Anarchisme Is...

[guerin]

Het anarchisme streeft er naar een maatschappij zonder hiërarchische autoriteit te creëren. --- Dat betekent geen opdeling tussen heersers en overheersten, arbeiders en bazen, leiders en volgelingen, mensen die bevelen geven en mensen die bevelen uitvoeren. Het betekent dat besluiten direct worden genomen door degenen die er door worden beïnvloed, niet door autoriteiten. --- Anarchisten streven naar vrijheid voor allen. --- Iedereen zou vrij moeten zijn het eigen lot te bepalen, alleen begrensd door de gelijke vrijheid van anderen. Deze vrijheid zou een werkelijke, actuele mogelijkheid moeten zijn, niet een abstract recht. --- Anarchisten zijn tegen patriarchaat en racisme. --- Een vrije maatschappij zal niet bestaan als vrouwen bang zijn en te maken hebben met discriminatie en afhankelijkheid van mannen. Noch zal het bestaan als mensen worden beoordeeld op basis van de kleur van hun huid. Discriminatie behandelt mensen als vertegenwoordigers van een groep met stereotypen, in plaats van vrije, unieke individuen.

Anarchisten zijn niet tegen organisatie. Anarchie gaat over organisatie. Het gaat over vrijwillige samenwerking tussen gelijken. Echter, we zijn tegen organisaties die gebaseerd zijn op autoriteit en hiërarchie.

Anarchisten geloven in de noodzaak van ‘directe democratie’. In plaats van het regelen van hun eigen zaken af te nemen van mensen en het in de handen van anderen te leggen, geven anarchisten de voorkeur aan organisaties die autoriteit minimaliseren, waarbij macht wordt gehouden in de handen van degenen die worden beïnvloed door de genomen besluiten. In plaats van politici te kiezen om ons te overheersen, kunnen we onze eigen besluiten nemen door middel van buurt en werkplek vergaderingen en vrijwillige confederaties.

Anarchisten streven naar de vernietiging van de staat. De staat centraliseert macht om besluiten te nemen in de handen van enkelen, waarbij aan hen de macht wordt gegeven om geweld te gebruiken om hun wil op te leggen. Het verdeelt de maatschappij onder in heersers en overheersten, en berooft ons van de vrijheid om onze eigen levens te beheersen. We zullen niet vrij zijn zo lang de staat bestaat.

Anarchisten streven naar een einde aan privé bezit en staatsbezit. Natuurlijk erkennen we dat iedereen het recht heeft op persoonlijke bezittingen, we willen onze tandenborstels niet tot gemeenschapsbezit maken! Privé bezit betekent het monopolie van rijkdom, het recht om te voorkomen dat anderen het gebruiken, of je het nu gebruikt of niet. Bezit creëert een autoritaire verhouding tussen degenen die de levensmiddelen bezitten, en degenen die ze gebruiken maar ze niet bezitten. We denken dat land zou moeten worden beheerd door degenen die het bezetten of cultiveren. Huizen zouden moeten worden beheerd door degenen die er in wonen, zonder te hoeven kruipen voor landlords of lokale besturen. Werkplekken zouden moeten worden beheerd door degenen die er werken, onder leiding van de bredere gemeenschap. In het kort zou “bezit” moeten worden beheerst door degenen die het gebruiken of worden beïnvloed door het gebruik. Niemand zou land, huizen en productiemiddelen moeten “bezitten” (d.w.z. controleren) die ze niet persoonlijk gebruiken, of ze nu “privé individuen” of overheidsofficials zijn.

Anarchisten zijn socialisten. Maar we zijn libertaire socialisten. Voor ons betekent socialisme het management van de productie door de arbeiders zelf, niet door eigenaren, bazen of overheidsbureaucraten. Werkplekken zouden niet moeten worden gecontroleerd door privé eigenaren of door de staat, maar door degenen die het werk doen en door de mensen die door het werk worden beïnvloed. We zouden onze werkplekken moeten beheren zonder bazen, door middel van arbeidersraden – bijeenkomsten van de gehele werkkracht in iedere fabriek, kantoor of boerderij. Deze zouden collectief alle “management” beslissingen moeten nemen op basis van een-arbeider-een-stem.

Anarchisten ondernemen actie in het hier en nu. We stemmen niet; we organiseren ons! We hebben zo veel vrijheid als we bereid zijn te nemen. Alleen door directe actie te ondernemen om de wereld te veranderen kan een libertaire maatschappij worden bereikt. Anarchisten zijn druk bezig te organiseren in hun werkplekken en gemeenschappen, waarbij onze ideeën worden verspreid en we leiden door het voorbeeld te geven. We werken om de feiten van de toekomst te creëren, vandaag, waarbij libertaire instituties worden geplant als zaden, binnen onze autoritaire maatschappij.

[franke fritz]

Oorspronkelijk geplaatst door guerin

Het anarchisme streeft er naar een maatschappij zonder hiërarchische autoriteit te creëren. --- Dat betekent geen opdeling tussen heersers en overheersten, arbeiders en bazen, leiders en volgelingen, mensen die bevelen geven en mensen die bevelen uitvoeren. Het betekent dat besluiten direct worden genomen door degenen die er door worden beïnvloed, niet door autoriteiten. --- Anarchisten streven naar vrijheid voor allen. --- Iedereen zou vrij moeten zijn het eigen lot te bepalen, alleen begrensd door de gelijke vrijheid van anderen. Deze vrijheid zou een werkelijke, actuele mogelijkheid moeten zijn, niet een abstract recht. --- Anarchisten zijn tegen patriarchaat en racisme. --- Een vrije maatschappij zal niet bestaan als vrouwen bang zijn en te maken hebben met discriminatie en afhankelijkheid van mannen. Noch zal het bestaan als mensen worden beoordeeld op basis van de kleur van hun huid. Discriminatie behandelt mensen als vertegenwoordigers van een groep met stereotypen, in plaats van vrije, unieke individuen.

Anarchisten zijn niet tegen organisatie. Anarchie gaat over organisatie. Het gaat over vrijwillige samenwerking tussen gelijken. Echter, we zijn tegen organisaties die gebaseerd zijn op autoriteit en hiërarchie.

Anarchisten geloven in de noodzaak van ‘directe democratie’. In plaats van het regelen van hun eigen zaken af te nemen van mensen en het in de handen van anderen te leggen, geven anarchisten de voorkeur aan organisaties die autoriteit minimaliseren, waarbij macht wordt gehouden in de handen van degenen die worden beïnvloed door de genomen besluiten. In plaats van politici te kiezen om ons te overheersen, kunnen we onze eigen besluiten nemen door middel van buurt en werkplek vergaderingen en vrijwillige confederaties.

Anarchisten streven naar de vernietiging van de staat. De staat centraliseert macht om besluiten te nemen in de handen van enkelen, waarbij aan hen de macht wordt gegeven om geweld te gebruiken om hun wil op te leggen. Het verdeelt de maatschappij onder in heersers en overheersten, en berooft ons van de vrijheid om onze eigen levens te beheersen. We zullen niet vrij zijn zo lang de staat bestaat.

Anarchisten streven naar een einde aan privé bezit en staatsbezit. Natuurlijk erkennen we dat iedereen het recht heeft op persoonlijke bezittingen, we willen onze tandenborstels niet tot gemeenschapsbezit maken! Privé bezit betekent het monopolie van rijkdom, het recht om te voorkomen dat anderen het gebruiken, of je het nu gebruikt of niet. Bezit creëert een autoritaire verhouding tussen degenen die de levensmiddelen bezitten, en degenen die ze gebruiken maar ze niet bezitten. We denken dat land zou moeten worden beheerd door degenen die het bezetten of cultiveren. Huizen zouden moeten worden beheerd door degenen die er in wonen, zonder te hoeven kruipen voor landlords of lokale besturen. Werkplekken zouden moeten worden beheerd door degenen die er werken, onder leiding van de bredere gemeenschap. In het kort zou “bezit” moeten worden beheerst door degenen die het gebruiken of worden beïnvloed door het gebruik. Niemand zou land, huizen en productiemiddelen moeten “bezitten” (d.w.z. controleren) die ze niet persoonlijk gebruiken, of ze nu “privé individuen” of overheidsofficials zijn.

Anarchisten zijn socialisten. Maar we zijn libertaire socialisten. Voor ons betekent socialisme het management van de productie door de arbeiders zelf, niet door eigenaren, bazen of overheidsbureaucraten. Werkplekken zouden niet moeten worden gecontroleerd door privé eigenaren of door de staat, maar door degenen die het werk doen en door de mensen die door het werk worden beïnvloed. We zouden onze werkplekken moeten beheren zonder bazen, door middel van arbeidersraden – bijeenkomsten van de gehele werkkracht in iedere fabriek, kantoor of boerderij. Deze zouden collectief alle “management” beslissingen moeten nemen op basis van een-arbeider-een-stem.

Anarchisten ondernemen actie in het hier en nu. We stemmen niet; we organiseren ons! We hebben zo veel vrijheid als we bereid zijn te nemen. Alleen door directe actie te ondernemen om de wereld te veranderen kan een libertaire maatschappij worden bereikt. Anarchisten zijn druk bezig te organiseren in hun werkplekken en gemeenschappen, waarbij onze ideeën worden verspreid en we leiden door het voorbeeld te geven. We werken om de feiten van de toekomst te creëren, vandaag, waarbij libertaire instituties worden geplant als zaden, binnen onze autoritaire maatschappij.

mooie idealen, maar het blijft mijns inzien nogal utopisch

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door franke fritz

mooie idealen, maar het blijft mijns inzien nogal utopisch

heb ik ook al dikwijls gezegd. Daarbij komt dat het bij deze salonanarchisten louter over theorie gaat. In de praktijk huren ze gewoon een huis en werken ze ook gewoon braafjes zoals het klootjesvolk waar ze als anarchist zogezegd zo tegen zijn. Voor echte ( arme ) anarchisten die leven in kraakpanden, die geen vlees eten, die effectief mensen zonder papieren opvangen, die alle luxe en consumptie en zelfs geld afwijzen, kortom die echt alternatief leven heb ik anders nog wel respect.

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door guerin

Het anarchisme streeft er naar een maatschappij zonder hiërarchische autoriteit te creëren. --- Dat betekent geen opdeling tussen heersers en overheersten, arbeiders en bazen, leiders en volgelingen, mensen die bevelen geven en mensen die bevelen uitvoeren. Het betekent dat besluiten direct worden genomen door degenen die er door worden beïnvloed, niet door autoriteiten. --- Anarchisten streven naar vrijheid voor allen. --- Iedereen zou vrij moeten zijn het eigen lot te bepalen, alleen begrensd door de gelijke vrijheid van anderen. Deze vrijheid zou een werkelijke, actuele mogelijkheid moeten zijn, niet een abstract recht. --- Anarchisten zijn tegen patriarchaat en racisme. --- Een vrije maatschappij zal niet bestaan als vrouwen bang zijn en te maken hebben met discriminatie en afhankelijkheid van mannen. Noch zal het bestaan als mensen worden beoordeeld op basis van de kleur van hun huid. Discriminatie behandelt mensen als vertegenwoordigers van een groep met stereotypen, in plaats van vrije, unieke individuen.

Anarchisten zijn niet tegen organisatie. Anarchie gaat over organisatie. Het gaat over vrijwillige samenwerking tussen gelijken. Echter, we zijn tegen organisaties die gebaseerd zijn op autoriteit en hiërarchie.

Anarchisten geloven in de noodzaak van ‘directe democratie’. In plaats van het regelen van hun eigen zaken af te nemen van mensen en het in de handen van anderen te leggen, geven anarchisten de voorkeur aan organisaties die autoriteit minimaliseren, waarbij macht wordt gehouden in de handen van degenen die worden beïnvloed door de genomen besluiten. In plaats van politici te kiezen om ons te overheersen, kunnen we onze eigen besluiten nemen door middel van buurt en werkplek vergaderingen en vrijwillige confederaties.

Anarchisten streven naar de vernietiging van de staat. De staat centraliseert macht om besluiten te nemen in de handen van enkelen, waarbij aan hen de macht wordt gegeven om geweld te gebruiken om hun wil op te leggen. Het verdeelt de maatschappij onder in heersers en overheersten, en berooft ons van de vrijheid om onze eigen levens te beheersen. We zullen niet vrij zijn zo lang de staat bestaat.

Anarchisten streven naar een einde aan privé bezit en staatsbezit. Natuurlijk erkennen we dat iedereen het recht heeft op persoonlijke bezittingen, we willen onze tandenborstels niet tot gemeenschapsbezit maken! Privé bezit betekent het monopolie van rijkdom, het recht om te voorkomen dat anderen het gebruiken, of je het nu gebruikt of niet. Bezit creëert een autoritaire verhouding tussen degenen die de levensmiddelen bezitten, en degenen die ze gebruiken maar ze niet bezitten. We denken dat land zou moeten worden beheerd door degenen die het bezetten of cultiveren. Huizen zouden moeten worden beheerd door degenen die er in wonen, zonder te hoeven kruipen voor landlords of lokale besturen. Werkplekken zouden moeten worden beheerd door degenen die er werken, onder leiding van de bredere gemeenschap. In het kort zou “bezit” moeten worden beheerst door degenen die het gebruiken of worden beïnvloed door het gebruik. Niemand zou land, huizen en productiemiddelen moeten “bezitten” (d.w.z. controleren) die ze niet persoonlijk gebruiken, of ze nu “privé individuen” of overheidsofficials zijn.

Anarchisten zijn socialisten. Maar we zijn libertaire socialisten. Voor ons betekent socialisme het management van de productie door de arbeiders zelf, niet door eigenaren, bazen of overheidsbureaucraten. Werkplekken zouden niet moeten worden gecontroleerd door privé eigenaren of door de staat, maar door degenen die het werk doen en door de mensen die door het werk worden beïnvloed. We zouden onze werkplekken moeten beheren zonder bazen, door middel van arbeidersraden – bijeenkomsten van de gehele werkkracht in iedere fabriek, kantoor of boerderij. Deze zouden collectief alle “management” beslissingen moeten nemen op basis van een-arbeider-een-stem.

Anarchisten ondernemen actie in het hier en nu. We stemmen niet; we organiseren ons! We hebben zo veel vrijheid als we bereid zijn te nemen. Alleen door directe actie te ondernemen om de wereld te veranderen kan een libertaire maatschappij worden bereikt. Anarchisten zijn druk bezig te organiseren in hun werkplekken en gemeenschappen, waarbij onze ideeën worden verspreid en we leiden door het voorbeeld te geven. We werken om de feiten van de toekomst te creëren, vandaag, waarbij libertaire instituties worden geplant als zaden, binnen onze autoritaire maatschappij.

moest dit nu gepost worden door een echt anarchist dan zou ik het relevant vinden en lezen.

[franke fritz]

Oorspronkelijk geplaatst door King of beggars and fleas

heb ik ook al dikwijls gezegd. Daarbij komt dat het bij deze salonanarchisten louter over theorie gaat. In de praktijk huren ze gewoon een huis en werken ze ook gewoon braafjes zoals het klootjesvolk waar ze als anarchist zogezegd zo tegen zijn. Voor echte anarchisten die leven in kraakpanden, die geen vlees eten, die effectief mensen zonder papieren opvangen, kortom die echt alternatief leven heb ik anders nog wel respect.

En bovendien zou anarchisme alleen maar werken als iedereen deze idealen deelt EN naleeft. Anarchisme lijkt mij dan ook alleen maar haalbaar in kleinere communes (zoals kraakpanden), maar de hele maatschappij... ik vrees ervoor.

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door franke fritz

En bovendien zou anarchisme alleen maar werken als iedereen deze idealen deelt EN naleeft. Anarchisme lijkt mij dan ook alleen maar haalbaar in kleinere communes (zoals kraakpanden), maar de hele maatschappij... ik vrees ervoor.

precies wat ik ook al tot vervelens toe herhaald heb aan het adres van dit soort individueen.

op de maan is er geen rechtstaat nodig aangezien er niemand leeft. wanneer we hier in belgie met pakweg slechts 1000 mensen zouden wonen dan was er hier ook geen rechtstaat nodig.

overbevolking en beperkte natuurlijke hulpbronnen op een eindige planeet maken dat een rechtstaat een noodzakelijk kwaad is.

ik heb ook respect voor praktische anarchisten en heb zelfs vele jaren met hen geleefd. maar niet voor politieke en louter theoretische anarchisten want deze beseffen niet dat de rechtstaat de zwakkere net beschermt tegen willekeurige behandeling vanwege de sterkere.

wat wel klopt aan de kritiek van de anarchisten en de marxisten dat is dat deze rechtstaat grotendeels gerecupereerd werd door kapitalisten of maw anarchisten met veel geld.

het is dus van groot belang dat de lagere klassen politieke druk zetten tegen deze recuperatietendensen van anarchisten met veel geld, zodat de rechtstaat een instrument blijft ( of opnieuw wordt ) om de zwakkeren tegen de sterkeren te beschermen.

[franke fritz]

Oorspronkelijk geplaatst door King of beggars and fleas

ik heb ook respect voor praktische anarchisten en heb zelfs vele jaren met hen geleefd. maar niet voor politieke anarchisten want deze beseffen zelf niet dat de rechtstaat de zwakkere net beschermt tegen willekeurige behandeling vanwege de sterkere.

Voor mij is anarchisme toch nog iets anders dan individualisme of egoisme. Al is de grens dun.
als iedereen overtuigt is van het anarchisme dan zouden er geen sterkere of zwakkeren zijn.
Maar met 'als' en 'zouden' was mijn bomma een bus. Totaal utopisch dus is dat niet echt een leer die ik wil aanhangen. zeker niet op politiek vlak.

[AdrianHealey]

Gaat het over anarcho-kapitalisme?

()

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Gaat het over anarcho-kapitalisme?

()

ja da s t zelfde .

[guerin]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Gaat het over anarcho-kapitalisme?

()

Anarcho-syndicalisme

[guerin]

Oorspronkelijk geplaatst door franke fritz

mooie idealen, maar het blijft mijns inzien nogal utopisch

nee,maar denken dat het utopisch is helpt ons geen meter vooruit,in tegendeel.

[guerin]

Oorspronkelijk geplaatst door King of beggars and fleas

heb ik ook al dikwijls gezegd. Daarbij komt dat het bij deze salonanarchisten louter over theorie gaat. In de praktijk huren ze gewoon een huis en werken ze ook gewoon braafjes zoals het klootjesvolk waar ze als anarchist zogezegd zo tegen zijn. Voor echte ( arme ) anarchisten die leven in kraakpanden, die geen vlees eten, die effectief mensen zonder papieren opvangen, die alle luxe en consumptie en zelfs geld afwijzen, kortom die echt alternatief leven heb ik anders nog wel respect.

Er zijn autonme anarchisten die leven in collectieven en je hebt anarcho-syndicalisten die proberen zich te organiseren zonder vooroordelen...

[guerin]

Oorspronkelijk geplaatst door franke fritz

En bovendien zou anarchisme alleen maar werken als iedereen deze idealen deelt EN naleeft. Anarchisme lijkt mij dan ook alleen maar haalbaar in kleinere communes (zoals kraakpanden), maar de hele maatschappij... ik vrees ervoor.

Meet vrees kom je ook nergens.

[franke fritz]

Oorspronkelijk geplaatst door guerin

Er zijn autonme anarchisten die leven in collectieven en je hebt anarcho-syndicalisten die proberen zich te organiseren zonder vooroordelen...

maar dat is allemaal wel waar, maar het blijft een kleine gemeenschap van gelijkgezinden. je kan dat onmogelijk extrapoleren naar de hele gemeenschap.

[guerin]

Oorspronkelijk geplaatst door franke fritz

Voor mij is anarchisme toch nog iets anders dan individualisme of egoisme. Al is de grens dun.
als iedereen overtuigt is van het anarchisme dan zouden er geen sterkere of zwakkeren zijn.
Maar met 'als' en 'zouden' was mijn bomma een bus. Totaal utopisch dus is dat niet echt een leer die ik wil aanhangen. zeker niet op politiek vlak.

Hoe dun is die grens?

[guerin]

Oorspronkelijk geplaatst door King of beggars and fleas

heb ik ook al dikwijls gezegd. Daarbij komt dat het bij deze salonanarchisten louter over theorie gaat. In de praktijk huren ze gewoon een huis en werken ze ook gewoon braafjes zoals het klootjesvolk waar ze als anarchist zogezegd zo tegen zijn. Voor echte ( arme ) anarchisten die leven in kraakpanden, die geen vlees eten, die effectief mensen zonder papieren opvangen, die alle luxe en consumptie en zelfs geld afwijzen, kortom die echt alternatief leven heb ik anders nog wel respect.

King of beggars and fleas=echte anarchisten
Duveltje 382=echte armen

zijn jullie van dezelfde "echte"partij?

[franke fritz]

Oorspronkelijk geplaatst door guerin

Hoe dun is die grens?

afhankelijk van elk individu.
stel je eens een situatie voor waar er geen staat, geen rechtsregels meer zijn... maar wel nog dezelfde mensen, met dezelfde ingesteldheid...
zou jij daar dan in willen leven?

[guerin]

Oorspronkelijk geplaatst door franke fritz

maar dat is allemaal wel waar, maar het blijft een kleine gemeenschap van gelijkgezinden. je kan dat onmogelijk extrapoleren naar de hele gemeenschap.

Alles begin kleinschallig toch?De gelijkgezindheid komt groeter naarmate de bekendheid van de ideologie groter wordt.Als men niet weet kunnen we ook niet akkoord gaan!

[guerin]

Oorspronkelijk geplaatst door franke fritz

afhankelijk van elk individu.
stel je eens een situatie voor waar er geen staat, geen rechtsregels meer zijn... maar wel nog dezelfde mensen, met dezelfde ingesteldheid...
zou jij daar dan in willen leven?

Ik ga ermee akkoord dat er een verandering moet komen,ook anarchisten spreken over revolutie!Met dezelfde soort mensen zou het amper reformisme zijn en het zou ook tot mislukken gedoemd zijn.

[franke fritz]

Oorspronkelijk geplaatst door guerin

Alles begin kleinschallig toch?De gelijkgezindheid komt groeter naarmate de bekendheid van de ideologie groter wordt.Als men niet weet kunnen we ook niet akkoord gaan!

en hoe groot is de kans dat iedereen met deze ideologie akkoord gaat?