Woordvoerder Léonard neemt ontslag....

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door EddyBal

U redeneert alsof Paulus onfeilbaar zou zijn geweest. Kan je ergens een bron vermelden waarin staat dat de apostelen (of Paulus) ONfeilbaar waren? Ik vraag me dan ook af waarom en onderling twisten (discusies) waren over de juiste te volgen weg. Dat steekt nogal schril af tegenover zekere dogma's en "zeker weten" van vandaag, nietwaar?

Er is geen plaats voor 'zeker weten' mbt de historische feiten van het NT. Wel voor 'oprecht zoeken naar'. Maar u weet het blijkbaar wel zeker, vermits u stelt dat Paulus fout zat. Ik vraag me wel af op basis waarvan u zoiets poneert.

[EddyBal]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Jezus gaf naar het einde van Zijn leven te kennen dat de apostelen zouden worden bijgestaan opdat alles naar waarheid zou kunnen gebeuren. Daarom ook geloven we dat de H. Geest de Kerk bijstond bij het toetsen van de verschillende in omloop zijnde geschriften en dat aldus de canon werd gevormd.

Grappig eigenlijk. Stemming meerderheid tegen minderheid. De minderheid had dus de Heilige Geest niet, op DAT moment... Volgende stemming (volgende brief) hadden ze die plots dan wel weer...

En dan weten dat veel geschriften al verbrand waren voor ze ooit KONDEN goedgekeurd worden.

Het is duidelijk dat er met het NT nogal knoeiwerk is geleverd. Erg wetenschappelijk was de benadering in elk geval niet. De wetenschap zou maar al te graag zijn hand kunnen leggen op verloren geschriften. Misschien zijn de laatsten nog niet "boven water" gekomen, en vinden ze nog wel een en ander links of rechts. Ik wacht erop dat er ooit geschriften zullen gevonden worden die bepaalde dingen zullen duidelijk stellen over wie het zoal "bij het rechte eind" heeft.

[EddyBal]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Er is geen plaats voor 'zeker weten'. Wel voor 'oprecht zoeken naar'. Maar u weet het blijkbaar wel zeker, vermits u stelt dat Paulus fout zat. Ik vraag me wel af op basis waarvan u zoiets poneert.

Omdat de Apostelen het ANDERS beslisten?

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door EddyBal

Omdat de Apostelen het ANDERS beslisten?

Wat hebben de apostelen dan ANDERS beslist volgens u.

[EddyBal]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Wat hebben de apostelen dan ANDERS beslist volgens u.

Handelingen 21


24 Neem dezen tot u, en heilig u met hen, en doe de onkosten nevens hen, opdat zij het hoofd bescheren mogen; en alle mogen weten, dat er niets is aan hetgeen, waarvan zij, aangaande u, bericht zijn; maar dat gij alzo wandelt, dat gij ook zelve de wet onderhoudt.
25 Doch van de heidenen, die geloven, hebben wij geschreven en goed gevonden, dat zij niets dergelijks zouden onderhouden, dan dat zij zich wachten van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door EddyBal

Handelingen 21


24 Neem dezen tot u, en heilig u met hen, en doe de onkosten nevens hen, opdat zij het hoofd bescheren mogen; en alle mogen weten, dat er niets is aan hetgeen, waarvan zij, aangaande u, bericht zijn; maar dat gij alzo wandelt, dat gij ook zelve de wet onderhoudt.
25 Doch van de heidenen, die geloven, hebben wij geschreven en goed gevonden, dat zij niets dergelijks zouden onderhouden, dan dat zij zich wachten van hetgeen den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij.

Indien de apostelen dat zouden hebben geschreven, dan miskennen ze toch de woorden van Jezus. Want die zei:

(Matteüs 5:17-19).
"Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen. Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen. Ik verzeker jullie: zolang de hemel en de aarde bestaan, blijft elke jota, elke titel in de wet van kracht, totdat alles gebeurd zal zijn. Wie dus ook maar een van de kleinste van deze geboden afschaft en aan anderen leert datzelfde te doen, zal als de kleinste worden beschouwd in het koninkrijk van de hemel. Maar wie ze onderhoudt en dat aan anderen leert, zal in het koninkrijk van de hemel in hoog aanzien staan" .

[Zucht]

Oorspronkelijk geplaatst door EddyBal

Grappig eigenlijk. Stemming meerderheid tegen minderheid. De minderheid had dus de Heilige Geest niet, op DAT moment... Volgende stemming (volgende brief) hadden ze die plots dan wel weer...

En dan weten dat veel geschriften al verbrand waren voor ze ooit KONDEN goedgekeurd worden.

Het is duidelijk dat er met het NT nogal knoeiwerk is geleverd. Erg wetenschappelijk was de benadering in elk geval niet. De wetenschap zou maar al te graag zijn hand kunnen leggen op verloren geschriften. Misschien zijn de laatsten nog niet "boven water" gekomen, en vinden ze nog wel een en ander links of rechts. Ik wacht erop dat er ooit geschriften zullen gevonden worden die bepaalde dingen zullen duidelijk stellen over wie het zoal "bij het rechte eind" heeft.

Zoek eens op "Nag Hammadi library", dan kan je heel wat verboden literatuur zelf lezen.

http://en.wikipedia.org/wiki/Nag_Hammadi_library

De gnostische versie van genesis poogt een verklaring te geven waarom de schepper aan de ene kant zo wreed is tegenover zijn schepping en waarom er daarna een verlosser gezonden moet worden.

http://www.gnosis.org/naghamm/origin.html

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Zucht

Zoek eens op "Nag Hammadi library", dan kan je heel wat verboden literatuur zelf lezen.

http://en.wikipedia.org/wiki/Nag_Hammadi_library

De gnostische versie van genesis poogt een verklaring te geven waarom de schepper aan de ene kant zo wreed is tegenover zijn schepping en waarom er daarna een verlosser gezonden moet worden.

http://www.gnosis.org/naghamm/origin.html

En wij weten dat later de kerk alle verdachte geschriften opspoorde en diegenen die ze in het bezit hadden gingen straffen omdat ze beschouwd werden als 'ketters'. Athanasius was zo'n fanatieke opspoorder van verdachte teksten. De man was hardvochtig en zonder medelijden.

Daarom werden de teksten van Nag Hammadi ook waarschijnlijk ook verborgen.

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

Leo heeft ondertussen een taart tegen zijn muil gekregen

Inderdaad: hier te bewonderen : http://en.gloria.tv/?media=108064

(wel zonde van de taart, ik weet daar beter gebruik mee )

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Omwille van de overeenstemming met de waarheid en de toetsing van de rechtgelovige inhoud.

Men mag immers niet vergeten - iets wat protestanten wel eens doen - dat de christelijke Kerk eerst een mondeling overgeleverde traditie kende vooraleer het gros van het NT aan het perkament werd toevertrouwd.

Het Nieuwe Testament werd niet aan het perkament toevertrouwd. Wel aan het papyrus.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Inderdaad: hier te bewonderen : http://en.gloria.tv/?media=108064

(wel zonde van de taart, ik weet daar beter gebruik mee )

Weinig fraai allemaal.

[EddyBal]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Indien de apostelen dat zouden hebben geschreven, dan miskennen ze toch de woorden van Jezus. Want die zei:

(Matteüs 5:17-19).
"Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen. Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen. Ik verzeker jullie: zolang de hemel en de aarde bestaan, blijft elke jota, elke titel in de wet van kracht, totdat alles gebeurd zal zijn. Wie dus ook maar een van de kleinste van deze geboden afschaft en aan anderen leert datzelfde te doen, zal als de kleinste worden beschouwd in het koninkrijk van de hemel. Maar wie ze onderhoudt en dat aan anderen leert, zal in het koninkrijk van de hemel in hoog aanzien staan" .

En toch zegt hij zelf dat door God bovenal lief te hebben en je naaste zoals je zelf, je eigenlijk aan de wet voldoet. Het is de essentie.

Over de wet doet hij nog een andere zéér interessante uitspraak...

Marcus 10:
En zij zeiden: Mozes heeft toegelaten een scheidbrief te schrijven, en haar te verlaten.
5 En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Vanwege de hardigheid uwer harten heeft hij ulieden dat gebod geschreven.
6 Maar van het begin der schepping heeft ze God man en vrouw gemaakt.
(In deuteroniium vind je dat inderdaad terug, die scheidbrief)

Het impliceert dat de WET niet (geheel) van God, maar (gedeeltelijk) van MOZES uitging. Toch vonden Joden dat belangrijk genoeg om te volgen...

Jezus stelt Mozes hier in het ongelijk tegenover de Vader, maar in het gelijk tegenover de mensen.

In de ogen van oa Leonard, moet Mozes wel een slechte leider geweest zijn, want hij dierf rekening houden met de mensen, in het voorschrijven van reglementen.

[EddyBal]

Oorspronkelijk geplaatst door Zucht

Zoek eens op "Nag Hammadi library", dan kan je heel wat verboden literatuur zelf lezen.

http://en.wikipedia.org/wiki/Nag_Hammadi_library

De gnostische versie van genesis poogt een verklaring te geven waarom de schepper aan de ene kant zo wreed is tegenover zijn schepping en waarom er daarna een verlosser gezonden moet worden.

http://www.gnosis.org/naghamm/origin.html

I know. Ik heb verscheidene apocriefe geschriften in mijn bezit gehad. Uitgeleend en niet terugbezorgd

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door EddyBal

En toch zegt hij zelf dat door God bovenal lief te hebben en je naaste zoals je zelf, je eigenlijk aan de wet voldoet. Het is de essentie.

Over de wet doet hij nog een andere zéér interessante uitspraak...

Marcus 10:
En zij zeiden: Mozes heeft toegelaten een scheidbrief te schrijven, en haar te verlaten.
5 En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Vanwege de hardigheid uwer harten heeft hij ulieden dat gebod geschreven.
6 Maar van het begin der schepping heeft ze God man en vrouw gemaakt.
(In deuteroniium vind je dat inderdaad terug, die scheidbrief)

Het impliceert dat de WET niet (geheel) van God, maar (gedeeltelijk) van MOZES uitging. Toch vonden Joden dat belangrijk genoeg om te volgen...

Jezus stelt Mozes hier in het ongelijk tegenover de Vader, maar in het gelijk tegenover de mensen.

In de ogen van oa Leonard, moet Mozes wel een slechte leider geweest zijn, want hij dierf rekening houden met de mensen, in het voorschrijven van reglementen.

We kunnen moeilijk de tekst negeren die ik u hierboven gaf. Jezus is uiterst expliciet hier: aan de Thora wordt geen letter veranderd. En hij voegt er zelfs aan toe: er wordt geen 'iota' (= de kleinste Hebreeuwse letter * ) aan de Thora veranderd. En bovendien zegt hij: hij die dat wel wil doen, zal de geringste plaats krijgen in de hemel. En dat is een duidelijke vingerwijzing.

En helaas, de Thora naar hun hand zetten, d�*t is nu precies wat de meeste christenen -en zeker de Roomskatholieke kerk- hebben gedaan. En dus zullen zij een verre achterhoek krijgen in de hemel, mochten ze er ooit in geraken. Vanwaar ze God ternauwernood zullen kunnen aanbidden, laat staan dat ze in Zijn Nabijheid zullen zijn...

Dit laatste natuurlijk indien we de woorden van Jezus van Nazaret mogen geloven.



*De Hebreeuwse letter jod: י

[EddyBal]

Oorspronkelijk geplaatst door system

We kunnen moeilijk de tekst negeren die ik u hierboven gaf. Jezus is uiterst expliciet hier: aan de Thora wordt geen letter veranderd. En hij voegt er zelfs aan toe: er wordt geen 'iota' aan de Thora veranderd. En bovendien zegt hij: hij die dat wel wil doen, zal de geringste plaats krijgen in de hemel. En dat is een duidelijke vingerwijzing.

En helaas, de Thora naar hun hand zetten, d�*t is nu precies wat de meeste christenen hebben gedaan. En dus zullen zij een verre achterhoek krijgen in de hemel, mochten ze er ooit in geraken. Vanwaar ze God ternauwernood zullen kunnen aanbidden, laat staan dat ze in Zijn Nabijheid zullen zijn...

De vraag is: WAT is van God, en WAT is van Mozes...

Hij kwam de berg af met de 10 woorden, die we kennen als de 10 geboden.

Daarop volgt echter bladzijden en bladzijden lang regeltjes. Men kan veronderstellen dat die allemaal van Mozes kwamen, gedeeltelijk ingegeven door visoenen.

[Albrecht]

Oorspronkelijk geplaatst door system

En helaas, de Thora naar hun hand zetten, d�*t is nu precies wat de meeste christenen -en zeker de Roomskatholieke kerk- hebben gedaan. En dus zullen zij een verre achterhoek krijgen in de hemel, mochten ze er ooit in geraken. Vanwaar ze God ternauwernood zullen kunnen aanbidden, laat staan dat ze in Zijn Nabijheid zullen zijn...

Het zijn de Protestanten die boeken hebben weggelaten, net zoals de Joden.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door EddyBal

De vraag is: WAT is van God, en WAT is van Mozes...

Hij kwam de berg af met de 10 woorden, die we kennen als de 10 geboden.

Daarop volgt echter bladzijden en bladzijden lang regeltjes. Men kan veronderstellen dat die allemaal van Mozes kwamen, gedeeltelijk ingegeven door visoenen.

U draait rond de pot. Of dat nu van God kwam of van Mozes doet er niet zoveel toe. Jezus zegt dat daar niets aan veranderd mag worden. Geen jod! En Jezus heeft het dus wel degelijk over de Wet zoals die toen door de Joden werd aangenomen en die de basis was van hun religieus leven.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Albrecht

Het zijn de Protestanten die boeken hebben weggelaten, net zoals de Joden.

Hoe komt u daar nu bij.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ook toelichting op papier:

In het Nederlands deze keer:

Ik ben u enkele verduidelijkingen verschuldigd…
De golf van negatieve reacties als gevolg van wat men noemt “mijn verklaringen” heeft
waarschijnlijk velen onder u geschokt. Misschien waren deze verontwaardigde reacties ook de
uwe… Ook ik zou zelf fel hebben gereageerd op deze “verklaringen”, zoals ze werden
geciteerd.
Tussen vele andere mogelijkheden werden vooral drie schandalige “verklaringen” door de
media naar voren gebracht: primo, een betreffende aids, dat ik zou hebben voorgesteld als een
rechtvaardigde straf vanuit de hemel voor hen die een risicovol seksueel gedrag vertonen;
secundo, een uitspraak over homoseksuelen, die ik als ‘abnormalen’ zou bestempelen; tertio,
een oproep om priesters die zich hebben schuldig gemaakt aan ernstig seksueel vergrijp een
burgerrechterlijk proces te besparen als ze bejaard en ziek zijn. Laten we deze drie grieven
een voor een overlopen.
Aids : een verdiende goddelijke straf?
In de pers was men zeer geraakt door mijn “uitspraken” over aids. Eigenlijk heb ik over dit
onderwerp recentelijk geen enkele “uitspraak” gedaan! Alleen is enkele dagen geleden de
Nederlandstalige vertaling van een boek van Louis Mathoux – Monseigneur Léonard,
Gesprekken, Lannoo – verschenen. Dit boek werd vier jaar geleden in het Frans door
uitgeverij Mols in Brussel uitgebracht onder de titel: “Monseigneur Léonard. Entretiens avec
Louis Mathoux”. Het werd toen in enkele kranten gerecenseerd zonder de minste commotie
uit te lokken. Maar op de dag zelf van het verschijnen in het Nederlands rees een mediastorm
op, vooral in verband met de bladzijden 173-174 (van de Nederlandstalige versie van het
boek).
Ik verklaar mij nader. In een boek met gesprekken is de bevraagde in de eerste plaats
afhankelijk van de bekommernissen of zorgen van de vraagsteller. In mijn laatste antwoord,
zoals opgetekend in de originele Franstalige versie, heb ik in hoofdzaak gezegd (blz. 340) dat
ik mijn “interviewer” dankbaar was om zijn bezorgdheid, ook al had hij mij heel weinig
bevraagd over het hart zelf van mijn leven en het diepste van het christelijk geloof. Spontaan
praat ik heel zelden over al die onderwerpen, maar de beleefdheid verplicht me te antwoorden
op de vragen die me gesteld worden…
Ik heb dus – ik herhaal het – geen enkele “verklaring” afgelegd over aids. Ik heb
eenvoudigweg in 2005 (het jaar waarin de interviews werden afgenomen) een antwoord
gegeven op een gestelde vraag. Dat toenmalige antwoord is recentelijk – deels – geciteerd in
de pers. De vraag luidde aldus: “Hoe staat u tegenover aids? Ziet u er een straf van God in
voor de seksuele bevrijding?” Niets is meer verhelderend dan mijn antwoord te lezen op de
bladzijden 173-174 (243-244 van de Franstalige uitgave). Ik zal dit antwoord kort
samenvatten, maar niet zonder eerst de context van de vraagstelling te schetsen.
Het ging erom of het uitbreken van deze ziekte een straf uit de hemel zou zijn. De eerste vraag
betrof dus de verspreiding van aids onder de mensheid. Binnen deze context was er dus geen
sprake van besmetting door bloedtransfusies of injectienaalden van drugsspuiten en nog
minder over de besmetting van moeder op kind!
Daar waar de interviewer misschien meer zou zijn opgezet – ik weet het hoegenaamd niet –
dat ik zou gezegd hebben dat aids een goddelijke straf zou zijn, begon ik mijn antwoord met
te benadrukken dat ik nooit ofte nimmer in zulke termen denk en dat ik de verspreiding van
aids hoegenaamd niet beschouw als een bestraffing uit de hemel. Maar omdat de journalist,
door de aard zelf van de vraag, scheen vast te houden aan de categorie “bestraffing”, heb ik
toegevoegd dat men de eerste verspreiding van deze ziekte hoogstens zou kunnen
beschouwen als eventueel een vorm van immanente gerechtigheid. Drie keer een voorbehoud
dus (de woorden in cursief) om de klassieke bewoording “immanente gerechtigheid” in de
mond te nemen.
Ik geef toe dat deze uitdrukking niet voor iedereen duidelijk is. Maar als men antwoordt op
een vraag van een journalist, gaat men er per definitie van uit dat men te maken heeft met een
onderlegd persoon, die van ’s morgens tot ’s avonds met woorden werkt en dus ook perfect
hun betekenis kent. De term “immanente gerechtigheid” sluit echter in zijn eigenlijke
betekenis precies elke vorm van “straf” van boven- of buitenaf uit. Vandaar het adjectief
“immanent”, dat “inherent aan de zaak zelf” betekent (van het Latijnse manere in = “zich
binnenin bevinden”), zonder een beroep te moeten doen op een externe of “transcendente”
oorzaak. Als het dus in deze uitdrukking om “gerechtigheid” gaat, betekent dit helemaal niet
een goddelijke of menselijke rechtvaardigheid, maar een die voortvloeit uit de aard zelf van
de daden die we stellen. Om dit begrip – dat ik overigens nooit spontaan gebruik, maar dat ik
in 2005 in de mond nam om me in te leven in het denkkader van de vraagsteller – enigszins te
duiden, gaf ik enkele voorbeelden (die men meende niet te moeten citeren). Als we de aarde
slecht beheren door een onverantwoorde omgang met het milieu, kan men er zich aan
verwachten dat de aarde zich uiteindelijk tegen ons zal keren (klimaatverandering, verhoging
van het waterpeil, verdwijning van levensvormen, enzovoort). Daar moet men geen
goddelijke beslissing voor inroepen; dit alles vloeit voort uit onze eigen daden. Hetzelfde
geldt voor de waarschuwing die de ministers van Volksgezondheid laten aanbrengen op de
sigarettenpakjes: “Tabak brengt uw gezondheid ernstige schade toe”. Hun bedoeling bestaat
er niet in uw chronische bronchitis of longkanker toe te schrijven aan een goddelijke straf en
nog minder aan hun beslissing, maar dat die hun oorsprong vinden in uw eigen
tabaksverslaving. Impliciet roepen ze dus de uitdrukking “immanente gerechtigheid” op.
Overigens blijkt volgens een aantal artikels die ik heb gelezen dat de eerste verspreiding van
aids althans toch voor een deel moet worden toegeschreven aan een besmetting die verband
houdt met risicovol seksueel gedrag (meerdere partners, sodomie, enzovoort).
Ik begrijp dus hoegenaamd niet wat er ongepast is om te zeggen dat ons vervuilend gedrag
ons op termijn ecologisch parten kan spelen, of om ervoor te waarschuwen dat overmatig
alcoholgebruik onze hersenen en onze lever kan schaden, of om te stellen dat de HIVbesmetting
in haar beginstadium voor een deel gebonden is aan risicovol seksueel gedrag.
Maar, zo zegt men mij, op die manier stigmatiseert en discrimineert u aidspatiënten! Hier
zouden de lezers er goed aan gedaan hebben na bladzijde 174 ook bladzijde 175 (bladzijde
245 in de Franstalige editie) te lezen, waar ik expliciet en met klem benadruk dat
aidspatiënten in geen geval gediscrimineerd mogen worden! Sinds wanneer laat de
waarschuwing voor de ernstige letsels ter wille van tabaksgebruik toe de rokers te
stigmatiseren of te discrimineren? Hetzelfde geldt voor de aidsproblematiek.
De homoseksuelen: abnormale mensen?
Men heeft in het verleden al geprobeerd me de verschrikkelijke woorden in de mond te leggen
dat homoseksuelen, abnormaal of ziek zouden zijn! Ik heb mij al meerdere keren uitgesproken
over deze problematiek (waarover ik spontaan haast nooit over communiceer, tenzij in
antwoord op vragen die men me oplegt). Ik zal hierover dus kort zijn. Vanuit filosofisch
oogpunt meen ik dat er in de homoseksuele neiging en gedragingen een geaardheid schuilgaat
die niet strookt met de objectieve logica van de seksualiteit. Deze logica van de seksualiteit –
zowel plantaardige, dierlijke, als menselijke – bestaat erin het mannelijke en het vrouwelijke
te “onderscheiden” en ook enigszins te “scheiden” en ze aldus als complementair te stellen.
Het zit overigens vervat in het woord “sekse”, dat hoogstwaarschijnlijk afgeleid is van het
Latijnse “secare”. Dit werkwoord betekent “snijden” of “splitsen”. De seksualiteit bestaat erin
het mannelijke en het vrouwelijke te splitsen met het oog op hun vereniging (in de paring bij
dieren of in de interpersoonlijke liefdesontmoeting bij de mens) door een gebaar (de seksuele
vereniging) dat ook het doorgeven van het leven mogelijk maakt. Het filosofische probleem
dat zich stelt bij de homoseksualiteit bestaat erin dat in dit geval de seksuele geaardheid de
polariteit tussen het mannelijke en het vrouwelijke in zeker zin doorstreept en zich naar een
persoon van hetzelfde geslacht keert.
Sommigen drukken dit uit door te stellen dat een homoseksuele geaardheid “niet normaal” of
“abnormaal” is. Ik persoonlijk mijd deze bewoordingen als de pest, behalve als de
“vraagsteller” die termen met aandrang in de mond neemt. Desnoods zou men, als men dat
echt nodig vindt, het kunnen riskeren te zeggen dat deze geaardheid niet normaal is, in die zin
dat ze niet overeenstemt met de objectieve logica van de seksualiteit. Toch is het beter dit
woordgebruik omwille van zijn dubbelzinnigheid te vermijden. In elk geval laat dit geenszins
toe te zeggen dat homoseksuelen “abnormaal” zijn, wat bijzonder beledigend zou zijn.
Om dit verschil tussen de filosofische inschatting van de “homoseksuele geaardheid” en de
beledigende discriminatie van “homoseksuele personen” te doen begrijpen, heb ik het in een
televisiestudio ooit gewaagd om een vergelijking te maken tussen het gedrag dat wij
aannemen tegenover anorexiepatiënten en dat tegenover homoseksuelen. Sommige media
lieten toen verstaan dat ze geloofden dat ik op die manier homoseksualiteit gelijkstelde met
anorexia en homoseksuelen dus als zieken beschouwde!
Maar ik heb nooit een vergelijking gemaakt tussen homoseksualiteit en anorexia. Dit zou
trouwens geen enkele zin hebben. Ik vergeleek alleen het gedrag dat we aannemen of kunnen
aannemen tegenover personen die in beide, totaal uiteenlopende situaties leven. Welnu! De
meesten onder ons beschouwen anorexia als een ontwikkeling van de eetlust, die niet
overeenstemt met de objectieve logica van de eetlust, die ons ertoe drijft om te eten en aldus
nieuwe krachten op te doen. Maar ik hoop dat de mensen die zo redeneren, anorexiepatiënten
daarom toch nooit als “abnormalen” zullen beschouwen! Evenzo laat de overtuiging dat
homoseksualiteit niet in overeenstemming is met de objectieve logica van de seksualiteit ons
in geen geval toe om homoseksuelen te bestempelen als “abnormalen” of “zieken”.
Bejaarde of zieke pedofielen: vrijgestelden van de menselijke rechtvaardigheid?
In een recente uitzending werd een van mijn antwoorden zo voorgesteld alsof ik priesters of
religieuzen die zich hebben schuldig gemaakt aan seksueel misbruik zou willen onttrekken
aan het gerecht als ze ziek of oud zouden zijn. Maar gelooft men nu echt dat ik op dit punt
incoherent ben, terwijl ik sinds 23 april, net als alle andere bisschoppen, steeds ben blijven
herhalen dat de slachtoffers zich altijd bij voorrang moeten wenden tot het burgerlijke
gerecht, dat als enige bevoegd is zich uit te spreken over de waarheid en de ernst van de feiten
en om te oordelen of ze al dan niet verjaard zijn? Dat alles behoort tot de bevoegdheid van
Justitie alleen. En, opdat het duidelijk zou zijn, hebben wij precies daarom ervan afgezien een
nieuwe “Commissie Adriaenssens” op te richten, ook al heeft die commissie aan talrijke
slachtoffers grote diensten bewezen. Wij verwijzen klachten dus altijd door naar het
burgerlijke gerecht en de openbare dienstverlenende organisaties die in deze materie bevoegd
zijn.
Wat de interne verantwoordelijkheid van de Kerk betreft, moeten we echter, bovenop de
burgerrechtelijke procedures, voor elk geval van ernstig seksueel misbruik een dossier
aanleggen dat we aan Rome moeten bezorgen. De Congregatie voor de Geloofsleer staat
immers erop dat in elk betrokken bisdom de bisschop zijn plicht vervult. Zij zal de canonieke
(kerkrechterlijk voorziene) sancties bepalen, die eventueel moeten genomen worden
tegenover de misbruikers (ontslag uit elke pastorale taak, verbod om de eucharistie te vieren,
verlies van het kerkelijke ambt, enzovoort). Een dergelijk dossier werd overgemaakt naar
Rome met betrekking tot de voormalige bisschop van Brugge, Roger Vangheluwe. In
afwachting van de Romeinse besluiten moet de bisschop uiteraard voor elk geval, als de feiten
bewezen blijken ten zijn, onmiddellijk de nodige preventieve maatregelen treffen, zeker als er
gevaar voor recidive bestaat.
Het is in dit kader dat me gevraagd werd welke maatregelen ik wens te nemen als het gaat om
vaak hoogbejaarde priesters die zich hebben bezondigd aan een dergelijk misbruik. Ik had,
zoals steeds, uiteraard voorafgaandelijk onderstreept dat de slachtoffers zich bij voorrang
zouden wenden tot justitie en/of bevoegde organisaties. Maar wat te doen indien de klachten
door het gerecht werden geklasseerd omdat ze naar zijn mening verjaard bleken, of indien de
slachtoffers resoluut weigeren om naar justitie te stappen? Moet ik dan bij het vernemen van
de vaak heel oude feiten, en zonder zelfs het verdict van Rome af te wachten, meteen een
publieke canonieke sanctie opleggen?
In antwoord op deze delicate vraag, kwam mij een recent gebeurde, overrompelende ervaring
voor de geest. De slachtoffers zijn mij komen vertellen over hun tragische belevenis met een
priester die hen ernstig had misbruikt. Zij zeiden mij uitdrukkelijk zich niet te willen wenden
tot justitie, waarvoor het trouwens toch al te laat was. “Wij willen evenmin dat deze bejaarde
en zieke priester openlijk aan de schandpaal wordt genageld; we willen alleen dat u hem
opzoekt en dat hij voor u het kwaad dat hij heeft aangericht en waaronder wij vandaag nog
altijd lijden, bekent. Ik heb dan contact opgenomen met deze oude, zieke en wat verwarde
priester, die toch nog in staat was om zich uit te drukken. Een van hen zei mij, nadat ik hem
had verteld over mijn ontmoeting met het slachtoffer: “Nooit heb ik iemand gesproken over
dit zwarte hoofdstuk in mijn leven; ik ben gelukkig het aan u te kunnen bekennen voor mijn
dood”. Ik heb hem gevraagd of hij ermee zou instemmen het slachtoffer te ontmoeten en ook
tegenover haar het kwaad te erkennen dat hij haar had berokkend. Hij heeft daar “ja” op
geantwoord, en dat het een hele opluchting zou zijn dit eindelijk te kunnen doen voor zijn
overlijden. Ik heb opnieuw contact opgenomen met de slachtoffers. Ze waren heel verheugd
toen ze dit vernamen en ze hebben me verzekerd van hun voornemen om de priester te
bezoeken. Ik was hiervan diep onder de indruk en tot tranen toe bewogen.
Ik weet niet of ik er goed aan heb gedaan om op die manier te handelen. Maar ik denk wel
dat, in dergelijke gevallen, als er geen enkele burgerrechterlijke procedure meer mogelijk is of
door het slachtoffer gewenst wordt, het niet onredelijk is te oordelen dat het toelaten aan de
pleger van het misbruik om eindelijk zijn schuld te bekennen in aanwezigheid van diegene die
hij heeft misbruikt, allicht voor beide partijen verkieslijker is, dan eenvoudigweg die oude
priester te verbieden nog langer de mis te concelebreren met de aalmoezenier van het
bejaardentehuis. In de gevallen die ik zelf meemaakte, wensten de slachtoffers nadrukkelijk
deze openbare straf in extremis, geen soort laatste wraakneming. Zij wensten vooral dat de
waarheid van de verwerpelijke feiten eindelijk door de pleger ervan zelf zouden worden
erkend.
Het is juist de pastorale verantwoordelijkheid van de Kerk, als het burgerlijke gerecht zijn
werk heeft gedaan als dat nog mogelijk is, de slachtoffers te beluisteren met een oneindig
respect en de misbruikers hun wandaad te laten opbiechten. Als ik mij daarin vergis, zal men
zeker niet nalaten het me te zeggen…
*
* *
Tot zover de verduidelijkingen die ik meende te moeten geven naar aanleiding van de recente
commotie. Het lijkt me dat ik deze uitleg verschuldigd was aan die mensen die ik onvrijwillig
heb gekwetst door de aanleiding te zijn van zoveel kritiek, misverstanden en misvattingen. Ik
hoop hierdoor opnieuw vrede te bezorgen in vele harten. Ik spreek opnieuw mijn diepe
medeleven uit met alle slachtoffers van misbruik, en onderstreep nogmaals mijn vertrouwen
in alle pastorale actoren op het terrein – priesters, religieuzen of leken – die zich gewetensvol
van hun taak kwijten. Ik voel hoe kwetsbaar de Kerk op dit moment is en herhaal mijn
vertrouwen en dankbaarheid tegenover alle christenen. Dank voor hun gebed en hun inzet;
dank aan hen die “dag na dag bouwen aan een meer menselijke en rechtvaardige wereld, het
Evangelie uitdragen en werken aan de opbouw van een Kerk van de toekomst” (Verklaring
van de Belgische bisschoppen, 19 mei 2010). Ik verlang er in alle nederigheid naar dat wij ons
kunnen richten naar de verrezen Christus, het hart van ons geloof, de bron van onze hoop, de
kracht van onze liefde.
+ André-Jozef Léonard,
Aartsbisschop van Mechelen-Brussel

http://www.katholieknederland.nl/doc...ember_2010.pdf

[Albrecht]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Hoe komt u daar nu bij.

De Protestanten baseren zich op het Joodse canon, samengesteld na Christus' dood. In het Nieuwe Testament werd er uit het septuagint geciteerd.