van een totale hoeveelheid van 15 mg reeds tot de dood geleid.

De schande van Fallujah
Amerikaanse officieren verklaarden in hun beschrijving van de aanval op Fallujah het
volgende: “Witte Fosfor bleek een effectieve en veelzijdige munitie te zijn. We gebruikten het als camouflagemiddel en, later in het gevecht, als een krachtig psychologisch wapen tegen de opstandelingen die in loopgraven, greppels of schuilplaatsen zaten, en die we niet konden bereiken met ‘high explosives’. Met WFsalvo’s deden we ‘shake and bake’ missies om hen uit hun schuilplaatsen te verjagen en ‘high explosives’ om hen uit te schakelen.”

De aanval op Fallujah
De stad van de moskeeën, Fallujah, ligt ongeveer 70 km ten westen van de Irakese hoofdstad Bagdad. Al vroeg na de Amerikaanse inval groeide de traditioneel soennitische stad uit tot een bolwerk van het soennitisch verzet. Volgens de Amerikanen hield ook de gezochte Al-Qaida leider, Al-Zarqawi, er zich schuil, maar ondanks de onafgebroken ‘precisiebombardementen’ kregen de Amerikanen Fallujah maar niet onder controle. De schokkende beelden van vier Amerikaanse militaire contractanten die gedood werden door een joelende menigte en daarna verminkt en verbrand aan de grote brug over de Eufraat opgehangen werden, waren de rechtstreekse aanleiding voor een verbeten Amerikaans offensief. De wereld had gezien dat de Amerikanen niets te zeggen hadden in Fallujah en dit moest worden rechtgezet.
Op 7 november 2004 riep de Iraakse interim-premier Allawi de noodtoestand uit en tijdens de nacht van 7 op 8 november gingen de Amerikaanse troepen over tot de aanval. Iedereen herinnert zich waarschijnlijk nog de beelden van de Amerikaanse soldaten die zwaargewonde Irakese strijders genadeloos afmaakten.
Maar blijkbaar waren er ver van de weinige camera’s vandaan, nog meer wreedheden aan de gang. Geruchten over het gebruik van chemische wapens waren niet nieuw, maar werden dikwijls door de Westerse pers genegeerd. Eind januari 2005 stuurde het Studiecentrum voor Mensenrechten en Democratie van Fallujah een goed gedocumenteerd rapport naar Kofi Annan met het relaas, getuigenissen en foto’s over de gruwelijkheden waaraan ze tijdens de Amerikaanse militaire operatie (van 7 november tot eind december) onderworpen waren.
Eén van de beschuldigingen was het gebruik van chemische wapens. Toch was het pas tien maanden later, na een ophefmakende documentaire van de Italiaanse staatszender RAI over het gebruik van witte fosfor in Fallujah, dat de wereld geschokt stil stond bij het inzetten van chemische wapens door de Verenigde Staten. Voorafgaand aan de uitzending op 8 november 2005 (precies een jaar na de start van operatie ‘phantom fury’) had Washington wel toegegeven dat het gebruik had gemaakt van witte fosfor tijdens het Fallujah-offensief, maar alleen als rookgordijn of om vijandelijke posities te verlichten. De gruwelijke beelden van slachtoffers bezaaid met bijtende brandwonden logen er echter niet om en op 16 november verklaarde het Pentagon dat er wel degelijk witte fosfor was ingezet in de vorm van brandbommen, maar zeker niet tegen burgers.
Het is echter logisch dat het gebruik van een dergelijk wapen, een gas, in een stadsomgeving, ook niet gewapende burgers treft. Ondertussen zijn er foto’s, video’s en interviews met Amerikaanse soldaten die deelnamen aan de aanvallen op Fallujah, die bewijzen dat fosforbommen op grote schaal zijn ingezet, zonder onderscheid te maken tussen burgers en opstandelingen. Jeff Englehart, voormalig Amerikaans soldaat in Fallujah vertelt dat hij het bevel voor het inzetten van witte fosfor hoorde via de militaire radio. De gevolgen omschrijft hij als volgt: “verbrande lichamen, verbrande vrouwen, verbrande kinderen; witte fosfor maakt geen onderscheid bij het doden. Wanneer het in contact komt met de huid richt het een onomkeerbare schade aan en brandt het vlees weg tot op het bot.”
De Amerikaanse belegering van Fallujah heeft de meeste van de 250.000 �* 300.000 bewoners op de vlucht gejaagd. Meer dan de helft van de huizen zijn vernietigd. Op die bewuste 8 november waren er naar schatting nog altijd 50.000 �* 100.000 mensen aanwezig in de stad. Het aantal opstandelingen werd door de Amerikanen geschat op 1.000 �* 6.000 man. Hoeveel Irakese burgers het leven lieten blijft voorlopig een raadsel.

Tijdens de Amerikaanse aanval op Fallujah werden volgende witte fosforwapens gebruikt:
1 M110 WF projectielen afgevuurd van 105mm kanonnen. Deze worden gebruikt voor het verduisteren, spotten en signaliseren. Maar zij hebben een bijkomend ontbrandingseffect op het doelwit en kunnen dus potentieel slachtoffers maken.
2 Het M825 WF projectiel (155mm) wordt afgevuurd van op veldartillerie en is ontwikkeld om op grondniveau een rookscherm op te trekken dat 5 tot 15 minuten blijft hangen. Het projectiel is geladen met 116 met witte fosfor verrijkte vilten wiggen, die zich op de grond verspreiden in een ellipsvorm die tot 1500m lang kan zijn. Elk van deze 116 deelprojectielen wordt op de grond een bron van rook.
3 De M929 patronen worden gebruikt door de M120 en M121 120mm mortiersystemen, vnl. voor het camoufleren en verduisteren. Het stalen projectiel is geladen met vilten wiggen die geïmpregneerd zijn met witte fosfor. Wanneer de ontsteking afgaat wordt het projectiel uit elkaar gereten en worden de deelprojectielen verspreid in de lucht. De witte fosfor begint te branden bij contact met de lucht en produceert op die manier een rookwolk.
4 Waarschijnlijk hebben de Amerikaanse troepen tijdens de aanval op Fallujah ook geïmproviseerde WFwapens gebruikt, gebaseerd op 60mm of 81mm WF mortiergranaten: “Een 60mm of 81mm witte fosfor mortiergranaat, driemaal omwikkeld met ontstekingslont, en een kwart of half staafje C4. We gebruiken het als we de vijand uit een huis willen wegbranden.”

Wettelijk kader

Als een ontvlambaar wapen is het gebruik van witte fosfor verboden onder Protocol III van de “Convention on Prohibitions or Restrictions on the Use of Certain Conventional Weapons Which May be Deemed to be Excessively Injurious or to have Indiscriminate Effects”. Honderd staten hebben dit verdrag goedgekeurd, waaronder België en de VS. Maar, niet alle staten zijn gebonden aan alle protocollen van het verdrag, en ondanks het feit dat 93 staten Protocol III hebben ondertekend, hebben de VS zich niet aan dit deel van het verdrag verbonden.
Ondanks het feit dat de VS door geen enkel internationaal verdrag verboden wordt witte fosfor te gebruiken, blijft ook de VS natuurlijk onderhevig aan de universele principes over de manier waarop partijen in oorlog zich moeten gedragen. Net zoals bij andere controversiële wapens zoals landmijnen, clusterbommen, nucleaire wapens en uraniumwapens, is er ook bij het gebruik van witte fosfor een dubbel probleem:
• ze veroorzaken onnodig leed bij de burgerbevolking, en
• men kan onmogelijk een onderscheid maken tussen burgerlijke en militaire doelwitten
Het gebruik van witte fosfor voor militaire doeleinden kan dan ook gezien worden als een overtreding van het Internationaal Humanitair Recht.
Dit wordt ook erkend in een handleiding die gebruikt wordt bij de opleiding van de
Amerikaanse strijdkrachten: “het is tegen de wetten van oorlogsvoering om WF te gebruiken tegenover menselijke doelwitten.”

Wie produceert witte fosformunitie?

Pine Bluff Arsenal in Arkansas is de enige fabriek in Noord Amerika die WFmunitie kan produceren. De fabriek is eigendom van het Amerikaanse leger, en de werkzaamheden in de fabriek, inclusief het vullen van de munitie met witte fosfor, gebeurt door Amerikaanse militairen. Naast WFmunitie, produceren ze er ook allerlei andere chemische, rook- en andere munitie. Bovendien is Pine Bluff Arsenal ook betrokken bij de vernietiging van de chemische wapens van de VS. Pine Bluff Arsenal was de producent van de witte fosformunitie die gebruikt werd door het Amerikaanse leger in Fallujah.
In september 2005 is een contract voor de modernisering van de witte fosforfabriek in Pine Bluff Arsenal toegekend aan Shaw Environmental Inc. Het contract heeft een waarde van 23 miljoen US dollar!
Shaw Environmental Inc. is een dochteronderneming van The Shaw Group Inc. Deze Amerikaanse groep maakt een jaaromzet van 3,3 miljard US dollar. Het bedrijf is niet alleen actief op de militaire markt, maar vooral ook op de energiemarkt met veel opdrachten voor de nucleaire sector.

In oktober 2005 verkreeg Teledyne Brown Engineering een belangrijk subcontract met een waarde van 10 miljoen US dollar in deze moderniseringsopdracht. Volgens dit contract zal Teledyne de nieuwe witte fosforprocessingonderdelen en subsystemen voor de fabriek ontwerpen, fabriceren, assembleren, integreren, testen en leveren. Het werk van Teledyne zal zich o.a. concentreren op het systeem voor het vullen van de munitie. Het bedrijf zal ook ondersteuning bieden bij de installatie, het testen, en de opleiding. Het station waar de munitie gevuld wordt, het hart van de fabriek, zal geassembleerd, geïntegreerd en getest worden in hun vestiging in Huntsville alvorens het geleverd wordt aan de Pine Bluff Arsenal.
Teledyne Brown Engineering levert hoogtechnologische systemengineering en productieoplossingen voor sectoren zoals de ruimtevaart, de beveiliging en defensie. Het bedrijf is onderdeel van Teledyne Technologies Inc.

5. De investeringen van AXA

De vijf grootste investeerders in clustermunitie in België klopten af op een slordige 6 miljard dollar in 2006. Van die 6 miljard werd 5.5 miljard samengebracht door AXA! Dat maakt ze niet alleen de grootste maar ook de slechtste leerling van de klas, geen enkele klacht van mensenrechtenorganisaties wordt tot nu toe serieus genomen.
De cijfers spreken voor zich. Axa Groep investeert, direct en/of indirect, in al de in dit rapport vermelde Amerikaanse producenten:

APM CM WP Bedrag investering AXA (in US$) Datum rapport
ATK X X 16.132.778 Juni 2006
L-3 Communications X 48.166.171 Juni 2006
Lockheed Martin X 139.813.665 Juni 2006
Northrop Grumman X 990.002.992 Juni 2006
Raytheon X 236.619.883 Juni 2006
Shaw Group X 14.901.447 Maart 2006
Teledyne Technologies X 5.802.322 Maart 2006
Textron X X 1.246.175.408 Juni 2006

AM = Antipersoonsmijnen.
CM = Clustermunitie.
WP = Witte Fosfor.

6. Besluit

Sorry, maar geen happy end voorlopig. Help organisaties als Handicap International en Netwerk Vlaanderen, maar laat ook uw stem horen als consument, als mens…

Wat kan u concreet doen:
1. Laat AXA weten dat u niet akkoord bent met het investeringsbeleid van de AXA Group.
2. Laat AXA voelen dat u weigert klant te blijven of te worden omdat zij geen duidelijke koerswijziging maken.
3. Maak AXA bekend bij zoveel mogelijk potentiële klanten als onverantwoord misdadig. Mail dit dossier door naar iedereen uit je adressenbestand!
4. Steun Netwerk Vlaanderen met hun campagne ‘Mijn Geld. Goed Geweten?’ en promoot de ethische beleggingsfondsen van Triodosbank e.a.
5. Kom mee met America Watchers geweldloze acties organiseren tegen AXA en tegen de wapenproducenten.

Laat van je horen!

de limburgse leeuw · 1 juni 2007, 17:41

Niemand geïnteresseerd in dit ? NOchtans lijkt het me heel wat voedsel voor discussie in te houden.

In ieder geval zal ik nooit geen euro naar de AXA bank brengen, zoveel is zeker. En als het kon dan zou ik het in een ouwe sok steken, onder de matras. Dan weet ik tenminste dat er achter mijn rug geen mensen vermoord worden met mijn geld. Al is het maar één euro.

Edina · 1 juni 2007, 18:04

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door de limburgse leeuw

Niemand geïnteresseerd in dit ? NOchtans lijkt het me heel wat voedsel voor discussie in te houden.

In ieder geval zal ik nooit geen euro naar de AXA bank brengen, zoveel is zeker. En als het kon dan zou ik het in een ouwe sok steken, onder de matras. Dan weet ik tenminste dat er achter mijn rug geen mensen vermoord worden met mijn geld. Al is het maar één euro.

Toch wel hoor. Had het alleen over het hoofd gezien.

Goed om het nog eens onder de aandacht te brengen. Een mailtje sturen is een kleine moeite...

En AXA is natuurlijk niet de enige die investeert in de wapenindustrie.
www.netwerkvlaanderen.be

België mag dan al goede stappen hebben genomen rond antipersoonsmijnen en clustermunitie, de controle van de overheid op wapenhandel laat jammer genoeg nog steeds te wensen over:
http://forum.politics.be/showthread.php?t=84167

En zelfs illegale wapenhandel wordt nog altijd niet serieus aangepakt:
http://forum.politics.be/showthread.php?t=79307

skaldis · 1 juni 2007, 19:29

En als land zijn we dikke hypocrieten. De omzet en winst van de defensieindustrie en aanbelende in ons land zijn weer elk jaar stijgende. En dat met socialisten in de regering.

Karma · 1 juni 2007, 23:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door de limburgse leeuw

Niemand geïnteresseerd in dit ? NOchtans lijkt het me heel wat voedsel voor discussie in te houden.

In ieder geval zal ik nooit geen euro naar de AXA bank brengen, zoveel is zeker. En als het kon dan zou ik het in een ouwe sok steken, onder de matras. Dan weet ik tenminste dat er achter mijn rug geen mensen vermoord worden met mijn geld. Al is het maar één euro.

Ik lees het nu pas. Wel een hele boterham om te lezen.
Eigenlijk zouden de mensen met een rekening bij gelijk welke bank moeten geïnformeerd worden over dergelijke toestanden. Momenteel krijgen we allemaal een percentje of wat op onze spaarrekening maar we weten langs geen kanten wat er met dat geld gebeurd. Ik vermoed dat, mocht er een degelijke sensibiliseringscampagne rond dergelijke toestanden gebeuren (wat met dit bericht dus een goede start is), de banken al heel wat meer zouden oppassen wat ze zoal met ons geld uitspoken (alhoewel ik vrees dat er toch een heel pak mensen zouden zijn die er helemaal niet van wakker liggen als 't maar genoeg opbrengt). In ieder geval ben ik blij dat ik deze informatie heb gelezen en schrap dus AXA volledig als mogelijke bank mocht ik ooit op zoek gaan naar een spaarrekening. Momenteel heb ik een rekening bij DEXIA. Of DIE bank nu "clean" is, is voor mij dan ook weer een gesloten boek.

jurgen79 · 1 juni 2007, 23:07

Lees hier veel hypocriete stellingen en meningen.
Bekijk het vanuit het oogpunt van een bank...geld moet opbrengen.
En wat kunnen mensen zeer goed? Jazeker, oorlog beginnen.
Dus in welke sector ga je steeds een bepaalde winstzekerheid hebben? Juist ja, in de wapenindustrie.
Gaat ethiek en geld samen? Nee, nog nooit geweten eigenlijk...dus boehoe at you.

lombas · 1 juni 2007, 23:14

De wapenindustrie is grotendeels in handen van of wordt gesteund door de politieke klasse.

Belachelijk om dat aan te klagen zonder die staatsconnectie te zien.

Preuße · 2 juni 2007, 00:24

Ik hoop dat mijn geld wordt geinvesteerd in wapens. Dan kan ik mij net zoveel zitten te verheugen over de dood van zwarten of moslims als linksen op dit forum over de dood van Karel Dillen.

de limburgse leeuw · 2 juni 2007, 09:35

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

Ik lees het nu pas. Wel een hele boterham om te lezen.
Eigenlijk zouden de mensen met een rekening bij gelijk welke bank moeten geïnformeerd worden over dergelijke toestanden. Momenteel krijgen we allemaal een percentje of wat op onze spaarrekening maar we weten langs geen kanten wat er met dat geld gebeurd. Ik vermoed dat, mocht er een degelijke sensibiliseringscampagne rond dergelijke toestanden gebeuren (wat met dit bericht dus een goede start is), de banken al heel wat meer zouden oppassen wat ze zoal met ons geld uitspoken (alhoewel ik vrees dat er toch een heel pak mensen zouden zijn die er helemaal niet van wakker liggen als 't maar genoeg opbrengt). In ieder geval ben ik blij dat ik deze informatie heb gelezen en schrap dus AXA volledig als mogelijke bank mocht ik ooit op zoek gaan naar een spaarrekening. Momenteel heb ik een rekening bij DEXIA. Of DIE bank nu "clean" is, is voor mij dan ook weer een gesloten boek.

Dank je Karma, en dat velen je voorbeeld mogen volgen.

Of de Dexia helemaal clean is weet ik niet. MIsschien dat er anderen zijn die er meer van weten ?

Maar het lange artikel wilde ik jullie zeker niet onthouden. Het toont maar weer eens aan waar we zoal mee bezig zijn zonder het te weten.

de limburgse leeuw · 2 juni 2007, 09:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Preuße

Ik hoop dat mijn geld wordt geinvesteerd in wapens. Dan kan ik mij net zoveel zitten te verheugen over de dood van zwarten of moslims als linksen op dit forum over de dood van Karel Dillen.

pff, over menslievendheid gesproken

Vorenus · 2 juni 2007, 09:39

Niets verkeerd mee, een industrie en investering als een ander.

born2bewild · 2 juni 2007, 09:41

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door de limburgse leeuw

België is internationaal alom geprezen ...[/marquee]

jaja

Jo Creten · 2 juni 2007, 09:55

Vandaag voeren America Watchers actie aan het AXA kantoor in Hasselt.

Chipie · 2 juni 2007, 10:11

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door de limburgse leeuw

Dank je Karma, en dat velen je voorbeeld mogen volgen.

Of de Dexia helemaal clean is weet ik niet. MIsschien dat er anderen zijn die er meer van weten ?

Maar het lange artikel wilde ik jullie zeker niet onthouden. Het toont maar weer eens aan waar we zoal mee bezig zijn zonder het te weten.

Die problematiek is hier al wel verschillende malen 'besproken' geweest...

Raven · 2 juni 2007, 13:08

BHV is geen prioriteit.... maar deze zever wel...

Welke onnozelaar heeft de prioriteiten van CAP bepaalt.

de limburgse leeuw · 2 juni 2007, 23:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Raven

BHV is geen prioriteit.... maar deze zever wel...

Welke onnozelaar heeft de prioriteiten van CAP bepaalt.

Wapenindustrieën sponsoren...vindt gij dat zever ?

Als jullie BHV zo belangrijk vinden, doe er dan iets aan. Het is toch niet omdat alle partijen erover zeveren dat wij dat ook moeten doen ?

de limburgse leeuw · 2 juni 2007, 23:22

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jo Creten

Vandaag voeren America Watchers actie aan het AXA kantoor in Hasselt.

proficiat voor de actie, mogen we hier ook een verslagje verwachten, of een link naar een filmpje of zo ?

Het is doordat ik de hele dag weg ben geweest, dat ik deze aankondiging niet gezien had.

Anders had ik gerust meegedaan hoor.

jurgen79 · 2 juni 2007, 23:42

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door de limburgse leeuw

Wapenindustrieën sponsoren...vindt gij dat zever ?

Geen zever, maar een zeer goede investering.
Dus puur zakelijk is er niets abnormaals aan gezien de wereldse toestanden.

Jo Creten · 3 juni 2007, 02:38

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door de limburgse leeuw

proficiat voor de actie, mogen we hier ook een verslagje verwachten, of een link naar een filmpje of zo ?

Het is doordat ik de hele dag weg ben geweest, dat ik deze aankondiging niet gezien had.

Anders had ik gerust meegedaan hoor.

Ik verwacht tegen deze ochtend een aantal foto's. Die zet ik samen met een verslag op Indymedia.

Er is slechts één krant langsgeweest, maar er zijn dit weekend ook zoveel activiteiten. Ik vermoed dat dit ongeveer het drukste actie- en activiteitenweekend is van het voorjaar. Zou het iets te maken hebben met de verkiezingen?

Vorenus · 3 juni 2007, 02:48

Ik snap niet dat mensen tegen de ontwikkeling van nieuwe wapensystemen zijn.

Men moet dit juist toejuichen omwille van het feit dat door moderne oorlogsvoering er minder doden vallen.

Natuurlijkis oorlog geen prettige bedoening of tijdsverdrijf maar af en toe is een miliaire actie nodig waneer onderhandelingen falen.

Hier komen de nieuwe wapensystemen van pas, dest te effectiever wapens zijn, des te minder doden ervallen en des te sneller de militaire interventie afgerond kan worden.

Waar vroeger Honderd duizenden doden vielen, vallen er nu dankzij de moderne wapentechniek nog maar amper duizenden doden en vooral burgerslevens worden ermee gespaard.

31 mei 2007, 20:18	#1
de limburgse leeuw Europees Commissaris Geregistreerd: 6 mei 2004 Locatie: limburg Berichten: 7.552	AXA en de Amerikaanse wapenindustrie België is internationaal alom geprezen voor de verschillende initiatieven tegen clusterbommen en antipersoonsmijnen, nog steeds gebruikt in de 21ste eeuw! Zo is er in ons land niet alleen een verbod op productie, maar ook op investeringen. De rest van de wereld moet nog volgen, daarom ook dit rapport. Het opsturen van prothesen kan dan wel ons geweten wat sussen, de kern van het probleem blijft de productie en geldhonger van enkele grote bedrijven en banken. Met deze campagne proberen we de grootste speler in België op zijn plaats te zetten. Wees gerust, als u opschrikt bij het nakijken van uw verzekeringen of fondsen, u bent niet de enige die onbewust de landmijnenproductie steunde. AXA is immers een enorme gigant, ook bv. Winterthur is fier ‘member of the AXA Group’. Dit dossier baseert zich voornamelijk op de gedegen publicaties van Netwerk Vlaanderen. Bij hen kan je ook altijd terecht over mogelijke alternatieven als je besluit AXA vaarwel te zeggen. In het laatste hoofdstuk besteden we ook ruim aandacht aan witte fosforwapens, volgens Amerikaanse bronnen erg efficiënt in chaotische oorlogstoestanden, remember Falluja. In deze compilatie worden enkele linken blootgelegd tussen AXA en de Amerikaanse wapenindustrie. De investeringsgegevens in dit dossier dateren uit de periode 2005-2006. 1. AXA Group AXA is een grote internationale speler op de bank- en verzekeringsmarkt. De hoofdzetel van de groep is gevestigd in Parijs en ze is vooral actief in West-Europa, Noord-Amerika en Azië. De verzekeringsactiviteit staat in voor 95% van de totale omzet van de groep. De groep beheerde in 2006 activa voor een totale waarde van 1315 miljard euro, meer dan de helft daarvan voor derden. In 2006 realiseerde de AXA Group een netto-winst van 4 miljard euro. Tijdens de campagne ‘Mijn Geld. Goed Geweten?’ van Netwerk Vlaanderen, die loopt sinds oktober 2003, heeft AXA haar beleid t.a.v. investeringen in wapens nauwelijks aangepast. Enkel rechtstreekse investeringen voor eigen rekening in producenten van antipersoonsmijnen zijn in de loop van 2006 stopgezet. AXA blijft wel haar klanten fondsen aanbieden die investeren in producenten van antipersoonsmijnen. 2. Antipersoonsmijnen A. Recente evoluties In juli 2005 roept een resolutie van het Europees parlement de lidstaten van de EU op om via wetgevend werk investeringen in antipersoonsmijnen te verbieden. Sinds maart 2007 is België het eerste land dat dergelijke investeringen bij wet verbiedt. B. Uit het dossier ‘AXA investeert fors in nieuwe landmijnproducenten’, oktober 2005, Netwerk Vlaanderen. Landmijnen, de paria’s onder de wapens Sedert 1975 hebben landmijnen meer dan 1 miljoen slachtoffers gemaakt. Meestal betreft het onschuldige burgers, want landmijnen liggen ook lang na een conflict te wachten op een slachtoffer. Landmine Monitor schat op dit moment het aantal nog levende slachtoffers van landmijnen op 300.000 �* 400.000. Bijna allen hebben zware verminkingen en hebben amputaties moeten ondergaan. Antipersoonsmijnen zijn dan ook in het grootste gedeelte van de wereld verboden. In 1997 werd het Ottawa-verdrag afgesloten om een internationale ban op antipersoonsmijnen in te voeren. Op dit moment hebben reeds 145 landen het verdrag geratificeerd. Maar ook bij de niet-ondertekenaars streeft bijna elk land een wereldwijde ban op antipersoonsmijnen na. Het nieuwe landmijnbeleid van de Bush administratie Ook de voormalige president van de Verenigde Staten, Bill Clinton, stelde een toetreding van de Verenigde Staten tot het Ottawa-verdrag in het vooruitzicht. De Verenigde Staten stopten dan ook elke productie van antipersoonsmijnen in 1997. Maar president Bush wijzigde in 2004 drastisch deze beleidslijn. De Verenigde Staten zullen niet toetreden tot het Ottawa-verdrag en zullen opnieuw antipersoonsmijnen produceren en inzetten. Het Pentagon spreekt van ‘smart mines’, nl. mijnen met een zelfdestructiemechanisme. Los van het feit dat ook dergelijke mijnen verboden zijn door het Ottawa-verdrag, leveren expertorganisaties zoals Human Rights Watch zware kritiek op deze ‘smart mines’. Deze mijnen blijven een gevaar voor burgers. Zo zijn de zelfdestructiemechanismen bijvoorbeeld nooit 100% betrouwbaar. Sommige mijnen blijven dus actief. Dit is niet alleen gevaarlijk voor burgers, maar ook voor ontmijners. Bovendien lopen burgers ook risico wanneer een landmijn zichzelf vernietigt. Mijnen met dergelijke mechanismen worden meestal ook met duizenden tegelijk verspreid, wat het gevaar voor de burgerbevolking nog vergroot. Maar zeker zo belangrijk is dat dit nieuwe beleid is ook een gevaar betekent voor de bestaande consensus over de wereldwijde ban op antipersoonsmijnen. Sommige landen zullen niet meer bereid zijn hun landmijnenarsenaal te vernietigen omdat de Verenigde Staten er nieuwe produceren. De nieuwe landmijnproducenten In december 2005 beslist de Bush administratie definitief over de productie van de nieuwe antipersoonsmijn SPIDER. 390 miljoen US$ is gebudgetteerd om 1620 SPIDER-systemen en 186.300 munities te produceren. Het systeem bestaat uit een controle-eenheid die 84 landmijnen tegelijk kan beheren. De landmijnen ontplooien ook een web van struikeldraden over het gebied waarin ze gelegd zijn. Als iemand een struikeldraad raakt, wordt de landmijn in werking gesteld. Van 1999 tot 2004 is er reeds 146 miljoen US$ gespendeerd aan de ontwikkeling van het SPIDER landmijnsysteem. De bedrijven die SPIDER ontwikkelen en dus ook zullen produceren zijn Textron en Alliant Techsystems (ATK). Deze twee producenten zijn geen onbekenden. ATK is de belangrijkste munitieleverancier van het Amerikaanse leger. Ook in de periode 1985-1995 was ATK de belangrijkste Amerikaanse producent van landmijnen. In die periode haalde ATK voor 486 miljoen US$ landmijncontracten binnen. ATK produceert bijvoorbeeld ook clusterbommen, antitankmijnen en munities met verarmd uranium. Op de lijst van grootste wapenproducenten in de wereld, staat ATK op de 28e plaats. Textron prijkt op die lijst op de 30e plaats. Textron Systems, het bedrijf waar Spider ontwikkeld wordt, is onderdeel van de Amerikaanse multinational Textron inc, een bedrijf met 49.000 werknemers in 40 landen en een omzet van 10 miljard US$. Textron Inc is naast de wapenindustrie ook actief in luchtvaart, industrie en financiën. ATK en Textron zijn dus samen de ‘prime contractors’ voor de ontwikkeling en productie van nieuwe Amerikaanse landmijnen. 3. Clustermunitie A. Recente evoluties In juli 2005 roept een resolutie van het Europees parlement de lidstaten van de EU op om via wetgevend werk investeringen in clustermunitie te verbieden. Sinds maart 2007 is België het eerste land dat dergelijke investeringen bij wet verbiedt. In de zomer van 2006 wordt de wereld geschokt door massale clusterbom aanvallen van het Israëlische leger op het Zuiden van Libanon. Noorwegen vindt dat er geen tijd meer te verliezen valt en slaagt er in om 46 staten de verklaring van Oslo te laten goedkeuren. Deze landen geven hiermee aan werk te maken van een internationaal verdrag tegen clustermunitie. De deadline voor dit verdrag is 2008. Dat er geen tijd te verliezen valt, bewijst het onderzoeksrapport Fatal Footprint van Handicap Internationaal. Uit dat rapport blijkt dat 98% van de slachtoffers van clustermunitie onschuldige burgers zijn. B. Uit het dossier ‘Explosieve portefeuilles’, juni 2006, Netwerk Vlaanderen. Het wapen Clusterbommen bestaan uit grote containers (bommen, raketten, etc.) die, afhankelijk van het model, honderden tot duizenden kleine bommen (submunitie) bevatten. De container opent zich in de lucht en verspreidt de submunitie over een grote oppervlakte. De bedoeling is om een bommentapijt te leggen over een hele zone. Clustermunitie kan uit de lucht gedropt worden door gevechtsvliegtuigen, bommenwerpers en helikopters. Maar ook van op de grond kan het gelanceerd worden via raketlanceersystemen en artilleriegeschut. In tegenstelling tot landmijnen is clustermunitie gemaakt om te exploderen wanneer het haar doel raakt (‘explode on impact’). Landmijnen worden gedropt met de bedoeling niet te ontploffen wanneer ze de grond raken, maar pas wanneer ze geactiveerd worden door aanraking van een slachtoffer. In functie van het geviseerde doel wordt clustermunitie met verschillend effecten gebruikt: anti-persoons, anti-tank, anti-infrastructuur, anti-materiële, toxische of brandgevaarlijke effecten. In bepaalde modellen zijn combinatiemogelijkheden! Controverse Clustermunitie wordt algemeen bestempeld als een heel controversieel wapen. Door de aard van het wapen vertegenwoordigt het immers een dubbele bedreiging voor de burgerbevolking: 1 Clusterbommen hebben als doel grote oppervlakten te bombarderen waarin één of meerdere doelwitten gelokaliseerd zijn. Door de verspreiding van de munitie over een groot oppervlak is de kans groot dat clustermunitie ook burgerslachtoffers maakt tijdens de aanval. 2 Maar ook na het conflict blijft clustermunitie burgerslachtoffers eisen. De submunities uit clusterbommen hebben een niet-ontploffingsgraad. Bij een clusterbombardement worden er dus heel wat niet-ontplofte submunities over een groot gebied achtergelaten. Op die manier worden er de facto mijnenvelden gecreëerd, die een groot risico inhouden voor burgers, ook na het conflict. AL Radwaniya, Irak, 2003 Akim is al wel een jonge herder, maar hij is nog steeds een kind. Op een dag speelt hij rond de boerderij van zijn ouders en wordt hij verrast door een clustermunitie bombardement. Zijn nonkel vindt hem terug met zware verwondingen en neemt hem onmiddellijk mee naar het ziekenhuis. De diagnose is zeer pessimistisch gezien het grote bloedverlies dat hij geleden heeft. Vier maanden later ligt Akim nog steeds in het ziekenhuis. Zijn toestand vertoont geen enkele verbetering. Hij heeft zware brand- en andere wonden aan zijn benen en in zijn lichaam zitten nog veel granaatscherven. Zijn rechterbeen is op verschillende plaatsen gebroken en moet met een ijzeren pin vastgehouden worden. Zijn twee benen zijn met verbanden samengebonden. Verschillende van zijn wonden zijn geïnfecteerd. Hij heeft ook al doorligwonden. Hij huilt elke nacht. Bron: het team van Handicap International in Bagdad; Irak (juli 2003) Gebruik Minstens elf staten maakten reeds gebruik van clusterbommen: Eritrea, Ethiopië, Frankrijk, Israël, Joegoslavië, Nederland, Rusland, Saoedi Arabië, Soedan, de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. Enkele voorbeelden van het gebruik van clustermunitie: De eerste Golfoorlog (1991) Clusterbommen zijn massaal gebruikt tijdens de eerste Golfoorlog in 1991. Volgens een rapport van Human Rights Watch dropten de Verenigde Staten en haar bondgenoten tussen 17 februari en 28 februari 1991 61.000 clusterbommen op Irak en Koeweit. Deze clusterbommen waren samen goed voor ongeveer 20 miljoen submunities en voor 1/4e van de bommen die gedropt werden op Irak en Koeweit. Zelfs bij een conservatieve niet-ontploffingsgraad van 5% spreken we dus van 1 miljoen achtergelaten gevaarlijke submunities. Maar na de oorlog maakte een rapport van de US Air Force2 gewag van een ‘excessief hoge niet-ontploffingsgraad’ die te wijten was aan de hoogte van waarop de bommen werden gedropt en het feit dat zij terecht kwamen in zand en water. 1600 burgers werden gedood door deze achtergelaten submunities, 2500 werden gewond. Zestig procent van de slachtoffers waren jonger dan 15 jaar. Door het gebruik van clusterbommen in verstedelijkt gebied (vooral in het zuiden van Irak) werden ook vluchtelingen en internationale hulporganisaties aan hoge risico’s onderworpen. Joegoslavië en Kosovo (1999) Van maart tot juni 1999 dropten de Amerikaanse, Engelse en Nederlandse luchtmacht in Joegoslavië 1.765 clusterbommen, samen goed voor 295.000 submunities. Volgens U.N. Mine Coordination werden meer dan 20.000 niet-geëxplodeerde submunities achtergelaten. Tijdens de bombardementen werden 90 �* 150 burgers gedood en nog veel meer verwond. In het jaar na de oorlog werden nog minstens 50 burgers gedood en 101 verwond door de niet-geëxplodeerde submunities. Adnan ging zwemmen met zijn vader en broer… Adnan Maloku was nog net geen zeven. Op 11 augustus 1999 ging hij met zijn vader en broer zwemmen in een meer. Adnan vindt een gele koker in metaal en geeft het aan zijn broer zonder te weten wat het is. Het ging om een stuk submunitie, een BLU-97, die niet was ontploft. Zijn broer, die zeventien is, vraagt aan zijn vader wat het is en laat het ding vallen. Het ontploft. Hij is op slag dood. Adnan wordt verder op geslingerd en is gewond aan de arm en aan het linker been. Hij hoort zijn vader nog enkele woorden zeggen maar kan ze niet verstaan. Dan hoort hij niets meer… De volgende dag gaat de zus van Adnan, Sanije, naar de plaats van het ongeluk om de kleren van haar vader en broer te zoeken. Zij ook stapt op een stuk submunitie en wordt op slag gedood. Adnan verloor veel bloed. Gedurende twee maanden wordt hij medisch verzorgd. Hij lijdt nog altijd onder bloedarmoede. Zijn rechter arm blijft heel zwak en hij kan geen zware lasten dragen. Hij kon slechts opnieuw naar school in januari 2000. Hij herinnert zich het voorval nog alsof het gisteren was. De oudste zus van Adnan, Ymrije, moet voor hem en zijn moeder zorgen. De moeder is erg getraumatiseerd door het ongeluk. Met hun drieën moeten ze leven van het kleine pensioen van hun vader. Dit getuigenis werd opgetekend door medewerkers van Handicap International in Kosovo in 2005. Afghanistan (2001-2002) De Verenigde Staten dropten 1.288 clusterbommen in Afghanistan (samen goed voor 248.056 clustermunitie). Conservatieve ramingen leiden tot een aantal van meer dan 12.400 niet-geëxplodeerde submunities die in Afghanistan achterblijven. Irak (2003) De Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk hebben in 2003 ongeveer 13.000 clustermunities gedropt in Irak (samen goed voor bijna 2 miljoen submunities). Anders dan in vorige oorlogen (bvb. Kosovo, Afghanistan) werd het gros van de clustermunities nu van op de grond gelanceerd. Dergelijke van op de grond gevoerde clusteraanvallen in bevolkte gebieden waren in Irak de belangrijkste oorzaak voor burgerslachtoffers. Honderden doden en gewonde burgers veroorzaakt door clusteraanvallen, werden gemeld in onder meer Baghdad, al-Hilla, al-Najaf en Basra. De laatste decennia zijn de VS en het VK de belangrijkste gebruikers van clustermunitie. De VS alleen al hebben meer dan 1 miljard submunities in voorraad. In totaal hebben maar liefst 57 landen voorraden clustermunitie, waaronder Chili, Rusland, Israël, Iran, Irak en … België! De producenten Veel bedrijven ontwikkelen, produceren en verkopen clustermunitie. Bedrijven kunnen op verschillende manieren betrokken zijn. Sommige bedrijven zijn verantwoordelijk voor een volledig clustermunitieproject en voor de uiteindelijke levering aan de strijdkrachten, andere leveren essentiële onderdelen voor de clustermunitie, zoals bijvoorbeeld de ontstekingsmechanismen, de submunitie, de container of huls van de bom waarin de submunities geplaatst worden. We bespreken een aantal Amerikaanse bedrijven en hun betrokkenheid bij clustermunitie. ATK ATK (VS) is de belangrijkste munitieleverancier van het Amerikaanse leger. In juni 2000 tekent ATK een overeenkomst met Israeli Military Industries (IMI) voor de co-productie van IMI’s ‘M971 120mm DPICM mortar cargo ammunition’ voor de Amerikaanse markt. De bom draagt 32 submunities. In juni 2003 tekent ATK een nieuwe overeenkomst met IMI, waardoor het nu ook de IMI zelfdestructiemechanismen voor submunities mag produceren en verkopen in de USA. L-3 Communications Het Amerikaanse defensiebedrijf L-3 Communications maakt verschillende veiligheids-en bewapeningsonderdelen. In een brief aan de Noorse Centrale Bank van 2 juni 2005 geeft het bedrijf toe "safety and arming devices" te produceren voor verschillende types clusterwapens. Zo produceren ze bijvoorbeeld de MK339 fuze die gebruikt wordt om de container te openen die de submunities bevat. O.a. de Rockeye II clusterbom wordt hiermee geopend. Lockheed Martin Lockheed Martin is niet alleen de grootste wapenproducent ter wereld, maar ook de voornaamste leverancier van wapens aan het Pentagon, én het grootste wapenexporterende bedrijf ter wereld. Niet verwonderlijk dat Lockheed Martin dus ook actief is in de productie van en handel in clustermunitie. Het bedrijf is de producent van het MLRS systeem (Multiple Launch Rocket System), een hoogst mobiel raketlanceersysteem dat in minder dan één minuut 12 MLRS raketten kan afvuren. MLRS wordt gebruikt om van op de grond raketten te lanceren. De raketten die gebruikt worden in het MLRS-systeem zijn in de meeste gevallen raketten met clustermunities. Ook deze worden geproduceerd door Lockheed Martin. Een aantal voorbeelden: 1 De basis MLRS-raket (M26) bevat een ‘warhead’ met 644 M77-submunities (DPICM) en heeft een bereik van 32 km. Dit betekent dat er met deze raketten binnen de minuut 8000 submunities kunnen verspreid worden. 2 De ‘guided’ MLRS XM30-raket heeft een bereik van 60 km en bevat 404 DPCIM submunities (in productie sinds april 2003). De VS plannen een productie van meer dan 100.000 van deze raketten. 3 De ATACMS Block 1A heeft een bereik van 300 kilometer en bevat 275 M74 submunities. In maart/april 2003 zijn MLRS clustermunities gebruikt in de oorlog tegen Irak. De MLRS-clustermunitie werd vooral gebruikt voor doelen op langere afstand. De meerderheid van de door de Amerikanen gebruikte submunities waren DPICM’s. In Irak werd standaard gewerkt met salvo’s van zes MLRS-raketten, wat betekent dat één zo’n salvo 3864 submunities dropte over een gebied met een straal van één km. Volgens een rapport van de Amerikaanse ‘Office of the Under Secretary of Defense for Acquisition, Technology and Logistics’ hebben MLRS-submunities een falingsgraad van 16%. Het MLRS systeem inclusief raketten is door Lockheed Martin reeds geleverd aan 14 landen, waaronder de VS, Israel, Bahrein en Nederland. Northrop Grumman Northrop Grumman, nog een Amerikaans defensiebedrijf, produceert submunities. Zo produceert het o.a. de Viper Strike munitie. Deze submunitie wordt sinds 2002 ook aangepast en getest om te gebruiken in een UAV (een onbemand vliegtuig), de Hunter. De Viper Strike munitie is een derivaat van de BAT submunitie, ontwikkeld en geproduceerd door Northrop Grumman. De BAT submunitie wordt o.a. gebruikt in de ATACMS Block II, een variante clusterbom van Lockheed Martin. Raytheon Het Amerikaanse Raytheon is een wereldleider wat betreft de ontwikkeling en productie van ‘missile systems’. Ook clusterbommen behoren tot het assortiment van Raytheon. Raytheon produceert het AGM154 Joint Standoff Weapon (JSOW). Dit is een bom die vanuit de lucht (ook vanop grote hoogte) gedropt wordt. JSOW kan geleverd worden in vier varianten, twee daarvan zijn clusterbommen. De variant AGM154A is de standaard versie van de JSOW. Deze versie is een clusterbom die 145 BLU-97/B submunities bevat. Deze submunities hebben zowel anti-persoons als anti-materiële effecten. Elke submunitie fragmenteert bij explosie in ongeveer 300 stukjes. Sinds 1999 heeft de Amerikaanse luchtmacht de JSOW clusterbommen zowel gebruikt in Joegoslavië, in Afghanistan als in Irak. De JSOW wordt gebruikt op verschillende gevechtsvliegtuigen, waaronder de F/A-18, F-16, B-2, B-52.41. Raytheon is ook de producent van de Tomahawkraketten. Deze raketten worden afgeschoten vanop oorlogsschepen of onderzeeërs. De Tomahawk-raketten hebben verschillende mogelijke configuraties wat betreft de ‘warhead’. Eén daarvan is een submunitiehouder met Combined Effect Bomblets. De Tomahawk wordt dus ook als clusterbom gebruikt. De Tomahawk is een wapen dat al in verschillende oorlogen door de Amerikaanse zeemacht gebruikt is: Desert Storm (1991), Irak (1993), Bosnië (1995), Desert Fox (1998), Operation Allied Force (1999). Textron Ook het Amerikaanse Textron produceert clusterbommen en submunities. Textron produceert het CBU-105 Sensor Fuzed Weapon voor de Amerikaanse luchtmacht. Deze clusterbom heeft zijn debuut gemaakt in 2003 in de oorlog in Irak. Ook de submunitie die in deze clusterbom zit, wordt gemaakt door Textron: de BLU-105, volgens Textron, de enige ‘smart’ submunitie in productie in de VS. Verder heeft Textron ook de ‘Selectively Targeted Skeet’ STS submunitie ontwikkeld, die o.a. zou kunnen gebruikt worden in onbemande vliegtuigen. 4. Witte fosforwapens Uit het dossier ‘De voorbereidingen voor een nieuw Fallujah’, maart 2006, Netwerk Vlaanderen. Het militaire gebruik van witte fosfor ‘White phosphorous’ of Witte fosfor (WF) is één van de mogelijke verschijningsvormen van fosfor. Het is een kleurloze of gele doorschijnende wasachtige substantie met een sterke lookgeur. Witte fosfor voor militair gebruik ontbrandt spontaan bij aanraking met zuurstof. Door deze ontbranding komt een grote hitte vrij in combinatie met een gele vlam en een dichte witte rook. Het gebruik van witte fosforwapens door de Amerikaanse strijdkrachten tijdens de aanval op de Irakese stad Fallujah in november 2004 wordt ‘een oorlogsmisdaad tijdens een oorlogsmisdaad tijdens een oorlogsmisdaad’ genoemd. Militairen gebruiken witte fosfor sinds de 19e eeuw als signalisatie, als rookgordijn en ook als sterk ontvlambare stof. Het wordt gebruikt om materiaal van de vijand te vernietigen of om zijn zicht te belemmeren. En het wordt gebruikt tegen voertuigen, munitiedepots, vijandelijke waarnemers en zo verder. Witte fosforprojectielen kunnen gelanceerd worden door kanonnen, veldartillerie, tankmortieren, maar ook door handgranaten. Fosfor wordt ook lichtgevend in het donker, waardoor fosformunitie een soort lichtspoorkogel wordt. Normaal wordt witte fosfor verspreid door explosieve munitie die ontploft wanneer ze de grond raakt. Maar het kan ook gebruikt worden met een soort tijdsgebonden ontsteking die een ontploffing in de lucht veroorzaakt. De gevolgen van het militaire gebruik van witte fosfor Het militair gebruik van WF laat fosfor achter op de grond doordat delen van de stof uit de munitie niet ontbranden. In sommige gevallen gaat het hier om een aanzienlijk deel van het fosfor in de munitie. Maar ook de rookdeeltjes, ontstaan door de verbranding van witte fosfor, verspreiden zich in de lucht. Daar vormen ze zuren, die uiteindelijk terechtkomen op de grond en in het water. Net zoals napalm kan witte fosfor heel negatieve effecten hebben op de begroeiing: verbrande bladeren, volledig ontbladerde struiken en bomen, volledig afsterven van planten,….. Maar WF wapens veroorzaken ook groot leed aan mensen. Witte fosfor is immers extreem giftig. En bij militair gebruik worden mensen blootgesteld aan extreem hoge dosissen witte fosfor. Directe blootstelling van de huid leidt tot zeer pijnlijke chemische brandwonden. De brandwonde verandert in dood weefsel met daar omheen blaren. De wonde heeft een geelachtige kleur en een opvallende lookgeur. Witte fosfor lost zeer gemakkelijk op in vet, en verhit heel snel. Hierdoor zijn de brandwonden al snel 2e en 3e graadswonden. Het feit dat de stof heel gemakkelijk verder in het lichaam kan doordringen eens er deeltjes onder de huid zitten, zorgt ervoor dat wonden nauwelijks genezen. Deze wonden kunnen ook schade toebrengen aan lever, hart en nieren. Hierdoor kunnen slachtoffers soms niet meer urineren, functioneren de nieren nog nauwelijks of wordt er een sterk verhoogde fosforaanwezigheid in het bloed vastgesteld. Maar in vele gevallen betekent blootstelling aan hoge concentraties witte fosfor de dood. De lijken van de slachtoffers vertonen extreme verbrandingsverschijnselen, waar bij het vlees tot op het bot weggebrand is. Blootstelling aan witte fosfor via inademing leidt tot irritatie aan het ademhalingssysteem en hoesten. De rook kan ook serieuze oogirritatie veroorzaken, krampen in het gezicht, overgevoeligheid aan licht, en overproductie van tranen. Hoge concentraties van witte fosfordampen leiden tot irritaties aan de neus, keel, longen, huid, ogen en slijmvliezen. Dergelijke blootstelling aan witte fosfor kan ook leiden tot misselijkheid, geelzucht, bloedarmoede, fysieke aftakeling met zwaar verlies van gewicht en spieren, tandpijnen en heel veel speekselvorming. Opname van witte fosfor in de spijsvertering veroorzaakt ernstige vormen van diarree en braken. Een ernstige vergiftiging kan ook leiden tot een abnormaal hartritme, een lage bloeddruk, coma en de dood. De aangenomen dodelijke dosis is 1 mg per kilogram lichaamsgewicht, maar in de praktijk heeft ook de opname van een totale hoeveelheid van 15 mg reeds tot de dood geleid. De schande van Fallujah Amerikaanse officieren verklaarden in hun beschrijving van de aanval op Fallujah het volgende: “Witte Fosfor bleek een effectieve en veelzijdige munitie te zijn. We gebruikten het als camouflagemiddel en, later in het gevecht, als een krachtig psychologisch wapen tegen de opstandelingen die in loopgraven, greppels of schuilplaatsen zaten, en die we niet konden bereiken met ‘high explosives’. Met WFsalvo’s deden we ‘shake and bake’ missies om hen uit hun schuilplaatsen te verjagen en ‘high explosives’ om hen uit te schakelen.” De aanval op Fallujah De stad van de moskeeën, Fallujah, ligt ongeveer 70 km ten westen van de Irakese hoofdstad Bagdad. Al vroeg na de Amerikaanse inval groeide de traditioneel soennitische stad uit tot een bolwerk van het soennitisch verzet. Volgens de Amerikanen hield ook de gezochte Al-Qaida leider, Al-Zarqawi, er zich schuil, maar ondanks de onafgebroken ‘precisiebombardementen’ kregen de Amerikanen Fallujah maar niet onder controle. De schokkende beelden van vier Amerikaanse militaire contractanten die gedood werden door een joelende menigte en daarna verminkt en verbrand aan de grote brug over de Eufraat opgehangen werden, waren de rechtstreekse aanleiding voor een verbeten Amerikaans offensief. De wereld had gezien dat de Amerikanen niets te zeggen hadden in Fallujah en dit moest worden rechtgezet. Op 7 november 2004 riep de Iraakse interim-premier Allawi de noodtoestand uit en tijdens de nacht van 7 op 8 november gingen de Amerikaanse troepen over tot de aanval. Iedereen herinnert zich waarschijnlijk nog de beelden van de Amerikaanse soldaten die zwaargewonde Irakese strijders genadeloos afmaakten. Maar blijkbaar waren er ver van de weinige camera’s vandaan, nog meer wreedheden aan de gang. Geruchten over het gebruik van chemische wapens waren niet nieuw, maar werden dikwijls door de Westerse pers genegeerd. Eind januari 2005 stuurde het Studiecentrum voor Mensenrechten en Democratie van Fallujah een goed gedocumenteerd rapport naar Kofi Annan met het relaas, getuigenissen en foto’s over de gruwelijkheden waaraan ze tijdens de Amerikaanse militaire operatie (van 7 november tot eind december) onderworpen waren. Eén van de beschuldigingen was het gebruik van chemische wapens. Toch was het pas tien maanden later, na een ophefmakende documentaire van de Italiaanse staatszender RAI over het gebruik van witte fosfor in Fallujah, dat de wereld geschokt stil stond bij het inzetten van chemische wapens door de Verenigde Staten. Voorafgaand aan de uitzending op 8 november 2005 (precies een jaar na de start van operatie ‘phantom fury’) had Washington wel toegegeven dat het gebruik had gemaakt van witte fosfor tijdens het Fallujah-offensief, maar alleen als rookgordijn of om vijandelijke posities te verlichten. De gruwelijke beelden van slachtoffers bezaaid met bijtende brandwonden logen er echter niet om en op 16 november verklaarde het Pentagon dat er wel degelijk witte fosfor was ingezet in de vorm van brandbommen, maar zeker niet tegen burgers. Het is echter logisch dat het gebruik van een dergelijk wapen, een gas, in een stadsomgeving, ook niet gewapende burgers treft. Ondertussen zijn er foto’s, video’s en interviews met Amerikaanse soldaten die deelnamen aan de aanvallen op Fallujah, die bewijzen dat fosforbommen op grote schaal zijn ingezet, zonder onderscheid te maken tussen burgers en opstandelingen. Jeff Englehart, voormalig Amerikaans soldaat in Fallujah vertelt dat hij het bevel voor het inzetten van witte fosfor hoorde via de militaire radio. De gevolgen omschrijft hij als volgt: “verbrande lichamen, verbrande vrouwen, verbrande kinderen; witte fosfor maakt geen onderscheid bij het doden. Wanneer het in contact komt met de huid richt het een onomkeerbare schade aan en brandt het vlees weg tot op het bot.” De Amerikaanse belegering van Fallujah heeft de meeste van de 250.000 �* 300.000 bewoners op de vlucht gejaagd. Meer dan de helft van de huizen zijn vernietigd. Op die bewuste 8 november waren er naar schatting nog altijd 50.000 �* 100.000 mensen aanwezig in de stad. Het aantal opstandelingen werd door de Amerikanen geschat op 1.000 �* 6.000 man. Hoeveel Irakese burgers het leven lieten blijft voorlopig een raadsel. Tijdens de Amerikaanse aanval op Fallujah werden volgende witte fosforwapens gebruikt: 1 M110 WF projectielen afgevuurd van 105mm kanonnen. Deze worden gebruikt voor het verduisteren, spotten en signaliseren. Maar zij hebben een bijkomend ontbrandingseffect op het doelwit en kunnen dus potentieel slachtoffers maken. 2 Het M825 WF projectiel (155mm) wordt afgevuurd van op veldartillerie en is ontwikkeld om op grondniveau een rookscherm op te trekken dat 5 tot 15 minuten blijft hangen. Het projectiel is geladen met 116 met witte fosfor verrijkte vilten wiggen, die zich op de grond verspreiden in een ellipsvorm die tot 1500m lang kan zijn. Elk van deze 116 deelprojectielen wordt op de grond een bron van rook. 3 De M929 patronen worden gebruikt door de M120 en M121 120mm mortiersystemen, vnl. voor het camoufleren en verduisteren. Het stalen projectiel is geladen met vilten wiggen die geïmpregneerd zijn met witte fosfor. Wanneer de ontsteking afgaat wordt het projectiel uit elkaar gereten en worden de deelprojectielen verspreid in de lucht. De witte fosfor begint te branden bij contact met de lucht en produceert op die manier een rookwolk. 4 Waarschijnlijk hebben de Amerikaanse troepen tijdens de aanval op Fallujah ook geïmproviseerde WFwapens gebruikt, gebaseerd op 60mm of 81mm WF mortiergranaten: “Een 60mm of 81mm witte fosfor mortiergranaat, driemaal omwikkeld met ontstekingslont, en een kwart of half staafje C4. We gebruiken het als we de vijand uit een huis willen wegbranden.” Wettelijk kader Als een ontvlambaar wapen is het gebruik van witte fosfor verboden onder Protocol III van de “Convention on Prohibitions or Restrictions on the Use of Certain Conventional Weapons Which May be Deemed to be Excessively Injurious or to have Indiscriminate Effects”. Honderd staten hebben dit verdrag goedgekeurd, waaronder België en de VS. Maar, niet alle staten zijn gebonden aan alle protocollen van het verdrag, en ondanks het feit dat 93 staten Protocol III hebben ondertekend, hebben de VS zich niet aan dit deel van het verdrag verbonden. Ondanks het feit dat de VS door geen enkel internationaal verdrag verboden wordt witte fosfor te gebruiken, blijft ook de VS natuurlijk onderhevig aan de universele principes over de manier waarop partijen in oorlog zich moeten gedragen. Net zoals bij andere controversiële wapens zoals landmijnen, clusterbommen, nucleaire wapens en uraniumwapens, is er ook bij het gebruik van witte fosfor een dubbel probleem: • ze veroorzaken onnodig leed bij de burgerbevolking, en • men kan onmogelijk een onderscheid maken tussen burgerlijke en militaire doelwitten Het gebruik van witte fosfor voor militaire doeleinden kan dan ook gezien worden als een overtreding van het Internationaal Humanitair Recht. Dit wordt ook erkend in een handleiding die gebruikt wordt bij de opleiding van de Amerikaanse strijdkrachten: “het is tegen de wetten van oorlogsvoering om WF te gebruiken tegenover menselijke doelwitten.” Wie produceert witte fosformunitie? Pine Bluff Arsenal in Arkansas is de enige fabriek in Noord Amerika die WFmunitie kan produceren. De fabriek is eigendom van het Amerikaanse leger, en de werkzaamheden in de fabriek, inclusief het vullen van de munitie met witte fosfor, gebeurt door Amerikaanse militairen. Naast WFmunitie, produceren ze er ook allerlei andere chemische, rook- en andere munitie. Bovendien is Pine Bluff Arsenal ook betrokken bij de vernietiging van de chemische wapens van de VS. Pine Bluff Arsenal was de producent van de witte fosformunitie die gebruikt werd door het Amerikaanse leger in Fallujah. In september 2005 is een contract voor de modernisering van de witte fosforfabriek in Pine Bluff Arsenal toegekend aan Shaw Environmental Inc. Het contract heeft een waarde van 23 miljoen US dollar! Shaw Environmental Inc. is een dochteronderneming van The Shaw Group Inc. Deze Amerikaanse groep maakt een jaaromzet van 3,3 miljard US dollar. Het bedrijf is niet alleen actief op de militaire markt, maar vooral ook op de energiemarkt met veel opdrachten voor de nucleaire sector. In oktober 2005 verkreeg Teledyne Brown Engineering een belangrijk subcontract met een waarde van 10 miljoen US dollar in deze moderniseringsopdracht. Volgens dit contract zal Teledyne de nieuwe witte fosforprocessingonderdelen en subsystemen voor de fabriek ontwerpen, fabriceren, assembleren, integreren, testen en leveren. Het werk van Teledyne zal zich o.a. concentreren op het systeem voor het vullen van de munitie. Het bedrijf zal ook ondersteuning bieden bij de installatie, het testen, en de opleiding. Het station waar de munitie gevuld wordt, het hart van de fabriek, zal geassembleerd, geïntegreerd en getest worden in hun vestiging in Huntsville alvorens het geleverd wordt aan de Pine Bluff Arsenal. Teledyne Brown Engineering levert hoogtechnologische systemengineering en productieoplossingen voor sectoren zoals de ruimtevaart, de beveiliging en defensie. Het bedrijf is onderdeel van Teledyne Technologies Inc. 5. De investeringen van AXA De vijf grootste investeerders in clustermunitie in België klopten af op een slordige 6 miljard dollar in 2006. Van die 6 miljard werd 5.5 miljard samengebracht door AXA! Dat maakt ze niet alleen de grootste maar ook de slechtste leerling van de klas, geen enkele klacht van mensenrechtenorganisaties wordt tot nu toe serieus genomen. De cijfers spreken voor zich. Axa Groep investeert, direct en/of indirect, in al de in dit rapport vermelde Amerikaanse producenten: APM CM WP Bedrag investering AXA (in US$) Datum rapport ATK X X 16.132.778 Juni 2006 L-3 Communications X 48.166.171 Juni 2006 Lockheed Martin X 139.813.665 Juni 2006 Northrop Grumman X 990.002.992 Juni 2006 Raytheon X 236.619.883 Juni 2006 Shaw Group X 14.901.447 Maart 2006 Teledyne Technologies X 5.802.322 Maart 2006 Textron X X 1.246.175.408 Juni 2006 AM = Antipersoonsmijnen. CM = Clustermunitie. WP = Witte Fosfor. 6. Besluit Sorry, maar geen happy end voorlopig. Help organisaties als Handicap International en Netwerk Vlaanderen, maar laat ook uw stem horen als consument, als mens… Wat kan u concreet doen: 1. Laat AXA weten dat u niet akkoord bent met het investeringsbeleid van de AXA Group. 2. Laat AXA voelen dat u weigert klant te blijven of te worden omdat zij geen duidelijke koerswijziging maken. 3. Maak AXA bekend bij zoveel mogelijk potentiële klanten als onverantwoord misdadig. Mail dit dossier door naar iedereen uit je adressenbestand! 4. Steun Netwerk Vlaanderen met hun campagne ‘Mijn Geld. Goed Geweten?’ en promoot de ethische beleggingsfondsen van Triodosbank e.a. 5. Kom mee met America Watchers geweldloze acties organiseren tegen AXA en tegen de wapenproducenten. Laat van je horen! __________________ http://www.socialisme.be/lsp/

1 juni 2007, 17:41	#2
de limburgse leeuw Europees Commissaris Geregistreerd: 6 mei 2004 Locatie: limburg Berichten: 7.552	Niemand geïnteresseerd in dit ? NOchtans lijkt het me heel wat voedsel voor discussie in te houden. In ieder geval zal ik nooit geen euro naar de AXA bank brengen, zoveel is zeker. En als het kon dan zou ik het in een ouwe sok steken, onder de matras. Dan weet ik tenminste dat er achter mijn rug geen mensen vermoord worden met mijn geld. Al is het maar één euro. __________________ http://www.socialisme.be/lsp/

1 juni 2007, 23:14	#7
lombas Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 27 juni 2005 Berichten: 42.814	De wapenindustrie is grotendeels in handen van of wordt gesteund door de politieke klasse. Belachelijk om dat aan te klagen zonder die staatsconnectie te zien. __________________ Born but to die, and reas'ning but to err. (Pope) Laatst gewijzigd door lombas : 1 juni 2007 om 23:14.

2 juni 2007, 00:24	#8
Preuße Minister Geregistreerd: 7 september 2006 Locatie: Königreich Belgien Berichten: 3.008	Ik hoop dat mijn geld wordt geinvesteerd in wapens. Dan kan ik mij net zoveel zitten te verheugen over de dood van zwarten of moslims als linksen op dit forum over de dood van Karel Dillen. __________________ Mit Gott für König und Vaterland! Avatar toont Friedrich-Wilhelm III König von Preussen (1770-1840).

2 juni 2007, 09:55	#13
Jo Creten Schepen Geregistreerd: 1 maart 2006 Berichten: 425	actie! Vandaag voeren America Watchers actie aan het AXA kantoor in Hasselt.

1 juni 2007, 19:29	#4
skaldis Banneling Geregistreerd: 22 maart 2004 Berichten: 3.520	En als land zijn we dikke hypocrieten. De omzet en winst van de defensieindustrie en aanbelende in ons land zijn weer elk jaar stijgende. En dat met socialisten in de regering.

1 juni 2007, 23:07	#6
jurgen79 Banneling Geregistreerd: 4 oktober 2006 Locatie: Berlaar Berichten: 2.951	Lees hier veel hypocriete stellingen en meningen. Bekijk het vanuit het oogpunt van een bank...geld moet opbrengen. En wat kunnen mensen zeer goed? Jazeker, oorlog beginnen. Dus in welke sector ga je steeds een bepaalde winstzekerheid hebben? Juist ja, in de wapenindustrie. Gaat ethiek en geld samen? Nee, nog nooit geweten eigenlijk...dus boehoe at you.

2 juni 2007, 09:39	#11
Vorenus Banneling Geregistreerd: 1 augustus 2006 Locatie: Antwerpen Berichten: 8.447	Niets verkeerd mee, een industrie en investering als een ander.

2 juni 2007, 13:08	#15
Raven Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 31 maart 2004 Locatie: Nabij het Reigersnest Berichten: 10.447	BHV is geen prioriteit.... maar deze zever wel... Welke onnozelaar heeft de prioriteiten van CAP bepaalt. __________________ NEE tegen assimilatie! NEE tegen racisme! Laatst gewijzigd door Raven : 2 juni 2007 om 13:08.

3 juni 2007, 02:48	#20
Vorenus Banneling Geregistreerd: 1 augustus 2006 Locatie: Antwerpen Berichten: 8.447	Ik snap niet dat mensen tegen de ontwikkeling van nieuwe wapensystemen zijn. Men moet dit juist toejuichen omwille van het feit dat door moderne oorlogsvoering er minder doden vallen. Natuurlijkis oorlog geen prettige bedoening of tijdsverdrijf maar af en toe is een miliaire actie nodig waneer onderhandelingen falen. Hier komen de nieuwe wapensystemen van pas, dest te effectiever wapens zijn, des te minder doden ervallen en des te sneller de militaire interventie afgerond kan worden. Waar vroeger Honderd duizenden doden vielen, vallen er nu dankzij de moderne wapentechniek nog maar amper duizenden doden en vooral burgerslevens worden ermee gespaard.