iconografie

[harriechristus]

In mijn nieuwe Bijbel is de oude Bijbel vervuld tot wedergeboorte van Jahweh, Jezus en Allah.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

1.) Vier.

Vervolg.
Voor een beter begrip van Piero's bedoelingen met dit schilderij en de keuzes die hij maakte is het interessant om eens te kijken naar het paneel van Hugo van der Goes met hetzelfde onderwerp, het Portinari Altaarstuk, in de collectie van de Uffizi Gallery in Florance: te dateren 1475. Piero en andere Italiaanse schilders deden dat ook. Zie link.

https://www.dbnl.org/tekst/_ons00319...01_01_0201.php



Uit Wikipedia Engels. Vertaling Google.

Het middenpaneel van het Portinari-drieluik toont de centrale christelijke mythen over de geboorte van de christelijke verlossergod: de geboorte van Jezus, de aanbidding van de herders en de aankondiging aan de herders (uiterst rechts op de achtergrond). Er zijn veel interpretaties van de iconografie van het altaarstuk voorgesteld. ... De Eucharistie wordt vertegenwoordigd door de engelen die liturgische gewaden dragen en door de visuele analogie van de tarweschoof met het lichaam van Christus. De Passie wordt weergegeven in de sombere uitdrukkingen van de figuren en in het prominent geplaatste bloemstilleven op de voorgrond ... Een deel van de bloemen in het bloemstilleven werd in de Renaissance ook voor medicinale doeleinden gebruikt en verwijst daarmee ook naar de ziekenhuissetting. Deze verwijzingen naar geneeskrachtige krachten verwijzen ook naar de wonderbaarlijke geboorte van Jezus, die volgens de christelijke literatuur plaatsvond zonder de gebruikelijke geboorteweeën. Er wordt ook verondersteld dat de geboorte van Jezus zelf genezende krachten heeft door de mensheid te verlossen van de zogenaamde erfzonde, de christelijke doctrine van de staat van zonde van de mensheid, die voortvloeide uit de val van de mens. <>

Dit commentaar op het altaarstuk van Hugo van der Goes in wikipedia engels (vertaling Google) legt de nadruk op de betekenis van Jezus' dood volgens de leer van de eucharistie. De herders vertellen niet aan Jozef dat engelen nen die nacht vertelden 'dat er een zoon van David was geboren, de messias die Israël zal bevrijden van de Romeinse bezetters. Zij knielen in aanbidding voor Jezus. Helemaal links zit Jozef gehurkt of geknield in een kostbare rode mantel, gevoerd met bond, de handen gevouwen. Ook de kleine engelen aanbidden de hulpeloze kleineJezus.

De compositie is levendig, en door het sterke licht-donker-contrast ook dynamisch, maar toch in evenwicht. De figuur van Maria is het beeldcentrum met de andere figuren in een cirkel rond haar geplaatst, op respectvolle afstand. Maria en Jozef hebben geen stralenkrans om het hoofd. Het naakte Christuskind mischien wel, maar dat is niet te zien op de afbeelding. Het kind ligt op een stroobedje op de grond. Dat was al ruim een eeuw gebruikelijk voor prenten en schilderijen met dit onderwerp.

Op de voorgrond staan kleine engelen links en rechts. Tussen hen in ligt een bundel graan en staan twee vazen met veldbloemen en klaver (?). Dat zijn symbolen. De bundel graan verwijst naar Johannes 6:35 waar staat: 'En Jezus zei tegen hen: Ik ben het Brood des levens; wie tot Mij komt, zal beslist geen honger hebben, en wie in Mij gelooft, zal nooit meer dorst hebben.'

De scene in de voorgrond illustreert Lukas 12:27-28 (novum): Zie de lelien des velds, hoe zij groeien; zij werken niet, en spinnen niet; en Ik zeg u: ook Salomo in al zijn heerlijkheid was niet bekleed als een van deze. Indien nu God het gewas dat heden op het veld is, en morgen verbrand word, alzo bekleedt, hoeveel meer u, gij kleingelovigen!

Zo zijn de engelen links gekleed als monniken die hun leven wijden aan gebed in plaats van te werken, en rechts zijn zij gekleed in gouden gewaden. Zij vormen samen een aparte scene ter eer en glorie van de monniken die bidden voor het zieleheil van zieken en stervenden - en verder geen hand uitsteken.

Bij dit paneel horen nog twee zijluiken met afbeeldingen van leden van de Portinari familie en hun heiligen tegen een doorgaande achtergrond. Voor meer info zie https://hmn.wiki/nl/Portinari_Altarpiece

[Beleepok]

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dit commentaar op het altaarstuk van Hugo van der Goes in wikipedia engels (vertaling Google) legt de nadruk op de betekenis van Jezus' dood volgens de leer van de eucharistie.

Jezus is dood, maar ik leef.

[harriechristus]

Atomen bestaan uit ruimteschepen.

En in de toekomst gaan wij ook zelf het heelal volbouwen tot een ruimtevaartcultuur tot macro-atomen, macro-leven en de macroreus.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Atomen bestaan uit ruimteschepen.

En in de toekomst gaan wij ook zelf het heelal volbouwen tot een ruimtevaartcultuur tot macro-atomen, macro-leven en de macroreus.

Spam

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Spam

Het grootste icoon aller tijden.

Spam is het eindeloos geleuter over het christendom met zijn sentimentele plaatjes.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Beleepok

Geen aangenaam prentje. Vier ruiters op een slachtverld, de laatste ruiter met weegschaal. Er boven op de wolken en onder een regenboog zijn er een lam dat in de hals is gesneden en een opengeslagen boek. De schilder heeft iets te vertellen. Maar wat? Het lijkt mij vrij recent, tenminste van ruim na de belle époque.

Het zijn de vier ruiters uit de visioenen van Johannes. Wel erg primitief voor onze tijd. Geen tanks, vliegtuigen en raketten. Katholieken hebben er weinig aandacht aan geschonken. Of vergis ik mij? Wie is de schilder, de opdrachtgever en wat is de bestemming?

Een toelichting van Wikipedia:
In een visioen van de hemelse troonzaal (Openbaring 4–5) kreeg Johannes een boek te zien met zeven zegels die door niemand in de hemel of op aarde konden worden geopend, alleen door het Lam van God. De uitdrukking lam (??????) in Openbaring duidt Jezus Christus aan. In Openbaring 6 begon het Lam de zegels te verbreken.

Na het openen van ieder van de eerste vier zegels, riep een van de vier wezens in de hemelse troonzaal "Kom!" en verscheen daarna telkens een van de vier ruiters van de Apocalyps. Hun paarden hadden een kleur die bij de ruiter hoort. Met het openen van het eerste zegel kwam een wit paard met op zijn rug iemand met een zegekrans die optrok als een overwinnaar. Na het openen van het tweede zegel, verscheen een vuurrood paard. De ruiter op dit paard kreeg de opdracht de vrede van de aarde te verdrijven. Na het openen van het derde zegel verscheen een zwart paard. De ruiter van dit paard had een weegschaal in zijn hand. Na het openen van het vierde zegel verscheen een vaalgeel paard. De ruiter van dit paard heette Dood en Dodenrijk vergezelde hem. Ze kregen toestemming op een vierde deel van de aarde dood en verderf te zaaien, door middel van het zwaard, hongersnood, dodelijke ziekten en wilde dieren. Zie verder https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Vier...n_de_Apocalyps

[Piero]

Een link voor meer informatie over de vier ruiters op het schhilderij van de vorige post.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Four...ypse_(painting)

De schilder is: Russian artist Viktor Vasnetsov.
Het werk is te dateren 1887, dus toch in de Belle Époque.
Viktor leerde als kind al het schilderen van iconen. En als jonge man zowat alle andere onderwerpen en technieken. Hij beschilderde grote oppervlakken van de wanden van de kathedraal van Kiev.

De Ruiters van de Apocalyps is ca 1 m2 groot. Opdracht en oorspronkelijke bestemming onbekend. Zie verder Google afbeeldingen.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Vervolg.
De compositie met een horizontaal-verticaal-ordening is statisch. Toch zijn verschillende acties gaande, maar niet nadrukkelijk. Jezus strekt zijn armpjes uit, Maria aanbidt haar kind, de engelen ondersreunen dat met muciceren, een herder praat met gebaren tot Jozef die als een jonge vent een bloot been op het andere kruist, en op het dak van de stal zit een (kwetterende?) ekster. De compositie is daardoor ongewoon complex. ....

De verbeelding van het geboorteverhaal bij Hugo van der Goes is niet minder ingewikkeld als die van Piero. Maar heel anders en met andere accenten. Dat roept de vraag op wat nu eigenlijk de essentie is van dat vedhaal. Daarvoor moeten we niet bij de kerk zijn.

Als Jezus geboren is als mens, dan en niet als goddelijk wezen, dan kon hij niet meteen spreken, en hij kende geen enkele taal. Hij was ook niet wijzer dan Jozef of Maria, hij had primair behoefte aan moedermelk en slaap.

"Het kind groeide op en werd krachtig, en het werd vervuld met wijsheid, en de genade Gods was op Hem. NBG51: NBG-vertaling 1951. Deel. Lucas 2 lezen · De Bijbel...

Lucas vertelt niet over de kindermoord door Herodes x en Flavius Jesephus ook niet. Dus ook niet over een vlucht naar Egypte. Maar alla.

Jezus als deel van de drieëenheid was dus in de kinderjaren van de Jezus-God. Hoe ging dat dan met Adam en daarna Eva. Adam kende geen taal, had bij zijn schepping geen taal en geen kennis en kon dus niet praten. Toch sprak God tot hem en hij gaf hem de opdracht om landbouwer te worden en één verbod: om een bepaalde vrucht te eten. Geen van beide verhalen, over Jezus geboirte en Adams schepping is redelijk.

Aristoteles begreep dat wel. Hij schreef dat de mens een redelijk wezen is dankzij de spraak. Dat betekent dat de mens kennis verwerft via de zintuigen. Onze kennis bestaat uit geluiden en beelden en smaak en reuk en wat met de tastzin wordt waargenomen. Jezus heeft ook via de zintuigen wijsheid geleerd. Daaruit volgt dat "het geestelijke" van de nens ondergeschikt is en later komt dan het stoffelijke. Onze kennis en vaardigheden worden ook in de materie van het brein opgeslagen en verwerkt. Op Piero's schilderij heeft de pasgeworpen Jezus de armpjes uitgestrekt naar zijn moeder en zijn oogjes zijn open. Dat is onrealistisch. Maar het betekent dat de Jezusgod afhankelijkheid is van Maria. Serieus en absurd.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De verbeelding van het geboorteverhaal bij Hugo van der Goes is niet minder ingewikkeld als die van Piero. Maar heel anders en met andere accenten. Dat roept de vraag op wat nu eigenlijk de essentie is van dat vedhaal. Daarvoor moeten we niet bij de kerk zijn.
............................. Op Piero's schilderij heeft de pasgeworpen Jezus de armpjes uitgestrekt naar zijn moeder en zijn oogjes zijn open. Dat is onrealistisch. Maar het betekent dat de Jezusgod afhankelijk.... is van Maria. Serieus en absurd.

De vorige post is een terzijde, want past niet in het kader van iconografie. Ik schreef het voor de vuist weg ook naar aanleiding van de discussies over schepping en filosofie.

Jezus ligt dus als hulpeloze baby op de grond, hij wordt aanbeden inplaats van gekoesterd. Dat is ongewoon en dus lastig om geloofwaardig te verbeelden. Daarom wordt de scene wellicht bij Hugo van der Goes en Piero della Francesca en vele schilders tijdgenoten opgetuigd met extra figuren en/ of een indrukwekkende achtergrond. Piero heeft links een vallei geschilderd met meanderende rivier waarop de natuur weerspiegelt. Hij had dat al eens gedaan in zijn schilderij met de doop van christus, maar hier is het nog veel ingewikkelder en minituristisch gedaan. Ook de stad rechts in de achtergrond, waar voor de hoogzwangere Maria 'geen plaats was in de herberg', is mooi verbeeld.

De vijf engelen, twee met een luit, één met een viool en twee zangers zijn goed op hun voeten gezet. Ze hebben brede koppen en staan in de klassieke contraposto, net als de marmeren David van Michelangelo in Florence, met een standbeen en speelbeen. Ze zijn een kop kleiner dan Maria als die zou opstaan. Daarom is het jammer dat hun hoofden een-achtste van hun lichaamslengte hoog zijn, de ideale verhouding voor een volwassen man. Ze lijken nu op lange en te fijngebouwde tieners. De plooi in de jurk op het bovenbeen van de engel rechts is onlogisch, valt op en stoort. Hun kleding, wit en twee tonen blauw, naast het blauw van de jurk van Maria, is onnadrukkelijk. Maar bij elkaar harmonieert het niet en contrasteert het niet. Jammer Piero.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Aristoteles begreep dat wel. Hij schreef dat de mens een redelijk wezen is dankzij de spraak.

Fout dus, het is dank zij de Geest dat de mens spreken kan.

Dat de mens spreken kan wil nog helemaal niet zeggen dat hij redelijk is.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De vorige post is een terzijde, want past niet in het kader van iconografie. Ik schreef het voor de vuist weg ook naar aanleiding van de discussies over schepping en filosofie.

Jezus ligt dus als hulpeloze baby op de grond, hij wordt aanbeden inplaats van gekoesterd. Dat is ongewoon en dus lastig om geloofwaardig te verbeelden. Daarom wordt de scene wellicht bij Hugo van der Goes en Piero della Francesca en vele schilders tijdgenoten opgetuigd met extra figuren en/ of een indrukwekkende achtergrond. Piero heeft links een vallei geschilderd met meanderende rivier waarop de natuur weerspiegelt. Hij had dat al eens gedaan in zijn schilderij met de doop van christus, maar hier is het nog veel ingewikkelder en minituristisch gedaan. Ook de stad rechts in de achtergrond, waar voor de hoogzwangere Maria 'geen plaats was in de herberg', is mooi verbeeld.

De vijf engelen, twee met een luit, één met een viool en twee zangers zijn goed op hun voeten gezet. Ze hebben brede koppen en staan in de klassieke contraposto, net als de marmeren David van Michelangelo in Florence, met een standbeen en speelbeen. Ze zijn een kop kleiner dan Maria als die zou opstaan. Daarom is het jammer dat hun hoofden een-achtste van hun lichaamslengte hoog zijn, de ideale verhouding voor een volwassen man. Ze lijken nu op lange en te fijngebouwde tieners. De plooi in de jurk op het bovenbeen van de engel rechts is onlogisch, valt op en stoort. Hun kleding, wit en twee tonen blauw, naast het blauw van de jurk van Maria, is onnadrukkelijk. Maar bij elkaar harmonieert het niet en contrasteert het niet. Jammer Piero.

Nog meer poppenkast.
De sprookjes van Moeder de Gans.
Parabels, mythe en fantasie.
Het volk kan er maar geen genoeg van krijgen.

[harriechristus]

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

...
Aristoteles begreep dat wel. Hij schreef dat de mens een redelijk wezen is dankzij de spraak. Dat betekent dat de mens kennis verwerft via de zintuigen. Onze kennis bestaat uit geluiden en beelden en smaak en reuk en wat met de tastzin wordt waargenomen. Jezus heeft ook via de zintuigen wijsheid geleerd. Daaruit volgt dat "het geestelijke" van de nens ondergeschikt is en later komt dan het stoffelijke. Onze kennis en vaardigheden worden ook in de materie van het brein opgeslagen en verwerkt.

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Fout dus, het is dank zij de Geest dat de mens spreken kan.

Dat de mens spreken kan wil nog helemaal niet zeggen dat hij redelijk is.

Fout dus? Je ontkent dat Aristoteles de rede afhankelijk stelde van spraak ofwel taal? Het bestaan van de geest is nooit aangetoond. Alle redelijke wezens kunnen spreken. Wezens die niet kunnen spreken leven instinctief.

Een toelichting (citaat):

1.3 Aristoteles (384-322)
1.3.1 Verschillende invalshoeken
Evenmin als Plato kunnen wij Aristoteles als taalkundige beschouwen, evenzeer als Plato moeten wij hem echter als een van de grondleggers van de westerse taalkunde zien. Met Aristoteles, die twintig jaar lang leerling van Plato is geweest, ontwikkelt zich de logische invalshoek in de taalbeschouwing. Hij denkt op den duur ten aanzien van de taal niet meer transcendent als Plato, vanuit ideeën, maar neemt een zuiver conventiestandpunt in. Een klank is volgens hem pas woord als het een afgesproken teken is geworden en dus ‘betekenis’ heeft gekregen: geen nabootsing meer van de werkelijkheid, geen klanksymboliek. Aristoteles ziet woorden als een overeenkomst. Daarmee neemt de ontmetafysering en verzakelijking van het denken een aanvang.19 Hij houdt zich bovendien niet meer zoals Plato bezig met het particuliere woord, maar met de woordenverbindende bewering (logos).

19. Beide stromingen blijven eeuwen tegenover elkaar bestaan. Zie daarover bijvoorbeeld Andreas Burnier, ‘Veranderingen in het mensbeeld’ in De zwembadmentaliteit, Amsterdam 1979, 76-96.

https://www.dbnl.org/tekst/ruij004le..._0005.php#025T

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Fout dus? Je ontkent dat Aristoteles de rede afhankelijk stelde van spraak ofwel taal?

Uiteraard heeft de mens spraak nodig, maar de rede is afhankelijk van de logica.
De taal is niet de essentie waar het om gaat.
En het is omgekeerd dat de rede de taal heeft geschapen om van zichzelf bewust te worden.

Het bestaan van de geest is nooit aangetoond.

Zeker wel: want het is de denkende persoon die de mens zelf is.
Heel gemakkelijk dus.
Staat zelfs in het woordenboek.
En ook Descartes heeft het al gezegd: "Ik denk, dus ik ben!"

Alle redelijke wezens kunnen spreken. Wezens die niet kunnen spreken leven instinctief.

Maar niet alle mensen die kunnen spreken zijn ook redelijk.
De meeste spreken een hoop flauwekul.

Een toelichting (citaat):

1.3 Aristoteles (384-322)
1.3.1 Verschillende invalshoeken
Evenmin als Plato kunnen wij Aristoteles als taalkundige beschouwen, evenzeer als Plato moeten wij hem echter als een van de grondleggers van de westerse taalkunde zien.

Dat is dan tegenstrijdig.

Met Aristoteles, die twintig jaar lang leerling van Plato is geweest, ontwikkelt zich de logische invalshoek in de taalbeschouwing.

Terwijl zij de taal niet hebben beschouwd?
Hoogst eigenaardig...

Hij denkt op den duur ten aanzien van de taal niet meer transcendent als Plato, vanuit ideeën, maar neemt een zuiver conventiestandpunt in. Een klank is volgens hem pas woord als het een afgesproken teken is geworden en dus ‘betekenis’ heeft gekregen: geen nabootsing meer van de werkelijkheid, geen klanksymboliek.

De taal is uiteraard klank met een betekenis en die betekenis zijn de ideeën.
En het zijn de ideeën die de ware werkelijkheid zijn, maar Aristoteles maakt daar de vormen van, maar ook als innerlijke vormen in de eerste plaats, dus als innerlijke voorstellingen, waarvan de uiterlijke vormen de gestalten zijn.
Maar voor zover het over de wiskunde gaat, de vormen van de meetkunde met name, denkt Plato hetzelfde als Aristoteles.
Maar Plato denkt bovendien het abstracte denken zelf, wat in Phaedo staat geschreven.
In die zin is Plato beter.

Aristoteles ziet woorden als een overeenkomst.

Niet de woorden zijn een overeenkomst, maar de algemene betekenis van de woorden.
Maar de woorden zelf vormen een eenheid in de taal om tezamen een concrete betekenis weer te geven.

Daarmee neemt de ontmetafysering en verzakelijking van het denken een aanvang.19 Hij houdt zich bovendien niet meer zoals Plato bezig met het particuliere woord, maar met de woordenverbindende bewering (logos).

Ook Plato spreekt in zinnen en niet alleen in particuliere woorden.

19. Beide stromingen blijven eeuwen tegenover elkaar bestaan. Zie daarover bijvoorbeeld Andreas Burnier, ‘Veranderingen in het mensbeeld’ in De zwembadmentaliteit, Amsterdam 1979, 76-96.

https://www.dbnl.org/tekst/ruij004le..._0005.php#025T

De waarheid is de eenheid van allebei.
Aristoteles heeft echter ook een logica geschreven en heeft zich veel met de natuurkunde bemoeid.
Maar ook heeft hij een godsbegrip in zijn metafysica als de geest die zichzelf denkt: het denken van het denken.

Maar dit is alles oude koek: Hegel is veel beter en nog beter is mijn atoomtheorie.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Uiteraard heeft de mens spraak nodig, maar de rede is afhankelijk van de logica.
De taal is niet de essentie waar het om gaat.
En het is omgekeerd dat de rede de taal heeft geschapen om van zichzelf bewust te worden. ...

In mijn beleving zijn rede en logica met elkaar verweven. En dankzij de taal kunnen we over dit onderwerp redeneren, ook in ons denken. Althans, ik denk met woorden. Schaken is een denksport. Ik doe dat vrijwel zonder woorden, en tennissen ook.

Of taal de essentie is waar het om gaat hangt af van het doel dat je stelt. Als het doel is om een begrip helder te krijgen dan gaat dat alleen via begrip van de taal een éénduidige betekenissen. Dus de ontwikkeling van taal maakt de ontwikkeling van ideeën mogelijk.

Je verdedigt je mening verder logisch en duidelijk. Ik ga er verder niet op in.

Wat betekent dit voor ons onderwerp? Naar mijn mening betekent dit dat de kleine Jezus die daar op de grond ligt nog geen woorden kende en dus geen taal sprak. Had hij dan wel ideeën? Wist hij dat hij een eeuwig bestaan had in de hemel en dat hij negen maanden in de buik van Maria had doorgebracht? En dat hij een deel was van de drieëenheid? Had hij ideeën en begrippen die hij niet in taal kon overdenken en communiceren? Kon hij verstaan wat de engelen zongen. En dacht hij "och hemel engeltjes, stop toch met die flauwe kul". Ik ben god en geen klein kind!" Tenslotte, kinderen worden in de hele wereld geboren. Als ze ideeën krijgen en ontwikkelen doen ze dat dan in een universele "taal" zonder woorden? Plakken ze die woorden er na 12 of 24 maanden op?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

In mijn beleving zijn rede en logica met elkaar verweven. En dankzij de taal kunnen we over dit onderwerp redeneren, ook in ons denken. Althans, ik denk met woorden. Schaken is een denksport. Ik doe dat vrijwel zonder woorden, en tennissen ook.

Het is de logica (en de rede dus) die ons lichaam en onze spraak hebben gegeven (middels de microgoden), zodat wij kunnen spreken en denken.
Ook redelijk denken zodat wij van de logica bewust kunnen worden die ons heeft geschapen.
Maar de spraak is daarvoor slechts een middel, niet de grondslag.

Of taal de essentie is waar het om gaat hangt af van het doel dat je stelt. Als het doel is om een begrip helder te krijgen dan gaat dat alleen via begrip van de taal een éénduidige betekenissen. Dus de ontwikkeling van taal maakt de ontwikkeling van ideeën mogelijk.

De ontwikkeling van ideeën zit in de logica daarvan, en de spraak is daarvoor slechts een middel.
Bovendien bestaan er in de taal geen eenduidige betekenissen.
De meeste woorden, zeker in de filosofie hebben meerdere betekenissen.

Je verdedigt je mening verder logisch en duidelijk. Ik ga er verder niet op in.

Je valt me overigens wel aan, blijkbaar heb je het nog niet begrepen.

Wat betekent dit voor ons onderwerp? Naar mijn mening betekent dit dat de kleine Jezus die daar op de grond ligt nog geen woorden kende en dus geen taal sprak. Had hij dan wel ideeën? Wist hij dat hij een eeuwig bestaan had in de hemel en dat hij negen maanden in de buik van Maria had doorgebracht? En dat hij een deel was van de drieëenheid? Had hij ideeën en begrippen die hij niet in taal kon overdenken en communiceren? Kon hij verstaan wat de engelen zongen. En dacht hij "och hemel engeltjes, stop toch met die flauwe kul". Ik ben god en geen klein kind!" Tenslotte, kinderen worden in de hele wereld geboren. Als ze ideeën krijgen en ontwikkelen doen ze dat dan in een universele "taal" zonder woorden? Plakken ze die woorden er na 12 of 24 maanden op?

Leuk, maar dit is alles fantasie.

Normaal kan een baby niet denken, maar Jezus natuurlijk wel.
Die had al hele gesprekken met GOD zijn moeders buik...

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

...
Bovendien bestaan er in de taal geen eenduidige betekenissen.
De meeste woorden, zeker in de filosofie hebben meerdere betekenissen.

Je valt me overigens wel aan, blijkbaar heb je het nog niet begrepen.[1]

Leuk, maar dit is alles fantasie.

Normaal kan een baby niet denken, maar Jezus natuurlijk wel.
Die had al hele gesprekken met GOD zijn moeders buik...[2]

1. Inderdaad sommige woorden zijn niet eenduidig. Maar de meeste woorden zijn dat wel, ook als ze een categorie of soort en iets globaal aanduiden. Maar om een begrip eenduidig te maken moeten we een zin begruiken met onderwerp en werkwoord, enzovoort.

2. Dat Jezus in de buik van Maria al gesprekken met God had is, neem ik aan, een grapje.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

1. Inderdaad sommige woorden zijn niet eenduidig. Maar de meeste woorden zijn dat wel, ook als ze een categorie of soort en iets globaal aanduiden. Maar om een begrip eenduidig te maken moeten we een zin begruiken met onderwerp en werkwoord, enzovoort.

De betekenis van een woord wordt duidelijk in de totale context.
Ook in de filosofie en theologie.
Hoewel dat laatste veronderstelt een filosofie of theologie goed te begrijpen en er bovendien nergens tegenspraak mag zijn, en daar mankeert het nog wel eens aan.

2. Dat Jezus in de buik van Maria al gesprekken met God had is, neem ik aan, een grapje.

Het hele verhaal van Jezus is een grap, dus dat kan er dan ook nog wel bij.