Etnomasochisme

[Alvader]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Ook in de USA heeft men de plaag van het cultuurrelativisme gekend... er bestaat een duizelingwekkende hoeveelheid literatuur over het onderwerp "political correctness". Maar daar is men reeds over de piek heen en wat zich nu afspeelt vind ik zelf ronduit angstaanjagend. Ik hoop dat het hier niet leidt tot de opkomst van een fundamentalistisch geloof dat zich "christelijk" noemt... Want die gasten bieden inderdaad wel een antwoord op de emotionele behoeften van de samenleving, maar w�*t voor een antwoord?????

Welk antwoord zie jij dan ? Je zal altijd mensen tegen de schenen schoppen indien je bepaalde vaste waarden en normen terug wil invoeren of bijbrengen.

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door Alvader

Welk antwoord zie jij dan ? Je zal altijd mensen tegen de schenen schoppen indien je bepaalde vaste waarden en normen terug wil invoeren of bijbrengen.

Ah, da's de "1.000.000 € question"... Het antwoord is heel open; ik durf zeer zeker niet stellen dat de RKK het "gat" zal dichtfietsen, denk zelfs dat het niet wenselijk is dat déze RKK dit zou doen. (stout he) Ergens geloof ik dat we vertrouwen moeten hebben in de lokale werking van geloofsgemeenschappen en -waarom niet- van niet-religieuze organisaties, hoewel deze laatsten er maar niet in geslaagd zijn om het gat in te vullen (misschien was dit ook niet hun initiële bedoeling). Uit het Vatikaan komen de eerste voorzichtige signalen dat er ruimte zou zijn voor een verdere decentralisatie van de Kerk en dat is zeer bemoedigend, maar misschien "too little too late"...

Het "van bovenaf opleggen" van beperkingen kan misschien nodig blijken wanneer ons samenlevingsmodel nog meer onder vuur komt te liggen in de spanningen tussen verschillende bevolkingsgroepen (de islam wordt door steeds meer mensen gezien als een reële bedreiging en niemand heeft er een pasklaar antwoord op). Nu al wordt met die idee gespeeld.

Als ik dan toch eens "madame Soleil" mag spelen: ik geloof dat we in de komende decennia de slinger weer de andere kant zullen zien uitgaan. Mensen zullen weer op zoek gaan naar vaste waarden, ijkpunten waarop ze zonder al te veel geprakkiseer en gerelativeer hun "moreel kompas" kunnen afstemmen. Het zou me zwaar verwonderen mocht de politiek in staat zijn om hierin initieel de richting aan te wijzen; partijen denken immers niet meer in termen van ideologieën en principes, maar in termen van "thema's waarmee gemakkelijk te scoren valt". Pure political marketing dus... De mediabubbel zal uiteindelijk wel doorprikt raken en onder druk van de demografische realiteit zullen ook de opgebouwde sociale zekerheden zwaar onder vuur komen te liggen. Maatschappelijke organisaties die op deze realiteit kunnen inspelen én een toenemend vergrijzend publiek kunnen aanspreken zijn dan aan zet en kunnen het verschil maken. Ik hoop alleen dat we hierbij niet gaan vervallen in een "gesloten conservatisme" (of extremisme), want dat risico is zeer reëel.

[Dilbert]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Ik heb daar een persoonlijke theorie over (let dus op m'n woorden: persoonlijk en theorie; ik wil dit dus niet als "waarheid" verkopen)... Twee belangrijke factoren spelen daar een rol in:

* de mediatisering van onze samenleving met de opkomst van de audiovisuele media op kop...

* de uitbesteding van maatschappelijke verantwoordelijkheden aan abstracte autoriteiten/instellingen. Solidariteit bvb. is toch wel heel abstract geworden...

Ik denk dat er nog derde belangrijke factor meespeelt, namelijk de groeiende ontwikkelingskloof in onze samenleving. 17% van de mensen is analfabeet. Er is ook het fenomeen van Internet- of PC-analfabeten. Veel mensen weten niet wie eerste minister is in Belgie. De groene beweging vertegenwoordigt een anti-technologie, anti-welvaart, anti-vooruitgangsfilosofie. Linkse "intellectuelen" blijven moderne maatschappelijke problemen ontkennen, dikwijls omdat ze vastgeroest zijn in puberiale reacties of verouderde wereldbeelden. Enz.

Technologische vooruitgang, mediatisering, globalisering: niet iedereen is mee, en dit resulteert in maatschappelijke spanningen. Ik denk dat hier weinig aan te doen is, behalve dan het misbruiken van de achterblijvers aan te klagen en te bestrijden.

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door Dilbert

Ik denk dat er nog derde belangrijke factor meespeelt, namelijk de groeiende ontwikkelingskloof in onze samenleving. 17% van de mensen is analfabeet. Er is ook het fenomeen van Internet- of PC-analfabeten. Veel mensen weten niet wie eerste minister is in Belgie. De groene beweging vertegenwoordigt een anti-technologie, anti-welvaart, anti-vooruitgangsfilosofie. Linkse "intellectuelen" blijven moderne maatschappelijke problemen ontkennen, dikwijls omdat ze vastgeroest zijn in puberiale reacties of verouderde wereldbeelden. Enz.

Technologische vooruitgang, mediatisering, globalisering: niet iedereen is mee, en dit resulteert in maatschappelijke spanningen. Ik denk dat hier weinig aan te doen is, behalve dan het misbruiken van de achterblijvers aan te klagen en te bestrijden.

Klopt, Dilbert... de ontwikkelingskloof is één van de belangrijkste uitdagingen van deze tijd. Geitenharenwollensokkenpolitiek (gôh, ik wou dat woord allang eens uitproberen ) is NIET de oplossing, maar de hang naar meer traditionalisme en kleinschaligheid is wel een symptoom dat het veel mensen in deze samenleving stilletjesaan teveel aan het worden is.

Ik heb hier gisteravond nog eens over nagedacht en bediscussieerd en er is nog een boeiende hypothese die misschien het onderzoeken waard is. Wat als er nu eens een limiet zou bestaan op het gevoelsmatige bevattingsvermogen van de mens wat betreft de schaal van de samenleving? Zou het kunnen zijn dat de schaal waarop we gezag, solidariteit, etc... organiseren gewoon te groot, te onbevattelijk, abstract is geworden om er ons nog goed bij te voelen? De media hebben dit ook mogelijk gemaakt... Kan het zijn dat op die schaal de zgn. community spirit begint te verdampen en dat het "ieder voor zich" wordt? In dat geval zou een verdere decentralisatie wel eens een oplossing kunnen zijn. (cf. het recente pleidooi dat ik hier las om het gemeentelijke politieke niveau te versterken) Ik ga dit nog wat herkauwen... en eens op zoek gaan naar wat studiemateriaal. [en vooral mijn gedachten iets consistenter te formuleren, want da's ook nodig merk ik nu... ]

[Dilbert]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Wat als er nu eens een limiet zou bestaan op het gevoelsmatige bevattingsvermogen van de mens wat betreft de schaal van de samenleving? Zou het kunnen zijn dat de schaal waarop we gezag, solidariteit, etc... organiseren gewoon te groot, te onbevattelijk, abstract is geworden om er ons nog goed bij te voelen? De media hebben dit ook mogelijk gemaakt... Kan het zijn dat op die schaal de zgn. community spirit begint te verdampen en dat het "ieder voor zich" wordt?

Dat er grenzen zijn aan het bevattingsvermogen is zeker.

Gerelateerd hiermee is het ruimtelijk loskoppelen van het sociale weefsel. Vroeger leefden mensen in gemeenschappen waar ze zelden of nooit buitengingen, en waar zelden of nooit iemand anders in binnendrong. Ouders, kinderen, vrienden, enz woonden op wandelafstand. De straat was een belangrijk stuk van "de gemeenschap".

Nu wonen familieleden veel verder van elkaar. Buren kennen elkaar dikwijls niet meer (bvb. in grote flatgebouwen). De straat is een gevaarlijke plaats geworden, enkel gebruikt voor verplaatsing, met veel "onbekenden" en ongeschikt als sociale ontmoetingsplaats.

Ik verwonder me soms over het vermogen van mensen om in hun sociale weefsel abstractie te maken van het spatiale, terwijl dit in de evolutie van de mens nochtans steeds gekoppeld was. Ook opmerkelijk is het belang de GSM heeft gekregen in dit weefsel: altijd en overal bereikbaar. Of van het Internet.

Ik denk niet dat de "community spirit" verdwenen is, het verliest vooral zijn ruimtelijke kenmerken. [size=1]We zitten bvb. al ver van het topic van deze thread.[/size]