Breken van stakingen dmv rechters/gerechtsdeurwaarders

[Steben]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Wil je nu eens uitleg geven hoe je jouw sisteem toepast in het volgende (fiktief) geval:

bij een autofabriek (vb volvo in Gent) staat de parking vol met auto's die niet verkocht geraken, omdat de konsument zijn aankopen uitstelt.
Als ze ook vandaag in die fabriek hun 1000 auto's produseren, dan zitten ze met twee problemen:
ze moeten die auto's die ze vandaag maakten op de straat gaan parkeren;
ze kunnen de arbeiders niet meer uitbetalen, alsook de leveransiers van het staal van sidmar, waarmee de auto's gemaakt worden ... omdat de senten van de konsumenten niet meer binnenkomen ...

Allez, zeg gij nu eens: gaat ge die fabriek platstaken als ze zouden zeggen dat ze wel moeten gaan kiezen: 10 persent loon inleveren, of 200 man afdanken, of volgende week failliet ..???


(ps: die van karrefoer hebben gelijk: 't is niet omdat diene winkel in een toeristisch gebied ligt, dat ze minder moeten verdienen dan in de rest van Vlaanderen; als karrefoer geen "normale" pree kan betalen, dan moeten ze diene winkel niet openen. 't Is niet dat die kassiersmeisjes zo'n dikke pree hebben.)

Het is een uitwas van de overheidsbescherming dat er nog zo veel wagenproductie is. Ofwel moet men de kwaliteit laag houden, zodat er veel meer nieuwe wagens moeten gekocht worden, ofwel moet men de productie afschaffen of beter: omzetten naar andere producten. De grote tijd der automobielindustrie is over. No mercy.
Dankzij de meeheulende vakbonden en de electoraal gevoelige overheid is de arbeider overtuigd dat "deze job" eeuwig kan duren.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sfax

Nu komt het immers over als een kleuter die furieus op de grond staat te stampen, omdat iemand zijn wangedrag heeft terecht gewezen.

Nee. De kern van de zaak is dat een conflict tussen werkgever en werknemer au fond moet behandeld worden voor de arbeidsrechtbank, tenzij dat via onderhandeling kan. Daarvoor dient de Arbeidsrechtbank ook.

Nu maken de werkgevers misbruik van het eenzijdig kortgeding om directe maatregelen te eisen. Zo los je geen conflict op, ze maken het alleen feller.
Als stakers niet meer voor de poort mogen staan bij pikketten om collega's te overtuigen niet te werken of het hen te bemoeilijken, dan zullen die stakers hun eisen op een andere manier duidelijk maken. Door sabotage bijvoorbeeld. Het patronaat gokt op het gebrek aan solidariteit bij arbeiders-werknemers onderling. De geschiedenis is wat dat betreft een goeie maatstaf.
En op dat vlak is de vraag niet of een conflict, staking, bezetting, blokkade, enz, juridisch toegelaten is maar of het door de werknemers dan wel de patroons gewonnen wordt.

Dan moet je ook niet de pretentie hebben voor andere arbeiders op te treden, of om die andere arbeiders jouw standpunt op te leggen.

Ik heb die pretentie niet. Al ben ik zeker niet de enige die er zo over denkt. Hoe denk jij dat de arbeiders gaan reageren als ze vaststellen dat hun pensioen door de graaikapitalisten opgesoupeerd is? Als ze vaststellen dat de 21 miljard euro die in de banken is gestopt in een bodemloos gat verdwenen zijn en als zij daar samen met hun kinderen en kleinkinderen generatieslang voor moeten opdraaien via belastingsgelden?

Dreigementen zijn de wapens van zij wiens argumenten opgebruikt zijn.

Werkgevers en het patronaat zijn niet geïnteresseerd in argumenten. Zij zijn geïnteresseerd in het verdedigen van hun belang en ik in dat van het mijne. Die zijn diametraal tegenovergesteld. Ik probeer er dus voor te zorgen dat mijn belang (en dus dat van de arbeidersklasse in haar totaliteit) wint. Met argumenten, met acties, met stakingen en als dat helpt, met dreigementen. Als het absoluut noodzakelijk is, gebruikt de arbeidersklasse ook gewoon geweld. Dat is niet erg: zolang ze maar winnen.

Zij hebben het overleven van het bedrijf voor ogen, jullie niet... Maar dat zal wel niet nodig zijn zeker?

Wat een onzinnige zeiksmoelerij. Het patronaat heeft nooit het overleven van hun bedrijf voor ogen. Wel de winstvoet en vooral de maximalisatie daarvan, hoeveel ze er kunnen uitzuigen.
Als ze ergens anders meer winst kunnen maken, trekken ze hun kapitaal terug. Het maakt hen daarbij niet uit of hun bedrijf levensvatbaar is, hoeveel mensen er ontslagen worden of wat dan ook. Ze hebben en kennen geen moraal, alleen hun belang.

Dat moet de arbeidersklasse ook leren.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bob

Carrefour is niet het eerste bedrijf, dat onder het gewicht van de vrije markt, zijn loonkosten tracht in te tomen.

Daar werkt elk kapitalistisch bedrijf aan. Ze kunnen niet anders omdat hun winstvoet afhankelijk is van de meerwaarde die ze voor hun product krijgen en enerzijds de loonkost en anderzijds de kost van energie, materiaal enz.

Op de meerwaarde (zeg maar verkoopprijs) van hun product hebben ze weinig in de pap te brokken: dat hangt van de markt af, de concurrentie, de koopkracht van de consumenten enz. Ook aan de kost van energie, huisvesting, materiaal, grondstoffen, enz, kan het bedrijf weinig doen.
Er rest hen weinig anders dan de loonkost. En dfaar gaat het al meer dan honderd jaar over.

Volgens Marxistische ziet dat er zo uit:



Waarbij de winstvoet dus afhankelijk is van de surplus (meerwaarde) gedeeld door het variabel kapitaal (loonkost en variabel omdat de kapitalist daar speelruimte heeft) plus het constant kapitaal (constant omdat de kapitalist op vlak van energie, grondstoffen, enz niets in de pap te brokken heeft).

De kapitalist kan de loonkost op een andere manier drukken dan het loon te verlagen. Bijvoorbeeld door de productiviteit te verhogen, de arbeiders flexibeler te laten werken, enz. In de VS is de productiviteit met 21% gestegen terwijl de lonen met 2% zijn gedaald. In functie dus van de winst en niet (zoals sommige idioten denken) de 'concurrentie'.

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Daar werkt elk kapitalistisch bedrijf aan. Ze kunnen niet anders omdat hun winstvoet afhankelijk is van de meerwaarde die ze voor hun product krijgen en enerzijds de loonkost en anderzijds de kost van energie, materiaal enz.

Op de meerwaarde (zeg maar verkoopprijs) van hun product hebben ze weinig in de pap te brokken: dat hangt van de markt af, de concurrentie, de koopkracht van de consumenten enz. Ook aan de kost van energie, huisvesting, materiaal, grondstoffen, enz, kan het bedrijf weinig doen.
Er rest hen weinig anders dan de loonkost. En dfaar gaat het al meer dan honderd jaar over.

Volgens Marxistische ziet dat er zo uit:



Waarbij de winstvoet dus afhankelijk is van de surplus (meerwaarde) gedeeld door het variabel kapitaal (loonkost en variabel omdat de kapitalist daar speelruimte heeft) plus het constant kapitaal (constant omdat de kapitalist op vlak van energie, grondstoffen, enz niets in de pap te brokken heeft).

De kapitalist kan de loonkost op een andere manier drukken dan het loon te verlagen. Bijvoorbeeld door de productiviteit te verhogen, de arbeiders flexibeler te laten werken, enz. In de VS is de productiviteit met 21% gestegen terwijl de lonen met 2% zijn gedaald. In functie dus van de winst en niet (zoals sommige idioten denken) de 'concurrentie'.

En hoe verloopt het volgens sommige idioten in de communistische landen?

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Nee. De kern van de zaak is dat een conflict tussen werkgever en werknemer au fond moet behandeld worden voor de arbeidsrechtbank, tenzij dat via onderhandeling kan. Daarvoor dient de Arbeidsrechtbank ook.

Nu maken de werkgevers misbruik van het eenzijdig kortgeding om directe maatregelen te eisen. Zo los je geen conflict op, ze maken het alleen feller.

Die eis om directe maatregelen is dan ook terecht; de stakers die werkwilligen blokkeren zijn immers in fout. Je moet als vakbond niet gaan verwachten dat jij alleen het conflict mag aanstoken, zonder daar enige tegenreactie bij te verwachten.

Als stakers niet meer voor de poort mogen staan bij pikketten om collega's te overtuigen niet te werken

Het staat de stakers vrij te trachten hun collega's te overtuigen. Er is geen één uitspraak tegen dergelijke acties uitgesproken. De uitspraken die er geweest zijn, gaan enkel over het blokkeren en tegenhouden van mensen die werkwillig zijn. Het is niet toegestaan mensen die je niet kan overtuigen alsnog tegen te houden.

of het hen te bemoeilijken,

Het is niet aan de stakers dat te bemoeilijken. Als ze hun collega's niet kunnen overtuigen, dan is dat een teken aan de wand dat hun argumenten of zelfs hun standpunt an sich niet doorslaggevend zijn.
Het is dan ook typerend dat men nu moord en brand schreeuwt omdat men de acties die het gebrek aan argumenten moeten verdoezelen/teniet moeten doen, niet meer mag doorvoeren.

dan zullen die stakers hun eisen op een andere manier duidelijk maken. Door sabotage bijvoorbeeld.

Dan moeten onze saboteurs ook maar bereid zijn hoofdelijk op te draaien voor de aangerichtte schade.
Stakingsrecht impliceert niet dat je anderen mag beperken in hun vrijheid, noch impliceert dat het recht tot het aanrichten van schade.

Het patronaat gokt op het gebrek aan solidariteit bij arbeiders-werknemers onderling. De geschiedenis is wat dat betreft een goeie maatstaf.
En op dat vlak is de vraag niet of een conflict, staking, bezetting, blokkade, enz, juridisch toegelaten is maar of het door de werknemers dan wel de patroons gewonnen wordt.

Zoals ik al zei: wees dan ook niet verbaasd als je het deksel op de neus krijgt.

Ik heb die pretentie niet. Al ben ik zeker niet de enige die er zo over denkt. Hoe denk jij dat de arbeiders gaan reageren als ze vaststellen dat hun pensioen door de graaikapitalisten opgesoupeerd is? Als ze vaststellen dat de 21 miljard euro die in de banken is gestopt in een bodemloos gat verdwenen zijn en als zij daar samen met hun kinderen en kleinkinderen generatieslang voor moeten opdraaien via belastingsgelden?

Hoe denk je dat ze gaan reageren als jouw populistische stemmingmakerij toch niet blijkt te kloppen?
Je bent er immers zaken aan het bijsleuren die er weinig tot niets mee te maken hebben. Er werd immers niet gestaakt voor de pensioenen of tegen die injecties in de banken.
Hoe denk je trouwens dat ze gereageerd zouden hebben als hun banken overkop waren gegaan, en ze hun spaartegoeden + fondsen kwijt waren?

Werkgevers en het patronaat zijn niet geïnteresseerd in argumenten.

Typische statement voor mensen zonder argumenten...

Zij zijn geïnteresseerd in het verdedigen van hun belang en ik in dat van het mijne. Die zijn diametraal tegenovergesteld.

Die stelleingname op zich maakt je al tot een grotere bedreiging voor jouw arbeidersklasse, dan om het even welk lage loonland.

Ik probeer er dus voor te zorgen dat mijn belang (en dus dat van de arbeidersklasse in haar totaliteit) wint. Met argumenten, met acties, met stakingen en als dat helpt, met dreigementen. Als het absoluut noodzakelijk is, gebruikt de arbeidersklasse ook gewoon geweld. Dat is niet erg: zolang ze maar winnen.

Again, veel geblaat, en weinig wol. Dreigementjes zijn de wapens van zij die geen argumenten (meer) hebben.

Wat een onzinnige zeiksmoelerij. Het patronaat heeft nooit het overleven van hun bedrijf voor ogen. Wel de winstvoet en vooral de maximalisatie daarvan, hoeveel ze er kunnen uitzuigen.
Als ze ergens anders meer winst kunnen maken, trekken ze hun kapitaal terug. Het maakt hen daarbij niet uit of hun bedrijf levensvatbaar is, hoeveel mensen er ontslagen worden of wat dan ook. Ze hebben en kennen geen moraal, alleen hun belang.

Dat moet de arbeidersklasse ook leren.

Over zeiksmoelerij gesproken... Dacht je echt dat je met wat straffe praat mensen gaat overtuigen?

Het zal je verbazen omdat je in jouw ingesteldheid enkel kijkt naar de absoluut korte termijn, maar die mensen kijken wel degelijk naar de langere termijn. Zij zijn er niets mee wanneer ze 1 jaar mooie inkomsten hebben, en daarna niets meer. Een beetje visie, probeer het eens...

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

De kapitalist kan de loonkost op een andere manier drukken dan het loon te verlagen. Bijvoorbeeld door de productiviteit te verhogen, de arbeiders flexibeler te laten werken, enz. In de VS is de productiviteit met 21% gestegen terwijl de lonen met 2% zijn gedaald. In functie dus van de winst en niet (zoals sommige idioten denken) de 'concurrentie'.

Uiteraard draait het om de winst. Wie gaat er nu geld investeren, risico's nemen... als er geen uitzicht op winst uit voortvloeit.
Maar deze winst hangt wel af, van hoe duur men zijn product kan verkopen. En deze verkoopprijs hangt dan oa weer af van de concurentie. Maar inderdaad men kan de winst ook op andere manieren op peil houden. Zoals men bvb ook het loon zou kunnen op peil houden, bij dalende loonkost, door de belastingen/rsz te verlagen.

[longhorn]

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Inderdaad, ook "in de andere richting" is dit dus best te vermijden.

Die "farwest-toestanden" van Longhorn



zijn dus voor beide partijen negatief

Far West toestanden? Als het hier iets minder gaat dan vraagt men de werknemers om ook in te leveren en zo vaak het bedrijf te helpen redden. Vooral de luchtvaartmaatschappijen hebben dit met succes moeten doen. Dat is pas solidariteit. Maar neen, de criminele organisatie waarvan jij deel uitmaakt zou zoiets nooit steunen en legt liever het land plant in slechte tijden. Schandalig.

[De schoofzak]

Oproep aan onze minister van agitatie: zou u aub willen antwoorden op mijn vraag die ik hierboven reeds stelde?
Hartelijk dank bij voorbaat

Citaat van onze minister van agitatie
Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie Bekijk bericht
....
In die zin verdedig ik mijn belangen, samen met andere arbeiders-werknemers. En we doen dat op zo'n manier dat we dat conflict winnen.
Daar moet niet teveel tralala bij verkocht worden: als het nodig is (en de krachtsverhoudingen zijn er), dan zullen we blokkeren, bezetten, staken en eventueel onze sabot in de machine wringen om ze stil te leggen.
Kijk, we stevenen af op zeer felle sociale conflicten, mee getriggerd door de bank- en kredietcrisis. Ik ben niet van plan om een hogere productiviteit te garanderen, om flexibeler te werken of om slechtere sociale voorwaarden te aanvaarden, laat staan een lager loon om de financiële putten te delven die het graaikapitalisme veroorzaakt heeft.
En in die felle sociale strijd die op komst is, gaan we niet met fluwelen handschoenen en veel 'alstublieven en dankuwellen' naar de patroons stappen. Zij hebben onze belangen niet voor ogen, ze hebben niet de belangen van de samenleving voor ogen, laat staan ecologische belangen. Zij zijn alleen geïnteresseerd in hogere winstvoeten. In ons systeem is dat naar verluidt eerbaar, maar wij hoeven dat niet te pikken.
Ik wil een andere samenleving, en die komt er niet zonder slag of stoot. Die slagen en die stoten moeten goed terecht komen en efficiënt uitgedeeld worden. En hou je maar vast aan de takken van de mast, want er komt bijzonder felle strijd. Het is goed om weten wie dan aan welke kant van de barrière gaat staan.

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Wil je nu eens uitleg geven hoe je jouw sisteem toepast in het volgende (fiktief) geval:

bij een autofabriek (vb volvo in Gent) staat de parking vol met auto's die niet verkocht geraken, omdat de konsument zijn aankopen uitstelt.
Als ze ook vandaag in die fabriek hun 1000 auto's produseren, dan zitten ze met twee problemen:
ze moeten die auto's die ze vandaag maakten op de straat gaan parkeren;
ze kunnen de arbeiders niet meer uitbetalen, alsook de leveransiers van het staal van sidmar, waarmee de auto's gemaakt worden ... omdat de senten van de konsumenten niet meer binnenkomen ...

Allez, zeg gij nu eens: gaat ge die fabriek platstaken als ze zouden zeggen dat ze wel moeten gaan kiezen: 10 persent loon inleveren, of 200 man afdanken, of volgende week failliet ..???


(ps: die van karrefoer hebben gelijk: 't is niet omdat diene winkel in een toeristisch gebied ligt, dat ze minder moeten verdienen dan in de rest van Vlaanderen; als karrefoer geen "normale" pree kan betalen, dan moeten ze diene winkel niet openen. 't Is niet dat die kassiersmeisjes zo'n dikke pree hebben.)

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bob

Uiteraard draait het om de winst. Wie gaat er nu geld investeren, risico's nemen... als er geen uitzicht op winst uit voortvloeit.

Een samenleving hoeft niet om winst te draaien. Een andere samenleving is mogelijk, één waar de behoeftes van mensen primeren op winst. Waar in de eerste plaats armoede wordt uitgebannen, waar geen daklozen zijn, geen alleenstaande moeders met vier kinderen die blootvoets door de sneeuw moeten bij min 5 graden, waar zieken niet aan hun lot worden overgelaten en waar geen werkloosheid is. Zo'n samenleving is denkbaar en dus maakbaar. Het is een kwestie van prioriteiten en die liggen vandaag verkeerd.
Het gaat vandaag trouwens in onze samenleving trouwens niet om winst maar om steeds hogere winst. Hebzucht met andere woorden, waarbij winst wordt gehaald uit de steeds fellere uitbuiting van werkende mensen. Zij zijn namelijk de enigen die welvaart creëren. Alle welvaart komt voort uit arbeid, al de rest is schijn. Dat blijkt nog maar eens uit de bankcrisis.
Het is in functie van die heb- en graaizucht dat mensen flexibeler moeten zijn dan een elastiek, genoegen moeten nemen met langere uren, latere pensioenen, minder rechten, lagere lonen.
En dat is tevens de fundamentele crisis van het kapitalisme: de tendentiële daling van de winstvoet: op zoek naar steeds hogere winsten, bereikt men een plafond. De uitbuiting is dan maksimaal, de uren lang, de lonen laag, de automatisering volle bak, waardoor overproductie bestaat.

men kan de winst ook op andere manieren op peil houden. Zoals men bvb ook het loon zou kunnen op peil houden, bij dalende loonkost, door de belastingen/rsz te verlagen.

De zgn. belasting op loon is historisch gezien een deel van ons loon. Het is dat deel dat niet direct naar de arbeider gaat maar naar de staat en die later dezelfde arbeider toekomen. Bijvoorbeeld als pensioen, als ziekteverzekering of als werkloosheidsuitkering. In oorsprong komt dat geld van de RSZ uit de spaar- en pensioenkaskes van de eerste verenigingen van de arbeiders. Als die verlaagd wordt, dan steelt men dus opnieuw een stuk van ons loon. Natuurlijk pleiten kapitalisten daarvoor. Maar het is niet in ons belang.

We hebben heel andere maatregelen nodig. Om te beginnen de volledige nationalisering van alle banken en verzekeringsmaatschappijen. Dat zit duidelijk vol met geldwolven die onze hele economie ondergraven in hun virulente hebzucht.
En dan de nationalisering van alle sectoren waarbij het maatschappelijk belang groter is dan de winsthonger van enkelen, zoals de electriciteitsmaatschappijen, energie tout court.
Met de opbrengst daarvan kunnen projecten rond massale sociale huisvesting opgezet worden, waardoor de huizenmarkt volledig ontregeld wordt zodat er teveel huizen zijn, zodat de huurprijzen inzakken. Daar kunnen de huisjesmelkers dan een punt aan zuigen.

Verder moet er een speciale taks komen op de grote verdieners: alles boven pakweg een halfmiljoen euro per jaar moet afgeroomd worden. En wie teveel bezit, zal een groot deel kwijt geraken: niemand heeft behoefte aan meer dan twee of drie huizen, afhankelijk van de grootte van de familie.

En natuurlijk moet ook het erfrecht radikaal gebannen worden. Wie niet alles opdoet of uitdeelt bij leven en welzijn, heeft er ook geen nood meer aan. De kinderen hebben er geen verdienste aan en de samenleving heeft het nodig.

[De schoofzak]

Al dat gezever over "de werkgever" die in niks geïnteresseerd is dan in winst maken;
en die zodra hij meer winst kan maken, zijn bedrijf verhuisd naar het buitenland .... hangt me de keel uit.

Op zeer kleine schaal:
als gij in de Lidl kunt kiezen tussen een tomat uit Spanje van 20 sent, of een van hier van 30 sent, dan weet ge het wel (en ge hebt de keuze).
Een boerenzoon van hier heeft ook de keuze op sommige ogenblikken: als hij zijn stiel zou gaan uitvoeren in de Ardennen, dan zal hij meer overhouden.

Wilt ge dat "vrije" sisteem tegenhouden, dan zit ge op 5 jaar in een armtierige kommunist-achtige toestand, waar ge met een bonneke kunt aanschuiven voor een rotte tomat (die ge dan wel krijgt aan 15 sent, op één voorwaarde: als er zijn, want het zal de staat zijn die de tomat tot in de winkel moet krijgen ...)

Op grotere schaal:
als iemand enkele miljoenen € bij mekaar zingt, schooit, met een tombola verzamelt voor een arm land ... die doet aan de goede zaak;
iemand die een bedrijf eksporteert naar datzelfde arm land, die zou een vuile kapitalist zijn ...

Als ge die vrijheid wilt beknotten, dan zitten we meteen ook op een welvaartsnivo van Noord-Korea en aanverwanten.


Leg me nu geen woorden in de mond, die ik niet ingetikt heb op mijn toetsenbord: zelfs in de tijgerlanden is er nog kinderarbeid; zijn de arbeidsomstandigheden nog stees mensonwaardig .... maar als ge eruit wilt geraken, zal het toch niet op de "kommunistische" manier gaan.

En als ge de "vakbondsstrijd" hier in Vlaanderen wilt voeren met middelen, metodes en woordenkramerij van kort na de wereldoorlog, dan gaat ge ook niemand helpen.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door schoofzak

bij een autofabriek (vb volvo in Gent) staat de parking vol met auto's die niet verkocht geraken, omdat de konsument zijn aankopen uitstelt.
Als ze ook vandaag in die fabriek hun 1000 auto's produseren, dan zitten ze met twee problemen:
ze moeten die auto's die ze vandaag maakten op de straat gaan parkeren;
ze kunnen de arbeiders niet meer uitbetalen, alsook de leveransiers van het staal van sidmar, waarmee de auto's gemaakt worden ... omdat de senten van de konsumenten niet meer binnenkomen ...

Allez, zeg gij nu eens: gaat ge die fabriek platstaken als ze zouden zeggen dat ze wel moeten gaan kiezen: 10 persent loon inleveren, of 200 man afdanken, of volgende week failliet ..???

Bon, in eerste instantie kunnen we ons afvragen of er met het einde van de olie in zicht nog veel auto's moeten gemaakt worden. Hoe lang gaan mensen daar nog mee rijden als een liter 50 euro of zo kost? Dat is een uitstervende industrietak waar we hoe dan ook vanaf moeten. Op middenlange termijn.

Verder vraag ik me af waar al die winst van die autofabrieken van de vorige jaren, decennia naartoe is. Als je jaar na jaar winst maakt en die winst uitdeelt aan de aandeelhouders, dan zit je natuurlijk in de rats. Het toont al aan dat dat draait om de winstuitkering aan de aandeelhouders, niet om het maken van auto's.
Dat geldt ook voor gewone burgers: als je bij goeie jaren alles door ramen en vensters smijt (en dat zijn dus aandeelhouders) dan heb je niks als het wat minder gaat.

Ik zou dus bedrijven verbieden lachwekkende sommen uit te keren aan aandeelhouders en hen verplichten om een reserve aan te leggen. Om te beginnen.

Au fond moeten we natuurlijk naar een samenleving zonder aandeelhouders, waar namelijk de arbeiders de fabriek bezitten en dus bepalen wat er wanneer en hoe gemaakt moet worden, in overleg met het managment en natuurlijk met de overheid die min of meer moet plannen.

Het is in die zin dat arbeiders meer macht moeten verwerven. Ze moeten mee de fabrieken gaan leiden en hun veto hebben bij herstructureringen of ontslagen bij bedrijven die winst maken.

Maar bovenal moeten we ophouden met auto's maken natuurlijk. Auto's worden niet gemaakt voor onze mobiliteit maar voor de winst. En het resultaat is dat iedereen elke dag in zijn auto in de file zit te dromen over mobiliteit. Maar dat gaat niet vooruit op die manier. Want wie niet stilstaat bij het verkeer, zal stilstaan in het verkeer.

Als die fabriek niet draait om de winst maar om de arbeidsplaatsen de welvaart die ze genereert en we hebben behoefte aan een andere mobiliteit en de arbeiders hebben het voor het zeggen, dan kunnen ze in overleg met de overheid hun productie omschakelen. Naar voertuigen die niet op maat gesneden zijn van een familie maar op die van de samenleving. Waarbij je een auto niet per sé moet bezitten om er mee te kunnen rijden, waarbij een auto niet gemaakt wordt om 90% van de tijd stil te staan en parkeergeld op te brengen en waarbij auto's niet voor 90% van de tijd lucht verplaatsen in plaats van mensen. Iets anders dus, zoals collectieve taxi's of huurauto's of buskes of iets op rails dat in je straat vanzelf voorbij komt en zo traag rijdt dat je kan instappen en dat via computer je bestemming vastlegt maar dat op de grote baan in een versnelling schiet tot aan de autostrade en daar tegen 350 per uur wegvlamt zonder dat je hoeft te sturen.

Ik zou graag zien dat dat hele systeem verandert, dat winst verboden wordt, dat de uitbuiting van de ene mens door de andere verboden wordt, dat zelfs de promotie van uitbuiting (en dus alle liberale gedachten daarrond) verboden worden. Dat loonarbeid afgeschaft wordt en dat we samen de samenleving beheren en samen beslissen wat er geproduceerd moet worden, in functie van wat, op welke manier en wat we samen met de opbrengst doen.

In afwachting moeten de arbeiders van die autofabriek zelf beslissen wat ze willen doen. Maar ik zal me wel verzetten tegen Europese steun aan de autonijverheid want het is zowat de meest vervuilende smeerlapperij die de mensheid ooit heeft uitgevonden en de auto is nefast voor ons sociaal weefsel, onze gezondheid en eigenlijk ook voor onze mobiliteit. In de stad is de gemiddelde snelheid van een auto 5 km per uur. Daar moeten dus geen auto's rijden, dat lijkt me logisch. En we moeten ophouden met er te maken.

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Een samenleving hoeft niet om winst te draaien. Een andere samenleving is mogelijk, één waar de behoeftes van mensen primeren op winst. Waar in de eerste plaats armoede wordt uitgebannen, waar geen daklozen zijn, geen alleenstaande moeders met vier kinderen die blootvoets door de sneeuw moeten bij min 5 graden, waar zieken niet aan hun lot worden overgelaten en waar geen werkloosheid is. Zo'n samenleving is denkbaar en dus maakbaar. Het is een kwestie van prioriteiten en die liggen vandaag verkeerd.

Dat gezever ligt op mijn lever...

Uren moesten de mensen in uw maakbare gemeenschap aanschuiven voor een armzalig brood...

Kunt U trouwens één land opnoemen waar men uw systeem uitgeprobeerd heeft en waar geen doffe ellende, schendingen van mensenrechten heerste?
U mag 100 jaar terug gaan en heel de wereld aftasten...

Veel geluk...

[duveltje382]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

Dat gezever ligt op mijn lever...

Uren moesten de mensen in uw maakbare gemeenschap aanschuiven voor een armzalig brood...

Kunt U trouwens één land opnoemen waar men uw systeem uitgeprobeerd heeft en waar geen doffe ellende, schendingen van mensenrechten heerste?
U mag 100 jaar terug gaan en heel de wereld aftasten...

Veel geluk...

Ik begrijp U,moest het dan nog eens gaan om echte armoede
Je hebt mensen die veel PRATEN over armoede,maar er de ballen van verstaan

Ik leef nu in armoede al dan niet opzettelijk

Geen licht,geen verwarming,geen echte voeding,geen warm water,zelfs geen kranen die echt werken,vochting woning,schimmels op muren,ect......


Toch ben ik verpicht hierin te leven

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Al dat gezever over "de werkgever" die in niks geïnteresseerd is dan in winst maken;
en die zodra hij meer winst kan maken, zijn bedrijf verhuisd naar het buitenland .... hangt me de keel uit.

dat kan zijn. maar misschien moeten we een onderscheid maken tussen de 'ondernemende man' die een goed idee heeft, dat in de praktijk brengt, daar goed zijn boterham mee verdient en daardoor mensen in dienst kan nemen die ook hun boterham verdienen. Dat lijkt me eerbaar.
Maar dat is iets heel anders dan de echte kapitalist die aandelen bezit en die verhandelt omdat hij elders meer winst verwacht, zonder de minste rekening te houden met de impact van zijn handelen op de ecologie, het welzijn van het personeel, de kwaliteit van zijn product of de langetermijn belangen van de samenleving. Voor die laatste heb ik geen enkel respect.

als gij in de Lidl kunt kiezen tussen een tomat uit Spanje van 20 sent, of een van hier van 30 sent, dan weet ge het wel (en ge hebt de keuze).

Ik koop die tomaat van 30 cent, zeker weten. Niet omdat ik iets tegen de Spanjaarden heb maar omdat ik niet vind dat tomaten half Europa moeten rondrijden voor de winst terwijl ze hier ook gekweekt kunnen worden. Ik hou bij mijn aankopen rekening met de ecologische voetafdruk omdat we uiteindelijk ook de dieseldampen van het vervoer van die Spaanse tomaat op ons bord krijgen. En de CO2-uitstoot.
Hetzelfde verhaal over de varkens die hier gekweekt worden, naar Roemenië vervoerd om te slachten en dan naar Spanje om ze te roken en tenslotte naar Italië voor de stempel van Parmaham. Dat soort 'economie' is helemaal niet economisch, gaat nooit over de kwaliteit van het product, gaat niet over het inkomen van die boer-producent maar om de winst van de agroindustrie die belang hebben bij het transport, het labelen, de in- en uitvoer. Daar doe ik niet aan mee.

Wilt ge dat "vrije" sisteem tegenhouden, dan zit ge op 5 jaar in een armtierige kommunist-achtige toestand, waar ge met een bonneke kunt aanschuiven voor een rotte tomat

Ik denk dat er iets anders bestaat dan zwart of wit. Er zijn veel nuances grijs en er is een hele regenboog daarnaast. Wat jij een 'vrij systeem' noemt, bestaat slechts in schijn. Dat kan ook niet anders: er is altijd organisatie en controle in een economie.
De vraag is hoe we de economie organiseren en in wiens belang we dat doen. Ik ben een groot fan van de kleine warenproducent die met veel liefde, vakkennis en respect voor zijn eindproduct tracht superieure kwaliteit te leveren. Daarvan hebben we er meer nodig. Maar zo'n man zit niet louter op korte termijn te denken, hij gaat wellicht niet voor het directe, grote geld.
Ik ben er voor dat we een economie organiseren die het mensen mogelijk en gemakkelijk maakt zelf in hun eigen levensonderhoud te voorzien. Ik ben er niet voor dat de staat ons allemaal werk geeft en we dus allemaal uit de ruif van de staat moeten eten en er afhankelijk van zijn. Dat is duidelijk geen goed systeem gebleken. Maar dat betekent niet dat er geen alternatieven te bedenken en uit te werken zijn voor wat we vandaag meemaken waarbij het als huisbaas eerbaar is om een oud meeke uit haar huis te zetten als ze niet genoeg opbrengt en waarbij het electriciteitsmaatschappijen toegelaten is, mensen zonder verwarming te zetten in de winter.

als iemand enkele miljoenen € bij mekaar zingt, schooit, met een tombola verzamelt voor een arm land ... die doet aan de goede zaak;
iemand die een bedrijf eksporteert naar datzelfde arm land, die zou een vuile kapitalist zijn ...

De eerste lijkt me naief. Ik hou niet van caritativiteit, ik wil structurele oplossingen voor structurele problemen.
De tweede is inderdaad een kapitalist indien hij leeft van de opbrengst van de rente van zijn kapitaal. Niet elke ondernemer is kapitalist. Toch niet in het begin.

Als ge die vrijheid wilt beknotten, dan zitten we meteen ook op een welvaartsnivo van Noord-Korea en aanverwanten.

Zoals ik schreef, er is meer dan zwrt of wit en alle grijstonen tussenin. Er bestaat een regenboog van kleuren en mogelijkheden. Het is niet òf de bank- en kredietcrisis òf Noord-Korea.

maar als ge eruit wilt geraken, zal het toch niet op de "kommunistische" manier gaan.

Dat is waar: het kapitalisme is historisch gezien een noodzakelijke fase gebleken. Voor de accumulatie van kapitaal en de ontwikkeling van de productiemiddelen. Maar zoals het kapitalisme een begin heeft gekend, zal het (zoals al het menselijke eindig is) ook een einde kennen. De vraag is wat we daarna willen. En we zijn in staat om te creëren wat we willen. Dat heeft de mens al duizendvoud bewezen.

En als ge de "vakbondsstrijd" hier in Vlaanderen wilt voeren met middelen, metodes en woordenkramerij van kort na de wereldoorlog, dan gaat ge ook niemand helpen.

Als de krediet- en bankcrisis, het hebzuchtig graaikapitalisme ons in een depressie stort zoals die van kort na de Eerste Wereldoorlog, dan lijken me de analyses en het taalgebruik uit die periode misschien niet ongepast. Al zou ik ze wel een beetje upgraden.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

Dat gezever ligt op mijn lever...

teveel foi gras misschien?

Uren moesten de mensen in uw maakbare gemeenschap aanschuiven voor een armzalig brood...

Nu schuiven ze uren aan aan de bankcontact. Het verschil is een nuance natuurlijk.
Maar die samenlevingen waar jij het over hebt, waren niet de mijne. Ik had er - net als hier - af en toe in de gevangenis gezeten omwille van mijn engagement en mijn grote mond. En ginder waarschijnlijk langer dan hier. Ik ben daarin niet naief.

Het waren hooguit verdienstelijke pogingen om een antwoord te bieden op de problemen van die tijd. En de belangrijkste revoluties hebben voor de meeste mensen bijzonder felle en goede veranderingen teweeg gebracht. In het Rusland van voor de revolutie was de armoede veel schrijnender, het was met het onderwijs, het analfabetisme de kindersterfte veel erger gesteld dan na de revolutie. En dat geldt voor China en Cuba en Vietnam en de meeste andere landen waar het volk in opstand is gekomen en de macht heeft gegrepen.

Bovendien overdrijft ge ook nog. Ik ben in een aantal van die landen geweest, voor de contrarevolutie, ondermeer in de Sovjet Unie. Ik heb er bij mensen thuis gelogeerd en ik ben élke keer in hun ijskast gaan kijken en hun voorraadkamer en die mensen hadden veel meer eten in huis dan ik ooit heb gehad. Honger kenden ze dus niet, in tegendeel: er was op dat vlak relatieve welvaart.
Dat aanschuiven had te maken met de gebrekkige distributie en het leidde tot een avalanche. Zo was ik met een vriend op wandel in Leningrad en hij zag mensen aanschuiven en vroeg of ik het erg vond om mee aan te schuiven terwijl we verder praatten. Ik vond dat integendeel wel eens interessant. Ik vroeg hem 'wat verkopen ze hier' en heel ontwapenend zei hij 'ik weet het niet'. Hij vroeg het aan de mensen voor hem. Het bleek om bananen te gaan. Dus toen het zijn beurt was, kocht hij een doos en verspreidde die bij zijn buren in zijn appartement. Het is een systeem als een ander.

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

teveel foi gras misschien?



Nu schuiven ze uren aan aan de bankcontact. Het verschil is een nuance natuurlijk.
Maar die samenlevingen waar jij het over hebt, waren niet de mijne. Ik had er - net als hier - af en toe in de gevangenis gezeten omwille van mijn engagement en mijn grote mond. En ginder waarschijnlijk langer dan hier. Ik ben daarin niet naief.

Het waren hooguit verdienstelijke pogingen om een antwoord te bieden op de problemen van die tijd. En de belangrijkste revoluties hebben voor de meeste mensen bijzonder felle en goede veranderingen teweeg gebracht. In het Rusland van voor de revolutie was de armoede veel schrijnender, het was met het onderwijs, het analfabetisme de kindersterfte veel erger gesteld dan na de revolutie. En dat geldt voor China en Cuba en Vietnam en de meeste andere landen waar het volk in opstand is gekomen en de macht heeft gegrepen.

Bovendien overdrijft ge ook nog. Ik ben in een aantal van die landen geweest, voor de contrarevolutie, ondermeer in de Sovjet Unie. Ik heb er bij mensen thuis gelogeerd en ik ben élke keer in hun ijskast gaan kijken en hun voorraadkamer en die mensen hadden veel meer eten in huis dan ik ooit heb gehad. Honger kenden ze dus niet, in tegendeel: er was op dat vlak relatieve welvaart.
Dat aanschuiven had te maken met de gebrekkige distributie en het leidde tot een avalanche. Zo was ik met een vriend op wandel in Leningrad en hij zag mensen aanschuiven en vroeg of ik het erg vond om mee aan te schuiven terwijl we verder praatten. Ik vond dat integendeel wel eens interessant. Ik vroeg hem 'wat verkopen ze hier' en heel ontwapenend zei hij 'ik weet het niet'. Hij vroeg het aan de mensen voor hem. Het bleek om bananen te gaan. Dus toen het zijn beurt was, kocht hij een doos en verspreidde die bij zijn buren in zijn appartement. Het is een systeem als een ander.

U at er ook kaviaar, Kaatd...

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

U at er ook kaviaar, Kaatd...

't is waar. En ik dronk er champagne. En dat was niet bij partijbureaucraten of mensen uit de nomenclatura, maar gewone arbeiders thuis.

Maar kaviaar was er ook niet zo duur en de champagne was Georgisch. Lekker en ook niet duur.

Maar in uw fantasie stonden alle Sovjetburgers natuurlijk dagenlang met hongerige magen en in sjofele kledij in ellenlange rijen aan te schuiven. Dat was propaganda, mijn beste.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Het gaat niet om wat jij vindt, het gaat om de macht van de georganiseerde arbeidersklasse. Wij hebben de macht om al het openbaar vervoer plat te leggen, alle grote bedrijven en au fond de gehele economie.
Velen onder ons zijn bereid die macht te gebruiken als er niet tegemoet gekomen wordt aan onze eisen. Jammer genoeg is de vakbondstop eerder een remmende factor dan wel een stimulerende wat dat betreft. Maar tijden veranderen. En je hoeft geen glazen bol om te weten dat er een periode van felle strijd op komst is. Lees jij The Economist wel eens?

De arbeidersklasse heeft inderdaad de macht om de gehele economie plat te liggen als de arbeidersklasse samenwerkt - oeps!

In ieder geval: zij die het hardste getroffen zullen worden als alle productie stilvalt, is de arbeidersklasse! Ik denk dat het grootkapitaal dus zegt: 'laat maar komen'

Ik zie niet inw at jij denkt te bereiken door alles plat te leggen, hoor.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Yves38

Sorry AH maar ik vind jouw standpunt asociaal. Het economisch standpunt is niet het enige zaligmakende.

AH: mensen hebben niet het recht om anderen in de werkloosheid te duwen.

Ik ben asociaal omdat...?

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Als een werkgever ten allen tijde, en zonder reden, zomaar kan afdanken, is van werkzekerheid nooit sprake. Dan hangt er zowieso altijd een soort van "zwaard van damocles" boven de werknemer. Niet echt een vertrouwenssfeer om goed te presteren, eerder een sfeer van groot wantrouwen en schrik om afgedankt te worden. Verwerpelijk wat mij betreft.

Ik heb daar nochtans geen last van. Ikdoe mijn werk goed.