Testament van De Limburgse Leeuw

[de limburgse leeuw]

Bedankt beste vrienden allemaal, voor de fijne tijd die we samen hebben gehad. Ik moet vertrekken op een lange reis, een reis die me waarschijnlijk heel ver weg zal voeren.

Ik heb vandaag van mijn laatste geld nieuwe stevige winterschoenen gekocht, zodat ik voorlopig even verder kan. Verder staan er in dit testament alleen nog bedankjes, er valt niks meer te rapen. Wie nu nog verder lezen wil, weet dat alvast

Ik hoorde vandaag van mijn vakbond ABVV, die nog steeds vriendelijke vriendjes spelen met de verraders van het socialisme, nl. de neoliberale SP.a, dat ik nog minder geld zal hebben om van te overleven, ik zal het binnen een paar maanden met 500 euro per maand moeten doen. Met dat geld kan ik in deze maatschappij niet langer overleven, tenzij ik van iedereen afscheid neem en mijn eigen weg ga om er terug uit te geraken.

Ik zal voortaan geen verenigingen meer kunnen helpen met dotaties. Ik zal geen vrienden/kameraden meer kunnen helpen op welk gebied dan ook.

Ik zal nu echt wel verplicht zijn mijn internet op te zeggen, ik kan het niet meer betalen. Bovendien is mijn laatste nog fatsoenlijk werkende beeldscherm gisteren gesprongen, ik denk de hoogspanning, waardoor ik nu elders moet gaan zitten. Maar ook hier is mijn scherm duister en zonder kleur, ik heb geen geld meer om die dingen te laten maken of nieuw te kopen. Zo kan ik niet meer werken, ik heb verdriet en wil alleen deze tekst nog typen.

Bedankt aan alle vrienden van Sta Op, vooral Theo en Raf, de mensen waarvan ik zoveel geleerd heb en die me nieuwe hoop gaven op een zinvolle politieke strijd.
Bedankt ook alle vrienden van het Comité voor een Andere Politiek, bedankt LSP en SAP, UAG en nog vele anderen van Meervoud en zelfs KP. Ik weet dat het jullie fout niet is, jullie hebben altijd gevochten voor een rechtvaardiger verdeling. Ik zal proberen nog af te handelen wat ik beloofd had, en aanwezig te zijn voor de werkgroep op 28 oktober, als ik nog welkom ben tenminste.
Maar ik ga de treintickets niet meer kunnen betalen om naar jullie vergaderingen, betogingen en leesgroepen te komen. Ik hoop dat julllie in de toekomst, ook al ben ik er niet meer bij, zullen leren samenwerken om gezamenlijke vijanden te bekampen in plaats van elkaar.

Bedankt Roy voor je bereidwillige samenwerking met mij voor het burgerinitiatief Sappi, bedankt Lode H. voor het onderdak toen ik ergens buitenvloog omdat ik een andere dakloze had geholpen.

Bedankt Dirk V., voor al je steun : je zit nu zelf in de psychiatrie omdat je anderen altijd hebt geholpen terwijl haast iedereen je in de steek liet, je partij Groen! voorop en haast alle anderen met hen.

Bedankt lieve vrienden van het Vierde Wereld Syndicaat, degenen die zij aan zij met mij gestreden hebben gedurende de laatste tijd. Ik wil jullie niet allemaal noemen, alleen al uit angst iemand te vergeten. Weet dat jullie verdiensten op menselijk vlak – ondanks wat velen beweren – enorm waren en dat ik jullie moreel zal blijven steunen. Armoede is het probleem waar wij rond wilden werken. Nu word ik zo arm dat ik de vereniging niet meer kan besturen, noch er het woord voor voeren. Omdat ik blut ben, helemaal failliet, en me niet meer kan verplaatsen om jullie te zien. En omdat ik dus offline zal blijven.

De Limburgse Leeuw is Dood en ik weet niet of het ooit tot een heropstanding zal komen, want ik weet niet waar ik nu eindigen zal.

Waarschijnlijk zal ik moeten gaan stelen en zo om nog rond te komen. Bedankt toekomstige slachtoffers die mij alvast willen vergeven dat ze hun portefeuille of MP3 zullen kwijtgeraken. De klappen die ik jullie noodgedwongen zal moeten geven zijn niet op mijn verantwoordelijkheid, gelieve zich te wenden tot het RIZIV en andere bevoegde instanties die hier verantwoordelijk voor zijn, of tot de politici die dit soort wetten gestemd hebben die een ander het brood uit de mond stoten om zichzelf te verrijken. Ik zal proberen niemand blijvende letsels toe te brengen of te vermoorden. Gelieve U dus ook vooral niet te verzetten.

Ik haat deze wereld en ik haat alle machthebbers, dat men ze ongenadig hard mag blijven bekampen.

Speciale dank aan Tony, voor het brengen van nieuwe hoop aan VWS en aan mij, ik hoop dat je het nu niet gaat opgeven. Ik word helaas gedwongen door de omstandigheden om afscheid te nemen, het gaat echt niet meer anders voor mij. Misschien tot in Antwerpen, ik zal er nog wel passeren. Als ik iemand wil bezoeken ben jij het wel.

Bedankt mensen van het anarchistisch tijdschrift De Nar, dat jullie met veel welwillendheid en zonder gezever een aantal van mijn teksten gepubliceerd hebben en het VWS zowel moreel als actief ondersteunden. Bedankt voor de goede wil die jullie betoond hebben t.o.v. andere gemarginaliseerden, mensen zonder papieren of zonder brood, jullie hadden een hart voor allen.

Bedankt mensen van het Limburgs Sociaal Forum, Felix, Roger, Willem, Steven, Dries,…en alle anderen die ik vergeten ben, dat ik bij jullie aan tafel mocht zitten om over armoede te spreken. Als het gaat kom ik morgen persoonlijk afscheid nemen op de vergadering, maar ik weet niet of ik het halen zal.
We stonden aan het begin van een fijne samenwerking die er door geldgebrek nu denkelijk nooit meer zal komen. Helaas. Bedankt Roger voor je gratis boek ‘Terra Incognita’, dat ik inmiddels ook bijna uit had. Bedankt Felixvoor je goede raad toen ik je contacteerde in verband met een dakloze vrouw die informatie wilde.

Bedankt al degenen die me ervan verdachten lid te zijn van staatsveiligheid. Ik wist niet dat ik zo’n capaciteiten had als arme psychisch gestoorde.

Bedankt dokters en psychiaters, voor alle tijdverlies en alle leugens, in het bijzonder R.Minnekeerwil ik danken voor alle tijd die hij niet voor me had.

Bedankt Eric Rosseel en Leo Wolfs

, dat jullie die klootzakken verder gaan bevechten. Zo weet ik dat ze tenminste geen gemakkelijke tijd tegemoet gaan.


Bedankt Limburgs Beerke, voor de fijne tijd die we samen gehad hebben, gelukkig heb ik met mijn allerlaatste spaargeld nog je maagverkleining kunnen betalen, zodat je nu verder door het leven kan zonder eten bijna, want ik kan jou en je kids niet meer helpen. Ik kan het mij niet meer veroorloven, helaas, om nog langer bij jou te blijven. Bedankt voor je gezelschap en je opbeurende woorden, voor je gezelligheid en voor het feit dat ik me bij jou een beetje thuis mocht voelen. Meer kan ik niet meer voor je doen.

Bedankt Limburgse Wolf en Armoede, voor de koffieklets en de lift die jullie me af en toe gegeven hebben als ik ver moest reizen.

Bedankt OCMW van Lanaken, voor het in de stront steken van de arme mensen zoals Limburgs Beerke, zodat een ander die om haar geeft de keuze krijgt om hulp te bieden waar hij dat niet kan, of om de persoon waarom hij om geeft te laten kreperen.
Bedankt Gaby Tulleners voor het niet willen betalen van haar rekeningen, waardoor zij nu de deurwaarders vreest.

Bedankt mijn beste kameraad Jef V., dat je me onderdak verleende toen ik depressief werd en bedankt voor al het eten dat je toen voor me gekookt hebt opdat ik niet zou sterven van honger en eenzaamheid.
Bedankt voor dat moeilijke jaar, dat je me gesteund hebt in moeilijke tijden. Je was de beste vriend die ik had in mijn leven.

Bedankt lieve ouders dat ik mijn adres een paar jaar geleden bij jullie mocht zetten, omdat ik anders geen post kon ontvangen van officiële instanties.

Bedankt officiële instanties voor het feit dat jullie me al jaren van het kastje naar de muur hebben gestuurd, waardoor ik in armoede verviel omdat ik ziek werd in 2002. Bedankt RIZIV, RVA, VDAB, C.G.G., D.G.O, ATB en zovele anderen, dat ik nu eens echt aan den lijve mocht ondervinden hoe het voelt om niet serieus genomen te worden en aan het lijntje gehouden te worden.


Bedankt beste medestanders en ook tegenstanders op Politics.be, voor de fijne tijd die we er doorbrachten met discussies en elkaar op stang jagen. Jullie waren misschien met honderd, ik wil en kan jullie niet allemaal opnoemen omdat ik dan zeker iemand zou vergeten. Een spitismuis zal nu eveneens dakloos worden omdat hij niet meer in mijn hol kan wonen. Ik zal jullie allen missen dat is wel zeker. Ook bedankt moderatoren, om mij nog nooit gebannen te hebben. Ik zal iedereen daar ook missen.

Bedankt ook Robert t, Duupje, Karma en Mambo, en zovele anderen, die mij soms overlaadden met lof die ik volgens deze maatschappij toch niet verdiend heb.

[size=16]Bedankt Bedankt Bedankt[/size]

[Duupje]

Wat jou overkomt nu, is verschrikkelijk. Maar ik blijf bij mijn standpunt dat iemand met jouw innerlijke wijsheid en wilskracht, veel verder raakt dan dat het nu lijkt. Ik denk niet dat er iemand van de mensen die je hier opnoemd wil, dat jij in je ongeluk loopt. We kunnen wel samen proberen een oplossing te vinden voor je.
Ik begrijp dan ook ten volle dat je het niet meer ziet zitten nu. Maar als al diegene die jij al een hart onder de riem hebt gestoken, of hebt geholpen, nu voor 1 mm terug doen wat jij voor hen zou doen, komen we echt wel tot een goede oplossing voor je. En daar ben ik van overtuigd en blijf ik in geloven ! Er bestaat echt nog wel zoiets als 'samen sterk zijn'.
Hoe moeilijk het ook nu is voor jou, er zijn nog steeds mensen die blijven geloven in jou, en in je wilskracht. Put daar dan de kracht uit om niet op te geven nu. Desnoods kom je maar wat van mijn kracht en die van Tony stelen. Die hoef je trouwens niet te stelen, die krijg je zo van ons
Groetjes van
'Uwe Heiligheid'

[Tavek]

Met 500 euro pm kwam ik als student zelfs niet rond.

Veel succes Leeuw. Ik hoop echt dat je een oplossing vindt ! Ik ben er trouwens van overtuigd dat ze jou maar eens snel een baan moeten geven van sociaal werker.....

[Karma]

@ LL
zie mijn pb'tje.

[solidarnosc]

Veel sterkte.

[King of beggars and fleas]

ok iets uit mijn verleden als dakloze

of het iets kan helpen weet ik niet

toen ik na meer dan twee jaar en drie maanden terug kwam van laten we maar gerust zeggen een wereldreis spoelde ik terug aan in Belgie. omdat ik voorheen letterlijk alles had achtergelaten en meer dan twee jaar had rondgezworven had ik niets meer. En dat kan je gerust letterlijk nemen. Ook mijn vriendin was er niet mee gediend dat ik zolang was weggebleven en dus bleef die relatie ook niet lang meer duren.

Op zeker moment lag ik in antwerpen onder de brug nabij de londenstraat. Wat ik die nacht doormaakte is niet in woorden te beschrijven. Ik kwam terecht in een absoluut dieptepunt. Het is die nacht die me de inspiratie gaf om vele jaren later in mijn tekst, "armoede is ..." te schrijven ...


"Armoede is helemaal niet meer weten wat je op deze planeet eigenlijk bent komen doen. Armoede is door God en klein pierke verlaten onder een brug op de koude stenen liggen te slapen en toch niet in het kanaal springen omdat je diep van binnen ten stelligste toch vermoed dat alles behalve dit de bedoeling kan zijn geweest van jouw aanwezigheid hier op deze planeet. Armoede is ondanks alles blijven dromen en blijven geloven dat op een goede dag alles beter zal worden, dat er een lichtend schip zal verschijnen aan de horizon, een schip dat speciaal werd uitgestuurd enkel en alleen om jouw van je onbewoonde eiland te komen afhalen."

ik weet dat het misschien niet veel lijkt beste leeuw maar zoals je ziet ben ook ik die donkerste nacht van mijn leven doorgekomen. En nu de dag van vandaag is het nog altijd alleen maar die hoop waar ik op verderteer, de absolute zekerheid dat het nooit nog erger kan worden dan toen.

Waarom ik niet in de schelde gesprongen ben kan ik je niet uitleggen maar na dit dieptepunt ben ik terug gegaan naar de gemeente waar ik opgroeide. Daar bleek na korte tijd dat niets hebben het einde niet betekende. Ik kwam er vrienden tegen van vroeger. Eentje daarvan ( "toevallig" de armste inwoner van die uitgesproken rijke gemeente in de antwerpse randstad ) bood me al gauw onderdak.

Hoe het kwam weet ik niet maar op de één of andere manier maakte ik in die periode enorm veel vrienden bij, vooral jongeren. Mijn gastheer, bratje was eenzaam en deelde zelfs het tekort dat hij had met mij. Ik zat daar en leefde mee van zijn dop. Natuurlijk voelde ik me daar uiterst ongemakkelijk bij. Ik wist die eerste maand dat ik daar zat dat zijn einde van de maand deze maand vroeger zou komen. Op één of andere mysterieuze manier slaagde ik er echter toch in om mijn kalmte te bewaren en te vertrouwen. Te vertrouwen in het lot, in god ? in de voorzienigheid ? ik weet het niet.

Op één of ander manier trok ik net vanwege mijn eerder excentrieke en ascetische levensstijl enorm veel jongeren aan ( wat twee jaar daarvoor toen ik nog niet dakloos was helemaal niet zo was, zelfs integendeel ) . Dat resulteerde erin dat bratje sinds ik bij hem woonde niet meer eenzaam was, Iets waar hij het biezonder moeilijk mee had. Tegen het einde van de maand was het kleine hutje van bratje gelegen tss de dikke villa s een soort jeugdhuis geworden voor de jongeren die in deze villa s opgroeiden. Wat was het toch dat hen aantrok in dat kleine marginale hutje zonder TV, zonder radio, waar de stroom was afgesloten en ook het water. Waar we water oppompten met een ouderwetse waterpomp en waar we eindeloos zaten te staren in het vuur dat we stookten in de open haard ?

Net iets over de helft van de maand hadden we geen geld meer, niks, nadda, noppens. Maar de jongeren die dit wisten namen ongevraagd vanalles mee. Stiekum namen ze alles wat we nodig hadden uit moeders ijskast en brachten dit mee. We hebben daar werkelijk nooit niks te kort gehad. Twee jaar heb ik daar gewoond waarvan ik het grootste gedeelte van de tijd helemaal geen inkomen had maar zowel ik als bratje kijken op die periode terug als één van de beste tijden van ons leven. Zelfs de kleindochter van de burgemeester die eigenaar is van honderden fabrieken over de wereld verspreid was bij ons kind aan huis. Kon bij ons praten over zaken waar ze thuis niet over kon praten. Kon bij ons gewoon zichzelf zijn, wat ze thuis in haar nepwereld niet kon.

je weet na al wat we hebben afgepraat dat ik het nu heb over de rijkdom van de armen en over de armoede van de andersarmen. Eerst voelde ik me schuldig omdat ik mee van bratjes karige dop moest leven. Maar ik leerde en samen met mij bratje dat ik en hij buiten geld heel wat anders te bieden hadden. Iets dat de rijkeluisjongeren blijkbaar veel waardevoller vonden dan geld, mooie auto s en andere materialistische brol.

het gevoel om onrechtstreeks als arme van sociale en spirituele rijkdom te kunnen leven gaf ons vervolgens een biezonder gevoel van eigenwaarde. Een spijs dat de rijkaards nooit kunnen ontdekken om de doodeenvoudige reden dat ze nooit in hun leven de gelegenheid krijgen om op deze verborgen schat die er voor iedereen is terug te vallen.

Tot op de dag van vandaag is het huisje van bratje, hoewel hij verhuisde naar een ander klein huisje ( zijn huis werd door een deurwaarder opgekocht ) nog steeds een informeel jeugdhuis. Tot op de dag van vandaag leeft bratje van zijn sociale en spirituele rijkdom. Tot op de dag van vandaag heeft bratje ondanks een aanhoudend geldtekort fundamenteel niets te kort. Wat niet wegneemt dat hij soms ( net zoals wij maar ook de andersarmen ) nog steeds mindere momenten heeft natuurlijk.

Toen ik nog bij bratje woonde werd het er op zeker moment zelfs zo druk dat het niet langer houdbaar was ( ook die situatie is je zeker niet onbekend in lanaken ) - verschillende daklozen ( die er zogezegd in die rijke gemeente niet waren - is je ook niet onbekend ) bleven nu bij bratje in dat piepkleine hutje resideren. En bratje die zelf ooit ook dakloos was geweest - ja die kon natuurlijk zelfs geen hond laten buiten slapen.

In Antwerpen kwam ik in die tijd met krakers in contact en zodoende ontstond het idee om ook in de rijke randgemeente een kraakactie te doen. In zo n rijke randgemeente was dit echter allersminst vanzelfsprekend en op zijn zachtst gezegd een uniek precedent.

maar en nu komen we bij nog een andere rijkdom van de armen en dat is de immense kracht die men kan putten uit een situatie waarin men niets meer heeft én dus ook in het geheel niets te verliezen heeft. Waarschijnlijk gingen ze me oppakken als ik een pand kraakte. Maar wat dan ? Wat gingen ze me nog afpakken ?

Zo gebeurde het dan ook. In eerste instantie kampeerden we een week voor de deuren van het ocmw en het kampvuur dat anders altijd in de tuin van bratje doorging hielden we nu in een stookton voor dat ocmw. Daarbij eisten we opvangmogelijkheden voor daklozen in de gemeente.

In de plaatselijke gazettenwinkel verstuurde ik een met een dikke zwarte viltstift handgeschreven persbericht. We haalden verschillende kranten en toen we een week later aangezien er op onze eisen niet was ingegaan meteen een militair pand kraakten werden we uitgenodigd voor de zevende dag. Daar kon ons burgemeestertje met al zijn poen en "macht" het aan ivo belet komen uitleggen waarom hij de daklozen liever naar de stad afscheepte. Kan je je de gezichten voorstellen van de dikke nekken van die gemeente (onze geburen oa ) toen ze de burgemeester zagen op hun TV die zich moest verantwoorden tov een paar daklozen ?

ondanks gemaakte beloftes op de zevende dag kwam er natuurlijk nog steeds geen opvanghuis. We bleven dan ook kraken. Elke dag opnieuw. En elke dag opnieuw haalde de politie en toen nog rijkswacht ons erbuiten en arresteerden ons. We moesten dan mee voor een verhoor. Nooit hebben we ons verzet. De flikken hadden na een paar acties omdat ze dit wisten ook helemaal geen bang meer voor ons. Op de duur reden we gewoon met onze eigen wagen ( van een symphatisant ) achter de combi mee naar het politiebureau om een verklaring af te leggen. Handboeien zijn er nooit aan te pas gekomen. In onze verklaring rechtvaardigden we de kraakactie steeds verwijzend naar de grondwet en onze dakloosheid. Toen ze vroegen wat we na vrijlating gingen doen zeiden we dat we gewoon terug naar het huis zouden gaan dat we aan het kraken waren om er opnieuw te gaan slapen. Er kwamen dreigementen van de procureur op de duur; " dat hij het beu aan t worden was" maar wat ging die doen ? Ons opsluiten omdat we zijn grondwet gewoon in de praktijk toepasten ? Nee dus; het was pure intimidatie en dat wist ik.

Uiteindelijk is het er dan van gekomen dat de burgemeester ons zelf een doorgangswoning van de gemeente kwam aanbieden en bijna smeekte om daar intrek te nemen zodat de heisa over daklozen in zijn sjieke gemeente zou stoppen. Wat we dan ook gedaan hebben. En de arme luizen hadden het plot van de rijke "machtigen" der aarde gewonnen.

Natuurlijk maakte men het ons nadien alles behalve makkelijk. Men zette mij zelfs vele vele maanden totaal zonder inkomen ( schorsing van leefloon om politieke redenen dus ) en uiteindelijk slaagde men er pas na vijf jaar in om ons uit dat huis uit te drijven. Intussen hadden we daar echter wel meer dan dertig daklozen ( die er zogezegd in die gemeente niet waren - weet je nog ) voor korte en langere periode een onderdak en een adres kunnen geven. Doordat ze De Zotte Morgen ( zo noemde ons zelfopvanghuis, hoewel ik het ook vaak mijn kleine cuba noemde ) leeg wilden met het oog op ontruiming kwam het erop neer dat ze iedere dakloze die bij ons introk onmiddelijk gingen helpen, een inkomen gaven en ook een onderdak zochten. Die situatie hebben we tientallen keren in het belang van de armen kunnen uitbuiten.

Ik denk beste leeuw dat je misschien een tijdje aan wat rust toe bent. Dat is je zeker en vast gegund. En indien we je niet meer terug zouden zien bij vws dan ben ik er zeker van dat ook jij de rijkdom van de armen voor zover je ze al niet kent op je zwerftocht zal tegenkomen en zult hanteren.

Wat mijn bedoeling was met het oprichten van het vws was in alle geval om in de eerste plaats een harde kern van mensen te verenigen die allemaal net zoals ik toen niks te verliezen hebben. Misschien is het wel zo dat we daar ook op af moeten stevenen want hoewel het niet veel is hebben we nu nog steeds wel iets te verliezen ( hoewel we dat ook niet moeten forceren ). Mijn idee was en is nog steeds dat als ik destijds vrijwel alleen een dergelijke kracht kon putten uit die situatie dat we dat met een harde kern van zo een tiental dropouts in die mate kunnen doen zodanig dat we op nationaal niveau echt iets in gang kunnen zetten, iets dat echt iets kan veranderen.

Ik kijk in alle geval uit naar de dag dat we onze tent elke dag voor het koninklijk paleis in laken zullen zetten, ons laten oppakken, de nacht in de cel doorbrengen én de dag nadien daar gewoon terug staan.

Veel mensen van het vierde wereld syndicaat hebben dikwijls het gevoel dat het allemaal hopeloos is - dat het allemaal geen zin heeft - dat we toch niet kunnen winnen tegen de kapitalisten. Dat is normaal en moeten we onszelf vergeven want het hoort er gewoon bij. Maar als we toch denken dat het allemaal zinloos is dan komen we weer op dat punt dat we dat rotte gevoel kunnen transformeren, kunnen transformeren naar een onuitputtelijke morele macht gebaseerd op de zekerheid dat als we niks doen we toch hoe dan ook zeker vroeg of laat allemaal naar de haaien gaan.

ik ga nu stoppen met lullen leeuw - je bent een vrij mens - en het zal je ongetwijfeld goed doen om voor één keer eens een tijdje alleen maar aan jezelf te denken maar weet dat - verdorie weet ( tranen in de ogen ) dat je bij elk van ons ten allen tijde zelfs bij nacht en ontij welkom bent, dat je over een ontzachelijk groot sociaal en spiritueel en intellectueel kapitaal beschikt. dat je ook buiten vws gigantisch veel vrienden hebt en dat je wat men ook kan zeggen nooit ook maar enigszins medeplichtig bent geweest aan deze rotte kapitalistische wereld. Wat er ook gebeurt als het aan jouw had gelegen dan hadden we in een veel betere wereld geleefd.

Inchallah

[Chipie]

Leeuw, toch zal ik met U blijven meereizen...

Als men zoveel vrenden heeft, zoveel inzet betoond heeft voor bepaalde organisaties/partijen, dan zullen die U toch niet in de steek durven laten?...

Waarom kunnen die U geen betaalde (desnoods deeltijdse) job aanbieden... desnoods tijdelijk?...

Waar is hun geloofwaardigheid als ze U in de steek laten?

Alleszins het allerbeste...

[pinbag]

Leeuw er is altijd een oplossing om een probleem te overwinnen en soms moet je een beetje van uw trots inboeten en op uw tanden bijten.

Dus vecht als een leeuw kameraad !!!

En zorg (samen met de menselijke wil om te overwinnen) tot een oplossing.

Eveneens het allerbeste gewenst.

[Mambo]

Beste LL

Het spijt me te moeten vernemen dat je in een penibele situatie bent verzeilt.
Tracht troost te vinden in de gedachte dat momenteel veel van uw landgenoten er in zitten en geen weg terug hebben.
Niet één van hun en ook niet jij moet je schamen daarvoor. Het is wij die onszelf de samenleving noemen in België die zich moeten schamen hier niks concreet aan te doen.
Het is de politieker die de macht heeft en er niks aan doet dat zich diep moet schamen.
De lafheid de juiste beslissingen te nemen, de apathie van niks te doen, de stemmen ronselaartjes die maar wat mooi zitten te wezen. Maar ook de miljoenen mensen thuis die verzonken in hun sofa liggen niks te doen.


U hebt echter teveel talenten in huis om in hoekje te gaan staan janken.
Het mag, voor deze ééne keer.
Ik reken er echter op, van hier of van in een ander land uw strijdvaardige taal opnieuw te horen te krijgen. En in gedachte ondertussen wandel ik graag met u een gans stuk mee.


Mambo.

[vulpes]

beste Limburgse Leeuw,

In ieder geval veel goede moed gewenst.. verder kan ik u aanraden contact op te nemen met het OCMW. Het leefloon voor een alleenstaande ligt immers hoger:

Leefloon


Eind september 2002 werd de oude bestaansminimumwet opgeheven. De nieuwe wet spreekt over recht op maatschappelijke integratie. We spreken ook over de leefloonwet.
Als u geen of een te laag inkomen heeft, kan u een basisinkomen krijgen. Dat heet leefloon. Maar, de nieuwe wet biedt veel meer dan enkel financiële hulp. We kunnen nu ook veel meer aandacht geven aan opleiding en uw kansen op tewerkstelling vergroten. De wet geeft bovendien bijzondere aandacht aan wie jonger is dan 25 jaar.

Vreemdelingen die een asielaanvraag ingediend hebben of ingeschreven zijn in het vreemdelingenregister, kunnen geen leefloon ontvangen maar wel een levensminimum.
De bedragen van dat levensminimum zijn dezelfde als die van het leefloon.

Als uw inkomen lager is dan de bedragen in de tabel hieronder, hebt u misschien (gedeeltelijk) recht op leefloon. Contacteer in dit geval het welzijnsbureau in uw buurt.

Bedragen geldig vanaf 1 januari 2005
Categorie 1: samenwonende persoon € 417,07 per maand
Categorie 2: Alleenstaande persoon € 625,60 per maand
Categorie 3: persoon die uitsluitend samenwoont met een gezin ten laste met minstens één ongehuwd minderjarig kind € 834,14 per maand

U vindt meer informatie over de leefloonwet op: http://ocmw.fgov.be/NL/Themes/MI/index.html

http://www.ocmwgent.be/index.php?CID=35&ID=465

[vulpes]

Gewenste huurprijs
200 €

Oostenstraat 16
2018 - Antwerpen
Meer informatie vragen

---

dit is de goedkoopste studio die ik op immoweb gevonden heb... er worden 50 euro lasten gevraagd.

[Duupje]

Die bedragen zijn toch gewoon te gek voor woorden. Wie kan daar nu in godsnaam van rondkomen, gezien de waanzinnige huurprijzen, de torenhoge andere vaste kosten (electriciteit, gas) en dan nog zien dat je eten hebt ook. En ziek worden is al helemaal uit den boze.

[debbie]

Oorspronkelijk geplaatst door Duupje

Die bedragen zijn toch gewoon te gek voor woorden. Wie kan daar nu in godsnaam van rondkomen, gezien de waanzinnige huurprijzen, de torenhoge andere vaste kosten (electriciteit, gas) en dan nog zien dat je eten hebt ook. En ziek worden is al helemaal uit den boze.

Daar kan men ook niet van rondkomen. 834 euro voor een heel gezin, 300 euro voor de woning, 160 euro gas en eletriek, 80 euro schulden af te lossen, schoolkosten en dan nog alle andere kosten,... Bovendien is voeding véél duurder geworden de laatste jaren.

Dan kan men niet anders dan bepaalde zaken te laten vallen. Zaken die kapot gaan in of aan je huis blijven kapot, tandartsbezoeken worden uitgesteld tot sint juttemus, medicijnen haal je enkel nog als het echt niet anders kan, kleding kan je niet kopen, hobby's mag je helemaal vergeten,...
Vandaar dat veel armen op den duur geen toekomstplannen en dromen meer hebben, men leeft gewoon van dag tot dag en raakt steeds meer geîsloleerd van de samenleving.
veel armen zijn dan ook regelmatig depri bij gebrek aan toekomstperspectief en omdat men geen uitweg meer ziet.

[Duupje]

Oorspronkelijk geplaatst door debbie

Daar kan men ook niet van rondkomen. 834 euro voor een heel gezin, 300 euro voor de woning, 160 euro gas en eletriek, 80 euro schulden af te lossen, schoolkosten en dan nog alle andere kosten,... Bovendien is voeding véél duurder geworden de laatste jaren.

Dan kan men niet anders dan bepaalde zaken te laten vallen. Zaken die kapot gaan in of aan je huis blijven kapot, tandartsbezoeken worden uitgesteld tot sint juttemus, medicijnen haal je enkel nog als het echt niet anders kan, kleding kan je niet kopen, hobby's mag je helemaal vergeten,...
Vandaar dat veel armen op den duur geen toekomstplannen en dromen meer hebben, men leeft gewoon van dag tot dag en raakt steeds meer geîsloleerd van de samenleving.
veel armen zijn dan ook regelmatig depri bij gebrek aan toekomstperspectief en omdat men geen uitweg meer ziet.

Volledig juist. Zo is het inderdaad als je arm bent. En wat jij hier opnoemt van huurbedrag, vindt men al bijna niets meer voor in Antwerpen hier, of het is een echt krot waar je geen licht kan aansteken zonder gevaar voor electrocutie. Of er is geen warm water, allemaal dingen die in mijn ogen helemaal geen luxe zijn.

[La Chunga]

Héla, Leeuw, u kop niet laten zakken!!!


Stuur me eens een pm!

[King of beggars and fleas]

probleem is dat leeuw hier nu momenteel jullie toffe reacties niet kan meelezen

in alle geval is het zo dat er al een viertal schermen gevonden zijn intussen

nu vrijdag zal het wss lukken om er ook eentje ter plaatse te krijgen ( hoewel het niet evident is )

[King of beggars and fleas]

verder is het zo dat vws natuurlijk veel meer doet dan hier op het forum zitten lullen.

jaarlijks zijn er tientallen interventies van allerlei aard en nog eens tientallen die we door een gebrek aan middelen niet kunnen doen. Er zijn er bovendien wellicht nog honderden om niet te zeggen duizenden waar we niet eens van weten bij gebrek aan communicatiemiddelen en waar we niet voldoende militanten voor hebben ook natuurlijk.

met deze interventies bedoel ik zaken zoals

- met mensen die er zich ongemakkelijk bij voelen meegaan als vertrouwenspersoon naar het ocmw, rva en andere diensten.
- onze militanten spelen zelfs, waar dit toegelaten wordt vaak advocaat en voeren het woord indien dat gevraagd wordt voor rechtbanken.
- vaak gaat het ook gewoon over een babbel ondere lotgenoten.
- bemiddeling met deurwaarders ed.

in deze interventies is vervoer en communicatiemiddelen een grote handicap.

zo werd ik gisteren bvb nog gebeld door het ocmw van harelbeke ivm één van onze leden die we hebben bijgestaan daar bepaalde rechten te doen gelden.

ik had toen mijn telefoon even niet bij. Die kwast van het ocmw sprak dan een berichtje in met de vraag hem terug te bellen, wat ik dus niet kan. andersarmen kunnen moeilijk begrijpen dat dit voor ons allemaal verre van vanzelfsprekende zaken zijn.

en zo zijn er duizend en één van die hindernissen voor een arme armenorganisatie die zich niet door subsidies wil laten corrumperen om te functioneren binnen een systeem waarin je zonder geld niets kunt.

wat ook nog zoiets is dat is dat we eigenlijk dringend nood hebben aan een centrum, een uitvalsbasis, plaats waar we bijeen kunnen komen enz. Vws is immers een dakloze organisatie.

[zorlac]

Hey LL,

Na regen komt zonneschijn, kerel.
(Klinkt wsl héél cliche, maar ik geloof hier weldegelijk in.)

iig, ik zal u(en onze discussies) zeker missen....


Sterkte, en tot weerziens (zeker weten)


Grtz

[vulpes]

160 euro gas en electricteit per maand? 'k geloof dat we het - op dit ogenblik - met minder doen.. maar 'k zou eens naar ons factuur moeten kijken... misschien toch maar eens de prijzen van de verschillende leveranciers vergelijken?

wat computers betreft, zou ik aanraden om computerclubs te contacteren.. daar zitten mensen die regelmatig vernieuwen, die er zelf wat aan kunnen prutsen en waarvan er allicht een aantal zijn die minderbedeelden willen helpen een gratis of zeer goedkope pc aan de hand te doen.. Ondernemingen zijn iets minder interessant omdat die - is mijn indruk - leasen of een of ander contract hebben met een grote leverancier.. misschien dat er meer kans is bij KMO's. Ik heb ook weet van een groot kantoor dat zijn PCs tweedehands verkoopt.

verder is het misschien interessant eens navraag te doen waarom bedrijven (die dan geen contracten aangaande PCs hebben) de PCs niet gewoon wegschenken.. wie weet zijn daar fiscale redenen voor.. als dat idd het geval zou zijn..(maar ik heb er dus geen weet van) dan ligt daar wel een mogelijkheid om actie te voeren..

Ik vind hogervermelde initiatieven lovend, maar ik begrijp niet waarom men externe hulp afweert... 'k zou toch aanraden om een VZW te overwegen.. Het heeft allerlei voordelen (ook nadelen), bovendien zou je kunnen ijveren voor een erkenning zodat giften aftrekbaar zijn.. op die manier kan je makkelijker gelden werven...

[Chipie]

Ik weet dat mijn volgende reactie op niet veel steun zal kunnen rekenen... Toch doe ik het maar..;

Zou het kunnen dat achter dat 'testament' een goed doordachte 'strategie' zit?

Als spitsmuis voel ik dat zo aan...