Over volkssoevereiniteit en subsidiaire soevereiniteit

[Sjaax]

Eigenlijk beschouwen we het [universeel recht; sjx] NIET als hoger dan de volkssoevereiniteit, maar zien we het als soevereiniteit van een ander soort volk, een abstrakter volk. Namelijk de mensheid. De basis voor de mensenrechten en de universele waarden is de soevereiniteit van de mensheid. Aangezien de mensheid een abstrakte vorm van volk-zijn is, is ook de soevereiniteit van de mensheid abstrakter. En dus per definitie algemener.

Bron: http://www.politics.be/opinies/310/

Vaak kom ik de in de discussies op het forum in diverse subfora de term volkssoevereiniteit tegen. Wat houdt dat in? Chris Demeyere heeft in het opiniestuk de problematiek kernachtig verwoord. Er zijn eenmaal rechten, universele rechten die we aan élke mens toekennen. Zaken die zo vanzelfsprekend menselijk zijn dat het absurd zou zijn om ze iemand te onthouden.

De gedachte van universele waarden is al uitgedrukt in de UVRM. Of die waarden die in de UVRM staan ook werkelijk universeel zijn, is een andere vraag. Maar in abstracto mag je van je ervan uitgaan dat er theoretisch een set universele waarden bestaat.
Als je daarvan uitgaat, is de hoogste soevereiniteit, die volkssoevereiniteit waaronder de hele mensheid verstaan wordt. Verder redenerend wil dat niet zeggen dat iedere groep (volk) in ieder land dezelfde rechten moet formuleren. Welke geformuleerd worden hangt van de historie en de sociaal-economische omstandigheden af. Maar waar je dan op uitkomt is subsidiaire soevereiniteit. Dat wil zeggen dat er op het hoogste niveau, voor de hele mensheid, iets als de UVRM is geformuleerd. Op niveau's eronder worden meer specifieke rechten geformuleerd, op Europees niveau bvb een EVRM met een afschaffing van de doodstraf. En op de niveau's van verschillende landen worden rechten nog weer specifieker geformuleerd. Maar die meer gespecificeerde rechten mogen niet ingaan tegen die op een niveau hoger. Op die manier ontstaat subsidiaire soevereiniteit. Een lager niveau heeft zoveel soevereiniteit als geëigend is in haar situatie.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Bron: http://www.politics.be/opinies/310/

Vaak kom ik de in de discussies op het forum in diverse subfora de term volkssoevereiniteit tegen. Wat houdt dat in? Chris Demeyere heeft in het opiniestuk de problematiek kernachtig verwoord. Er zijn eenmaal rechten, universele rechten die we aan élke mens toekennen. Zaken die zo vanzelfsprekend menselijk zijn dat het absurd zou zijn om ze iemand te onthouden.

De gedachte van universele waarden is al uitgedrukt in de UVRM. Of die waarden die in de UVRM staan ook werkelijk universeel zijn, is een andere vraag. Maar in abstracto mag je van je ervan uitgaan dat er theoretisch een set universele waarden bestaat.
Als je daarvan uitgaat, is de hoogste soevereiniteit, die volkssoevereiniteit waaronder de hele mensheid verstaan wordt. Verder redenerend wil dat niet zeggen dat iedere groep (volk) in ieder land dezelfde rechten moet formuleren. Welke geformuleerd worden hangt van de historie en de sociaal-economische omstandigheden af. Maar waar je dan op uitkomt is subsidiaire soevereiniteit. Dat wil zeggen dat er op het hoogste niveau, voor de hele mensheid, iets als de UVRM is geformuleerd. Op niveau's eronder worden meer specifieke rechten geformuleerd, op Europees niveau bvb een EVRM met een afschaffing van de doodstraf. En op de niveau's van verschillende landen worden rechten nog weer specifieker geformuleerd. Maar die meer gespecificeerde rechten mogen niet ingaan tegen die op een niveau hoger. Op die manier ontstaat subsidiaire soevereiniteit. Een lager niveau heeft zoveel soevereiniteit als geëigend is in haar situatie.

Om de discussie wat te stimuleren post ik een stukje over cosmopolitanisme van wikipedia.

Much of the political thinking of the last two centuries has taken nationalism and the framework of the sovereign nation-state for granted. Now, with the advance of globalization and the increased facility of travel and communication, some thinkers consider that the political system based on the nation-state has become obsolete and that it is time to design a better and more efficient alternative. Jesús Moster�*n analyzes how the world political system should be organized in order to maximize individual freedom and individual opportunity. Rejecting as muddled the metaphysical notion of free will, he focuses on political freedom, the absence of coercion or interference by others in personal decisions. Because of the tendencies to violence and aggression that lurk in human nature, some constraint on freedom is necessary for peaceful and fruitful social interaction, but the more freedom we enjoy, the better. Especially, there is no rational ground for curtailing the cultural freedoms (of language, religion and customs) in the name of the nation, the church or the party. From this point of view, Internet provides a much more attractive model than the nation-state. Neither is there any just reason for restraining the free circulation of people, ideas or goods. Moster�*n thinks that the nation-state is incompatible with the full development of freedom, whose blossoming requires the reorganization of the world political system along cosmopolitan lines. He proposes a world without sovereign nation-states, territorially organized in small autonomous but not-sovereign cantonal polities, complemented by strong world organizations. He emphasizes the difference between international institutions, led by representatives of the national governments, and world or universal institutions, with clearly defined aims served by directors selected by their personal qualifications, independently of any national bias or proportion.

Ik ken Moster�*n niet. Maar het lijkt erop dat zijn gedachten enigszins overeen komen met die van mij. Hoewel ik dus de natie-staten niet wil afschaffen, alleen hun claims op soevereiniteit wil herzien. Als iemand Moster�*n wat beter kent, kan die dan commentaar geven?

[Johan Bollen]

Moster�*n thinks that the nation-state is incompatible with the full development of freedom

Hangt van de situatie af. Soms verhindert de natie vrijheid soms bevordert ze de vrijheid. Ik zie niet goed hoe zonder het concept van naties Latijns Amerika op dit moment een nieuwe poging tot ontvoogding zou mee kunnen maken. Het 'internet' is daar zeker niet toe in staat op dit moment.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Hangt van de situatie af. Soms verhindert de natie vrijheid soms bevordert ze de vrijheid. Ik zie niet goed hoe zonder het concept van naties Latijns Amerika op dit moment een nieuwe poging tot ontvoogding zou mee kunnen maken. Het 'internet' is daar zeker niet toe in staat op dit moment.

De natiestaat is waarschijnlijk een onmisbare schakel in de ontwikkeling tot meer vrijheid.

Het bericht van wikipedia is van wikipedia. Dus altijd voorzichtig met interpretaties. Ik denk dat internet hier genoemd wordt omdat het een middel is dat razendsnel misstanden en onderdrukking aan de kaak kan stellen en daarmee een instrument is tegen knechting. Maar met internet maak je geen wetten en geen rechtsgebieden. Daarvoor heb je toch echt andere instituties nodig.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

De natiestaat is waarschijnlijk een onmisbare schakel in de ontwikkeling tot meer vrijheid.

Het bericht van wikipedia is van wikipedia. Dus altijd voorzichtig met interpretaties. Ik denk dat internet hier genoemd wordt omdat het een middel is dat razendsnel misstanden en onderdrukking aan de kaak kan stellen en daarmee een instrument is tegen knechting. Maar met internet maak je geen wetten en geen rechtsgebieden. Daarvoor heb je toch echt andere instituties nodig.

Er is een strijd aan de gang tegen de burgers gericht die de neutraliteit van het internet ongedaan zou maken. De voortrekkers van deze strijd zijn de corporaties die druk op de overheden uitvoeren om controlerende wetgevingen door te voeren.

Het internet is niet meer dan een comunicatiemiddel. Het zorgt er potentieel voor dat afwijkende meningen ook aan bod kunnen komen, op dit moment toch. Als het machtsbedreigend wordt zullen de westerse 'democratiëen' echter niet aarzelen hun onderliggende aard te laten zien. Waakzaamheid is geboden voor degenen die hun vrijheid koesteren en die van hun kinderen pogen te garanderen.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door roger verhiest

"Ein Reich, ein Volk, Ein Führer" is een interessant concept, dat na lange en kostbare pogingen het in de geschiedenis niet gehaald heeft - Europa heeft als wezenlijk kenmerk dat zo'n recept inderdaad niet werkt. Het is precies de drang naar een eigen identiteit en meer nog de drang om zo veel mogelijk "zelfbestuur" te hebben in kleinere entiteiten die typisch europees is en de eigenlijke wortels van de "europese democratie" vormt.

Resultaten uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst. Als het concept van één Europa in het verleden niet werkte, wil dat niet zeggen dat het in de toekomst niet kan werken.
Die tendens tot zelfbestuur van kleinere entiteiten is zeker aanwezig. Maar daar gaat het idee van subsidiariteit nu juist over. Over besturen van zaken die op het geëigende niveau, zo laag mogelijk dus, kunnen worden aangepakt.