Martino, of regionale verschillen door Vlaanderen heen

[Flanelcondoom]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

preparé met haring

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Weezer

echnie

Sorry joh... ik moet geen rauwe vissen.

[Flanelcondoom]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Sorry joh... ik moet geen rauwe vissen.

Ik eet zo'n 400 gram rauwe zalm per week.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Flanelcondoom

De koningsfamilie

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Flanelcondoom

Ik eet zo'n 400 gram rauwe zalm per week.

Laat het je smaken. Is nog gezond ook.

[Weezer]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

De koningsfamilie

Smos royale?

[Weezer]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Sorry joh... ik moet geen rauwe vissen.

Ik wel, jummie

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Weezer

Smos royale?

Die lust ik dan weer wel rauw

[Flanelcondoom]

Oorspronkelijk geplaatst door Weezer

Ik wel, jummie

Welke?

[Duupje]

Oorspronkelijk geplaatst door Flanelcondoom

Toen ik, een Antwerpenaartje, een broodje Martino ging bestellen in Gent, moest ik eerst en vooral broodje met groenten zeggen ipv smos. In Antwerpen valt elk broodje met groenten onder de cathegorie smos, in Gent is det een uniek type broodje.
Toen ik mijn broodje kreeg, ging ik wat rondwandelen aan't water om het op te eten. Tot mijn grote verbazing stak er vis tussen.

Ik vond het niet erg lekker, gooide de vis naar een bende meeuwen die in de directe nabijheid amfibisch zaten te wezen, en at de rest op.

De daaropvolgende keer dat ik de broodjesbar bezocht, vroeg ik aan de uitbater of het de bedoeling of een accidentje was dat er een "soort haring" tussen mijn broodje was.

Schijnt dat Martino in Gent geen Martino is zonder ansjovis.

Ne martino is hier idd ook met ansjovis (wvl). Hoe komen ze er zelfs bij?

En van nen smos hebben ze meestal nog in de verste verten niet gehoord. Maar ik ben ze hier volop aan het opleiden, al de zaken waar ik kom achter broodjes weten al heel flink wat te geven als ik nen smos-kaas of nen smos-tonijnsla ofzo bestel. Antwaarps

[roger verhiest]

De martino is uitgevonden in een broodjeszaak op het Conincksplein in Antwerpen op vraag van een bekend basketter (ik dacht dat het Willy Steveniers was) die de uitbater vroeg om een broodje te maken met "vanalles iet" het definitieve recept bevat :
mosterd, mayonaise, gesnippertde ui, ketchup, tabasco en ansjovis (in olie niet in azijn)
en een schijfje augurk, chilipeper.

Tegenwoordig maakt men gewoonlijk de lichtere vorm zonder chilipeper en ansjovis -
maar doe er geen sla bij !

De traditionele antwerpse smos is gewoon sla, ei, tomaat en een lik mayonaise
tegenwoordig krijgt ge nu aangevulde versie van smos met kaas of smos met hesp..

Na Brussel is er op DeKeyserlei ook een "subway" gekomen typische amerikaanse ingewikkelde broodjestoestanden (biefstuk met kaas en zo..)

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Flanelcondoom

Ik at er net eentje met rosbief.


Nuja: vertakking van de discussie.

Panos, voor of tegen?

Voor.

Maar 't zou plezant zijn mochten ze smos als naam gebruiken.

Smos: broodje met groentjes + vlees naar keuze.

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Duupje

Ne martino is hier idd ook met ansjovis (wvl). Hoe komen ze er zelfs bij?

En van nen smos hebben ze meestal nog in de verste verten niet gehoord. Maar ik ben ze hier volop aan het opleiden, al de zaken waar ik kom achter broodjes weten al heel flink wat te geven als ik nen smos-kaas of nen smos-tonijnsla ofzo bestel. Antwaarps

Hewel, in Kortrijk wisten ze dat nu eens wel.

[Havana]

Preparé, tabasco en augurk. Dat is martino.

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door roger verhiest

De martino is uitgevonden in een broodjeszaak op het Conincksplein in Antwerpen op vraag van een bekend basketter (ik dacht dat het Willy Steveniers was) die de uitbater vroeg om een broodje te maken met "vanalles iet" het definitieve recept bevat :
mosterd, mayonaise, gesnippertde ui, ketchup, tabasco en ansjovis (in olie niet in azijn)
en een schijfje augurk, chilipeper.

Ik heb mij laten vertellen dat het een voetballer was, -Martens, Martin of iets van die strekking- die 's nachts met zijn zatte botten een broodje met alles wat nog over was vroeg. Hij had die avond de wedstrijd van zijn leven gespeeld tegen een Spaanse ploeg, zelfs gescoord, en had zichzelf dan maar die avond tijdens het uitbundig vieren van dat feit 'Martino' gedoopt, hence de naam van het broodje. Si non é vero...

[ossaert]

Aha: de 'ware toedracht van de oorsprong van de 'Martino':

,,Ik smeerde de eerste martino in mijn sandwichbar aan het De Coninckplein. Het broodje martino is een Antwerpse uitvinding”, claimt Albert De Hert (83) zijn culinair experiment.
,,Het is jammer dat anderen beweren dat het broodje hun uitvinding is, maar ik weet maar al te goed wanneer ik de eerste martino heb gemaakt”, zegt Albert De Hert, die nu restaurant Ciro’s aan de Amerikalei uitbaat.

In 1951 in sandwichbar Quick, op het ogenblik dat het De Coninckplein het uitgaansmekka van Antwerpen was, maakte Albert het eerste broodje martino. Even smakelijk als zijn broodje vertelt De Hert het verhaal van zijn martino, die zijn naam dankt aan voetballer Theo Maertens. Beide heren kenden elkaar dankzij hun gemeenschappelijke passie: het voetbal.

Twee voetbalvrienden

,,Theo speelde bij Antwerp en ik bij Berchem Sport. Samen speelden we in de ploeg ‘Entente Anversoise’ dat de beste spelers van Antwerpen groepeerde voor internationale wedstrijden. We speelden in die tijd op hoog niveau.”

Desondanks bleken de sportmannen ook in het Antwerpse nachtleven geen onbekenden, zij het onder een Italiaans pseudoniem. ,,Italiaanse liederen en orkesten waren begin jaren vijftig erg populair. Het was toen modieus om namen te ‘veritalianiseren’ door een o of een i toe te voegen. Zo kwam het dat de mensen ons Alberto en Martino noemden.”

Naast zijn voetbalactiviteiten baatte De Hert met succes sandwichbar Quick uit, geopend tot in de vroegere uurtjes. ,,Aan de lopende band verkochten we broodjes, voor nog geen tien frank. Natuurlijk kregen we meer dan eens beschonken feestgangers over de vloer die de avond wilden afsluiten met een lekkere hap. E鮠van hen was Theo Maertens. Hij kwam hier binnen met flinke honger en een stuk in zijn kraag en bestelde een broodje pr鰡r頦#8216;met alles wat er in huis te vinden is’. Dat bleek pili-pili, tabasco, cayennepeper, augurken, zout, ketchup, worchestersaus en gesnipperde ui. Het nieuwe broodje viel in de smaak en een dronkelap riep: ‘doe mij maar hetzelfde als de Martino’. Dat was het begin van een traditie.”

Geen patent

Albert De Hert heeft nooit een patent genomen op zijn broodje. ,,Ik hoef er geen geld aan te verdienen. Het is alleen spijtig dat mijn verhaal in twijfel wordt getrokken.”

Of hij nog andere culinaire hoogstandjes op zijn palmares heeft? ,,Ik werk al meer dan een halve eeuw in de horeca, dus ik heb wel wat met eten. De sandwichbar is inmiddels gesloten en in mijn restaurant verkoop ik geen broodjes. Maar ik blijf creatief. Mijn nieuwste experiment heet de ‘Antonio’, een combinatie van toastjes met vlees en vis. Al zal er binnenkort wel iemand opduiken die Antonio heet en het gerecht opeist”, grapt De Hert.

[HAMC]

Man man man, die mensen hun fantasie.

Alleszins, het Martino-verhaal is niet zo simpel als de meeste fantasten hier laten uitschijnen en er kwam heel wat miserie aan te pas ook. En voetballers enzo, niets van dat alles is waar.

Jammer dat ik geen tijd genoeg heb anders deed ik het verhaal hier.

[Morduk]

Uiterst verwarrend allemaal. Tijd voor een decreet.

Het martino-decreet. Lijkt iets voor de SLP.

[De Garde]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwartengeel

Voor mij is een smos: een broodje met kaas, hesp, sla, tomaat en eieren.

Een club: een broodje met preparé, tomaat, ei en tuinkers.

Een martino: een broodje met préparé, tomaat, sla, augurk, tabasco en (jawel) ansjovis.

Zo ken ik het ook ja.

En oh ja: een martino is mosterd en tabasco apart en niet van die 'martino'-saus die je hier en daar tegenkomt.

[De Garde]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

preparé met haring

ma gow séh