Homohuwelijk in Spanje

[Dies]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Da's eerder een geval van co-ouderschap dan wel van zgn. "zuivere" adoptie waarbij een kind, zonder z'n natuurlijke ouders gekend te hebben, gedropt wordt bij een homoseksueel paar. Die laatste situatie is hoegenaamd NIET onderzocht en da's nog maar één van de redenen waarom onderzoekers die een klein beetje ernstig zijn in hun vakgebied zich zeer voorzichtig uitdrukken.

Een onbestaande situatie onderzoeken is natuurlijk niet bepaald voor de hand liggend! Misschien moeten we ons maar eens de vraag stellen op basis van welke gegevens, feiten, veronderstellingen we zouden kunnen aannemen dat kinderen nadelige gevolgen zouden ondervinden van het opgroeien in een gezin van ouders met hetzelfde geslacht.

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door Dies

Een onbestaande situatie onderzoeken is natuurlijk niet bepaald voor de hand liggend! Misschien moeten we ons maar eens de vraag stellen op basis van welke gegevens, feiten, veronderstellingen we zouden kunnen aannemen dat kinderen nadelige gevolgen zouden ondervinden van het opgroeien in een gezin van ouders met hetzelfde geslacht.

Geheel onbestaand is die situatie niet momenteel, maar ik geeft toe dat een grootschalig onderzoek wellicht niet mogelijk is. En ook niet noodzakelijk wanneer we vanuit de expertise van psychologen en pedagogen tot een definiëring van de randvoorwaarden voor een geslaagde adoptie kunnen komen. Die checklist zal in de praktijk essentieel blijken te zijn. Dus het onderzoek en het grondig overleg (debat) moet hoe dan ook gevoerd worden.

Neem bij het voorgaande nog het feit dat we niet spreken over "de" homoadoptie, maar over een breed spectrum van mogelijke gezinssituaties die we moeten meenemen in de overweging, en het wordt duidelijk dat het extreem simplisme van het botweg goedkeuren (of hardnekkig afkeuren) van adoptie door homoparen volslagen onverantwoord is.

... en je slaat de spijker op de kop Dies, dat we die matrix maar eens moeten uittekenen en aftoetsen aan wat we uit de praktijk wel weten en zelfs cijfermatig in kaart kunnen brengen. Maar da's wellicht stof voor een meer algemene thread rond dit onderwerp... (waar ik dan als leek wel een paar ideetjes op de hongerige horde wil loslaten )

[tomm]

U hoort toch niet thuis bij dat zootje linkse chaoten?

niet echt inderdaad, maar ik sta wel een gelijke maatschappij voor waarin er geen onderscheid tussen rassen en klassen meer gemaakt kan en mag worden. Maar op ethisch vlak leun ik veel meer bij rechts aan.

Wees welkom, broeder!

toch liever niet, maar alleszins bedankt.

Tja, neonazi's en communisten komen elkaar altijd tegen. Les extrèmes se touchent...toujours

tja, Leo Delcroix heeft daar toch een andere opinie over, hij vindt dat Cd en V en Vlaams Blok se touchent...

Wat zouden uw jodenvriendjes dan van het 'homohuwelijk' vinden???

die zijn extreem conservatief op ethisch vlak, nog conservatiever dan de meeste moslims. feit is dat veel Joden zich geen bal van de traditionele voorschriften aantrekken.

Het is interessant te vernemen dat jij zo denkt.

Kijk, ik ben een voorstander van het homo-huwelijk. Ik denk dat de familie de hoeksteen van de maatschappij is, maar de vorm van een familie doet er niet toe. Traditioneel of anders maakt niet uit.

een familie is volgens mij man-vrouw en meestal ook kinderen, man-man of vrouw-vrouw zijn volgens mij geen familie, wel vrienden, lovers of een koppel, maar geen familie.

U hebt er geen flauw benul van hoeveel onheil er uit een gebroken of problematisch gezinsleven kan voortkomen.

Het stijgende aantal misbruikte kinderen zal in de toekomst voor een drastische toename van het aantal seriemoordenaars �* la Fourniret zorgen, zei Jef Vermassen onlangs op TV.

Het is maar één aspect van noodlottige sociale en familiale experimenten als het homohuwelijk.

dat gaat me weer een beetje te ver, Fourniret heeft niets met homo's te zien, maar het is een feit dat een kind uit een man-man relatie volgens mij iets fundamenteels mist, bijvoorbeeld de zachte liefde die enkel een moeder kan geven, en bovendien kan enkel een vrouw dat kind baren dus zal er altijd een derde in het spel zijn.

Sociale toestanden zijn altijd "riskant", het hetero-huwelijk ook. Dat is gewoon het leven. Niets is perfect. Als je kijkt naar de natuur, dan zie je dat slechts een kleine minderheid van de jongen van een dier het zullen brengen tot ouder met nakomelingen. Een tijger-moeder heeft 3 of 4 jongen, waarvan statistisch gezien maar ééntje overleeft tot volwassen leeftijd. De mensheid daarentegen is een echte plaag die de wereld overspoelt en jaarlijks tientallen soorten doet uitsterven en het milieu zwaar aantast. We worden in onze artificiële wereld veel minder geconfronteerd met de harde werkelijkheid van de natuur, waar faling en willekeurige selectie fataal zijn.

in het zoogdierenrijk zie je voor zover ik weet nergens het fenomeen dat homosexuele koppels families vormen, ze hebben wel soms losse homosexuele contacten, maar families worden gevormd met het andere geslacht. Zo was het ook in het oude Griekenland en Rome, en in grote delen van de wereld nog steeds.

Vandaar dat in mijn ogen een gezonde familieverhouding bij bijvoorbeeld een alleenstaande moeder met kind of een homo-koppel met kind veel beter is dan een traditionele familie-structuur waarin papa regelmatig mama bont en blauw slaat of zijn dochter regelmatig misbruikt.

ok, akkoord, maar dat kan ook bij homo of lesbische koppels voorkomen, structureel is er echter een probleem.

[ingenious]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Geheel onbestaand is die situatie niet momenteel, maar ik geeft toe dat een grootschalig onderzoek wellicht niet mogelijk is. En ook niet noodzakelijk wanneer we vanuit de expertise van psychologen en pedagogen tot een definiëring van de randvoorwaarden voor een geslaagde adoptie kunnen komen. Die checklist zal in de praktijk essentieel blijken te zijn. Dus het onderzoek en het grondig overleg (debat) moet hoe dan ook gevoerd worden.

Neem bij het voorgaande nog het feit dat we niet spreken over "de" homoadoptie, maar over een breed spectrum van mogelijke gezinssituaties die we moeten meenemen in de overweging, en het wordt duidelijk dat het extreem simplisme van het botweg goedkeuren (of hardnekkig afkeuren) van adoptie door homoparen volslagen onverantwoord is.

... en je slaat de spijker op de kop Dies, dat we die matrix maar eens moeten uittekenen en aftoetsen aan wat we uit de praktijk wel weten en zelfs cijfermatig in kaart kunnen brengen. Maar da's wellicht stof voor een meer algemene thread rond dit onderwerp... (waar ik dan als leek wel een paar ideetjes op de hongerige horde wil loslaten )

aangezien de wet momenteel homo-adopties verbied is er dus enkel onderzoek mogelijk naar situaties waarbij mensen met kinderen uit een verbroken heterorelatie een homorelatie beginnen. voor zover ik weet (maar ik heb er niet zoveel over gelezen als jij) blijkt uit die onderzoeken dat het homo zijn van de ouders niet nadelig is voor de kinderen. waarom zou dit bij volledige adoptie anders zijn?

verder vraag ik mij ook af welke nadelige effecten mensen vrezen bij homo-adoptie?
-vrezen ze dat de kinderen 'besmet worden door het homovirus'? dat is natuurlijke complete bullshit!
-vrezen ze dat het compleet fout gaat met deze kinderen omdat ze zonder moeder- of vaderfiguur opgroeien? dat is mss een terechtere vrees, waar hier iemand mss (hopelijk) een beter antwoord op heeft als ik. wel is het zo dat tegenwoordig heel wat kinderen opgroeien in 1-oudergezinnen (door echtscheiding of overlijden van 1 van de ouders). dat die kinderen minder liefde krijgen is zeker niet waar.
-vrezen ze dat de kinderen zullen gepest worden? jammer genoeg is deze kans reëel. de impact en de omvang zal verschillen al naar gelang de situatie en al naar gelang het kind. het wordt dan ook dringend tijd de homofobie te bestrijden.

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Ik zal het je even goed laten begrijpen, mijn beste TomB... Het onderzoek dat gedaan is, focust quasi volledig in op die ene situatie waarbij de natuurlijke ouder van het kind (in 95% de moeder) na een echtscheiding een homoseksuele relatie aanknoopt en een nieuwe gezinssituatie schept. In de meerderheid van de gevallen blijft het kind trouwens ook contact behouden met de andere natuurlijke ouder. De kinderen in kwestie hebben meestal ook de meest kwestbare jaren in hun ontwikkeling achter de rug. Adoptie wordt zo een quasi-technische ingreep, niet meer dan dat. Da's eerder een geval van co-ouderschap dan wel van zgn. "zuivere" adoptie waarbij een kind, zonder z'n natuurlijke ouders gekend te hebben, gedropt wordt bij een homoseksueel paar. Die laatste situatie is hoegenaamd NIET onderzocht en da's nog maar één van de redenen waarom onderzoekers die een klein beetje ernstig zijn in hun vakgebied zich zeer voorzichtig uitdrukken.

In tegenstelling tot sommigen (en jammergenoeg ook policy-makers) beperk ik m'n lektuur niet tot een paar zinnetjes uit één of ander abstract, maar wil ik wel weten hoe bepaalde onderzoekers tot hun conclusies komen. Ik raad je aan hetzelfde te doen vooraleer je me hier poogt om de oren te slaan met straffe, maar zeer kwestieuze en totaal ongefundeerde uitspraken.

En als je iemand voor homofoob wil uitmaken... zoek dan een ander hol om voor te keffen. Bij mij ben je aan het verkeerde adres.

Je beaamt wat ik zeg, je wenst eerst onderzoek, maar wil de situatie die men wil onderzoeken inmiddels verbieden, wat het onderzoek op zich niet mogelijk maakt. Verder antwoord je helemaal niet op de hamvraag: Wat zijn de mogelijke horrors waar je zo'n angst voor hebt in het geval van homoadoptie? Het ontbreken van de moederfiguur misschien, die in het weeshuis ook ontbreekt?

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Je beaamt wat ik zeg, je wenst eerst onderzoek, maar wil de situatie die men wil onderzoeken inmiddels verbieden, wat het onderzoek op zich niet mogelijk maakt. Verder antwoord je helemaal niet op de hamvraag: Wat zijn de mogelijke horrors waar je zo'n angst voor hebt in het geval van homoadoptie? Het ontbreken van de moederfiguur misschien, die in het weeshuis ook ontbreekt?

Lees twee posts verder en alles zal duidelijk worden.

Het is ook volslagen fout om de homoadoptie te plaatsen tegenover "het weeshuis" (een populaire vorm van emotionele blackmail, als je daar tenminste nog in wil trappen...). In de eerste plaats zie ik niet in waarom het openstellen van adoptie voor homoseksuelen de problematiek van de plaatsing per definitie zou moeten verhelpen. En vergelijken met "nog erger"... wel, dan kan je de criteria om een kind te kunnen adopteren zeer verregaand versoepelen... Met welk resultaat denkt u ?

Van het "homovirus" heb ik nog niet gehoord (tenzij in de zwarte angstdromen van sommigen op dit forum). Voor een gebrek aan "goede wil" en "liefde" ben ik ook niet meteen bang, hoewel er misschien wel een enkel geval zal zijn van koppels die zonodig een "statement" willen maken. (maar da's een perfide gedachte, ik geef dat meteen toe) Het gebrek aan een moederfiguur kan inderdaad heel wat ernstiger zijn, vooral voor heel jonge kinderen. Ik weet dat het niet "bon ton" is om vandaag nog over "rollenpatronen" te praten (er is zelfs een tijd geweest dat je daarvoor naar de politiek correcte brandstapel werd verwezen), maar meer en meer psychologen wijzen er toch op dat de onderscheiden rol van vader en moeder in de opvoeding niet onbelangrijk is. Laat ons ook niet vergeten dat we met die zgn. "nieuw samengestelde gezinnen" nog maar heel recent ervaring beginnen opdoen; stilletjesaan beginnen zich de eerste resultaten aan te dienen van een vader- of moederloze opvoeding, van echtscheidingen en co-ouderschap etc... Voor onderzoekers ligt er nog een heleboel werk op de plank.

...en wat is het alternatief ? Goedkeuren omwille van een "principe" ? En dan tot de vaststelling komen dat de voorwaarden zo streng zijn dat nagenoeg geen homokoppel ooit een kind zal kunnen adopteren ? Dan één of andere rechtzaak omwille van discriminatie ? Misschien ook om tot de wetenschappelijke vaststelling te komen dat dit experiment niet zo gelukkig is, en dan de wet niet meer kunnen terugschroeven omdat dit "principieel" niet haalbaar is ?

Please, laat ons dit niet met het gebruikelijke simplisme behandelen, maar sereen en onbevooroordeeld bespreken en grondig uitdenken. Ik weet dat er heel wat nonsens de ronde doet en dat homofobie het debat kan (en wschl. wel zal) ontwrichten, maar met de toekomst van een kind mag je -ook met de beste bedoelingen -niet experimenteren.

[Dies]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Het gebrek aan een moederfiguur kan inderdaad heel wat ernstiger zijn, vooral voor heel jonge kinderen. Ik weet dat het niet "bon ton" is om vandaag nog over "rollenpatronen" te praten (er is zelfs een tijd geweest dat je daarvoor naar de politiek correcte brandstapel werd verwezen), maar meer en meer psychologen wijzen er toch op dat de onderscheiden rol van vader en moeder in de opvoeding niet onbelangrijk is. Laat ons ook niet vergeten dat we met die zgn. "nieuw samengestelde gezinnen" nog maar heel recent ervaring beginnen opdoen; stilletjesaan beginnen zich de eerste resultaten aan te dienen van een vader- of moederloze opvoeding, van echtscheidingen en co-ouderschap etc... Voor onderzoekers ligt er nog een heleboel werk op de plank.

Nah, de tijd ontbreekt mij een beetje dus ik ga hier slechts in het kort op ingaan. De 'moederfiguur' is in principe van cruciale rol in de opvoeding van het kind omwille van het zogenaamde bindingsproces. Echter, aangezien bij adoptie de natuurlijke moeder sowieso uit beeld verdwijnt, is dat geen argument aangezien die natuurlijke binding enkel en alleen met haar bestaat en of het surrogaat dan een (hetero- of homoseksuele) man of vrouw is maakt geen verschil. Of het al dan niet "bon ton" is, maakt mij geen bal uit, maar uw bewering is niet correct. Meer en meer wordt immers duidelijk dat het helemaal niet uitmaakt of men dan wel door een man dan wel door een vrouw wordt opgevoed. De enige factor die wel een verschil kan vormen, is het al dan niet opgevoed worden door de natuurlijke moeder. Maar zelfs of men opgevoed wordt door de natuurlijke vader al dan niet maakt helemaal geen verschil uit. Dat laatste is ook helemaal niet moeilijk te begrijpen als je weet dat 10% van de sociologische vaders eigenlijk niet de natuurlijke vaders zijn. Vaak wordt
Het tegendeel lijkt mij overigens waar, de meeste mensen aanvaarden het niet wanneer gesteld wordt dat er opvoedkundig geen verschil zou bestaan tussen de capaciteiten van man en vrouw. Dat aangenome verschil in capaciteiten dat er zou bestaan, berust echter uitsluitend op veronderstellingen en niet op daadwerkelijke verschillen.

[de Vexille]

@Dies:

Ik had graag een paar referenties die jouw theorie over de relativiteit van de moederfiguur in de opvoeding iets verder uitdiepen... Lijkt mij -vanuit de praktijk- toch bijzonder contra-intuïtief. Vandaar dat het mij ook zeer zou interesseren.

Ik dacht dat ik hier nergens het belang had aangegeven van het natuurlijke ouderschap... Dat heeft overigens ook niks te maken met dit onderwerp, maar met het adoptievraagstuk in het algemeen.

Ik vind jouw uiteenzetting zeer eigenaardig, omdat ik recentelijk nog een aantal artikeltjes heb gelezen (zeer oppervlakkig geef ik toe) waarin psychologen juist aangeven dat het "klassiek" samengestelde gezin wellicht de beste voorwaarden zou bieden voor een evenwichtige opvoeding. [size=2][tijdschriften lagen bij m'n oom (psycholoog) op bureau, dus moet ik hem vragen welke dat waren, maar als het je interesseert...] [/size]

Maar laat ons deze discussie liefst verderzetten in een andere thread of in het debatforum waar we alle argumenten "on topic" eens op een rijtje kunnen zetten.

[TomB]

k, debatforum. Ik zal mij daar eens op proberen te abboneren