De obsessie met "werken"

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

We kunnen werklozen ook verplichten om zo'n diensten te doen.
Ze teren immers op de maatschappij.

Dat mag voor mijn part gerust.

Laat de mate van de uitkering (en dan voor mijn part nog enkel die van de meest kwetsbare groepen) afhangen van wat ze doen voor de maatschappij.

Maar geef ze de keuze.
Blikjes rapen betekent hogere uitkering.
Geen blikjes rapen betekent lagere uitkering.

Al komen we dan wel weer aardig in de buurt van de chaingang of de schandpaal!
"Kijk mama, daar in de berm!!! Een profiteur!! In't wild!! Snel, Instagram!!!"

Maar daar valt ook vast wel weer een mouw aan te passen.

In ieder geval: dit voorstel kan ik mee goedkeuren.

Jammer dat uw partij er blijkbaar niet van wil weten of er geen tijd in wil steken.

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Ik zie het verband tussen de twee niet, leg het dus eens uit.

Simpel toch:

Meerwaardebelasting: van toepassing op mensen met geld, uitzonderingen en regeltjes te over. Specialisten spreken zelfs over de zoveelste koterij.

Werkloosheidsuitkering: van toepassing op mensen zonder of minder geld: allemaal over dezelfde kam. Welgeteld 1 uitzondering en die is dan in de praktijk blijkbaar ook nog zelden van toepassing.

En nu ga ik het echt niet meer uitleggen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Dan maak je 'vrijwilligerswerk' wel betalend eh?

Wel, als ge het naar voren schuift dat hij daarvoor "verdienste" heeft, moet dat ook he. Dat is wat "verdienste" tenslotte wil zeggen.

Als het is uit "vrijgevigheid" dan moet ge het niet gebruiken om 'te krijgen" he want dan was het, alles bij elkaar beschouwd, niet zo vrijgevig als je beweerde, want de maatschappij "moest" hem dan maar van vanalles voorzien met andermans niet-zo-vrijwillig werk.

Zoals ik het al stelde: gij vindt dat iemand die zichzelf plezier doet met dinges "voor een ander te doen naar eigen keuze" toch de mogelijkheid moet krijgen om SPECIFIEKE dingen VAN EIGEN KEUZE van andere arbeid te bekomen.

Ik beslis dat ik de maatschappij een kado doe door een mooi voortuintje te maken (dat is puur mijn keuze, de anderen krijgen hun "voordeel" van mij onder de vorm van wat IK kies om de maatschappij te "geven"), maar de maatschappij moet mij wel geld zodat ik zelf exact kan kiezen welke arbeid ik in ruil wil, bijvoorbeeld de bakker zijn inspanningen om brood te bakken en te verkopen.

Je begrijpt dat als iedereen vrijwillig mag "bijdragen volgens eigen dada's maar wel dingen van anderen moet kunnen bekomen zoals het hem belieft" de zaken niet zullen werken he. Als iedereen vindt dat hij mooie voortuintjes zal bijdragen, dan zijn er geen bakkers meer he.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Waarom bv geen rekening houden met:

-solliciteert die mens wel daadwerkelijk en hoe vaak?
-heeft die mens een geschiedenis van werkloosheid of heeft hij nu eens pech?
-doet die mens vrijwilligers werk?
-heeft die mens medische problemen en in hoever storen die hem in het zoeken naar werk?
-zet hij zich op één of andere manier in voor de samenleving?
-welke scholing heeft hij en is hij bereid een opleiding te volgen?
-...

Waarom kan zoiets wel voor mensen met geld maar niet voor de onderste lagen van de maatschappij?

Ik dacht dat daarnaar gekeken werd. In Frankrijk is dat zo, he, met werklozensteun: ge moet een aantal bewezen solicitaties voorleggen per maand of zo, en ge kunt maar 2 keer weigeren als ge een jobaanbod krijgt.

Als het niet wil lukken, stelt men bijscholing voor (dat kunt ge ook direct vragen).

Want de bedoeling is dat ge echt werk zoekt. Als men vaststelt dat ge er geen zoekt, of dat uw geval hopeloos is, dan valt ge buiten het kader van de werkloosheid, die moet helpen tegen PECH van tijdelijk zonder job te zitten.

Als ge na 2.5 jaar nog steeds niks gevonden hebt wordt dat beschouwd als een hopeloos geval he.

Daarentegen, de werklozensteun is wel vrij hoog: aanvankelijk 80% van uw laatste loon gedurende 6 maanden, dan gaat dat stillekes aan naar beneden.

Pas op, in werkelijkheid is die Franse administratie ook een soep he. Zoals alle openbare diensten. Maar het idee erachter vind ik niet slecht: werklozensteun is een VERZEKERING, geen "hulp aan behoevenden". Het is een vergoeding om een pech periode te overbruggen, zoals uw brandverzekering dient om U te vergoeden als uw kot is afgebrand.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Da's een moeilijke eh, want dat kan je over elk vrijwilligerswerk zeggen.

De bermen vrijwillig proper houden zorgt ervoor dat de gemeente geen bermkuisers moet aannemen.

En dus extra werkloosheid veroorzaken

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik dacht dat daarnaar gekeken werd. In Frankrijk is dat zo, he, met werklozensteun: ge moet een aantal bewezen solicitaties voorleggen per maand of zo, en ge kunt maar 2 keer weigeren als ge een jobaanbod krijgt.

Zo werkt het hier ook min of meer.
Ik bedoel maar dat ze zoiets bv in rekening zouden hebben kunnen brengen als ze het over de 'uitzondering' voor 50-plussers hadden.
Want nu kijkt men daar enkel voor naar het verleden.
En niet naar het heden.
Iemand die geen werk vindt maar zich langs alle kanten inzet voor de maatschappij is evenzeer de sigaar dan iemand die heel de dag zijn zetel niet uit komt.

Als het niet wil lukken, stelt men bijscholing voor (dat kunt ge ook direct vragen).

Dat is hier ook zo.
Alleen kijkt men hier ook naar de leeftijd.
Men gaat geen 50 of 55 plusser meer opleiden voor een job die minder geschikt is voor de leeftijd (fysiek zwaar bv) en een lange (meerjaarse) opleiding betalen voor iemand die binnen een paar jaar op pensioen gaat doet men ook niet graag.

Maar het idee erachter vind ik niet slecht: werklozensteun is een VERZEKERING, geen "hulp aan behoevenden". Het is een vergoeding om een pech periode te overbruggen, zoals uw brandverzekering dient om U te vergoeden als uw kot is afgebrand.

Dat is inderdaad een goed uitgangspunt.
Mijn stelling blijft echter: wat met mensen die geen werk meer vinden, hoe hard ze ook zoeken?

Op den duur val je (in België) tussen alle stoelen tussenin.

Stempelen kan ik (binnenkort misschien) niet meer want al 2 jaar werkloos.
Op ziekenkas is ook geen optie want ook daar gaat men mekkeren omdat ik in principe nog steeds geschikt ben om te werken.
Gaan werken lukt niet want, zoals na 2.5 jaar ondertussen wel duidelijk is geworden, de werkgevers willen me niet meer.
En naar het OCMW stappen is ook geen optie want echtgenote werkt en we hebben een eigen woning.

Wat ik ook doe: het is altijd wat.

Enige optie dan: alles opgeven waar ik mijn leven lang voor heb gewerkt en betaald. Huis verkopen bv. En mijn eigen centen opleven en hopen dat ik er mee toekom. Ondanks alle RSZ die ik in mijn leven al heb betaald.

[N-VA]

Je moet werken om te leven en niet leven om te werken. In het Westen hebben we een ziekelijke kijk op werken, geld verdienen is het enige wat telt en daarvoor moet je zwoegen. Dat is niet gezond en ik zie die mentaliteit terug in de berichten hierboven. Onze voorvaders hebben zich letterlijk krom gewerkt en het gevolg is dat we nu welvaart kennen met sociale zekerheid en alles erop en eraan. Wat is het gevolg? De hele wereld komt mee profiteren van die welvaart en wij (blanken) staan op het punt om uit te sterven. Hoe ironisch! Doe dus allemaal maar wat rustig aan met dat werken.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Zo werkt het hier ook min of meer.
Ik bedoel maar dat ze zoiets bv in rekening zouden hebben kunnen brengen als ze het over de 'uitzondering' voor 50-plussers hadden.
Want nu kijkt men daar enkel voor naar het verleden.
En niet naar het heden.
Iemand die geen werk vindt maar zich langs alle kanten inzet voor de maatschappij is evenzeer de sigaar dan iemand die heel de dag zijn zetel niet uit komt.


Dat is hier ook zo.
Alleen kijkt men hier ook naar de leeftijd.
Men gaat geen 50 of 55 plusser meer opleiden voor een job die minder geschikt is voor de leeftijd (fysiek zwaar bv) en een lange (meerjaarse) opleiding betalen voor iemand die binnen een paar jaar op pensioen gaat doet men ook niet graag.


Dat is inderdaad een goed uitgangspunt.
Mijn stelling blijft echter: wat met mensen die geen werk meer vinden, hoe hard ze ook zoeken?

Op den duur val je (in België) tussen alle stoelen tussenin.

Stempelen kan ik (binnenkort misschien) niet meer want al 2 jaar werkloos.
Op ziekenkas is ook geen optie want ook daar gaat men mekkeren omdat ik in principe nog steeds geschikt ben om te werken.
Gaan werken lukt niet want, zoals na 2.5 jaar ondertussen wel duidelijk is geworden, de werkgevers willen me niet meer.
En naar het OCMW stappen is ook geen optie want echtgenote werkt en we hebben een eigen woning.

Wat ik ook doe: het is altijd wat.

Enige optie dan: alles opgeven waar ik mijn leven lang voor heb gewerkt en betaald. Huis verkopen bv. En mijn eigen centen opleven en hopen dat ik er mee toekom. Ondanks alle RSZ die ik in mijn leven al heb betaald.

Zo hoort de N-VA het graag.

[N-VA]

Die onzin van er is teveel werk en we krijgen de vacatures niet ingevuld is belachelijk. Werk moet er zijn voor de mensen en niet omgekeerd. Geen arbeidsmigranten maar het overaanbod van jobs schrappen is de boodschap! Zijn er geen mensen om de jobs in te vullen dan wil dat zeggen dat die jobs niet waardevol zijn voor het volk.

[N-VA]

De titel van deze draad zegt genoeg, werken is een obsessie in onze contreien en dat is niet goed.

[Libro]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Moet verdwijnen.

(fig.)

Ach die luie Russen.

[Libro]

Oorspronkelijk geplaatst door N-VA

De titel van deze draad zegt genoeg, werken is een obsessie in onze contreien en dat is niet goed.

Jullie zijn echte sossen aan het worden. Mateke Basketsloef heeft een slechte invloed op jullie.

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door Libro

Ach die luie Russen.

Nen AK47 en een fles wodka meer moet ne mens niet hebben om gelukkig te zijn.

[maddox]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

En dus extra werkloosheid veroorzaken

Niet echt, als je ziet hoe de bermen er dikwijls bijliggen.

'k Moet toegeven, het lijkt wel een fair deal. Werklozen gewoon een stuk straat toewijzen, "dat moet proper zijn en blijven, of per dag niet proper 5% minder uitkering"

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Iemand die geen werk vindt maar zich langs alle kanten inzet voor de maatschappij is evenzeer de sigaar dan iemand die heel de dag zijn zetel niet uit komt.

Zoals ik stelde, qua werkloosheidssteun is dat eigenlijk normaal want men zit in elk geval niet meer in de situatie: tijdelijk pech verhelpen tussen 2 jobs in, welke de functie is van werklozen steun.

Maar er zou inderdaad een statuut mogen zijn dat men een andere soort levensvergoeding krijgt, als men niet meer zoekt of niet meer kan zoeken naar werk (en dus BUITEN de verzekering van werkloosheidssteun valt, want het is geen tijdelijke pech tot ge weer werk hebt), waarbij men een soort van "klusjesman van de maatschappij" wordt, en waar men U van die opdrachten kan geven in ruil voor een soort van vergoeding/verloning.

Ge kunt wel niet "vrijwilliger zijn die betaald moet worden" he. En dat is eigenlijk waar gij om zit te vissen. Als het vrijwillig is, vraagt het geen vergoeding. En als het een vergoeding vraagt, is het een vorm van ruil, waarbij de vergoedinggever wel zal beslissen wat gij moet doen he.

"ik kom bij U vrijwillig uw gras afdoen maar gij moet mij voorzien in kost en inwoon". Nee. Als ik U kost en inwoon moet geven, zal ik U wel zeggen wat gij moet doen. Misschien den afwas doen en de strijk. Niet mijn gras afrijden.

Je kan niet enerzijds beweren dat de maatschappij iemand moet "vergoeden" maar dat het die persoon zelf is die op eigen initiatief wel zal beslissen wat hij "vrijwillig" bijdraagt he.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Mijn stelling blijft echter: wat met mensen die geen werk meer vinden, hoe hard ze ook zoeken?

Op den duur val je (in België) tussen alle stoelen tussenin.

Uiteraard kan men in een sociaal systeem een statuut bedenken hiervoor, maar dat is GEEN werklozensteun. Dat is iets anders. En het statuut van "klusjesmens" tegen een vergoeding, een soort van leefloon, lijkt mij geen slecht idee. Op een zeker ogenblik stelt men inderdaad vast dat ge geen job zult vinden (of dat nu door uw situatie is, of door slechte wil, heeft zelfs geen belang, men stelt gewoon vast dat het niet gaat gebeuren). Dan moet ge in een ander systeem vallen he, een "manier van leven".

Het spreekt vanzelf dat de maatschappij zich niet kan permitteren dat die manier van leven te aantrekkelijk is, en te weinig dinges voor de economie doet, want zoniet riskeert men een te groot deel van de bevolking in die situatie te duwen, en dan is dat niet houdbaar. Maar in een sociaal systeem dient men te proberen zo menselijk mogelijk te zijn terwijl het geen te grote last is voor de anderen he.

Gaan werken lukt niet want, zoals na 2.5 jaar ondertussen wel duidelijk is geworden, de werkgevers willen me niet meer.
En naar het OCMW stappen is ook geen optie want echtgenote werkt en we hebben een eigen woning.

Vroeger waren er veel gezinnen waar er 1 was die werkte en de andere deed alle huishouden he.

De vraag die zich stelt is: welke erbarmelijke noodsituatie moet gij tegemoet komen die maakt dat de maatschappij U een deel van haar productie moet afstaan ? Waarom moeten er ergens mensen die wel gewerkt hebben om bijvoorbeeld op vakantie te gaan, die vakantie opofferen opdat gij het beter zou hebben terwijl ze daar niks voor in ruil krijgen ?

Zoals ik zegde, als wij beslissen om een sociaal systeem te hebben, is dat omdat we ergens vinden dat onder eigen volk, heel grote miserie niet zou mogen, en hebben we ook verzekeringen tegen tijdelijke pech. We gaan zelfs een KLEIN deeltje van de bevolking PERMANENT moeten helpen omdat het medisch/psychiatrisch beschadigde mensen zijn, maar het spreekt vanzelf dat het een bijzonder klein groepje is dat we ons kunnen permitteren.

Wat NIET gaat, en daar gaat het over in deze draad, is dat voor het GROS van de mensen, de flux van waarde NAAR hen groter zou zijn dan de flux van waarde UIT hen. En om dat te beletten moet een "gemakkelijk onderhouden statuut" vermeden worden, want zoniet gaat men op NATUURLIJKE wijze, zich daarin installeren en dan klopt de boekhouding van productie en consumptie niet meer: dan wordt er veel meer opgedaan dan er geproduceerd wordt.

Iemand in uw geval lijkt niet echt in grote nood te zijn. Maar er zou een formule van "openbare klusjesmens" kunnen zijn waar een vergoeding gegeven wordt in ruil voor wat van die opdrachten, zoals bermen afrijden, of maaltijden uitdelen of weet ik veel. Waar ge dus ter beschikking staat om bij te dragen wat men U vraagt.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door N-VA

Je moet werken om te leven en niet leven om te werken.

Dat is een grote wijsheid, maar daar gaat het hier niet over. Hier gaat het erover dat ge de productie waar ANDEREN voor gewerkt hebben, wilt kunnen opdoen zonder daar zelf voor te werken.

Ik ben het 200% met U eens (en ik begrijp al die zotte miljardairs niet) dat het totaal zot is om tegen uw goesting totaal uw kas af te draaien om een heel groot bedrag op uw bankrekening te hebben waar ge nooit van profiteert en ge uiteindelijk aan 44 jaar aan een hartaanval krepeert van de stress. Dat is een dom leven.

Het lijkt mij ook idioot om een job te doen die ge niet graag doet, omdat die vet betaalt zodat ge U ne Porche kunt kopen om mee te stoefen, maar ge gaat wel het gros van uw tijd bezig moeten zijn met dinges die U tegensteken.

Maar hier gaat het dus over hard/vervelend/veel/tegen uw goesting werken om VEEL MEER materieel spul te bekomen dan ge eigenlijk nodig hebt om goed te leven. Kortom ge offert uw plezier en uw levenstijd op voor wat materiele prullaria en die ruil is waarschijnlijk dom. Dat is de essentie van de grote wijsheid die ge daar zegt.

Maar daar gaat het hier niet over in deze draad. Hier gaat het erover dat ANDEREN moeten produceren opdat ge zelf materieel beter zou leven, zonder dat ge zelf serieus bijdraagt. Met het excuus dat ge soms eens iets doet dat gij zelf ook nuttig vindt maar helemaal zelf kiest.

Op de kosten van anderen leven is iets dat slechts een (dictatoriale) minderheid kan, of iets dat men in een sociaal systeem enkel maar voor een klein groepje grote sukkelaars (gehandicapten...) kan permitteren.

Er zijn maar 2 manieren om permanent op de kosten van anderen te leven: een heel grote sukkelaar zijn in een klein groepje, in een maatschappij met sociaal systeem OF deel uitmaken van een kleine aristocratie die de rest van de bevolking in slavernij houdt.

Maar wat nooit kan, is een grote groep volk die op kosten leeft van anderen. Er mag dus geen statuut bestaan waar zoiets voor velen toegankelijk zou zijn, want anders gaat het systeem op zijn bakkes.

[Vlad]

Oorspronkelijk geplaatst door N-VA

Die onzin van er is teveel werk en we krijgen de vacatures niet ingevuld is belachelijk. Werk moet er zijn voor de mensen en niet omgekeerd. Geen arbeidsmigranten maar het overaanbod van jobs schrappen is de boodschap! Zijn er geen mensen om de jobs in te vullen dan wil dat zeggen dat die jobs niet waardevol zijn voor het volk.

INderdaad. Markt en samenleving zullen zich inderdaad aanpassen aan de omstandigheden als we de invasie stoppen. Automatisatie, tienduizenden vrijkomende bullshitjobbers in de integratie-industrie of op andere gesubsidieerde plaatsen, onvoorzienbare individuele en maatschappelijke aanpassingen, ... als iets nodig is zal het gebeuren en voorrang nemen op het onnodige. Zich volgens nut & noodzaak, vraag & aanbod, aanpassende lonen zullen mensen naar de juiste plaatsen leiden. Diegenen die beweren dat de samenleving immigranten nodig heeft begrijpen niets van de werkelijkheid. We zullen wel anders gaan leven.

[CUFI]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat is een grote wijsheid, maar daar gaat het hier niet over. Hier gaat het erover dat ge de productie waar ANDEREN voor gewerkt hebben, wilt kunnen opdoen zonder daar zelf voor te werken.

Ik ben het 200% met U eens (en ik begrijp al die zotte miljardairs niet) dat het totaal zot is om tegen uw goesting totaal uw kas af te draaien om een heel groot bedrag op uw bankrekening te hebben waar ge nooit van profiteert en ge uiteindelijk aan 44 jaar aan een hartaanval krepeert van de stress. Dat is een dom leven.

Het lijkt mij ook idioot om een job te doen die ge niet graag doet, omdat die vet betaalt zodat ge U ne Porche kunt kopen om mee te stoefen, maar ge gaat wel het gros van uw tijd bezig moeten zijn met dinges die U tegensteken.

Maar hier gaat het dus over hard/vervelend/veel/tegen uw goesting werken om VEEL MEER materieel spul te bekomen dan ge eigenlijk nodig hebt om goed te leven. Kortom ge offert uw plezier en uw levenstijd op voor wat materiele prullaria en die ruil is waarschijnlijk dom. Dat is de essentie van de grote wijsheid die ge daar zegt.

Maar daar gaat het hier niet over in deze draad. Hier gaat het erover dat ANDEREN moeten produceren opdat ge zelf materieel beter zou leven, zonder dat ge zelf serieus bijdraagt. Met het excuus dat ge soms eens iets doet dat gij zelf ook nuttig vindt maar helemaal zelf kiest.

Op de kosten van anderen leven is iets dat slechts een (dictatoriale) minderheid kan, of iets dat men in een sociaal systeem enkel maar voor een klein groepje grote sukkelaars (gehandicapten...) kan permitteren.

Er zijn maar 2 manieren om permanent op de kosten van anderen te leven: een heel grote sukkelaar zijn in een klein groepje, in een maatschappij met sociaal systeem OF deel uitmaken van een kleine aristocratie die de rest van de bevolking in slavernij houdt.

Maar wat nooit kan, is een grote groep volk die op kosten leeft van anderen. Er mag dus geen statuut bestaan waar zoiets voor velen toegankelijk zou zijn, want anders gaat het systeem op zijn bakkes.

Ja maar ge lost dat beter op door geen idioten meer te verkiezen en een basisinkomen voor iedereen in te voeren.
Iedereen gelijk voor de wet.

Geen kindergeld meer, geen uitkeringen meer, geen pensioenen meer, ... Gewoon een basisinkomen als sociale zekerheid.
Het geld is, het circuleert alleen naar een economie die een vierde rijk uitbouwt en nu zal besparen op eigen volk om nog meer mensen elders te doden.

[maddox]

Oorspronkelijk geplaatst door CUFI

Ja maar ge lost dat beter op door geen idioten meer te verkiezen

En wat als "we" niet meer kiezen voor de keuze die ons gegeven wordt? Niemand die nog gaat stemmen. Denkt u nu echt dat dat iets gaat veranderen? Integendeel: "de verziekingen zijn ongeldig, de regering van lopende zaken doet verder en de nieuwe verziekingen worden gepland."

en een basisinkomen voor iedereen in te voeren.
Iedereen gelijk voor de wet.

Correct.

Geen kindergeld meer, geen uitkeringen meer, geen pensioenen meer, ... Gewoon een basisinkomen als sociale zekerheid.

Compleet mee eens.

Het geld is, het circuleert alleen naar een economie die een vierde rijk uitbouwt en nu zal besparen op eigen volk om nog meer mensen elders te doden.

We zouden die andere mensen ook hier kunnen doden, mijn garnalen zijn maar mager.

Mare, als u geld ziet als een middel om te doden, waarom zouden we de sociale zekerheid dan niet veranderen, waarbij iedereen gewoon bepaalde basisgeplogenheden aangereikt krijgt, maar geen eurocent in de handen.

Wat zou de (r)overheid dan moeten aanreiken?