^Beginselverklaring V-SB, Vlaamse, Socialistische Beweging - Pagina 15

Percalion · 21 augustus 2007, 22:45

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Jullie? Mag ik je er wel op wijzen dat ik tegen de stroom aan het inroeien ben. Ik ben wel ongeveer de enige van SFL-Meervoud die platweg beweert dat nationalisme niet te verzoenen valt met marxisme en dat zelfbeschikking moet afgewogen worden volgens concrete verwachtingen en de inhoud en het doel van die zelfbeschikking. Maar ik heb nog nergens een argument gevonden die kan staven dat een marxist geen flamingant kan zijn. Ik ben evenveel marxist als iemand anders, en toch ben ik tegen de Belgische staat. Straf hé?

Bv. Antoon Roosens, links nationalist, was wel degene die een valabel alternatief op tafel kon gooien ivm de heropleving van de Waalse economie ("Marshallplan voor Wallonië"). Ik vind zijn redenering dat de Belgische constructie contraproductief kan zijn voor de socialistische strijd even interessant als het vage gebrabbel over solidariteit. Houdt dat dan ik dat ik plotseling een nationalist ben zoals een mens die verandert in een weerwolf bij het zien van de maan? Natuurlijk niet.

Mag ik het samenvatten als: je flamingantisme is "utilitair"?

Dan zitten we in hetzelfde kamp.

Volgens mij heeft een liberaal beleid immers meer kans op slagen in een Vlaanderen met ruimere bevoegdheden, niet gehinderd door de bureaucratische en sociaal-economische puinhoop genaamd Wallonië.

Praetorian · 22 augustus 2007, 16:59

Praetorian · 24 augustus 2007, 15:17

Ik zou dus ook het nationalisme in Joegoslavië onder Tito hebben bestreden.

We decant a sea of bloodshed for brotherhood
and the equality of our nation and we are not
going to allow anyone to touch, to uproot from
inside or to destroy in any way this
brotherhood and equality...
Tito

vavli · 24 augustus 2007, 23:40

Een concrete, heldere analyse:

24 augustus 2007 16:43
Interview Solidair sprak met Geert Van Istendael: “Hou een referendum over een splitsing van België en je krijgt nul op het rekwest”
Schrijver, dichter, journalist (in een vorig leven zelfs nieuwslezer bij de VRT) ... Geert van Istendael heeft veel manieren om zijn stokpaardje te berijden: het politiek leven leven in het België van vroeger en nu. “Sire, er zijn geen Belgen meer”, schreef Walter Van Den Broeck ooit. Hij heeft ongelijk, Van Istendael houdt van België en vooral van zijn hoofdstad. Op zijn eigenzinnige, dwarse manier. Als voorzitter van het Kunstenfestival des Arts is hij als geen ander bezig Brussel in de wereld en de wereld in Brussel te brengen. Wat denkt hij over de ‘communautaire crisis’?

Door Gaston Van Dyck

Naam: Geert van Istendael
Geboren: Brussel (Ukkel), maart 1947
Burgerlijke staat: gehuwd, vader en grootvader
Beroep: schrijver, dichter
Loopbaan: Studeerde Sociologie en filosofie aan de KUL. Was van 1978 tot 1993 verslaggever en nieuwslezers bij de VRT. Sindsdien zelfstandig schrijver.
Publicaties: Het Belgisch labyrint of de schoonheid van de wanstaltigheid (1989), Alle uitbarstingen (2001), Mijn Nederland (2005). Schrijft vooral ook columns en polemische stukken over het politiek leven in België en vooral over Brussel. En ook poëzie. Erg gewaardeerd vertaler van Duitse auteurs, zoals Goethe, Heine, Brecht, Fried, Kahlau. In 1995 werd hij bekroond met de Geuzenprijs.

Volgens Jean-Luc Dehaene zouden we al die huidige problemen niet hebben gehad, als de Franstalingen in 1932 hadden ingestemd met een voorstel om in heel België de tweetaligheid in te voeren.

Geert van Istendael. Het is begonnen in 1930, toen de Rijksuniversiteit Gent Nederlandstalig werd. Later kwam nog een reeks taalwetten.

Maingain, de FDF-voorzitter en jammer genoeg mijn burgemeester, ontkent dat, maar hij heeft ongelijk. De Vlamingen waren aanvankelijk zeker niet tegen tweetaligheid in heel België. Het verzet kwam van Waalse kant. Men kon men zich daar absoluut niet voorstellen dat ze een volledige tweetaligheid zouden krijgen in Mons, Namur, Arlon.

Maar Jean-Luc Dehaene heeft ook ongelijk. Want als de tweetaligheid in heel België er toen was gekomen, dan was het Nederlands bijna zeker ten onder gegaan. Zelfs in de jaren ’50 was de minachting voor het Nederlands als volkstaal nog overal voelbaar. Ik herinner me bijvoorbeeld een adellijke dame die over mij – die toen nog geen Frans sprak – tegen haar zoontje zei: “Il va bien apprendre parler convenablement”.

De hele taalkwestie in België is namelijk geen zaak van Vlamingen en Walen, hoor. Die strijd speelde zich vooral binnen Vlaanderen af. Daar bestond een elite die je onmiddellijk kon herkennen aan de taal, zoals Rosa Luxemburg (Pools-Duitse communiste en internationaliste, nvdr), ooit eens heeft geschreven. De elite in Vlaanderen sprak Frans, niet alleen in Gent, maar ook in Antwerpen en andere Vlaamse steden.

In mijn kindertijd, de jaren ’50, was dat nog altijd zo. In de arbeiderswijken van Molenbeek, Anderlecht en zo, sprak men vooral ‘Vloms Brussels’. Mijn vrouw is grootgebracht in Molenbeek, zeg maar het Manchester van Brussel, een echte fabrieksstad. In haar omgeving was iemand die Frans sprak een grote uitzondering. De grote meerderheid waren Vlaamse arbeiders, die toen gelukkig allemaal werk hadden, het waren jaren van economische groei in de jaren 1950.

Vandaag is die strijd toch gestreden?

Geert van Istendael. De taal van het onderdrukte volk heeft het gehaald op de taal van de rijke bovenklasse, een indrukwekkend fenomeen. Dat begon in 1873, toen de rechters tot hun afgrijzen gedwongen werden de taal van de beklaagde te verstaan. Vaak was dat een Vlaamssprekende arme drommel die een brood had gestolen.

Nu zijn de Vlaamse proletariërs uit Brussel weg en heb je in Molenbeek en Anderlecht een Marokkaans proletariaat. Maar wel werkloos, in sommige straten voor 70 procent.

Welke oplossing ziet u voor de Franstalingen in de Brusselse rand?

Geert van Istendael. Ik zie er geen. Er is natuurlijk het sociologische gegeven dat in Linkebeek, Kraainem, Wezembeek-Oppem 70 �*, 80 procent Frans spreekt. In Wemmel, St-Genesius Rode en Drogenbos ligt dat tussen rond de 40, 50 of zelfs 60 procent. Vanuit dat gegeven zou je zeggen, voeg die zes gemeenten bij Brussel. Maar dat is zo vreselijk beladen. Ik hoor sommige Vlamingen al reageren met ‘gebiedsroof’ en met ‘gemorrel aan de taalgrens’.

En aan Franstalige kant vrees ik dat zoiets een dynamiek op gang brengt, waarbij het heel snel gaat naar ‘meer, meer en meer’. Ze spreken niet alleen over die zes gemeenten, ze zullen alsmaar meer andere eisen stellen, zoals een referendum in Vlaams-Brabant. En dat kun je toch moeilijk aanvaarden.

Er is nog een ander bezwaar. De Franstaligen snappen blijkbaar nog altijd niet dat de taalwetten, die sinds 1962-1963 door zowel Nederlandstalige als Franstalige volksvertegenwoordigers zijn goedgekeurd, wetten zijn en dus correct moeten worden toegepast. Dat doen ze niet, ze saboteren ze, ze vinden dat onbelangrijk … Dat is niet ernstig, zo kun je niet praten.

Het brengt een van de mooiste dingen die ons land rijk is, in gevaar, namelijk de taalvrede. Wij hebben nooit een burgeroorlog gekend, zoals in Noord-Ierland, in Baskenland of in de Balkan. De oplossingen zijn niet altijd hoogstaand, dikwijls zijn het van die praktische regeltjes zoals dat het Belgische Staatsblad het ene jaar de linkerkolom in het Frans heeft en het volgende het Nederlands. Maar ze werken, ze halen de lont uit het kruitvat. Dat vind ik heel belangrijk. Natuurlijk zijn de werkloosheid in Brussel, de armoede, de verkrotting en een aantal dringende milieuproblemen veel belangrijker. Maar de taal mag ons daarbij niet hinderen, je moet dat goed regelen en dan zo snel mogelijk de rest aanpakken.

Schiet u niet iets te veel op de Franstalige onderhandelaars? De Vlaamse eisen lijken soms ook wel echte provocaties, toch?

Geert van Istendael. Tot mijn niet geringe verbazing hoor ik nu ook Jo Vandeurzen en Bart Somers al zeggen ‘als de Franstaligen niet toegeven, draaien we gewoon de geldkraan dicht’. Dat is niet alleen weinig taktisch, het is ook dom natuurlijk, ze zitten niet eens aan de kraan van het federale geld, hoe zouden ze die dan kunnen dichtdraaien? Maar blijkbaar begrijpt een separatist als Bart De Wever nog het meest dat zelfs bij een splitsingsscenario – het ergste wat ons kan overkomen – de Vlaamse politici met hun Franstalige collega’s zullen moeten praten.

Sturen ze echt aan op een crisis, in de overtuiging dat de Vlaamse onafhankelijkheid toch nooit aan de onderhandelingstafel beklonken wordt?

Geert van Istendael. Ik denk inderdaad dat er sommige van de onderhandelaars daarvan uitgaan, ja. En dat is zeer jammer. Want de waarde van België ligt in zijn pluriformiteit, zijn meertaligheid. En in het organiseren van die meertaligheid.

Op dat terrein heeft België een arsenaal aan ervaring opgebouwd dat in Europa wel eens heel goed van pas zou kunnen komen. Europa telt meer dan 25 talen en de staatsgrenzen worden er steeds vager. Daardoor worden de mogelijkheden van conflicten tussen al die verschillende culturen ook veel groter. België heeft een ‘model van samenleven’, waar veel landen ons om benijden. De Zuid-Afrikanen en zelfs de Palestijnen komen dat hier bestuderen.

Als dat model niet langer stand houdt, als wij met twee of tweeënhalf gemeenschappen al niet meer kunnen samenleven, hoe wil je dat dan in Europa met 25 of 30 wel realiseren?

In België zou het zeker ook een ramp zijn voor de sociale zekerheid.

Geert van Istendael. (Heftig) Het opgeven van die solidariteit vind ik zonder meer walgelijk en immoreel. Dat spreekt tegen mijn diepste instincten. In zaken als ziekteverzekering interesseert me niet de tegenstelling Vlaming-Waal, maar wel die tussen rijk en arm. Want ook in het rijke Vlaanderen zijn er langdurig zieken, werklozen, mindervaliden die niet aan de bak komen. En ik voel me veel meer solidair met een werkloze uit Henegouwen dan met baron Lippens, een Vlaming die daar naar ’t schijnt erg trots op is.

Er is al jaren campagne gevoerd tegen de transfer van Vlaams geld naar Waalse ziekenhuizen. U bent bereid die te verdedigen?

Geert van Istendael. Als die deel uitmaken van eerlijke solidariteit, zeker en vast. Maar niet als de transfers te wijten zijn aan slecht beheer. Je moet ziekenhuizen goed beheren, maar dat moet je zowel doen in Wuustwezel als in Perwez. In het belang van de zieken, in dat van de belastingbetaler en om dat toch vrij dure systeem van ziekteverzekering leefbaar te houden.

Vlaanderen zou daar best niet te kortzichtig over doen. Vijftig jaar geleden was Wallonië rijk en begon Vlaanderen stilaan rijk te worden. Als ik al lang dood zal zijn en mijn kleindochter naar haar pensioen toegaat … wie zegt dat Vlaanderen dan nog rijk zal zijn? De technologische en economische evoluties, de delocalisaties … het gaat allemaal zo snel. Misschien is Wallonië dan wel rijk. Of zijn we allebei rijk, of allebei arm.

Weet je trouwens dat in de pensioensector al een beginnende transfer van Waals geld naar Vlaanderen bezig is? Omdat de Waalse bevolking iets jonger begint te worden dan de Vlaamse, doordat ze meer migranten hebben die meer kinderen krijgen dan de Belgen.

Een splitsingsscenario zou een absurde concurrentie op gang brengen …

Geert van Istendael. Nog zoiets! Dan krijg je een veelvoud van wat je nu al een beetje ziet in de streek van Moeskroen en Doornik. Waar ze met speciale belastingstelsels elkaars industrie kapot concurreren. Als de gewesten eenmaal eigen belastingregels mogen uitvaardigen, dan zijn alle remmen weg. De fabrieksbazen wrijven zich natuurlijk in de handen, hoe zou je zelf zijn.

En wat er in geval van splitsing met Brussel gebeurt, is al helemaal de vraag.

Geert van Istendael. Het zou best kunnen dat Europa dan beslist om toch maar naar Straatsburg te gaan. Wat ook op een grens ligt trouwens. De Fransen en de Duitsers zullen er niet om treuren.

Wie werklozen wil begeleiden, een kinderatelier of kinderopvang organiseert, die moet kleur bekennen. Je mag dat niet tweetalig doen. De FC Marakech moet in het Nederlands of in het Frans voetballen.

De vele Brusselaars van buitenlandse afkomst zullen zich in een communautair nog meer opgesplitst Brussel nog minder thuis voelen. Mijn indruk is dat de meesten van hen helemaal geen zin hebben om te kiezen voor of tegen een of andere gemeenschap. ‘Jullie dwingen ons om te kiezen voor de Vlaamse zaak of voor ‘la cause francophone’, maar wij willen dat helemaal niet’. Zij vinden het namelijk veel interessanter mét de twee. Ze spreken bovendien nog Italiaans, Turks, Arabisch. Maar de structuren dwingen hen in een kant. Wie werklozen wil begeleiden, een kinderatelier of kinderopvang organiseert, die moet kleur bekennen. Je mag dat niet tweetalig doen. De FC Marakech moet in het Nederlands of in het Frans voetballen.

Het lijkt belachelijk, maar als voorzitter van het Kunstenfestival des Arts kan ik je verzekeren dat dit ongehoord frustrerend werkt. Het Kunstenfestival des Arts is een perfect tweetalig initiatief. In de raad van bestuur zitten mensen van de twee kanten. Daar is nooit een probleem mee geweest. Nooit. Maar als we met een initiatief naar buiten komen – en wij willen Brussel artistiek op de wereldkaart zetten en de Brusselse bevolking het mooiste, nieuwste van de wereld laten zien – dan botsen we altijd weer op die structuren. We krijgen enorm positieve reacties vanuit andere landen van Europa, in Brussel krijgen we de lulligste opmerkingen en verdachtmakingen over ‘het Vlaams paard van Troje in Franstalig Brussel’ of dat we ‘Vlaanderen de rug toekeren’ enzovoorts. Je voelt op alle mogelijke manieren: men wil in feite de splitsing.

Terwijl alle opiniepeilingen, zowel in Wallonië als in Vlaanderen uitwijzen dat de Belgen andere problemen aangepakt willen zien.

Geert van Istendael. Hou een referendum over de splitsing van België, en je krijgt nul op het rekwest. De Belgen willen dat eenvoudigweg niet. Maar ik vrees dat ze het hier op net dezelfde manier aan boord willen leggen als in Tsjechoslowakije. Zowel de Tsjechen als de Slowaken waren tegen de splitsing, maar de politici waren voor. In Tsjechoslowakije hadden ze bovendien geen Brussel. De hoofdstad Praag is zonder meer Tsjechisch en niet eens tweetalig.

Het heeft te maken met het verderfelijke opbod dat ons kiessysteem voortbrengt: Vlaamse politici kunnen niet Vlaams genoeg zijn, Waalse politici niet Waals genoeg. Wie daarin meegaat wordt beloond, wie het anders doet afgestraft. Ik ben daarom helemaal gewonnen voor het voorstel dat door een aantal professoren is gelanceerd om een tweetalige kieskring te maken. Maar die zal er niet komen...

Ook al weet je maar nooit. Verrassingen zijn in België nooit uit te sluiten. Als we hier nog uit geraken, dan is het een klein mirakel. Maar een splitsing van België, dat zie ik ook niet gebeuren, want dat wil niemand. Behalve een aantal politici.

Brussel en de taalgrens
Geert van Istendael. De taalgrens is overal in het land al 1.000 jaar stabiel. Er waren maar enkele verschuivingen: Opheylissem (10 km ten zuiden van Tienen) is verfranst en Zandvoorde (bij Ieper) vernederlandst, of beter, ‘verwest-vlaamst’, zo zijn er nog een paar gemeenten. De grootste verandering gebeurde in Brussel. Brussel is historisch absoluut Nederlandstalig. Wie dat betwist, vervalst de geschiedenis. Bij de eerste talentelling in 1846 sprak iedereen, of toch bijna, Nederlands. In mijn gemeente, Sint-Lambrechts-Woluwe, sprak 0,4 procent Frans. In Brussel Stad werd al meer Frans gesproken, maar ook daar was nog altijd tweederde Nederlandstalig. Alleen in Sint-Joost-ten-Node en Elsene was de helft Franstalig.
Molenbeek, Anderlecht waren toen nog Vlaamse dorpjes waar behalve een baron, een pastoor en in het beste geval een dokter, niemand Frans sprak.
Maar vandaag is Brussel en de grote omgeving er rond, heel sterk verfranst. En vooral meertalig geworden. Frans is wel de communicatietaal, de lingua franca, maar thuis spreekt maar de helft van de Brusselaars nog Frans. En tja, wat spreken de anderen? Berbers, Nederlands, Arabisch, Turks, Duits, Italiaans …

Brecht dS · 27 augustus 2007, 14:53

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door vavli

Een concrete, heldere analyse:
24 augustus 2007 16:43
Interview Solidair sprak met Geert Van Istendael: “Hou een referendum over een splitsing van België en je krijgt nul op het rekwest”
Schrijver, dichter, journalist (in een vorig leven zelfs nieuwslezer bij de VRT) ... Geert van Istendael heeft veel manieren om zijn stokpaardje te berijden: het politiek leven leven in het België van vroeger en nu. “Sire, er zijn geen Belgen meer”, schreef Walter Van Den Broeck ooit. Hij heeft ongelijk, Van Istendael houdt van België en vooral van zijn hoofdstad. Op zijn eigenzinnige, dwarse manier. …

Van Istendael, da's het prototype van de überbourgeois.
Wie schrijft er de Solidair vol tegenwoordig? Is de titel overgekocht door de Persgroep of wat...

TommyMax2 · 27 augustus 2007, 18:40

Wie schrijft er de Solidair vol tegenwoordig? Is de titel overgekocht door de Persgroep of wat...

tja, Solidair is nu eenmaal niet sectair.

vavli · 27 augustus 2007, 21:50

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Brecht dS

Van Istendael, da's het prototype van de überbourgeois.
Wie schrijft er de Solidair vol tegenwoordig? Is de titel overgekocht door de Persgroep of wat...

Leg eens uit waarom Van Istendael het prototype van de uberbourgeois is. En vertel me eens waarmee je wat dit interview betreft, het inhoudelijk niet eens bent?

Pelgrim · 27 augustus 2007, 22:50

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Starkan

Toch iemand van het V-SB die het lef heeft hier een duidelijk antwoord op te formuleren.
Iedereen die vraag maar ontwijken, tot nu...
En? Al plannen voor een nieuwe vakbond? Herwig Jorissen al gecontacteerd?
Nemen jullie julliezelf eigenlijk serieus als een 'linkse' beweging?

Citaten uit de context rukken heet MANIPULATIE, en jij bent dus bij deze een MANIPULATEUR EERSTE KLAS.

Jaani_Dushman · 27 augustus 2007, 23:04

Citaat:

Volgens Jean-Luc Dehaene zouden we al die huidige problemen niet hebben gehad, als de Franstalingen in 1932 hadden ingestemd met een voorstel om in heel België de tweetaligheid in te voeren.

Geert van Istendael. Het is begonnen in 1930, toen de Rijksuniversiteit Gent Nederlandstalig werd. Later kwam nog een reeks taalwetten.

Maingain, de FDF-voorzitter en jammer genoeg mijn burgemeester, ontkent dat, maar hij heeft ongelijk. De Vlamingen waren aanvankelijk zeker niet tegen tweetaligheid in heel België. Het verzet kwam van Waalse kant. Men kon men zich daar absoluut niet voorstellen dat ze een volledige tweetaligheid zouden krijgen in Mons, Namur, Arlon.

Maar Jean-Luc Dehaene heeft ook ongelijk. Want als de tweetaligheid in heel België er toen was gekomen, dan was het Nederlands bijna zeker ten onder gegaan. Zelfs in de jaren ’50 was de minachting voor het Nederlands als volkstaal nog overal voelbaar. Ik herinner me bijvoorbeeld een adellijke dame die over mij – die toen nog geen Frans sprak – tegen haar zoontje zei: “Il va bien apprendre parler convenablement”.

De hele taalkwestie in België is namelijk geen zaak van Vlamingen en Walen, hoor. Die strijd speelde zich vooral binnen Vlaanderen af. Daar bestond een elite die je onmiddellijk kon herkennen aan de taal, zoals Rosa Luxemburg (Pools-Duitse communiste en internationaliste, nvdr), ooit eens heeft geschreven. De elite in Vlaanderen sprak Frans, niet alleen in Gent, maar ook in Antwerpen en andere Vlaamse steden.

In mijn kindertijd, de jaren ’50, was dat nog altijd zo. In de arbeiderswijken van Molenbeek, Anderlecht en zo, sprak men vooral ‘Vloms Brussels’. Mijn vrouw is grootgebracht in Molenbeek, zeg maar het Manchester van Brussel, een echte fabrieksstad. In haar omgeving was iemand die Frans sprak een grote uitzondering. De grote meerderheid waren Vlaamse arbeiders, die toen gelukkig allemaal werk hadden, het waren jaren van economische groei in de jaren 1950.

Vandaag is die strijd toch gestreden?

Geert van Istendael. De taal van het onderdrukte volk heeft het gehaald op de taal van de rijke bovenklasse, een indrukwekkend fenomeen. Dat begon in 1873, toen de rechters tot hun afgrijzen gedwongen werden de taal van de beklaagde te verstaan. Vaak was dat een Vlaamssprekende arme drommel die een brood had gestolen.

Nu zijn de Vlaamse proletariërs uit Brussel weg en heb je in Molenbeek en Anderlecht een Marokkaans proletariaat. Maar wel werkloos, in sommige straten voor 70 procent.

Welke oplossing ziet u voor de Franstalingen in de Brusselse rand?

Geert van Istendael. Ik zie er geen. Er is natuurlijk het sociologische gegeven dat in Linkebeek, Kraainem, Wezembeek-Oppem 70 �*, 80 procent Frans spreekt. In Wemmel, St-Genesius Rode en Drogenbos ligt dat tussen rond de 40, 50 of zelfs 60 procent. Vanuit dat gegeven zou je zeggen, voeg die zes gemeenten bij Brussel. Maar dat is zo vreselijk beladen. Ik hoor sommige Vlamingen al reageren met ‘gebiedsroof’ en met ‘gemorrel aan de taalgrens’.

En aan Franstalige kant vrees ik dat zoiets een dynamiek op gang brengt, waarbij het heel snel gaat naar ‘meer, meer en meer’. Ze spreken niet alleen over die zes gemeenten, ze zullen alsmaar meer andere eisen stellen, zoals een referendum in Vlaams-Brabant. En dat kun je toch moeilijk aanvaarden.

Er is nog een ander bezwaar. De Franstaligen snappen blijkbaar nog altijd niet dat de taalwetten, die sinds 1962-1963 door zowel Nederlandstalige als Franstalige volksvertegenwoordigers zijn goedgekeurd, wetten zijn en dus correct moeten worden toegepast. Dat doen ze niet, ze saboteren ze, ze vinden dat onbelangrijk … Dat is niet ernstig, zo kun je niet praten.

Het brengt een van de mooiste dingen die ons land rijk is, in gevaar, namelijk de taalvrede. Wij hebben nooit een burgeroorlog gekend, zoals in Noord-Ierland, in Baskenland of in de Balkan. De oplossingen zijn niet altijd hoogstaand, dikwijls zijn het van die praktische regeltjes zoals dat het Belgische Staatsblad het ene jaar de linkerkolom in het Frans heeft en het volgende het Nederlands. Maar ze werken, ze halen de lont uit het kruitvat. Dat vind ik heel belangrijk. Natuurlijk zijn de werkloosheid in Brussel, de armoede, de verkrotting en een aantal dringende milieuproblemen veel belangrijker. Maar de taal mag ons daarbij niet hinderen, je moet dat goed regelen en dan zo snel mogelijk de rest aanpakken.

Schiet u niet iets te veel op de Franstalige onderhandelaars? De Vlaamse eisen lijken soms ook wel echte provocaties, toch?

Kan iemand van de PVDA mij uitleggen waarom dieze Solidair-verslaggever GVI's woorden beschrijft als "teveel schieten op de Franstaligen"? De zijn kritiek aan het adres van de Franstaligen dan niet correct?

Jaani_Dushman · 27 augustus 2007, 23:11

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Brecht dS

Van Istendael, da's het prototype van de überbourgeois.
Wie schrijft er de Solidair vol tegenwoordig? Is de titel overgekocht door de Persgroep of wat...

Geert Van Istendael is één van de enige Belgiscisten met wat grijze massa in zijn hersenpan. Het feit dat zélfs Geert V.I. er niet in slaagt te overtuigen waarom de Belgische staat zou behouden moeten blijven, voorspelt weinig goeds voor deze staat.

Geert Van Istendael heeft meestal wel een vrij goed zicht op de Belgische situatie. Maar hij slaagt er nooit in om zijn kennis van België te gebruiken als argument voor het voorbestaan van België. Hij verdedigt zijn Belgiscisme enkel met een nietszeggende en schaap-wollige slogan als "het is tóf om in een meertalig en chaotisch land te leven".

Pluche · 27 augustus 2007, 23:23

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

Geert Van Istendael is één van de enige Belgiscisten met wat grijze massa in zijn hersenpan. Het feit dat zélfs Geert V.I. er niet in slaagt te overtuigen waarom de Belgische staat zou behouden moeten blijven, voorspelt weinig goeds voor deze staat.

Geert Van Istendael heeft meestal wel een vrij goed zicht op de Belgische situatie. Maar hij slaagt er nooit in om zijn kennis van België te gebruiken als argument voor het voorbestaan van België. Hij verdedigt zijn Belgiscisme enkel met een nietszeggende en schaap-wollige slogan als "het is tóf om in een meertalig en chaotisch land te leven".

Geert Van Istendael heeft ook een boek geschreven dat meermaals herzien en herdrukt is om zijn adoratie aan Belgie te tonen, maar wat hij beweert dat typisch Belgisch is bier, frieten en chocolade zullen er in een onafhankelijk Vlaanderen ook zijn net als manneke pis. Het boek noemt trouwens het Belgisch labyrint.

Starkan · 28 augustus 2007, 01:47

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

Geert Van Istendael is één van de enige Belgiscisten met wat grijze massa in zijn hersenpan. Het feit dat zélfs Geert V.I. er niet in slaagt te overtuigen waarom de Belgische staat zou behouden moeten blijven, voorspelt weinig goeds voor deze staat.

Geert Van Istendael heeft meestal wel een vrij goed zicht op de Belgische situatie. Maar hij slaagt er nooit in om zijn kennis van België te gebruiken als argument voor het voorbestaan van België. Hij verdedigt zijn Belgiscisme enkel met een nietszeggende en schaap-wollige slogan als "het is tóf om in een meertalig en chaotisch land te leven".

ik vind dat je daar toch niet te licht over mag gaan. De verdediging van de multiculturele samenleving is essentieel in een gezonde maatschappij. De vrees dat nationalisme dit wil aantasten en de monocul promoot is dan ook gegrond.

Starkan · 28 augustus 2007, 01:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Citaten uit de context rukken heet MANIPULATIE, en jij bent dus bij deze een MANIPULATEUR EERSTE KLAS.

Wou je misschien schrijven: "neen, wij willen die niet breken"? Ik zie niet waar ik uw citaat 'manipuleer'. Omdat ik je reden waarom niet mee quote? Die leek me eenvoudigweg niet relevant. De essentie en mijn vraag was of jullie de Belgische sociale strijd wouden breken. Uw antwoord laat weinig aan de verbeelding over.

Pelgrim · 28 augustus 2007, 09:28

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Starkan

Wou je misschien schrijven: "neen, wij willen die niet breken"? Ik zie niet waar ik uw citaat 'manipuleer'. Omdat ik je reden waarom niet mee quote? Die leek me eenvoudigweg niet relevant. De essentie en mijn vraag was of jullie de Belgische sociale strijd wouden breken. Uw antwoord laat weinig aan de verbeelding over.

Je geeft dus grofweg toe dat je een leugenaar en een manipulator bent.

Voor de duidelijkheid zal ik ook eens opnieuw plaatsen wat je hebt weggelaten:
euh ja, wij willen die breken. De strijd die belgië voert is namelijk de strijd van de kapitalistische bourgeoisie tegen de arbeidersklasse. Allesbehalve sociaal.

Ik mag dus noteren dat jij de asociale neoliberale strijd van de bourgeoisie tegen de arbeidersklasse steunt. Je bent een dikke hypocriet.

Pelgrim · 28 augustus 2007, 09:33

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Starkan

ik vind dat je daar toch niet te licht over mag gaan. De verdediging van de multiculturele samenleving is essentieel in een gezonde maatschappij. De vrees dat nationalisme dit wil aantasten en de monocul promoot is dan ook gegrond.

de multikul is niet alleen niet essencieel maar is een probleem voor een gezonde maatschappij. Multikul betekent segregatie, gettovorming, racisme, onbegrip, afbrokkelen van elk sociaal weefsel. Multikul is het culturele wapen van de bourgeoisie om de arbeidersbeweging te breken: gooi alle migranten in gettos en laat ze daar in de miserie leven, zodat het vroeg of laat wel gaat botsen met de meer verburgerlijkte arbeiders.
Multikul is cultureel neoliberalisme.

Ik verwijs daarbij naar het door Praetorian aangehaalde citaat van Marx over het burgerlijke kosmopolitisme. Dat is nu vandaag bijzonder hard van toepassing. De 'verdraagzaamheid' die de pseudoprogressieve intellectuelen vandaag preken is allesbehalve verdraagzaam, het is de garantie voor racisme en discriminatie. Het zijn niet voor niets de neoliberalen die pleiten voor de import van goedkope werkkrachten.

Jaani_Dushman · 28 augustus 2007, 12:22

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Starkan

ik vind dat je daar toch niet te licht over mag gaan. De verdediging van de multiculturele samenleving is essentieel in een gezonde maatschappij. De vrees dat nationalisme dit wil aantasten en de monocul promoot is dan ook gegrond.

Wat is er dan zo ontzettend waardevol aan de Belgische manier van "samen"leven waarbij Vlamingen niet weten wat er in Wallonië gebeurt en omgekeerd? Waarbij Franstaligen in Vlaamse gemeenten wonen, maar alle contact met de plaatselijke bevolking mijden?

Bovendien worden wij, Vlaams-nationalisten, verweten van ons op te sluiten in ons eigen landje. Maar waarom zijn de Franstalige Brusselaars als de dood om in één zelfde gewest te leven als de Vlamingen? Het multiculturele model wordt gepromoot, maar tegelijk sluiten de Brusselaars zich op in hun eiandje. Vlaamse investeringen in Brussel worden omschreven als "Vlaams imperialisme tov de Brusselaars", en ander onfraais.
En toch blijft traditioneel-links het aparte Brusselse Gewest omschrijven als het toppunt van "multi- en inter-culturele samenwerking".

Kan iemand mij dat uitleggen?
De Vlaams-nationalisten willen het meertalige Brussel opnemen. Maar de Franstalige Brusselaars (incusief die uit de Vlaamse Rand), willen niets te maken hebben met Vlaanderen. Misschien moet je ook het monculturalisme van de Franstalige Brusselaars eens op de korrel nemen.

TommyMax2 · 28 augustus 2007, 18:26

"het is tóf om in een meertalig en chaotisch land te leven". zetten jullie in het vet.... Orde en eentaligheid is het devies van de nationalisten?

Multikul is het culturele wapen van de bourgeoisie om de arbeidersbeweging te breken

Dit zeggen mensen die tegen de wil van de vakbonden de arbeidersbeweging in twee willen splitsen en die op hun ijzerbedevaart ocharme 4500 man weten te mobliseren op een moment dat "kul" die ze daar verkopen zo actueel is.

Jaani_Dushman · 28 augustus 2007, 20:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door TommyMax2

"het is tóf om in een meertalig en chaotisch land te leven". zetten jullie in het vet.... Orde en eentaligheid is het devies van de nationalisten?

Verdraai mijn woorden niet!!
Mijn vraag blijft: "Is de meertaligheid van België een voldoende reden om die staat te verdedigen?"

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door TommyMax2

Dit zeggen mensen die tegen de wil van de vakbonden de arbeidersbeweging in twee willen splitsen

Vraag dat aan de Franstaligen die de ABVV-metaal gesplitst hebben.

TommyMax2 · 28 augustus 2007, 20:49

Vraag dat aan de Franstaligen die de ABVV-metaal gesplitst hebben.

Het zijn niet de "franstaligen" maar een rechtse stroming die de meeste afgevaardigden kon overtuigen. Welke taal die spraken speelt geen rol. Het is typsich voor nationalisten om dat altijd te verdoezelen. Het gaat dus om politieke tegenstellingen, die niet eeuwig vast staan, het is een strijd die na Jorissen terug zouden kunnen ongedaan gemaakt worden.

Trouwens, bij de "franstaligen" waren de krachten voor de eenheid erg groot :

De federaties Luik-Luxemburg, Henegouwen-Namen en Brabant wensen niet tot een scheiding met de Vlaamse federaties te komen want dit zou de werkgevers de kaart spelen tijdens periode die voor de arbeiderswereld bijzonder moeilijk is. De solidariteit die onze geschiedenis en onze sociale veroveringen mogelijk gemaakt heeft, moet de hoofdpijler van onze actie en onze waarden blijven, zowel binnen onze Centrale als op interprofessioneel, federaal of internationaal vlak.

uit de gemeenschappelijke verklaring van de provinciale afdelingen Luik-Luxemburg, Henegouwen-Namen en Brabent.

Jaani_Dushman · 28 augustus 2007, 20:53

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door TommyMax2

De federaties Luik-Luxemburg, Henegouwen-Namen en Brabant wensen niet tot een scheiding met de Vlaamse federaties te komen

Maar toch scheurde de Waalse ABVV-metaal zich af van het federale niveau? Probeer uw zever aan een ander te verkopen!

22 augustus 2007, 16:59	#282
Praetorian Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 24 mei 2004 Locatie: Anti-liberalenstaat Ideologie: marxisme,Bolshevik-Leninism, Gramsci, Althusser, Badiou, Zizek, Sorel Berichten: 12.529	__________________ Laatst gewijzigd door Praetorian : 22 augustus 2007 om 17:11.

24 augustus 2007, 15:17	#283
Praetorian Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 24 mei 2004 Locatie: Anti-liberalenstaat Ideologie: marxisme,Bolshevik-Leninism, Gramsci, Althusser, Badiou, Zizek, Sorel Berichten: 12.529	Ik zou dus ook het nationalisme in Joegoslavië onder Tito hebben bestreden. We decant a sea of bloodshed for brotherhood and the equality of our nation and we are not going to allow anyone to touch, to uproot from inside or to destroy in any way this brotherhood and equality... Tito __________________

24 augustus 2007, 23:40	#284
vavli Parlementslid Geregistreerd: 21 december 2006 Berichten: 1.915	Een concrete, heldere analyse: 24 augustus 2007 16:43 Interview Solidair sprak met Geert Van Istendael: “Hou een referendum over een splitsing van België en je krijgt nul op het rekwest” Schrijver, dichter, journalist (in een vorig leven zelfs nieuwslezer bij de VRT) ... Geert van Istendael heeft veel manieren om zijn stokpaardje te berijden: het politiek leven leven in het België van vroeger en nu. “Sire, er zijn geen Belgen meer”, schreef Walter Van Den Broeck ooit. Hij heeft ongelijk, Van Istendael houdt van België en vooral van zijn hoofdstad. Op zijn eigenzinnige, dwarse manier. Als voorzitter van het Kunstenfestival des Arts is hij als geen ander bezig Brussel in de wereld en de wereld in Brussel te brengen. Wat denkt hij over de ‘communautaire crisis’? Door Gaston Van Dyck Naam: Geert van Istendael Geboren: Brussel (Ukkel), maart 1947 Burgerlijke staat: gehuwd, vader en grootvader Beroep: schrijver, dichter Loopbaan: Studeerde Sociologie en filosofie aan de KUL. Was van 1978 tot 1993 verslaggever en nieuwslezers bij de VRT. Sindsdien zelfstandig schrijver. Publicaties: Het Belgisch labyrint of de schoonheid van de wanstaltigheid (1989), Alle uitbarstingen (2001), Mijn Nederland (2005). Schrijft vooral ook columns en polemische stukken over het politiek leven in België en vooral over Brussel. En ook poëzie. Erg gewaardeerd vertaler van Duitse auteurs, zoals Goethe, Heine, Brecht, Fried, Kahlau. In 1995 werd hij bekroond met de Geuzenprijs. Volgens Jean-Luc Dehaene zouden we al die huidige problemen niet hebben gehad, als de Franstalingen in 1932 hadden ingestemd met een voorstel om in heel België de tweetaligheid in te voeren. Geert van Istendael. Het is begonnen in 1930, toen de Rijksuniversiteit Gent Nederlandstalig werd. Later kwam nog een reeks taalwetten. Maingain, de FDF-voorzitter en jammer genoeg mijn burgemeester, ontkent dat, maar hij heeft ongelijk. De Vlamingen waren aanvankelijk zeker niet tegen tweetaligheid in heel België. Het verzet kwam van Waalse kant. Men kon men zich daar absoluut niet voorstellen dat ze een volledige tweetaligheid zouden krijgen in Mons, Namur, Arlon. Maar Jean-Luc Dehaene heeft ook ongelijk. Want als de tweetaligheid in heel België er toen was gekomen, dan was het Nederlands bijna zeker ten onder gegaan. Zelfs in de jaren ’50 was de minachting voor het Nederlands als volkstaal nog overal voelbaar. Ik herinner me bijvoorbeeld een adellijke dame die over mij – die toen nog geen Frans sprak – tegen haar zoontje zei: “Il va bien apprendre parler convenablement”. De hele taalkwestie in België is namelijk geen zaak van Vlamingen en Walen, hoor. Die strijd speelde zich vooral binnen Vlaanderen af. Daar bestond een elite die je onmiddellijk kon herkennen aan de taal, zoals Rosa Luxemburg (Pools-Duitse communiste en internationaliste, nvdr), ooit eens heeft geschreven. De elite in Vlaanderen sprak Frans, niet alleen in Gent, maar ook in Antwerpen en andere Vlaamse steden. In mijn kindertijd, de jaren ’50, was dat nog altijd zo. In de arbeiderswijken van Molenbeek, Anderlecht en zo, sprak men vooral ‘Vloms Brussels’. Mijn vrouw is grootgebracht in Molenbeek, zeg maar het Manchester van Brussel, een echte fabrieksstad. In haar omgeving was iemand die Frans sprak een grote uitzondering. De grote meerderheid waren Vlaamse arbeiders, die toen gelukkig allemaal werk hadden, het waren jaren van economische groei in de jaren 1950. Vandaag is die strijd toch gestreden? Geert van Istendael. De taal van het onderdrukte volk heeft het gehaald op de taal van de rijke bovenklasse, een indrukwekkend fenomeen. Dat begon in 1873, toen de rechters tot hun afgrijzen gedwongen werden de taal van de beklaagde te verstaan. Vaak was dat een Vlaamssprekende arme drommel die een brood had gestolen. Nu zijn de Vlaamse proletariërs uit Brussel weg en heb je in Molenbeek en Anderlecht een Marokkaans proletariaat. Maar wel werkloos, in sommige straten voor 70 procent. Welke oplossing ziet u voor de Franstalingen in de Brusselse rand? Geert van Istendael. Ik zie er geen. Er is natuurlijk het sociologische gegeven dat in Linkebeek, Kraainem, Wezembeek-Oppem 70 �*, 80 procent Frans spreekt. In Wemmel, St-Genesius Rode en Drogenbos ligt dat tussen rond de 40, 50 of zelfs 60 procent. Vanuit dat gegeven zou je zeggen, voeg die zes gemeenten bij Brussel. Maar dat is zo vreselijk beladen. Ik hoor sommige Vlamingen al reageren met ‘gebiedsroof’ en met ‘gemorrel aan de taalgrens’. En aan Franstalige kant vrees ik dat zoiets een dynamiek op gang brengt, waarbij het heel snel gaat naar ‘meer, meer en meer’. Ze spreken niet alleen over die zes gemeenten, ze zullen alsmaar meer andere eisen stellen, zoals een referendum in Vlaams-Brabant. En dat kun je toch moeilijk aanvaarden. Er is nog een ander bezwaar. De Franstaligen snappen blijkbaar nog altijd niet dat de taalwetten, die sinds 1962-1963 door zowel Nederlandstalige als Franstalige volksvertegenwoordigers zijn goedgekeurd, wetten zijn en dus correct moeten worden toegepast. Dat doen ze niet, ze saboteren ze, ze vinden dat onbelangrijk … Dat is niet ernstig, zo kun je niet praten. Het brengt een van de mooiste dingen die ons land rijk is, in gevaar, namelijk de taalvrede. Wij hebben nooit een burgeroorlog gekend, zoals in Noord-Ierland, in Baskenland of in de Balkan. De oplossingen zijn niet altijd hoogstaand, dikwijls zijn het van die praktische regeltjes zoals dat het Belgische Staatsblad het ene jaar de linkerkolom in het Frans heeft en het volgende het Nederlands. Maar ze werken, ze halen de lont uit het kruitvat. Dat vind ik heel belangrijk. Natuurlijk zijn de werkloosheid in Brussel, de armoede, de verkrotting en een aantal dringende milieuproblemen veel belangrijker. Maar de taal mag ons daarbij niet hinderen, je moet dat goed regelen en dan zo snel mogelijk de rest aanpakken. Schiet u niet iets te veel op de Franstalige onderhandelaars? De Vlaamse eisen lijken soms ook wel echte provocaties, toch? Geert van Istendael. Tot mijn niet geringe verbazing hoor ik nu ook Jo Vandeurzen en Bart Somers al zeggen ‘als de Franstaligen niet toegeven, draaien we gewoon de geldkraan dicht’. Dat is niet alleen weinig taktisch, het is ook dom natuurlijk, ze zitten niet eens aan de kraan van het federale geld, hoe zouden ze die dan kunnen dichtdraaien? Maar blijkbaar begrijpt een separatist als Bart De Wever nog het meest dat zelfs bij een splitsingsscenario – het ergste wat ons kan overkomen – de Vlaamse politici met hun Franstalige collega’s zullen moeten praten. Sturen ze echt aan op een crisis, in de overtuiging dat de Vlaamse onafhankelijkheid toch nooit aan de onderhandelingstafel beklonken wordt? Geert van Istendael. Ik denk inderdaad dat er sommige van de onderhandelaars daarvan uitgaan, ja. En dat is zeer jammer. Want de waarde van België ligt in zijn pluriformiteit, zijn meertaligheid. En in het organiseren van die meertaligheid. Op dat terrein heeft België een arsenaal aan ervaring opgebouwd dat in Europa wel eens heel goed van pas zou kunnen komen. Europa telt meer dan 25 talen en de staatsgrenzen worden er steeds vager. Daardoor worden de mogelijkheden van conflicten tussen al die verschillende culturen ook veel groter. België heeft een ‘model van samenleven’, waar veel landen ons om benijden. De Zuid-Afrikanen en zelfs de Palestijnen komen dat hier bestuderen. Als dat model niet langer stand houdt, als wij met twee of tweeënhalf gemeenschappen al niet meer kunnen samenleven, hoe wil je dat dan in Europa met 25 of 30 wel realiseren? In België zou het zeker ook een ramp zijn voor de sociale zekerheid. Geert van Istendael. (Heftig) Het opgeven van die solidariteit vind ik zonder meer walgelijk en immoreel. Dat spreekt tegen mijn diepste instincten. In zaken als ziekteverzekering interesseert me niet de tegenstelling Vlaming-Waal, maar wel die tussen rijk en arm. Want ook in het rijke Vlaanderen zijn er langdurig zieken, werklozen, mindervaliden die niet aan de bak komen. En ik voel me veel meer solidair met een werkloze uit Henegouwen dan met baron Lippens, een Vlaming die daar naar ’t schijnt erg trots op is. Er is al jaren campagne gevoerd tegen de transfer van Vlaams geld naar Waalse ziekenhuizen. U bent bereid die te verdedigen? Geert van Istendael. Als die deel uitmaken van eerlijke solidariteit, zeker en vast. Maar niet als de transfers te wijten zijn aan slecht beheer. Je moet ziekenhuizen goed beheren, maar dat moet je zowel doen in Wuustwezel als in Perwez. In het belang van de zieken, in dat van de belastingbetaler en om dat toch vrij dure systeem van ziekteverzekering leefbaar te houden. Vlaanderen zou daar best niet te kortzichtig over doen. Vijftig jaar geleden was Wallonië rijk en begon Vlaanderen stilaan rijk te worden. Als ik al lang dood zal zijn en mijn kleindochter naar haar pensioen toegaat … wie zegt dat Vlaanderen dan nog rijk zal zijn? De technologische en economische evoluties, de delocalisaties … het gaat allemaal zo snel. Misschien is Wallonië dan wel rijk. Of zijn we allebei rijk, of allebei arm. Weet je trouwens dat in de pensioensector al een beginnende transfer van Waals geld naar Vlaanderen bezig is? Omdat de Waalse bevolking iets jonger begint te worden dan de Vlaamse, doordat ze meer migranten hebben die meer kinderen krijgen dan de Belgen. Een splitsingsscenario zou een absurde concurrentie op gang brengen … Geert van Istendael. Nog zoiets! Dan krijg je een veelvoud van wat je nu al een beetje ziet in de streek van Moeskroen en Doornik. Waar ze met speciale belastingstelsels elkaars industrie kapot concurreren. Als de gewesten eenmaal eigen belastingregels mogen uitvaardigen, dan zijn alle remmen weg. De fabrieksbazen wrijven zich natuurlijk in de handen, hoe zou je zelf zijn. En wat er in geval van splitsing met Brussel gebeurt, is al helemaal de vraag. Geert van Istendael. Het zou best kunnen dat Europa dan beslist om toch maar naar Straatsburg te gaan. Wat ook op een grens ligt trouwens. De Fransen en de Duitsers zullen er niet om treuren. Wie werklozen wil begeleiden, een kinderatelier of kinderopvang organiseert, die moet kleur bekennen. Je mag dat niet tweetalig doen. De FC Marakech moet in het Nederlands of in het Frans voetballen. De vele Brusselaars van buitenlandse afkomst zullen zich in een communautair nog meer opgesplitst Brussel nog minder thuis voelen. Mijn indruk is dat de meesten van hen helemaal geen zin hebben om te kiezen voor of tegen een of andere gemeenschap. ‘Jullie dwingen ons om te kiezen voor de Vlaamse zaak of voor ‘la cause francophone’, maar wij willen dat helemaal niet’. Zij vinden het namelijk veel interessanter mét de twee. Ze spreken bovendien nog Italiaans, Turks, Arabisch. Maar de structuren dwingen hen in een kant. Wie werklozen wil begeleiden, een kinderatelier of kinderopvang organiseert, die moet kleur bekennen. Je mag dat niet tweetalig doen. De FC Marakech moet in het Nederlands of in het Frans voetballen. Het lijkt belachelijk, maar als voorzitter van het Kunstenfestival des Arts kan ik je verzekeren dat dit ongehoord frustrerend werkt. Het Kunstenfestival des Arts is een perfect tweetalig initiatief. In de raad van bestuur zitten mensen van de twee kanten. Daar is nooit een probleem mee geweest. Nooit. Maar als we met een initiatief naar buiten komen – en wij willen Brussel artistiek op de wereldkaart zetten en de Brusselse bevolking het mooiste, nieuwste van de wereld laten zien – dan botsen we altijd weer op die structuren. We krijgen enorm positieve reacties vanuit andere landen van Europa, in Brussel krijgen we de lulligste opmerkingen en verdachtmakingen over ‘het Vlaams paard van Troje in Franstalig Brussel’ of dat we ‘Vlaanderen de rug toekeren’ enzovoorts. Je voelt op alle mogelijke manieren: men wil in feite de splitsing. Terwijl alle opiniepeilingen, zowel in Wallonië als in Vlaanderen uitwijzen dat de Belgen andere problemen aangepakt willen zien. Geert van Istendael. Hou een referendum over de splitsing van België, en je krijgt nul op het rekwest. De Belgen willen dat eenvoudigweg niet. Maar ik vrees dat ze het hier op net dezelfde manier aan boord willen leggen als in Tsjechoslowakije. Zowel de Tsjechen als de Slowaken waren tegen de splitsing, maar de politici waren voor. In Tsjechoslowakije hadden ze bovendien geen Brussel. De hoofdstad Praag is zonder meer Tsjechisch en niet eens tweetalig. Het heeft te maken met het verderfelijke opbod dat ons kiessysteem voortbrengt: Vlaamse politici kunnen niet Vlaams genoeg zijn, Waalse politici niet Waals genoeg. Wie daarin meegaat wordt beloond, wie het anders doet afgestraft. Ik ben daarom helemaal gewonnen voor het voorstel dat door een aantal professoren is gelanceerd om een tweetalige kieskring te maken. Maar die zal er niet komen... Ook al weet je maar nooit. Verrassingen zijn in België nooit uit te sluiten. Als we hier nog uit geraken, dan is het een klein mirakel. Maar een splitsing van België, dat zie ik ook niet gebeuren, want dat wil niemand. Behalve een aantal politici. Brussel en de taalgrens Geert van Istendael. De taalgrens is overal in het land al 1.000 jaar stabiel. Er waren maar enkele verschuivingen: Opheylissem (10 km ten zuiden van Tienen) is verfranst en Zandvoorde (bij Ieper) vernederlandst, of beter, ‘verwest-vlaamst’, zo zijn er nog een paar gemeenten. De grootste verandering gebeurde in Brussel. Brussel is historisch absoluut Nederlandstalig. Wie dat betwist, vervalst de geschiedenis. Bij de eerste talentelling in 1846 sprak iedereen, of toch bijna, Nederlands. In mijn gemeente, Sint-Lambrechts-Woluwe, sprak 0,4 procent Frans. In Brussel Stad werd al meer Frans gesproken, maar ook daar was nog altijd tweederde Nederlandstalig. Alleen in Sint-Joost-ten-Node en Elsene was de helft Franstalig. Molenbeek, Anderlecht waren toen nog Vlaamse dorpjes waar behalve een baron, een pastoor en in het beste geval een dokter, niemand Frans sprak. Maar vandaag is Brussel en de grote omgeving er rond, heel sterk verfranst. En vooral meertalig geworden. Frans is wel de communicatietaal, de lingua franca, maar thuis spreekt maar de helft van de Brusselaars nog Frans. En tja, wat spreken de anderen? Berbers, Nederlands, Arabisch, Turks, Duits, Italiaans … __________________

27 augustus 2007, 18:40	#286
TommyMax2 Provinciaal Statenlid Geregistreerd: 30 maart 2006 Berichten: 608	Wie schrijft er de Solidair vol tegenwoordig? Is de titel overgekocht door de Persgroep of wat... tja, Solidair is nu eenmaal niet sectair.

28 augustus 2007, 18:26	#297
TommyMax2 Provinciaal Statenlid Geregistreerd: 30 maart 2006 Berichten: 608	"het is tóf om in een meertalig en chaotisch land te leven". zetten jullie in het vet.... Orde en eentaligheid is het devies van de nationalisten? Multikul is het culturele wapen van de bourgeoisie om de arbeidersbeweging te breken Dit zeggen mensen die tegen de wil van de vakbonden de arbeidersbeweging in twee willen splitsen en die op hun ijzerbedevaart ocharme 4500 man weten te mobliseren op een moment dat "kul" die ze daar verkopen zo actueel is.

28 augustus 2007, 20:49	#299
TommyMax2 Provinciaal Statenlid Geregistreerd: 30 maart 2006 Berichten: 608	Vraag dat aan de Franstaligen die de ABVV-metaal gesplitst hebben. Het zijn niet de "franstaligen" maar een rechtse stroming die de meeste afgevaardigden kon overtuigen. Welke taal die spraken speelt geen rol. Het is typsich voor nationalisten om dat altijd te verdoezelen. Het gaat dus om politieke tegenstellingen, die niet eeuwig vast staan, het is een strijd die na Jorissen terug zouden kunnen ongedaan gemaakt worden. Trouwens, bij de "franstaligen" waren de krachten voor de eenheid erg groot : De federaties Luik-Luxemburg, Henegouwen-Namen en Brabant wensen niet tot een scheiding met de Vlaamse federaties te komen want dit zou de werkgevers de kaart spelen tijdens periode die voor de arbeiderswereld bijzonder moeilijk is. De solidariteit die onze geschiedenis en onze sociale veroveringen mogelijk gemaakt heeft, moet de hoofdpijler van onze actie en onze waarden blijven, zowel binnen onze Centrale als op interprofessioneel, federaal of internationaal vlak. uit de gemeenschappelijke verklaring van de provinciale afdelingen Luik-Luxemburg, Henegouwen-Namen en Brabent.