Steeds meer jonge psychoten: gevolg van de "moderniteit"?

[alice]

Ik denk dat de professionalisering binnen hulp en dienstverlening hier mogelijk iets mee te maken heeft.
Waar in het verleden mantelzorg vaak de nodige aandacht en opvang gaf aan mensen die psychisch minder goed functioneren heeft onder de toenemende veranderingen
( grote participatie van vrouwen op arbeidsmarkt, professionalisering van gezondheidszorg aan mensen met mentale stoornis, de grotere vraag in verhouding tot aanbod) erto geleid dat gezinnen minder goed in staat zijn om mensen met een stoornis voldoende op te vangen.
Bovendien zijn er ook andere omgevingsfactoren, de situatie binnen het gezin waar Kim uitkomt, het ontbreken van voldoende netwerk wat registreert dat iemand steeds verder afglijdt, zijn persoonlijke geschiedenis en genetische factoren- schizofrenie bijvoorbeeld zou een erfelijke aandoening zijn.
In ieder geval ben ik ervan overtuigd dat er een voorgeschiedenis moet zijn waar 'signalen' moeten zijn geweest die aankondigden dat het risico dat die jongen psychotisch werd. Het is jammer dat het niet is gelukt dit in goede banen te leiden, maar in iedere stad zwerven om welke reden dan ook mensen rond met psychische stoornissen die geen tot onvoldoende hulp krijgen.
Of denken mensen dat onder illegalen, daklozen geen mensen rondlopen die dringend hulp nodig hebben? Laten we vooral hopen dat voor die mensen hulp op tijd gevonden wordt.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door alice

Ik denk dat de professionalisering binnen hulp en dienstverlening hier mogelijk iets mee te maken heeft.
Waar in het verleden mantelzorg vaak de nodige aandacht en opvang gaf aan mensen die psychisch minder goed functioneren heeft onder de toenemende veranderingen
( grote participatie van vrouwen op arbeidsmarkt, professionalisering van gezondheidszorg aan mensen met mentale stoornis, de grotere vraag in verhouding tot aanbod) erto geleid dat gezinnen minder goed in staat zijn om mensen met een stoornis voldoende op te vangen.
Bovendien zijn er ook andere omgevingsfactoren, de situatie binnen het gezin waar Kim uitkomt, het ontbreken van voldoende netwerk wat registreert dat iemand steeds verder afglijdt, zijn persoonlijke geschiedenis en genetische factoren- schizofrenie bijvoorbeeld zou een erfelijke aandoening zijn.
In ieder geval ben ik ervan overtuigd dat er een voorgeschiedenis moet zijn waar 'signalen' moeten zijn geweest die aankondigden dat het risico dat die jongen psychotisch werd. Het is jammer dat het niet is gelukt dit in goede banen te leiden, maar in iedere stad zwerven om welke reden dan ook mensen rond met psychische stoornissen die geen tot onvoldoende hulp krijgen.
Of denken mensen dat onder illegalen, daklozen geen mensen rondlopen die dringend hulp nodig hebben? Laten we vooral hopen dat voor die mensen hulp op tijd gevonden wordt.

Mee eens. In die zin dat wie ziek is moet worden geholpen. Wie ziek is heeft daar niet om gevraagd. En als de zieke geen hulp krijgt kunnen we onze pijlen richten op de hulpverlening.
Echter er bestaat ook zoiets als weerbaarheid en verantwoordelijkheid. Wie met wraakgevoelens zit, om wat voor reden ook, door onverwacht werkloos te worden bijvoorbeeld, of door een scheiding, wordt een potentiële misdadiger. Hulp ? kweetnie.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door alice

Ik denk dat de professionalisering binnen hulp en dienstverlening hier mogelijk iets mee te maken heeft.

Professionalisering werd lang gepercipieerd als een evolutie die alleen maar verbetering kon brengen;

Maar nu blijkt het op zeer vele gebieden oorzaak van kwaliteitsverlies te zijn, zeker in de sectoren die met mensen "werken". Naast een grotere kennis, uitbreiding van de middelen en technologie, en een gestructureerde werkmethode, staat het ook voor een ongebreidelde burocratie, schrijnend je-m'en-foutisme, 9-to-5 zorg, medicalisering van de "patiënt", en een steeds eenzijdiger wordende aanpak van menselijke problemen.

Het wordt met de dag duidelijker dat we er met een verder voortschrijdende professionalisering niet gaan komen, en dat er steeds meer ongeleide projectielen gaan opduiken. De drift om het menselijk probleem te controleren en te structureren zorgt voor een ongeziene vergroting van het probleem.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Professionalisering werd lang gepercipieerd als een evolutie die alleen maar verbetering kon brengen;

Maar nu blijkt het op zeer vele gebieden oorzaak van kwaliteitsverlies te zijn, zeker in de sectoren die met mensen "werken". Naast een grotere kennis, uitbreiding van de middelen en technologie, en een gestructureerde werkmethode, staat het ook voor een ongebreidelde burocratie, schrijnend je-m'en-foutisme, 9-to-5 zorg, medicalisering van de "patiënt", en een steeds eenzijdiger wordende aanpak van menselijke problemen.

Het wordt met de dag duidelijker dat we er met een verder voortschrijdende professionalisering niet gaan komen, en dat er steeds meer ongeleide projectielen gaan opduiken. De drift om het menselijk probleem te controleren en te structureren zorgt voor een ongeziene vergroting van het probleem.

Het probleem is vooral de versnippering van de hulpverlening. De hulpverlening moet professioneel zijn wil je hebben dat deze adequaat is. Punt is dat heel wat hulpverleners binnen diverse groepen exact dezelfde taak hebben: de politie beschikt over slachtofferhulp, idem voor de CAW's, het Rode Kruis, brandweer, justitiehuizen, ... Er zijn veel hulpverleners, en als die allemaal moeten worden opgeleid dan kost dat veel geld. Plus, ze lopen op den duur in elkaars weg bij wijze van spreken, of ze zijn niet op elkaar afgestemd.

[Hertog van Gelre]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Ah, maar dat is nu het verschil tussen paarden en kinderen: paarden moeten niet op de weg omwille van hun eigen noden, kinderen wel.

Dat pleit dus tegen oogkleppen. Het is ook in tegenspraak met wat je zei over beschermde en verwende kinderen.

Ik ben tegen oogkleppen. We leren onze kinderen zwemmen zodat ze weten wat te doen als ze in het water vallen. Je kunt je kinderen proberen af te schermen van kwalijke invloeden maar die komen toch wel binnen. En als ze niet binnenkomen krijgen ze er op latere leeftijd mee te maken. Onvoorbereid, omdat ze niet weten wat ermee te doen.

Tegenwoordig zijn we bezig alles wat maar enigzins gevaarlijk en risicovol kan zijn uit het dagelijkse leven te bannen. Seks, drank, roken, etc. Maar het �*s er. Leer kinderen onder begeleiding hoe ze hiermee om moeten gaan en ze staan sterker als het er op aankomt. Leer ze werken, leer ze zelfstandig te zijn.

Wat je zegt over hulpverlening en zorg klopt. Omdat alles keurig een plaatsje heeft gekregen is het hart eruit. Het is dit aan de ene kant, en de onverschilligheid aan de andere kant, die de problemen misschien niet veroorzaken maar wel in stand houden.

We hebben nood aan mensen die tot hun knieën in de modder durven staan als nodig is. Het gaat om passie en vuur.

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Dat Kim De Gelder een slachtoffer van de moderniteit is, staat imho buiten kijf.

Als 'ervaringsdeskundige' geloof ik niks van die stelling.

Volgens mij is ie net als ik geboren met een moeilijke set genetisch materiaal.
Stofwisselingsproces dat niet optimaal is, neurotransmitters die sputteren, dat soort dingen.

Als die basic stuff maar zozo werkt, is 't vrij evident dat dat sporen zal laten in je socio-cognitieve ontwikkeling.

De neiging om me terug te trekken in m'n eigen wereldje heb ik al voor zover ik me kan herinneren.
Abnormaal rijke verbeelding, altijd gehad.
Zelfbeeld dat ik niet kan koppelen aan een objectief beeld,
altijd gehad.
Het eerste dat m'n ouders weten te vertellen over mij is dat ik bang was van m'n schaduw.

Kortom, ik zie 'in oorsprong' geen enkel verband met de moderniteit.

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

De moderniteit is helemaal niet psychotisch, maar diep cretinistisch, imbeciel, en shizofreen.

De moderniteit is vooral slecht gedefinieerd in deze topic

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Je kan ook de adoptieprocedure afschaffen. Maar daar ging het niet over. Trouwens, zou je de verplichte lessen opvoeding voor of na de conceptie organiseren? Wie slachtoffer is van een 'accident de parcours' heeft uiteraard weinig keus.

Neen serieus, die lessen opvoeding voor (aanstaande) ouders zie ik niet zitten, want dan word je opnieuw geconfronteerd met een bemoeizuchtige overheid die de normen vastlegt. Ik bedank ze voor de moeite. Het is zo al erg genoeg. Binnen de huidige context wil je trouwens aantonen dat je als ouder volledige geestestoestand van je kind onder controle zou hebben. Verre van waar.

Het zou zeker niet slecht zijn, basispedagogie, basisgezondheidsleer etc bij de eindtermen vh M.O. te voegen. Te veel mensen leven in de waan dat ze met de geboorteakte ook een diploma opvoeder krijgen.

[abou Anis]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Het zou zeker niet slecht zijn, basispedagogie, basisgezondheidsleer etc bij de eindtermen vh M.O. te voegen. Te veel mensen leven in de waan dat ze met de geboorteakte ook een diploma opvoeder krijgen.

Misschien moet er een commissie opgericht worden die een lijst maakt van alle (maar dan ook echt �*lle) situaties die je kunt tegenkomen als volwassene. Voor elk van die situaties wordt dan op zijn beurt een lijst gemaakt van de competenties die erbij van pas kunnen komen. Vervolgens worden al die competenties in de eindtermen gestoken. Uiteraard niet allemaal in de eindtermen van het middelbaar. Er zijn ook nog de eindtermen van het lager onderwijs en, waarom niet nu we toch bezig zijn, het kleuteronderwijs die best nog wat extra's kunnen gebruiken.

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Als Kim De Gelder op het juiste moment de juiste oogkleppen gekregen had, was hij misschien niet in paniek geraakt.

Vertaald naar concreet :
Elke dag een verpleegsterke doen passeren om te controleren of ie z'n oogkleppilleke wel heeft ingeslikt ?

Op basis van twee experten die welles zeggen en twee die nietes zeggen ?

[MonaLisaOverDrive]

Oorspronkelijk geplaatst door Hertog van Gelre

We hebben nood aan mensen die tot hun knieën in de modder durven staan als nodig is. Het gaat om passie en vuur.

Het ligt toch wel wat genuanceerder. Het behandelen en verzorgen van psychiatrische patiënten is vaak zeer zwaar en het personeel dient een zekere vorm van emotionele afstandelijkheid te bewaren ten einde zelf niet psychisch kopje onder te gaan. Praat eens met een psychiatrisch verpleegkundige over de druk waaronder deze mensen staan...

We moeten ook het kind niet met het badwater weggooien. Onze psychiatrie staat op een hoog niveau, maar er zijn zeker dingen die misgaan en voor verbetering vatbaar zijn. Ik heb het uit eerste hand meegemaakt met een zus en het is een lange en harde weg geweest, toch ben ik nu zeker dat zonder de psychiatrie mijn zus niet in leven was gebleven.

Wij moeten zelf ook de hand in eigen boezen durven steken. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad om mijn zus te laten opnemen, niet in de laatste plaats omdat de familie zich ertegen verzette (wat gaan de mensen wel denken, dit probleem gaat wel over, er is geen oorzaak dus ook geen probleem en tal van andere drogredenen).

Stigmatisering en vooroordelen zorgen dat de drempel extra hoog is. Mensen verwachten instant oplossingen terwijl de realiteit vaak is dat slechts een jarenlange behandeling effectief kan zijn.

Ook in de maatschappij is meer betrokkenheid nodig. Belgen hebben vaak zoiets van "ik mag me niet met een ander zijn gezin of opvoeding bemoeien" en zullen dus vaak ernstige signalen negeren. Dit gebeurde o.a. in Oostende waar ouders hun licht mentaal gestoorde zoon doodmartelden, omdat "hij zo slecht luisterde". Heel wat mensen hadden hier weet van, zelfs de politie was al op bezoek geweest wegens mishandeling, toch kon het zo ver komen...

Het was enkel omdat Kim geen aggressief gedrag vertoonde dat niemand zag dat er problemen waren. Wie weet hoe gewelddadig intussen zijn inwendige wereld niet was geworden ?

We hebben ook in de zaak Lhermitte gezien dat mensen soms duidelijke signalen uitsturen en toch nog steeds het lang duurt eer er ingegrepen wordt. In sommige gevallen is het dan al te laat.

Als de ouders van Kim niet hadden gewacht tot hij 18 was, hadden zij hem als ouders kunnen laten opnemen zonder tussenkomst van de rechter.
Alleen door vroege detectie en goede steun door gezin, school en omgeving kunnen we proberen dit soort drama's in de toekomst te verminderen.

Maar om nu terug OT te komen, daardoor zullen er ook nog meer "jonge psychoten" ontdekt worden. Niet door de moderniteit, maar doordat een vroege detectie de kans op een behandeling en enig menswaardig leven vergroot en hopelijk zullen de meeste ouders die kans met beide handen aangrijpen.

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

een ongebreidelde burocratie, schrijnend je-m'en-foutisme, 9-to-5 zorg, medicalisering van de "patiënt", en een steeds eenzijdiger wordende aanpak van menselijke problemen.

Is dat dan je 'definitie' van moderniteit ?

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door Hertog van Gelre

We hebben nood aan mensen die tot hun knieën in de modder durven staan als nodig is. Het gaat om passie en vuur.

De cirkel is rond

Vrij vertaald : we hebben nood aan psychoten.

Staan tot aan hun nek in de modder en toch nog altijd vuurwerk in de kop.

[Hertog van Gelre]

Oorspronkelijk geplaatst door MonaLisaOverDrive

Het ligt toch wel wat genuanceerder. Het behandelen en verzorgen van psychiatrische patiënten is vaak zeer zwaar en het personeel dient een zekere vorm van emotionele afstandelijkheid te bewaren ten einde zelf niet psychisch kopje onder te gaan. Praat eens met een psychiatrisch verpleegkundige over de druk waaronder deze mensen staan...

We moeten ook het kind niet met het badwater weggooien. Onze psychiatrie staat op een hoog niveau, maar er zijn zeker dingen die misgaan en voor verbetering vatbaar zijn. Ik heb het uit eerste hand meegemaakt met een zus en het is een lange en harde weg geweest, toch ben ik nu zeker dat zonder de psychiatrie mijn zus niet in leven was gebleven.

Wij moeten zelf ook de hand in eigen boezen durven steken. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad om mijn zus te laten opnemen, niet in de laatste plaats omdat de familie zich ertegen verzette (wat gaan de mensen wel denken, dit probleem gaat wel over, er is geen oorzaak dus ook geen probleem en tal van andere drogredenen).

Stigmatisering en vooroordelen zorgen dat de drempel extra hoog is. Mensen verwachten instant oplossingen terwijl de realiteit vaak is dat slechts een jarenlange behandeling effectief kan zijn.

Ook in de maatschappij is meer betrokkenheid nodig. Belgen hebben vaak zoiets van "ik mag me niet met een ander zijn gezin of opvoeding bemoeien" en zullen dus vaak ernstige signalen negeren. Dit gebeurde o.a. in Oostende waar ouders hun licht mentaal gestoorde zoon doodmartelden, omdat "hij zo slecht luisterde". Heel wat mensen hadden hier weet van, zelfs de politie was al op bezoek geweest wegens mishandeling, toch kon het zo ver komen...

Het was enkel omdat Kim geen aggressief gedrag vertoonde dat niemand zag dat er problemen waren. Wie weet hoe gewelddadig was intussen zijn inwendige wereld niet geworden ?

We hebben ook in de zaak Lhermitte gezien dat mensen soms duidelijke signalen uitsturen en toch nog steeds het lang eer er ingegrepen wordt. In sommige gevallen is het dan al te laat.

Als de ouders van Kim niet hadden gewacht tot hij 18 was, hadden zij hem als ouders kunnen laten opnemen zonder tussenkomst van de rechter.
Alleen door vroege detectie en goede steun door gezin, school en omgeving kunnen we proberen dit soort drama's in de toekomst te verminderen.

Maar om nu terug OT te komen, daardoor zullen er ook nog meer "jonge psychoten" ontdekt worden. Niet door de moderniteit, maar doordat een vroege detectie de kans op een behandeling en enig menswaardig leven vergroot en hopelijk zullen de meeste ouders die kans met beide handen aangrijpen.

Beste MLOD, onze berichten zijn niet in tegenspraak met elkaar.

Natuurlijk doet de psychiatrie (en ook andere zorgverlening) goed werk.
Maar wat ik o.a. bedoelde met 'tot de knieën in de modder' staat door mij vet aangegeven in je bericht. Ook ik heb hier ervaringen in. Laat ik het zo zeggen: Ik heb een persoonlijke vriendin zien genezen van een psychose doordat haar vriendenkring tijdig ingreep. Die ingreep was onwettig en sommigen zouden 'm immoreel vinden.

En ik mis echt passie en vuur. Vaak is dat geblust door het systeem maar het is zo nodig. Ik heb ook zorgverlening van dichtbij gezien en zien falen. Niet omdat de mensen oorspronkelijk niet betrokken waren maar omdat het 'professionele' systeem van zorgverlening ze de kans niet gaf, wegens geen tijd of middelen. En dan: Part-timers in de hulpverlening...

Hulp is maatwerk, geen confectie. Ook maatwerk kan geprofessionaliseerd worden.

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door MonaLisaOverDrive

Alleen door vroege detectie en goede steun door gezin, school en omgeving kunnen we proberen dit soort drama's in de toekomst te verminderen.

Hoe vaak veroorzaken psychoten dit soort drama's ?
Plak er es een cijfer op.

Hoeveel kandidaat-psychoten ga je zo vroeg mogelijk onderscheppen ?
Ook een cijfer graag.

Detectie ? Op grond van wat precies ? Alleen psychose ?
Of de hele winkel van 'stoornissen' ?

Op welke leeftijd ?

Lijkt me een vrij beklemmende onderneming.
Zie het zo voor mij.
Vierde studiejaar, rond pasen.
Jongens en meisjes, ziehier de resultaten van de jury.
Piet en Paul zijn psychoot in spe.
Marieke Tania en Rik hebben adhd. Maar dat wisten we al.
Over Marie heerst nog onduidelijkheid.
Kim Sam en Zee hebben een verhoogd risico op verslaving.
Tom : autisme.
De rest is voorlopig normaal.
En nu gaan we allemaal een tekening maken om dat alles een beetje te verwerken.

Die heksenjacht op stoornissen werkt danig op m'n heupen.

Zou het niet verstandiger zijn te detecteren wat wél goed werkt ?

Het doel is niet de occasionele drama's vermijden.
Het doel is voor zoveel mogelijk mensen een wereld te openen die leefbaar is.
Inspireren.
Niet genezen.

En beetje morrelen aan de maatschappelijke structuren,
instead of in de mensen hun kop.

[alice]

Ik merk dat de term professionalisering voor verwarring zorgt; dit staat niet voor deskundigheid maar voor versnippering waar veel organisaties en hulpverleners naast mekaar werken en enkel opnemen wat tot het takenpakket wordt gerekend zonder menselijke noden nog te zien.
Ik kan daar een voorbeeld van geven.

Een invalide persoon heeft drie kinderen die in weekends vaak bij hem thuis zijn.
De persoon heeft een invaliditeitsuitkering en butgetbeheer op vrijwillige basis.
Ik merk op dar die persoon er erg moe uit ziet, uit het gesprek blijkt dat de oorzaak ligt in het bezoek van de kinderen,noodgedwongen slaapt die invalide persoon dan op enkele stoelen want het bed is met de luchtmatras voor de kinderen nodig om te kunnen slapen.
Geld voor een extra bed is er niet binnen budgetbeheer en dus zoek ik een oplossing voor die man en via mijn netwerk versier ik een envoudig eenpersoonsbed met matras en deken.De persoon blij, kinderen ook want overdag doet het bed dienst als bank waardoor niet meer op de grond hoeft te worden gespeeld.

Maar mijn handelen druist in tegenover de visie van werkgever, mensen in armoede krijgen geen materiele hulp want dan maak je mensen afhankelijk!
Dat tegenover die visie de realiteit staat; een persoon in nood omringd door instanties die een eenvoudig probleem gewoon niet oplossen kun je in je passie en vuur beter niet benoemen, visie lijkt vaak belangrijker binnen organisaties dan doodsimpel gezond verstand, dat is een gevolg van de toegenomen professionalisering waarbij het eigen takenpakket vanuit visie en niet meer de mens centraal staat, vandaar mijn opmerking.

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door Hertog van Gelre

Ik heb een persoonlijke vriendin zien genezen van een psychose doordat haar vriendenkring tijdig ingreep.

Waarom zeg je 'genezen' ?

Is toch eerder een soort nachtmerrie dan een ziekte ?

[alice]

Sorry maar een psychose is een mentale toestand binnen een bepaalde situatie waarbij de persoon het contact met de realiteit heeft verloren; dat genees je echt niet met een vriendenkring; een neurose mogelijk wel.
Knipp; psychosen zeggen iets over een ziektebeeld en dit gelijkstellen met een nachtmerrie is volkomen onjuist.

[Hertog van Gelre]

Waarom zeg je 'genezen' ?

Is toch eerder een soort nachtmerrie dan een ziekte ?

Oorspronkelijk geplaatst door alice

Sorry maar een psychose is een mentale toestand binnen een bepaalde situatie waarbij de persoon het contact met de realiteit heeft verloren; dat genees je echt niet met een vriendenkring; een neurose mogelijk wel.
Knipp; psychosen zeggen iets over een ziektebeeld en dit gelijkstellen met een nachtmerrie is volkomen onjuist.

Ik heb lang getwijfeld aan het woord genezen maar het is het goede woord. Ze is genezen. De eerste tekenen van vooruitgang waren pas na een half jaar te zien en het duurde nog een jaar voordat ze weer zelfstandig kon wonen. Wel met restricties: stressvolle situaties vermijden, vroeg naar bed etc. Soms bijna op het kinderachtige af maar het hielp wel.

Alice, de vriendenkring heeft niet genezen, de vriendenkring heeft ingegrepen, dat is iets anders. Ik kan hier niet op de details ingaan maar het komt erop neer dat we een eindje zijn gaan rijden en haar naar professionele hulp hebben gebracht. Ze is opgenomen.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Het zou zeker niet slecht zijn, basispedagogie, basisgezondheidsleer etc bij de eindtermen vh M.O. te voegen. Te veel mensen leven in de waan dat ze met de geboorteakte ook een diploma opvoeder krijgen.

Akkoord Filo. Kennismaking met pedagogie binnen het onderwijs zou geen slecht idee zijn.

Vraag is of je hiermee het aantal psychoten in de samenleving doet dalen. Is er een verband tussen psychotisch gedrag van de kinderen enerzijds, en de bagage tussen de oren van ouders anderzijds ?