Het Westen zal op zijn knieën vallen

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door CUFI

Iemand moet de orde herstellen he.

Ze kunnen ook niet anders, als vyanden 1 blok vormen, dat vrienden 1 na 1 uitschakelt, moet je met die vrienden ook 1 blok vormen.
Dat gebeurde voor tijdens en na de wereldoorlogen.
Polarisatie.

[vanderzapig]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dus waarom zouden die uitspraken - die inderdaad belachelijk zijn - niet de daadwerkelijke politiek van het Kremlin zijn mochten ze het kunnen ?

Waarom? Wel, hierom:

Oorspronkelijk geplaatst door vanderzapig

Al bijna 20 jaar heeft Rusland drie NATO buren die gewrongen zitten tussen Sint-Petersburg en Kaliningrad: de Baltische staten. Tot 2017 hadden die geen noemenswaardige aanwezigheid van NATO troepen op hun grondgebied. Nog steeds zijn daar geen permanente NATO legerbasissen.

Toch heeft Poetin al die jaren het nooit in zijn hoofd gehaald om die landen aan te vallen.

[CUFI]

Oorspronkelijk geplaatst door Erw

Ze kunnen ook niet anders, als vyanden 1 blok vormen, dat vrienden 1 na 1 uitschakelt, moet je met die vrienden ook 1 blok vormen.
Dat gebeurde voor tijdens en na de wereldoorlogen.
Polarisatie.

Maar wie herstelt de orde en wie veroorzaakte chaos?

[Drukazz]

Khuseyn Dzhambetov (rechts) met de Tsjetsjeense leider Ramzan Kadyrov en de Vlaamse slagerij die hij heeft uitgebaat.

Vlaamse Tsjetsjeen vecht mee voor Poetin.

[cato]

Oorspronkelijk geplaatst door Adam Smith

Droom lekker verder. Europa zal alleen maar meer Pro-VS worden, of Rusland zal op de knieën zijn.

Mocht er ook maar één Russische militaire teen op ons NAVO territorium komen, eindigen we waarschijnlijk allebei in een Nucleaire Winter....

Als Kadyrov zon graag wil heropvoeden, stel ik voor om bij Rusland te beginnen en niet Europa...

Inderdaad Rusland is een paria in de wereld geworden , een blok aan het been van China.
De enige pro Rusland landen zijn schurkenstaten zoals Iran ,Syrië en Noord Korea..
daarom dit gaat nog een generatie duren om de schadende herstellen , een lange periode op de knieën

[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door cato

Inderdaad Rusland is een paria in de wereld geworden , een blok aan het been van China.
De enige pro Rusland landen zijn schurkenstaten zoals Iran ,Syrië en Noord Korea..
daarom dit gaat nog een generatie duren om de schadende herstellen , een lange periode op de knieën

Het achterljke Rusland is gans de geschiedenis door gekenmerkt geweest door territoriale vraatzucht. Het eigenlijke Rusland is het gebied vanaf de westkant van het Oeral-gebergte en de noordkant van de Kaukasus. De huidige westgrens is het resultaat van WO2 waarvan ze geprofiteerd hebben om het voormalige Oost-Polen op te slokken. Ze zitten zelfs met een enclave die geklemd zit tussen Polen en Litouwen en dat historisch Duits grondgebied is (Oost-Pruisen, het gebied rond Königsbergen) dat ze omgedoopt hebben tot Kaliningrad. Rusland is in feite een territoriaal schandaal.

[Den Ardennees]

Oorspronkelijk geplaatst door quercus

Het achterljke Rusland is gans de geschiedenis door gekenmerkt geweest door territoriale vraatzucht. Het eigenlijke Rusland is het gebied vanaf de westkant van het Oeral-gebergte en de noordkant van de Kaukasus. De huidige westgrens is het resultaat van WO2 waarvan ze geprofiteerd hebben om het voormalige Oost-Polen op te slokken. Ze zitten zelfs met een enclave die geklemd zit tussen Polen en Litouwen en dat historisch Duits grondgebied is (Oost-Pruisen, het gebied rond Königsbergen) dat ze omgedoopt hebben tot Kaliningrad. Rusland is in feite een territoriaal schandaal.

Dat je Rusland achterlijk vindt, doet me pijn te lezen, voor de rest volg ik je analyse.

Het afgelopen jaar is het meermaals terecht opgemerkt, het werd ook al op de Duitse TV gezegd: in feite is Rusland nog een koloniale macht.

Eeuwenlang heeft dit land zich al strijdend uitgebreid, terwijl West-Europese landen grote gebieden in Amerika, Azie en Afrika verworven, veroverde Rusland gigantische gebieden in het zuiden (Kaukasus) maar vooral in het Oosten, tot aan China, met uiteraard niet-Russische inwoners. Die gebieden zijn nooit "gedekoloniseerd", in tegenstelling tot de West-Europese kolonies.

Wat het natuurlijk wat gecompliceerder maakt, is het feit dat er door de tijd gigantische volksverhuizingen zijn geweest. Er wonen wel degelijk veel etnische Russen aan pakweg de grens met China en overal verspreid in het rijk, natuurlijk naast of met de vele inheemse volkeren.

Geen idee hoe dit - nog koloniale - rijk, de tand des tijds kan doorstaan.

[Boduo]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Ardennees

Dat je Rusland achterlijk vindt, doet me pijn te lezen, voor de rest volg ik je analyse.

Het afgelopen jaar is het meermaals terecht opgemerkt, het werd ook al op de Duitse TV gezegd: in feite is Rusland nog een koloniale macht.

Eeuwenlang heeft dit land zich al strijdend uitgebreid, terwijl West-Europese landen grote gebieden in Amerika, Azie en Afrika verworven, veroverde Rusland gigantische gebieden in het zuiden (Kaukasus) maar vooral in het Oosten, tot aan China, met uiteraard niet-Russische inwoners. Die gebieden zijn nooit "gedekoloniseerd", in tegenstelling tot de West-Europese kolonies.

Wat het natuurlijk wat gecompliceerder maakt, is het feit dat er door de tijd gigantische volksverhuizingen zijn geweest. Er wonen wel degelijk veel etnische Russen aan pakweg de grens met China en overal verspreid in het rijk, natuurlijk naast of met de vele inheemse volkeren.

Geen idee hoe dit - nog koloniale - rijk, de tand des tijds kan doorstaan.

De tand des tijds zal Poetin opeten.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Boduo

De tand des tijds zal Poetin opeten.

Om zo een uitspraken te doen kan het niet anders of u bent erfelijk belast. U behoort tot een bepaald milieu.

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door CUFI

Maar wie herstelt de orde en wie veroorzaakte chaos?

Het ging niet over orde versus chaos, het ging over orde A versus orde B.
Hoe extremer regimes worden in hun creeren van hun orde, hoe groter de kost ervan. Als die kost groter wordt dan ze zich publiekelijk kunnen permitteren, kiezen ze de biezen. Dat is dan geen chaos, dat is gewoon terugkeren naar wat was voor ze zo extreem werden.
Het Westblok heeft haar "orde" steeds extremer gemaakt, en steeds verder de Oostblok orde terug gedrongen. Mijn post begon vanaf het breekpunt daarvan.
Putin & co hebben van de voormalige 2de warschawpacter hun breekpunt gemaakt, en dat is LAAT toch he? Hun "speciale operatie" was helemaal niet speciaal, en evenmin een donderslag bij heldere hemel, het Westblok heeft systematisch naar dat breekpunt toe gewerkt. En ze hebben, net als met natte vinger over een kristalglasrand, resonantie gekregen van de Russen.
Degene die stelt dat het Ru regime de agressor hier is, die zijn deze morgen met de zon wakker geworden met zeroed geheugenchips.

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Ardennees

Geen idee hoe dit - nog koloniale - rijk, de tand des tijds kan doorstaan.

Het Westblok poogt nu ook Oekraine hun kolonie te maken.
Met priesters en wapentuig erop en eraan.
De vraag is nu eerder in hoeverre het Westblok straks door de tand des tijds gaat gebeten worden. Want ze hebben ook volken die boos kunnen worden he, en allen hun eigen Putinke gaan doen, tegen hen zelf.
Waarom dacht je dat de totalitaire trend die zich in ons voormalig Vrije Westen steeds meer aftekent, er in de eerste plaats is? Om hun eigen volk in het gareel te kunnen blijven houden natuurlijk. Een motief dat ze gemeen hebben met het voormalige Oostblok.

[CUFI]

Oorspronkelijk geplaatst door Erw

Het ging niet over orde versus chaos, het ging over orde A versus orde B.
Hoe extremer regimes worden in hun creeren van hun orde, hoe groter de kost ervan. Als die kost groter wordt dan ze zich publiekelijk kunnen permitteren, kiezen ze de biezen. Dat is dan geen chaos, dat is gewoon terugkeren naar wat was voor ze zo extreem werden.
Het Westblok heeft haar "orde" steeds extremer gemaakt, en steeds verder de Oostblok orde terug gedrongen. Mijn post begon vanaf het breekpunt daarvan.
Putin & co hebben van de voormalige 2de warschawpacter hun breekpunt gemaakt, en dat is LAAT toch he? Hun "speciale operatie" was helemaal niet speciaal, en evenmin een donderslag bij heldere hemel, het Westblok heeft systematisch naar dat breekpunt toe gewerkt. En ze hebben, net als met natte vinger over een kristalglasrand, resonantie gekregen van de Russen.
Degene die stelt dat het Ru regime de agressor hier is, die zijn deze morgen met de zon wakker geworden met zeroed geheugenchips.

Dus het westen heeft moedwillig deze chaos veroorzaakt en belooft nu orde door hun veroorzaakte chaos als vijand te verkopen.
Order out of chaos.

[cato]

Oorspronkelijk geplaatst door CUFI

Dus het westen heeft moedwillig deze chaos veroorzaakt en belooft nu orde door hun veroorzaakte chaos als vijand te verkopen.
Order out of chaos.

Als er ergen een chaos in de wereld dan is dat in Rusland.
Wat moet China met zo'n bondgenoot?
Wat moeten Noord Korea , Iran en Syrië met zo'n bondgenoot?

[CUFI]

Oorspronkelijk geplaatst door cato

Als er ergen een chaos in de wereld dan is dat in Rusland.
Wat moet China met zo'n bondgenoot?
Wat moeten Noord Korea , Iran en Syrië met zo'n bondgenoot?

En vakkundig vergeten hoe het westen het oosten achterliet en wie ze bewapende om toe regime changes te komen?

Wat moet het westen als al die benoemden 1 blok vormen tegen het bovenstaande?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

U illustreert perfect waar onderstaande spreker, en samen met hem vele anderen, het over hebben:
.
Mearsheimer kent de foor.

Ja, hij kent de Russische foor en zit lustig mee te draaien op Poetins draaimolentje.

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ondertussen is Mearsheimer een omgeslagen bladzijde. Zijn visie komt erop neer: "Rusland heeft het recht om bepaalde buurlanden haar wil op te leggen". Mearsheimer, de westerse "nuttige idioot" die Poetins revanchisme en imperialisme tracht te verdedigen.

https://slate.com/news-and-politics/...l-science.html

https://euideas.eui.eu/2022/07/11/jo...-consequences/

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Ardennees

Dat je Rusland achterlijk vindt, doet me pijn te lezen, voor de rest volg ik je analyse.

Het afgelopen jaar is het meermaals terecht opgemerkt, het werd ook al op de Duitse TV gezegd: in feite is Rusland nog een koloniale macht.

Eeuwenlang heeft dit land zich al strijdend uitgebreid, terwijl West-Europese landen grote gebieden in Amerika, Azie en Afrika verworven, veroverde Rusland gigantische gebieden in het zuiden (Kaukasus) maar vooral in het Oosten, tot aan China, met uiteraard niet-Russische inwoners. Die gebieden zijn nooit "gedekoloniseerd", in tegenstelling tot de West-Europese kolonies.

Wat het natuurlijk wat gecompliceerder maakt, is het feit dat er door de tijd gigantische volksverhuizingen zijn geweest. Er wonen wel degelijk veel etnische Russen aan pakweg de grens met China en overal verspreid in het rijk, natuurlijk naast of met de vele inheemse volkeren.

Geen idee hoe dit - nog koloniale - rijk, de tand des tijds kan doorstaan.

... waardoor een deel van de inwoners ook nog altijd behept is met een imperialistische mindset, een beetje zoals je ook nog kunt aantreffen onder Engelsen, Hongaren...

Lange tekst, maar het echt waard om gelezen te worden:

Blood and Iron: How Nationalist Imperialism Became Russia’s State Ideology
The nationalist-imperialist worldview that the Putin regime is imposing on Russians is intended to feed on the past and exploit historical memories and concepts to reshape and manage the mass consciousness of the Russian people.

By Andrei Kolesnikov
Published on December 6, 2023

The war in Ukraine created an entirely new political reality for the Kremlin and prompted the enshrining of a revamped ideological foundation for Russian President Vladimir Putin’s rule. According to a presidential decree, this ideology is rooted in “traditional spiritual and moral values.” These ideas are fleshed out in a new history textbook for high schoolers and a compulsory new course for all first-year college students entitled “The Fundamentals of Russian Statehood.”

The Putin regime today is essentially a type of hybrid totalitarianism that combines mature authoritarianism with totalitarian practices. This model requires a certain degree of self-justification. The political system can better affirm itself and its reason for existing in the first place if it can find the proper words to artificially describe the ideological reality it has created. The harsher the regime, the harsher the words. The more repressive practices are introduced, the more active the industry of inventing, producing, and implementing the building blocks of its ideology in the public consciousness.

This article examines the historical origins of the worldview that the Russian government is imposing on the country. It is essentially a modern adaptation of the “Russian idea,” which has deep roots in the intellectual discourse of the nineteenth and twentieth centuries. Putinist ideology is a combination of the formulation developed by Count Sergei Uvarov in his role as a top adviser to Czar Nicholas I in the 1830s (“orthodoxy, autocracy, and nationality,”) along with aspects of the government’s official view of nationality, Slavophile philosophy, Stalinist imperial ideology, and eclectic ideas drawn from the Russian nationalist movements of the 1960s and 1970s.

Contemporary Russian ideology can best be described as nationalist-imperialist since it combines both imperial aspirations and nationalism. This ideology has translated into a concept of “Russia’s DNA” that seeks to underscore Russia’s exceptionalism and supposed special path.

In June 2023, a trio of enormous flags—each one half the size of a soccer pitch—were hoisted up 175-meter-tall flagpoles on the shore of the Gulf of Finland on the outskirts of St. Petersburg. Waving side by side were the 165-year-old Russian imperial flag in black, yellow, and white; the Soviet Union’s flag featuring a hammer and sickle; and the modern Russian tricolor. Crowning this bizarre display was the tallest skyscraper in Europe, Gazprom’s Lakhta Tower, which is a perfect symbol of the state-capitalist model of Putin’s regime. The historical roots of such philosophical eclecticism run deep.

History Repeating
The Russian state’s model of existence has long dictated both the political order and its ideological support and justification. In the sixteenth and seventeenth centuries, Russia’s primary exports came from the pelt trade. Historian Alexander Etkind provided a fascinating description of how this industry operated. “Those ensuring the security of proprietors tend to take control of their property... The group that is trading a resource and the group that protects the state meld into one indistinguishable entity.”1 The analogy with the present day is hard to miss: the production, transportation, and storage of a key commodity, be it pelts or oil, has to be protected—including from the population at large. Hence the obsession with security as a counterbalance to freedom and the creation of an ideology that justifies this model’s existence.2

The key characteristic of the country’s economic well-being—that is, a dependence on exports of raw materials as opposed to finished goods that are further up the value chain—has influenced both the structure of the political system and its ideological concepts. This is the source of the “eternal hypertrophy of state,” as the Russian philosopher Nikolai Berdyaev explained in the mid twentieth century.3 The logic of internal colonization convinced Russia’s rulers that “it was necessary to take over Russia’s expanses and protect them.”4 By extension, the state had to insulate itself from external influences for the sake of its obsession with security.

Russian messianism and the idea of Russian exceptionalism, which have their roots in the centuries-old concept of Moscow as the Third Rome, also come from a long-standing tradition. Another Russian philosopher, Gustav Shpet, wrote that “in boastfully naming itself the Third Rome, [Russia] emphasized its fatherlessness without realizing it. It became Christian, but without any classical tradition or historical cultural succession.”5

The Third Rome ideology wasn’t just a theological concept, however. Berdyaev wrote that “the ideology of Moscow as the Third Rome facilitated the strengthening and power of the Moscow-based state and czarist autocracy, rather than the flourishing of the Church and greater spiritual life.”6

Amid the current conflict, the role of a lost Byzantium that, in Putin’s worldview, has slipped away from the empire, is played by Ukraine.

In 1833, Czar Nicholas I’s influential education minister Count Sergei Uvarov came up with a formulation for state ideology that encompassed both religion and the political system. “Orthodoxy, autocracy, and nationality” was both an imaginary construct (no less imaginary than the Soviet-era ideology of “scientific communism” or the Putin regime’s new “Fundamentals of Russian Statehood” course) and a tool for managing people’s minds and keeping them in check. It is no coincidence that the idea of “nationality” was official: in other words, it was formulated by the state and imposed from above.
Another element of Russian patriotism that originated in the nineteenth century is the idea of a purifying war. It has manifested itself in various forms of nationalist imperialism over different historical time periods, but especially before and during World War I.

An associated—and truly archaic ideological building block—that has been reanimated by the war in Ukraine is that of a heroic death for the homeland. Both Patriarch Kirill, the head of the Russian Orthodox Church, and pop singer Shaman have embraced this idea. In Shaman’s hit “Let’s Rise!,” Russian teens are told:

“Let’s rise, as long as God and the truth are on our side,
We’ll say thanks for granting us victory.
For those who found their heaven and are no longer with us,
Let’s rise and sing a song.”

Wars have often served to compensate for the Russian inferiority complex, which stems primarily from the country’s economic backwardness. Quite often, however, the wars only exacerbated the feeling of national humiliation, ressentiment, and a thirst for revenge, especially after Moscow’s defeats in the Crimean and Russo-Japanese Wars.

In today’s Russia, it is possible to trace the roots of the current conflict between nationalist-imperialists and liberals to the standoff between the Stalinists and anti-Stalinists, which was itself a by-product of the famous nineteenth-century debate between Westerners and Slavophiles.

Zionists and Anglo-Saxons
On the eve of Russia’s full-scale invasion of Ukraine in February 2022, Russian Foreign Minister Sergey Lavrov reportedly said: “[Putin] has three advisers: Ivan the Terrible. Peter the Great. And Catherine the Great.” Yet there is little evidence that Putin has embraced very much of these famed figures’ ambitions for modernizing the country. As for their repressive traits, Putin has only assimilated Peter the Great’s phrase about “returning and reinforcing” ancestral Russian lands. If truth be told, Putin has only one adviser: Soviet dictator Joseph Stalin.

Certainly, in terms of the language of hate and the tone of the discussion about Russian greatness and superiority, the country has descended to the depths of the late Stalin years in the late 1940s and early 1950s. As Evgeny Dobrenko, a scholar of Stalinist ideology, noted, politics is history inverted in the present.6 Putin’s regime feeds on the decomposing corpses of the past while absorbing the malignant radiation of Stalinism that lies just beneath the surface. Stalin also drew on the past for legitimacy, including through cinematic portrayals of Russian history. On September 13, 1943, he neatly summarized historically and nationalistically motivated ideology in a series of notes he jotted down on the script for Sergei Eisenstein’s film Ivan the Terrible: “Not a bad depiction of Ivan the Terrible as a progressive force of his time, and the oprichnina [the regime of state terror that Ivan pursued] as his expedient instrument.”7

Another relic of the Stalin era is a reliance on a pantheon of historical heroes. This approach emerged during World War II, when the regime put aside Marxist-Leninist dogma in favor of greater emphasis on the country’s patriotic history. Stalin’s regime started constructing the pantheon in anticipation of the war. Prior to Ivan the Terrible, Eisenstein shot another patriotic film about a historical figure: Alexander Nevsky, which premiered in December 1938. The titular medieval warrior-prince has remained an official hero ever since. During the war in Ukraine, Nevsky has been turned into a symbolic means of marking conquered territory, thanks to the authorities’ decision to erect a Nevsky monument in Mariupol, the destroyed Ukrainian port city. Never mind that Nevsky had no connection whatsoever to this city; the princely brand name symbolizes Russia’s centuries-old confrontation with the West and harkens back to the era of the Teutonic Knights.

Even the vocabulary of the late Putin period reflects the lexicon of the late Stalinist period, with its attacks on “anti-patriotic groups.” In 1949, “rootless cosmopolitan” became a notorious official term for adversaries of the Soviet people. In 2014, Putin coined the term “national traitor,” which existed alongside the government’s earlier efforts to target so-called foreign agents via legislation and other forms of harassment.

Under Stalin, “kowtowing to the West” (primarily to the United States) was a fundamental character trait of the enemy within. “Zionists” also emerged as a shadowy force during the same time period. In fact, Stalin’s regime put Jews in the same role as Putin’s regime puts Ukrainians today: conduits of everything bad in the world. Following Hamas’s shocking October 7 terrorist attack on Israel, Russian officials have energetically embraced the Palestinian cause. Just like clockwork, classic forms of Soviet-era antisemitism also returned to Russia with a vengeance. Without it, Russian hybrid totalitarianism was somehow incomplete.

The spirit of official antisemitic propaganda during the late Stalin era can be seen in an emblematic article entitled “Zionism at the Service of Anglo-American War Agitators.” Its authors wrote, “The atrocities committed by the Jewish fascist Zionist gangs against peaceful Arabs exceeded the wrongdoing of the murderers in Hitler’s ranks.”9 This phrase was ultimately edited out of the draft article by the chief Soviet ideologist, Mikhail Suslov, but the technique is recognizable: using harsh and vulgar language, the writers shamelessly project the qualities ascribed to the worst enemies in the country’s history onto today’s enemy. Hence, the current government of Ukraine is described as Nazi. While the current Israeli leadership has not been denounced in quite such terms, criticism from senior Russian officials, including Putin himself, has been quite harsh.

Meanwhile, the messages pushed by the Putin regime’s leading ideologists increasingly resemble caricatures. Security Council head Nikolai Patrushev, a longtime close associate of Putin’s, has asserted, among other things, that: “Some people in America claim that Eastern Europe and Siberia will become the safest place in the event of the possible eruption [of the Yellowstone Volcano in the western United States]. This is apparently the answer to the question of why the Anglo-Saxon elites are so keen to take ownership of this heartland.”

Indeed, the less credible the information, the more willing Putin’s ideologists are to use it. Patrushev has also accused Finland of having plans to destabilize Karelia, a vast region that spans both countries. “To destabilize the sociopolitical situation in the Republic of Karelia and provoke disorder, Western intelligence services are actively working to incite separatist sentiment, especially among the youth,” Patrushev has claimed.

Meanwhile, Sergey Naryshkin, the director of the Russian Foreign Intelligence Service, and other officials have repeatedly alleged that “the Polish leadership is increasingly intent on instituting control over the Western territories of Ukraine by deploying its troops there.” According to Putin, Polish leaders “hope to form some coalition under the NATO umbrella and directly intervene in the Ukraine conflict so they can then grab a better piece for themselves . . . It’s well known that they also have designs on Belarusian territory.”

The pattern is as self-serving as it is clumsy and implausible. Senior Russian officials have routinely asserted that Moscow’s ideological and political opponents believe that a country’s might is determined by its territorial size. All of this may look like empty political talk, but such claims serve several purposes all at once. They are simultaneously a means of delivering ideology, the instruments that are used to define and create it, and integral elements of the regime’s underlying ideology. In the hands of the Kremlin, ideology under Putin is both a political strategy and the product of its employment.

Anti-Americanism of Spirit
In the late 1960s, the Molodaya Gvardiya (Young Guard) journal served as a hub for Russian nationalists of the time. Its editors published a series of articles presenting the ideology of Russian national-imperialism. The themes of these articles are part of the roots of the Putin-era state ideology that is being systematized today.

The archetypal figures operating in this genre were the writers Mikhail Lobanov and Viktor Chalmayev. The connections between the ideological clichés of the Soviet era and today can be seen in the utterances of Chalmayev, who—at the ripe old age of ninety—called Ukraine a failed state in 2022.

Lobanov, for his part, published a policy article of sorts in Molodaya Gvardiya’s April 1968 issue entitled “The Enlightened Petit Bourgeoisie.” Lobanov targeted Russian nationalists’ main adversary—well-educated urbanites—and presented them as the main danger to what today is known as “the Russian world” (Russky Mir).

Urbanization and the Soviet regime’s gradual rapprochement with the West during the détente period of the 1970s was naturally greeted with dismay by Stalinists and members of the so-called Russian party. The Russian party was an umbrella group incorporating magazines, newspapers, the Russian Society for the Protection of Historical and Cultural Monuments, dissident nationalists, and supporters of nationalism at various levels of the government and Soviet Communist Party. Adherents could be found in the Culture Ministry of the Russian Soviet Federative Socialist Republic, the Central Committee of the Komsomol (the Communist youth organization), and in the Central Committee of the Communist Party. These traditionalists opposed the advance of an urban, uniform, “soulless” civilization that they largely associated with the West. Instead, they advocated for the communal consciousness and way of life of the Russian peasantry, ideas that were presented as being closer to nature.

In the articles of Lobanov and Chalmayev, the enemy of the Russian patriot is the petit bourgeois who prizes only material things. Such a person is incapable of loving their fatherland. According to Lobanov, “A nation has no fiercer enemy than the temptation of bourgeois prosperity. It’s tantamount to paralysis for the nation’s creative genius... Sooner or later, we’ll see a collision of these two irreconcilable forces: moral originality and Americanism of spirit.”

Today’s ideologists have regurgitated nationalists’ statements almost word for word in their attempts to explain and justify the rationale behind the war in Ukraine and the ongoing hybrid war between Russia and the West. In the August 1970 issue of Molodaya Gvardiya, Sergei Semanov, one of the most vigorous chauvinists and anti-Semites of the Russian party, attacked the liberal camp (like the journal Novy Mir, or New World) and speculated on the idea of the unity of the people and the state, which has also found a second life today. Fragments from his article could be inserted into the speeches of the leaders of today’s Russia almost word for word, such as when he said: “Of course, some would like to break this organic unity of our people with our socialist state. Well, it is known where these ingratiating ‘voices’ come from. The dark forces of the world are persistently trying by any means to weaken our state, to sow discord and enmity among the Soviet peoples. That is why the monolithic nature of our multinational Fatherland and the friendship of our peoples must be preserved and protected as the apple of our eye.”10

Naturally, the Molodaya Gvardiya articles generated a response from the opposing camp. On the pages of Novy Mir, the prominent literary critic Alexander Dementyev used official Soviet discourse to skillfully dismiss the incoherent ramblings of the patriotic nationalists. That magazine’s editorial board had long understood with whom it was dealing. Deputy editor Alexei Kondratovich wrote in his diary in December 1968, “Chauvinism in the guise of Soviet patriotism has become the official ideology in our country. If you are not a chauvinist, you are cosmopolitan—hence an enemy.”11

Dementyev also listed the main ideas of the Russian party, which are fully present in the dominant ideology of today: “In the articles of our critic [Chalmayev], Russia and the West are contrasted no less starkly than in the writings of the traditionalists and Slavophiles. Russia, as a thousand-year-old organism, has retained its spiritual beauty both under the Tatar yoke and under the pressure of bourgeois morals, material gain, soullessness, and rationalism; the West, on the other hand, has become ?n ‘opulent anthill’ ruled by new barbarism, vulgarity, cheap prostituted culture, the power of a full stomach, and comfort. It’s a place where the soul has become synonymous with the stomach.”

The nationalists responded to Novy Mir’s criticism with a manifesto in Ogoniok magazine that was signed by eleven traditionalist writers and entitled “What Is Novy Mir Protesting Against?”12 They didn’t mince words, denouncing Novy Mir’s position as “cosmopolitan.” Kondratovich wrote in his diary: “And so cosmopolitism has raised its ugly head. It’s been a while... That’s it. The indictment’s ready. Like the ones we used to know. You live and wait for history to repeat itself. We are going back a long way: back to Stalin.”13

This was a real ideological war. No one could stop the traditionalists, who retained their positions at official Soviet media outlets and government agencies and enjoyed the protection of figures in high positions in the Soviet hierarchy. Ultimately members of the Russian party were successfully co-opted by the Soviet system and forced to serve the regime’s needs. Yet the nationalist-imperialists had served their function and proved useful in crushing the remains of the liberal opposition. Their doctrine was also useful. As the historian Alexander Yanov described it, “They brought the struggle between ‘socialism’ and ‘capitalism’ into the sphere of spiritual confrontation: the Russian soul was up against the bourgeois spirit personified by ‘Americanism.’”14 In those circles, Stalinism perfectly coexisted with nationalism. Many saw the connection between the two as obvious, calling Stalinists “black-hundredists,” a reference to Russia’s early-twentieth-century ultranationalist movement.15

Five New Foundations
With the first signs of despotism under Putin, ideology came back with a vengeance, giving rise to ideas like “sovereign democracy,” a concept that emerged in 2005 to justify the increasingly heavy hand of the state. The rise of such ideas marked the start of the fetishization and absolutization of “sovereignty,” which provided a justification for Russia’s current descent into autarky.

The Putin regime has put in place a permanent government and highly personalized style of semi-totalitarian rule. Such a regime requires the enshrinement of basic ideological precepts and historical justifications for its despotism, all of which must also be spread to the masses. That explains the introduction of various indoctrination tools for schoolchildren and university students. These include revamped history and social studies textbooks for schools and the newly required course “Foundations of Russian Statehood” at the university level. A better name for this course would surely have been Scientific Putinism, which would help citizens see the parallel to the lectures on “scientific Communism” that their forebearers were forced to attend in Soviet universities.

Today the Russian nation is undergoing an identity crisis. It is unfolding against the backdrop of an unprecedentedly bitter conflict with the West. (To put it differently, the Russian nation has been forced into a conflict with itself.) And as always happens during periods of confrontation with the West, Russia opts for a negative form of self-identification that relies on familiar slogans, such as: “We are not the same as everybody else!” “We have a special DNA!” “We are fighting godlessness and the enemies on our country’s Western borders!” “We have to defend ourselves by reclaiming our ancient territories and ‘liberating’ them!’” In short, the best defense of the beleaguered Russian nation is offense.

The key kernel of state ideology under Putin is all too simple. It is repeated constantly by the regime’s most important talking heads, regardless of whether they hail from the security services or civilian government agencies. Everyone from Patrushev to the First Deputy Chief of Staff of the Presidential Administration Sergei Kiriyenko insists: “Those trying to go to war against Russia today have a clear goal. They no longer conceal it. They want Russia to cease to exist.”

The Putin regime is grooming a new generation of ideologues, including political strategist Andrei Polosin, a close associate of Kiriyenko’s. This group of political technologists has come up with what they call a “pentabasis,” essentially a five-point list of foundational ideas that is long on quasi-spiritual gobbledygook. These ideas include “the edification of the individual,” “love for one’s family,” “unity for society,” “order for the state,” and “a mission for the country.” The list is supplemented with four so-called value constants consisting of Russia’s “special path” (a repackaging of the German concept of Sonderweg), “messianism” (a deliberate exaggeration of the nation’s role), “superadaptivity,” and “communalism as the antithesis of individualism.” Students of Russian history surely will recall that communalism was a concept that was artificially encouraged by the authorities during the Russian imperial period. “It’s easier to shepherd the entire herd than an individual member of that herd,” as the famed Russian prime minister Sergei Witte once put it.16 Communal living significantly inhibited Russian modernization and curtailed the civil rights of 80 percent of the population.17

If these foundations sound somewhat nebulous, that is because they are. The regime’s predilection for manipulating and distorting the teaching of history is a more useful instrument. Putin’s state ideology is intended to feed on the past and exploit historical memories and concepts to reshape and manage the mass consciousness of Russia’s citizenry. This is an analogue to what happened during Count Uvarov’s time. As the historian Andrei Zorin notes, “[The past was called upon to replace a dangerous and uncertain future for the empire, while Russian history and the institutions of Orthodoxy and autocracy rooted in it happened to be the only repository for nationality and the last alternative to Europeanization.”18

These conceptual approaches are easily discerned in the notorious new history textbook for tenth and eleventh graders that was introduced and authored by the controversial former culture minister turned presidential aide Vladimir Medinsky and rector of Moscow State Institute of International Relations Anatoly Torkunov. The approaches are also incorporated into the two “Foundations of Russian Statehood” university textbooks. The Putin regime’s ideology primarily manifests itself through historical discourse. That is precisely why it was so important for the authors of these textbooks to affirm that there is only one “correct” understanding of history. Putinism’s historical policy is not just built upon censored memories, of course. There is another crucial element: forgetting the darker pages of Russia’s national history.

Having failed to chart a workable path for Russia’s future and having lost a race with the so-called global West and a rising global East centered on China, Putin’s regime is unable to abandon its leadership ambitions. Instead it is directing all of its energy into clawing its way back to a storied past. The Russian system under Putin has stopped playing catch-up when it comes to long-overdue tasks connected to modernization. It has started pursuing demodernization, a stage of development that has culminated in the “special operation” in Ukraine.

Putin presumably was once perfectly comfortable with the idea of building a retro-style utopia. Unfortunately for him, that goal has by now morphed completely into a terrifying dystopia made up of scraps from the darkest chapters of Russia’s past. Such a basis for Russian statehood and its role on the international stage look even more preposterous in the twenty-first century. The Kremlin’s penchant for embracing a nationalist imperial ideology has once again lived up to its self-destructive reputation.

Notes
1Alexander Etkind, Internal Colonization: Russia’s Imperial Experience (Moscow: New Literary Review, 2016), 110 (in Russian).
2Etkind, Internal Colonization, 138.
3Nikolai Berdyaev, The Russian Idea: Main Problems of Russian Philosophy of the 19th and Early 20th Century. On Russia and Russian Philosophical Culture. The Philosophers of Russian Post-October Foreign Lands (Moscow: Nauka, 1990), 46 (in Russian).
4Berdyaev, The Russian Idea.
5Gustav Shpet, An Outline of the Development of Russian Philosophy I (?oscow: ROSSPEN, 2008), 66 (in Russian).
6Berdyaev, The Russian Idea, 60.
7Evgeny Dobrenko, Late Stalinism: The Esthetics of Politics, Volume 1 (Moscow: New Literary Review, 2020), 234 (in Russian).
8Dobrenko, Late Stalinism, 228.
9Dobrenko, Late Stalinism, 222.
10Sergei Semanov, “On Relative and Eternal Values,” Molodaya Gvardiya, issue 8 (1970), (in Russian).
11Alexei Kondratovich, Novy Mir Diary, 1967–1970 (Moscow: Sovetsky Pisatel, 1991), 337 (in Russian).
12“What Is Novy Mir Protesting Against?” Ogoniok, issue 30 (1969), (in Russian).
13Kondratovich, Novy Mir Diary, 1967–1970, 425.
14Alexander Yanov, “The Russian Idea and the Year 2000,” Neva, issue 10 (1990): https://archive.org/details/B-001-02...e/n79/mode/2up, 160 (in Russian).
15Nikolai Mitrokhin, The Russian Party: The Russian Nationalist Movement in the USSR, 1953–1985 (Moscow: New Literary Review, 2003), 339 (in Russian).
16 Mikhail Davydov, The Price of Utopia: The History of Russian Modernization (Moscow: New Literary Review, 2022), 148 (in Russian).
17Davydov, The Price of Utopia, 146.
18Andrei Zorin, Feeding the Two-Headed Eagle: Literature and State Ideology in Russia in the Late 18th to Early 19th Centuries (?oscow: New Literary Review, 2001), 372 (in Russian).

Andrei Kolesnikov
Senior Fellow, Carnegie Russia Eurasia Center

https://carnegieendowment.org/resear...eology?lang=en

[kelt]

3 september en we vernemen dat Kremlin-Intendant Putin met Presidentiele egards ontvangen werd in Mongolie,door de President aldaar en verder niet in de geringste mate heeft moeten vrezen voor enigerlei ongemak...


Mongolie is nochtans mede-lid van de naties die beloofd hebben de ICC richtlijnen te volgen...

Het "International Criminal Court" heeft ,ik zeg maar iets,een arrestatiebevel tegen een zekere meneer W.Putin uitgevaardigd...Ieder ICC lid is VERPLICHT om dat uit te voeren bij de eerste de beste gelegenheid...


Mongolie dreigt nu sancties te gaan krijgen...

Maar dan bedenkt ik mij dat ze in Ulan Bator gaan denken "So What".....Wat gaan ze doen misschien.....Het eerste regiment Gepantserde Advokaten zenden?....De Stormgriffiers via het internet laten aanvallen?.....Greta zenden......?

Dit is een barst in de ICC .........en W.Putin zal nu wrikkelen....

Er zijn nog landen op deze wereld die vinden dat die "blankenoorlog" maar onder "blanken" moet uitgevochten worden.......zij hebben wel andere zaken aan hun hoofd en NIEMAND zal hen zeggen wat en hoe ze handelen ten aanzien van Moskou....

Overigens gaan wij Mongolie NODIG hebben.....nogal wat grondstoffen voor onze gegroenificeerde industrie liggen DAAR namelijk in de grond zie je.We gaan moeten BRAAF zijn.....


ZWAKTE mensen....en het is ons EIGEN schuld....

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door kelt

ZWAKTE mensen....en het is ons EIGEN schuld....

"onze".
Waarom toch die drang om jezelf als "ons" te refereren.
Jambers zoekt het uit.
Bel jij hem?

De Russen hebben een lesuur Russisch op de rooster geplaatst van een Oekrainse school.

Russian Iskander ballistic missiles have struck a training center in the Ukrainian city of Poltava, according to the government in Kiev, which has estimated the death toll at 50.

The School of Military Communications and Information Technology on the north side of Poltava was home to the 179th Training Center of Ukrainian signalmen, including radar and strike drone operators. It was destroyed by two missiles on Tuesday morning, local authorities

Der zijn nog een paar honderd die voorlopig geen les meer kunnen volgen.
Allez, ergens anders dan in de ruine dan.

Die dachten we zijn ier aan 't oefenen voor straks in 't echt.
En toen kwam het echt op visite.

Met Zelenskys reactie de standaard: weer een hyena gehuil om meer wapentuig.
En als em het dan krijgt geven zen dwangsoldaten het kado aan de Russen.
't Schijnt dat de Russen enkele ijzerertsmijnen hebben stilgelegd omdat het gerecycleerd Westblok ijzer de nood is beginnen lenigen.
Ergens wel grappig, enerzijds sancties om de Russen vanalles te ontzeggen en anderzijds geven ze 't zelf kado.
Net zo de missielen die de Russen al 2 jaar nie meer nieuw maken.
Ze hebben in Oekraine intussen een uitgebreid smokkelnetwerk opgezet dat de brokken van hun raketten repatrieert.
Die puzzelen ze dan weer samen, brandstof en oorlogskop derin, en ready for another go.
Ik ga hier uit van de Studie Resultaten van de Experts van 't Westblok.
Don't Blame meh!

Nu, al bij al valt dat school bombardement nog mee, het kan immers erger gekund, zie de owngoal F-16+piloot Numero Uno.

Herinner nog de propaganda indertijd, over de lessen die gegeven werden om Patriots te leren bedienen? Daat zat een 72 jarige bij. Ja lol. Zo hebben we misschien nen uitleg voor de Experts hun studies van dit F-16 Incident hebben afgerond over 3 jaar. Dienen mens zijn bril bedoomde, ie zette em af en die F-16 leek op de andere bliep. Muis select klik, klik lanceer, effe koffie slurpen.
Zo die gangen van zaken...
In het Westblok zijn er zo een aantal vaste kameelharrissen.
Bvb de Engelse marine blinkt uit in tegen elkaar varen.
Twee bemanningen met hun neuzen op radarschermen en 20 remote controls. En dan tegen elkaar varen. No Artificial Stupidity involved.

[kelt]

Een paar dagen later en het ziet er eigenlijk niet naar uit dat er iets "tegen Mongolie" zou kunnen gedaan worden anders dan een paar hele boze brieven schrijven....


Voor energie is Mongolie eigenlijk bijna volledig afhankelijk van Rusland.....en dit dan weer té schaars bevolkte,immens grote-,land kan zich gewoonweg niet permitteren om Rusland en de Volksrepubliek tegen de haren te strijken uit vrees voor militaire agressie....

De natie heeft immens grondstoffenpotentieel,maar ook voor het uitbaten daarvan is de natie afhankelijk van samenwerking met de buren.....De Westerse Euro-trutten met al hun zelfverzonnen principetjes kunnen van geen enkel praktisch nut zijn.....De tijd dat het de Mongoolse hordes waren die de wetten uitdeelden in de "oceanen van gras" ligt al LANG achter ons....



Volodomyr zal ermee moeten leren leven.....

En wat de "wereldwijde invloed" van de "juridische principes" betreft...wel...kijk....

Uiteindelijk is de vraag "Wie houdt de knoet"........

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door kelt

Een paar dagen later en het ziet er eigenlijk niet naar uit dat er iets "tegen Mongolie" zou kunnen gedaan worden anders dan een paar hele boze brieven schrijven....
Voor energie is Mongolie eigenlijk bijna volledig afhankelijk van Rusland.....en dit dan weer té schaars bevolkte,immens grote-,land kan zich gewoonweg niet permitteren om Rusland en de Volksrepubliek tegen de haren te strijken uit vrees voor militaire agressie....
De natie heeft immens grondstoffenpotentieel,maar ook voor het uitbaten daarvan is de natie afhankelijk van samenwerking met de buren.....De Westerse Euro-trutten met al hun zelfverzonnen principetjes kunnen van geen enkel praktisch nut zijn.....De tijd dat het de Mongoolse hordes waren die de wetten uitdeelden in de "oceanen van gras" ligt al LANG achter ons....
Volodomyr zal ermee moeten leren leven.....
En wat de "wereldwijde invloed" van de "juridische principes" betreft...wel...kijk....
Uiteindelijk is de vraag "Wie houdt de knoet"........

Kijk, dat is economie he.
Ge maakt iets dat een ander wil en ge krijgt iets dat ge zelf wil.
Da is GOED zunne!
Bloemekes Bijtjes en Sunshine!
't Is als der Nazi's daarbij in de weg komen lopen om te plunderen, dat het SLECHT begint te gaan.

Die bullsjit van "afhankelijkheid", nou, onafhankelijkheid komt aan de prijs van een een kleinere handelsruimte, kleinere fijnheid arbeidsdeling en kleiner potentieel om lokale voordelen uit te buiten of nadelen op te lossen.

Daarom dat ik bvb die slogan "Vlaamse Onafhankelijkheid" zo ne dikke Bullsjit vindt. Want het is Wallonie dat afhankelijk is van Vlaanderen, nie omgekeerd.
Juist is "Vlaamse Autonomie".
Daarom dat Wallonie NV géén goesting heeft in Onafhankelijkheid. Nochtans een leuk tof woordje, klinkt sjiek, zo nie afhankelijk zijn.
Maar het is dan natuurlijk ook doe-het-zelf, en daar schort het zo een beetje aan.
Vervang Wallonie en Vlaanderen gerust door Ex Oostbloklanden en EU.
Allemaal netto receivers en tloopt ier vol van volk van ginds, gelokt door sponsoring allerhande, om met het geld van hier dan ginds meer mee te gaan kopen. Dat is net zo een "transfer".
De bestaansreden van overheid, regime, is eigendom verschuiven.
De blabla over ideologieen van A-Z is gewoon om dat anders gepropagandeerd te krijgen.

Dit is eigenlijk het kern-onderwerp van het forumonderdeel.
De rest is maar het detail derin.

Gaat het Westblok haar intussen gewapend Sinterklaasfront naar Rusland overleven?
Want eigen volk dat zich roert, das zo een beetje het doemscenario dat ze uit alle macht trachten te voorkomen. Het motief voor propaganda en censuur is precies dat.
Kijk nu naar Israel, betogingen van honderdduizenden, in ne land kleiner dan Belziekske, da kan tellen he. Netanyahooo nadert met zen Alexander-attitude zen yahoooo. Het is veel te laat in 't verhaal om nog anderen als zondebokken te pogen.
Straks overal in Westblok.
Dan gaan ze Oekraine even vlotjes laten vallen als Afghanistan en straks Irak.
Tijd voor feestje:
https://www.youtube.com/watch?v=rDm0da8NhkQ
Een wereldhoogtepunt van vrede.
En toen kwamen de nazi's weer op en verklooiden het Vrije Westen tot een Blok van Maatregelen Richtlijnen Sancties MOET van Europa en Grote Plannen tegen jaar MOET. Dat ze in de Sovjetunie buiten-staakten.
't Is dus were tijd voor da laatste.
Israel gaf ne startschotje.