Euthanasiepilletjes...

[eno2]

Euthanasiepilletjes...

--------------------------------------------------------------------------------

Uit een K&K poll haal ik even dit tevoorschijn:

Plaats het dan in K&K

[eno2]

En vergeet niet een euthanasiepilletje opzij te leggen.

[Erwinvds]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick

Ga hulp zoeken, bij vrienden, een dokter of desnoods mijnheer pastoor... het leven is veel te schoon om u eigen iets aan te doen, de fase waarin ge nu zit is er gewoon een waar ge door moet.

zelfmoordpilletjes lossen allemaal niks op. denk aan de mensen die achterblijven met een schuldgevoel. Zelfmoord plegen zie ik persoonlijk als een heel egoïstische daad, alhoewel ik er in sommige gevallen wel begrip voor kan opbrengen.

Wat is er nu eigenlijk egoïstisch aan het mogen en kunnen beslissen wat men met zijn eigen wezen doet?
Los van wat men zijn "nabestaanden aandoet"
Als die zich schuldig, benadeelt of wat dan ook, voelen, zegt dit eigenlijk niet meer over hun dan over de zelf doder?

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door JuBiLaTe

Seg, voor de maatschappij moet ge het niet doen hoor! Daarmee moet je helemaal geen rekening houden. Het enige wat ik je wil zeggen: probeer het zolang mogelijk uit te stellen. Missch komt een dag dat de behoefte verminderd of weg zal zijn. Niet dat je aan dit laatste momenteel iets hebt natuurlijk.

Ik stel het uit tot het geld op is.

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick

zelfmoordpilletjes lossen allemaal niks op. denk aan de mensen die achterblijven met een schuldgevoel. Zelfmoordplegen zie ik persoonlijk als een heel egoistische daad, alhoewel ik er in sommige gevallen wel begrip voor kan opbrengen.

Dat schuldgevoel is sowieso al een factor die mensen ervan weerhoudt zichzelf om het leven te brengen. Soms is het niet opgewassen tegen de afkeer van het leven, maar denk daarom niet dat het niet meespeelt. Suïcidanten zijn niet egoïstischer dan eender wie.

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door Erwinvds

Wat is er nu eigenlijk egoïstisch aan het mogen en kunnen beslissen wat men met zijn eigen wezen doet?
Los van wat men zijn "nabestaanden aandoet"
Als die zich schuldig, benadeelt of wat dan ook, voelen, zegt dit eigenlijk niet meer over hun dan over de zelf doder?

Daar ben ik het niet mee eens. Nabestaanden voelen zich soms schuldig omdat ze het niet hebben kunnen voorkomen, maar meestal is dat uit onmacht. Dat schuldgevoel is veelal misplaatst. Vaak zijn degenen die het hardst geprobeerd hebben de suïcidaal te stoppen, die zich het schuldigst voelen.

[Goldband]

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

het léven, dat is de uitdaging.
het leven verdient onze liefde.
het leven is alles wat we hebben.
het leven is datgene wat voor en na de dood komt.
het leven is GOD.
de immer wederkerende jeugd.
de vlinder op uw vensterbank.

Ironie?

[morisco]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Dat er altijd een weg is, kun je niet staven. En ja, geluk is belangrijk, zelfs al bestaat het maar uit het gevoel dat je niet ongelukkig bent. Of bepaalde doelen nu voorgekauwd zijn of niet, ze zijn voor de betrokkene reëel en belangrijk. Daar relativistisch over doen is al te makkelijk. Ook het lelijke eendje van de klas wil het wel eens met een jongen doen, als het even kan een knappe. Niets mis mee. Al te menselijk eigenlijk. Rot als dat niet lukt, maar nog leefbaar. Soms is het lelijke eendje ook op andere vlakken weinig succesvol. Dan wordt het weer wat moeilijker. Soms zijn de realistische doelen op, of wekken ze geen begeestering. Kan gebeuren. Een minderheid misschien, maar het kan.

En melancholie kan mooi zijn, maar niet als het chronisch wordt.

het lijkt me alleen maar logisch dat wanneer je je psychisch niet goed voelt (lelijke eendje, ongelukkig...), je dan ook slecht gaat presteren op de andere vlakken (werk, gezin,...) in de maatschappij. dan is het dus oké om een "pauze" te nemen in het leven en even te bezinnen over jezelf en je situatie (wie ben ik? waarom voel ik me slecht? hoe kan ik dit verhelpen? wat heb ik fout gedaan, hoe kan ik dit verbeteren? enz) of hulp te zoeken.

als we dieper op het probleem ingaan proberen velen eigenlijk op een verkeerde manier geluk te vinden: ze vullen de innerlijke leegte met materialistische zaken op. bijvoorbeeld: ik ben een lelijk eendje maar als ik het met een knappe jongen kan doen (vrijwillig, wederzijds) dan ga ik me beter voelen.
nu, als dit gebeurt, zul je je misschien even gelukkig voelen maar het zal niet lang duren voor die innerlijke leegte weer de kop opsteekt en je weer naar iets op zoek moet om die leegte op te vullen.

en dan ga je na een tijd misschien (terecht) denken: pff, wat is het nut van het leven? waarom zou ik überhaupt nog willen blijven leven (of je doelen nu realistisch zijn of niet)?? mijn vriend, dit zijn vragen waarop materialisme je geen antwoord zal bieden, spiritualiteit des te meer. alleen zien velen er tegenop om dit laatste zelfs maar te proberen om een innerlijke rust te bereiken.

[morisco]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Ik stel het uit tot het geld op is.

voordat je het doet, raad ik je aan om in het reine (proberen) te komen met je Schepper. en wie weet, misschien voel je daarna zelfs niet meer de behoefte om jezelf nog van kant te maken.

moge God je leiden.

[Boadicea]

Oorspronkelijk geplaatst door Erwinvds

Wat is er nu eigenlijk egoïstisch aan het mogen en kunnen beslissen wat men met zijn eigen wezen doet?
Los van wat men zijn "nabestaanden aandoet"
Als die zich schuldig, benadeelt of wat dan ook, voelen, zegt dit eigenlijk niet meer over hun dan over de zelf doder?

Ik zou het zo stellen: hoeveel zelfmoorden gebeuren er onder invloed van de nabestaanden?