Alsmaar stijgende olieprijzen...wat erna?

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

@Jantje Zou best kunnen en misschien stelde ik de vraag vanuit een andere perceptie dan dat je die zelf las. Soms zegt men dat één van de grootste problemen in de Westerse samenleving de kloof tussen arm en rijk is, dat is waar. Echter, dit is een ‘Westerse’ manier om ernaar te kijken., louter gekwantificeerd als de inkomenskloof. En hoe alarmerend die kloof ook is, er is nog een zorgwekkender kloof nl. de innerlijke kloof, een cultuurkloof, een kloof in bewustzijn, een kloof in de diepte. Als het zwaartepunt van een samenleving meer en meer verschuift, als steeds meer mensen overgaan van egocentrisch naar etnocentrisch en wereldcentrisch (of hoger), dan plaatst dit een zware last op de noodzaak van die samenleving om die mensen ‘verticaal’ te integreren op verschillende diepten in hun eigen ontwikkeling. En hoe dieper het zwaartepunt van een cultuur ligt, des te groter is de noodzaak en de last van deze verticale integratie. Zoals altijd maakt het nieuwe en hogere zwaartepunt de beschikbaarheid van de hogere of diepere structuren voor individuele burgers mogelijk, maar garandeert het die NIET. Naarmate het zwaartepunt van een maatschappij verschuift, zijn er mensen die kunnen achterblijven, gemarginaliseerd, uitgesloten van hun eigen ontwikkeling, benadeeld op de meest gruwelijke wijze nl. in hun innerlijke bewustzijn, waarde en betekenis. Dit schept een interne spanning in de cultuur die verwoestend kan zijn. De kans op een cultuur- of bewustzijnskloof wordt groter bij iedere nieuwe culturele transformatie. Omdat in het ‘Westen’ geen diepte wordt erkend, kunnen we geen zicht krijgen op de dieptekloof, de cultuurkloof, de bewustzijnskloof, die daardoor de ontwikkelde en ‘beschaafde’ landen zal blijven teisteren totdat dit meest cruciale probleem eerst erkend wordt, en vervolgens in een kader gezet wordt op manieren die ons in staat stellen ermee te leren omgaan. Of zag je het anders ?
Men heeft blijkbaar ook de goudwaarde van het menszijn achter slot en grendel weten te leggen en de mens zelf overboord gekieperd. Vreemde maatschappij natuurlijk.

Je hebt dus nog niet de rijpheid om het echte leven te begrijpen blijkbaar.


De basis van het menselijke en dierlijke bestaan is de overlevingdrang.

Om aan deze drang te kunnen voldoen is macht nodig, deze macht word al sinds mensenheugenis bepaald door rijkdom aan goederen.
Jou leven is dus minder waard dan dat van iemand met meer rijkdom en dus macht.
Hoe meer macht en rijkdom, hoe meer mensen je rond jou macht en rijkdom kan vergaren en hoe beter jij je kan beschermen.
Hoe beter jij je kan beschermen, hoe groter de kansen dat je meer zaken kan overleven.

Niet het leven van derde is belangrijk, maar jou leven, zelfs als je daarvoor het leven van je eigen kinderen moet opofferen, dat is onze maatschappij en dat is de menselijke aard, vroeger, nu en in de toekomst.

En al de rest is onzin. Binnen alle wetten telt immers steeds als eerste de wet van de sterkste en de overlevingsdrag, pas daarna komen alle andere wetten.

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Zeer zeker, Europa heeft blijkbaar beslist om een slordige 20 miljoen ‘mensen’ te importeren om het vergrijzingsprobleem tegen te gaan. Het gaat hier finaal om een louter financieel probleem.

Wie is Europa?
Is het het europees parlement?
Importeren ze 20 miljoen mensen uit domheid of om tegemoet te komen aan een verlangen van de europese burger om zijn manier van leven te kunnen bestendigen.
Als het dat laatste is, doen ze gewoon wat de bevolking vraagt en kan je het hen moeilijk kwalijk nemen.
Ingeval het domheid is, is het blijkbaar dit soort domheid dat de europese burger lust gezien ze voor deze domheid gekozen heeft.

Hoe zit het dan met een eventuele wereldregering?
Gaan zij ineens wel het licht zien dat de europeanen niet zien?

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Zeer zeker, Europa heeft blijkbaar beslist om een slordige 20 miljoen ‘mensen’ te importeren om het vergrijzingsprobleem tegen te gaan. Het gaat hier finaal om een louter financieel probleem. 1) Hier bovenop gaat men miljoenen mensen enkele jaren langer laten werken. Heel deze cinema is louter gedreven door protectionisme en als gevolg van het monetaire systeem. Als je weet dat globalisme een natuurlijk proces is, dan zou men net het tegenovergestelde trachten te doen en 2) dat is de werkloosheid stimuleren. Een dergelijke stelling staat natuurlijk haaks op wat men ons doet geloven maar het is slechts een normale en logische gevolgtrekking van de technologische revolutie van de 20ste eeuw. .

1) Ik denk dat er iets anders aan de hand is.

Ik verwijs hiervoor naar de laatste ditie van expeditie Robinson.
Mocht je het niet kennen, het is een tv programma waarbij mensen op een eiland gedropt worden en daar met weinig middelen moeten zien te overleven.

Vorige jaren werd telkens een groep van rond de 20 personen gedropt.De bedoeling is dat zo lang mogelijk op het eiland blijven om zo d eprijs in de wacht te slepen die eraan verbonden is.

Laatste editie werden er echter over de honderd ineens gedropt.

Resultaat: meer chaos, ontevredenheid en spanningen dan ooit tervoren.
Men zat echt te wachten tot er mensen van het eiland werden weggestuurd om een zeker welbehagen te kunnen terugvinden.

Je ziet dan ook dat er verderop steeds hetzelfde gebeurd.

Mensen vallen af en op de duur krijg je een optimaal aantal.

Op dat ogenblik is er een maximum aan tevredenheid.

Er zijn genoeg mensen om aan de behoefte van sociaal contact tegmoet te komen. Er zijn er niet teveel zodat de spanningen die dit genereert echt op hun minimum niveau zitten.


Na dit optimaal aantal vallen er nog meer kandidaten af, en dan zie je weer dan het geluksgevoel iets afneemt.
De kring wordt wat klein om nog voldoende frisheid te bieden.


Het is natuurlijk maar een tv programma maar ik geloof er sterk in dat hetzelfde ongeveer geld voor de hele planeet.

Als we met teveel zijn wordt het gewoon heel erg moeilijk om nog een deftige regeling op poten te zetten.
Hetgeen goed is voor de één wordt immers als slecht door een ander aangevoeld.

In het programma is er de uitwijkmogelijkheid weg van het eiland.
In onze wereld is die uitwijkmogelijkheid er niet.
De spanningen hopen zich dus synchroon met de toename van het aantal mensen op.

Daar kan je met geen systeem of regering wat aan doen denk ik.

Het enige dat je kan doen is de aantallen via geboortebeperking stabiliseren of liefst zelfs langzaam doen dalen, tot een niveau dat als prettig wordt ervaren en zonder problemen in stand kan gehouden worden door duurzame ontwkkeling.

2) minder werken nastreven is hetgeen de mens idd van nature uit doet.
Hij is steeds op zoek naar middelen die het leven eenvoudiger maken.
Ook hier gaat alle inovatie echter verloren naar het meester blijven van een steeds groeiende en bijgevolg complexere samenleving.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

1) Ik denk dat er iets anders aan de hand is.

Ik verwijs hiervoor naar de laatste ditie van expeditie Robinson.
Mocht je het niet kennen, het is een tv programma waarbij mensen op een eiland gedropt worden en daar met weinig middelen moeten zien te overleven.

Vorige jaren werd telkens een groep van rond de 20 personen gedropt.De bedoeling is dat zo lang mogelijk op het eiland blijven om zo d eprijs in de wacht te slepen die eraan verbonden is.

Laatste editie werden er echter over de honderd ineens gedropt.

Resultaat: meer chaos, ontevredenheid en spanningen dan ooit tervoren.
Men zat echt te wachten tot er mensen van het eiland werden weggestuurd om een zeker welbehagen te kunnen terugvinden.

Je ziet dan ook dat er verderop steeds hetzelfde gebeurd.

Mensen vallen af en op de duur krijg je een optimaal aantal.

Op dat ogenblik is er een maximum aan tevredenheid.

Er zijn genoeg mensen om aan de behoefte van sociaal contact tegmoet te komen. Er zijn er niet teveel zodat de spanningen die dit genereert echt op hun minimum niveau zitten.


Na dit optimaal aantal vallen er nog meer kandidaten af, en dan zie je weer dan het geluksgevoel iets afneemt.
De kring wordt wat klein om nog voldoende frisheid te bieden.


Het is natuurlijk maar een tv programma maar ik geloof er sterk in dat hetzelfde ongeveer geld voor de hele planeet.

Als we met teveel zijn wordt het gewoon heel erg moeilijk om nog een deftige regeling op poten te zetten.
Hetgeen goed is voor de één wordt immers als slecht door een ander aangevoeld.

In het programma is er de uitwijkmogelijkheid weg van het eiland.
In onze wereld is die uitwijkmogelijkheid er niet.
De spanningen hopen zich dus synchroon met de toename van het aantal mensen op.

Daar kan je met geen systeem of regering wat aan doen denk ik.

Het enige dat je kan doen is de aantallen via geboortebeperking stabiliseren of liefst zelfs langzaam doen dalen, tot een niveau dat als prettig wordt ervaren en zonder problemen in stand kan gehouden worden door duurzame ontwkkeling.

2) minder werken nastreven is hetgeen de mens idd van nature uit doet.
Hij is steeds op zoek naar middelen die het leven eenvoudiger maken.
Ook hier gaat alle inovatie echter verloren naar het meester blijven van een steeds groeiende en bijgevolg complexere samenleving.

Een volledige juiste weergaven van de problemen binnen onze maatschappijen.

[Yves38]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

1) Ik denk dat er iets anders aan de hand is.

Ik verwijs hiervoor naar de laatste ditie van expeditie Robinson.
Mocht je het niet kennen, het is een tv programma waarbij mensen op een eiland gedropt worden en daar met weinig middelen moeten zien te overleven.

Vorige jaren werd telkens een groep van rond de 20 personen gedropt.De bedoeling is dat zo lang mogelijk op het eiland blijven om zo d eprijs in de wacht te slepen die eraan verbonden is.

Laatste editie werden er echter over de honderd ineens gedropt.

Resultaat: meer chaos, ontevredenheid en spanningen dan ooit tervoren.
Men zat echt te wachten tot er mensen van het eiland werden weggestuurd om een zeker welbehagen te kunnen terugvinden.

Je ziet dan ook dat er verderop steeds hetzelfde gebeurd.

Mensen vallen af en op de duur krijg je een optimaal aantal.

Op dat ogenblik is er een maximum aan tevredenheid.

Er zijn genoeg mensen om aan de behoefte van sociaal contact tegmoet te komen. Er zijn er niet teveel zodat de spanningen die dit genereert echt op hun minimum niveau zitten.


Na dit optimaal aantal vallen er nog meer kandidaten af, en dan zie je weer dan het geluksgevoel iets afneemt.
De kring wordt wat klein om nog voldoende frisheid te bieden.


Het is natuurlijk maar een tv programma maar ik geloof er sterk in dat hetzelfde ongeveer geld voor de hele planeet.

Als we met teveel zijn wordt het gewoon heel erg moeilijk om nog een deftige regeling op poten te zetten.
Hetgeen goed is voor de één wordt immers als slecht door een ander aangevoeld.

In het programma is er de uitwijkmogelijkheid weg van het eiland.
In onze wereld is die uitwijkmogelijkheid er niet.
De spanningen hopen zich dus synchroon met de toename van het aantal mensen op.

Daar kan je met geen systeem of regering wat aan doen denk ik.

Het enige dat je kan doen is de aantallen via geboortebeperking stabiliseren of liefst zelfs langzaam doen dalen, tot een niveau dat als prettig wordt ervaren en zonder problemen in stand kan gehouden worden door duurzame ontwkkeling.

2) minder werken nastreven is hetgeen de mens idd van nature uit doet.
Hij is steeds op zoek naar middelen die het leven eenvoudiger maken.
Ook hier gaat alle inovatie echter verloren naar het meester blijven van een steeds groeiende en bijgevolg complexere samenleving.

Volledig correct, maar met dat verschil dat men er in de 'echte' wereld ook iets aan doet, maar dan met minder fraaie manieren, namelijk oorlog en ziekte en honger. Het is in die zin een natuurlijk fenomeen van selectie, alleen profiteren in onze echte wereld alleen bepaalde groepen van mensen hiervan cfr de thread over money masters (sorry als ik zo doordraaf, maar het heeft me echt wel gepakt)

[satiper]

Jantje en Yves, fijn dat jullie het eens zijn , het geeft altijd ergens een goed gevoel als je merkt dat je niet alleen staat met bepaalde ideeên.
Yves zou je ook een link kunnen plaatsen naar de thread over de money masters, je hebt me nieuwsgierig gemaakt en ik heb hem volledig gemist.

[MIS]

@Jantje

Je hebt dus nog niet de rijpheid om het echte leven te begrijpen blijkbaar.

Als jij het zegt, zal dat wellicht zo zijn. Kunnen altijd van het leven leren, hoe dan ook en vandaar wellicht dat ervaren bestaat, zo ook de bereidheid tot samenwerking.

De basis van het menselijke en dierlijke bestaan is de overlevingdrang.

Zoals je het zegt, de basis. Laat vermoeden dat er groei mogelijk is zoals ik trachtte te stellen. Wellicht niet duidelijk geweest.

Om aan deze drang te kunnen voldoen is macht nodig, deze macht word al sinds mensenheugenis bepaald door rijkdom aan goederen. Jou leven is dus minder waard dan dat van iemand met meer rijkdom en dus macht. Hoe meer macht en rijkdom, hoe meer mensen je rond jou macht en rijkdom kan vergaren en hoe beter jij je kan beschermen. Hoe beter jij je kan beschermen, hoe groter de kansen dat je meer zaken kan overleven.

De definitie van rijpheid is bijzonder relatief, ik noem wat je stelt onbewustheid over het leven en identificatie door angst en subjectieve verwarring die door het leven wordt opgewekt. De onwetendheid zoals je eerder terecht zei.

Niet het leven van derde is belangrijk, maar jou leven, zelfs als je daarvoor het leven van je eigen kinderen moet opofferen, dat is onze maatschappij en dat is de menselijke aard, vroeger, nu en in de toekomst.

Hoef je ook niet langer een debat te voeren over problemen, dat is dan normaal volgens jou en ook logisch volgens een dergelijke perceptie op het leven.

En al de rest is onzin. Binnen alle wetten telt immers steeds als eerste de wet van de sterkste en de overlevingsdrang, pas daarna komen alle andere wetten.

Welke andere wetten bedoel je ? Als het onzin is hoef je hier niet op te reageren, toch dank voor het voorgaande.

[MIS]

@Satiper

Ik denk dat er iets anders aan de hand is. Ik verwijs hiervoor naar de laatste ditie van expeditie Robinson. Mocht je het niet kennen, het is een tv programma waarbij mensen op een eiland gedropt worden en daar met weinig middelen moeten zien te overleven. Vorige jaren werd telkens een groep van rond de 20 personen gedropt.De bedoeling is dat zo lang mogelijk op het eiland blijven om zo de prijs in de wacht te slepen die eraan verbonden is. Laatste editie werden er echter over de honderd ineens gedropt. Resultaat: meer chaos, ontevredenheid en spanningen dan ooit tevoren. Men zat echt te wachten tot er mensen van het eiland werden weggestuurd om een zeker welbehagen te kunnen terugvinden. Je ziet dan ook dat er verderop steeds hetzelfde gebeurd. Mensen vallen af en op de duur krijg je een optimaal aantal. Op dat ogenblik is er een maximum aan tevredenheid. Er zijn genoeg mensen om aan de behoefte van sociaal contact tegemoet te komen. Er zijn er niet teveel zodat de spanningen die dit genereert echt op hun minimum niveau zitten.

Begrijp wat je wil zeggen, je verwijst hier denkelijk naar de dynamiek van bewustzijn die steeds gepaard gaat met dissociatie, overstijging en integratie. In al onze onwetendheid omtrent deze dynamieken kan separatisme ontstaan en/of de reacties zoals je ze aangeeft. Dat is wat men blijkbaar niet wil begrijpen in politiek waardoor de gekende spelletjes ontstaan en men in cirkeltjes blijft draaien zonder progressie, nu zelfs regressie.

Na dit optimaal aantal vallen er nog meer kandidaten af, en dan zie je weer dan het geluksgevoel iets afneemt. De kring wordt wat klein om nog voldoende frisheid te bieden.

Normaal te noemen, er is enerzijds de strijd om tot een geheel in balans te komen, een rouwproces wanneer deze stabiliteit wordt verstoord.

Het is natuurlijk maar een tv programma maar ik geloof er sterk in dat hetzelfde ongeveer geld voor de hele planeet.

Absoluut, daar gaat het om. Werd allemaal bestudeerd maar niet altijd begrepen, net omwille van deze dynamiek. Daarom ook dat politiek bijzonder onbewust blijkt te zijn wanneer je de relatie legt tussen dit studiewerk en hun gedrag. Ondanks het begrijpelijk te noemen is, is het eerder puberaal waar men zich vandaag mee bezig houdt.

Als we met teveel zijn wordt het gewoon heel erg moeilijk om nog een deftige regeling op poten te zetten. Hetgeen goed is voor de één wordt immers als slecht door een ander aangevoeld.

Zonder gemeenschappelijke doelstelling nog moeilijker, mensen zijn onzeker over de toekomst en dan wordt automatisch het overlevingsinstinct geactiveerd, zo werkt dat nu éénmaal. In een maatschappij die individualisme stimuleert als gevolg van het monetaire systeem krijgt dit vervolgens pathologische vormen. Politiek doet er een schepje bovenop en rijdt zichzelf in de klem, alternatieven worden op dat moment helemaal niet gezien, net omwille van de strijd die men zelf creëert. Strijd verblindt, samenwerking is de boodschap.

In het programma is er de uitwijkmogelijkheid weg van het eiland. In onze wereld is die uitwijkmogelijkheid er niet. De spanningen hopen zich dus synchroon met de toename van het aantal mensen op.

Dat is de chaostheorie. De uitwijkmogelijkheid is er echter wel maar hiervoor dienen oude denkpatronen overstegen te worden.

Daar kan je met geen systeem of regering wat aan doen denk ik.

Zeer zeker wel, politiek zou een heel andere boodschap kunnen vertellen waardoor mensen terug wat meer vertrouwen zouden krijgen. Uiteraard zal men eerst het wantrouwen moeten overwinnen, het determinisme in de maatschappij is dermate groot dat men eerst alles gaat afbreken, zelfs oplossingen. Ben al blij dat je er zelf ook over nadenkt, altijd leuk dergelijke mensen te treffen. Als we het moeten redden met achterhaalde denkpatronen, zal het nog jammeren worden.

Het enige dat je kan doen is de aantallen via geboortebeperking stabiliseren of liefst zelfs langzaam doen dalen, tot een niveau dat als prettig wordt ervaren en zonder problemen in stand kan gehouden worden door duurzame ontwikkeling.

Over het ideale aantal zal wellicht nog debat mogelijk zijn maar dat is mi niet van primordiaal belang, dat volgt wel als bewustwording doorgang kent.

Minder werken nastreven is hetgeen de mens idd van nature uit doet. Hij is steeds op zoek naar middelen die het leven eenvoudiger maken. Ook hier gaat alle innovatie echter verloren naar het meester blijven van een steeds groeiende en bijgevolg complexere samenleving.

Een complexere samenleving wordt mede geïnduceerd door een monetair systeem dat het in de hand werkt. Dat wat niet logisch is heeft de neiging bijzonder complex te worden en net hierdoor begrijpen we de eenvoud niet langer. Er wordt dan een denkcircuit gevormd dat dermate verstard raakt dat men enkel nog kan denken binnen dat systeem. Daarom dat een andere manier van denken noodzakelijk is en daar is het nu hoog tijd voor. Het verzet hiertegen komt erbij maar ook dat is te begrijpen binnen de eerder vermelde dynamiek van bewustzijn. Als je het begrijpt is het bijzonder logisch. Door dit niet te erkennen blijft het stampen, duwen, trekken … regressie en destructie. Herinner je de uitspraak van Einstein, de mensheid krijgt z'n problemen niet opgelost binnen hetzelfde denken dan waarin ze veroorzaakt worden. Hij verwijst hier naar die bewustzijnsniveaus zoals ze wetenschappelijk werden bestudeerd. Dat is dan waar je het over hebt, zeer terecht overigens.

Ben het dus volledig eens met je eerste zin, er is iets anders aan de hand. De problemen die we zien zijn een gevolg van het vooral niet begrijpen hiervan.

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

@Satiper

Zonder gemeenschappelijke doelstelling nog moeilijker, mensen zijn onzeker over de toekomst en dan wordt automatisch het overlevingsinstinct geactiveerd, zo werkt dat nu éénmaal. In een maatschappij die individualisme stimuleert als gevolg van het monetaire systeem krijgt dit vervolgens pathologische vormen. Politiek doet er een schepje bovenop en rijdt zichzelf in de klem, alternatieven worden op dat moment helemaal niet gezien, net omwille van de strijd die men zelf creëert. Strijd verblindt, samenwerking is de boodschap.

Samenwerken, jaja, allemaal goed en wel, maar dat is nu net hetgeen enkel maar binnen bepaalde limieten gebeurd.
Ik verwijs terug even naar expeditie robinson.
Op het ogenblik dat men op het optimaal aantal zit, gebeurd de samenwerking idd spontaan.
Iedereen kent zijn taak en er zijn bijna geen woorden nodig om het geheel vlot te laten verlopen.
Op zo'n ogenblik wordt het eiland door de deelnemers vaak omschreven als een hemel op aarde.
Net omdat alles zo harmonieus en spontaan verloopt natuurlijk.

Die toestand doet zich echter maar voor binnen de begrenzingen van een zeker aantal.
Eens boven of onder dit aantal wordt er meer gezeurd en gezaagd dan wat anders.
Steeds zoekt en vindt men storende elementen in de ander zijn gedrag.

Samenwerking is onder die omstandigheden moeilijk te realiseren.

Op het eiland is geen overheid naar wie men kan wijzen om de schuld bij te leggen.
Het zijn de deelnemers zelf, die mekaars hel of hemel uitmaken.

Je kan dan wel pleiten voor samenwerking, maar je pleidooi zal onder dergelijke omstandigheden weinig gehoor vinden vrees ik.
Volgens mij is het beter rekening te houden met de aard van de mens en de omstandigheden zodanig te maken dat ze het prettigst aanvoelen.
Voorbijgaan aan de aard van de mens heeft volgens mij weinig zin.
Het is als verlangen dat een varken zou vliegen.
Dat zou mss leuk en beter voor het varken zijn, het zal echter gewoon niet gebeuren.

Verlangen dat een mens tot samenwerken komt onder helse omstandigheden is nobel en lovenswaardig, maar ik zie weinig kans dat het gebeurd.

Neen, dan lijkt het me beter om er gewoon voor te zorgen dat je tot een ideale leefomgeving komt. Het is praktisch en haalbaar.
De samenwerking en het gevoel van harmonie komen dan als vanzelf.

[Yves38]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Jantje en Yves, fijn dat jullie het eens zijn , het geeft altijd ergens een goed gevoel als je merkt dat je niet alleen staat met bepaalde ideeên.
Yves zou je ook een link kunnen plaatsen naar de thread over de money masters, je hebt me nieuwsgierig gemaakt en ik heb hem volledig gemist.

http://forum.politics.be/showthread.php?t=109018

Die youtube-film kan misschien wel conspiracy-theorie zijn, maar het geeft toch wel te denken.

[MIS]

@Satiper

Samenwerken, jaja, allemaal goed en wel, maar dat is nu net hetgeen enkel maar binnen bepaalde limieten gebeurd.

Inderdaad, binnen bepaalde limieten. Nu, daar gaat het dan ook om. Onze maatschappij hanteert een monetair systeem dat uitsluiting inherent in zich als kenmerk draagt. Hoe verwacht je dan dat samenwerking gaat ontstaan ? Echte economen weten maar al te goed dat het niets met economie te maken heeft. Hier en daar heeft het er de schijn van maar dat is gezichtsbedrog. Het systeem verstikt zichzelf, zoals nu heel duidelijk tot uiting komt gezien allerhande problemen. De economie herstelt zichzelf, zoals je weet.

Ik verwijs terug even naar expeditie Robinson. Op het ogenblik dat men op het optimaal aantal zit, gebeurd de samenwerking idd spontaan. Iedereen kent zijn taak en er zijn bijna geen woorden nodig om het geheel vlot te laten verlopen. Op zo'n ogenblik wordt het eiland door de deelnemers vaak omschreven als een hemel op aarde. Net omdat alles zo harmonieus en spontaan verloopt natuurlijk.

Inderdaad, het spel van orde en chaos zoekend naar psychologische balans binnen het tijdsfragment waarbinnen we leven. Aangezien tijden al eens veranderen zal ook ons denken zich dienen aan te passen.

Die toestand doet zich echter maar voor binnen de begrenzingen van een zeker aantal. Eens boven of onder dit aantal wordt er meer gezeurd en gezaagd dan wat anders. Steeds zoekt en vindt men storende elementen in de ander zijn gedrag. Samenwerking is onder die omstandigheden moeilijk te realiseren.

Toch blijft het een streven, een dynamiek die meer dan gekend is, blijkbaar zelden begrepen. Daar is het leven dan voor, net zoals je dat mooi kan zien in een schijnbaar domme reeks op TV. Meer heb je niet nodig om er eens ernstig over na te denken, net zoals je mooi doet.

Op het eiland is geen overheid naar wie men kan wijzen om de schuld bij te leggen. Het zijn de deelnemers zelf, die mekaars hel of hemel uitmaken.

Alles is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Echter, de invloed van politiek op de bevolking is veel groter dan andersom. Veel mensen geloven zelfs alles wat politiek zegt, wetenschappers halen het onderuit maar die worden niet gehoord dus de bevolking hoort steeds hetzelfde waarin men op den duur gaat geloven, net zoals reclame.

Je kan dan wel pleiten voor samenwerking, maar je pleidooi zal onder dergelijke omstandigheden weinig gehoor vinden vrees ik. Volgens mij is het beter rekening te houden met de aard van de mens en de omstandigheden zodanig te maken dat ze het prettigst aanvoelen.

Absoluut, daar gaat het dan ook om. Er liggen dus veel mooie initiatieven op de tafel maar politiek negeert ze. Dat ontkennen zou absurd zijn.

Voorbijgaan aan de aard van de mens heeft volgens mij weinig zin. Het is als verlangen dat een varken zou vliegen. Dat zou mss leuk en beter voor het varken zijn, het zal echter gewoon niet gebeuren.

Zeer terecht, het zijn net de menselijke zelfontwikkelingslijnen die men negeert waardoor allerhande conflicten ontstaan. Volledig met je eens. Denk je dat een rups weet dat hij ooit een vlinder kan worden ?

Verlangen dat een mens tot samenwerken komt onder helse omstandigheden is nobel en lovenswaardig, maar ik zie weinig kans dat het gebeurd.

De helse omstandigheden zijn een gevolg van vooral niet samenwerken, wanneer je nu de kar voor het paard gaat spannen wordt het inderdaad moeilijk.

Neen, dan lijkt het me beter om er gewoon voor te zorgen dat je tot een ideale leefomgeving komt. Het is praktisch en haalbaar. De samenwerking en het gevoel van harmonie komen dan als vanzelf.

Uiteraard, vandaar ook dat politiek lijkt te slapen, ze induceren net het tegenovergestelde, begrijp je ? Uiteindelijk is het eenvoudig maar als eenvoud niet begrepen wordt, rest chaos en complexiteit. Hoeft niet negatief te zijn aangezien het bewustwording induceert. Jammer genoeg kan het dan ook oorlog worden, een dubbeltje op z’n kant, letterlijk. Hoeveel boeken denk je dat er nodig zijn om politiek wakker te krijgen ?

[Jantje]

Alles is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Echter, de invloed van politiek op de bevolking is veel groter dan andersom. Veel mensen geloven zelfs alles wat politiek zegt, wetenschappers halen het onderuit maar die worden niet gehoord dus de bevolking hoort steeds hetzelfde waarin men op den duur gaat geloven, net zoals reclame.

Zoals je zelf komt te zeggen is de invloed van politiek niet weg te denken uit het maatschappelijke gedrag.
Maar ook omgekeerd telt dit, je hoeft maar te kijken naar de nieuwe programma's en beloftes van de huidige politici om dit vast te stellen.

Maar eigenaardig genoeg hebben op de wetenschap nog veel andere invoeld dan enkel de politiek en de maatschappij. In de eerste plaats is de omgeving van de wetenschapper bepalen voor zijn stellingen.

Een wetenschapper die is opgegroei in de bergen zal zo NOOIT verkondingen dat bergen slecht zijn voor de mens, tenzij deze wetenschapper slechte jeugdervaringen heeft.
Een tweede doorslag gevende invloed om de wetenschapper, is dat waar zijn geld vandaan komt. Een wetenschapper gaat immers NOOIT zijn kip met gouden eieren slachten, hij moet immers ook leven.

[MIS]

@Jantje

Zoals je zelf komt te zeggen is de invloed van politiek niet weg te denken uit het maatschappelijke gedrag. Maar ook omgekeerd telt dit, je hoeft maar te kijken naar de nieuwe programma's en beloftes van de huidige politici om dit vast te stellen

Zeer zeker, als we nu nog kiezen voor een ruimere doelstelling die verder reikt dan onze landsgrenzen kan een ruimere visie en vertrouwen ontkiemen. Jammer genoeg zie ik nu net het tegenovergestelde gebeuren door angst en onzekerheid waardoor we terugvallen op dierlijk overlevingsinstinct. Hier bovenop een dierlijk monetair geldspelletje en de rest kan je voorspellen.

Maar eigenaardig genoeg hebben op de wetenschap nog veel andere invloed dan enkel de politiek en de maatschappij. In de eerste plaats is de omgeving van de wetenschapper bepalend voor zijn stellingen.

Absoluut, binnen wetenschap zie je hetzelfde fenomeen, all for the money. Er zijn, net zoals onder economen, verschillende soorten, zeg maar. Zij die aan wetenschap doen en zij die zich prostitueren.

Een wetenschapper die is opgegroeid in de bergen zal zo NOOIT verkondingen dat bergen slecht zijn voor de mens, tenzij deze wetenschapper slechte jeugdervaringen heeft. Een tweede doorslag gevende invloed om de wetenschapper, is dat waar zijn geld vandaan komt. Een wetenschapper gaat immers NOOIT zijn kip met gouden eieren slachten, hij moet immers ook leven.

Weer dat geld natuurlijk. The Money Illusion Syndrome, een auto immuun ziekte die de maatschappij zal blijven teisteren tot we erkennen dat we ziek zijn. Slechts de erkenning dat we ziek zijn zal ons genezen en anders zal totale destructie ons lot worden. Geen doemdenken voor nodig, naakte feiten.

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

De helse omstandigheden zijn een gevolg van vooral niet samenwerken, wanneer je nu de kar voor het paard gaat spannen wordt het inderdaad moeilijk.

Ik denk dat uit een maatschappij die liefdevol/harmonieus samenleeft en werkt ook een helse maatschappij kan groeien.
De omstandigheden maken immers bepaalde oerinstincten al dan niet los.
Als alles optimaal verloopt (basisbehoeften voldaan en geen zorgen voor morgen) zijn de omstandigheden het gunstigst om de oerinstincten onder controle te houden.
Hoe verder je je daar van verwijdert, hoe moeilijker het wordt om die oerinstincten onder controle te houden.
Je hebt dus baat bij het installeren van optimale omstandigheden.
Als die er niet zijn kan je pleiten zoveel je wil, dan vrees ik dat je pleidooi in dovemans oren zal vallen.
Volgens mij is het dus zaak om te streven naar die optimale omstandigheden.
Zelfs dan is het voor mensen geen evidentie om harmonieus samen te leven, maar als ze het ooit zullen doen is het wel onder die omstandigheden.

Liefdevol en harmonieus samenleven zegt niets over de ratio.
Je kan perfect harmonieus en liefdevol samenleven en 10 kinderen per gezin maken.
Zolang er ruimte voor uitbreiding is kan dit.
Het is pas als die ruimte er niet meer is dat de harmonieuze samenleving moeilijker en moeilijker wordt.
Om die ruimte te vrijwaren moet er naast het liefdevol samenleven ook rationeel nagedacht worden over hetgeen materieel haalbaar/wenselijk is.

Maw de juiste balans vinden tussen hart en verstand.

[MIS]

@Satiper

Ik denk dat uit een maatschappij die liefdevol en harmonieus samenleeft en werkt ook een helse maatschappij kan groeien.

Dat zal niemand ontkennen, we hoeven hiervoor slechts de maatschappij te overschouwen. Eb en vloed zijn te onderscheiden dankzij hun verbondenheid.

De omstandigheden maken immers bepaalde oerinstincten al dan niet los. Als alles optimaal verloopt (basisbehoeften voldaan en geen zorgen voor morgen) zijn de omstandigheden het gunstigst om de oerinstincten onder controle te houden. Hoe verder je je daar van verwijdert, hoe moeilijker het wordt om die oerinstincten onder controle te houden.

Zeer zeker, het Zelf navigeert doorheen al deze bestaanslagen en reageert naargelang de situatie. Het is ook hier dat de mens en zijn ontwikkeling en kennis hierover van belang zijn, zoals je eerder terecht stelde. Het monetaire spel in functie van winsthonger is dan ook getuigend van laagbewustheid waardoor het overlevingsinstinct wordt aangewakkerd. De strijd om het geld is dan ook wat helse taferelen induceert. Politiek lijkt dit niet te begrijpen omdat ze zelf een dergelijk spel spelen zonder de dynamiek hiervan te doorzien, de bevolking meesleurend in haar kielzog. Soms gaat het opwaarts, nu neerwaarts gezien de dynamiek van orde en chaos.

Je hebt dus baat bij het installeren van optimale omstandigheden. Als die er niet zijn kan je pleiten zoveel je wil, dan vrees ik dat je pleidooi in dovemans oren zal vallen.

Volledig akkoord, wanneer de oplossingen niet circuleren binnen de maatschappij blijft het dode letter. Wanneer ze dat wel doen kan een transformatieproces zich op gang trekken. In tegenstelling tot changemanagement is transformatiemanagement getuigend van een ander soort denken, neutraliserend en conflictoverschrijdend, de partijen verzoenend door een doelstelling met hoger ethische normen en menswaardigheid. Hiervoor heb je zogenaamde non lineaire attractors nodig, zelden begrepen omwille van hun aard en afkomst.

Volgens mij is het dus zaak om te streven naar die optimale omstandigheden. Zelfs dan is het voor mensen geen evidentie om harmonieus samen te leven, maar als ze het ooit zullen doen is het wel onder die omstandigheden. Liefdevol en harmonieus samenleven zegt niets over de ratio.

Wederom akkoord, het probleem is hier het gecreëerde wantrouwen uit het verleden. Men associeert onmiddellijk met de mislukkingen uit het verleden die op zich een gevolg zijn van het misbegrijpen van toenmalige nobele initiatieven. Nu, in de 20ste eeuw is hier uitvoerig onderzoek naar gedaan dus dat voordeel hebben we. Ook hier scoort politiek bijzonder zwak.

Je kan perfect harmonieus en liefdevol samenleven en 10 kinderen per gezin maken. Zolang er ruimte voor uitbreiding is kan dit. Het is pas als die ruimte er niet meer is dat de harmonieuze samenleving moeilijker en moeilijker wordt. Om die ruimte te vrijwaren moet er naast het liefdevol samenleven ook rationeel nagedacht worden over hetgeen materieel haalbaar/wenselijk is.

Absoluut, het gaat steeds om bewustwording. Naarmate bewustwording daagt komt automatisch moreel gedrag tot uiting. Ons huidig monetaire systeem werkt derhalve contraproductief op dit moment. Dat wat ooit in versneld tempo onze welvaart bepaald heeft bepaalt nu de destructie door niet te begrijpen dat de versheiddatum al een tijdje overschreden werd.

M.a.w de juiste balans vinden tussen hart en verstand

Zo is dat, alsof er geen boek geschreven werd buldert de trein verder. De economische logica is dan ook zoek door een geldstromenspel dat zich in een ander ruimte/tijd continuüm afspeelt. Het gevolg is dat we nu met MILJOENEN langer mogen gaan werken om redenen die met recht en rede absurd mogen genoemd worden. Echte economen weten dat en kaarten dit aan, de pseudo econoom blijft zichzelf in zelfbedrog wentelen en dat tot de bom letterlijk zal barsten. Al moge dit alles begrijpelijk zijn, het zal verdomd pijn doen binnenkort tenzij we inderdaad tot inzicht komen in een sfeer van milde overreding.

Politiek slaapt rustig verder, eerst BHV splitsen, zegt men.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

@Satiper
Dat zal niemand ontkennen, we hoeven hiervoor slechts de maatschappij te overschouwen. Eb en vloed zijn te onderscheiden dankzij hun verbondenheid.

Zeer zeker, het Zelf navigeert doorheen al deze bestaanslagen en reageert naargelang de situatie. Het is ook hier dat de mens en zijn ontwikkeling en kennis hierover van belang zijn, zoals je eerder terecht stelde. Het monetaire spel in functie van winsthonger is dan ook getuigend van laagbewustheid waardoor het overlevingsinstinct wordt aangewakkerd. De strijd om het geld is dan ook wat helse taferelen induceert. Politiek lijkt dit niet te begrijpen omdat ze zelf een dergelijk spel spelen zonder de dynamiek hiervan te doorzien, de bevolking meesleurend in haar kielzog. Soms gaat het opwaarts, nu neerwaarts gezien de dynamiek van orde en chaos.

Volledig akkoord, wanneer de oplossingen niet circuleren binnen de maatschappij blijft het dode letter. Wanneer ze dat wel doen kan een transformatieproces zich op gang trekken. In tegenstelling tot changemanagement is transformatiemanagement getuigend van een ander soort denken, neutraliserend en conflictoverschrijdend, de partijen verzoenend door een doelstelling met hoger ethische normen en menswaardigheid. Hiervoor heb je zogenaamde non lineaire attractors nodig, zelden begrepen omwille van hun aard en afkomst.

Wederom akkoord, het probleem is hier het gecreëerde wantrouwen uit het verleden. Men associeert onmiddellijk met de mislukkingen uit het verleden die op zich een gevolg zijn van het misbegrijpen van toenmalige nobele initiatieven. Nu, in de 20ste eeuw is hier uitvoerig onderzoek naar gedaan dus dat voordeel hebben we. Ook hier scoort politiek bijzonder zwak.

Absoluut, het gaat steeds om bewustwording. Naarmate bewustwording daagt komt automatisch moreel gedrag tot uiting. Ons huidig monetaire systeem werkt derhalve contraproductief op dit moment. Dat wat ooit in versneld tempo onze welvaart bepaald heeft bepaalt nu de destructie door niet te begrijpen dat de versheiddatum al een tijdje overschreden werd.

Zo is dat, alsof er geen boek geschreven werd buldert de trein verder. De economische logica is dan ook zoek door een geldstromenspel dat zich in een ander ruimte/tijd continuüm afspeelt. Het gevolg is dat we nu met MILJOENEN langer mogen gaan werken om redenen die met recht en rede absurd mogen genoemd worden. Echte economen weten dat en kaarten dit aan, de pseudo econoom blijft zichzelf in zelfbedrog wentelen en dat tot de bom letterlijk zal barsten. Al moge dit alles begrijpelijk zijn, het zal verdomd pijn doen binnenkort tenzij we inderdaad tot inzicht komen in een sfeer van milde overreding.

Politiek slaapt rustig verder, eerst BHV splitsen, zegt men.

Mis,

De mens is een kuddedier.
Binnen de kudde heb je leiders, die steeds door andere dieren worden gevolgd.
Maar als de kudde te groot word, moet of het territorium vergroten of er moeten dieren uit de kudde verwijderd worden. Vroeger gebeurde dit bij de mens door volksverhuizingen, oorlogen, ziektes, hongersnoden enz..
Nu worden ziektes, hongersnoden en natuurrampen kunstmatig bestreden en zijn hun uitwerkingen nihil geworden.

En de Belgische politiek heeft hier totaal niets mee te maken en helemaal geen invloed op. Men zou op dit ogenblik of bijna de helft van de wereldbevolking moeten kunnen verhuizen naar een andere planeet of ze gewoon moeten kunnen uitmoorden.

Past men niet één van beide oplossingen toe, wel dan zullen enkel zij die het nog kunnen betalen en zij die sterk genoeg zijn om het te kunnen stelen en beschermen de huidige problemen met brandstof en voedsel overleven.


En ja, er bestaat nog een derde oplossing, een oplossing die geen mensenlevens eist, maar deze kan enkel worden toegepast als heel de wereld samenwerkt. Om deze oplossing toe te passen, moeten om te beginnen de westerlingen ( al wie binnen onze luxe maatschappij woont dus)bereid zijn om een deel van hun huidige comfort op te geven.

Deze oplossing bestaat er immers in, om te stoppen met het volbouwen van de rijke vruchtbare landbouwgronden en meer dan 3/4van de wereldbevolking en bedrijfwereld te verhuizen naar de woestijnen.
Ja, een dure zaak, want men moet dan ook de woestijnen terug bewoonbaar maken en beplanten. Het is echter reeds door verschillende wetenschappelijke instellingen bewezen dat dit kan en minder moeilijk is dan vele denken en beweren.
Deze oplossing word trouwens al gedeeltelijk toegepast in één van de rijke oliestaten. Om het te kunnen blijven betalen, verkoopt deze rijke oliestaat dan de gronden en woningen aan de rijkere burgers van deze wereld.

Wat ons monetairsysteem aangaat, wel binnen de wereldeconomie hebben wij op dit ogenblik de sterkste munt, wat betekend dat alle goederen die komen vanuit een andere muntzone veel goedkoper zijn dan dan toen de Euro pas ingevoerd werd. Als we nu met dezelfde muntwaarden van 2001 zouden moeten werken, dan zou energie meer dan 3 maal zoveel kosten.

Dus zoals je zelf wel kan vaststellen, zijn er verschillenden oplossingen mogelijk voor de huidige problemen. Het probleem is enkel dat je mensen nodig hebt die en de politieke en de economische en de financiële en de morele machten en het inzicht en de nodige kennis hebben om ze te laten uitvoeren.

[MIS]

@Jantje

De mens is een kuddedier. Binnen de kudde heb je leiders, die steeds door andere dieren worden gevolgd. Maar als de kudde te groot word, moet of het territorium vergroten of er moeten dieren uit de kudde verwijderd worden. Vroeger gebeurde dit bij de mens door volksverhuizingen, oorlogen, ziektes, hongersnoden enz.. Nu worden ziektes, hongersnoden en natuurrampen kunstmatig bestreden en zijn hun uitwerkingen nihil geworden.

Als ik je goed begrijp heb je het hier over hiërarchieën die zowel een gezonde als pathologische vorm kunnen aannemen. Wanneer een hiërarchie de vrijheid of persoonlijke groei verstikt zien we een tegenreactie ontstaan. Op zich is er niets mis met een hiërarchie aangezien diegenen die er zich (doorgaans terecht) tegen verzetten zich ook organiseren tot een nieuwe organisatievorm, wederom met de verschillende rollen die hierbinnen actief zijn.

En de Belgische politiek heeft hier totaal niets mee te maken en helemaal geen invloed op. Men zou op dit ogenblik of bijna de helft van de wereldbevolking moeten kunnen verhuizen naar een andere planeet of ze gewoon moeten kunnen uitmoorden.

Dat zei de raadsman van Bush ook. Hij zei tegen Bush dat hij z’n visie moest verruimen. Bush vloog vervolgens naar de Maan. Wellicht niet zo goed begrepen wat er nu juist bedoeld werd.

Past men niet één van beide oplossingen toe, wel dan zullen enkel zij die het nog kunnen betalen en zij die sterk genoeg zijn om het te kunnen stelen en beschermen de huidige problemen met brandstof en voedsel overleven. En ja, er bestaat nog een derde oplossing, een oplossing die geen mensenlevens eist, maar deze kan enkel worden toegepast als heel de wereld samenwerkt. Om deze oplossing toe te passen, moeten om te beginnen de westerlingen ( al wie binnen onze luxe maatschappij woont dus)bereid zijn om een deel van hun huidige comfort op te geven.

We hoeven geen comfort op te geven, enkel achterhaalde denkpatronen die deze bewustwording in de weg staan.

Deze oplossing bestaat er immers in, om te stoppen met het volbouwen van de rijke vruchtbare landbouwgronden en meer dan 3/4van de wereldbevolking en bedrijfwereld te verhuizen naar de woestijnen. Ja, een dure zaak, want men moet dan ook de woestijnen terug bewoonbaar maken en beplanten. Het is echter reeds door verschillende wetenschappelijke instellingen bewezen dat dit kan en minder moeilijk is dan vele denken en beweren. Deze oplossing word trouwens al gedeeltelijk toegepast in één van de rijke oliestaten. Om het te kunnen blijven betalen, verkoopt deze rijke oliestaat dan de gronden en woningen aan de rijkere burgers van deze wereld.

Aan alternatieven ontbreekt het niet, blijkbaar is er geen geld voor. Het is de overtreffende trap van absurd, misschien een nieuw woord voor uitvinden.

Wat ons monetair systeem aangaat, wel binnen de wereldeconomie hebben wij op dit ogenblik de sterkste munt, wat betekend dat alle goederen die komen vanuit een andere muntzone veel goedkoper zijn dan dan toen de Euro pas ingevoerd werd. Als we nu met dezelfde muntwaarden van 2001 zouden moeten werken, dan zou energie meer dan 3 maal zoveel kosten.

Inflatoire dwaasheid, het menszijn volgt dezelfde trend.

Dus zoals je zelf wel kan vaststellen, zijn er verschillenden oplossingen mogelijk voor de huidige problemen. Het probleem is enkel dat je mensen nodig hebt die en de politieke en de economische en de financiële en de morele machten en het inzicht en de nodige kennis hebben om ze te laten uitvoeren

Denkelijk gaan we eerst het land splitsen om dan te zeggen dat solidariteit noodzakelijk. Maar pas op, het zijn bijna verkiezingen, het zal weer dolle pret worden om te horen wat we zouden moeten doen en vooral niet doen. Tegenwoordig kijk ik naar Sarah, daar gebeurt nog eens wat. Ik ga nu werken.

[Yves38]

Hier een tekstje die ik op de MISES website vond betreffende olie. Het is nogal markant. Het probleem is dat de Amerikaanse overheid klaarblijkbelijk haar deficiet probeert te ondervangen door de inflatie zelf te creëren. Door meer geld in omloop te laten komen, daalt de waarde van de dollar en stijgt de olieprijs.

"The increase in the price of oil is the result of inflation, not the cause of it. It's interesting that when inflation sets in, corporations, 'evil speculators', immigrants, foreign governments, et cetera are the typical scapegoats.

Speculators cannot indefinitely inflate or depress the price of something. If you are speculating in an attempt to prop up the price above equillibrium, then i need only short my position and wait for my windfall of cash when the price corrects. If speculation worked over the long run then it would only require a sufficiently large pile of money to corner each market (mr buffett anyone?). If you watch Nixon's speech in 1971 http://www.youtube.com/watch?v=iRzr1QU6K1o ,when he announced that he was taking the US off the gold standard, he blames speculators as the root of the problem. The problem wasn't the market adjusting the price of gold to reflect the number of dollars in circulation, the problem was the US federal government printing too many dollars to support gold at the fixed exchange rate.

Today the inflation rate in Zimbabwe is estimated at somewhere between 150,000 and 200,000% per annum. The only way prices can increase at that rate is for government to print money. The government recently introduced their new 50,000,000 dollar note. In an attempt to combat inflation they have outlawed 'hoarding' of money, exchanging zimbabwean dollars for foreign currency, instituted price controls, and siezed businesses that closed their doors rather than lose money at the government dictated prices. The government has completely wrecked their economy. Zimbabwe now has the lowest life expectancy of any nation on the planet (37/34), unenployment of 80%, and the highest inflation rate anywhere. Government and government alone created these problems by printing too many bank notes.

Yet the government there doesn't accept any blame for the problems. If you read the official government statements the causes of inflation are labor unions, greedy businesses, "evil" speculators, and foreign governments. Central planners are experts at song and dance routines.

Here in the US the price of oil has more than quadrupled since Bush entered office in january 2001. If you price oil not in USD but in gold, however, the price is barely changed in that same 7-year span. With the price of oil, and gasoline, and food, and gold, and housing, and medicine, and education, et cetera increasing rapidly politicians here in the US increasingly scapegoat greedy corporations, speculators, mexican immigrants, and foreign governments for the problems. Do you see a pattern here?

Members of congress are talking about 'unfair, windfall' profits of oil companies, 'speculation' in the housing market, 'open' borders, and 'manipulation' by opec nations as the causes of our increasing prices. They are scapegoats. The cause of widespread increase in prices in the US (including oil) is from a marked and sustained increase in the US money supply.

Again, to be crystal clear rapidly increasing oil prices (as measured in US dollars) is the effect and not the cause of inflation. An increase in the money supply is the culprit, the increase in the price of a barrel of oil is the result of federal government action.

Does this mean that the price of oil would be static without the government printing presses running overtime? Of course not. We have a fixed supply of oil on the planet, and an increasing demand from an growing population and industrialization around the world. WIth a fixed supply and an increasing demand we would expect the price to rise over the long run. Demand, however, hasn't increased enough in the past 7 years such that the price of oil is four times more expensive than it was in 2001. Nearly all of the price increase in oil isn't from the increase in the cost of oil, but from the decreased value of the dollar."

http://mises.org/Community/forums/t/2298.aspx

[satiper]

Mis,

Het verheugd me te zien dat je het met een heleboel van wat ik zeg eens bent.
Zoals reeds gezegd tegen Jantje en Yves het is altijd fijn ergens overeenkomst over te bereiken.

Toch heb ik bij jou het gevoel dat je bepaalde zaken achterhoudt?
Het kan slechts een gevoel zijn, het kan ook zijn dat ik je slecht begrijp.
Je gebruikt ook af en toe termen waarvoor ik eigenlijk het woordenboek zou moeten raadplegen.
Voorlopig wil ik die inspanning nog niet opbrengen en reageer ik bijgevolg op zaken waarvan ik denk dat ik weet wat je ermee bedoelt.

Nog even de titel van deze thread in herinnering brengen:

Alsmaar stijgende olieprijzen...wat erna?

Ik heb nog steeds het gevoel dat we meer en meer afdwalen.


De laatste zin in je reply naar mij is deze (daar we in de rest blijkbaar ongeveer hetzelfde denken beperk ik me tot deze):

Politiek slaapt rustig verder, eerst BHV splitsen, zegt men

In een reply naar Jantje gaat het als volgt:

Denkelijk gaan we eerst het land splitsen om dan te zeggen dat solidariteit noodzakelijk. Maar pas op, het zijn bijna verkiezingen, het zal weer dolle pret worden om te horen wat we zouden moeten doen en vooral niet doen. Tegenwoordig kijk ik naar Sarah, daar gebeurt nog eens wat. Ik ga nu werken

Het wordt niet echt duidelijk gesteld (bepaalde zaken achterhouden of je stijl om zaken te verwoorden?) maar ik leid hier uit af (terecht of niet?) dat je met de splitsing van BHV niet echt gelukkig bent.

Mijn visie hierop is de volgende (met excuses) naar de threadstarter voor het afwijken van de oorspronkelijke vraagstelling.

BHV is in feite een grenspaaltje waar men zegt tot hier en niet verder.
Deze reactie is er gekomen omdat Vlaanderen het gevoel heeft dat het in het verleden keer op keer heeft toegegeven en hiervoor nooit vrede heeft gekregen.

Na elke toegeving was er een nieuwe vraag om meer.
Als Vlaanderen eens neen zegt, krijgt het te horen dat het niet solidair is, of niet wil samenwerken, of niet open is naar de wereld toe.
Althans dat is hoe het ons uitgelegd is in de media, geschiedenislessen en in mondelinge overdracht vanuit de oudere generaties.
Zo was er een tijd waarin de Franstaligen in feite alle macht hadden.
Vlamingen werden letterlijk als minderwaardige burgers ingeschakeld om de franstaligen te dienen. In het leger waren de officieren bvb uitsluiten Franstalig, de vlamingen (soldaten) moesten het maar begrijpen.
Nu, zoveel jaren later zou je zeggen dat dit eindelijk achter de rug is, maar neen, nog steeds is er sprake van discriminatie.
BHV gaat over een situatie waarin aan franstaligen meer rechten toegekend worden dan aan de vlamingen, hetgeen tegen de grondwet is en vandaar dus ook het gronwettelijk arrest dat dit veroordeeld.
Na al die jaren hebben steeds minder vlamingen nog zin om als tweederangsburger te fungeren en kiezen ze meer en meer voor partijen die het bestrijden van deze ongelijkheid het sterkst aankaarten.

Vlamingen hebben lang en veel toegegeven en willen dit steeds minder laten gebeuren.
Dat is in kort de situatie (althans zoals ik het zie)

In zo'n situatie heb je een aantal keuzes:

-Je houdt het been stijf en bent tot geen enkele toegeving bereid.
-Je gaat overstag en geeft toe op alle gebied.
-Of een keuze die ergens tussenin ligt.

Ik denk dat je het de politiekers kwalijk neemt dat ze ipv samen te werken eerder voor de confrontatie kiezen.
Samenwerken staat immers hoog in je vaandel begrijp ik?

Beide kanten zeggen natuurlijk dat ze bereid zijn om te praten en dat het de andere kant is die onwillig is om tot nieuwe samenwerkingsakkoorden te komen.

Voor mijn part kan er samengewerkt worden met iedereen.

Samenwerken is natuurlijk nog wat anders dan parasiteren.

Voor mijn part mag er eens een wetenschappelijk onderzoek gedaan worden naar wie wat heeft ingebracht in het verleden.

Hier langs vlaamse kant is de gangbare mening dat de geldstroom uitsluitend in één richting gestroomd heeft.
Volgens mij heeft het begrip solidariteit en samenwerking een tweerichtingskarakter.
Je geeft al eens iets, en je krijgt al eens iets.

Als we spreken over éénrichtingsverkeer, één partij die uitsluitend geeft en een ander die uitsluitend ontvangt dan denk ik dat de term parasiteren beter de situatie omschrijft.

Vandaar dat meer en meer vlamingen deze (naar hun aanvoelen) oneerlijke situatie niet langer willen laten voortduren.
De politiekers vertolken op dit vlak niet meer dan hetgeen volgens mij echt wel bij de vlaming leeft.

Of dit in het grote geheel allemaal zo belangrijk is kan men idd in vraag stellen, maar dat geldt dan ook voor alles.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Mis,

Het verheugd me te zien dat je het met een heleboel van wat ik zeg eens bent.
Zoals reeds gezegd tegen Jantje en Yves het is altijd fijn ergens overeenkomst over te bereiken.

Toch heb ik bij jou het gevoel dat je bepaalde zaken achterhoudt?
Het kan slechts een gevoel zijn, het kan ook zijn dat ik je slecht begrijp.
Je gebruikt ook af en toe termen waarvoor ik eigenlijk het woordenboek zou moeten raadplegen.
Voorlopig wil ik die inspanning nog niet opbrengen en reageer ik bijgevolg op zaken waarvan ik denk dat ik weet wat je ermee bedoelt.

Nog even de titel van deze thread in herinnering brengen:




Ik heb nog steeds het gevoel dat we meer en meer afdwalen.


De laatste zin in je reply naar mij is deze (daar we in de rest blijkbaar ongeveer hetzelfde denken beperk ik me tot deze):


In een reply naar Jantje gaat het als volgt:



Het wordt niet echt duidelijk gesteld (bepaalde zaken achterhouden of je stijl om zaken te verwoorden?) maar ik leid hier uit af (terecht of niet?) dat je met de splitsing van BHV niet echt gelukkig bent.

Mijn visie hierop is de volgende (met excuses) naar de threadstarter voor het afwijken van de oorspronkelijke vraagstelling.

BHV is in feite een grenspaaltje waar men zegt tot hier en niet verder.
Deze reactie is er gekomen omdat Vlaanderen het gevoel heeft dat het in het verleden keer op keer heeft toegegeven en hiervoor nooit vrede heeft gekregen.

Na elke toegeving was er een nieuwe vraag om meer.
Als Vlaanderen eens neen zegt, krijgt het te horen dat het niet solidair is, of niet wil samenwerken, of niet open is naar de wereld toe.
Althans dat is hoe het ons uitgelegd is in de media, geschiedenislessen en in mondelinge overdracht vanuit de oudere generaties.
Zo was er een tijd waarin de Franstaligen in feite alle macht hadden.
Vlamingen werden letterlijk als minderwaardige burgers ingeschakeld om de franstaligen te dienen. In het leger waren de officieren bvb uitsluiten Franstalig, de vlamingen (soldaten) moesten het maar begrijpen.
Nu, zoveel jaren later zou je zeggen dat dit eindelijk achter de rug is, maar neen, nog steeds is er sprake van discriminatie.
BHV gaat over een situatie waarin aan franstaligen meer rechten toegekend worden dan aan de vlamingen, hetgeen tegen de grondwet is en vandaar dus ook het gronwettelijk arrest dat dit veroordeeld.
Na al die jaren hebben steeds minder vlamingen nog zin om als tweederangsburger te fungeren en kiezen ze meer en meer voor partijen die het bestrijden van deze ongelijkheid het sterkst aankaarten.

Vlamingen hebben lang en veel toegegeven en willen dit steeds minder laten gebeuren.
Dat is in kort de situatie (althans zoals ik het zie)

In zo'n situatie heb je een aantal keuzes:

-Je houdt het been stijf en bent tot geen enkele toegeving bereid.
-Je gaat overstag en geeft toe op alle gebied.
-Of een keuze die ergens tussenin ligt.

Ik denk dat je het de politiekers kwalijk neemt dat ze ipv samen te werken eerder voor de confrontatie kiezen.
Samenwerken staat immers hoog in je vaandel begrijp ik?

Beide kanten zeggen natuurlijk dat ze bereid zijn om te praten en dat het de andere kant is die onwillig is om tot nieuwe samenwerkingsakkoorden te komen.

Voor mijn part kan er samengewerkt worden met iedereen.

Samenwerken is natuurlijk nog wat anders dan parasiteren.

Voor mijn part mag er eens een wetenschappelijk onderzoek gedaan worden naar wie wat heeft ingebracht in het verleden.

Hier langs vlaamse kant is de gangbare mening dat de geldstroom uitsluitend in één richting gestroomd heeft.
Volgens mij heeft het begrip solidariteit en samenwerking een tweerichtingskarakter.
Je geeft al eens iets, en je krijgt al eens iets.

Als we spreken over éénrichtingsverkeer, één partij die uitsluitend geeft en een ander die uitsluitend ontvangt dan denk ik dat de term parasiteren beter de situatie omschrijft.

Vandaar dat meer en meer vlamingen deze (naar hun aanvoelen) oneerlijke situatie niet langer willen laten voortduren.
De politiekers vertolken op dit vlak niet meer dan hetgeen volgens mij echt wel bij de vlaming leeft.

Of dit in het grote geheel allemaal zo belangrijk is kan men idd in vraag stellen, maar dat geldt dan ook voor alles.

En of dit belangrijk is.
Als de transfers naar Wallonië en Brussel stoppen, heeft Vlaanderen plots 12 miljard Euro over om de koopkracht van de Vlaamse bevolking te laten stijgen.

Een kleine berekening maakt duidelijk dat het per Vlaming wel om veel geld gaat. 12.000.000.000Euro /6.000.000 Vlamingen maakt 2.000€ per Vlaming per jaar = 2.000€ / 12 maanden = 166,50€ per maand per Vlaming die minder aan belastingen moet geïnt worden om aan Wallonië te schenken.
166,50€ die elke Vlaming dus in zijn eigen zakken kan houden.
Voor een gemiddeld Vlaams gezin komt dit op 166,50€ maal 4 personen = 666€ per maand.

Vlaanderen zou dus reeds kunnen beginnen met de laagste inkomens volledig belastingsvrij te maken, als het Wallonië moest onderhouden.

666€ is voldoende voor de meeste gezinnen in Vlaanderen om hun volledige energierekeningen voor verwarming en licht van een heel jaar te betalen.
Elke gezin in Vlaanderen schenkt dus maandelijks het bedrag voor een heel jaar energieverbruik aan Wallonië.

Het is dus zeer begrijpelijk dat de Vlamingen nu van hun politici eisen dat dit word gestopt.
Het is zeer begrijpelijk dat de Vlamingen niet nog een paar kilometer² aan Wallonië wil schenken, die ze dan ook nog eens moeten gaan onderhouden.

Het is zeer begrijpelijk dat de Vlamingen hun grondgebied zo groot mogelijk met zo veel mogelijk inwoners wil behouden, zodat de Vlamingen de last van de energierekeningen die aan Wallonië word betaald zo klein mogelijk kan houden per Vlaamse inwoner.