Managers verdienen te veel?

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

het kolonialisme is de oorzaak van de welvaart in Amerika, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland.

Om nu wel even realistisch te blijven: er is verschil tussen handelskolonialisme (Portugal, Nederland, Italië), bevolkingskolonialisme (Spanje, Engeland, Frankrijk) en imperiaalkolonialisme (Italië (Abbesinië), Duitsland, Frankrijk/Engeland (Afrika), België, &c).

We zien dat bevolkingskolonialisme meestal zorgde voor het verdwijnen van de lokale bevolking, en dat het vóór 1800 gebeurde. Dat verklaart de grotere rijkdom.

Een voorbeeld van imperiaalkolonialisme dat het nu toch redelijk goed doet: Zuid-Oost Azië.

Handelskolonialisme is een beetje de voorhoede van imeriaalkolonialisme, maar dat slecht georganiseerd en fluctuerend (geen vast gebied). Hieruit zijn wel bijvoorbeeld Luanda, Goa en Macao uit gegroeid.

[C uit W]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Hoezo? Waarom zou ik moeten vergelijken met bedrijven die even groot zijn als Belgacom?

Om te zien of het overal zo is.

Is de vraag niet algemeen of topmanagers teveel verdienen?

Voor mij niet.

En stel dat ik kan bewijzen dat de toplui van Apple, Coca-Cola, ... allemaal ook bergen geld verdienen, bewijst dat dan dat Bellens' verloning wel of niet decadent is?

Awel, hoeveel verdienen die gasten?

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Ik vrees dat je je nog maar eens zal mogen herhalen Lombas

Ik begrijp niet hoe je kan spreken van mondiaal kapitalisme als meer dan de helft van de wereldbevolking leeft in landen waar geen eigendomsrecht is.

[Casca]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Het eerste deel van deze uitspraak heeft evenveel waarde als "het kapitalistisch wereldsysteem had niet tot stand gekomen in haar huidige vorm zonder de uitvinding van het wiel".

Wat het tweede deel van de uitspraak betreft, dat mag u eens proberen te bewijzen. Ik zal er een tegen-uitspraak naast zetten, zodat u eventjes over de consequentie ervan kunt mijmeren: het kolonialisme is de oorzaak van de welvaart in Amerika, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland.

Kapitalisme en kolonialisme gingen hand in hand. Kolonialisme heef oa Afrika zwaar in de zak gezet en andere landen zwaar bevoordeeld. Ik keur het kapitalisme an sich niet absoluut af, ik zie er ook een motor van vooruitgang in... wat wel stuitend is dat mensen die het kapitalisme als absoluut systeem verdedigen weigeren het aandeel ervan te onderkennen in de onderontwikkeling van Afrika, en het ook vertikken om iets te doen aan die onderontwikkeling uit puur, onversneden egoïsme.

[Casca]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Ik begrijp niet hoe je kan spreken van mondiaal kapitalisme als meer dan de helft van de wereldbevolking leeft in landen waar geen eigendomsrecht is.

Lijstje van de landen waar geen eigendomsrecht is?

Het is trouwens niet omdat er in die landen zelf volgens jou geen eigendomsrecht is dat ze niet meedraaien in het mondiaal kapitalistisch wereldsysteem waarvan het merendeel van de meerwaarde wordt geincasseerd door ex-kolonialistische landen.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Kapitalisme en kolonialisme gingen hand in hand. Kolonialisme heef oa Afrika zwaar in de zak gezet en andere landen zwaar bevoordeeld. Ik keur het kapitalisme an sich niet absoluut af, ik zie er ook een motor van vooruitgang in... wat wel stuitend is dat mensen die het kapitalisme als absoluut systeem verdedigen weigeren het aandeel ervan te onderkennen in de onderontwikkeling van Afrika, en het ook vertikken om iets te doen aan die onderontwikkeling uit puur, onversneden egoïsme.

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Ik begrijp niet hoe je kan spreken van mondiaal kapitalisme als meer dan de helft van de wereldbevolking leeft in landen waar geen eigendomsrecht is.

Wat je zegt over liberalisme en imperiaalkolonialisme, dat het één het ander heeft mogelijk gemaakt, steunt echter wel op een waarheid. De industrialisatie en de mondialisering heeft zeker een rol gespeeld in het imperiaalkolonialisme.

Het is nu eenmaal gemakkelijker een stoomboot naar Afrika te sturen dan een karaveel.

Dat gezegd zijnde, wilt dat niet zeggen dat kolonialisme toegepast of theoretisch uit liberalisme vloeit.

Een waar liberaal zou bijvoorbeeld nooit mensen van hun land verdrijven, omdat dat een schending van het eigendomsrecht is. Kopen is wat anders.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Lijstje van de landen waar geen eigendomsrecht is?

Het is trouwens niet omdat er in die landen zelf volgens jou geen eigendomsrecht is dat ze niet meedraaien in het mondiaal kapitalistisch wereldsysteem waarvan het merendeel van de meerwaarde wordt geincasseerd door ex-kolonialistische landen.

Het kan zijn dat ze daarin roteren, maar dan is hun slechte staat het gevolg van het feit dat ze het zelf niet toepassen.

Een land zonder eigendomsrechten bevind zich voornamelijk in de zuidelijke sfeer. Het gaat dan om enerzijds communistische landen, maar die roteren uiteraard niet mee, en anderzijds landen zonder goede centrale overheid/in regimewissel, zonder eerlijke centrale overheid (bijvoorbeeld enkel eigendomsbewijzen uitkeren aan de hoogstbiedende) of met een nodeloos bureaucratische overheid (bijvoorbeeld Peru waar men honderd in de twintig vergunningen moet aanvragen).

Aldus zijn vele landen van Afrika, Azië en Zuid-Amerika geen kapitalistische landen.

[Casca]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Aldus zijn vele landen van Afrika, Azië en Zuid-Amerika geen kapitalistische landen.

Het zijn slaaflanden van het kapitalistisch systeem?

[C uit W]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Kapitalisme en kolonialisme gingen hand in hand. Kolonialisme heef oa Afrika zwaar in de zak gezet en andere landen zwaar bevoordeeld. Ik keur het kapitalisme an sich niet absoluut af, ik zie er ook een motor van vooruitgang in... wat wel stuitend is dat mensen die het kapitalisme als absoluut systeem verdedigen weigeren het aandeel ervan te onderkennen in de onderontwikkeling van Afrika, en het ook vertikken om iets te doen aan die onderontwikkeling uit puur, onversneden egoïsme.

Bemoeizucht heeft evenveel verknalt in Afrika.

[Casca]

Oorspronkelijk geplaatst door C uit W

Bemoeizucht heeft evenveel verknalt in Afrika.

Bemoeizucht heeft praktisch alles verknald in Afrika. Maar nu ons compleet afkeren van het continent omdat 'het toch allemaal naar de kloten is' is pas echt degoutant, vooral omdat het Westen in de fout is gegaan.

[C uit W]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Bemoeizucht heeft praktisch alles verknald in Afrika. Maar nu ons compleet afkeren van het continent omdat 'het toch allemaal naar de kloten is' is pas echt degoutant, vooral omdat het Westen in de fout is gegaan.

Afrika is evenveel in de fout gegaan.

[Casca]

Afrika was niet in de fout gegaan was het Westen niet in de fout gegaan

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Het zijn slaaflanden van het kapitalistisch systeem?

Als ze zelf kapitalistisch waren, dan hadden die sneuige piraten van hier geen kans om ze daar gaan uit te buiten

[willem1940NLD]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Afrika was niet in de fout gegaan was het Westen niet in de fout gegaan

Ik denk eerder dat Afrika nooit UIT een fout is gekomen die al bestond voordat Europa iets ging betekenen.

[StevenNr1]

?

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Kapitalisme en kolonialisme gingen hand in hand.

De vrije markt kende inderdaad haar hoogtepunt in de jaren 1500-1900 (dit is sarcasme, voor de volledigheid).

wat wel stuitend is dat mensen die het kapitalisme als absoluut systeem verdedigen weigeren het aandeel ervan te onderkennen in de onderontwikkeling van Afrika, en het ook vertikken om iets te doen aan die onderontwikkeling uit puur, onversneden egoïsme.

Kent u iemand die "het kapitalisme als absoluut systeem verdedigt"? Wat is trouwens "het absolute systeem" van het kapitalisme?

Wat vooral stuitend is, is dat mensen uit onwetendheid, naïviteit of gewoonweg slechte wil, alles wat slecht gaat of is gegaan in deze wereld toeschrijven aan "het kapitalisme" en het daarbij vertikken om de zaken minder populistisch te bekijken uit pure intellectuele gemakzucht.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Het is trouwens niet omdat er in die landen zelf volgens jou geen eigendomsrecht is dat ze niet meedraaien in het mondiaal kapitalistisch wereldsysteem waarvan het merendeel van de meerwaarde wordt geincasseerd door ex-kolonialistische landen.

Dit schreeuwt om een verduidelijking, vooral mbt het woordje "geïncasseerd".

[Percalion]

Tijd om even een dooddoener erin te gooien:

Waarom maken we ons zorgen over de inkomensongelijkheid? Geld maakt toch niet gelukkig?

[Casca]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Dit schreeuwt om een verduidelijking, vooral mbt het woordje "geïncasseerd".

Als er in een land tegen superlage lonen luxeproducten worden geproduceerd die hier tegen veel grotere bedragen worden verkocht en hierna de gegenereerde meerwaarde niet naar de arme bevolking daar gaat dan incasseren wij de meerwaarde.

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

De vrije markt kende inderdaad haar hoogtepunt in de jaren 1500-1900 (dit is sarcasme, voor de volledigheid).

Kent u iemand die "het kapitalisme als absoluut systeem verdedigt"? Wat is trouwens "het absolute systeem" van het kapitalisme?

Wat vooral stuitend is, is dat mensen uit onwetendheid, naïviteit of gewoonweg slechte wil, alles wat slecht gaat of is gegaan in deze wereld toeschrijven aan "het kapitalisme" en het daarbij vertikken om de zaken minder populistisch te bekijken uit pure intellectuele gemakzucht.

Aangezien u toch zo'n tegenstander lijkt te zijn van intellectuele gemakzucht leest u misschien best eens deze tekst:

The Wealth of the West Was Built on Africa's Exploitation
Britain Has Never Faced Up to the Dark Side of its Imperial History
by Richard Drayton

October 15, 2005
The Guardian
Printer Friendly Version
EMail Article to a Friend

Britain was the principal slaving nation of the modern world. In 'The Empire Pays Back', a documentary broadcast by Channel 4 on Monday, Robert Beckford called on the British to take stock of this past. Why, he asked, had Britain made no apology for African slavery, as it had done for the Irish potato famine? Why was there no substantial public monument of national contrition equivalent to Berlin's Holocaust Museum? Why, most crucially, was there no recognition of how wealth extracted from Africa and Africans made possible the vigor and prosperity of modern Britain? Was there not a case for Britain to pay reparations to the descendants of African slaves?



These are timely questions in a summer in which Blair and Bush, their hands still wet with Iraqi blood, sought to re-brand themselves as the saviors of Africa. The G8's debt-forgiveness initiative was 'spun' successfully as an act of western altruism. The generous Massas never bothered to explain that, in order to benefit, governments must agree to "conditions", which included allowing profit-making companies to take over public services. This was no gift; it was what the merchant bankers would call a "debt-for-equity swap", the equity here being national sovereignty. The sweetest bit of the deal was that the money owed, already more than repaid in interest, had mostly gone to buy industrial imports from the west and Japan, and oil from nations who bank their profits in London and New York. Only in a bookkeeping sense had it ever left the rich world.



No one considered that Africa's debt was trivial compared to what the west really owes Africa.



Beckford's experts estimated Britain's debt to Africans in the continent and diaspora to be in the trillions of pounds. While this was a useful benchmark, its basis was mistaken. Not because it was excessive, but because the real debt is incalculable. For without Africa and its Caribbean plantation extensions, the modern world as we know it would not exist.



Profits from slave trading, and from sugar, coffee, cotton and tobacco, are only a small part of the story. What mattered was how the pull and push from these industries transformed western Europe's economies. English banking, insurance, shipbuilding, wool and cotton manufacturing, copper and iron smelting, and the cities of Bristol, Liverpool and Glasgow, multiplied in response to the direct and indirect stimulus of the slave plantations.



Joseph Inikori's masterful book, 'Africans and the Industrial Revolution in England', shows how African consumers, free and enslaved, nurtured Britain's infant manufacturing industry. As Malachy Postlethwayt, the political economist, candidly put it in 1745: "British trade is a magnificent superstructure of American commerce and naval power on an African foundation."



In 'The Great Divergence', Kenneth Pomeranz asked why Europe, rather than China, made the breakthrough first into a modern industrial economy. To his two answers -- 'abundant coal' and 'New World colonies' -- he should have added 'access to west Africa'. For the colonial Americas were more Africa's creation than Europe's: before 1800, far more Africans than Europeans crossed the Atlantic. New World slaves were vital too, strangely enough, for European trade in the east. For merchants needed precious metals to buy Asian luxuries, returning home with profits in the form of textiles; only through exchanging these cloths in Africa for slaves to be sold in the New World could Europe obtain new gold and silver to keep the system moving. East Indian companies led ultimately to Europe's domination of Asia and its 19th-century humiliation of China.



Africa hasn't only underpinned Europe's earlier development -- its palm oil, petroleum, copper, chromium, platinum, and, in particular, gold were -- and are -- crucial to the later world economy. Only South America, at the zenith of its silver mines, outranks Africa's contribution to the growth of the global bullion supply.



The guinea coin paid homage in its name to the west African origins of one flood of gold. By this standard, the British pound since 1880 should have been re-christened the rand, for Britain's prosperity and its currency stability depended on South Africa's mines. I would wager that a large share of that gold in the IMF's vaults which was supposed to pay for Africa's debt relief had originally been stolen from that continent.



There are many who like to blame Africa's weak governments and economies, famines, and disease on its post-1960 leadership. But the fragility of contemporary Africa is a direct consequence of two centuries of slaving, followed by another of colonial despotism. Nor was "decolonization" all it seemed: both Britain and France attempted to corrupt the whole project of political sovereignty.



It is remarkable that none of those in Britain who talk about African dictatorship and kleptocracy seem aware that Idi Amin came to power in Uganda through British covert action, and that Nigeria's generals were supported and manipulated from 1960 onwards in support of Britain's oil interests. It is amusing, too, to find the Telegraph and the Daily Mail -- which just a generation ago supported Ian Smith's Rhodesia and South African apartheid -- now so concerned about human rights in Zimbabwe. The tragedy of Mugabe and others is that they learned too well from the British how to govern without real popular consent, and how to make the law serve ruthless private interest. The real appetite of the west for democracy in Africa is less than it seems. We talk about the Congo tragedy without mentioning that it was a British statesman, Alec Douglas-Home, who agreed with the US president in 1960 that Patrice Lumumba, its elected leader, needed to "fall into a river of crocodiles".



African slavery and colonialism are not ancient or foreign history; the world they made is around us in Britain. It is not merely in economic terms that Africa underpins a modern experience of (white) British privilege. Had Africa's signature not been visible on the body of the Brazilian Jean Charles de Menezes, would he have been gunned down on a tube at Stockwell? The slight kink of the hair, his pale beige skin, broadcast something misread by police as foreign danger. In that sense, his shooting was the twin of the axe murder of Anthony Walker in Liverpool, and of the more than 100 deaths of black people in mysterious circumstances while in police, prison or hospital custody since 1969.



This universe of risk, part of the black experience, is the afterlife of slavery. The reverse of the medal is what WEB DuBois called the "wage of whiteness", the world of safety, trustworthiness, and welcome that those with pale skins take for granted. The psychology of racism operates even among those who believe in human equality, shaping unequal outcomes in education, employment, criminal justice. By its light, such all-white clubs as the G8 continue to meet in comfort.



Early this year, Gordon Brown told journalists in Mozambique that Britain should stop apologizing for colonialism. The truth is, though, that Britain has never even faced up to the dark side of its imperial history, let alone begun to apologize.





Dr Richard Drayton is a senior lecturer in imperial and extra-European history since 1500 at Cambridge University. His book The Caribbean and the Making of the Modern World will be published in 2006. [email protected]. This article appeared in the Guardian, August 20, 2005

.

Ik wacht op uw reactie.

[cookie@vws]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Tijd om even een dooddoener erin te gooien:

Waarom maken we ons zorgen over de inkomensongelijkheid? Geld maakt toch niet gelukkig?

Is een uitspraak van mensen met vééél geld..