Hypocriete Leterme

[Nyquist]

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Mocht zijn vriend David Cameron nog maar 10% aanbieden aan de SNP wat de Franstaligen vandaag aanbieden dan was het feest in heel Schotland.

Hu? Wat is het dan dat de Franstaligen aanbieden?

[Skjaergaard]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Het beleid van de gemeenten en van de provincies beïnvloedt ook de schade, waarom dan niet ineens het rampenfonds in 586 splitsen?

De impact van het beleid van de gemeenten is veel beperkter. Het zal ook wel serieuze schaalnadelen met zich meebrengen. Op Vlaams niveau kan je zoiets wel organiseren, op gemeentelijk niveau niet.

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Anderzijds zijn rampen vaak - zoniet altijd - taalgrensoverschrijdend. Het is dan ook de taak van de federale overheid om tussen te komen. Het is net door de huidige bevoegdheidsversnippering inzake milieu en ruimtelijke ordening (zie bv. overstromingen van 2011) dat rampen niet doeltreffend genoeg bestreden kunnen worden.

Voor sommige zaken zal inderdaad nog samenwerking nodig zijn. Daarvoor zijn er samenwerkingsovereenkomsten. Neemt niet weg dat in veel domeinen de nood aan samenwerking kleiner is dan de nood aan een beleid dat afgestemd is op de situatie.

Maar goed, ik heb mijn punt gemaakt: een defederalisering van het rampenfonds is geen symbooldossier.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Niet altijd, bv. als de provincies Henegouwen en West-Vlaanderen getroffen worden door overstromingen of door wateroverlast in het algemeen.

hoe doen nationale staten dat met grensoverschrijdende rampen ? of gaan er dan stemmen op in de staten om toch maar te fuseren, de natuur en de rampen terwille ?

[Eyjafjallajökull]

Het is toch algemeen geweten dat Mr. Marseillaise enkel nog drijft op rancune...

Hij mislukt, dan moet en zal BDW ook mislukken.

[captain jack]

Oorspronkelijk geplaatst door Skjaergaard

http://docs.vlaamsparlement.be/docs/....bijl.001.docx

Kunt ge eens zeggen vanwaar die informatie komt en wie ze opgesteld heeft?

Is dat van een onafhankelijk orgaan of komt het vanuit de politiek?

[Skjaergaard]

Oorspronkelijk geplaatst door captain jack

Kunt ge eens zeggen vanwaar die informatie komt en wie ze opgesteld heeft?

Is dat van een onafhankelijk orgaan of komt het vanuit de politiek?

Op het eerste zicht ziet het er een bijlage bij een antwoord uit, als reactie op een vraag in het Vlaams parlement. Wie het opgesteld heeft, geen idee.

[captain jack]

Oorspronkelijk geplaatst door Skjaergaard

Op het eerste zicht ziet het er een bijlage bij een antwoord uit, als reactie op een vraag in het Vlaams parlement.

Dan wilt het eigenlijk niet zo veel zeggen.

[Skjaergaard]

Oorspronkelijk geplaatst door captain jack

Dan wilt het eigenlijk niet zo veel zeggen.

BWarrior beweerde dat de defederalisering van het Rampenfonds een symbooldossier betrof. Uit dat document blijkt dat de redenen voor die defederalisering helemaal niet symbolisch zijn, maar wel degelijk tot doel hebben om tot een betere bevoegdheidsverdeling te komen.

[captain jack]

Oorspronkelijk geplaatst door Skjaergaard

Uit dat document blijkt dat de redenen voor die defederalisering helemaal niet symbolisch zijn, maar wel degelijk tot doel hebben om tot een betere bevoegdheidsverdeling te komen.

Niet echt. Een politiek statement kan eveneens symbolisch zijn. Natuurlijk zal men dat nooit zo verantwoorden aan het publiek.
Indien het werkelijk zou leiden tot een betere bevoegdheidsverdeling, dan zou er steun vanuit de academische wereld voor te vinden zijn.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Eyjafjallajökull

Het is toch algemeen geweten dat Mr. Marseillaise enkel nog drijft op rancune...

Hij mislukt, dan moet en zal BDW ook mislukken.

dat gaat zowel op voor Leterme als voor DiRupo, vrees ik ...


al de 'Bartje is mislukt' roepers zou ik er toch willen aan herinneren dat Bartje het roer slechts exact 10 dagen in handen heeft mogen houden van de combine CD&V-Hof/LaCour-PS ...

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

dat gaat zowel op voor Leterme als voor DiRupo, vrees ik ...


al de 'Bartje is mislukt' roepers zou ik er toch willen aan herinneren dat Bartje het roer slechts exact 10 dagen in handen heeft mogen houden van de combine CD&V-Hof/LaCour-PS ...

Wat er ook van zij, de kiezers begrijpen dit allemaal goed genoeg. Bewijze de laatste peilingen waarbij N-VA steeds hoge scores blijft halen en Bart De Wever steeds populairder blijkt te worden...

[Gwylan]

Toen na de federale wetgevende verkiezingen van 10 juni 2007 bleek dat de grote winnaar Leterme er niet in slaagde de Belgische Franstalige partijen tot (v)rede te brengen, stelde een mij zeer welbekende hem voor om een regeringsmeerderheid te vormen met de Vlaamse partijen, daarbij de Franstalige partijen uitnodigend om aan die meerderheid deel te nemen.

Leterme antwoordde dat dit niet mogelijk was, vermits er naar zijn vaststaand oordeel ook een meerderheid in de Franse taalgroep in elke kamer van het parlement diende te zijn.

De mij zeer welbekende repliceerde daarop dat deze vereiste geenszins voorzien was of is in de Belgische grondwet of welkdanige andere Belgische wet. Betreffende meerderheid in elke taalgroep komt slechts ter sprake bij de constitutionele bepalingen inzake de vorming van een “bijzondere” meerderheid ter wijziging van de grondwet zelve of voor het aannemen van bepaalde wetten (cfr. onder andere Art. GW 195, 198 en Art. 4 laatste lid).

In repliek stelde Leterme dat de meerderheid in elke taalgroep weliswaar geen wettelijke vereiste was tot vorming van een regeringsmeerderheid, doch dat dit een onaantastbare ongeschreven regel was in de Belgische politiek, waarvan hij nimmer wenste af te wijken.

Toen reeds was het de mij zeer welbekende duidelijk dat Leterme zich ten volle onderwierp aan de wensen van de Belgische Franstalige partijen, en dus van het Belgisch staatsregime.

Dit werd zo mogelijk nog duidelijker toen later bleek dat Leterme plots geen meerderheid in de Nederlandse taalgroep meer nodig achtte : van de onaantastbare ongeschreven regel in de Belgische politiek, waarvan hij nimmer wenste af te wijken, week hij zeer gezwind af, omdat het tenslotte “slechts” in het nadeel van de Vlamingen was.

De mij zeer welbekende liet daarop ten aanzien van Leterme ruime verbazing blijken, hem herinnerend aan zijn onwrikbare stelling van nog geen jaar voordien, hem voorleggend dat indien zijn principe dan toch niet zo onwrikbaar bleek te zijn, hij dan beter zoals eerder voorgesteld van in den beginne een regeringsmeerderheid had gevormd met de Vlaamse partijen (regeringsmeerderheid die tenminste de steun zou gehad hebben van de meerderheid van de vertegenwoordigers der grootste Belgische bevolkingsgroep), en hem vragend waarom hetgeen volgens hem voor de ene taalgroep geenszins kon, wel voor de andere mocht kunnen.

Leterme gaf daarop geen enkele repliek.

Inmiddels ging het van kwaad tot erger : toen ook de OpenVLD er uiteindelijk de brui aan gaf en de CD&V als enige “Vlaamse” partij nog deel bleef uitmaken van Leterme’s meerderheid, wist elke objectieve waarnemer dat
a. de CD&V een flinke afstraffing bij de verkiezingen tegemoet ging
b. de N-VA ongetwijfeld flink vooruit zou gaan (de mate waarin was evenwel een verrassing)
c. het erg moeilijk zou worden om nog een werkbare federale regeringsmeerderheid te vormen

Het lijdt geen enkele twijfel dat de huidige politieke toestand in België, behoudens aan de gekende structurele evolutie, voor een groot deel te wijten is aan Leterme’s pertinent gebrek aan rechtlijnigheid, zijn blind nalopen van het Franstalig Belgisch regime, en zijn volstrekte onbekwaamheid om politiek verder te kijken dan zijn eigen carrière.

Dat Leterme zelfs nog vandaag, na de voorbije jaren constant en uitvoerig zijn onbekwaamheid en onvermogen te hebben gedemonstreerd, nog steeds meent te moeten de “schuld” van wat dan ook naar anderen – in casu naar De Wever – toe te schuiven, mag niemand verbazen : dat is nu eenmaal een aspect van de totale incompetentie die hem en zijn partij eigen zijn.

Tot 10 juni 2007 zou ik daar met stelligheid hebben aan toegevoegd : Vlamingen, kom niet klagen : u hebt de leiders waarvoor u hebt gekozen. Maar dat gaat sinds 13 juni 2010 niet meer op : u hebt op die dag voor anderen gekozen, en een “leider” naar voren geschoven.

Nu mag u met reden klagen dat het Belgisch Franstalig minderheidsregime, Leterme en de CD&V incluis, u uw leider niet gunt.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Gwylan

Toen na de federale wetgevende verkiezingen van 10 juni 2007 bleek dat de grote winnaar Leterme er niet in slaagde de Belgische Franstalige partijen tot (v)rede te brengen, stelde een mij zeer welbekende hem voor om een regeringsmeerderheid te vormen met de Vlaamse partijen, daarbij de Franstalige partijen uitnodigend om aan die meerderheid deel te nemen.

Leterme antwoordde dat dit niet mogelijk was, vermits er naar zijn vaststaand oordeel ook een meerderheid in de Franse taalgroep in elke kamer van het parlement diende te zijn.

De mij zeer welbekende repliceerde daarop dat deze vereiste geenszins voorzien was of is in de Belgische grondwet of welkdanige andere Belgische wet. Betreffende meerderheid in elke taalgroep komt slechts ter sprake bij de constitutionele bepalingen inzake de vorming van een “bijzondere” meerderheid ter wijziging van de grondwet zelve of voor het aannemen van bepaalde wetten (cfr. onder andere Art. GW 195, 198 en Art. 4 laatste lid).

In repliek stelde Leterme dat de meerderheid in elke taalgroep weliswaar geen wettelijke vereiste was tot vorming van een regeringsmeerderheid, doch dat dit een onaantastbare ongeschreven regel was in de Belgische politiek, waarvan hij nimmer wenste af te wijken.

Toen reeds was het de mij zeer welbekende duidelijk dat Leterme zich ten volle onderwierp aan de wensen van de Belgische Franstalige partijen, en dus van het Belgisch staatsregime.

Dit werd zo mogelijk nog duidelijker toen later bleek dat Leterme plots geen meerderheid in de Nederlandse taalgroep meer nodig achtte : van de onaantastbare ongeschreven regel in de Belgische politiek, waarvan hij nimmer wenste af te wijken, week hij zeer gezwind af, omdat het tenslotte “slechts” in het nadeel van de Vlamingen was.

De mij zeer welbekende liet daarop ten aanzien van Leterme ruime verbazing blijken, hem herinnerend aan zijn onwrikbare stelling van nog geen jaar voordien, hem voorleggend dat indien zijn principe dan toch niet zo onwrikbaar bleek te zijn, hij dan beter zoals eerder voorgesteld van in den beginne een regeringsmeerderheid had gevormd met de Vlaamse partijen (regeringsmeerderheid die tenminste de steun zou gehad hebben van de meerderheid van de vertegenwoordigers der grootste Belgische bevolkingsgroep), en hem vragend waarom hetgeen volgens hem voor de ene taalgroep geenszins kon, wel voor de andere mocht kunnen.

Leterme gaf daarop geen enkele repliek.

Inmiddels ging het van kwaad tot erger : toen ook de OpenVLD er uiteindelijk de brui aan gaf en de CD&V als enige “Vlaamse” partij nog deel bleef uitmaken van Leterme’s meerderheid, wist elke objectieve waarnemer dat
a. de CD&V een flinke afstraffing bij de verkiezingen tegemoet ging
b. de N-VA ongetwijfeld flink vooruit zou gaan (de mate waarin was evenwel een verrassing)
c. het erg moeilijk zou worden om nog een werkbare federale regeringsmeerderheid te vormen

Het lijdt geen enkele twijfel dat de huidige politieke toestand in België, behoudens aan de gekende structurele evolutie, voor een groot deel te wijten is aan Leterme’s pertinent gebrek aan rechtlijnigheid, zijn blind nalopen van het Franstalig Belgisch regime, en zijn volstrekte onbekwaamheid om politiek verder te kijken dan zijn eigen carrière.

Dat Leterme zelfs nog vandaag, na de voorbije jaren constant en uitvoerig zijn onbekwaamheid en onvermogen te hebben gedemonstreerd, nog steeds meent te moeten de “schuld” van wat dan ook naar anderen – in casu naar De Wever – toe te schuiven, mag niemand verbazen : dat is nu eenmaal een aspect van de totale incompetentie die hem en zijn partij eigen zijn.

Tot 10 juni 2007 zou ik daar met stelligheid hebben aan toegevoegd : Vlamingen, kom niet klagen : u hebt de leiders waarvoor u hebt gekozen. Maar dat gaat sinds 13 juni 2010 niet meer op : u hebt op die dag voor anderen gekozen, en een “leider” naar voren geschoven.

Nu mag u met reden klagen dat het Belgisch Franstalig minderheidsregime, Leterme en de CD&V incluis, u uw leider niet gunt.

zuivere analyse. knap!

[backfire]

Oorspronkelijk geplaatst door Gwylan

Toen na de federale wetgevende verkiezingen van 10 juni 2007 bleek dat de grote winnaar Leterme er niet in slaagde de Belgische Franstalige partijen tot (v)rede te brengen, stelde een mij zeer welbekende hem voor om een regeringsmeerderheid te vormen met de Vlaamse partijen, daarbij de Franstalige partijen uitnodigend om aan die meerderheid deel te nemen.

Leterme antwoordde dat dit niet mogelijk was, vermits er naar zijn vaststaand oordeel ook een meerderheid in de Franse taalgroep in elke kamer van het parlement diende te zijn.

De mij zeer welbekende repliceerde daarop dat deze vereiste geenszins voorzien was of is in de Belgische grondwet of welkdanige andere Belgische wet. Betreffende meerderheid in elke taalgroep komt slechts ter sprake bij de constitutionele bepalingen inzake de vorming van een “bijzondere” meerderheid ter wijziging van de grondwet zelve of voor het aannemen van bepaalde wetten (cfr. onder andere Art. GW 195, 198 en Art. 4 laatste lid).

In repliek stelde Leterme dat de meerderheid in elke taalgroep weliswaar geen wettelijke vereiste was tot vorming van een regeringsmeerderheid, doch dat dit een onaantastbare ongeschreven regel was in de Belgische politiek, waarvan hij nimmer wenste af te wijken.

Toen reeds was het de mij zeer welbekende duidelijk dat Leterme zich ten volle onderwierp aan de wensen van de Belgische Franstalige partijen, en dus van het Belgisch staatsregime.

Dit werd zo mogelijk nog duidelijker toen later bleek dat Leterme plots geen meerderheid in de Nederlandse taalgroep meer nodig achtte : van de onaantastbare ongeschreven regel in de Belgische politiek, waarvan hij nimmer wenste af te wijken, week hij zeer gezwind af, omdat het tenslotte “slechts” in het nadeel van de Vlamingen was.

De mij zeer welbekende liet daarop ten aanzien van Leterme ruime verbazing blijken, hem herinnerend aan zijn onwrikbare stelling van nog geen jaar voordien, hem voorleggend dat indien zijn principe dan toch niet zo onwrikbaar bleek te zijn, hij dan beter zoals eerder voorgesteld van in den beginne een regeringsmeerderheid had gevormd met de Vlaamse partijen (regeringsmeerderheid die tenminste de steun zou gehad hebben van de meerderheid van de vertegenwoordigers der grootste Belgische bevolkingsgroep), en hem vragend waarom hetgeen volgens hem voor de ene taalgroep geenszins kon, wel voor de andere mocht kunnen.

Leterme gaf daarop geen enkele repliek.

Inmiddels ging het van kwaad tot erger : toen ook de OpenVLD er uiteindelijk de brui aan gaf en de CD&V als enige “Vlaamse” partij nog deel bleef uitmaken van Leterme’s meerderheid, wist elke objectieve waarnemer dat
a. de CD&V een flinke afstraffing bij de verkiezingen tegemoet ging
b. de N-VA ongetwijfeld flink vooruit zou gaan (de mate waarin was evenwel een verrassing)
c. het erg moeilijk zou worden om nog een werkbare federale regeringsmeerderheid te vormen

Het lijdt geen enkele twijfel dat de huidige politieke toestand in België, behoudens aan de gekende structurele evolutie, voor een groot deel te wijten is aan Leterme’s pertinent gebrek aan rechtlijnigheid, zijn blind nalopen van het Franstalig Belgisch regime, en zijn volstrekte onbekwaamheid om politiek verder te kijken dan zijn eigen carrière.

Dat Leterme zelfs nog vandaag, na de voorbije jaren constant en uitvoerig zijn onbekwaamheid en onvermogen te hebben gedemonstreerd, nog steeds meent te moeten de “schuld” van wat dan ook naar anderen – in casu naar De Wever – toe te schuiven, mag niemand verbazen : dat is nu eenmaal een aspect van de totale incompetentie die hem en zijn partij eigen zijn.

Tot 10 juni 2007 zou ik daar met stelligheid hebben aan toegevoegd : Vlamingen, kom niet klagen : u hebt de leiders waarvoor u hebt gekozen. Maar dat gaat sinds 13 juni 2010 niet meer op : u hebt op die dag voor anderen gekozen, en een “leider” naar voren geschoven.

Nu mag u met reden klagen dat het Belgisch Franstalig minderheidsregime, Leterme en de CD&V incluis, u uw leider niet gunt.

Toppie.

[Herr Oberst]

De hypocrisie van de traditionele partijen is al langer bekend dan vandaag. Wat vaststaat, is dat de N-VA zich volledig aan het vastrijden is in de onderhandelingsstrategie. Het participationisme heeft hierbij voorgoed haar failliet aangetoond. Ik mag hopen dat N-VA deze strategie voor eens en altijd overboord gooit bij de volgende verkiezingen, en voluit gaat voor het plan B.

[Fieseler]

Oorspronkelijk geplaatst door Gwylan

Toen na de federale wetgevende verkiezingen van 10 juni 2007 bleek dat de grote winnaar Leterme er niet in slaagde de Belgische Franstalige partijen tot (v)rede te brengen, stelde een mij zeer welbekende hem voor om een regeringsmeerderheid te vormen met de Vlaamse partijen, daarbij de Franstalige partijen uitnodigend om aan die meerderheid deel te nemen.

Leterme antwoordde dat dit niet mogelijk was, vermits er naar zijn vaststaand oordeel ook een meerderheid in de Franse taalgroep in elke kamer van het parlement diende te zijn.

De mij zeer welbekende repliceerde daarop dat deze vereiste geenszins voorzien was of is in de Belgische grondwet of welkdanige andere Belgische wet. Betreffende meerderheid in elke taalgroep komt slechts ter sprake bij de constitutionele bepalingen inzake de vorming van een “bijzondere” meerderheid ter wijziging van de grondwet zelve of voor het aannemen van bepaalde wetten (cfr. onder andere Art. GW 195, 198 en Art. 4 laatste lid).

In repliek stelde Leterme dat de meerderheid in elke taalgroep weliswaar geen wettelijke vereiste was tot vorming van een regeringsmeerderheid, doch dat dit een onaantastbare ongeschreven regel was in de Belgische politiek, waarvan hij nimmer wenste af te wijken.

Toen reeds was het de mij zeer welbekende duidelijk dat Leterme zich ten volle onderwierp aan de wensen van de Belgische Franstalige partijen, en dus van het Belgisch staatsregime.

Dit werd zo mogelijk nog duidelijker toen later bleek dat Leterme plots geen meerderheid in de Nederlandse taalgroep meer nodig achtte : van de onaantastbare ongeschreven regel in de Belgische politiek, waarvan hij nimmer wenste af te wijken, week hij zeer gezwind af, omdat het tenslotte “slechts” in het nadeel van de Vlamingen was.

De mij zeer welbekende liet daarop ten aanzien van Leterme ruime verbazing blijken, hem herinnerend aan zijn onwrikbare stelling van nog geen jaar voordien, hem voorleggend dat indien zijn principe dan toch niet zo onwrikbaar bleek te zijn, hij dan beter zoals eerder voorgesteld van in den beginne een regeringsmeerderheid had gevormd met de Vlaamse partijen (regeringsmeerderheid die tenminste de steun zou gehad hebben van de meerderheid van de vertegenwoordigers der grootste Belgische bevolkingsgroep), en hem vragend waarom hetgeen volgens hem voor de ene taalgroep geenszins kon, wel voor de andere mocht kunnen.

Leterme gaf daarop geen enkele repliek.

Inmiddels ging het van kwaad tot erger : toen ook de OpenVLD er uiteindelijk de brui aan gaf en de CD&V als enige “Vlaamse” partij nog deel bleef uitmaken van Leterme’s meerderheid, wist elke objectieve waarnemer dat
a. de CD&V een flinke afstraffing bij de verkiezingen tegemoet ging
b. de N-VA ongetwijfeld flink vooruit zou gaan (de mate waarin was evenwel een verrassing)
c. het erg moeilijk zou worden om nog een werkbare federale regeringsmeerderheid te vormen

Het lijdt geen enkele twijfel dat de huidige politieke toestand in België, behoudens aan de gekende structurele evolutie, voor een groot deel te wijten is aan Leterme’s pertinent gebrek aan rechtlijnigheid, zijn blind nalopen van het Franstalig Belgisch regime, en zijn volstrekte onbekwaamheid om politiek verder te kijken dan zijn eigen carrière.

Dat Leterme zelfs nog vandaag, na de voorbije jaren constant en uitvoerig zijn onbekwaamheid en onvermogen te hebben gedemonstreerd, nog steeds meent te moeten de “schuld” van wat dan ook naar anderen – in casu naar De Wever – toe te schuiven, mag niemand verbazen : dat is nu eenmaal een aspect van de totale incompetentie die hem en zijn partij eigen zijn.

Tot 10 juni 2007 zou ik daar met stelligheid hebben aan toegevoegd : Vlamingen, kom niet klagen : u hebt de leiders waarvoor u hebt gekozen. Maar dat gaat sinds 13 juni 2010 niet meer op : u hebt op die dag voor anderen gekozen, en een “leider” naar voren geschoven.

Nu mag u met reden klagen dat het Belgisch Franstalig minderheidsregime, Leterme en de CD&V incluis, u uw leider niet gunt.

G, weet u wat ze in Wallonië zouden zeggen mochten ze het nederlands machtig zijn en deze superbijdrage lezen?

hier gaat ie: "oeftyvallety"...
Wat het betekent weet ik niet maar in vrije vertaling zou ik spreken van "jawaddemannen"...

[Vito]

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Njah. Ik denk gewoon dat CD&V federaal de houding van NVA wat beu is. Inhoudelijk en strategisch zou ik daar geen conclusies aan verbinden. Het is gewoon frustratie.

Denk ik ook. Ik denk dat iedereen in de Wetstraat op de toppen van zijn tenen loopt.

[Fieseler]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Oberst

De hypocrisie van de traditionele partijen is al langer bekend dan vandaag. Wat vaststaat, is dat de N-VA zich volledig aan het vastrijden is in de onderhandelingsstrategie. Het participationisme heeft hierbij voorgoed haar failliet aangetoond. Ik mag hopen dat N-VA deze strategie voor eens en altijd overboord gooit bij de volgende verkiezingen, en voluit gaat voor het plan B.

Ijdele hoop Herr.
Het is namelijk het participationisme dat de NVA haar connotatie van blaffend maar niet bijtend heeft gegeven ergo volop mediaaandacht heeft geschonken.
Vlaanderen is nog bij lange niet rijp voor de verstandige keuze.

Enkel als het veel en veel te laat is zal de Vlaming wakker worden.

Het zij zo: eigen schuld dikke bult.

[solidarnosc]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Oberst

De hypocrisie van de traditionele partijen is al langer bekend dan vandaag. Wat vaststaat, is dat de N-VA zich volledig aan het vastrijden is in de onderhandelingsstrategie. Het participationisme heeft hierbij voorgoed haar failliet aangetoond. Ik mag hopen dat N-VA deze strategie voor eens en altijd overboord gooit bij de volgende verkiezingen, en voluit gaat voor het plan B.

Dat hoop ik ook. Benieuwd of ie de Vlaamse kleinburger meekrijgt in een totaal avontuur. Bring it on.

[Another Jack]

Fieseler und Herr Oberst,

Participationisme afzweren en gaan voor plan B, CS ontbinden ...
Het zou voor de kiezer inderdaad een duidelijke keuze zijn.

Laat dus die verkiezingen maar komen!