de werkmens = financiële melkkoe van België

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Drosamadaris

Een modelburger? Als een beetje gezond verstand en de mogelijkheid om keuzes te maken voor je eigen goed ipv in navolging van de grote massa/meute je tot een modelburger maken, dan is dat maar zo.


Wel, geen enkele les is zo goed en efficiënt als de harde les.
Dat ga je hen niet aanleren door hen af te schermen voor de gevolgen van hun daden.

De mens is pas humaan met een beetje naastenliefde en altruïsme in zich. Gelukkig denken vele mensen anders dan u.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Dat heeft niks te maken met al dan niet kunnen rekenen, want ze kunnen het allemaal. Dat is gewoon een kwestie van uw koopdrang onder controle leren te houden en het gemak van een creditcard te misbruiken.

Vraag is dus of het wel moreel verantwoord is dat sommige instellingen creditcards aanbieden aan 'zwakke' personen op dit gebied.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Zonder staat is er complete anarchie, dat zal er ook toe leiden dat u zelf allicht niet meer over voldoende bestaansmiddelen zult beschikken.

Ik ben een minarchist/anarcho-kapitalist. Ik ben niet tegen de BESLISSINGSLOZE staat. In tegendeel, ik denk dat die nodig is. Politie en rechtspraak, die de burgers hun natuurrechten moeten vrijwaren. Maar zonder "politiek". Geen politieke beslissingen, geen "leiders". Die paar dingen die collectief dienen in wetten gegooid te worden, dienen door directe democratie beslist te worden, en politie en rechtspraak zouden enkel maar BURGERLIJK mogen zijn, ttz, om conflicten tussen twee partijen (over contractbreuk, of over het schenden van elkaars natuurrechten) op te lossen. (enige uitzondering: moord, want het slachtoffer kan geen rechtzaak meer aanspannen).

Over uw rechtenverhaal: moeten we dan in onze maatschappij mensen laten doodgaan van de honger of hen dwingen tot een soort van slavernij uit 'dankbaarheid' ?

Ja, uiteraard. Om de Malthusiaanse val te vermijden. Ken jij EEN ENKELE diersoort waarvan de populatie niet begrensd wordt door ontbering ?

Ik heb destijds voorgesteld van "hangaars met brood en water, een matras en dergelijke" te voorzien voor gelijk wie, als ultieme sociale zekerheid. Ik ben daarvan teruggekomen, want ik denk dat dat veel te genereus is. Maar als overgangsmaatregel zou ik het nog als compromis kunnen aanvaarden, zolang we niet overrompeld worden door die hangaars.

Want u vindt zulks blijkbaar geen 'natuurrechten' van mensen. Uw verhaaltje doet me sterk aan Adam Smith denken, die is echter al meer dan 200 jaar dood. Punt is dat uw verhaal niet werkt en bovendien, en dat is voor mij doorslaggevend, fundamentaal inhumaan en onrechtvaardig is.

Het is juist heel rechtvaardig. Het is ook heel humaan. Mensen dwingen om voor anderen te zorgen, dat is pas onrechtvaardig en inhumaan. Want het aantal mensen dat zich zou willen laten verzorgen, is onbegrensd.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

De mens is pas humaan met een beetje naastenliefde en altruïsme in zich. Gelukkig denken vele mensen anders dan u.

Die mensen zijn vrij om hun "nood aan altruisme" zoveel te beleven als hun eigen middelen hen toestaan.

Maar het is gemakkelijk om de altruist op andermans kosten uit te hangen, he.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Ik hoop dat u, ondanks uw zes cijfertjes op uw loonstrookje, ook nog eens uit uw ivoren toren neerdaalt en inziet dat ook in ons land armoede helemaal geen illusie is of een 'urban legend'.

Maar er MOET armoede zijn. Als er geen armoede is, en als niemand eraan ten onder gaat, is er iets zwaar zwaar fout. Dan gaan we collectief de afgrond in.

[alice]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik ben een minarchist/anarcho-kapitalist. Ik ben niet tegen de BESLISSINGSLOZE staat. In tegendeel, ik denk dat die nodig is. Politie en rechtspraak, die de burgers hun natuurrechten moeten vrijwaren. Maar zonder "politiek". Geen politieke beslissingen, geen "leiders". Die paar dingen die collectief dienen in wetten gegooid te worden, dienen door directe democratie beslist te worden, en politie en rechtspraak zouden enkel maar BURGERLIJK mogen zijn, ttz, om conflicten tussen twee partijen (over contractbreuk, of over het schenden van elkaars natuurrechten) op te lossen. (enige uitzondering: moord, want het slachtoffer kan geen rechtzaak meer aanspannen).



Ja, uiteraard. Om de Malthusiaanse val te vermijden. Ken jij EEN ENKELE diersoort waarvan de populatie niet begrensd wordt door ontbering ?

Ik heb destijds voorgesteld van "hangaars met brood en water, een matras en dergelijke" te voorzien voor gelijk wie, als ultieme sociale zekerheid. Ik ben daarvan teruggekomen, want ik denk dat dat veel te genereus is. Maar als overgangsmaatregel zou ik het nog als compromis kunnen aanvaarden, zolang we niet overrompeld worden door die hangaars.



Het is juist heel rechtvaardig. Het is ook heel humaan. Mensen dwingen om voor anderen te zorgen, dat is pas onrechtvaardig en inhumaan. Want het aantal mensen dat zich zou willen laten verzorgen, is onbegrensd.

Ik ben het met u niet eens.
Ik ben voor solidariteit, voor wie dit nodig heeft. En daar betaal ik graag belastingen voor, maar ik ben niet voor wie van die solidariteit gebruik maakt, zonder ooit te willen bijdragen, activering in de mate van het mogelijke mag gekoppeld zijn aan die solidariteit.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door alice

Ik ben het met u niet eens.
Ik ben voor solidariteit, voor wie dit nodig heeft. En daar betaal ik graag belastingen voor, maar ik ben niet voor wie van die solidariteit gebruik maakt, zonder ooit te willen bijdragen, activering in de mate van het mogelijke mag gekoppeld zijn aan die solidariteit.

Mijn punt is dat jij je solidariteit mag beleven zoals je wil. Als jij graag "belasting betaalt" ben jij totaal vrij om diezelfde bijdrage aan het organisme van jouw keuze te geven. Dat heeft het voordeel dat je het organisme van jouw keuze, eh, kan kiezen, en DUS de voorwaarden "van solidariteit niet gebruiken zonder zelf willen bij te dragen" kan kiezen.

Ik zou trouwens precies hetzelfde doen als jij.

Mijn punt is niet zozeer dat ik tegen "solidariteit" ben. In tegendeel. Ik ben tegen DWANGsolidariteit, omdat dat altijd aanleiding geeft tot misbruiken, en het uitzuigen van sommigen, om anderen op hun kosten laten te leven.

Wij evolueren naar een maatschappij waar grotere en grotere lagen van de bevolking (meestal het resultaat van import, maar niet alleen) OP KOSTEN gaat leven van een kleinere en kleinere groep productieven. Dat is een andere vorm van de Malthusiaanse val. Op een zeker ogenblik gaat de kruik niet meer te water, wanneer het gros van die kleinere groep productieven er de brui aan geeft. Ik ben bang dat dat niet meer zo heel ver in de toekomst is als we door blijven gaan met onze "solidariteit" die er geen is, maar die een systematisch uitzuigen van de "rijken" is om grotere en grotere legers onproductieven (of nep-productieven, zoals "bloembakkencontroleurs") op laten te leven.

Een dwangsolidariteit maakt dat dat spel ongehinderd gans de maatschappij naar de verdoemenis kan trekken (het collectiviseren van armoede). Elke vorm van vrije keuze stelt daarop een feedback rem.

Jouw rem zou al heel efficient zijn.

[Drosamadaris]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Dat is al waar ik voor vreesde, met je zes cijfertjes bruto heb je allicht de zin voor de realiteit verloren.

Tuurlijk. Dat je zelf ook ooit aan een gemiddeld loon bent begonnen, dat is niet relevant. Dat je zelf dag in dag uit tussen gewone mensen staat (en niet in een leuke afgeschermde onderzoeksomgeving), dat is irrelevant.

En desondanks stelt die persoon die in jouw ogen de zin voor de realiteit is verloren, jou vragen waar jij geen antwoord op weet te geven (buiten dan eenzelfde, afgezaagd excuus-riedeltje).

De gemiddelde mens komt rond met misschien 3000 bruto per maand en velen moeten het nog met een pak minder doen. Ik vrees dat u niet meer weet hoe duur het leven is voor 'gewoon werkvolk' en dat zelfs vele werkende mensen met misschien 50 euro per week moeten rondkomen (na aftrek woonlasten, energiekosten, verzekeringen, ...).

En hoe is dat een reactie op hetgeen je in bold highlight? Hoe is dat een reactie op de vragen die je gesteld worden? Is hetgeen je hierboven zegt een reden dat jezelf een Aston Martin kunnen permitteren, een misdrijf is? Is hetgeen je hierboven zegt een reden om naar diploma en studieduur te betalen? Is hetgeen je hierboven zegt een bewijs dat je met 1 miljoen riant kan leven?

En vooral, is hetgeen je hierboven zegt een reden die je goedpraat in je standpunt dat jij, ondanks dat je er ook beter voorstaat dan de doorsnee mens, niet extra moet bijdragen maar anderen wel?

Dat is niet te vergelijken met als student een weekbudget van 50 euro te hebben, in het echte leven moet je daar alles van doen. Als student krijg je nog aan het einde van het weekend vijf microgolfpotjes van je moeder mee naar je kot en dient je budget bijna enkel om uit te gaan of eens iets extra's.

En omdat dat jouw studentenleven was (is? wie zal het zeggen), is dat ieders studentenleven? Van die 50€ per week, daar was de woon, reis en energie kost al van af. Die 50€, dat was om de week mee rond te komen. Om te eten, om mee uit te gaan, om iets extra te doen.

Maar goed; dat is dan weer een slechte moeder wellicht die haar kinderen zo aan hun lot overlaat. The horror; ik kreeg budgetbeheer er als het ware met de paplepel in gegoten!

Ik vind het geen misdrijf dat iemand zich luxe permiteert, verre van, zelf heb ik een collectie dure Havanasigaren en exclusieve cognac, dus pure luxe,

En desondanks steiger je als ook jij meer zou moeten afdragen voor de winkeljuf in kwestie. Anderen mogen in hun bezit/vermogen aangetast worden, maar jij niet. Anderen mogen zelfs op een punt komen waarbij ze proportioneel meer moeten gaan betalen voor hun basis-behoeften (aja, want anders is dat niet rechtvaardig tov de winkeljuf), maar jij niet.

Is dat nu wat ze aanduiden met de term salon-socialisme?
Of houden we het op het eenvoudige "anderen moeten betalen, maar solidariteit is nodig!"?

maar ik vind wel dat rijke mensen eerlijk belast moeten worden. Wie meer heeft, mag ook meer afdragen. En dat is nu vaak niet het geval. U spreekt uzelf trouwens ergens tegen: wat bedoelt u met: 'pure basis aan luxe' ? Lijkt me een zuivere contradictio in terminis te zijn !

Niet meer of minder dan jouw stelling dat een miljoen riant is.
Wil je een echte contradictio in terminis? Jij die stelt dat wie meer heeft, ook meer moet afdragen, tenzij diezelfde redenering op jezelf wordt toegepast. Dan geef je plots niet thuis.

Op mijn sigaren en mijn cognac word ik trouwens al eerlijk belast: onze regering heft daar luxeheffing onder de vorm van torenhoge accijnzen op.

U spreekt bijna over een miljoentje alsof het niets is: voor vele mensen is dit echter onbereikbaar, voor de meesten zelfs !

Het is niet omdat jij niet ziet hoe dat te bereiken, dat dat onbereikbaar is.

Ik begin bij jou meer en meer de indruk te krijgen dat je effectief, zoals Patrick het eerder ook al aangaf, je eigen onvermogen om meer te bereiken als de maatstaf wil gaan gebruiken om anderen beperkingen op te leggen, of om anderen extra te gaan uitzuigen. Een beetje meer misschien nog, kwestie van jezelf in te dekken, maar wat je verder voor jezelf als onbereikbaar acht, dat is de grens en daarboven mag al de rest extra afdokken.

Sociaal en solidair, very much?

Een miljoen is wel degelijk veel geld, wie dat buiten zijn eigen huis nog eens kan besteden is echt wel rijk te noemen. Ik heb geen scrupules om die mensen daarop wat extra te belasten. Wie echt rijk is, gaat ook niet wakker liggen van die extra belasting: die kunnen nog altijd hun luxueuze uitspattingen financieren.

Tuurlijk heb je geen scrupules; als je iets in dit topic aantoont, dan is het wel dat je geen scrupule hebt .

Ik herhaal: "solidariteit is nodig, maar anderen moeten dat betalen".

Mooie mentaliteit is dat.

Ik hoop dat u, ondanks uw zes cijfertjes op uw loonstrookje, ook nog eens uit uw ivoren toren neerdaalt en inziet dat ook in ons land armoede helemaal geen illusie is of een 'urban legend'.

Begin jij dan ook eens effectief te werken met mensen, ipv in een onderzoeksrolletje opgesloten te blijven zitten?

[Drosamadaris]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

De mens is pas humaan met een beetje naastenliefde en altruïsme in zich. Gelukkig denken vele mensen anders dan u.

Doel je daarmee nu op jouw credo dat solidariteit nodig is, en dat anderen daarvoor moten betalen? Wil jij dan echt lessen over altruisme en naastenliefde gaan geven?

Naastenliefde en altruisme gebruiken om mensen te ontdoen van hun zelfverantwoordelijkheid, is zo contraproductief als de pest. Dat is bij wijze van spreken een basis-definitie van een zwart gat creëren en proberen vullen...

[Drosamadaris]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Maar het is gemakkelijk om de altruist op andermans kosten uit te hangen, he.

Dit dus...

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik ben een minarchist/anarcho-kapitalist. Ik ben niet tegen de BESLISSINGSLOZE staat. In tegendeel, ik denk dat die nodig is. Politie en rechtspraak, die de burgers hun natuurrechten moeten vrijwaren. Maar zonder "politiek". Geen politieke beslissingen, geen "leiders". Die paar dingen die collectief dienen in wetten gegooid te worden, dienen door directe democratie beslist te worden, en politie en rechtspraak zouden enkel maar BURGERLIJK mogen zijn, ttz, om conflicten tussen twee partijen (over contractbreuk, of over het schenden van elkaars natuurrechten) op te lossen. (enige uitzondering: moord, want het slachtoffer kan geen rechtzaak meer aanspannen).



Ja, uiteraard. Om de Malthusiaanse val te vermijden. Ken jij EEN ENKELE diersoort waarvan de populatie niet begrensd wordt door ontbering ?

Ik heb destijds voorgesteld van "hangaars met brood en water, een matras en dergelijke" te voorzien voor gelijk wie, als ultieme sociale zekerheid. Ik ben daarvan teruggekomen, want ik denk dat dat veel te genereus is. Maar als overgangsmaatregel zou ik het nog als compromis kunnen aanvaarden, zolang we niet overrompeld worden door die hangaars.



Het is juist heel rechtvaardig. Het is ook heel humaan. Mensen dwingen om voor anderen te zorgen, dat is pas onrechtvaardig en inhumaan. Want het aantal mensen dat zich zou willen laten verzorgen, is onbegrensd.

Het systeem dat u vooropstelt is in feite een soort van dictatuur, de politieke controle op het absolute gezag volledig uitschakelen en daarboven de willekeur van een soort almachtig staatshoofd. En af en toe mag de politie er eens op kloppen om de burgers onder controle te houden. Neen, voor mij hoeft dat niet !

Uw Malthusiaanse val als beleidsvoorbeeld nemen, lijkt me een gevaarlijk precedent te kunnen scheppen. Want waarom zouden we dan nog gehandicapte en zwakkere mensen moeten ondersteunen ? Laat ze toch uitsterven door 'natuurlijke selectie'. Geen mooi uitgangsmunt als je naar de geschienis kijkt. Misschien moeten we baby's van sociaal en economisch zwakkeren ineens maar in de kloof leggen en hen aan hun lot overlaten, zoals in het oude Sparta ? (misvatting: vele mensen denken dat ze in een ravijn werden gegooid, maar de werkelijkheid was zo mogelijk nog gruwelijker: ze werden in een kloof gelegd en daar liet men hen verhongeren of doodvriezen).

En tot slot heeft u wel een erg negatief mensbeeld: denkt u werkelijk dat alle mensen gaan potverteren en in hun hangmat gaan kruipen als ze bijvoorbeeld een onvoorwaardelijk basisinkomen van de overheid gaan krijgen ? Daar zijn alvast vele experts het niet mee eens.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Maar er MOET armoede zijn. Als er geen armoede is, en als niemand eraan ten onder gaat, is er iets zwaar zwaar fout. Dan gaan we collectief de afgrond in.

Dikke zever ! Waarom zou niet iedereen het relatief goed kunnen hebben ? Rijkdomsverschillen mogen er zijn, maar iedereen ter wereld heeft het recht op een basiscomfort zoals voldoende voedsel, drinkbaar water, toegankelijke gezondheidszorg, basisonderwijs en een volwaardige woning.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Dikke zever ! Waarom zou niet iedereen het relatief goed kunnen hebben ?

Omdat er geen reden is om bij te dragen als je 1) gegarandeerd het goed gaat hebben en 2) je niet beloond zal worden in functie van uw bijdrage.

Maw, omdat vakantie plezanter is dan werken.

Het goed hebben is enkel en alleen het gevolg van schrik hebben van het slecht hebben, en zien dat sommigen inderdaad falen. Zonder die gerechtvaardigde schrik wordt er niks gedaan. En om die schrik te rechtvaardigen, moeten er hard op hun smoel gaan.

De andere mogelijkheid is de "verlichte dictator" natuurlijk, die weet wat goed voor je is, en U met de zweep aan de gang houdt. Maar dat is enkel een theoretische mogelijkheid, er bestaan geen VERLICHTE dictators.

Daar wordt de schrik om op uw totter te gaan vervangen door de zweep. Maar zweep of schrik zijn de enige manieren om U aan te zetten om het goed te hebben. En de zweep is nooit in uw voordeel en zorgt enkel maar dat ge het uiteindelijk slecht hebt, en enkel die die de zweep vasthoudt, het goed zal hebben.

Dus is schrik voor armoede alles bij elkaar de enige mogelijkheid. En daarvoor moet er schrijnende armoede zijn, voldoende om schrik aan te jagen.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Drosamadaris

Tuurlijk. Dat je zelf ook ooit aan een gemiddeld loon bent begonnen, dat is niet relevant. Dat je zelf dag in dag uit tussen gewone mensen staat (en niet in een leuke afgeschermde onderzoeksomgeving), dat is irrelevant.




Begin jij dan ook eens effectief te werken met mensen, ipv in een onderzoeksrolletje opgesloten te blijven zitten?

Zeer aandoenlijk en veel dank dat er zich weer eens iemand geroepen voelt een volledige gepersonaliseerde psychologische analyse van mijn persoon te maken. Je bent niet de eerste, beste Drosamadaris, en wellicht ook niet de laatste.

Op al jouw aantijgingen ga ik hier niet meer reageren, behalve de puntjes die ik hierboven heb uitgelicht. Volgens jou ben ik dus een wereldvreemde onderzoeker die zich terugtrekt in de burcht van mijn onderzoeksinstelling ? Arme ziel, je moest eens weten. Ik ga hier niet mijn omstandigheden uit de doeken doen, maar ik wed erop dat ik meer in contact kom met 'the real life' dan jij ooit gedaan hebt.

Jarenlang heb ik (en doe nog steeds) belangeloos vrijwilligerswerk gedaan, met kansarme groepen, sociaal achtergestelde gezinnen, kinderen met gedrags- en emotionele stoornissen, ... u moet mij dus geen gebrek aan realiteitszin verwijten, beste !

Als ik de duizenden uren die ik mij tot op heden als vrijwilliger heb ingespannen zou 'doorrekenen' naar een marktconform loon, dan had ik mij al bijna een Aston Martin kunnen permitteren. Maar ik geef niet zoveel om veel geld, ik haal er meer voldoening uit mensen te helpen en te ondersteunen. Misschien kan u dat met uw neoliberale brein niet vatten, maar zulke mensen bestaan dus. Uiteraard heb ik zelf ook wel een aanvaardbaar loon nodig om rond te komen, temeer om wat comfortabel te kunnen leven en niet steeds elke eurocent in twee te moeten bijten. Iedere werknemer zou daar recht op moeten kunnen hebben.

Punt is dat ik als werknemer met een bovengemiddeld loon al zowat de helft van mijn brutoloon afdraag aan de overheid. Op zich geen probleem, sterkere schouders moeten immers zwaardere lasten dragen. Maar als ik dan zie dat er mensen zijn die veel meer hebben, voortdurend zagen en klagen hoeveel ze moeten afdragen, maar dan in realiteit rondrijden met peperdure wagens of zich buitensporig veel luxe kunnen veroorloven, dan word ik daar eerlijk gezegd toch wel een beetje slechtgezind van.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Omdat er geen reden is om bij te dragen als je 1) gegarandeerd het goed gaat hebben en 2) je niet beloond zal worden in functie van uw bijdrage.

Maw, omdat vakantie plezanter is dan werken.

Het goed hebben is enkel en alleen het gevolg van schrik hebben van het slecht hebben, en zien dat sommigen inderdaad falen. Zonder die gerechtvaardigde schrik wordt er niks gedaan. En om die schrik te rechtvaardigen, moeten er hard op hun smoel gaan.

De andere mogelijkheid is de "verlichte dictator" natuurlijk, die weet wat goed voor je is, en U met de zweep aan de gang houdt. Maar dat is enkel een theoretische mogelijkheid, er bestaan geen VERLICHTE dictators.

Daar wordt de schrik om op uw totter te gaan vervangen door de zweep. Maar zweep of schrik zijn de enige manieren om U aan te zetten om het goed te hebben. En de zweep is nooit in uw voordeel en zorgt enkel maar dat ge het uiteindelijk slecht hebt, en enkel die die de zweep vasthoudt, het goed zal hebben.

Dus is schrik voor armoede alles bij elkaar de enige mogelijkheid. En daarvoor moet er schrijnende armoede zijn, voldoende om schrik aan te jagen.

Je wilt dus een beleid gebaseerd op angst en een soort van schrikbewind ? Je begint jezelf wel fameus tegen te spreken, hoor ! Je zit al dagen te zanniken dat de staat geen dwingeland mag zijn en zich in feite met niets te moeien heeft. Je moet wel weten wat je wil !

Waarom hoeft vakantie noodzakelijk plezanter te zijn dan werken ? Misschien aan de bazen om hierin verandering te brengen en het werk aangenamer te maken ? Ik zou in ieder geval niet de hele tijd vakantie willen hebben, want dan is het geen vakantie meer. Zoals vele andere mensen doe ik mijn werk graag. Misschien moeilijk voor u om te vatten, maar er zijn ook mensen die niet enkel om 'economische redenen' werken, maar omdat ze daarnaast ook voldoening uit hun job halen en zich in een boeiende werkomgeving bevinden.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Het systeem dat u vooropstelt is in feite een soort van dictatuur, de politieke controle op het absolute gezag volledig uitschakelen en daarboven de willekeur van een soort almachtig staatshoofd. En af en toe mag de politie er eens op kloppen om de burgers onder controle te houden. Neen, voor mij hoeft dat niet !

MINarchist, geen MONarchist.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Als ik de duizenden uren die ik mij tot op heden als vrijwilliger heb ingespannen zou 'doorrekenen' naar een marktconform loon, dan had ik mij al bijna een Aston Martin kunnen permitteren.

Dat DENK jij. Je moet eens zien hoeveel "vrijwilligershulp" waard is op de markt. Meestal geen ballen.

Dat is zoals de scouts die soms cadeautjes gaan inpakken in supermarkten of zo. Mensen vinden dat snoezig en geven soms een cent. Omdat het snoezig is. Niet omdat er een marktwaarde is naar pakjesmakers. De dag dat je denkt dat je een bedrijfje kan oprichten dat cadeautjes inpakt, zal je merken dat je het zout op je patatten niet verdient.

Het meeste vrijwilligerswerk is meestal (markt)waardeloos, tenzij in de geest van de vrijwilligers.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Je wilt dus een beleid gebaseerd op angst en een soort van schrikbewind ? Je begint jezelf wel fameus tegen te spreken, hoor ! Je zit al dagen te zanniken dat de staat geen dwingeland mag zijn en zich in feite met niets te moeien heeft. Je moet wel weten wat je wil !

Je moet de zekering van je module "logica" eens nakijken, ik denk dat ze gesprongen is.

Wat ik aangeef met de zweep, is uw soort van solidariteitsstaat. Maar daar ben ik tegen.
Blijft dus enkel maar de schrik, niet van de zweep, maar van de armoede. Dat doet de staat niet. Dat doet de mens uit zichzelf.

Waarom hoeft vakantie noodzakelijk plezanter te zijn dan werken ?

Omdat dat de definitie van vakantie is.

Let op, ik zit ook in de academische wereld, waar het alle dagen vakantie is. Maar dat is dan ook op staatsfondsen he Ik besef dat ik een profiteur ben. Mijn schuld niet. Een sociologische studie heeft aangegeven dat ik gezwicht ben voor het academische profitariaat omdat ik niet door een homokoppel ben geadopteerd en mijn vader vergeten is om mij te verkrachten toen ik een kleine jongen was

[Drosamadaris]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Zeer aandoenlijk en veel dank dat er zich weer eens iemand geroepen voelt een volledige gepersonaliseerde psychologische analyse van mijn persoon te maken. Je bent niet de eerste, beste Drosamadaris, en wellicht ook niet de laatste.

Op al jouw aantijgingen ga ik hier niet meer reageren, behalve de puntjes die ik hierboven heb uitgelicht.

Als je dan toch in de slachtofferrol wil kruipen, lees dan tenminste wat er staat ipv blind te reageren .
Dat eerste stuk dat je uitlicht, gaat immers over mezelf.

Altruist op kosten van een ander, en op de koop toe zelfingenomen. Faut-le faire.

Volgens jou ben ik dus een wereldvreemde onderzoeker die zich terugtrekt in de burcht van mijn onderzoeksinstelling ? Arme ziel, je moest eens weten. Ik ga hier niet mijn omstandigheden uit de doeken doen, maar ik wed erop dat ik meer in contact kom met 'the real life' dan jij ooit gedaan hebt.

Gezien hetgeen je hier neerpent, durf ik dat ferm te betwijfelen.

Mocht je echt met je twee voetjes in th ereal life gestaan hebben, dan had je ook geen moeite om te antwoorden ipv te ontwijken.

Jarenlang heb ik (en doe nog steeds) belangeloos vrijwilligerswerk gedaan, met kansarme groepen, sociaal achtergestelde gezinnen, kinderen met gedrags- en emotionele stoornissen, ... u moet mij dus geen gebrek aan realiteitszin verwijten, beste !

Als ik zin heb om dat te doen op basis van jouw posts, dan doe ik dat. Als jij in eerste instantie wil beginnen met mij een ivoren toren aan te meten, dan kan je verwachten dat je eigen voeten-op-de-gron-gehalte in twijfel wordt getrokken.

En het grootste verwijt aan jouw adres is dat je altruist op kosten van een ander bent.

Als ik de duizenden uren die ik mij tot op heden als vrijwilliger heb ingespannen zou 'doorrekenen' naar een marktconform loon, dan had ik mij al bijna een Aston Martin kunnen permitteren. Maar ik geef niet zoveel om veel geld, ik haal er meer voldoening uit mensen te helpen en te ondersteunen. Misschien kan u dat met uw neoliberale brein niet vatten, maar zulke mensen bestaan dus. Uiteraard heb ik zelf ook wel een aanvaardbaar loon nodig om rond te komen, temeer om wat comfortabel te kunnen leven en niet steeds elke eurocent in twee te moeten bijten. Iedere werknemer zou daar recht op moeten kunnen hebben.

Waarbij je zelf gaat indelen wat aanvaardbaar is (= wat jij hebt of kan bereiken) en wat niet (= al wat erboven zit).

De reden dat mensen de politiek niet vertrouwen, is omdat het vol zit met tweezakken als jezelf.

Punt is dat ik als werknemer met een bovengemiddeld loon al zowat de helft van mijn brutoloon afdraag aan de overheid. Op zich geen probleem, sterkere schouders moeten immers zwaardere lasten dragen. Maar als ik dan zie dat er mensen zijn die veel meer hebben, voortdurend zagen en klagen hoeveel ze moeten afdragen, maar dan in realiteit rondrijden met peperdure wagens of zich buitensporig veel luxe kunnen veroorloven, dan word ik daar eerlijk gezegd toch wel een beetje slechtgezind van.

Nee, het punt is dat jij je goed gevoel bij een warme, inclusieve sociale en solidaire maatschappij wil halen op kosten van een ander. Het mag jou niets extra kosten, want jij betaalt naar jouw eigen zeggen al genoeg, maar een ander kan heus wel meer betalen.

The trouble with socialism, is that eventually, you run out of other people's money. Of nog, altruisme op kosten van een ander is weinig meer dan mentale masturbatie.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat DENK jij. Je moet eens zien hoeveel "vrijwilligershulp" waard is op de markt. Meestal geen ballen.

Dat is zoals de scouts die soms cadeautjes gaan inpakken in supermarkten of zo. Mensen vinden dat snoezig en geven soms een cent. Omdat het snoezig is. Niet omdat er een marktwaarde is naar pakjesmakers. De dag dat je denkt dat je een bedrijfje kan oprichten dat cadeautjes inpakt, zal je merken dat je het zout op je patatten niet verdient.

Het meeste vrijwilligerswerk is meestal (markt)waardeloos, tenzij in de geest van de vrijwilligers.

Probleem daarmee is dat mensen als u enkel maar kunnen denken binnen een neoliberaal marktconform kader. Er is echter meer waardevols in het leven, mijn beste.

Ik doe geen vrijwilligerswerk om iets tastbaar op/af te leveren, wel om mensen genoegdoening te schenken, en om zelf daar ook voldoening uit te halen, moet ik eerlijk bekennen. Iemand die 'dank u' zegt, nadat ik hem of haar heb geholpen, is me meer waard dan een geldbriefje of wat dan ook.