Bloemlezing uit de werken van Hegel.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Leuk hè, zo met jezelf in discussie over de onzin van Hegel en jouw gebrekkige vertaling.

Als jij geen antwoord weet, dan moet ik wel alleen met mijzelf discussiëren.

Overigens doe jij dat zelf ook, dus het is de ketel die de pot verwijt dat hij zwart ziet.

[harriechristus]

In den Instanzen, die gegen den in Rede stehenden Satz gemacht werden, erscheint etwas als nicht gleichgültig, ob es sei oder nicht sei, nicht um des Seins oder Nichtseins willen, sondern seines Inhalts willen, der es mit anderem zusammenhängt.
Wenn ein bestimmter Inhalt, irgendein bestimmtes Dasein vorausgesetzt wird, so ist dies Dasein, weil es bestimmtes ist, in mannigfaltiger Beziehung auf anderen Inhalt; es ist für dasselbe nicht gleichgültig, ob ein gewisser anderer Inhalt, mit dem es in Beziehung steht, ist oder nicht ist; denn nur durch solche Beziehung ist es wesentlich das, was es ist.

Google vertaling.

In de gevallen die tegen de stelling in kwestie worden aangevoerd, lijkt iets niet onverschillig of het wel of niet is, niet omwille van het zijn of niet-zijn, maar omwille van de inhoud ervan, die het met iets anders verbindt.
Als een bepaalde inhoud, een bepaald bestaan, wordt voorondersteld, dan staat dit bestaan, omdat het zeker is, in veelvoudige relatie tot andere inhoud; Het maakt daarbij niet onverschillig uit of een bepaalde andere inhoud waarmee het verband houdt wel of niet aanwezig is; want alleen door zo'n relatie is het in essentie wat het is.

Elk ding heeft vele eigenschappen en daarmede ook vele realties met andere dingen, waarvan dan het zogenaamde "niet-zijn" alleen de negatie is.
Of andersom dat de eigenschappen van het eerste ding niet zouden zijn en de andere wel.
Het gaat hier niet meer om zijn en niet-zijn, maar om een bepaald concreet zijn met vele eigenschappen in een relatie met andere eigenschappen van andere dingen in positief en negatief.
Bijvoorbeeld de ene mens heeft bezit en de andere mens heeft schuld.
Dan is de schuld hier inderdaad wel een niet-zijn, een niet bestaan als gebrek aan geld.
Maar als het gaat om de aantrekkingskracht en de afstootkracht dan is de tweede de negatie van de eerste en niet een niet-zijn.
Maar de dood is weer wel een niet-zijn van het leven.
Maar als lijk is het de negatie van een levend lichaam.

[harriechristus]

Dasselbe ist der Fall in dem Vorstellen (indem wir das Nichtsein in dem bestimmteren Sinne des Vorstellens gegen die Wirklichkeit nehmen), in dessen Zusammenhange das Sein oder die Abwesenheit eines Inhalts, der als bestimmt mit anderem in Beziehung vorgestellt wird, nicht gleichgültig ist.

Google vertaling met enige correctie:

Hetzelfde is het geval bij het verbeelden (zoals we het niet-zijn in de meer bepaalde zin van het verbeelden opvatten tegen de werkelijkheid), in de context waarvan het zijn of de afwezigheid van een inhoud die als bepaald wordt gepresenteerd in relatie tot iets anders voorgesteld wordt, niet onverschillig is.

Ik weet niet precies wat Hegel hier bedoelt.

Maar voor het voorstellen op zich maakt het niks uit of het is of niet is, want als ik zeg dat het niet is, is daarmede toch de inhoud toegegeven, dus is.
Iets anders is of mijn voorstelling al of niet bestaat.
Stel ik mij een olifant voor met 6 poten, dan IS die voorstelling, maar bestaat niet in de uiterlijke werkelijkheid.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Maar voor het voorstellen op zich maakt het niks uit of het is of niet is, want als ik zeg dat het niet is, is daarmede toch de inhoud toegegeven, dus is.
Iets anders is of mijn voorstelling al of niet bestaat.

*Iets anders is of een voorstelling waar is, ongeacht of het uiterlijk bestaat ja of nee.
Bijvoorbeeld een ware voorstelling van God of een droom met een diepe betekenis.
En dan de kunst of die al of niet waar is.
Niet alleen de schoonheid daarvan of de fantasie, maar ook de waarheid.
Dit is een veel moeilijker probleem dan het uiterlijke bestaan.
Hoewel ook daar de mens zich in kan vergissen.

[harriechristus]

Diese Betrachtung enthält dasselbe, was ein Hauptmoment in der Kantischen Kritik des ontologischen Beweises vom Dasein Gottes ausmacht, auf welche jedoch hier nur in betreff des in ihr vorkommenden Unterschieds von Sein und Nichts überhaupt und von bestimmtem Sein oder Nichtsein Rücksicht genommen wird.

Google vertaling.

Deze overweging omvat hetzelfde dat een belangrijk moment vormt in de Kantiaanse kritiek op het ontologische bewijs van Gods bestaan, waarmee hier echter alleen rekening wordt gehouden met betrekking tot het verschil dat daarin optreedt tussen het zijn en het niets in het algemeen en tussen het zijn en het niets in het algemeen. bepaald zijn of niet-zijn.

God is niet het abstracte zijn en niets, noch het bepaalde zijn en niets, maar het absolute zijn en niets.

[harriechristus]

– Bekanntlich wurde in jenem sogenannten Beweise der Begriff eines Wesens vorausgesetzt, dem alle Realitäten zukommen, somit auch die Existenz, die gleichfalls als eine der Realitäten angenommen wurde.
Die Kantische Kritik hielt sich vornehmlich daran, daß die Existenz oder das Sein (was hier für gleichbedeutend gilt) keine Eigenschaft oder kein reales Prädikat sei, d.h. nicht ein Begriff von etwas, was zu dem Begriffe eines Dinges hinzukommen könne.

Zoals bekend werd in dat zogenaamde bewijs het concept van een wezen waartoe alle realiteiten behoren, en dus ook het bestaan, waarvan ook werd aangenomen dat het een van de realiteiten was, voorondersteld.
De Kantiaanse kritiek hield vooral vol dat het bestaan ??of het zijn (wat hier als synoniem wordt beschouwd) geen eigenschap of een reëel predicaat is, dat wil zeggen geen concept van iets dat aan het concept van een ding kan worden toegevoegd.

Daarin heeft Kant gelijk dat het begrip van iets noch niet het bestaan is.
Het begrip is het innerlijke en het bestaan het uiterlijke.
Zo kan iets dus Zijn (dus als begrip of idee), maar tevens ook Niet-Zijn, dus als iets dat niet uiterlijk bestaat.

[harriechristus]

– Kant will damit sagen, daß Sein keine Inhaltsbestimmung sei. Also enthalte, fährt er fort, das Mögliche nicht mehr als das Wirkliche; hundert wirkliche Taler enthalten nicht das mindeste mehr als hundert mögliche; – nämlich jene haben keine andere Inhaltsbestimmung als diese.

Kant wil zeggen dat het zijn geen inhoudsbepaling is. Dus, zo vervolgt hij, omvat het mogelijke niet meer dan het feitelijke; Honderd echte daalders bevatten niet minstens meer dan honderd mogelijke daalders; – deze hebben namelijk geen andere definitie van inhoud dan deze.

Daarin heeft Kant gelijk: de inhoud is het zelfde, alleen mogelijkheid en feitelijkheid zijn verschillend.
Alleen is God niet alleen maar een mogelijkheid, maar ook een noodzakelijkheid ook te bestaan.
Anders zou Hij onvolmaakt wezen.
Dit is reeds door Anselmus van Canterbury gedacht.

[harriechristus]

Für diesen als isoliert betrachteten Inhalt ist es in der Tat gleichgültig, zu sein oder nicht zu sein; es liegt in ihm kein Unterschied des Seins oder Nichtseins, dieser Unterschied berührt ihn überhaupt gar nicht; die hundert Taler werden nicht weniger, wenn sie nicht sind, und nicht mehr, wenn sie sind.
Ein Unterschied muß erst anderswoher kommen. – »Aber«, erinnert Kant, »in meinem Vermögenszustande ist mehr bei hundert wirklichen Talern als bei dem bloßen Begriff derselben (d. i. ihrer Möglichkeit).
Denn der Gegenstand ist bei der Wirklichkeit nicht bloß in meinem Begriff analytisch enthalten, sondern kommt zu meinem Begriffe (der eine Bestimmung meines Zustandes ist) synthetisch hinzu, ohne daß durch dieses Sein außer meinem Begriffe diese gedachten hundert Taler selbst im mindesten vermehrt werden.«

Google vertaling met enige correctie.

Voor deze inhoud, die als geïsoleerd wordt beschouwd, maakt het in feite niets uit te zijn of niet te zijn (Ik: dat wil zeggen: de bestaan of niet te bestaan);
Er is bij hem geen verschil tussen zijn of niet-zijn, dit verschil heeft geen enkele invloed op hem;
De honderd daalders worden niet minder als ze dat niet zijn, en niet meer als ze dat wel zijn.
Een verschil moet eerst ergens anders vandaan komen. – ‘Maar’, herinnert Kant ons eraan, ‘mijn financiële toestand heeft met honderd werkelijke daalders meer te betekenen dan alleen al het concept ervan (dat wil zeggen hun mogelijkheid).
Want in werkelijkheid is het object niet alleen analytisch vervat in mijn concept, maar synthetisch toegevoegd aan mijn concept (wat een bepaling is van mijn toestand), zonder dat deze denkbeeldige honderd daalders zelf ook maar in het minst worden vergroot doordat dit buiten mijn concept valt.

Nu, dat was al eerder gezegd.

[harriechristus]

Es werden hier zweierlei Zustände, um bei den Kantischen Ausdrücken, die nicht ohne verworrene Schwerfälligkeit sind, zu bleiben, vorausgesetzt: der eine, welchen Kant den Begriff nennt, darunter die Vorstellung zu verstehen ist, und ein anderer, der Vermögenszustand.
Für den einen wie für den anderen, das Vermögen wie das Vorstellen, sind hundert Taler eine Inhaltsbestimmung, oder sie kommen zu einem solchen, wie Kant sich ausdrückt, synthetisch hinzu; ich als Besitzer von hundert Talern oder als Nichtbesitzer derselben, oder auch ich als mir hundert Taler vorstellend oder sie nicht vorstellend, ist allerdings ein verschiedener Inhalt.

Google vertaling:

Om bij Kants uitspraken te blijven, die niet zonder verwarde logheid zijn, worden hier twee soorten toestanden aangenomen: de ene, die Kant het concept noemt, waarmee het idee begrepen moet worden, en de andere, de toestand van de rijkdom.
Zowel voor de een als voor de ander, zowel voor het vermogen als voor de verbeelding, zijn honderd daalders een inhoudsbepaling, of, zoals Kant het stelt, ze worden er synthetisch aan toegevoegd; Ik als eigenaar van honderd daalders of als niet-eigenaar ervan, of ik stel me honderd daalders voor of verbeeld ze niet, dat is natuurlijk een andere inhoud.

Hegel maakt er een lang verhaal van, terwijl het heel duidelijk is waarom het gaat: het verschil tussen de voorstelling en de realiteit.
Maar we ploegen er ons wel doorheen.

[harriechristus]

Allgemeiner gefaßt: Die Abstraktionen von Sein und Nichts hören beide auf, Abstraktionen zu sein, indem sie einen bestimmten Inhalt erhalten; Sein ist dann Realität, das bestimmte Sein von 100 Talern, das Nichts Negation, das bestimmte Nichtsein von denselben. Diese Inhaltsbestimmung selbst, die hundert Taler, auch abstrakt für sich gefaßt, ist in dem einen unverändert dasselbe, was in dem anderen.

Meer in het algemeen: de abstracties van het zijn en het niets zijn beide niet langer abstracties, omdat ze een bepaalde inhoud krijgen; Het zijn is dan de werkelijkheid, het bepaalde zijn van honderd daalders, de ontkenning van het niets, het bepaalde niet-zijn ervan. Deze bepaling van de inhoud zelf, de honderd daalders, zelfs op zichzelf abstract begrepen, is zowel in het een als in het ander onveranderd.

Nu hangt het er ook maar vanaf wat je onder zijn verstaat, is het zijn het begrip en het bestaan het niets, of andersom?
Hier blijkt het zijn de werkelijkheid te zijn als uiterlijk bestaan.

[harriechristus]

Indem aber ferner das Sein als Vermögenszustand genommen wird, treten die hundert Taler in Beziehung zu einem Zustand, und für diesen ist solche Bestimmtheit, die sie sind, nicht gleichgültig; ihr Sein oder Nichtsein ist nur Veränderung; sie sind in die Sphäre des Daseins versetzt.

Maar bovendien, omdat het zijn wordt opgevat als een staat van rijkdom, komen de honderd daalders in relatie tot een staat, en daarom is de vastberadenheid die ze zijn niet onverschillig; hun zijn of niet-zijn is slechts verandering; ze worden in de sfeer van het bestaan ??geplaatst.

Maar het gaat ook niet om hetzelfde te zijn, maar om de eenheid, dat wil zeggen dat zij ook verschillend zijn.
En het bovendien zo kan zijn dat de innerlijke voorstelling van 100 daalders bij de goden in de hemel wel eens meer, dat wil zeggen: veel hoger zijn dan de werkelijke daalders die slechts even bestaan en slechts uiterlijke schijn zijn.
Terwijl de voorgestelde daalders in de hemel het eeuwige leven genieten sinds Kant ze daar heeft ontdekt.

[harriechristus]

Wenn daher gegen die Einheit des Seins und Nichts urgiert wird, es sei doch nicht gleichgültig, ob dies und jenes (die 100 Taler) sei oder nicht sei, so ist es eine Täuschung, daß wir den Unterschied bloß aufs Sein und Nichtsein hinausschieben, ob ich die hundert Taler habe oder nicht habe,....

Als daarom tegen de eenheid van het zijn en het niets wordt betoogd dat het niet onverschillig is of dit en dat (de 100 daalders) wel of niet is, dan is het een misleiding dat we het verschil tussen het zijn en het niet-zijn alleen maar uitstellen. Ik heb of heb de honderd daalders niet...

Het maakt helemaal niks uit of het nu om het abstracte zijn en niets gaat, of om het bestaan of niet bestaan van die bijzondere honderd daalders of om het bezit daarvan als hebben, dus de relatie ten opzichte van de kapitalist.
Steeds weer is er een eenheid van dezelfde inhoud (de honderd daalders) met daarbij ook het verschil van zijn en niet zijn (het innerlijk begrip), of het bestaan in wel of niet bestaan of het hebben in het al dan wel of niet hebben.
Waarbij het hebben alleen maar een verdere ontwikkeling is als synthese van zijn en bestaan = het hebben.

[harriechristus]

– eine Täuschung, die, wie gezeigt, auf der einseitigen Abstraktion beruht, welche das bestimmte Dasein, das in solchen Beispielen vor handen ist, wegläßt und bloß das Sein und Nichtsein festhält, wie sie umgekehrt das abstrakte Sein und Nichts, das aufgefaßt werden soll, in ein bestimmtes Sein und Nichts, in ein Dasein, verwandelt.

- een bedrog dat, zoals aangetoond, gebaseerd is op de eenzijdige abstractie die het bepaalde bestaan ??dat in dergelijke voorbeelden aanwezig is weglaat en slechts het zijn en het niet-zijn in stand houdt, zoals het omgekeerd het abstracte zijn en het niets in stand houdt dat moet worden bedacht. getransformeerd in een bepaald zijn en niets, in een bestaan.

Inderdaad passen zijn en niets en het bestaan niet bijelkaar.
Zijn en niets zijn de abstracte begrippen en het bestaan is een concrete ontwikkeling daarvan.

[harriechristus]

Erst das Dasein enthält den realen Unterschied von Sein und Nichts, nämlich ein Etwas und ein Anderes. – Dieser reale Unterschied schwebt der Vorstellung vor, statt des abstrakten Seins und reinen Nichts und ihrem nur gemeinten Unterschiede.

Alleen het bestaan ??bevat het werkelijke verschil tussen zijn en niets, namelijk iets en iets anders. – Dit echte verschil zit in de geest van de voorstelling, in plaats van het abstracte zijn en het pure niets en hun louter bedoelde verschil.

Als het iets en iets anders gaat als realiteit van het bezit, dan moet er ook sprake zijn van een werkelijk onderscheid, te beginnen met het al of niet bezitten van 100 daalders, en een eenheid is als verandering (het worden als eenheid van zijn en niets is hier de verandering) bijvoorbeeld dat men zijn daalders kwijt raakt als schuld en de ander het krijgt als een tegoed.
Het andere is dan de schuld.
Of bij het kopen zijn geld afstaat voor een product.
Het andere is dan het product.
Of dat het wordt gestolen, of verloren.
En men bij het lenen zijn geld weer terugkrijgt met rente.
Verder ontwikkeld komt men dan uit op het functioneren van de economie.
Maar dan functioneert het simpele gelijk zijn niet meer.
Andere termen moeten dan worden gebruikt, die toch op hetzelfde neer komen uit zijn en niets zijn gegroeid.
Dus toch zo dat uit het simpele begin toch de hele economie is gegroeid.
Zoals het ook zo is dat uit Niets alles tevoorschijn is gekomen tot God aan toe.
Hegel begint dan met het Zijn, ik met het Niets.

[harriechristus]

Wie Kant sich ausdrückt, so kommt ›durch die Existenz etwas in den Kontext der gesamten Erfahrung‹, ›wir bekommen dadurch einen Gegenstand der Wahrnehmung mehr, aber unser Begriff von dem Gegenstände wird dadurch nicht vermehrt‹. – Dies heißt, wie aus dem Erläuterten hervorgeht, so viel: durch die Existenz, wesentlich darum, weil Etwas bestimmte Existenz ist, ist es in dem Zusammenhang mit Anderem und unter anderem auch mit einem Wahrnehmenden.

Google vertaling:

Zoals Kant het stelt: 'door het bestaan ??komt iets in de context van de hele ervaring', 'we krijgen daardoor nog een object van waarneming, maar ons concept van het object wordt daardoor niet vergroot'. – Zoals blijkt uit wat is uitgelegd, betekent dit ongeveer dit: door het bestaan, in essentie omdat iets een bepaald bestaan ??is, staat het in verbinding met anderen en, onder andere, met een waarnemer.

Het concept (begrip of idee of voorstelling) wordt ook wel vergroot, want verandert van iets abstracts in ons bewustzijn van concreet onwikkeld in de uiterlijke realiteit.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Het concept (begrip of idee of voorstelling) wordt ook wel vergroot, want verandert van iets abstracts in ons bewustzijn van concreet onwikkeld in de uiterlijke realiteit.

En daarmee in verbinding met anderen en de waarnemer en daardoor tot een veel verdere ontwikkeling van alleen maar de verhouding van zijn en niets.

[harriechristus]

– Der Begriff der hundert Taler, sagt Kant, werde nicht durch das Wahrnehmen vermehrt. Der Begriff heißt hier die vorhin bemerkten isoliert vorgestellten hundert Taler. In dieser isolierten Weise sind sie zwar ein empirischer Inhalt, aber abgeschnitten, ohne Zusammenhang und Bestimmtheit gegen Anderes, die Form der Identität mit sich benimmt ihnen die Beziehung auf Anderes und macht sie gleichgültig, ob sie wahrgenommen seien oder nicht.

Het begrip van honderd daalders, zegt Kant, wordt niet vermeerderd door waaneming.
De term betekent hier de honderd daalders die afzonderlijk worden gepresenteerd, zoals eerder opgemerkt.
Op deze geïsoleerde manier zijn ze inderdaad een empirische* inhoud, maar afgesneden, zonder verbinding en bepaaldheid ten opzichte van de ander; de vorm van identiteit beneemt hun de relatie tot de ander en maakt hen onverschillig of ze worden waargenomen of niet.

*Het begrip is innerlijk en de waarneming is uiterlijk als empirisch, beiden zijn abstract voor zich zonder relatie tot andere dingen en de waarnemer.
Zo als abstract voor zich maakt het niks uit of ze waargenomen worden of niet, of juist wel omdat de waarneming een verbinding is met de waarnemer die juist zijn voorgestelde 100 daalders mist, dus niet werkelijk blijkt te bestaan, maar slechts zijn illusie is.
Dus hier spreekt Hegel zichzelf tegen, te isoleren en dan toch waar te nemen of niet.
Dat moet dus zijn: of ze bestaan of niet.
Van het gehele heelal kan je zelfs beweren dat het niks uitmaakt of deze bestaat of niet, als er geen waarnemer is.
Pas voor de waarnemer maakt het wèl uit of het heelal bestaat of niet.
Overigens zou hij zonder heelal zelf ook niet bestaan en zou er niks te waarnemen zijn en de dood is daarbij weer onverschillig, mist het leven niet.

[harriechristus]

Aber dieser sogenannte Begriff der hundert Taler ist ein falscher Begriff; die Form der einfachen Beziehung auf sich gehört solchem begrenzten, endlichen Inhalt nicht selbst; es ist eine ihm vom subjektiven Verstande angetane und geliehene Form; hundert Taler sind nicht ein sich auf sich Beziehendes, sondern ein Veränderliches und Vergängliches.

Google vertaling.

Maar dit zogenaamde concept van honderd daalders is een vals concept; de vorm van de eenvoudige relatie tot zichzelf behoort niet tot een dergelijke beperkte, eindige inhoud; het is een vorm die hem wordt gegeven en ontleend aan het subjectieve begrip; Honderd daalders zijn niet iets dat naar zichzelf verwijst, maar iets dat veranderlijk en vergankelijk is.

Zo is het en in de veranderlijkheid zit de negatie.
Zo bijvoorbeeld dat die 100 daalders slechts tijdelijk zijn: zij zijn ontstaan en verdwijnen ook weer, bijvoorbeeld door ze eerst te verdienen en dan weer uit te geven.
Aldus "zijn" zij en "zijn" zij ook niet.
En met "zijn" wordt hun bestaan bedoeld.

[harriechristus]

Das Denken oder Vorstellen, dem nur ein bestimmtes Sein, das Dasein, vorschwebt, ist zu dem erwähnten Anfange der Wissenschaft zurückzuweisen, welchen Parmenides gemacht hat, der sein Vorstellen und damit auch das Vorstellen der Folgezeit zu dem reinen Gedanken, dem Sein als solchem, geläutert und erhoben und damit das Element der Wissenschaft[90] erschaffen hat.

Het denken of voorstellen, dat slechts een bepaald Zijn, het Daar-Zijn, op het oog heeft, is terug te voeren op het bovengenoemde begin van de wetenschap, dat werd gemaakt door Parmenides, die zijn voorstellen en daarmee ook de voorstelling van de daaropvolgende tijd tot de zuivere gedachte van het Zijn als zodanig, gelouterd en verheven had en daarmede het element van de wetenschap geschapen had.

[harriechristus]

– Was das Erste in der Wissenschaft ist, hat sich müssen geschichtlich als das Erste zeigen.
Und das eleatische Eine oder Sein haben wir für das Erste des Wissens vom Gedanken anzusehen; das Wasser und dergleichen materielle Prinzipien sollen wohl das Allgemeine sein, aber sind als Materien nicht reine Gedanken; die Zahlen sind weder der erste einfache noch der bei sich bleibende, sondern der sich selbst ganz äußerliche Gedanke.

Wat het eerste is in de wetenschap moet zich historisch gezien als de eerste hebben bewezen.
En we moeten de Eleatische Eenheid of het Zijn beschouwen als het eerste van het weten van het denken; water en soortgelijke materiële principes worden verondersteld universeel te zijn, maar als materie zijn het geen zuivere gedachten; de getallen zijn noch de eerste eenvoudige, noch de bij zichzelf blijvende, maar de voor zichzelf geheel uiterlijke gedachte.