Over schurk Verhofstadt

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb

Els van Doesburg: ‘Het ganse bestaan van Guy Verhofstadt verdient eigenlijk een onderzoekscommissie’

Inderdaad, zelden hebben we zo'n schurk aan het hoofd van dit land gezien. Of het zou Vandenboeynants moeten geweest zijn. Of Leopold II.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door gunter5148

Nee, zeg dat het niet waar is. Gij zijt ne fan van "da joenk?"

Eerlijk is eerlijk, ik was dat ook, toen ik zijn "burgermanifest" las.

Ik was ook fan na het lezen van zijn Burgermanifesten. En dat bleef ik zelfs nog nadat ik hem, in zijn pogingen om het "nieuwe middenveld" binnen te doen, ontmoette in de Melsenstraat.

Enkele maanden later was dat over, toen we vaststelden dat hij niet de minste intentie had om de Burgermanifesten te realiseren. Het was maar om te lachen, om kiezers binnen te doen.

Sindsdien is hij één van de grootste schurken uit de Belgische geschiedenis geworden.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Dadeemelee

Ik heb dat al vroeger gezegd:
- import via contracten met landen die voldoende hernieuwbare energie produceren.
- bouw van kerncentrales op veilige plaatsen in samenwerking met landen die over dunbevolkte gebieden beschikken.
- opbouwen van buffercapaciteit voor elektriciteit te beginnen met verplichte thuisbatterij bij zonnepanelen.

Dus het buitenland moet het oplossen?

Wat dan met onze energie-onafhankelijkheid?

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Dadeemelee

Remember Fukushima. Half België ontruimen. Go for it!

Tja, de Noordpool besmetten kan dan weer geen kwaad.

[fox]

Oorspronkelijk geplaatst door Dadeemelee

Ik heb dat al vroeger gezegd:
- import via contracten met landen die voldoende hernieuwbare energie produceren.
- bouw van kerncentrales op veilige plaatsen in samenwerking met landen die over dunbevolkte gebieden beschikken.
- opbouwen van buffercapaciteit voor elektriciteit te beginnen met verplichte thuisbatterij bij zonnepanelen.

1. Een strategische sector uitbesteden aan een vreemde mogendheid, stevig plan. Verhofstadt vond dat ook dik ok en sindsdien betalen we ons blauw aan energie.

2. We kunnen inderdaad importeren uit dunbevolkte landen. We negeren even de wet van Ohm en dan komt dat allemaal dik in orde.

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Inderdaad, zelden hebben we zo'n schurk aan het hoofd van dit land gezien. Of het zou Vandenboeynants moeten geweest zijn. Of Leopold II.

Ja als die 3 met elkaar in concurrentie moeten gaan zou ik het ook even niet weten. Maar ik denk dat Polle 2 dan nog de gezelligste is van de 3.

[bf62]

Een Kritische Reflectie op de Rol van Guy Verhofstadt in de Belgische Politiek

Er zal een dag komen waarop de sluier valt, waarop de massa beseft dat haar zogenaamde democratie in realiteit wordt gestuurd door machtsbeluste kortetermijndenkers. Op die dag zal het duidelijk worden hoe decennialang beleid onze samenleving heeft ontwricht. En als de roep om verantwoording onweerstaanbaar wordt, mogen we niet toelaten dat de verkeerde mensen geviseerd worden. Daarom is het vandaag onze morele plicht om de juiste vragen te stellen – met argumentatie en sereniteit.

Eerste naam op de lijst van verantwoordelijkheid: Guy Verhofstadt
Ideologie: (neo)liberalisme
Aanklacht: Verloochening van liberale principes en het algemeen belang

Een Ideologie Verraden
Het liberalisme baseert zich op vrijheid, gelijkheid en broederschap – een ideologie die ooit de macht van het ancien régime doorbrak en de poorten opende naar democratische vertegenwoordiging. Maar dat liberalisme is onder Guy Verhofstadt geëvolueerd tot iets wat velen niet meer herkennen. In plaats van een verdediger van individuele vrijheden, lijkt Verhofstadt een politicus te zijn geworden die macht boven principes stelt.

Het Machtsverhaal van Verhofstadt
Na zijn eerste regeringsdeelname (1985–1987) geraakte hij gefrustreerd door de weerstand van traditionele partijen tegen zijn neoliberale ideeën. Uit die frustratie ontstonden de "Burgermanifesten", waarin hij onder meer waarschuwde voor de impact van de islam op de westerse samenleving.

Maar de loop van zijn carrière nam een scherpe wending. Tijdens de dioxinecrisis in 1999 greep hij zijn kans en profileerde zich als klokkenluider. Dat politieke manoeuvre leidde tot de val van de CVP en de opmars van de paars-groene coalitie, met Verhofstadt als premier.

Onder zijn bewind kwam de beruchte snel-Belgwet tot stand. Die maakte het bijzonder eenvoudig om Belg te worden, wat op termijn leidde tot massale naturalisaties en gezinsherenigingen. Tussen 2000 en 2010 werden zo'n 530.000 mensen Belg – een kwart van hen afkomstig uit Marokko en Turkije. Dat beleid veranderde het demografisch landschap van België fundamenteel, zonder breed maatschappelijk debat.

Vrije Meningsuiting als Selectieve Waarde
In 2003 werkte Verhofstadt mee aan een wetswijziging die gebruikt werd om het Vlaams Blok gerechtelijk te vervolgen. Voor een liberaal – een verdediger van vrije meningsuiting – is dat een opmerkelijke paradox. Democratie betekent ook ruimte laten voor oppositie, zelfs als die ongemakkelijk is.

Toen in 2004 het migrantenstemrecht werd ingevoerd, werd de snel-Belgwet, ondanks het vervallen van het compromis, niet ingetrokken. Dat suggereert een gebrek aan consistentie of minstens een andere agenda dan louter pragmatisme.

De Gevolgen
Verhofstadt's beleid heeft bijgedragen aan een groeiende sociale spanning en een tanende samenhang in Vlaanderen. Zijn anti-nationalistische houding en toenemende pro-islamrhetoriek worden door velen gezien als strijdig met de Vlaamse culturele identiteit. Daarbij komt zijn rol in het marginaliseren van politieke tegenstanders via juridische weg – wat bij velen overkomt als een liberale contradictie.

Vandaag zetelt Verhofstadt in het Europees Parlement, waar hij zich profileert als moreel geweten van Europa, met harde aanvallen op landen en leiders die niet stroken met zijn visie. Voor sommigen is hij een verdediger van de Europese waarden. Voor anderen een technocraat die zijn ideologie heeft ingeruild voor persoonlijke invloed.

Slotbeschouwing
Guy Verhofstadt is een invloedrijke figuur in de Belgische en Europese politiek. Maar die invloed roept kritische vragen op. Over principes, over macht, over de toekomst van onze samenleving. Of hij nu pek en veren verdient, of slechts een symbolisch rot ei – daarover mag de geschiedenis oordelen. Maar dat hij moreel en politiek ter verantwoording moet worden geroepen, lijkt voor velen steeds duidelijker.