Ben ik hier nog alleen ...

[IJsboer]

Oorspronkelijk geplaatst door Universalia

Veel forumleden wachten in blijde verwachting op die teksten, van uw hand of van iemand anders zijn/haar hand om er over in discussie te kunnen treden?

Dat kan best nog leuk worden niet?

Ik gooi er al eentje op.

Van Rompuy haalt uit naar N-VA: “Doel van De Wever is CD&V verzwakken”

Doel van CD&V is de tjeef uithangen.

Zo kijken ze naar de NV-A:



Vanaf de nv-a hun rug draait. Plof! een mes in hun rug.
De cd&v gaat graag onderhandelen, jaknikken om dan achteraf alles te ondermijnen.

Typisch tjeven. Links en rechts tegelijk.

[Lof der Zotheid]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

Het is gewoon veel te warm om iets diepzinnigs te schrijven.

Welk een uiterst diepzinnige opmerking. Graag meer hiervan.

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door Universalia

De verwijzing naar de dame staat op het boek: Ouida pseudoniem voor Marie Louise de la Ramée.

Ik dacht wel dat het verhaal zich oorspronkelijk situeerde in Hoboken. (opzoekwerk )

De gemeente van Nello werd door dhr. Jan Corteel (die een functie had bij de toeristische dienst van Antwerpen, en door het verhaal gefascineerd raakte) herkend als Hoboken. Er is hiervoor echter geen enkele grond vanuit het oogpunt van de achtergronddocumentatie van auteur Ouida. Dhr. Corteel nam zomaar aan dat het woord 'kanaal' uit het verhaal op de Schelde moest staan, gewoon omdat hij geen overeenkomstig kanaal op korte afstand van Antwerpen vond. Bijgevolg poneerde hij Hoboken willekeurig als verhaallocatie, en installeerde er een toeristisch platform dat nergens op gebaseerd is. Veel aannemelijker is het echter, dat binnen het kader van de fictie die het verhaal is, een andere indruk van het bezoek aan België door Ouida model gestaan heeft voor het kanaal: met name 'De Vaart' tussen Mechelen en Leuven. De beschrijving van Mechelen en Leuven zijn uitdrukkelijk in het boek opgenomen, en Patrasche wordt binnen de verhaallijn overigens niet ver van Leuven langs het kanaal stervende achtergelaten en gevonden. Dit laat er weinig twijfel over bestaan dat Ouida zowel Leuven als Mechelen bezocht, en tevens een sterke indruk van 'De Vaart' opdeed. Het verhaal echter, als fictie, maakt volledige abstractie van de afstanden.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Een_hond_van_Vlaanderen

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

Het is gewoon veel te warm om iets diepzinnigs te schrijven.

Interessant, bijzonder interessant

[Universalia]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

De gemeente van Nello werd door dhr. Jan Corteel (die een functie had bij de toeristische dienst van Antwerpen, en door het verhaal gefascineerd raakte) herkend als Hoboken. Er is hiervoor echter geen enkele grond vanuit het oogpunt van de achtergronddocumentatie van auteur Ouida. Dhr. Corteel nam zomaar aan dat het woord 'kanaal' uit het verhaal op de Schelde moest staan, gewoon omdat hij geen overeenkomstig kanaal op korte afstand van Antwerpen vond. Bijgevolg poneerde hij Hoboken willekeurig als verhaallocatie, en installeerde er een toeristisch platform dat nergens op gebaseerd is. Veel aannemelijker is het echter, dat binnen het kader van de fictie die het verhaal is, een andere indruk van het bezoek aan België door Ouida model gestaan heeft voor het kanaal: met name 'De Vaart' tussen Mechelen en Leuven. De beschrijving van Mechelen en Leuven zijn uitdrukkelijk in het boek opgenomen, en Patrasche wordt binnen de verhaallijn overigens niet ver van Leuven langs het kanaal stervende achtergelaten en gevonden. Dit laat er weinig twijfel over bestaan dat Ouida zowel Leuven als Mechelen bezocht, en tevens een sterke indruk van 'De Vaart' opdeed. Het verhaal echter, als fictie, maakt volledige abstractie van de afstanden.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Een_hond_van_Vlaanderen

Een woord van dank is op zijn plaats voor uw verduidelijking.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

Het is gewoon veel te warm om iets diepzinnigs te schrijven.

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door Universalia

Een woord van dank is op zijn plaats voor uw verduidelijking.

Ik ben altijd blij als ik geapprecieerd word

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door Gipsy

Wat een herinnering die uit mijn geheugen was verdwenen maar nu komt alles in een flits terug. Bijna 60 jaar terug in het college maar in het frans "Sans Famille" Prachtige schrijver en aangrijpend boek.

Ik keek als tiener naar de tekenfilm op een Franstalige TV-post en idd: dat heette 'sans Famille'.
Ik herinner mij zelfs het lied nog: 'Je suis sans famille et je m'appelle Rémi, et je me balade avec tous mes amis. Ma famille ?* moi c'est celle que j'ai choisi et je me ballade dans la vie' .....enz.
Nu zit dat liedje weer in mijn hoofd

[Universalia]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

Ik keek als tiener naar de tekenfilm op een Franstalige TV-post en idd: dat heette 'sans Famille'.
Ik herinner mij zelfs het lied nog: 'Je suis sans famille et je m'appelle Rémi, et je me balade avec tous mes amis. Ma famille ?* moi c'est celle que j'ai choisi et je me ballade dans la vie' .....enz.
Nu zit dat liedje weer in mijn hoofd

Voor mensen die iets 'gelukkiger' waren zong Gerard Lenorman:

'La ballade des gens heureux'

Denk ik toch want ik ken de tekst niet vanbuiten.



p.s.

Ik heb in een ver verleden toen ik nog school liep eens een prijs gekregen om: 'De Kleine Johannes' voor te lezen in de klas.

De eerlijkheid gebiedt mij te schrijven dat de 'rest' van de klas toen in dromenland lag.

Schande zeg tssss

[Gipsy]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

Ik keek als tiener naar de tekenfilm op een Franstalige TV-post en idd: dat heette 'sans Famille'.
Ik herinner mij zelfs het lied nog: 'Je suis sans famille et je m'appelle Rémi, et je me balade avec tous mes amis. Ma famille ?* moi c'est celle que j'ai choisi et je me ballade dans la vie' .....enz.
Nu zit dat liedje weer in mijn hoofd

Ik kan helaas geen boek meer lezen en dat zeker als sinds bijna 40 jaar. Het economische heeft zijn tol ge-eist. Ik kan mij niet meer concentreren of beter gezegd ik kan mijn gedachten niet meer leeg maken om te genieten van een boek. Na een paar bladzijden dwalen mijn gedachten af en lees ik nog maar de concentratie is weg.

Mijn breekpunt is Marcel Proust geweest. Ik had in het college nog genoten van "Du Côté de chez Swann" en de opvolger waarvan de naam me nu ontsnapt. Als 12 jarige jongen waren die boeken zelfs verboden te lezen. Maar de bibliotheek van het college had duizenden prachtige boeken. Ik had een mentor jezuïet priester en hij gaf me tegen de regels in toch boeken die leerlingen niet mochten lezen.

Jaren daarna als twintiger had ik me ineens voorgenomen dat ik terug boeken zou lezen en had me voorgenomen de ganse série van "A la recherche du temps perdu" te lezen. Maar helaas ik kon het gewoon niet meer. Het dient gezegd dat Proust zware tabak is maar toch, ik speelde ermee en genoot ervan als tiener. Ik was verloren voor de litteratuur. Men kan niet alles hebben in de wereld. Zoals een blinde herinner ik me nog de zinnen en de fictieve beelden en de wereld van de schrijver maar lezen en ondergaan en genieten is voorbij.

Toen ik begin jaren tachtig in New York werkte en woonde en onder de pletsende regen nerveus en ongeduldig een taxi riep, die waren allemaal bezet, kwam ineens uit het niets een oudere man op mij af. "You can't win them all" zei hij en hij was weer verdwenen. Ik was van de kaart. Ik fantaseerde zelf dat een boodschap van mijn vader was die enkele jaren daarvoor was overleden. In het leven kan je niet alles hebben.