Voorbeelden van Waalse solidariteit?

[Tantist]

Oorspronkelijk geplaatst door schaveiger

Niet zo vlug makker.
Ik heb je vriend den Juul zijn tabellen eens vluchtig doorlopen, tenminste die van 1840 en 1850. Wat mij opvalt is dit:

Dat werd tijd...

- waarom Brabant apart ?. Waarschijnlijk door Brussel ?

Aparte cijfers waren er niet... Vandaar dat de belgicisten graag terug een unitair Brabant willen: dan valt het allemaal niet zo op...

- waarom geen woord over de waalse bedrijven, waarvan de maatschappelijke zetels hoofdzakelijk in Brussel gelegen waren en hun belastingen daar ook betaalden.

Wat is uw punt?

- waarom geen woord over de vlaamse bedrijven waarvan de hoofdzetels meestal in oost-Vlaanderen en in Antwerpen gelegen waren.

Wat is uw punt?

- waarom geen woord over de herkomst van de financiëringen van die bedrijven die praktisch uitsluitend frans waren, zowel in Vlaanderen als in Wallonië.

Niet moeilijk, de economische elite was volledig franstalig, ook al was ze Vlaams... Dat dit niet gebeurde tot meerdere eer en glorie van de arbeiders is een open deur intrappen. Dus: wat is uw punt?

Als je daar rekening mee houd krijg je al een heel andere visie.

Meer uitleg, en laat uw hysterische kukelekuu nu eens achterwege...

Wat betreft het verschil in kostprijs van de gronden in Vlaanderen versus Wallonië, dit is nu nog altijd zo. Aangezien de belastingen op onroerende goederen met percenten berekend wordt is het dan ook normaal dat men in Vlaanderen meer ophoest dan in Wallonië.

Ook al was Vlaanderen armer dan Wallonië destijds? Als u dat normaal vindt, dan scheelt er iets...

[schaveiger]

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

Dat werd tijd...




Aparte cijfers waren er niet... Vandaar dat de belgicisten graag terug een unitair Brabant willen: dan valt het allemaal niet zo op...



Wat is uw punt?



Wat is uw punt?



Niet moeilijk, de economische elite was volledig franstalig, ook al was ze Vlaams... Dat dit niet gebeurde tot meerdere eer en glorie van de arbeiders is een open deur intrappen. Dus: wat is uw punt?



Meer uitleg, en laat uw hysterische kukelekuu nu eens achterwege...



Ook al was Vlaanderen armer dan Wallonië destijds? Als u dat normaal vindt, dan scheelt er iets...

Waarom geen aparte cijfers per provincie ?

Het punt is dat de cijfers van Brabant ook voor een groot deel die van Wallonië bevatten.

Wie was armer ?. Denk jij misschien dat alle Walen met hun gat in de boter lagen ? Zowel julie als wij werden uitgezogen.

Als de kukeluu je niet bevalt, luister dan alleen naar het gejank van je kat.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door schaveiger

Waarom geen aparte cijfers per provincie ?

De cijfers uit het verleden waren per provincie en toonden aan dat er zwaardere belastingsvoet werd gehanteerd voor de Vlaamse provincies in vergelijking met de Waalse. Daarenboven is er geen sprake van een transfers in die tijd van Waalse naar Vlaamse provincies.

[schaveiger]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

De cijfers uit het verleden waren per provincie en toonden aan dat er zwaardere belastingsvoet werd gehanteerd voor de Vlaamse provincies in vergelijking met de Waalse. Daarenboven is er geen sprake van een transfers in die tijd van Waalse naar Vlaamse provincies.

Hoe konden er toen transfers tussen provincies plaatsvinden ?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door schaveiger

Hoe konden er toen transfers tussen provincies plaatsvinden ?

Via de investeringen van de centrale overheid. Indien de geïnde belastingen de overheidsuitgaven in een provincie overstijgen, betekent dat er dus sprake is van een tranfers. Welnu, in vroeger tijden waren de investeringen in Vlaanderen nooit hoger dan de aldaar geïnde belastingen, integendeel. In Wallonië daarentegen zien we dat er meer geïnvesteerd wordt dan er geïnd werd. Dus is er sprake van een transfer van de Vlaamse naar de Waalse provincies.

[schaveiger]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Via de investeringen van de centrale overheid. Indien de geïnde belastingen de overheidsuitgaven in een provincie overstijgen, betekent dat er dus sprake is van een tranfers. Welnu, in vroeger tijden waren de investeringen in Vlaanderen nooit hoger dan de aldaar geïnde belastingen, integendeel. In Wallonië daarentegen zien we dat er meer geïnvesteerd wordt dan er geïnd werd. Dus is er sprake van een transfer van de Vlaamse naar de Waalse provincies.

Op gebied van transport-infrastructuur denk ik dat het bedrag van de overheidsinvesteringen toen niet zoveel verschilden tussen de gewesten.

Wat betreft de geïnde belastingen, wie waren de (groot)grondbezitters in Vlaanderen en in wiens handen waren de aldaar gevestigde bedrijven ?

Waarom werd er toen meer geïnvesteerd in Wallonië dan elders ?. Had het te maken met het kolenbekken en de aanwezige ertsen of was het omdat ze Walen waren ?.

[Knuppel]

Hier schaveiger, om je te dienen.

Vlaanderen dokt al sinds 1830 af

Trends, 22 juli 2004

Gisteren was het 21 juli. Hoelang wordt de nationale feestdag nog gevierd? "België sneuvelt op het ogenblik dat Wallonië één cent moet transfereren naar Vlaanderen," zegt Juul Hannes. Hij is geen radikalinski van het Vlaams Blok maar een degelijke, liberale academicus. Zijn monnikenwerk onthulde dat Vlaanderen al sinds 1830 geld transfereert naar Wallonië.



"Vlaamse politici vertrekken steevast van het beginsel dat België niet mag barsten. België zal nog lang niet barsten. Het barst op de dag dat de Franstaligen één eurocent betalen aan de Vlamingen." Het is een statement dat kan tellen, zeker als het komt van Juul Hannes, emeritus hoogleraar in de Economische Geschiedenis van de Universiteit Gent en de VUB. "Ik zoek al 40 jaar naar voorbeelden van de solidariteit van het zuiden met het noorden. Ik heb er nooit gevonden."


De academicus lanceerde zijn eerste bevindingen in 1995. Ook de top van de liberale partij kent intussen de feiten. Juul Hannes: "Ik heb over de geschiedenis van de geldstromen gesproken met Karel De Gucht, Patrick Dewael en Guy Verhofstadt. Zij wéten dat de miljarden euro van Vlaanderen naar Wallonië niet van gisteren dateren - geld dat vaak op een onefficiënte manier wordt besteed. En ze weten ook dat de Walen nooit, ik herhaal nóóit, één frank hebben overgeheveld naar Vlaanderen. Een half jaar geleden heeft Karel De Gucht nog eens al mijn cijfers opgevraagd. De liberale economen Jef Vuchelen en Paul de Grauwe hoef je evenmin wat wijs te maken, we bediscussieerden mijn cijfers. Ook Louis Michel heeft mijn documentatie gekregen. Noch in de negentiende, noch in de twintigste eeuw stroomde er een Waals belastingoverschot naar Vlaanderen."


Democratische beginselen moeten met een religieuze ijver toegepast worden, niet af en toe een beetje, aldus Hannes. "Dan zouden de liberale politici niet constant hoeven af te wijken van hun uitgangspunten omwille van de Belgische vrede. De kostprijs van het bestuur in Wallonië is bijna 50% hoger dan in Vlaanderen. Dat is nog hoger dan in Brussel, waar de meerkosten 35% bedragen. Als de Franstaligen hun cliëntelisme in neofeodale structuren willen handhaven, en de extra inkomsten van de tranfers niet in hun onderwijs willen stoppen, dan is dat hún zaak. Wij hoeven daar geen belastinggeld voor op te offeren. Wallonië trekt zich niets aan van de wensen van de grootste gemeenschap van België."


Laat de transfers passeren via de Europese Unie en na enkele jaren zal men daar vaststellen dat het de spuigaten uitloopt, pleit Hannes. De EU zal dan eisen dat Wallonië zijn bestedingen normaliseert. "Vanaf 1830 hebben de Vlamingen de Belgische rekeningen buitenmatig betaald, onder meer voor de bruggen, spoorwegen en kanalen van Wallonië. Dat deden ze zelfs in de dramatische jaren 1840-1860, toen arm Vlaanderen op zijn dieptepunt zat en er op het Vlaamse platteland hongerdoden vielen."


De emeritus hoogleraar kent de groeiende discussie over de onafhankelijkheid van Vlaanderen. "Als je die bereikt, geef je de investeringen van de Vlamingen in het zuiden op. We hoeven geen wraak te nemen, we moeten gewoon sterker drukken op het Belgische beleid. Op veel terreinen moeten we stoppen met Wallonië de kans te geven de zaken in Vlaanderen te bepalen."


Als Vlaanderen vandaag arm was geweest, dan zou onze positie uiterst zwak zijn en zouden we geen eisen mogen stellen, weet Hannes. "Maar nu kunnen wij, als wij willen, door onze rijkdom met de vuist op tafel slaan. Die rijkdom is er niet gekomen door bijvoorbeeld transfers van zuid naar noord, zoals het officiële Franstalige verhaal klinkt."


Volstrekt achterhaalde wetgeving
Juul Hannes ontdekte dat je de nationale cijfers over de negentiende eeuw van de historicus Pirard (gepubliceerd in de jaren 1980-1985) provinciaal kunt toewijzen, en dat die gegevens nog gedetailleerder worden met de statistieken van het Gemeentefonds. Een monnikenwerk dat opvallende conclusies opleverde. Juul Hannes: "Als ik de belastingen van de vier Vlaamse provincies vergeleek met die van de vier Waalse provincies, dan klopte het beeld niet dat wij voorgeschoteld krijgen - namelijk dat transfers in de negentiende eeuw van zuid naar noord gingen en dat wat nu gebeurt een compensatie zou zijn voor de solidariteit die Wallonië opbracht in de eerste tachtig jaar van België."


In de negentiende eeuw was Vlaanderen veel armer dan Wallonië. Het gewicht van de transfers is waarschijnlijk nooit zwaarder geweest dan in de jaren veertig en vijftig van die eeuw. De neergang van de Vlaamse provincies begon in 1810, 30 jaar later was de uitputting volledig en toch bleven de transfers vloeien. Oost- en West-Vlaanderen zakten in elkaar door hun overbevolking en de combinatie van drie verzwakkende sectoren: landbouw, tuinbouw en huistextiel. Door de honger in Vlaanderen slonk zelfs het bevolkingscijfer. Bij de aanleg van de spoorweg Brugge-Kortrijk mocht de plaatselijke bevolking helpen; de werkers ontvingen één brood per dag. De gezinsleden crepeerden, want één brood is net voldoende om de kracht van één persoon op peil te houden.


De negentiende-eeuwse administratie van Financiën eeuw was klein, hanteerde potlood en papier, en functioneerde heel goed. "Onderhuids voel je dat de ambtenaren vonden dat de fiscaliteit niet was aangepast aan de noden van de tijd, maar de politici trokken zich daar geen barst van aan," aldus Hannes. "De fiscaliteit van de negentiende eeuw is ontstaan in het begin van de eeuw, werd in 1823 onder de Hollanders vastgelegd en is pas veranderd na de Eerste Wereldoorlog."


De inbreng van iedere regio in de totale opbrengst van drie directe belastingen - grond- en personenbelasting en het patentrecht (de bedrijfsbelasting) - is bekend voor de periode 1831-1912. Ze bedraagt 3,4 miljard goudfrank. Een goudfrank is, volgens de consumptie-index, vandaag 5,5 euro waard. De bedragen van de directe belastingen kunnen gerelateerd worden aan het inwoneraantal van de regio's. Uit die cijfers blijkt volgens Hannes dat een Vlaming gemiddeld 5,3% meer heeft betaald dan een Waal. Berekend met het gezin als maatstaf bracht Vlaanderen 199 miljoen goudfrank meer op. Indien een Vlaams gezin slechts evenveel zou hebben betaald als een Waals, dan had Vlaanderen jaarlijks 2,5 miljoen goudfrank minder moeten afstaan. Dat bedrag krijgt pas echt betekenis als we het vergelijken met de jaarrechten op koolmijnen en groeven - een directe belasting die vrijwel exclusief in Wallonië werd geheven. Het zwarte goud van Wallonië bracht jaarlijks gemiddeld 550.000 goudfrank in de staatskas, vijfmaal minder dan wat de fiscus in Vlaanderen aanboorde. De fiscus had de Waalse steenkoolopbrengsten moeten belasten, zegt Juul Hannes.


"De fiscale bril van de ontegenzeglijk bekwame en correcte ambtenaren in de negentiende eeuw was niet communautair misvormd," zegt Hannes. De fiscale wetgeving van het begin van de negentiende eeuw werd niet aangepast aan de snel veranderende economische gegevens, en kon de vooral in Wallonië gevestigde zware nijverheid niet naar behoren belasten. Diezelfde onaangepaste wetgeving zorgde er wel voor dat het in het begin van die eeuw relatief rijke Vlaanderen - wat vanaf 1810 omsloeg in armoede - nog een eeuwlang op zijn verleden belast werd. "In het overbevolkte Vlaanderen stegen de pachtprijzen door de grote vraag tot een onredelijk peil, en droeg de grond dus én een hoge pacht én een belasting die niet meer in verhouding stond tot de werkelijke inkomens."


Onevenredig belast
In 1890 en 1910 zorgden de belaste huizen, de opbrengst van deuren en vensters, en de waarde van het meubilair voor 87,5% van de opbrengst van de personenbelasting. Er waren geen fundamentele veranderingen sinds 1860. In 1890 bedroeg de belaste huurwaarde van een Vlaams huis gemiddeld 183,2 goudfrank, van een Waals huis 118,2 goudfrank. Dat Waalse huis was dus gemiddeld slechts 64,5% waard van een huis in Vlaanderen? De meubels van de Vlaamse bewoners waren 299 goudfrank waard, die van de Waal 12% minder, 264 goudfrank. Na vijftien jaar van ernstige landbouwcrisis betaalde Vlaanderen in 1890 nog 43,5% van de personenbelasting met 40,3% van de gezinnen. Wallonië, met eveneens 40,3% van de gezinnen, droeg slechts 28% van de belastingen. Het verhaal is eentonig. Voor de erfenisrechten van de jaren 1838-1911 betaalde de gemiddelde Vlaming 25,4% meer erfenisrechten dan een Waal. Als Vlaanderen 100 goudfrank opbracht, betaalde Wallonië 79,77 goudfrank. Erfenisrechten wogen zwaar op onroerend goed en uiterst licht op gemakkelijk te verbergen roerend goed. De Vlamingen met hun spaarzaamheid en gronden en huizen werden afgestraft in de grondbelasting, de personenbelasting en de erfenisrechten. Deze hogere belastingen in Vlaanderen staan haaks op de zwakke economische prestaties van Vlaanderen in de negentiende eeuw.


De bedrijfsbelasting (het patentrecht) pakte de slager en de schrijnwerker aan. Grote bedrijven waren er immers nog niet. De Nederlandse wetgever, onze wetgever vóór 1830, bepaalde dat fabrieken met 300 werknemers maximaal 402 frank patentrecht moesten betalen; 300 werknemers was toen zeer veel. "Kort nadien ontstonden in Wallonië bedrijven met 3000 werknemers, en die betaalden dus 402 frank belastingen, want 'maximum is maximum'. Een Waalse hoogoven - in het begin een eenmanszaakje - betaalde 48 frank belastingen. 70 jaar later betaalt de gigantische hoogoven die ervoor in de plaats kwam en afhangt van een financiële groep nog altijd 48 frank. Intussen betaalde het bakkertje in Antwerpen 80 frank. Conclusie: de mijnrechten van Wallonië hebben nooit geld in het nationale bakje gebracht, de douanerechten in Antwerpen wel."


De inkomensongelijkheid is geweldig veranderd, de vermogensongelijkheid die Juul Hannes berekende voor 1891 en Jef Vuchelen voor 1994 is ongeveer identiek gebleven. "In de negentiende eeuw verstedelijkten de provincies Henegouwen en Luik als gevolg van de industrialisering. De lonen lagen 40% tot 50% hoger dan in Vlaanderen. Je ziet echter geen sporen van een vermogensopbouw, noch fiscaal, noch wat de ongelijkheid betreft. Er moet een systeem geweest zijn van overconsumptie en een gebrek aan transfers tussen de generaties in Wallonië."


Door het elitaire kiesstelsel werd de noodzakelijke aanpassing van het fiscale systeem niet doorgevoerd tot in 1920. "De Belgische politici leenden liever geld," zegt Hannes. "Toen de Duitsers hier in 1914 binnenvielen, troffen zij de meest ontredderde overheidsfinanciën van de hele wereld aan. In 1940 was het net zo, en nu 60 jaar later met Europa is het weer hetzelfde."


Bange Walen
De Vlamingen zouden niet geïnteresseerd zijn in de transferkwestie, en dat is een foute perceptie, vindt Hannes. "De mensen wéten het niet, de verantwoordelijken ontvluchten de waarheid, en de pers vindt dit verhaal niet sexy genoeg. Wij hebben geen voordeel met een zwart gat in Wallonië. Trouwens, als Wallonië zijn centen redelijk zou besteden, dan was er geen probleem. Maar de verspilling van federaal geld, dat in grote mate Vlaams geld is, laten verdergaan is een politieke doodzonde. Als er te veel artsen zijn in Wallonië, dan wordt het aantal ook in Vlaanderen beperkt. Waarom?"


Economen van de UCL vroegen de gegevens van Hannes op, en reageerden nadien nooit meer, noch om zijn bevindingen te bestrijden, noch om ze te nuanceren. Waar komt bijvoorbeeld de hoge Belgische staatsschuld vandaan? Een flink deel ontstond doordat de doodsstrijd van steenkool en staal zo lang werd gerekt. "40% van de huidige staatsschuld is zo ontstaan, en 75% daarvan stroomde naar Wallonië. Toen die kraan werd dichtgedraaid, was het gedaan met onze grote holdings," weet Hannes. Hij begrijpt de Waalse angst. "Het feit dat de Vlamingen nu een eenheidstaal spreken, dat ze nu rechten opeisen, wordt gezien als een bedreiging voor Wallonië. Niemand kan daar trouwens een Vlaamse krant lezen, stel je voor wat dat is. Wallonië is een heel gesloten milieu. De Franstalige kranten bulken van de desinformatie."


Frans Crols
[email protected]

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door schaveiger

Op gebied van transport-infrastructuur denk ik dat het bedrag van de overheidsinvesteringen toen niet zoveel verschilden tussen de gewesten.

Wat betreft de geïnde belastingen, wie waren de (groot)grondbezitters in Vlaanderen en in wiens handen waren de aldaar gevestigde bedrijven ?

Waarom werd er toen meer geïnvesteerd in Wallonië dan elders ?. Had het te maken met het kolenbekken en de aanwezige ertsen of was het omdat ze Walen waren ?.

"... denk ik ..."

Waar zijn de cijfers?

Alles is heel goed uitgelegd te vinden in de tekst die Knuppel in vorig bericht heeft gegeven en vormt een samenvatting van een studie die onomstotelijk aantoont dat er in de 19e eeuw geen transfers van Wallonië naar Vlaanderen hebben bestaan. Zelfs de ULB heeft er zich mee proberen te moeien en heeft dan ook de studie opgevraagd met de al op voorhand triomfantelijke mededeling dat ze die flamingantische studie eens gingen weerleggen. Ondertussen zijn we al meer dan een jaar (of twee?) verder en de ULB heeft nog niet van zich laten horen... De stilte spreekt boekdelen.

[Black Cat]

"De Leeuw Van Vlaanderen" is geschreven door een Waal. Of toch niet?


Goed dat die sommige Vlamingen aan 1302 herinnerd heeft.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Black Cat

"De Leeuw Van Vlaanderen" is geschreven door een Waal. Goed dat die sommige Vlamingen aan 1302 herinnerd heeft.

Hunk? De Leeuw van Vlaanderen is geschreven door Conscience, zoon van een Franse vader en Vlaamse moeder. Consciences moedertaal was Nederlands. Later studeerde hij in het Frans en begon dan ook te schrijven in het Frans. Algauw vond hij echter dat hij zich niet goed kon uiten in die taal en schakelde over op het Nederlands. Vanaf dan schreef hij succesverhaal na succesverhaal. Consciences werk werd volledig vertaald naar het Frans en Duits, en vele malen herdrukt. Ook werden vele boeken omgezet naar het Engels, Deens, Zweeds, Tsjechisch, Italiaans, Spaans, Russisch... tot zelfs Esperanto.

[Black Cat]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Hunk? De Leeuw van Vlaanderen is geschreven door Conscience, zoon van een Franse vader en Vlaamse moeder. Consciences moedertaal was Nederlands. Later studeerde hij in het Frans en begon dan ook te schrijven in het Frans. Algauw vond hij echter dat hij zich niet goed kon uiten in die taal en schakelde over op het Nederlands. Vanaf dan schreef hij succesverhaal na succesverhaal. Consciences werk werd volledig vertaald naar het Frans en Duits, en vele malen herdrukt. Ook werden vele boeken omgezet naar het Engels, Deens, Zweeds, Tsjechisch, Italiaans, Spaans, Russisch... tot zelfs Esperanto.

Natuurlijk, niets slechts over Conscience.

Ik wil 1302, en daarmee 'De Vlaamsche Identiteit' wat relativeren.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Black Cat

Ik wil 1302, en daarmee 'De Vlaamsche Identiteit' wat relativeren.

En wat bedoel je daarmee?

[Black Cat]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

En wat bedoel je daarmee?

Dat ik dat een anachronistisch hersenschim vind. Als er al iets historisch aan is natuurlijk, aan die Vlaamse identeit. Het Graafschap Vlaanderen liep al zeker niet tot voor Maastricht.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Black Cat

Natuurlijk, niets slechts over Conscience.

Ik wil 1302, en daarmee 'De Vlaamsche Identiteit' wat relativeren.

En waarvoor moet dat relativeren dienen?

Om omgekeerde transfers te bewijzen?

[Black Cat]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

En waarvoor moet dat relativeren dienen?

Om omgekeerde transfers te bewijzen?

Neen, opdat de flaminganten zichzelf wat minder "ernstig" zouden nemen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Black Cat

Dat ik dat een anachronistisch hersenschim vind. Als er al iets historisch aan is natuurlijk, aan die Vlaamse identeit. Het Graafschap Vlaanderen liep al zeker niet tot voor Maastricht.

Weet u eigenlijk wel wat "anachronistisch" betekent? Zo te zien niet.

Blijkbaar laat u de geschiedenis ergens in het verleden eindigen en is er volgens u blijkbaar nadien niets meer gebeurd.

Het Franse koninkrijk van de 12e eeuw liep ook niet tot aan de Rhône... Het Rusland van de 10e eeuw lag nu waar een ander land ligt... Het koninkrijk Italië reikte nooit verder dan het noorden van de stad Rome. Noorwegen heeft voor zijn onafhankelijkheid nooit bestaan. Letland ook niet. Enzovoort.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Black Cat

"De Leeuw Van Vlaanderen" is geschreven door een Waal. Of toch niet?


Goed dat die sommige Vlamingen aan 1302 herinnerd heeft.

Je bent wanhopig aan het worden.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Black Cat

Ik wil 1302, en daarmee 'De Vlaamsche Identiteit' wat relativeren.

Ben jij eigenlijk ooit al eens een vlaamsgezinde in het echt tegengekomen ?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Black Cat

Neen, opdat de flaminganten zichzelf wat minder "ernstig" zouden nemen.

Ik zie niet goed in wat 1302 te maken heeft met het streven naar volledige Vlaamse ontplooing op politiek en economisch vlak. U wel? Leg het ons dan eens uit.

[Knuppel]

Misschien wordt het eerder tijd dat de belgicisten zichzelf wat minder ernstig gaan nemen?

Het ziet er immers alsmaar belabberder uit voor het Belgikske.

1/ De onbetaalbare sociale zekerheid

2/ Vlamingen en Walen die nergens nog hetzelfde over denken

3/ Een koningshuis waarvan de populariteit zienderogen afbrokkelt

4/ en last but not least, een land dat in steeds sneller tempo onbestuurbaar wordt omdat het VB in steeds sneller tempo groeit.