Breken van stakingen dmv rechters/gerechtsdeurwaarders

[Vlaanderen_onafhankelijk]

Net op het nieuws een sterk staaltje 'vakbond' gezien. Het verscheuren van een papier van de gerechtsdeurwaarder en het intimideren van werkwilligen ("Ratten, ga naar huis. Vuile ratten, ga naar huis!")
Wat mij betreft, had de opgetrommelde politie deze halvegare agressieveling met zijn bakkes de grond op mogen vlammen en hem bij zijn benen naar de cel gesleept hebben.

Die man was de verpersoonlijking van de syndicalist: aggressief en bekrompen. Hij staat niet open voor andere meningen, voor mensen die wel willen werken.

[Vlaanderen_onafhankelijk]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

U begrijpt niets van ons sociaal systeem.

Indien rechters op één of andere manier stakingen breken, met welk argument ook:
- het verdedigen van het eigendomsrecht
- het verdedigen van de rechten van de klanten
- het verdedigen van de rechten van de werkwilligen
enz...

dan rest het degenen die een sociaal conflict hebben enkel terug te keren naar middeleeuwse toestanden.
De baas aanvallen.
Het bedrijf saboteren
De wapens opnemen.

Is dat je visie op een moderne maatschappij of is staken geen betere symbolische manier om een conflict op te lossen?
Wie vuur eet schijt vonken hé makker

Leuk, maar niet komen klagen als je een pak rammel krijgt van de tegenstander (vandaag bij Carrefour: de politie). Als ik daar sta als politieman, en zo'n syndicalist bedreigt mijn integriteit, zal hij het wel geweten hebben en een tijdje niet hoeven te staken wegens niet eens kunnen werken.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sfax

zij bepaalt zelf waar ze gaat wonen, zij bepaalt hoeveel ze gaat verbruiken, zij betaalt waar ze haar eten gaat kopen en zij bepaalt aan welke activiteiten de kinderen mogen deelnemen. Op het einde van de rit kiest zij er zelfs voor om al dan niet te gaan werken.
Zelfverantwoordelijkheid weet je wel, dat is er nog steeds, ook al vinden velen dat een vies woord.

Jij doet - in de beste neoliberale traditie - alsof mensen autonome wezens zijn in een vacuüm. Alsof ze los van de realiteit waarbinnen ze leven, keuzes kunnen maken over die realiteit. Dat is niet zo: men maakt keuzes binnen de keuzemogelijkheden, niet in een vacuüm. Zo kan je niet volledig autonoom kiezen waar je gaat wonen. Je vindt geen geschikte woning voor een gezin met drie kinderen met een inkomen van 600 euro per maand.
Je vindt niet autonoom een job binnen een economie waar hoge werkloosheid heerst, je kan binnen een kenniseconomie geen hoogbetaalde job uitvoeren als je bijzonder laag of niet geschoold bent. Een hele boel 'keuzes' zijn afhankelijk van de omstandigheden waarbinnen je leeft, bent opgevoed, opgegroeid, enz.
Je consumeert bijvoorbeeld ook niet zomaar wat je wil; je consumeert wat er op de markt beschikbaar is. Dat kan je niet kiezen. Je kan enkel kiezen tussen wat er is. Je bent dus gebonden aan keuzes die voor jou gemaakt zijn.
Doen alsof mensen autonoom in het ijle keuzes maken, is larie en apekool.

Ze hebben nog steeds de keuze om niet werkloos te blijven, en iets te gaan doen.

Ook dat is geen loutere individuele, vrije keuze. Begin jaren '80 waren er in ons land 1.000.000 uitkeringsgerechtigde werklozen. Je kan tegen elke van die werklozen zeggen dat ze de keuze hebben om te gaan werken, maar als het aanbod van betaalde jobs beperkt is, dan heeft dus niet iedereen die keuze. Als de overheid op dat ogenblik beslist om een jongerenbanenplan uit te werken waarbij werkgevers subsidies krijgen voor elke werkloze onder de 30 die ze aanwerven, dan heb je als 31-jarige niet de keuze om van dat plan te genieten. In tegendeel: zo'n jongerenbanenplan maakt het voor een +30-jarige nog lastiger om aan werk te geraken.
Op al die manieren ben je beperkt in je keuzevrijheid en ben je afhankelijk en gebonden aan keuzes die in jouw plaats gemaakt worden.

Hoe moet een pensioensfonds failliet gaan trouwens?

Als het zijn geld belegd in producten die waardeloos zijn (geworden) zoals nu gebeurt is. Als blijkt dat de gekochte producten geen waarde meer vertegenwoordigen, als ze aandelen bezitten in bedrijven die failliet gaan, of short-sellen tegen VW terwijl de aandelen door het plafond gaan. Allemaal manieren om failliet te gaan.

Vreemd, ik heb daar nog steeds niets van gezien. Is dat opnieuw jouw doemspelletje?

Het is niet omdat jij iets niet gezien hebt, dat het ook niet bestaat. De berichten gaan vooral over Nederland, maar het is hier niet anders:

De helft van de Nederlandse pensioenfondsen heeft door de crisis op de wereldwijde aandelenbeurzen een dekkingsgraad bereikt die onder de 105% ligt. Bij zo’n 5 tot 10% van de fondsen ligt de dekkingsgraad, de verhouding tussen de verplichtingen en het vermogen van een pensioenfonds, onder de 95%.

Bij een dekkingsgraad van 125% moeten fondsen de toezichthouder De Nederlandsche Bank op de hoogte stellen. Zakt de dekkingsgraad naar 105% of daaronder dan moet het pensioenfonds met een plan van aanpak komen om de problemen op te lossen. Zij hebben hierbij twee instrumenten, het verhogen van de premies en het niet langer welvaartsvast maken van de huidige pensioenen, de zogenoemde indexering.

bron

De bankencrisis raakt behalve de huizenmarkt nu ook de grote pensioenfondsen. Ze kunnen naar eigen zeggen nog wel voldoen aan hun verplichtingen, maar moeten wel al diep in hun reserves tasten.

Dekkingsgraden, de mate waarin fondsen aan hun pensioenverplichtingen kunnen voldoen, zijn in het derde kwartaal fors gedaald, zo hebben de fondsen vandaag bekendgemaakt.

bron

AMSTERDAM (AFN) - De twee grootste pensioenfondsen van Nederland maken donderdag bekend hoe hard ze in het derde kwartaal zijn geraakt door de kredietcrisis. De vraag is in hoeverre pensioenfondsen nog in staat zijn om de pensioenen te indexeren, ofwel te compenseren voor inflatie.

bron

Sterke pensioenfondsen indexeren jaarlijks het pensioen vanwege de inflatie. Dat lijkt dit jaar niet te lukken door de malaise op de beurs. Dan maar langer doorwerken voor een hoger pensioen?

bron

[Vlaanderen_onafhankelijk]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Wel ik heb een praktisch voorstel om er uit te geraken en al de werkwilligen hier die geen stakingen wenselijk achten hun groot gelijk te geven.

Ik stel voor dat we ze laten werken.

Maar dat we dan ook alle verworvendheden die vakbonden door actie en sociale strijd hebben bereikt enkel nog toekennen aan degenen die meededen aan die actie.
Met terugwerkende kracht.

De bazen gaan dan hun werkwilligen nog meer knuffelen.
Ze dienen ze immers niet meer te laten pissen. Ze krijgen ongeveer een dertigste van het loon van de anderen, wat zeker de concurrentiekracht der werkgevers verhoogt!
Ze mogen natuurlijk ook werken op zaterdag, en mits ze de evidente twaalf uur per dag in het fabriek mogen doorbrengen kunnen ze misschien genoeg verdienen om hun fiets te herstellen, nodig om zich naar het werk te begeven.

Het lijkt me een faire oplossing: eigen volk eerst!

Geen probleem, laten we dan beginnen met alle syndicalisten buiten te zetten (vanzelfsprekend zonder dop) en voorrang te geven aan werkwilligen, die dan inderdaad gekoesterd zullen worden door hun werkgevers en een deel van het weggevallen loon van de ontslagen syndicalisten zullen krijgen.

[AdrianHealey]

aar als het aanbod van betaalde jobs beperkt is, dan heeft dus niet iedereen die keuze.

Het aanbod van werk is dan ook niet beperkt. Dat is (alweer) een idiote analyse. Werk creëert werk. Als 500 000 van die werklozen zouden gaan werken, zouden er weer x aantal jobs bijkomen. En als iedereen aan het werk zou zijn, zouden er nog jobs zijn.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaanderen_onafhankelijk

Als ik daar sta als politieman, en zo'n syndicalist bedreigt mijn integriteit, zal hij het wel geweten hebben en een tijdje niet hoeven te staken wegens niet eens kunnen werken.

Wat een geluk dat jij daar niet staat als politieman. Vooral voor jezelf. Als agent heb je te doen wat je officier je zegt, niet meer en niet minder. Zo'n eigengereid optreden van een agent is veel erger dan een staker met een grote bek.

[Vlaanderen_onafhankelijk]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Wat een geluk dat jij daar niet staat als politieman. Vooral voor jezelf. Als agent heb je te doen wat je officier je zegt, niet meer en niet minder. Zo'n eigengereid optreden van een agent is veel erger dan een staker met een grote bek.

Altijd grappig, iemand die denkt dat 'em de klepel weet hangen.

Bij dit soort acties heb je inderdaad te luisteren naar een officier, en die zal in dat geval de opdracht van het gerecht volgen, in dit geval ervoor zorgen dat wie wil werken, kan werken.
Als ik, als politieman, dan de weg wil vrijmaken voor werkwilligen en zo'n marginaal type als de syndicalist op het nieuws bedreigt mijn integriteit heb ik wél het recht om op te treden, ook zonder bevel van de officier.

De politie zal nooit zonder reden aanvallen (en op uitdagingen reageert men al vrij rustig), maar wanneer de integriteit van één van haar leden bedreigd wordt, zal ze dat wel doen.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Hij krijgt, per definitie, de volledige 'meerwaarde' die hij creëert. Indien hij er immers niet mee tevreden is, hoeft hij daar niet te werken.

Ah nee, hij maakt met zijn collega's bijvoorbeeld 1.000.000 auto's per jaar. De meerwaarde die hij zo creëert, krijgt hij slechts ten dele, namelijk zijn loon. De rest gaat niet naar de arbeiders maar (min de kosten en reserves) naar de aandeelhouders.
Als hij niet tevreden is, kan hij inderdaad elders proberen, maar daar doet zich hetzelfde voor. Hij kan als hij ontevreden is, ook actie voeren om een groter deel van die meerwaarde te krijgen.
Als de krachtsverhoudingen goed liggen, kan hij met zijn collega's ook de gehel fabriek overnemen, de kapitalist onteigenen en de volledige meerwaarde met zijn collega's in zijn zak steken. Daar ben ik nogal voor te vinden.

Het is nogal wiedes dat hij die het kapitaal in een investering steekt, door middel van de factor 'tijd' & 'risico', ook geld krijgt. Zolang Marxisten dat niet gaan begrijpen, gaan ze in het donker blijven rondtasten.

Als je premise is dat het privébezit van kapitaal eerbaar is, ja, natuurlijk. Maar dat hoeft niet zo te zijn.

De arbeider moet zich van 'winst' of 'verlies' echter niet zoveel aantrekken: die krijgt gewoon zijn loon & loopt ergo geen risico om veel van zijn geld te verliezen door middel van slechte investeringen

tenzij het bedrijf op de fles gaat natuurlijk. Dan is ook de arbeider zijn loon, eindejaarspremie, vakantiegeld en alle andere contractueel vastgelegde rechten kwijt.

Inderdaad. Vermits daar waar je meer winst kan maken, je meer de wensen van consumenten kan dienen.

Alsof het maken van winst gelijk staat met het dienen van de wensen van de consument... Je kan consumenten ook afzuipen en daar veel winst mee maken.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaanderen_onafhankelijk

De politie zal nooit zonder reden aanvallen

haha ...

[Vlaanderen_onafhankelijk]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

haha ...

Ah, en nu gaan we weer een uiterst 'objectief' staaltje linkse verslaggeving krijgen van één of andere vredelievende linkse actie waarbij de rechtse, aggressieve politie zonder reden de brave jongens en meisjes in elkaar geklopt hebben.

Ga ze maar eens na, de acties waarbij een grote politiemacht betrokken was, en stuk voor hebben de lefties die daar met de politie kennis gemaakt hebben, alles aan zichzelf te danken. Ik denk dan spontaan in de eerste plaats aan de krakeracties in Leuven vorig jaar, of het overschrijden van de omheining van de NAVO, of de talloze overschrijdingen van de omheining van de NAVO-basis in Kleine Brogel...

[AdrianHealey]

Ah nee, hij maakt met zijn collega's bijvoorbeeld 1.000.000 auto's per jaar. De meerwaarde die hij zo creëert, krijgt hij slechts ten dele, namelijk zijn loon. De rest gaat niet naar de arbeiders maar (min de kosten en reserves) naar de aandeelhouders.

Die hebben immers ook een dienst vervuld in deze. Zij hebben er voor gezorgd dat gedurende dat jaar de arbeiders een loon kregen. Als die arbeiders een jaar lang hadden moeten wachten op hun loon, zouden ze, vrees ik, gestorven. Gelukkig dus dat de aandeelhouder met zijn geld hen een loon kan uitbetalen, gedurende dat gehele jaar. Na 1 jaar komen deze auto's dan op de markt en, als ze al verkocht raken, krijgt 'de kapitalist' daar dan een prijs voor, waardoor (hopelijk) de lonen terug verdiend worden & waarmee hij zelf een bepaald loon krijgt. Immers: hij heeft een jaar lang de lonen van die arbeiders betaald & zelf een risico gelopen. Daarvoor wordt hij vergoed. Hij stelt zijn consumptie een jaar uit, ten voordele van de arbeiders, die direct kunnen consumeren. Op het einde van het jaar krijgt hij dan meer terug. Als hij dit niet kreeg, konden de arbeiders in hun jaar ook fluiten naar hun loon & hadden zezich moeten focussen dat minder tijd vestigde & dat veel directer 'welvaart' creërde, maar wat als nadeel heeft dat het veel minder welvaart is dan de 1000 000 auto's. Gelukkig dus dat er kapitalisten zijn om zodanige kapitaalsinvesteringen te doen dat de productiviteit enorm kan stijgen!

Als de krachtsverhoudingen goed liggen, kan hij met zijn collega's ook de gehel fabriek overnemen, de kapitalist onteigenen en de volledige meerwaarde met zijn collega's in zijn zak steken. Daar ben ik nogal voor te vinden.

Ik weet dat je voorstander bent van diefstal. Ik echter niet.

Als je premise is dat het privébezit van kapitaal eerbaar is, ja, natuurlijk. Maar dat hoeft niet zo te zijn.

Hier pas je een indirecte cirkelredenering toe, want privebezit van kapitaal is niet eerbaar, omdat het tot stand zou komen door loonslavernij...

tenzij het bedrijf op de fles gaat natuurlijk. Dan is ook de arbeider zijn loon, eindejaarspremie, vakantiegeld en alle andere contractueel vastgelegde rechten kwijt.

In een vrije markt, zou dat niet mogen. (Net zoals je in een vrijemarkt niet het recht hebt om anderen neer te schieten.)
Overigens: je 'loon' ben je niet kwijt, dat is altijd uitbetaald aan het einde van de maand. En als die andere zaken contractueel bepaald waren onder voorbehoud dat de fabriek niet failliet ging, heeft hij daar ook logischerwijze geen 'claim' op.

Alsof het maken van winst gelijk staat met het dienen van de wensen van de consument... Je kan consumenten ook afzuipen en daar veel winst mee maken.

Dat kan zeker & wrslk zijn er bepaalde gevallen die jij 'afzuipen' noemt, waar ik ook tegen ben. (Maar ik heb ook het gevoel dat er zaken zijn die jij 'afzuipen' noemt, waar ik geen problemen mee zou hebben.) Maar dat neemt niet weg dat het perfect kan - en in de meeste gevallen ook zo is - dat bedrijven winst maken door de wensen van de consument te dienen.

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

haha ...

Weet Peter het beter?

[De Waal]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaanderen_onafhankelijk

De politie zal nooit zonder reden aanvallen (en op uitdagingen reageert men al vrij rustig)

hiermee hebt ge dan ook geen enkel probleem, klik op de link
http://www.youtube.com/watch?v=V0vPz...eature=related
http://www.youtube.com/watch?v=egEFZZSaEb8
naar mijn mening er daar een uitdaging van uw geliefde blokkertjes,

[Vlaanderen_onafhankelijk]

Oorspronkelijk geplaatst door De Waal

hiermee hebt ge dan ook geen enkel probleem, klik op de link
http://www.youtube.com/watch?v=V0vPz...eature=related
http://www.youtube.com/watch?v=egEFZZSaEb8
naar mijn mening er daar een uitdaging van uw geliefde blokkertjes,

Geliefde blokkertjes? Oh boy... You can't be further from the truth...

En, los van de reden voor de weigering, die betoging was verboden. Ze daagden toch op en betoogden wel en daarom zijn ze aan/opgepakt.

Wat wel een flater was, was het sturen van ééntalig franstalige politieagenten. Maar soit, van een provocatietje meer of minder is men bezuiden de taalgrens niet vies, dat weten we al langer dan vandaag

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Het aanbod van werk is dan ook niet beperkt. Dat is (alweer) een idiote analyse. Werk creëert werk. Als 500 000 van die werklozen zouden gaan werken, zouden er weer x aantal jobs bijkomen. En als iedereen aan het werk zou zijn, zouden er nog jobs zijn.

inderdaad 300Miljoen chinezen hebben werk afgepakt, dus er is ruimte genoeg om werk te scheppen.. Je moet wel de context vinden waarbinnen het allemaal rendabel wordt

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Die hebben immers ook een dienst vervuld in deze. Zij hebben er voor gezorgd dat gedurende dat jaar de arbeiders een loon kregen. Als die arbeiders een jaar lang hadden moeten wachten op hun loon, zouden ze, vrees ik, gestorven. Gelukkig dus dat de aandeelhouder met zijn geld hen een loon kan uitbetalen, gedurende dat gehele jaar. Na 1 jaar komen deze auto's dan op de markt en, als ze al verkocht raken, krijgt 'de kapitalist' daar dan een prijs voor, waardoor (hopelijk) de lonen terug verdiend worden & waarmee hij zelf een bepaald loon krijgt. Immers: hij heeft een jaar lang de lonen van die arbeiders betaald & zelf een risico gelopen. Daarvoor wordt hij vergoed. Hij stelt zijn consumptie een jaar uit, ten voordele van de arbeiders, die direct kunnen consumeren. Op het einde van het jaar krijgt hij dan meer terug. Als hij dit niet kreeg, konden de arbeiders in hun jaar ook fluiten naar hun loon & hadden zezich moeten focussen dat minder tijd vestigde & dat veel directer 'welvaart' creërde, maar wat als nadeel heeft dat het veel minder welvaart is dan de 1000 000 auto's. Gelukkig dus dat er kapitalisten zijn om zodanige kapitaalsinvesteringen te doen dat de productiviteit enorm kan stijgen!



Ik weet dat je voorstander bent van diefstal. Ik echter niet.



Hier pas je een indirecte cirkelredenering toe, want privebezit van kapitaal is niet eerbaar, omdat het tot stand zou komen door loonslavernij...



In een vrije markt, zou dat niet mogen. (Net zoals je in een vrijemarkt niet het recht hebt om anderen neer te schieten.)
Overigens: je 'loon' ben je niet kwijt, dat is altijd uitbetaald aan het einde van de maand. En als die andere zaken contractueel bepaald waren onder voorbehoud dat de fabriek niet failliet ging, heeft hij daar ook logischerwijze geen 'claim' op.



Dat kan zeker & wrslk zijn er bepaalde gevallen die jij 'afzuipen' noemt, waar ik ook tegen ben. (Maar ik heb ook het gevoel dat er zaken zijn die jij 'afzuipen' noemt, waar ik geen problemen mee zou hebben.) Maar dat neemt niet weg dat het perfect kan - en in de meeste gevallen ook zo is - dat bedrijven winst maken door de wensen van de consument te dienen.

Toch eens de regel van capitalisme uitleggen;

de meerwaarde die naar de aandeelhouder gaat is niet eentje die van de fabriek naar de aandeelhouder gaat, maar wel eentje die van aandeelhouder naar andere aandeelhouder gaat.

Als een fabriek zijn omzet en winst verdubbelt, wordt het aandeel dubbel zoveel waard, en zie je die verdubbeling tevoorschijnkomen doordat iemand die het aandeel koopt bereid is het dubbel te geven voor uw aandeel.
Feitelijk heeft de fabriek nergens zijn geld gegeven aan de aandeelhouder.

Dat geld geven gebeurt alleen bij bedrijven die dividend uitbetalen. Nu in Belgie is dividen zodanig belachelijk hoog belast dat het economisch zeker niet interessant is om dividend uit te keren. Nochthans zou er niets mis zijn aan het uitkeren van dividend aan aandeelhouders die dan dit bedrag als een rente op hun kapitaal zouden kunnen beschouwen, en de meerwaarde als een inkomst door de groei van het bedrijf kunnen bekijken.

Voila.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Na 1 jaar komen deze auto's dan op de markt en, als ze al verkocht raken, krijgt 'de kapitalist' daar dan een prijs voor, waardoor (hopelijk) de lonen terug verdiend worden & waarmee hij zelf een bepaald loon krijgt. Immers: hij heeft een jaar lang de lonen van die arbeiders betaald & zelf een risico gelopen.

De auto's komen - mag ik hopen - niet na één jaar van de band. Dat zou nogal problematisch zijn voor het bedrijf als het 1.000.000 auto's moet stockeren. Ze rollen natuurlijk permanent van de band, waardoor er permanent inkomsten zijn die gecreëerd werden door de arbeiders. Ze krijgen daarvan echter slechts een minimaal deel.

Daarvoor wordt hij vergoed. Hij stelt zijn consumptie een jaar uit, ten voordele van de arbeiders, die direct kunnen consumeren.

Ik kan uw vorm van humor bijzonder smaken, maar dat maakt uw stelling niet correct. Een kapitalist stelt zijn consumptie natuurlijk niet uit omdat hij kapitaal investeert. Een kapitalist leeft namelijk van de opbrengst van de rente van zijn kapitaal, niet van zijn kapitaal zelf. Wie zijn kapitaal opconsumeert is geen kapitalist. Dat is namelijk de definitie.

Op het einde van het jaar krijgt hij dan meer terug. Als hij dit niet kreeg, konden de arbeiders in hun jaar ook fluiten naar hun loon

Natuurlijk niet: aangezien de productie (en verkoop) permanent is, zijn ook de inkomsten permanent. En kan dus ook het loon permanent uitbetaald worden.

Ik weet dat je voorstander bent van diefstal. Ik echter niet.

Onteigenen is iets anders dan diefstal. Ook strikt juridisch.

als die andere zaken contractueel bepaald waren onder voorbehoud dat de fabriek niet failliet ging, heeft hij daar ook logischerwijze geen 'claim' op.

Net zo min als op zijn loon, als de fabriek failliet is. De aandeelhouder gaat dat loon niet betalen met de winst van vorig jaar, hé.

dat neemt niet weg dat het perfect kan - en in de meeste gevallen ook zo is - dat bedrijven winst maken door de wensen van de consument te dienen.

Ik ben daar niet van overtuigd. Als ze de wensen van de consument zouden dienen, dan zouden ze bijvoorbeeld goederen maken die een bijzonder lange levensduur hadden, die volgens het principe 'cradle to cradle' gemaakt werden, die bijdragen aan de emancipatie van de mensheid, die zero-impact op het milieu hebben, die niet net iets langer meegaan dan de wettelijke garantietermijn, die niet tot stand komen door uitbuiting, kinderarbeid, enz.

Consumenten consumeren niet wat zij willen, ze consumeren wat er op de markt wordt aangeboden. Er van uitgaan dat het aangebodene overeenkomt met het gewenste is een illusie of een falsificatie.

[ericferemans]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Die hebben immers ook een dienst vervuld in deze. Zij hebben er voor gezorgd dat gedurende dat jaar de arbeiders een loon kregen. Als die arbeiders een jaar lang hadden moeten wachten op hun loon, zouden ze, vrees ik, gestorven. Gelukkig dus dat de aandeelhouder met zijn geld hen een loon kan uitbetalen, gedurende dat gehele jaar. Na 1 jaar komen deze auto's dan op de markt en, als ze al verkocht raken, krijgt 'de kapitalist' daar dan een prijs voor, waardoor (hopelijk) de lonen terug verdiend worden & waarmee hij zelf een bepaald loon krijgt. Immers: hij heeft een jaar lang de lonen van die arbeiders betaald & zelf een risico gelopen. Daarvoor wordt hij vergoed. Hij stelt zijn consumptie een jaar uit, ten voordele van de arbeiders, die direct kunnen consumeren..

Dit is de klassieke rethorische verdediging van het kapitalisme: de kapitalist is een spaarzaam iemand die zijn geld opzijlegt.

Los van het feit dat het nogal belachelijk is om de grote hap die de kapitalist uit de opbrengsten van de bedrijvigehid van een bepaalde economische activiteit neemt voor te stellen alsof hij hierdoor zichzelf te kort doet is deze redenering niet degenen die de oorspronkelijke liberalen volgden.

Volgens hen was de kapitalist noodzakelijk om geld opzij te leggen om te kunnen investeren. Investeringen zouden dan weer de productie verhogen en uiteindelijk zou men dan komen tot een grotere rijkdom voor iedereen.
Dat de kapitalist zichzelf wat ruimer toebedeelde dan degenen die voor hem werkten moest men dan maar op de koop toenemen.

De kapitalist zou alles wat hij aan centen binnen kreeg gaan investeren, en zo zou een waterval van welvaartsverhoging ontstaan. Dat hij ondertussen flink zich verrijkte was dus geen diefstal maar het zou een weldaad zijn voor de mensheid. Geen gezeik, sommigen rijk en de koek zou groter worden.

Het "trickle down" systeem (de kapitalist wordt rijker, maar uiteindelijk komt dit iedereen ten goede) bleek niet te kloppen.
Op momenten van crises, die op verschillende manieren konden uitbreken (misoogst, overproductie) stopte de kapitalist met investeren. DIt is precies wat we meemaakten met de financiële crisis: op de moment dat er iets fout loopt gaan alle zakken dicht. Het doet zich nu ook voor in de industriële en dienstensectoren: de bange kapitalist investeert niet maar pot op.

Toen Maynard Keynes dit ontrafelde ging de overheid een rol spelen en ontstond het staatskapitalisme, zwaar gehaat door libertariërs, om te proberen de crises op te vangen. De staat zou dan gaan geld pompen (monetarisme) en ook nog eens overheidsuitgaven doen (deficit spending) en zo zou men de crises kunnen overleven zonder grote instortingen.

Het grote probleem hierbij is dat bij een steeds grotere economische ontwikkeling "the sky is the limit" op een bepaald ogenblik er geen groei meer mogelijk is: gebrek aan grondstoffen, aan arbeidskrachten, aan adembare lucht. Dan stort het systeem in mekaar.

Precies dat is nu bezig. Het is het gevolg van het "geloof" in de eeuwige groei, het is het gevolg in het blijven doorzetten van het profitariaatssysteem, waarbij een minderheid moet blijven de helft van alles bezitten en besturen, enkel maar in functie van de eigen verrijking.

Maar het is niet spaarzaamheid waar het kapitalisme op draait, en de risico's zijn groter voor de werknemer dan voor de couponknipper, aantoonbaar groter.
Het verkopen van tijd is een interessante geesteziekte, maar het lijkt verdacht veel aan het verkopen van zever. Ik dien hier dus niet op in te gaan

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

De auto's komen - mag ik hopen - niet na één jaar van de band. Dat zou nogal problematisch zijn voor het bedrijf als het 1.000.000 auto's moet stockeren. Ze rollen natuurlijk permanent van de band, waardoor er permanent inkomsten zijn die gecreëerd werden door de arbeiders. Ze krijgen daarvan echter slechts een minimaal deel.

Dat is natuurlijk een slechte economische redenering, vermits je ook even vergeet te melden dat de investeringen van de kapitalist ook 'constant' zijn, waar hij dus ook 'constant' voor vergoed moet worden.

Wat er het allereerste is, is de investering van de kapitalist. Daar krijgt hij een return voor.

Ik kan uw vorm van humor bijzonder smaken, maar dat maakt uw stelling niet correct. Een kapitalist stelt zijn consumptie natuurlijk niet uit omdat hij kapitaal investeert. Een kapitalist leeft namelijk van de opbrengst van de rente van zijn kapitaal, niet van zijn kapitaal zelf. Wie zijn kapitaal opconsumeert is geen kapitalist. Dat is namelijk de definitie.

U snapt het natuurlijk niet; u verwart u zelf alleen maar.
Een kapitalist kan zijn kapitaal consumeren of investeren - wat u zelf zegt. Gelukkig dat hij het investeert en niet consumeert, anders hadden we een lagere productie & dus meer armoede.

Natuurlijk niet: aangezien de productie (en verkoop) permanent is, zijn ook de inkomsten permanent. En kan dus ook het loon permanent uitbetaald worden.

Als jij in simplismen wilt praten, mag dat, maar daar doe ik niet aan mee. U negeert totaal de veranderende risico's, investeringsoverwegingen en returns. Wie nu 1000 euro investeert, krijgt daar de return maar een bepalade tijd later van terug - ook al investeert men dan opnieuw 1000 euro en krijgt men 'dezelfde' dag een return van een vorige 1000 euro. Niet zo bij de arbeider: die arbeid & kan op het einde van de dag uitbetaald worden: geen risico dat hij die dag voor niets heeft gewerkt.

Onteigenen is iets anders dan diefstal. Ook strikt juridisch.

Ook onteigenen is diefstal - enkel onder een andere naam.

Net zo min als op zijn loon, als de fabriek failliet is. De aandeelhouder gaat dat loon niet betalen met de winst van vorig jaar, hé.

Vermits hij zijn baan kwijt is, gaat hij inderdaad geen loon meer krijgen, he.

Ik ben daar niet van overtuigd. Als ze de wensen van de consument zouden dienen, dan zouden ze bijvoorbeeld goederen maken die een bijzonder lange levensduur hadden, die volgens het principe 'cradle to cradle' gemaakt werden, die bijdragen aan de emancipatie van de mensheid, die zero-impact op het milieu hebben, die niet net iets langer meegaan dan de wettelijke garantietermijn, die niet tot stand komen door uitbuiting, kinderarbeid, enz.

Neen, u dénkt dat dat is wat de consument wilt. Als u daar zeker van bent, staat niets u in de weg daarin te investeren.

Hoe u denkt te mogen oordelen over 'de consument', zonder dat oordeel ook in uw daden te laten doorvoelen, is mij vreemd.

Consumenten consumeren niet wat zij willen, ze consumeren wat er op de markt wordt aangeboden. Er van uitgaan dat het aangebodene overeenkomt met het gewenste is een illusie of een falsificatie.

'Of een falsificatie'? Wenst u met moeilijke woorden te gooien die u niet begrijpt? :')

Consumenten hebben soevereniteit. Zij hebben een gigantische waaier aan mogelijkheden. Zij kiezen daarbinnen & maken significante beslissingen om gigantische multinationals op de knieën te kunnen krijgen. (De extra bescherming van overheden ten voordele van deze multinationals 'voor de banen van die werknemers' is daarbij degoutant, maar daarvoor moet je bij jouw links vrienden gaan zagen.) Vraag maar aan IBM en hoe ze cliënten naar Microsoft hebben zien gaan.

Consumeren kunnen inderdaad maar kopen wat de markt aanbiedt. De markt is een amalgaan van concurrerende bedrijven die de consumenten naar hun product wensten te lokken om meer winst te maken: het winstmotief zorgt dus dat bedrijven concurreren om zoveel mogelijk cliënten naar hun te lokken. Dat kan je maar doen door ene beter product te maken dan je concurrent.


Het winstmotief is de overheersende kracht van de welvaart van de mens. Het winstmotief kan ook levensgevaarlijk misbruikt worden, zoals we gezien hebben in de USSR. De institutionele setting is hierbij de key-issue. Als 'winst' omgezet kan worden in concurrentie voor consumenten die vrijwillig geld geven in ruil voor goederen, zal het leiden tot meer welvaart. Als 'winst' echter gebruikt wordt om door middel van geweld, van boven af, zaken op te leggen aan de bevolking, zoals in de USSR, dan zal het logischerwijze negatief uitdraaien.

[ericferemans]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

U snapt het natuurlijk niet; u verwart u zelf alleen maar.
Een kapitalist kan zijn kapitaal consumeren of investeren - wat u zelf zegt. Gelukkig dat hij het investeert en niet consumeert, anders hadden we een lagere productie & dus meer armoede.

Geestig: de gemiddelde kapitalist in België houdt aan zijn positie (hij heeft geld) 18 maal zoveel over als een gemiddelde loontrekkende....

Nog geestiger: hij heeft (hij kan niet alles consumeren met zo'n loontje) dan ook een gemiddeld vermogen van 5 miljoen Euro, dat jarenlang alleen maar groeide, dat nu gezakt is met dertig procent, waardoor hij voorlopig geen zwarte sneeuw ziet. De volgende tweehonderd jaar ook niet

ten slotte: hij investeert niet meer: Hij pot nu op. In doodsangst omdat zijn aandelen zakken. Hij sleurt hiermede de hoop mensen die van hem en zijn willekeurige beslissingen, gericht op zijn eigen welzijn,afhangen mee in een diepe val, werkloosheid, recessie, depressie. Als het moet in een oorlog met Irak, Iran, Pakistan? China?

Dit alles in een omgeving waar 15 procent van de bevolking reeds in armoede leeft....

Fraai, het systeem dat je zo mooi aan het verdedigen bent. En voor de rest ook heel verstandig!