Stiefouders en medebeslissingsrecht

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door liberalist_NL

Waarom demoniseert u stiefouders nu weer? Een biologische vader of moeder kan enkel volledige voogdij kwijtraken aan een stiefouder als diegene aan de drugs is of een ernstig drankprobleem heeft, of bijvoorbeeld het kind heeft misbruikt.

Daar gaat het niet om. In geval van wanbedrijven of misdaden zal de overheid de rol van voogd overnemen via de Bijzondere Jeugdbijstand. Dat de overheid zich eventueel kan beroepen op een stiefouder is voor die overheid best meegenomen.

Nogmaals. Daar gaat het niet om. Dus niet om situaties waar noodzaak dwingt. Wel om gelijke rechten binnen een context zonder misdrijven.

Waar haalt een stiefouder het recht vandaan zich uiteindelijk te gaan beroepen op een wettelijke voorziening ? Moet een stiefouder uiteindelijk wettelijk beloond worden voor zijn of haar inzet, hoe groot de inspanning ook, zelfs zonder moreel gezag tegenover stiefkinderen, zelfs al aanvaarden de kinderen het moreel gezag niet ? Denk je moreel gezag te kunnen afdwingen via een wet ?

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

Als je natuurlijk medebeslissingsrecht en 'gezag afdwingen' door elkaar haalt ...
btw geldt dat 'argument' dan ook niet voor de natuurlijke ouders ?
zielig toch dat deze hun moraal gezag dan al sinds mensenheugenis moeten afdwingen door de wet

Wordt het moreel gezag van biologische ouders afgedwongen door een wet, ondanks de wettelijke bescherming ? Mijn inziens gaat het meer over evidentie, verantwoordelijkheid en wettelijke verplichtigen in de eerste plaats, bij wie beslist tot het verwekken van nakomelingen.

[Tashunka]

Ik zie niet goed in wat zo een wet zou kunnen bijdragen. Over welke "rechten" gaat het trouwens? In de meeste gevallen zullen de stiefouders wel geconsulteerd worden over schoolkeuzes en dergelijke. De ouder zal wel overleggen met zijn nieuwe partner, ik kan mij niet voorstellen dat daar niet over zou worden gepraat.
Welke rechten kunnen zo onontbeerlijk zijn voor de stiefouder dat ze wettelijk beschermd moeten worden?

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Tashunka

Welke rechten kunnen zo onontbeerlijk zijn voor de stiefouder dat ze wettelijk beschermd moeten worden?

Stiefouders worden sowieso wettelijk beschermd, voor zover het om materiële, roerende en onroerende goederen gaat, zoals bij anderen gehuwden of wettelijk samenwonenden. Er bestaat erfenisrecht.

Kinderen erf je niet. En moreel gezag kan niet met een wet worden afgedwongen.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Wordt het moreel gezag van biologische ouders afgedwongen door een wet, ondanks de wettelijke bescherming ?

dan net in diezelfde zin, Rudy
Ik zie het verschil niet, Rudy... alleen...

Mijn inziens gaat het meer over evidentie, verantwoordelijkheid en wettelijke verplichtigen in de eerste plaats, bij wie beslist tot het verwekken van nakomelingen.

men staat daar niet zo bij stil en het is de meest evidente zaak .. ja zelfs triviale gang van zaken

Sterker nog misschien is er inderdaad at ene puntje verschil .. 't is zelfs een wettelijke verplichting

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Tashunka

Ik zie niet goed in wat zo een wet zou kunnen bijdragen. Over welke "rechten" gaat het trouwens? In de meeste gevallen zullen de stiefouders wel geconsulteerd worden over schoolkeuzes en dergelijke. De ouder zal wel overleggen met zijn nieuwe partner, ik kan mij niet voorstellen dat daar niet over zou worden gepraat.

klopt, normalerwijs gebeurt dat ook

Welke rechten kunnen zo onontbeerlijk zijn voor de stiefouder dat ze wettelijk beschermd moeten worden?

euhmzzz... awel net dat ze het recht zouden hebben op die inspraak
Nu heb je enkel de gratie van de ouder waar je mee leeft wiens kinderen het zijn.

De situatie zoals ze NU is, is te vergelijken met de situatie van het vroegere automatisch uitgesproken hoederrecht voor één ouder.
Geen probleem als zou het dan gaan over twee ouders waarvan de ene het hoederrecht als je overeenkomt maar wel als absolute stok achter de deur te gebruiken moest er niet over gepraat kunnen worden.

Ik ben van mening dat het wel een pluspunt (even dat eerder opgemerkte onevenwicht inzake recht tov plicht buiten beschouwing latende ) kan zijn.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Stiefouders worden sowieso wettelijk beschermd, voor zover het om materiële, roerende en onroerende goederen gaat, zoals bij anderen gehuwden of wettelijk samenwonenden. Er bestaat erfenisrecht.

Kinderen erf je niet. En moreel gezag kan niet met een wet worden afgedwongen.

waarom begon je er dan over in je openingspost ?

[Tashunka]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Stiefouders worden sowieso wettelijk beschermd, voor zover het om materiële, roerende en onroerende goederen gaat, zoals bij anderen gehuwden of wettelijk samenwonenden. Er bestaat erfenisrecht.

Hoe worden stiefouders dan wettelijk beschermd? Bij ab intestaat erfrecht erven ze alleen van hun nieuwe partner indien ze gehuwd zijn of wettelijk samenwonen. Indien zij gewoon feitelijk samenwonen erven zij in dat geval niet.
Bovendien erven stiefkinderen niet automatisch van hun stiefouders en hebben zij ten aanzien van hen geen resrvataire rechten, dus alles wat van hun biologische ouder vererft wordt aan de stiefouder zou wel eens definitief verloren kunnen zijn voor hen.

[Tashunka]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

klopt, normalerwijs gebeurt dat ook


euhmzzz... awel net dat ze het recht zouden hebben op die inspraak
Nu heb je enkel de gratie van de ouder waar je mee leeft wiens kinderen het zijn.

De situatie zoals ze NU is, is te vergelijken met de situatie van het vroegere automatisch uitgesproken hoederrecht voor één ouder.
Geen probleem als zou het dan gaan over twee ouders waarvan de ene het hoederrecht als je overeenkomt maar wel als absolute stok achter de deur te gebruiken moest er niet over gepraat kunnen worden.

Ik ben van mening dat het wel een pluspunt (even dat eerder opgemerkte onevenwicht inzake recht tov plicht buiten beschouwing latende ) kan zijn.

Ik denk niet dat er daarvoor een wettelijk recht dient te worden voorzien. Het zijn niet de kinderen van de stiefouder. Het is aan hen om de nieuwe samenwoonst te regelen en afspraken te maken, bijkomende conflicten tussen de mening van de stiefouder en de andere biologische ouder gaat meer kwaad dan goed doen bij een al zo vaak gespannen relatie.

Het hoederecht werd overigens vroeger nooit bij een ouder gelegd. Het verblijf doorgaans hoofdzakelijk wel (met omgangsregeling) maar het ouderlijk gezag (vroeger ouderlijke macht) werd doorgaans steeds bij de twee ouders gelegd zodat zij beide in onderling overleg beslissingen konden nemen.

[riddervanbelgie]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Het is niet meer dan logisch dat de stiefouders, die per slot van rekening ook mee instaan voor de opvoeding, medebeslissingsrecht krijgen.

Bullshit. Stiefouders zouden geen bal te zeggen mogen hebben, indien de kinderen geen biologische kinderen van hen zijn. Vaak is het hen schuld dat een gezin uit elkaar getrokken is. Als ze hen dan ook nog eens medebeslissingsrecht geven is het helemaal belachelijk. Eerst zorgen dat een gezin uit elkaar is, dan zorgen dat de kinderen bij de 'onschuldige' ouder weggehaald worden, en dan ook nog eens beslissen wat het kind te zeggen heeft. Als de vriend van mijn moeder iets tegen mij zegt dat ik moet doen of niet mag doen, negeer ik het gewoon. Die gast heeft niets over mij te zeggen, hij is mijn vader niet. Ik woon niet eens bij hem. Ik woon bij mijn alleenstaande vader.

Het is niet omdat je toevallig hebt gezorgd dat een gezin uit elkaar is waardoor je stiefkinderen hebt, dat je over deze kinderen beslissingsrecht mag hebben. Ze zouden deze mensen moeten straffen, in plaats van meer rechten geven. Deze mensen zijn criminelen, want bij elke scheiding zijn enkel de kinderen de echte slachtoffers.

Mijn ouders zijn gescheiden doordat mijn moeder liever met een of andere pipo ging samenleven, mijn vader heeft hier geen schuld in. Hij kon de scheiding niet vermijden. Mijn moeder woont bij die pipo, en die idioot zou nu ook nog baas mogen spelen over mij? Zot zeker? Die vent kan er eens van dromen dat ik naar hem ga luisteren, ik luister niet eens naar mijn moeder door haar gedrag, laat staan naar die crimineel.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Tashunka

Ik denk niet dat er daarvoor een wettelijk recht dient te worden voorzien. Het zijn niet de kinderen van de stiefouder.

neen, het zijn niet de kinderen van de stiefouder, da's juist
Maar dat 'eigendomsrecht' _als ik het zo even mag noemen_ louter verworven door biologische verwantschap vind ik persoonlijk een bullshit-argument ... daar zij ( verondersteld ) net zo goed als ouder fungeren.
Sterker nog, die biologische verwantschap impliceert inderdaad de evidentie van ouderschap maar daarom nooit te garantie erop ... je kan immers dat ouderlijk recht ook verliezen

ps. Nog geen paar posts geleden werd er hier net op gewezen dat we niet met de wet moeten schermen of bepaalde rechten moeten gaan toekennen als het gaat over opvoeding en ouderlijk gezag afdwingen... en nu doe je dat zelf ergens van zodra je spreekt over wiens kinderen het zijn.

Het is aan hen om de nieuwe samenwoonst te regelen en afspraken te maken, bijkomende conflicten tussen de mening van de stiefouder en de andere biologische ouder gaat meer kwaad dan goed doen bij een al zo vaak gespannen relatie.

waarom zou dat tot extra conflicten leiden ? Ik denk net het omgekeerde
Als de stiefouder open en bloot zijn mede-zeggingsschap kan uiten dan kan net tot een andere kijk op de zaak leiden.
Je zou ook minder zever hebben in den trend dat de andere ouder bv gaat denken dat de stiefouder manipuleert of dinges probeert gedaan te krijgen door op de ex in te spelen

Het hoederecht werd overigens vroeger nooit bij een ouder gelegd. Het verblijf doorgaans hoofdzakelijk wel (met omgangsregeling) maar het ouderlijk gezag (vroeger ouderlijke macht) werd doorgaans steeds bij de twee ouders gelegd zodat zij beide in onderling overleg beslissingen konden nemen.

Ik kan me vergissen,maar ...
volgens mij werd dat wel degelijk voor 1995 uitgesproken : door de rechter aan één van de twee ouders ( meestal de vrouw ) toegekent en aan de andere ouder ( meestal de man dan ) in regel enkel bezoekrecht.

Het is pas na 1995 dat de term co-ouderschap z'n intrede deed en dat kenmerkt net dat de opvoeding/verantwoordelijkheid in beide kampen lag.

Dat alles totaal onafhankelijk van de verblijfsregeling.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door riddervanbelgie

Bullshit. Stiefouders zouden geen bal te zeggen mogen hebben, indien de kinderen geen biologische kinderen van hen zijn.

ipv te stellen dat dat bullshit is mag je dat dan ook wat funderen

Vaak is het hen schuld dat een gezin uit elkaar getrokken is.

hupla ... daar gaan we weer
ook slachtoffer ?

Als ze hen dan ook nog eens medebeslissingsrecht geven is het helemaal belachelijk. Eerst zorgen dat een gezin uit elkaar is, dan zorgen dat de kinderen bij de 'onschuldige' ouder weggehaald worden, en dan ook nog eens beslissen wat het kind te zeggen heeft.

gesteld dat er ook maar iets waar zou zijn ... vraag ik me af wat de relevantie ervan moge zijn ?

Als de vriend van mijn moeder iets tegen mij zegt dat ik moet doen of niet mag doen, negeer ik het gewoon. Die gast heeft niets over mij te zeggen, hij is mijn vader niet.

ah een slachtoffer dus
zeg, waarom stel je niet hetzelfde voor je moeder of was zij niet zo 'schuldig' ?

Ik woon niet eens bij hem. Ik woon bij mijn alleenstaande vader.

over wat begin je dan ?

Het is niet omdat je toevallig hebt gezorgd dat een gezin uit elkaar is waardoor je stiefkinderen hebt, dat je over deze kinderen beslissingsrecht mag hebben. Ze zouden deze mensen moeten straffen, in plaats van meer rechten geven. Deze mensen zijn criminelen, want bij elke scheiding zijn enkel de kinderen de echte slachtoffers.

jaja natuurlijk datte allemaal de fout van de stiefouder(s)... en als mama of papa na het treurige gebeuren weer eens opnieuw zou beginnen met een andere partner dan zou ook deze nieuwe partner schuldig zijn ... of hoe moet ik dat precies zien ?

Mijn ouders zijn gescheiden doordat mijn moeder liever met een of andere pipo ging samenleven, mijn vader heeft hier geen schuld in. Hij kon de scheiding niet vermijden.
Mijn moeder woont bij die pipo, en die idioot zou nu ook nog baas mogen spelen over mij? Zot zeker? Die vent kan er eens van dromen dat ik naar hem ga luisteren, ik luister niet eens naar mijn moeder door haar gedrag, laat staan naar die crimineel.

ach je beantwoorde de eerdere vraag reeds.

vertel me nu eens riddervanbelgie, volledig naast jouw persoonlijke ervaring, of het ook kan dat zo'n stiefouder en/of zelfs je moeder totaal geen schuld zou treffen moest die geschiedenis wat anders gelopen zijn ?

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Tashunka

Hoe worden stiefouders dan wettelijk beschermd? Bij ab intestaat erfrecht erven ze alleen van hun nieuwe partner indien ze gehuwd zijn of wettelijk samenwonen. Indien zij gewoon feitelijk samenwonen erven zij in dat geval niet.
Bovendien erven stiefkinderen niet automatisch van hun stiefouders en hebben zij ten aanzien van hen geen resrvataire rechten, dus alles wat van hun biologische ouder vererft wordt aan de stiefouder zou wel eens definitief verloren kunnen zijn voor hen.

Via erfrecht gaat de stiefouder met de helft lopen van de aanwinst na huwelijk of samenwonen indien er bewijzen zijn van wat er daarvoor reeds eigendom was van de ouder, anders gaat de stiefouder zelfs met de helft lopen van die eigendommen.

En stiefkinderen erven niets van hun stiefouders en als deze zelf ook kinderen heeft dan kan dit zelfs nog niet eens met een testament terug geschonken worden.
Daarnaast heeft een stiefouder ook nog vaak het vruchtgebruik van eigendommen en zijn de kinderen enkel naakte eigenaar tot het overlijden van de stiefouder.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

neen, het zijn niet de kinderen van de stiefouder, da's juist
Maar dat 'eigendomsrecht' _als ik het zo even mag noemen_ louter verworven door biologische verwantschap vind ik persoonlijk een bullshit-argument ... daar zij ( verondersteld ) net zo goed als ouder fungeren.
Sterker nog, die biologische verwantschap impliceert inderdaad de evidentie van ouderschap maar daarom nooit te garantie erop ... je kan immers dat ouderlijk recht ook verliezen

Ouderschap kan je enkel verliezen door crimineel gedrag tegenover je kinderen.
Zelfs verwaarlozing ontneemt je enkel het opvoedingsrecht maar niet je ouderschap met de daaraan verboden rechten en plichten.

ps. Nog geen paar posts geleden werd er hier net op gewezen dat we niet met de wet moeten schermen of bepaalde rechten moeten gaan toekennen als het gaat over opvoeding en ouderlijk gezag afdwingen... en nu doe je dat zelf ergens van zodra je spreekt over wiens kinderen het zijn.

Ouder worden is een gunst, ouder zijn een grote kunst.

waarom zou dat tot extra conflicten leiden ? Ik denk net het omgekeerde
Als de stiefouder open en bloot zijn mede-zeggingsschap kan uiten dan kan net tot een andere kijk op de zaak leiden.
Je zou ook minder zever hebben in den trend dat de andere ouder bv gaat denken dat de stiefouder manipuleert of dinges probeert gedaan te krijgen door op de ex in te spelen

Luister, mijn kinderen waren 14, 12, 10 en 8 toen ik gescheiden ben.
Ik ben zelf steeds van oordeel geweest dat kinderen mede inspraak hebben over hun opleiding, het zijn immers zij die het werk de rest van hun leven moeten doen. Er was echter 1 uitzondering, geen zuivere kunstopleiding als hoofdrichting, daar ze die op een gelijkwaardig peil in naschoolse opleidingen kunnen volgen en dit een moordende richting is en in de toekomst van het kind de geluksfactor te groot is.
Mijn oudste dochter woonde bij mij, maar ging bij haar moeder wonen omdat ze daar van haar moeders nieuwe vriend wel een toneelopleiding als hoofdrichting mocht volgen.
Na 4 maanden stond ze gebroken terug aan mijn deur en was ze totaal schoolmoe en leermoe daar de zware concurrentie tussen de leerlingen binnen die opleiding.
Mijn jongste dochter moest op haar 12de latijn gaan volgen van moeders vriendje, want het stond niet tegenover zijn vrienden dat zij een technische richting volgde. Dit terwijl zij zelf architect wil worden en dus een totaal andere basis nodig heeft dan latijn.
Mijn jongste zoon weigert zelfs de omgang met zijn moeders vriendje, want deze geeft zich in zijn woonplaats te vaak uit als zijnde zijn vader, maar maakt NOOIT tijd om ook maar één activiteit van de kinderen die daar verblijven te volgen.

Ik kan me vergissen,maar ...
volgens mij werd dat wel degelijk voor 1995 uitgesproken : door de rechter aan één van de twee ouders ( meestal de vrouw ) toegekent en aan de andere ouder ( meestal de man dan ) in regel enkel bezoekrecht.

Het is pas na 1995 dat de term co-ouderschap z'n intrede deed en dat kenmerkt net dat de opvoeding/verantwoordelijkheid in beide kampen lag.

Dat alles totaal onafhankelijk van de verblijfsregeling.

Je vergist je inderdaad. Co-ouderschap bestaat reeds vanaf dat er echtscheidingen bestaan en betekend dat beide ouders aansprakelijk zijn voor het onderhoud en de opvoeding van de kinderen.
Dit is altijd wettelijk geregeld geweest en heeft inderdaad niets te maken met de verblijfsregeling.

En de andere ouder krijgt NOOIT bezoekrecht, maar omgangsrecht wat heel vaak door de opvoedende ouder word geschonden en waar de rechtbanken totaal niet tegen doen.

Het is de term bi-locatie die zijn intreden deed in 1995 in de rechtbanken.
En dit heeft dus alles te maken met de verblijfsplaats van de kinderen.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

ipv te stellen dat dat bullshit is mag je dat dan ook wat funderen


hupla ... daar gaan we weer
ook slachtoffer ?


gesteld dat er ook maar iets waar zou zijn ... vraag ik me af wat de relevantie ervan moge zijn ?


ah een slachtoffer dus
zeg, waarom stel je niet hetzelfde voor je moeder of was zij niet zo 'schuldig' ?


over wat begin je dan ?


jaja natuurlijk datte allemaal de fout van de stiefouder(s)... en als mama of papa na het treurige gebeuren weer eens opnieuw zou beginnen met een andere partner dan zou ook deze nieuwe partner schuldig zijn ... of hoe moet ik dat precies zien ?


ach je beantwoorde de eerdere vraag reeds.

vertel me nu eens riddervanbelgie, volledig naast jouw persoonlijke ervaring, of het ook kan dat zo'n stiefouder en/of zelfs je moeder totaal geen schuld zou treffen moest die geschiedenis wat anders gelopen zijn ?

Je hebt het hier duidelijk tegen een kind van gescheiden ouders.
Dus iemand die het slachtoffer van een echtscheiding is en er dan ook totaal anders tegen aankijkt dan ouders of niet betrokken personen.

Je hebt het dus nu tegen iemand die één van zijn ouders is verloren en daar waarschijnlijk de oorzaak van kent en begrijpt.

Iemand die dan nog eens van dicht bij heeft meegemaakt hoe de echtscheiding er is gekomen en de reden heeft achterhaalt.

En een dergelijk kind zou zijn toekomst in handen van een persoon die hij tot diep in zijn hart haat en verafschuwd moeten zien en daar respect voor moeten hebben en moeten naar luisteren.


Kom aan zeg.

Word eens wakker en zie de realiteit eindelijk eens onder ogen.

In vele gevallen is de stiefvader een vader die zelf zijn kinderen is verloren tijdens de echtscheiding en die wil dan zijn stiefkinderen gebruiken om zijn ex te bewijzen dat zij het slechter doet dan hij.
In andere gevallen is het vaak een jonge vrouw die zelf nog geen kinderen heeft en vaak meer de leeftijd van een zuster dan van een moeder heeft tegenover de stiefkinderen, of is het een vrouw die door omstandigheden zelf geen kinderen heeft en dus totaal geen moederinstinct en daardoor kinderen dan ook niet kan aanvoelen.
Er zijn zelfs mensen die hun ouderschap totaal hebben verloren, maar die wel stiefkinderen opvoeden.

Dergelijke mensen geeft je geen beslissingsrechten over kinderen, maar moet je juist zo ver mogelijk van dat recht weg houden, want zij betekenen een gevaar voor de toekomst van kinderen.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Stiefouders worden sowieso wettelijk beschermd, voor zover het om materiële, roerende en onroerende goederen gaat, zoals bij anderen gehuwden of wettelijk samenwonenden. Er bestaat erfenisrecht.

Kinderen erf je niet. En moreel gezag kan niet met een wet worden afgedwongen.

Gezag en respect is niet iets waar je zomaar recht op hebt, zeker niet omdat je het bed van één van de echte ouders deelt, maar is iets dat je moet verdienen, steeds opnieuw en opnieuw en opnieuw.

Als grootnonkel krijg ik zelfs inspraak van mijn nichtjes en neefjes en ex-schoonzuster en ex-schoonbroer in de keuze van opleiding voor hun kinderen.
Dit niet omdat ik daar rechten op heb, want die rechten bestaan niet, maar omdat ik hun respect en eerbied heb en dit elke dag opnieuw.

[riddervanbelgie]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

ipv te stellen dat dat bullshit is mag je dat dan ook wat funderen


hupla ... daar gaan we weer
ook slachtoffer ?


gesteld dat er ook maar iets waar zou zijn ... vraag ik me af wat de relevantie ervan moge zijn ?


ah een slachtoffer dus
zeg, waarom stel je niet hetzelfde voor je moeder of was zij niet zo 'schuldig' ?


over wat begin je dan ?


jaja natuurlijk datte allemaal de fout van de stiefouder(s)... en als mama of papa na het treurige gebeuren weer eens opnieuw zou beginnen met een andere partner dan zou ook deze nieuwe partner schuldig zijn ... of hoe moet ik dat precies zien ?


ach je beantwoorde de eerdere vraag reeds.

vertel me nu eens riddervanbelgie, volledig naast jouw persoonlijke ervaring, of het ook kan dat zo'n stiefouder en/of zelfs je moeder totaal geen schuld zou treffen moest die geschiedenis wat anders gelopen zijn ?

Een normaal functionerende mens begint geen relatie met iemand die al kinderen heeft, want de mens heeft nog altijd het instinct om zich voort te planten, wat dus vaak niet meer gebeurt als één van beiden al kinderen heeft. Maar dan nog. Ik vind dat de wet niet moet beslissen wie baas over mij kan en mag spelen en wie niet. Ik beslis dit zelf. Als iemand mij geen respect geeft, en mij geen inspraak geeft, waarom zou ik dan moeten luisteren naar hem/haar en hem/haar respect geven. Respect moet je verdienen, niet eisen.

Trouwens, als je in het belang van het kind denkt, dan laat je een kind zelf beslissen welke studies hij/zij doet, welke hobby's hij/zij doet, met wie hij/zij optrekt. Daar heeft niemand anders zich over uit te spreken. Net zoals de keuze van de woonst. Ik heb zelf de keuze gehad om bij mijn moeder of vader te gaan wonen, maar hoeveel kinderen worden er wel niet gedwongen om bij hun moeder of vader te gaan wonen, terwijl zij dit niet willen om bepaalde redenen.Wordt er dan nooit eens rekening gehouden met de kinderen?

In plaats van allemaal te zagen over waarom een stiefouder wel of geen inspraak mag krijgen ten opzichte van de ex-partner, zou je beter eens kijken vanuit het standpunt van het kind. Wil het kind wel dat de stiefouder iets over hem/haar te zeggen heeft, wil het kind zelfs wel bij de partner met een nieuwe moeder/vader wonen? Of is het kind gedwongen om daar te leven? Denk daar maar eens over na.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

Sterker nog misschien is er inderdaad at ene puntje verschil .. 't is zelfs een wettelijke verplichting

jep, gelijke rechten impliceert gelijke plichten. In extremis zou een kind van gescheiden ouders uiteindelijk vier ouders kunnen hebben met gelijke rechten en plichten.
Krijg het maar voor: stiefouder worden van een tiener en enkele weken nadien juridisch in gebreke worden gesteld wegens slechte manier van opvoeden als je stiefspruit iets heeft mispeuterd.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

jep, gelijke rechten impliceert gelijke plichten. In extremis zou een kind van gescheiden ouders uiteindelijk vier ouders kunnen hebben met gelijke rechten en plichten.
Krijg het maar voor: stiefouder worden van een tiener en enkele weken nadien juridisch in gebreke worden gesteld wegens slechte manier van opvoeden als je stiefspruit iets heeft mispeuterd.

Ja, maar ze willen enkel de rechten, niet de plichten.

In veel gevallen zorgt de stiefouder dan ook als een stiefouder uit een sprookje voor zijn/haar stiefkind eens er eigen kinderen in het spel komen.

Vaak worden de kleine stiefkinderen dan ook nog eens tegen de biologische/wettelijke ouder opgezet, omdat deze de ware toedracht van de echtscheiding niet kent.
Daarnaast zijn tieners bij een nieuwe relatie vaker niet gewenst door de stiefouder, dan wel, gewoon omdat deze een blok aan het been zijn.

De stiefouder wil immers een nieuw leven met zijn/haar nieuwe vlam kunnen opbouwen en niet herinnerd worden aan het verleden van die nieuwe vlam.
Bij kleine kinderen wil men de biologische ouder kunnen uitschakelen om zo dat verleden te kunnen uitwissen en deze tonen dat hij/zij alles is verloren aan de nieuwe partner van zijn/haar huwelijkspartner.

De meeste van deze nieuwe relaties lopen na een tijd ook op de klippen, juist omdat men geen respect meer kent voor het gezinsleven.