Waarom geen huiszoeking bij Interbrew? - Pagina 4

de Vexille · 2 april 2004, 13:31

@Turkje

Ok, was ook maar een theorietje; je kan best gelijk hebben.

Ik heb ook een andere benadering gelezen in de reacties hier. Eigenlijk kan je het ook bekijken vanuit het samenlevingsmodel; en hier zijn er twee grote scholen :

1. Een eerder "liberale" of zelfs "libertijnse" benadering die in principe staat voor een algehele vrijheid in de productie, commercialisering en consumptie van drugs zonder onderscheid. Maar daartegenover staat dan wel dat je als druggebruiker de facto buiten de sociale zekerheid (verzekering) gaat vallen op basis van een aantal objectief meetbare risico's (gezondsheidsrisico en bvb. risico op verlies van je job, etc ...) Tenzij je het financieel kan permitteren, zal je dan als drugverslaafde een echte paria worden in deze samenleving... (een beetje zoals nu het geval is; op termijn verdwijnt de criminaliteit niet, want drugverslaafden zullen hun inkomen zeer sterk gereduceerd zien)

2. Een visie op de verzorgingsstaat die bepaalde garanties biedt aan de burger op het vlak van sociale zekerheid (deels op basis van verzekering, deels op basis van herverdeling); bepaalde "vangnetten" spant... D�*t impliceert meteen dat die burger in zijn levensstijl ook de verantwoordelijkheid moet nemen om de sociale risico's binnen aanvaardbare grenzen te houden. Een bepaald druggebruik is dan vanuit dat oogpunt onaanvaardbaar omdat je als individu een te grote claim gaat leggen op de samenleving. Een "bepaald" druggebruik... in tegenstelling tot de libertijnse visie moet hier wel "geval-per-geval" gekeken worden en spelen dus ook culturele, sociale en economische overwegingen mee...

Maar uiteindelijk geloof ik dat de netto uitkomst van beide theorieën/visies nagenoeg dezelfde zal zijn. Het voordeel van de eerste benadering is dat ze leidt tot een zuivere en simpele doctrine... Het nadeel is dat ze op termijn de marginalisering van druggebruikers niet zal tegengaan en de drugscriminaliteit ook niet effectief kan afstoppen. Het voordeel van de tweede benadering is dat je ervoor zal zorgen dat mensen beschermd worden tegen het vaak gruwelijke drugsverhaal... maar wel via een zeer ingewikkelde en continu gecontesteerde regeling.

Tantist · 2 april 2004, 23:52

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

Rare redenering. Het is niet omdat een stof moeilijk te detecteren valt, dat ze geen kwaad kan.

Een voorbeeldje: een te hoge dosis insuline veroorzaakt de dood. Detectie van deze doodsoorzaak is quasi onmogelijk (ideale tip voor de perfecte moord).

Remember 'Soeur Insuline' 20 jaar terug in Wetteren..........

Hoe is dat uitgelekt? Onze prof van pathologie beweert dat het niet te detecteren valt. Mondje voorbij geklapt of zo?

Tantist · 2 april 2004, 23:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door JoeQpublic

opsporing ervan in het bloed misschien, maar 't spuitje dat je gebruikt om 't in te brengen laat toch altijd een teken achter.

Mijn vader is +/- 50 jaar diabeticus, en ik garandeer u dat met de fijne naaldjes die hij gebruikt, het niet te zien is waar hij gespoten heeft. Ook de meeste van mijn eigen spuiten bij mijn patiënten zie ik niet zitten hoor.

Citaat:

hoe zit het tegenwoordig nog met druggebruik onder de anesthesisten? Meende toch dat regelmatig moeten stoppen wegens te graag de eigen medicamenten testen...

Geen flauw idee...

2 april 2004, 13:31	#61
de Vexille Parlementsvoorzitter Geregistreerd: 23 februari 2004 Berichten: 2.430	@Turkje Ok, was ook maar een theorietje; je kan best gelijk hebben. Ik heb ook een andere benadering gelezen in de reacties hier. Eigenlijk kan je het ook bekijken vanuit het samenlevingsmodel; en hier zijn er twee grote scholen : 1. Een eerder "liberale" of zelfs "libertijnse" benadering die in principe staat voor een algehele vrijheid in de productie, commercialisering en consumptie van drugs zonder onderscheid. Maar daartegenover staat dan wel dat je als druggebruiker de facto buiten de sociale zekerheid (verzekering) gaat vallen op basis van een aantal objectief meetbare risico's (gezondsheidsrisico en bvb. risico op verlies van je job, etc ...) Tenzij je het financieel kan permitteren, zal je dan als drugverslaafde een echte paria worden in deze samenleving... (een beetje zoals nu het geval is; op termijn verdwijnt de criminaliteit niet, want drugverslaafden zullen hun inkomen zeer sterk gereduceerd zien) 2. Een visie op de verzorgingsstaat die bepaalde garanties biedt aan de burger op het vlak van sociale zekerheid (deels op basis van verzekering, deels op basis van herverdeling); bepaalde "vangnetten" spant... D�t impliceert meteen dat die burger in zijn levensstijl ook de verantwoordelijkheid moet nemen om de sociale risico's binnen aanvaardbare grenzen te houden. Een bepaald druggebruik is dan vanuit dat oogpunt onaanvaardbaar omdat je als individu een te grote claim gaat leggen op de samenleving. Een "bepaald" druggebruik... in tegenstelling tot de libertijnse visie moet hier wel "geval-per-geval" gekeken worden en spelen dus ook culturele, sociale en economische overwegingen mee... Maar uiteindelijk geloof ik dat de netto uitkomst van beide theorieën/visies nagenoeg dezelfde zal zijn. Het voordeel van de eerste benadering is dat ze leidt tot een zuivere en simpele doctrine... Het nadeel is dat ze op termijn de marginalisering van druggebruikers niet zal tegengaan en de drugscriminaliteit ook niet effectief kan afstoppen. Het voordeel van de tweede benadering is dat je ervoor zal zorgen dat mensen beschermd worden tegen het vaak gruwelijke drugsverhaal... maar wel via een zeer ingewikkelde en continu gecontesteerde regeling. __________________ [font=Trebuchet MS]Et in Arcadia ego*[/font]