Wanneer wordt de Islam opgekuischt?

[Rene Artois]

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

and again: "definieer terroristische organisaties"?

Wat denkt u van : elke organisatie die wij terroristisch noemen.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Metternich

Vergeten zeker hoe de moslims in Spanje zijn gekomen? Je gaat mij niet zeggen dat die vriendelijk zijn afgekomen en hebben gezegd: "Laten we jullie eens beschaven, tenminste, als jullie dat willen?" om dan vervolgens door iedereen met open armen zijn verwelkomd. Ze hebben uiteraard goede dingen gebracht maar je gaat mij ook niet zeggen dat het lieverdjes waren en verlichte despoten.

Ben je bereid om die criteria ook te gebruiken op het Romeinse Rijk, de Azteken, het Chinese keizerrijk etc?

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door werkgroep morkhoven

Bush heeft het voor de zoveelste maal over 'terroristische organisaties' omdat hij met zijn clan uit de wapen en petroleumindustrie, Hamas en Hezbollah wil 'wegvegen' uit het Midden-Oosten en ook Syrië en Iran zou willen aanpakken.

PLO en Vietcong zouden nu ook 'terroristische organisaties' worden genoemd terwijl ze dat helemaal niet waren.

de PLO, waren dat niet die lieden die 'de Olympische Spelen extra-rood' hebben uitgebracht, in München? En hebben die met Carlos niet ooit alle olie-ministers van de OPEC gegijzeld?

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Bill

Ja, het waren werkelijk krakken. Zo liggen ze aan de basis van de concorde, de tgv, de pc, televisie, het weer, ruimtevaart en ja, zelfs het warm water werd door ene Mohammed uitgevonden.
En nu even serieus aub....

herlees eens rustig Tantists post, post nr 6.

[Ploertendoder]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

herlees eens rustig Tantists post, post nr 6.

Probeer ook eens ne keer on topic?

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door werkgroep morkhoven

Dat kan wel zijn maar de arabische cultuur is in ieder geval heel wat meer dan enggeestige fundamentalisten en volksnationalisten ervan willen maken.

Nog goed dat er geen enggeestige arabieren zijn.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Bill

Neen je hebt gelijk. De TV, die totaal geen impakt heeft op de maatschappij, werd plotseling ontdekt in een oase 426,2 km ten zuiden van Caïro, net naast de PC boom die er al enkele jaren eerder werd ontdekt.

[_Yahya_]

Islam uitschakelen ?? hahahaha
dat heben de Arabieren geprobeerd toen de Profeet nog 1 moslim op de aarde was, toen zij hem wouden vermoren .. maar het niet gelukt ... en dan een paar jaartjes later geprobeerd met duizenden soldaten tegen 300 moslims in Badr , maar het is niet gelukt ... en dan bijna elken dag van plan geweest om deze beweging te stoppen , maar niet gelukt ... en dan laaaaater door kruisvaarders en kruistochten geprobeerd maar niet gelukt ... en zo blijven zij altijd proberen .. een bewijs is deze onderwerp onder deze titel ...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!

[Argusx43]

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

Ik kan mij persoonlijk niet ontdoen van de indruk dat de islam in haar middeleeuwen zit.

Net als in onze middeleeuwen was er wel een rijke cultuur voor handen, maar slaagde men niet ze te implementeren in het dagelijkse leven en in de eigen cultuur.

Maar mij maakt je niet wijs dat een cultuur die mensen als Avicenna, Averroes, Maimonides (jaja, dat was een jood), Alkindus, Alberuni, Abulcasis,... heeft voortgebracht achterlijk was. Indertijd was Cordoba de meest verfijnde en culturele stad van Europa en hoofdstad van een machtig kalifaat. Wij goten toen onze stront door het raam naar buiten en staken heksen in brand.

De tolerantie was toen ook omgekeerd: waar de islam nu als behoorlijk intolerant geldt, waren wij dat.

Er is ergens iets mis gegaan, maar ik ben er zeker van dat als de islam zich herpakt, dat er een verfijnde cultuur uit komt zoals vroeger... Afin, we zullen zien, maar ik lig er niet wakker van...

De arabieren waren eerst christenen voor ze moslims werden, of toch voor een groot deel. Die invloed is met de tijd verloren gegaan tenkoste van beschaving.

[smiley]

Oorspronkelijk geplaatst door yahyazakarya

Islam uitschakelen ?? hahahaha
dat heben de Arabieren geprobeerd toen de Profeet nog 1 moslim op de aarde was, toen zij hem wouden vermoren .. maar het niet gelukt ... en dan een paar jaartjes later geprobeerd met duizenden soldaten tegen 300 moslims in Badr , maar het is niet gelukt ... en dan bijna elken dag van plan geweest om deze beweging te stoppen , maar niet gelukt ... en dan laaaaater door kruisvaarders en kruistochten geprobeerd maar niet gelukt ... en zo blijven zij altijd proberen .. een bewijs is deze onderwerp onder deze titel ...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!

Ik zal uw fabeltje hier nogmaals tegenspreken. Moslims hebben de hele geschiedenis door meer aangevallen dan dat ze ooit hebben verdedigd.
Europa hebebn ze langs alle kanten aangevallen voor dat er ook maar van kruistochten sprake was en die kruisvaarders waren er niet op uit om moslimgebied te veroveren doch om christelijk gebied te heroveren op de daar ooit binnengevallen moslimhorden. Geschiedenis mijn beste leer je geschiedenis in plaats van naar moslimpraatjes te luisteren.

http://koenraadelst.bharatvani.org/a...oorongel1.html
http://koenraadelst.bharatvani.org/a...oorongel4.html
http://koenraadelst.bharatvani.org/dutch.html

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Argusx43

De arabieren waren eerst christenen voor ze moslims werden, of toch voor een groot deel. Die invloed is met de tijd verloren gegaan tenkoste van beschaving.

ik meen mij te herinneren dat het vooral animisten waren.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

ik meen mij te herinneren dat het vooral animisten waren.

Feit is dat de arabieren ooit qua wetenschap op ons voor lagen. Maar toen waren het nog geen sloffende Islamieten, natuurlijk.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Feit is dat de arabieren ooit qua wetenschap op ons voor lagen. Maar toen waren het nog geen sloffende Islamieten, natuurlijk.

herlees eens post nr 6 in dit topic, een van tantist, jou niet onbekend, vermoed ik.

[Boadicea]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Feit is dat de arabieren ooit qua wetenschap op ons voor lagen. Maar toen waren het nog geen sloffende Islamieten, natuurlijk.

Arabieren zijn als volk ouder dan hun religie.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Arabieren zijn als volk ouder dan hun religie.

maar toen ze cultureel op hun hoogtepunt zaten was het net op het hoogtepunt van de Islam, zie de post van Tantist.

[smiley]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

maar toen ze cultureel op hun hoogtepunt zaten was het net op het hoogtepunt van de Islam, zie de post van Tantist.

De Koraan is het werk van een druiloor die niet kon lachen. Mohammed had een probleem met humor, en zijn ergste vijanden waren de hekeldichters die in Arabië een belangijke sociale funktie vervulden, maar die niet tijdig hun mond wisten te houden toen hun stadgenoot zich van zakenman tot zegsman Gods ontpopte.

Het eerste geweld tussen moslims en niet-moslims bestond uit een moslim-uitval tegen ongelovigen die hen zagen bidden, zo met hun achterste in de lucht, en in lachen uitbarstten. Mijn vroegere Marokkaanse buurman zei me altijd van niet luidkeels te lachen, "want dan komt de duivel naar binnen". Natuurlijk is er humor in Arabië, maar dan ondanks
en niet dankzij de islam.

Feit is dat Mohammed een hekel had aan muziek en er zijn oren voor toestopte, dit wellicht als gevolg van een storing in het sensoriële centrum in zijn hersenen. Rechtgelovige moslimheersers die de modelmens Mohammed in alles wilden navolgen, zoals Mogolkeizer Aurangzeb (ca. 1700), legden strenge beperkingen op aan de muziekbeoefening. De Pakistaanse qawwalli en andere soefi-muziek vinden hun oorsprong in voor-islamitische mystiek die door de islamgeleerden na lange afwijzing
uiteindelijk pas getolereerd werd toen zij nuttig bleek om de ongeletterde massa's voor de islam te lijmen. Arabische muziek is er niet dankzij maar ondanks de islam.

Hetzelfde geldt ook voor schilderkunst: uitbeelding van mens en dier is in de islam verboden, en de belangrijkste school van "moslim"-schilderkunst was dan ook die van de ketterse Mogol-keizer Akbar, die hoofdzakelijk door hindoes bemand werd. Aan zijn hof werkte ook de muzikant en komponist Tansen, die vaak als "moslimbijdrage aan de Indiase muziek" wordt opgevoerd. Tansens vorming was volledig hindoe, maar om te kunnen trouwen met de moslim-vrouw aan wie hij zijn hart verloren had, moest hij zich tot de islam bekeren. Aan de islam had zijn muziek volstrekt niets te danken, zoals ook de algebra en de oliewinning het perfekt zonder de islam hadden kunnen stellen.

De bijdrage van de islam aan de wetenschap was volledig negatief. De bloei van wijsbegeerte en wetenschappen in de eerste eeuwen van het kalifaat was te danken aan de overname van niet-islamitisch kultuurgoed, en merk op dat de niet-moslims toen nog de meerderheid van de bevolking vormden, terwijl de islamitische wetgeving nog onvolgroeid was. Zodra de islam de Arabische wereld volledig in zijn greep had, trad de stagnatie in. Arabische verdiensten voor de beschavingsgeschiedenis zijn er wel, islamitische niet.

(1) "Als de Westerlingen er niet op gewezen hadden dat er iets
onder hunne zandbak zat, dan hadden ze nooit olie gevonden.
Nu zeggen de Arabieren dat God het hun gegeven heeft."

(2) "Turkse mannen zijn enkel geïnteresseerd in wat tussen de vrouwen
hun benen zit. Hiervoor moorden zij elkaar uit."

(3) "De Turken hebben zelf al holokausten uitgevoerd op andere volkeren.
De Duitsers zijn dus niet begonnen met Endlösung."


Deze 3 stellingen zijn inhoudelijk zeker niet "te gek voor woorden". Zo is het gewoon een feit dat de oliewinning in de Arabische "zandbak" (beledigende term, doch vgl. "de grote plas" voor de NATO-oceaan) door Westerlingen gestart is. Voor hun huidige fabelachtige olie-inkomsten, moesten de Arabieren op Westere tussenkomst wachten.

Anders dan hun Westerse fans hebben de Arabieren zich nooit beroemd op technische prestaties. Zij putten hun fierheid uit hun bezit van de ware godsdienst, en lieten de eer van de wetenschappelijke verdiensten graag aan anderen over: hun wiskunde was Indisch, hun sterrenkunde hellenistisch, hun bestuurssysteem Perzisch, hun moskeebouw Byzantijns, hun scheikunde Chinees. Daarom noemen zij hun geneeskunde Joenani tibb, "Griekse geneeskunde", en hun "Arabische" cijfers rakmoe'l-Hindi, "Indische cijfers". Naast de industriële oliewinning waren ook een aantal humanitaire verworvenheden zoals de afschaffing van de slavernij in het Midden-Oosten aan Westerse tussenkomst te danken.

Het is eveneens een feit dat Turkije er al enkele volkerenmoorden en etnische zuiveringen heeft opzitten. Het betrof, om ons tot de 20ste eeuw te beperken, Armeniërs, Grieken, Koerden, Assyriërs en Chaldeeërs. Wie de ooggetuigenverslagen van de pogroms niet wil geloven, mag zich tot de koude bevolkingscijfers wenden en uitleggen waarom het kristelijke aandeel op honderd jaar tijd gezakt is van één derde van de bevolking tot minder dan één procent

Onder islamitisch bewind werden de niet-moslims "op hun plaats" gehouden, als ondergeschikten zonder kans op politieke machtsovername, en in ruil beschermde de moslimoverheid hen doorgaans tegen eventuele agressie van door Koraanpredikers opgehitst moslim-gepeupel. Het is toen die formele ondergeschiktheid van de nietmoslims afgeschaft was, dat de jacht op hen pas goed geopend werd.
De islam kan leven met ondergeschikte niet-moslims, maar niet met gelijkberechtigde nietmoslims. Daarom dat de etnische en religieuze minderheden er veel beter aan toe zijn in het theokratische Iran dan in het sekuliere Turkije.

De demokratie heeft in de islamwereld nooit gebloeid, voorzover ze er nu in een landje of drie effektief bestaat, is dat onder Westerse invloed. Men moet de vraag stellen naar het verband tussen de ideologische konditionering van een volk door de islam en de aperte afwezigheid of mislukking van de demokratie in tientallen moslimlanden. Waarom werkt het Britse parlementaire systeem in India en niet in Pakistan? En in de demokratieën die er dan zijn, met name in Bangladesj en Maleisië, stellen we vast dat het vooral een demokratie is voor de moslims (zoals Zuid-Afrika alleen voor de blanken een demokratie was), terwijl de niet-moslims openlijk of via de kleine lettertjes uitgesloten worden van echte deelname aan de macht, en integendeel aan ernstige diskriminaties onderworpen zijn.

Mohammed zei dat als drie moslims samen reizen, ze er één van hen tot aanvoerder moeten kiezen om zo tot een militaire bevelsstruktuur te komen. Goede zielen die in de "islamitische demokratie" geloven, zouden daaruit de erkenning van demokratische verkiezingen kunnen afleiden. Historisch slaat de weegschaal echter door naar de islamvoorkeur voor een militaire bevelsstruktuur, met bevelen en gehoorzamen en straffen.
In ieder geval is de onaantastbaarheid van de sjari'a intrinsiek strijdig met het beginsel dat het volk soeverein zijn eigen wetten bepaalt.

Dat Turkse mannen bij vrouwen vooral belangstelling hebben voor wat er "tussen hun benen zit", is een vermoeden dat in ongeveer dezelfde mate voor andere volkeren zal gelden.Toch dient hierbij vermeld te worden dat juist de (vaak als zeer realistisch geprezen) islamwet ervan uitgaat dat mannen van vrouwen niets anders willen dan seks,
en dat een man die een minuut met een vrouw alleen is, haar meteen zal bespringen. Vandaar de talloze regels om de geslachten gescheiden te houden, vandaar ook dat vele moslim-mannen niet dulden dat hun vrouw zich door een dokter laat onderzoeken tenzij in hun eigen bijzijn (zoals ook Vlaamse dokters over Turkse mannen getuigen). Voorjaar 2000 hield een stedelijke lagere school in Mechelen een ouderkontakt dat uitdrukkelijk alleen voor de moeders bestemd was: Marokkaanse vrouwen mogen van hun man namelijk niet naar een bijeenkomst waar ook andere mannen aanwezig zijn.

Het is gewoon een feit dat, waar Turkse en Vlaamse mannen in dit opzicht van nature weinig verschillen, de islam wèl enorm verschilt van het kristendom en andere religies. Zo stelt de Koraan het paradijs niet voor als een staat van Godsaanschouwing of van uitdoving der verlangens, waar in Jezus' woorden "niet gehuwd en niet ten huwelijk gegeven wordt",
maar wel als een plaats van eindeloze lust, eeuwen durende orgasmes met talloze maagdelijke hoeri's, voortdurend van wijn voorzien door mooie knapen. Geen andere Heilige Schrift vereenzelvigt het paradijs zo sterk met eindeloos seksueel genot, als de Koraan doet. Dat Mohammed er meer vrouwen op na hield dan Zarathoesjtra, Mozes, Boeddha, Confucius, Laozi en Jezus tesamen, is hem gaarne gegund; minder fraai is dat hij als enige godsdienststichter gijzelneming beoefende en de verkrachting van vrouwelijke gijzelaars expliciet goedkeurde (waarbij hij soms wel en soms niet de toepassing van coitus interruptus aanbeval).

De islam zit inderdaad veel meer met zijn gedachten "tussen de vrouwen hun benen" dan in andere religies de norm is.

Dat Turkse mannen al eens voor een vrouw met elkaar op de vuist gaan, is natuurlijk niet typisch islamitisch. Wel diep geworteld in de islam is de schrikbarende regelmaat waarmee moslim-vrouwen het slachtoffer worden van afranseling, opsluiting en moord wegens vermeende seksuele vergrijpen (zoals enkele minuten met een andere man alleen zijn). In de media horen we af en toe iets over geweld, inbegrepen moord, tegen migrantenmeisjes die het met een Europeaan aangelegd hebben, maar ook ontluikende relaties binnen de moslimgemeenschap zijn vaak aanleiding tot zulke misdaden, typisch gepleegd door de broers van het meisje, soms ook door haar ouders. Ondermeer de Berbers-Franse zangeres Djura heeft hierover getuigd, en ook over hoe moslim-jongens van kleins af aangemoedigd worden om hun zussen te slaan.

Men moet de gewelddadige kontrole over vrouwen niet afdoen als een typisch heel-Mediterraan gebruik dat men even goed op Sicilië aantreft, er is hier een expliciet islamitische faktor in het spel. Terwijl de zeden van andere Mediterrane volkeren in mildere zin geëvolueerd zijn, verzet de islam zich expliciet tegen die evolutie. Toen Mohammed in Medina hoorde van een geval van overspel binnen de joodse gemeenschap (vooraleer deze op Mohammeds bevel deels verbannen en deels uitgemoord werd), eiste hij dat zij de Mozaïsche wet zou toepassen, namelijk steniging van de twee geliefden.

De joden hadden dat gebruik al een tijdje vervangen door een publieke vernedering van overspeligen (met teer ingesmeerd achterwaarts op een ezel door de stad geparadeerd worden), en zij probeerden Mohammed met Talmoedische spitsvondigheden wijs te maken dat de nieuwe straf niet strijdig was met Gods wil. De Profeet liet echter zich niet vermurwen: de twee geliefden werden gestenigd tot de dood erop volgde.

Soera 4 van de Koraan beveelt mannen ook expliciet om bij ongehoorzaamheid hun vrouwen te slaan en op te sluiten. In de behandeling van de vrouw was de islam, ook volgens getuigenissen die in de basisteksten van de islam zelf doorklinken, onmiskenbaar een stap achteruit. Lucas Catherine (Islam voor Ongelovigen, p.203) heeft in tempore non suspecto de Marokkaanse feministe Fatna Ait Sabbah geciteerd, die zegt dat ze moet kotsen bij het horen van het nu populaire smoesje dat de islam de vrouw bevrijd heeft.

Waarom men de islam wantrouwt

Als Vlamingen de islam wantrouwen, dan ligt dat niet aan de lezingen van Urbain Vermeulen, wel aan de nieuwsberichten uit Nigeria, waar regionale moslimmeerderheden de sjari'a willen invoeren en hardhandig de tegenstand van kristenen en animisten breken; uit Afghanistan waar de Taaliban, de "studenten" die in Koraanscholen grootgebracht zijn en de islam door en door kennen, dagelijks het "vooroordeel" bevestigen als zou de islam vrouwonvriendelijk zijn; of uit de Molukken, waar moslim-inwijkelingen de kristelijke meerderheid tot een minderheid gemaakt hebben en kerken platbranden. De grootste genocide tijdens mijn leven was waarschijnlijk die in Oost-Pakistan (1971, officieel 3 miljoen doden), een djihaad die vooral de hindoe-minderheid viseerde. Het gaat hier om reële gebeurtenissen met slachtoffers van vlees en bloed, niet om papieren "vooroordelen".

Prof. De Ley houdt die feiten buiten beeld maar erkent wel in abstracto dat moslims soms iets mispeuteren. Hij vindt echter dat men er in de beoordeling van religieus geweld niet de basistekst van de betrokken religie moet bijsleuren. Een schande vindt hij het dat "gelijk welk negatief gegeven in een moslimkontekst niet verklaardwordt vanuit maatschappelijke en politieke processen, maar steeds en overal vanuit 'de islam'". Volgens hem is "geen enkele openbaringsgodsdienst te herleiden" tot een "(selektieve) lektuur van eeuwenoude basisteksten". Hij neemt moslims blijkbaar nieternstig, want de Koraan erbij halen, dat doen zij zelf. Hun strijd voorstellen als gemotiveerd door "de islam", dat doen zij zelf.

Moslimterreurgroepen dragen namen als Hezbollah, "brigade van God", of Harkat-al-Moedjahedien, "organizatie van de strijders op de weg van Allah". Overal waar moslims met niet-moslims slaags zijn, citeren zij de Koraan en de precedenten van de Profeet. Zo was de Duivelsverzen-fatwa juridisch gebaseerd op het precedent van Mohammeds eigen bevel tot de moord op zijn kritici.

Kortom, het probleem ligt niet bij de moslims, die mensen zijn gelijk wij, maar bij de islam.

Het probleem is niet dat er onder moslims, zoals in alle gemeenschappen, boosaardige mensen zijn; wel dat de islam ook goede en vrome mensen tot het kwade aanzet. Om ons te beperken tot het jaar voorafgaand aan het incident-Vermeulen: de pogroms in Oost-Timor en de Molukken, de vliegtuigkaping in Kathmandoe, de gijzelneming in de Filippijnen, de uitmoording van een sikh-dorp in Kasjmir, die zijn niet het gevolg van de persoonlijke boosaardigheid van de daders, wel van hun vroomheid en toewijding aan hun godsdienst. Dat is nu juist het perverse van de Koranische doktrine: goede mensen beschouwen het als hun religieuze plicht om andersdenkenden te bestrijden en te onderdrukken, omdat hun heilige schrift hen daartoe oproept. Oproepen tot haat hebben een effekt
vergelijkbaar met dat van alkohol op automobilisten. Sommigen hebben geen alkohol nodig om een gevaar op de weg te zijn, anderen geraken zelfs dronken veilig thuis, maar voor de meesten heeft alkohol een onmiskenbaar negatieve invloed op het rijgedrag. Welnu, sommigen hebben de Koraan niet nodig om te haten, anderen weten zelfs de Koraan in menslievende zin te interpreteren, maar in het algemeen heeft de Koraan een negatieve impakt op de relaties van gelovigen met anderen.

De Ley fantaseert over een "typisch islamitisch religieus pluralisme".
Dat religieus pluralisme ook in de islam erkend wordt, zou al een gewaagde stelling zijn, maar dat religieus pluralisme typisch islamitisch is, iets waardoor de islam zich van andere religies onderscheidt, dat is werkelijk "te gek voor woorden", dat "raakt kant noch wal". Blijkbaar heeft Adolf Hitlers opmerking dat mensen liever grote dan kleine leugens geloven, nog steeds volgelingen.

Hoe dan ook, De Ley's gretige fata morgana weegt niet op tegen de precedentwaarde van het levenswerk van Mohammed, namelijk de vernietiging van het religieus pluralisme in Arabië. De heidenen kregen er de keuze tussen de islam en de dood, kristenen en joden werden verbannen, en in de eerste islamitische republiek te Medina mocht slechts één religie voortbestaan.

De profeet lanceerde ook een eerste (mislukte) invasie in het Byzantijnse rijk, begin van een lange strijd tegen de kristenheid waarin de kruistochten slechts een tijdelijk tegenoffensief vormden. Prof. Vermeulen had dus gelijk toen hij tijdens een recente lezing in Ekeren stelde dat de paus en andere Kerkleiders zich danig vergalopperen met hun verontschuldigingen voor de kruisvaart. Europa was op heel zijn zuidelijke flank in het defensief gedrongen door een agressieve islam, en de kruistochten brachten de hoognodige verlichting door het front tijdelijk naar gebieden onder moslimkontrole te verleggen. Er waren natuurlijk excessen van geweld, zoals die er in de andere richting bij tijd en wijle ook geweest zijn, maar verontschuldigingen voor de kruisvaart als militair initiatief zijn klinkklare onzin, tenzij de moslims zich verontschuldigen voor hun verovering van Spanje en Byzantium, en bijvoorbeeld ook voor de wegvoering van miljoenen Zuid- en Oost-Europeanen naar de slavenmarkten van Tunis en Bagdad.

In de veroverde gebieden werden joden en kristenen derderangsburgers in hun eigen land, zonder politieke rechten, onderworpen aan een twintigtal vernederende bepalingen en aan een gedoogbelasting. Bovendien waren zij het mikpunt van pogroms, zoals de joods-Egyptische historica Bat Ye'or aangetoond heeft.

De Ley's "cijfermatig aantoonbare positieve effekten op de kristelijke populaties" van het "typisch islamitisch religieus pluralisme" zijn als volgt: in Syrië, Egypte en Turkije vormden kristenen bij de dood van de Profeet (632) de overgrote meerderheid, bij het begin van de kruistochten een nipte meerderheid, in de Ottomaanse tijd een grote minderheid, en vandaag een kleine minderheid.

De gedoogbelasting en de talloze maatschappelijke nadelen van het niet-moslim-zijn moedigde aan tot bekering tot de islam. Alleen de begoede klasse kon de belasting opbrengen zonder zichzelf teveel pijn te moeten doen, en kon zich ook een zekere veiligheid kopen via goede zakenrelaties met de heersers en steekpenningen aan de politie en aan moslimleiders. In streken onder moslimbewind zie je daarom na verloop van tijd dat, behalve in geïsoleerde gebieden, bijna alle overblijvende niet-moslims tot de begoede klasse behoren, bv. de Kopten in Egypte of,
tot hun uitdrijving in 1990, de hindoe Pandits in Kasjmir. Bij welgestelden lag de kindersterfte lager, wat in vreedzame periodes zonder uitdrijvingen of gedwongen bekeringen inderdaad tot een tijdelijke procentuele groei kon leiden. Om dezelfde reden kenden zogenaamd sterk anti-semitische Europese regio's als Polen en Oekraïne een bijna kontinuë stijging van het percentage joden, wat voor prof. De Ley beslist geen reden is om het anti-semitisme als een fabeltje weg te wuiven. Zijn bewering doet niets af aan het diskriminerende karakter van het moslimbewind noch aan de algemene tendens tot verdwijning van de andere religies onder moslimbestuur.


Overigens werden niet-Abrahamische religies als mazdeïsme en boeddhisme in Centraal-Azië nog veel sneller gemarginalizeerd of uitgeroeid dan het kristendom in het Midden-Oosten. Het lot van de echte "heidenen" wordt altijd buiten beeld gehouden in debatten over "islam en verdraagzaamheid", waarbij de aandacht steeds naar de minder hard getroffen kristenen en joden gaat.

Naast het hoofdartikel (De Morgen, 19-4-2000) waarin Yves Desmet, aajatollah van het multikultureel linksliberalisme, zijn fatwa tegen prof. Urbain Vermeulen uitsprak, stond in de citatenkolom een opmerking van kamervoorzitter Herman Decroo over de islam. Deze olijke vrijzinnige vindt het een anomalie dat nu de mensen niet meer ter kerke gaan, ze desondanks toch nog weinig begrip voor de islam kunnen opbrengen. Volgens hem getuigt dit van een achterlijke angst voor het vreemde. Blijkbaar willen sommigen maar niet begrijpen dat de islam (net zoals de katholicisme voor vrijzinnigen als De Croo) een heel ander probleem stelt dan een van "vreemdheid".

Het Tibetaans boeddhisme is heel wat exotischer dan de islam, en toch wekt de inplanting van een Tibetaans-boeddhistisch centrum in Schoten of Hoei geen wrevel of angst bij de plaatselijke bevolking, die hierin nu eens wèl een geval van "multikulturele verrijking" ziet.

De islam is grondig verschillend van andere "vreemde" tradities. Het verschil zit hem in de in de Koraan vastgelegde oproep tot strijd tegen de niet-moslims, die dan weer samenhangt met het politieke en totalitaire karakter van de islam: het doel van de islam in elk land is altijd om een staat te stichten waarin de islam domineert en de sjari'a het handelen van de burgers op alle levensdomeinen bepaalt.

Het boeddhisme kon zich overal aan de bestaande orde aanpassen, van Indiase kastesamenleving over konfuciaanse burokratie en Japans militair feodalisme tot Californisch ekolo-kapitalisme. Het bemoeide zich zo min mogelijk met politiek en samenleving en legde zich uitsluitend toe op zijn spirituele missie. De islam daarentegen zal niet rusten vooraleer hij in zijn
expansiegebieden, waaronder nu vooral Europa, de staat geïslamizeerdheeft. En daarover zou een politiek leider als De Croo zich beter dringend bezinnen, in plaats van de bevolking wijs te maken dat het maar om een soort exotische nieuwe mode gaat.

Dat Westerse islam-apologeten de Koraan zo ver mogelijk buiten beeld willen houden, is geen toeval. De hele doktrine van superioriteit van de moslims en van haat jegens de niet-moslims wordt daarin breedvoerig uiteengezet. Dat je je vrouw(en) mag en soms moet slaan, dat je de afvallige moet doden, dat vriendschap met ongelovigen te mijden is, dat pas de volledige islamizering van de wereld een einde zal maken aan de vijandschap tussen moslims en niet-moslims: het staat er allemaal in.

Wat er gelukkig ook en zelfs vrij expliciet instaat, is dat er wat scheelde met de Profeet zelf. Dr. Herman Somers heeft in zijn boek Een Andere Mohammed uitvoerig aangetoond dat Mohammed een schoolvoorbeeld was van het bekende syndroom paranoia, een door hallucinaties gevoede waan omtrent zichzelf. In dit geval ging het om een uitverkiezingswaan, en de sensoriële hallucinaties waren de stemmen die hij in trance-toestand hoorde, en wier "openbaringen" opgetekend zijn en gebundeld tot de Koraan. Nee, dit is geen Westers vooroordeel, want een gelijkaardige analyse van de Koranische openbaring vinden we bij geboren moslims, ondermeer de Egyptenaar Abdullah Kamal (aldus De Standaard 15-7-1996) en de Pakistani's Anwar Shaikh en Ibn Warraq. En nee, dit is geen onverantwoorde projektie van moderne kategorieën op iemand uit de oudheid, want Mohammeds tijdgenoten vonden ook al dat die "openbaringen" maar zelfbegoocheling waren: niet minder dan elf keer spreekt de Koraan (d.i. Mohammed zelf) Mohammed moed in omdat zijn toehoorders hem een gestoorde of een fantast noemen. In de Hadieth vinden we nog meer getuigenissen dat zijn tijdgenoten het maar doorgestoken kaart vonden, en zelfs zijn lievelingsvrouw Aisja vond het vreemd dat die openbaringen toch altijd zo buitengewoon goed in Mohammeds persoonlijke kraam pasten.

De polemiek waarin prof. Vermeulen verwikkeld is geraakt, betreft dus niet de kern van het probleem, en ik zal me over die kern radikaler uitspreken dan hij ooit gedaan heeft. Of de islam nu wel of niet fanatiek is, of hij nu onrecht doet aan de vrouw of niet, dat zijn legitieme maar uiteindelijk sekundaire kwesties. Belangrijker is dat de islam gewoon een vergissing is. Weliswaar heeft de islam een aantal bestaande kultuurwaarden overgenomen die soms verkieslijk lijken boven de morele chaos van het postmoderne Westen, getuige de rol van de islam in de door drugs en misdaad geteisterde Amerikaanse negerwijken; maar de definiërende waarheidsaanspraak van de islam ("Mohammed is Zijn profeet") is gewoon onjuist.

Als een vriend van me zou blijken te geloven dat de aarde plat is, of dat de kindertjes uit de bloemkool komen, dan zou ik het als mijn plicht beschouwen, hem dat uit zijn hoofd te praten. En als onze medelanders met namen als Ali en Fatima nog in het sprookje van de Koraan-openbaring geloven, dan is het ons aller plicht om hen de weg uit die dwaling te wijzen. Ik weet nog hoe ik als zesjarige in de zandbak zat te spelen toen mijn zus mij de ware toedracht over Sinterklaas vertelde. Telkens ik moslims hoor fulmineren tegen de zoveelste "belediging van de islam" zie ik mezelf weer met rasse schreden naar de keuken stappen om moeder verontwaardigd te vertellen wat mijn zus had durven beweren. Ach, er is nog leven na het verlies van je geloof in sprookjes.

De oplossing is niet, moslims het land uit te wijzen, wel de moslimjeugd hier en ginds maximaal blootstellen aan de impakt van de Verlichting en met name aan de resultaten van het wetenschappelijk onderzoek aangaande religie. En men moet dat niet met "westerse kultuur" vereenzelvigen: haal er liever de talloze stemmen van vrijdenkers uit de islamwereld bij, van de Bengaalse feministe Taslima Nasrin ("het probleem is dat de islam onverdraagzaam is"), van de vermoorde Berber-zanger Lounès Matoub ("ni Arabe ni Musulman"), of van de Turkse auteur Aziz Nesin, die gezegd heeft: "Er moet een einde komen aan de duizendjarige tirannie van de Koraan."Er is niets intrinsiek moslim aan Marokkanen of Turken, en als er iets hun integratie kan bevorderen, dan is het wel hun eigen traditie van dissidentie tegen de islam.

Wie de islam ter diskussie stelt, mag zich doorgaans aan het etiket "racist" verwachten, hoewel niet meteen duidelijk is wat het rasbegrip hiermee te maken heeft. Terwijl men biologen op ons afstuurt om ons te bezweren dat "rassen niet bestaan" (bv. doordat, naar verluidt,
Zweden en Bosjesmannen qua vingerafdrukpatronen meer op elkaar lijken dan op hun respektieve gelijkgekleurde buurvolkeren), blijkt het feitelijk semantisch domein van de term "ras" steeds breder te worden.

Wie zo pedant is om er definities bij te halen, kan echter gemakkelijk verifiëren dat "racisme" diskriminatie op basis van "ras" betreft, niet van "godsdienst". Mocht dit laatste toch onder het racismebegrip vallen, dan is de islam zelf intrinsiek een door en door racistische godsdienst, want diskriminatie op basis van wel of niet moslim zijn is voor de Koraan een must hier op aarde maar ook een onvermijdelijk lot in het hiernamaals, waar men voor geen ander vergrijp dan het ongeloof aan Mohammeds aanspraken ten eeuwigen dage in de hel zal branden. In geen enkele andere religie staat diskriminatie op basis van godsdienst, dus wat Rolf Falter "racisme" noemt, zo centraal als in de islam.

De islam is natuurlijk geen ras, maar heeft toch wel iets met racisme te maken. De historici Bernard Lewis en David Brion Davis hebben aangetoond dat het antizwarte vooroordeel ontstaan is in de kontekst van de Arabische negerslavernij. Deze floreerde al acht eeuwen vooraleer de Portugezen in de 15de eeuw partners werden in de Arabische slavenhandel en het anti-zwarte racisme gaandeweg overnamen. Moslims mochten heidenen als slaaf nemen, ondermeer miljoenen Zuid- en Oost-Europeanen (voor wanneer hiervoor een kollektieve schuldbekentenis vanwege de moefti's en imaams?) en vooral Afrikaanse animisten. De minachting voor het ongeloof werd overgedragen op de huidskleur van de ongelovigen, zodat zwarten die zich uit lijfsbehoud tot de islam bekeerden, spoedig ondervonden dat hun huidskleur er met een bekeringsformule niet afging, en zij gewoon slaaf bleven. Ongelovigen heten in het Arabische kafiroen, "ondankbaren", vandaar Afrikaans kaffers voor de negerslaven die de Hollanders rond de Indische Oceaan van de Arabieren kochten. Moslim-slavenhouders plaatsten zwarten systematisch lager in de slavenhiërarchie dan de blanke slaven, zoals nog te zien is op de typische afbeeldingen van blanke haremvrouwen die door zwarte meiden verzorgd worden.

De Koraan (3:106/102) stelt dat op de dag des oordeels de bozen zwart zullen worden en de gelovigen blank, wat toch wel een ongelijk waardeoordeel over die huidskleuren inhoudt.

Ook bij prof. Herman De Ley ("Islamkunde en racisme", De Standaard, 25-4-2000) vinden we natuurlijk de vereenzelviging van islamkritiek met racisme. Inzoverre racisme als een vreselijke misdaad geldt, is dit vreselijke laster. De Ley schijnt niet te beseffen dat de felste islamkritiek van niet-Europeanen komt, van rasgenoten van de Profeet, of van nog donkerder medemensen als de Malinese schrijfster Maryse Condé, die in haar bekende historische roman Ségou schrijft: "De islam is een mes dat tweedracht zaait, dat wonden slaat waarvan we niet meer genezen."

Neem nu de beoordeling van Mohammeds profeetschap. In de Koraan spreekt Mohammed zich moed in tegen de kritiek van mede-Arabieren dat hij met zijn "goddelijke openbaringen" een gestoorde fantast is, een door geesten bezetene. Dat de islam een vergissing is, de uit de hand gelopen egotrip van een stemmenhoorder met uitverkiezingswaan, wordt vandaag niet alleen beweerd door de Vlaamse psycholoog Herman Somers of de pro-Palestijnse joodse auteur Maxime Rodinson, maar ook door kleurlingen als de hindoes Ram Swarup en Sita Ram Goël, en door geboren moslims, ondermeer -- op luchtige wijze -- door de migrant Salman Rushdie in zijn gewraakte boek De Duivelsverzen. Men hoort het wel niet meer uit de mond van de Arabische dichter Sadeq Abdel-Karim Melallah, want die is daarvoor in 1992 onthoofd.

Sommige akademici die zich toch wat gegeneerd voelen over de onverantwoorde verbreding van het begrip "racisme" (bv. Pierre-André Taguieff), hebben als oplossing het begrip "kultureel racisme" gelanceerd. Dit is een contradictio in terminis, en meestal dient het maar als een soort valsemunterstruuk om standpunten die uitdrukkelijk niet racistisch zijn, lekker toch racistisch te kunnen noemen.

Het zijn juist de pleitbezorgers van de islam in Europa die doen alsof de islam een onvervreemdbare kentrek van onze Ali's en Fatima's is, die wij dus maar te aanvaarden hebben. In werkelijkheid gaat het om een ideologische konditionering die zij aangepraat krijgen, en waarvan zij zich ook weer kunnen bevrijden. En vooral: waarvan zij zich wel zullen moeten bevrijden als zij zich echt in onze samenleving willen integreren. Moeten, niet omdat wij dat zeggen, maar omdat er nu eenmaal een logische onverenigbaarheid bestaat tussen integratie en islam.

http://koenraadelst.bharatvani.org/a...vermeulen.html

[Flippend Rund]

De dag nadat de islam werd opgekuist zul je tot de ontdekking komen dat je in feite nog altijd dezelfde gefrustreerde loser bent.
-- De Openbaringen, 7111

[john bell hood]

Syrie en iran militair aanpakken volstaat maar of het zal gebeuren is twijfelachtig.Bij ons moeten we om te beinnen alle radikale muslims uitwijzen.

[bk232214]

Oorspronkelijk geplaatst door Flippend Rund

De dag nadat de islam werd opgekuist zul je tot de ontdekking komen dat je in feite nog altijd dezelfde gefrustreerde loser bent.
-- De Openbaringen, 7111

maar dan ben ik gelukkige loser

[bk232214]

Oorspronkelijk geplaatst door john bell hood

Syrie en iran militair aanpakken volstaat maar of het zal gebeuren is twijfelachtig.Bij ons moeten we om te beinnen alle radikale muslims uitwijzen.

niet allen de radike moslim allemaal zij horen niet in Europa thuis