Zou u (nog ) trouwen?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic

Ze hoeven niet saai te zijn, maar er is meer in het leven. Het mijne draait om het ontmoeten van zo veel mogelijk nieuwe mensen.
Ik kook ook wel eens voor vrienden. Het beste ingrediënt van een goeie maaltijd is goed gezelschap..

Ik heb 4 vrouwen ontmoet waar ik mee had kunnen trouwen, maar uiteindelijk kozen we er niet voor. Ik ben met ze allemaal nog bevriend, maar heb steeds veel geleerd uit nieuwe relaties die erop volgden.

Zou jij eens niet voor de ervaring met een andere vrouw naar bed willen gaan? Of ander werk een kans geven?
Stoppen met alle routines en een grote reis maken naar een werelddeel waar je altijd al over droomde..

Life begins at the edge of the comfort zone. Enorm cliché, maar waar

En als mensen nu eens droomden van een stabiele relatie bij een gezellige thuis waar ook kinderen aanwezig zijn?

Misschien moet men eens leren inzien dat die grote wereldreis misschien niet iedereen aanspreekt.

[Eurosceptic]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Als onderwijzer zie ik heel wat moeders "voorbij paraderen". Ik heb maar zelden vrouwen gezien die zich verwaarlozen. De meeste vrouwen verzorgen hun uiterlijk, trekken voor het oudercontact iets moois aan, schminken zich, enzovoort.

Ik bedoel eerder dat ze geweldig aankomen. Voor je 30ste kunnen velen eten wat ze willen en weinig aankomen zonder dat ze aan sport doen.
Maar dat sprookje blijft niet duren (ik spreek voor mezelf)

[Libro]

Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic

Omdat getrouwde mannen verantwoordelijkheden hebben.
De kinderen om x uur van school halen.. Eten maken voor de vrouw die om x uur thuis komt. Een single man kan dat invullen zoals het hem zelf uitkomt.

Dus die gaat voor de leut om middernacht koken?

Overigens moeten er in elke relatie toegevingen worden gedaan. Bvb dat je graag een verre reis wil maken, maar dat gaat helaas niet voor de vriendin die geen verlof kan krijgen.. Of de kinderen kunnen niet mee.

Kwestie van prioriteiten stellen: ik droom ook van een heel dure auto of een reis naar pakweg New York, Londen of Moskou maar een duurzame relatie en kinderen zijn voor mij belangrijker.

Niet gebonden zijn heeft hele grote voordelen.

Welke dan?

[/quote]Hoe veel vrouwen ik al gezien heb die na het huwelijk hun uiterlijk verwaarlozen (ik zie de oorzaak bij het metabolisme dat na 30 vertraagt) of steeds minder zin hebben in seks.[/quote]

Ik erger me ook aan de mentaliteit van "we zijn van 't straat dus we moeten ons niet meer verzorgen. Een minimum aan fierheid mag, zelfs als je getrouwd bent. Kwestie van zelfrespect en respect voor anderen. En je hebt niet meer alle dagen seks, nee. So what?

Als man heb je een belofte gemaakt en kun je daar niet zomaar afstand van nemen. De maatschappelijke schande van een scheiding.. En als er kinderen in het spel zijn ben je moreel verplicht om je verantwoordelijkheid te nemen. Voor mij is dat een recept voor depressie

That's what separates the men from the boys.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic

Ik bedoel eerder dat ze geweldig aankomen.

Een minderheid. Wel is het zo dat veel vrouwen iets bredere heupen krijgen door de bevalling, maar dat is niet hetzelfde aan "aankomen", laat staan "geweldig aankomen".

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic

Voor je 30ste kunnen velen eten wat ze willen en weinig aankomen zonder dat ze aan sport doen.
Maar dat sprookje blijft niet duren (ik spreek voor mezelf)

Dat geldt ook voor veel mannen. Ook die moeten vanaf een bepaalde leeftijd wat gaan milderen.

[Eurosceptic]

Oorspronkelijk geplaatst door Libro

En je hebt niet meer alle dagen seks, nee. So what?
...
That's what separates the men from the boys.

Maar er is wel een minimum om in je behoeften te voorzien en ik hoor vaak van vrienden dat er niet aan voldaan wordt. Ik vind seks een topprioriteit in een relatie

En je tweede punt..
Ben je meer man omdat je je huwelijk wil redden als het echt niet meer gaat?
Ipv mijn woord te geven en het te moeten breken, maak ik die belofte liever niet.

Als alles na 5 jaar samen nog op wieltjes loopt ligt het anders, maar ik heb altijd een behoefte gehad om te evolueren/exploreren.

Velen kiezen voor de comfort zone en hebben geen idee wat er daarbuiten allemaal te rapen valt

[Libro]

Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic

En je tweede punt..
Ben je meer man omdat je je huwelijk wil redden als het echt niet meer gaat?
Ipv mijn woord te geven en het te moeten breken, maak ik die belofte liever niet.

Als alles na 5 jaar samen nog op wieltjes loopt ligt het anders, maar ik heb altijd een behoefte gehad om te evolueren/exploreren.

Velen kiezen voor de comfort zone en hebben geen idee wat er daarbuiten allemaal te rapen valt

Je mist mijn punt: een "echte man", als ik het zo mag zeggen, neemt het risico. Weloverwogen en met een positieve ingesteldheid. Als je er op voorhand van uitgaat dat het fout loopt, moet je eigenlijk niks meer ondernemen want alles kan foutlopen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic

Maar er is wel een minimum om in je behoeften te voorzien en ik hoor vaak van vrienden dat er niet aan voldaan wordt. Ik vind seks een topprioriteit in een relatie

Seks is in een huwelijk een belangrijk gegeven, maar het lijkt me een zware overschatting om het nu uit te roepen tot "topprioriteit in een relatie". Als je geen gemeenschappelijk levensdoel hebt, geen idealen die je met elkaar kunt delen, mag de seks nog zo goed zijn, maar daar bouw je op lange termijn zeker geen duurzame relatie mee uit.

[Libro]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

En als mensen nu eens droomden van een stabiele relatie bij een gezellige thuis waar ook kinderen aanwezig zijn?

Misschien moet men eens leren inzien dat die grote wereldreis misschien niet iedereen aanspreekt.

Bof, ik ga ooit mijn pensioen vieren met een cruise op zo'n schoonheid:



Ondertussen de kinderen "grootbrengen", letterlijk groot brengen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic

En je tweede punt..
Ben je meer man omdat je je huwelijk wil redden als het echt niet meer gaat?
Ipv mijn woord te geven en het te moeten breken, maak ik die belofte liever niet.

Er wordt tegenwoordig vrij snel gezegd dat "het echt niet meer gaat". Ik zie dat veel jonge koppels heel weinig incasseringsvermogen hebben.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Libro

Je mist mijn punt: een "echte man", als ik het zo mag zeggen, neemt het risico. Weloverwogen en met een positieve ingesteldheid. Als je er op voorhand van uitgaat dat het fout loopt, moet je eigenlijk niks meer ondernemen want alles kan foutlopen.

Inderdaad, dat is een element dat bij veel jonge mensen heel moeilijk valt. Ze hebben een soort existentiële onzekerheid.

[Libro]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Inderdaad, dat is een element dat bij veel jonge mensen heel moeilijk valt. Ze hebben een soort existentiële onzekerheid.

Eerder een vorm van egotripperij in combinatie met een gebrek aan ruggengraat en incasseringsvermogen.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Als onderwijzer zie ik heel wat moeders "voorbij paraderen". Ik heb maar zelden vrouwen gezien die zich verwaarlozen. De meeste vrouwen verzorgen hun uiterlijk, trekken voor het oudercontact iets moois aan, schminken zich, enzovoort.

Mag dat wel volgens de apostel Paulus?

[Xenophon]

Trouwen is old school.

[DewareJakob]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

En als mensen nu eens droomden van een stabiele relatie bij een gezellige thuis waar ook kinderen aanwezig zijn?

Misschien moet men eens leren inzien dat die grote wereldreis misschien niet iedereen aanspreekt.

Laat ze maar (wereld)reizen. Als de hele gezellige, levendige bende ons huis hier vult, daar kan geen wereldreis tegenop.

Maar ik bepaal en beoordeel een ander zijn leven niet.

In de als-en en de misschien-en die hier naar boven komen en die die mensen weerhouden een vaste relatie of een huwelijk aan te gaan, daar hoor ik weinig engagementsbereidheid.
En een huwelijk, zeker met kinderwens is een serieus engagement die niet lichtvaardig op te nemen is.

[Eurosceptic]

Oorspronkelijk geplaatst door Libro

Eerder een vorm van egotripperij in combinatie met een gebrek aan ruggengraat en incasseringsvermogen.

Die zijn er zeker, maar om een hele generatie onder die noemer te plaatsen..

Vroeger beëindigden mensen een huwelijk niet omdat het een schande was volgens de Christelijke norm. Angst dat mensen roddelen..

Ook niet echt de morele superioriteit als je het mij vraagt. Stoppen is dan moeilijker dan doorgaan.

Ik zie niet waarom open minded zijn en exploreren met verschillende vrouwen iets te maken heeft met egotripperij. En waarom doorgaan in een kapotte relatie iets met incasseren te maken zou hebben. Ik noem het angst voor het onbekende, en angst is een slechte raadgever. Het leven is aan de durvers

Mijn "existentiële onzekerheid" waar Jan het over heeft is een zeer bewuste keuze op basis van ervaringen. Mijn eigen ouders bijvoorbeeld, die zijn verder gegaan voor de kinderen.

[Peche]

Volgens mij is het huwelijk iets voor maar ene keer te doen.
Meer dan een dagje romantiek waar alles rond het koppel zou draaien.
Neen dat is de gelofte doen en alles delen. Daarom dat het zo lang duurt bij mij, ik wil eerst alles op orde voor het er van komt.
Nog zoveel te regelen

[JeeBee]

Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic

Zou jij eens niet voor de ervaring met een andere vrouw naar bed willen gaan?

Jammer maar helaas neem je altijd jezelf mee naar bed, hoe wervelend de vrouw ook is die naast je ligt.

En daar ligt het probleem gebonden, bij elk kontakt, bij elke relatie: je-zelf met al je foutjes die je steeds met je meeneemt.

Aan je zelf werken lijkt me dus belangrijker dan het opdoen van 'ervaringen' om tot een schitterende ervaring te komen.

Zo is de wellicht ouderwetse raad van iemand die al meer dan een halve eeuw de ervaring heeft met de vrouw van zijn leven en dat voor geen geld zou willen missen. Je-zelf ontmoeten en vinden in de andere.

[Eurosceptic]

Oorspronkelijk geplaatst door DewareJakob

Laat ze maar (wereld)reizen. Als de hele gezellige, levendige bende ons huis hier vult, daar kan geen wereldreis tegenop.

Maar ik bepaal en beoordeel een ander zijn leven niet.

Tenzij je meer dan een jaar gewerkt heb op locaties ver buiten Europa, kun je daar absoluut geen uitspraak over doen.

Ik maak(te) actief deel uit van vele samenlevingen die in mijn ogen meer te bieden hebben dan de Belgische. Waar mensen op een veel warmere manier met elkaar omgaan. Dat is mijn prioriteit in't leven en daar ga ik voor

Ik beoordeel het leven van anderen ook niet, maar ik bekijk het wel en stel me dan de vraag of dat is wat ik wil

[Eurosceptic]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

En als mensen nu eens droomden van een stabiele relatie bij een gezellige thuis waar ook kinderen aanwezig zijn?

Misschien moet men eens leren inzien dat die grote wereldreis misschien niet iedereen aanspreekt.

Een van mijn beste vriendinnen is opgegroeid in een gebroken gezin met een moeder die haar verwaarloosde. Haar grote droom is om zelf een kind te hebben en haar alle kansen te geven die ze zelf nooit gekregen heeft. Haar verleden is daar 100% verantwoordelijk voor. Ze wil compenseren voor die ervaringen, wat logisch is.

Ikzelf ben opgegroeid met alle stabiliteit en kansen die ik maar wilde, maar ik moest steeds in het gareel lopen en doen wat de maatschappij verwacht. Je zou kunnen zeggen dat mijn expedities een compensatie zijn daarvoor, maar ik geniet er met volle teugen van en voor mij is dit het juiste